TEGEN DE WET
JeuiMeton
De torpedeering van de „Courageous".
S.s. „Veendam" ooggetuige van den
ondergang van het schip.
Een langdurige
reis.
Huwelijk en kostwinners
vergoeding voor
militairen.
Uitvoering gemeentelijke
werken.
Stuurinrichting van de
„Djambi" defect.
Vliegtuigen door Duitsch
luchtdoelgeschut
beschoten.
Wettelijke grondsiQn
de spelling V°0r
Voorjaar 1940 te vervis
TWEEDE BLAD.
Gisteravond is het s.s. „Veendam" van de
Holland—Amerika lijn, na een oponthoud
van ruim drie weken, in Engeland, te Rot
terdam aangekomen. De heer F. C. Bouman,
directeur van de H.A.L., deelde over de reis
de volgende bizonderheden mede:
Op 9 September vertrok de Veendam van
New York naar Europa met een lading van
1200 ton stukgoed en 8.000 ton graan, be
stemd voor Rotterdam en Antwerpen.
Het grootste deel van de reis was reeds
afgelegd zonder dat men iets bemerkt had
van den oorlog, toen men in den morgen van
17 September, op 375 mijl bewesten het Ka
naal een vrachtschip zag, dat in nood ver
keerde.
Het bleek het Engelsche s.s. „Kafiristan"
te zijn, dat door een Duitsche duikboot ge
torpedeerd was. Onmiddellijk stoomde de
Veendam ar naar toe, maar toen men in de
nabijheid kwam, bleek het Amerikaanscht
s.s. American Banker de bemanning van de
„Kafiristan" reeds te hebben opgepikt, zoodat
de Veendam geen hulp behoefde te ver-
leenen.
Met behoorlijke snelheid, werd verder
koers gezet naar Engeland tot men 's avonds
omstreeks zeven uur op ongeveer zeven mijl
vooruit een groot oorlogsschip zag, dat ge
ëscorteerd werd door drie kleinere schepen.
De lucht was helder en het zicht goed, zoo
dat men al spoedig kon onderscheiden, dat
het groote schip het Britsche vliegtuigmoe
derschip „Courageous" was, dat begeleid
werd door drie torpedojagers., Kort nadat
men de schepen in zicht gekregen had, kwa
men enkele bombardementsvliegtuigen met
een groote bocht over de „Veendam" heen-
zetten en koersten naar de „Courageous".
waar zij op het dek landden.
Vervolgens werd door het groote schip een
dicht rookgordijn gelegd, dat het volkomen
aan het oog onttrok.
Getorpedeerd.
Op de „Veendam" meende men,
dat de schepen zich thans zouden
verwijderen, maar na ongeveer vijf
minuten hoorde men vlak na elkaar
twee explosies. Door het rookgordijn
kon men niet zien wat er gebeurde,
maar wel zag men de torpedojagers
hun snelheid vermeerderen. Toen de
rook een weinig was opgetrokken,
zag men, dat de „Courageous" aan
bakboordzijde door een torpedo
moest zijn getroffen. Het schip
wendde zich op zij, vlak daarop ver
hief de voorsteven zich bijna recht
standig omhoog en dan zonk het
kolossale vaartuig binnen enkele
minuten weg.
Intusschen was op de „Veendam" bevel
gegeven de sloepen gereed te houden en
werden veertien reddingbooten gestreken.
Op het water was toen reeds niets meer te
zien dan een dikke laag olie, die zich zeer
ver uitstrekte en op sommige plaatsen een
dikte had van vijf centimeter. Wat wrak
hout en gereedschappen dreven rond.
Spoedig bleek, dat de reddingspogingen
vrijwel tevergeefsch zouden zijn. Een aantal
opvarenden van de „Courageous" had zich
met sloepen in veiligheid kunnen brengen,
de anderen kwamen in het vuile water te
recht. De meesten van hen werden in de
diepte gezogen toen het vliegtuig-moeder
schip zonk, enkelen werden door de torpe
dojagers opgepikt, maar degenen, die zich
nog drijvende konden houden, stikten in de
olie. Van de torpedojagers waren reddings
sloepen uitgezet, terwijl ook een Britsch
vrachtschip hulp bood, maar veel drenke
lingen konden niet worden gered, een der
sloepen van de „Veendam" vischte nog een
officier van de „Courageous" op, die door de
vuile olie zwaar vergiftigd was en geen tee
kenen van leven meer gaf. Hoewel de
scheepsarts van de „Veendam" nog geruimen
tijd poogde de levensgeesten weer op te wek
ken, mocht dit niet gelukken. Het stoffelijk
overschot werd aan boord gekist en meege
nomen naar Engeland. Ook had men het
scheepsjournaal van het getorpedeerde schip,
welk boek in de olie ronddreef, bij een van
de sloepen opgepikt. Dit journaal werd dooi
den kapitein van de „Veendam" ingepakt en
verzegeld, om later in Engeland te worden
afgegeven.
Toen bleek, dat verdere reddingspogingen
geen resultaat zouden opleveren, zette de
„Veendam" omstreeks twee uur 's nachts
koers naar de Downs, nadat het Engelsche
patrouillevaartuig Ivanhoe langszij was ge
komen en een der officieren den kapitein
van de „Veendam" bedankt had voor de
verleende hulp.
Ruim zeven uur had men met zoeklichten
naar overlevenden gespeurd, maar zonder
resultaat.
In Engeland.
Op 20 September kwam men in de Downs
aan en daar ging de „Veendam" voor anker
om de instructies van de Britsche admirali
teit af te wachten. Het stoffelijk overschot
van den officier, die de betaalmeester van de
Courageous bleek te zijn, werd aan wal ge
bracht, terwijl het verzegelde journaal aan
de autoriteiten werd overgegeven. De Engel
sche passagiers werden met een patrouille
vaartuig van boord gehaald, maar de andere
passagiers mochten niet aan land gaan. Na
twee weken in de Downs te hebben ge
legen, gedurende welken tijd de Britsche
autoriteiten de scheepspapieren raadpleegden,
werd op 4 October opdracht ontvangen om
op te stoomen naar Gravesend. Daar werden
de nog aan boord zijnde passagiers aan land
gezet en vervolgens voer het schip naar
Londen, waar in Tilbury Doek een deel der
lading werd gelost.
700 Colli stukgoed werd uit het schip ge
haald, tezamen ongeveer 200 ton, en ten
slotte kreeg men Maandagmiddag verlof om
te vertrekken. Gisterochtend werd de thuis
reis aanvaard, die zonder ongelukken ver
liep.
Het schip heeft 4000 ton en 1000 ton stuk
goed voor de Nederlandsche regeering aan
boord.
Vele gemobiliseerden schijnen in
de meening te verkeeren, dat, in
dien zij gaan trouwen, dit feit vol
doende is om erop te mogen reke
nen dat de echtgenoote kostwin
nersvergoeding zal ontvangen. Dit
is echter niet het geval. Om voor
kostwinnersvergoeding in aanmer
king te komen, moet in ieder geval
vaststaan, dat er door het verblijf in
werkelijken dienst van den dienst
plichtige inkomsten aan het gezin
worden onttrokken en wel in die
mate, dat er voor het onderhoud
van de echtgenoote niet voldoende
overblijft.
Ook moet o.a. blijken, dat zij niet van
andere zijde voldoende inkomsten geniet.
Al is het niet uitgesloten, dat de echtge
noote van den dag van het huwelijk af in
het genot van kostwinnersvergoeding kan
worden gesteld, moet men niet aannemen,
dat dit onder alle omstandigheden zal ge
schieden. Ter voorkoming van teleurstelling
zal men goed doen hiermede rekening te
houden.
Verder gaat het gerucht, dat voor dienst
plichtigen, die na een bepaalden datum
gaan trouwen, geen kostwinnersvergoeding
meer zou worden toegekend. Hiervan is
nimmer sprake geweest. Of de echtgenoote
ai of niet vergoeding krijgt, zal niet afhan
gen van den datum waarop het huwelijk is
gesloten.
Minister licht vroeger
schrijven toe.
De regeeringspersdienst meldt: Aan de
onderscheidene colleges van Ged. Staten
heeft de minister van binnenlandsche zaken
een circulaire gericht ter verduidelijking
van de bedoeling van het rondschrijven van
7 Sept. j.1. betreffende de gemeentefinan-
ciën.
De nadere circulaire luidt als volgt:
„Naar mij blijkt, heeft mijn rondschrijven
van 7 Sept. 1939, betreffende gemeente-
financiën, aanleiding gegeven tot misver
stand.
Ik meen daarom goed te doen de bedoe
ling daarvan te verduidelijken. Deze is geen
andere, dan dat van de gemeentebesturen
is gevraagd zich te realiseeren of bepaalde
werken en aanschaffingen, waartoe was be
sloten voor het afkondigen van de mobilisa
tie, onder de gewijzigde omstandigheden
nog voortgang moeten vinden. Van een aan
tal werken kan zonder meer worden gezegd,
dat dit niet het geval zal zijn. Om daarvan
een enkel voorbeeld te noemen: de voorge
nomen aanleg van een haven voor interna
tionaal vervoer komt onder de huidige om
standigheden stellig niet voor uitvoering in
aanmerking; de bouw van een nieuw leslo
kaal aan een door militairen in gebruik ge
nomen openbare school moet worden uitge
steld. Zoo zjjn er tal van voorbeelden, doch
aangezien het voor de redering niet moge
lijk was en is, ten aanzien van alle in bc-
handelin- zijnde aanvragen te beoordeelen,
welke werken c.a. wel en welke niet voor
uitvoering in aanmerking komen, is, ter ver
mijding van onnoodige briefwisseling en
nutteloos werk bij de departementen, van
de gemeentebesturen gevraagd, dat zij een
nader verzoek doen tot het verder in be
handeling nemen van de aanvragen.
Uit het voorgaande volgt, dat het
rondschrijven zooals daaruit
trouwens blijkt alleen betrek
king heeft op vóór de mobilisatie
genomen, doch toen nog niet goed
gekeurde besluiten en dus aller
minst op besluiten, welke de ge
meentebesturen sindsdien hebben
genomen.
In het laatste geval immers bestaat er
geen verschil in de omstandigheden, waar
onder de gemeentebesturen de besluiten
hebben genomen en de regeering deze moet
beoordeelen. De werkingsduur van het
rondschrijven eindigt dan ook na eenigen
tijd automatisch, zoodra eerstgenoemde be
sluiten zijn afgehandeld.
De vraag is gesteld of het rondschrijven
ook betrekking heeft op bij den rijksdienst
der werkverruiming ingediende aanvragen
om voorschotten uit het werkfonds en goed
keuring van werkverschaffingsobjecten.
Uiteraard is dit niet het geval. Bij deze aan
vragen wordt geen machtiging gevraagd als
in het rondschrijven bedbeld.
Naar mijn ambtgenoot van so
ciale zaken mij mededeelt, vindt de
behandeling der betrekkelijke aan
vragen door den rijksdienst gewoon
voortgang, al wordt bij de beoor
deeling daarvan, zooals vanzelf
spreekt, eveneens met de gewijzig
de tijdsomstandigheden rekening
gehouden.
Tenslotte moge ik nog mededeelen, dat
ten aanzien van de voorschotaanvragen in
gevolge de woningwet evenmin een nader
verzoek wordt ingewacht.
Ik zal het op prijs stellen, indien uw col
lege met het vorenstaande zal willen reke
ning houden en daarvan, voor zoover dit
noodig is, aan de gemeentebesturen mede-
deeling zal willen doen".
KUSTGESCHUT EN ZOEKLICHTEN
VOOR CURACAO EN AF UBA.
Ingediend is een aanvullingsbegrooting
van het departement van koloniën voor
1940.
Aangevraagd wordt een crediet van
2.000.000 voor aanschaffing en opstel
ling van kustgeschut met bijbehoorende
zoeklichten ter bescherming van de om
vangrijke oliebedrijven op de eilanden
Curajao en Aruba.
Naar het Engelich van
MARTIN PORLOCK.
48)
Connor maakte met een onverstoorbare
rust, die zijn ondergeschikte bijna tot wan
hoop dreef, de zorgvuldige knoopjes van S.
Widgeon's winkelbediende los, rolde het
touwtje weer netjes op, wikkelde op zijn ge
mak het bruine pakpapier af, waarna een
groene, kartonnen doos te voorschijn kwam,
lichtte het deksel op en begon toen de op
vulling uit de doos te halen. Nadat het laat
ste velletje vloei netjes in de papiermand
gedeponeerd was, vertoonde zich op den bo
dem aan hun blikken een lange slijp
steen. Connor haalde hem uit de doos, be
keek hem eens, keek toen Hallows aan en
legde het huishoudelijke voorwerp op tafel.
Hij keek opnieuw in de doos. Op den bo
dem ervan lag een visitekaartje, dat hem
brutaal aanstaarde:
Nicholas Revel
Barkstond Mansions, Knightsbridge.
Op den achterkant van het kaartje waren
in een klein, elegant schrift twee regeltjes
geschreven. t
„Lees dat eens", zei Connor, nadat hu er
zeïf kennis van genomen had.
Hallows las:
„Waarom het botte verstand van uw man
nen hierop niet nu en dan eens gescherpt?
Met hartelijke groeten N. R.".
V.
De heer Nicholas Revel lunchte op nr.
14 Gordon Place. Sir Hector Frensham
lunchte, in strijd met zijn gewoonte, thuis.
Aan de lange tafel, waarop voor vier gedekt
was, zaten slechts drie personen.
„Christopher is laat", had Jane gezegd.
„Wij zullen rnaar vast beginnen".
Zij waren nu haast klaar en nauwelijks
had Porter de deur achter zich dicht gedaan,
of sir Hector zei, terwijl hij zijn gast strak
aankeek.
„Misschien interesseert het je, Revel,
wanneer ik je zeg, dat jij de reden bent,
waarom ik vandaag thuis lunch".
Nicholas keek hem beleefd vragend aan,
doch Jane wierp een angstigen blik op haar
vader, want zij had in haar vaders stem een
klank gehoord, die naar zij uit ervaring
wist niet veel goeds voorspelde.
„Den laatsten keer dat ik je gezien heb,
complimenteerde ik je niet alleen met de
manier, waarop je de weddenschap met
mijn dochter gewonnen had, maar gaf je
ook den duidelijken wenk je hersenen eens
goed aan het werk te zetten en me dan
eens op te komen zoeken, hetzij hier, het
zij op mijn bureau. Herinner je je dat?"
„Ja", zei de gast flauwtjes. „Dat herin
ner ik me nog".
„Dat was een veertien dagen geleden",
zei Hector Frensham. „Sindsdien heb ik
niets meer van je gehoord. Ik meen, dat jij
en Jane elkaar in dien tijd wel gezien zult
hebben, maar ik weet zeker, dat je van de
ze aangelegenheid met geen woond gerept
hebt, anders had ze me dat wel verteld".
„Paps!" riep Jane uit en zij legde in dat
eene woord een vernuftige mengeling van
verwijt, waarschuwing en bezorgdheid.
Hector Frensham zag haar niet eens aan.
Het valt zelfs te betwijfelen of hij haar
wel hoorde. Al zijn aandacht was den laat
sten tijd op zijn probleem geconcentreerd
en zijn gast vormde een integreerend deel
van dit probleem of behoorde dat al
thans te vormen.
„Het spijt me", zei Nicholas Revel. „Spijt
me heel erg. Om u de waarheid te zeggen,
meneer, ik ben bang dat ik geen tijd heb
gehad om verder over de zaak na te den
ken. En zelfs al had ikEen schouder
ophalen maakte zijn zin af.
Hector Frensham gaf met zijn vlakke
hand een klap op de tafel.
„Geen tijd gehad! Larie!"
„Paps!" riep Jane nogmaals uit.
Maar ook ditmaal schonk vader geen
aandacht aan dezen hartekreet. Hij staar
de zijn gast met een ijskouden blik aan,
maar achter de koelheid van zijn oogen
smeulden vlammetjes van verbolgenheid.
Zijn gast beantwoordde dezen blik met
een meesterlijk gecrëerde, toepasselijke
uitdrukking van verwonderde en lijdzame,
doch beleefde deelneming in zijn oogop
slag, waarmee hij, naar Jane niet zonder
bewondering bij zich zelf opmerkte, juist
den goeden toon aansloeg.
„Je bent een Engelschman", zei Hector
Frensham, „je bent ook een burger van
deze stad. Evenals het je plicht is daadwer
kelijke hulp te verleenen aan een dienaar
van de Kroon, die zich in nood bevindt,
zoo is het ook je plicht dienaren van de
Kroon desgevraagd naar je beste vermo
Geen gevaar.
Het Nederlandsche vrachtschip „Djam
bi" van de Rotterdamsche Lloyd heeft
gistermiddag om kwart voor drie (G.M.T.)
noodsignalen uitgezonden in verband met
een defect aan de stuurinrichting. Als
positie gaf het schip op ongeveei 1500 mijl
van Seattle. De Djambi verliet Seattle op
4 October j.1. met bestemming Bombay.
Bij informatie deelde de directie van de
Rotterdamsche Lloyd mede, da4 de moei
lijkheden van de Djambi niet van ernsti-
gen aard zijn. Gevaar is niet in het minst
aanwezig.
Officieel wordt medegedeeld:
Gistermorgen te ongeveer 11.15
zijn Nederlandsche, langs de grens
patrouilleerende vliegtuigen, uit
de richting Emden door lucht
doelgeschut beschoten.
Dit geschiedde toen de vlieg
tuigen zich bevonden boven de
plaatsen Weiwerd .Heveskes en
Oterdum in Groningen. De vlieg
tuigen werden niet getroffen.
Enkele projectielen ontploften
boven Nedeilandsch grondgebied.
Naar wij vernemen wordt te
Berlijn geprotesteerd.
Aan het Hbld. ontleenen we nog het
volgende verhaal van een ooggetuige:
Ongeveer tien uur kwamen uit de rich
ting Eelde vliegtuigen; zooals duidelijk aan
hun Oranje-vleugels waarneembaar was,
Nederlandsche vliegtuigen. Ze kwamen uit
de richting Eelde en gingen over Wolden-
dorp in de richting van het water, dat ons
land daar van Duitschland scheidt.
Nog voor zij daar waren, werd er op hen
van Duitsch gebied af geschoten. Zij trok
ken daarop weer landwaarts, maar vijf
minuten later gingen zij terug in de
richting Emden en trachtten door duik
vluchten naar de ooggetuige meent
te laten zien, dat zij oranjevleugels hadden
en zich niet lieten bedreigen als zij boven
eigen land waren.
Zij gingen tot aan Fimel, de landpunt
die het dichtst tot ongeveer vijf km. tot
Emden nadert. Daarop keerden zij weer
terug.
Op hun terugtocht werden zij opnieuw
onder vuur genomen. Terwijl de oogge
tuige de vliegmachines nastr.arde bij haar
trekken over land, zag hij nog de projec
tielen ploffen ,die op haar waren gericht.
Hij meent dat dit optreden het gevolg
zou zijn geweest van de opwinding te
Emden over een luchtaanval, die in den
vroegen ochtend moet hebben plaats ge
had, omdat hij toen ook reeds hevig kanon
vuur aan de overzijde van den Dollard
heeft gehoord.
BEROOVING VAN VIJFTIENHONDERD
GULDEN.
Gisteravond was een Amsterdammer een
beetje in de binnenstad uitgegaan. Hij had
al heel wat biertjes op, toen hij, begeleid
door een familielid van de caféhoudster,
een café in de Reguliersdwarsstraat ver
liet om per taxi naar huis te gaan. In de
auto haalde de man zijn portefeuille voor
den dag om er eens in te kijken en toen
hij even, ietwat bedwelmd dooi de genot n
alcohol, ermee in zijn hand bleef zitten,
nam zijn begeleider, wien de aanblik van
zooveel geld een oogenblik te machtig
werd, zijn kans waar. Hij nam ongemerkt
van den slaapdronken man vijftien bank
biljetten van honderd gulden uit de porte
feuille. Er werd aangifte gedaan bij de
politie, die gisteren huiszoeking deed bij
den begeleider. Zij vond m den neus van
een voetbalschoen alle tot een propje ge
rolde bankbiljetten terug. De 27-jarige
man, die zich uitgaf voor eei familielid
van de caféhoudster, werd in het bureau
Singel opgesloten. Hij zal dezer dagen ter
zake van berooving voor den officier van
justitie worden geleid.
Naar aanleiding van de nie, ®n'
!f8 uing' verneemt rennen
dat het in de bedoeling vann et Wd
ligt te zijner tijd aan de SDpme re8eeri
teüjke basis te geven. De i 4
daartoe is thans zoover gevorZftreid^
ontwerp van wet, opgesteld het
voorgangers van den huidige^ een de
zich in handen bevindt van rt! minister
West-Indië aangewezen Wam," °°5t*rl
uitbrengen van advies. nstanties tot
Men herinnert zich. dat
maker de Bruine op 8 Juni i Ster Slote-
sluiten heeft genomen inzake ?mge be
wijze der Nederlandsche taal Af
voer de middelbare scholen
nasia de verbuigings-N weer i e «"n-
hersteld Deze besluiten zouden ft i ?rd
tember d.a.v. in werking treden P 1 Seb-
De opvolgende minister van
prof. Schrieke, besloot tot opschorting?'
zer besluiten, maar kreeg ma 8 de-
kortstondig ministerschap nietT®"8, Ziiri
heid om zijn besluit van 10 A,?« gfle8en-
dag van de wisseling der de
doen uitgaan. Dat was aan den ft te
bewindsman, den heer Bolkcsteil wgenden
ren. Op 21 Augustus verscheen dftCh°"
het staatsblad, dat het opschorting ?°k
inhield. Minister BoIkestein wSuÏÏ
over het vraagstuk der spelling ft
algemeen nader te beraden ook ii et
band met de vraag of een wettelijk»V®'"
ling niet de voorkeur verdient ge"
Thans is het zoover, dat een
dienaangaande in studie is genomen fP
tusschen kan men wel verwachten datw
beraad overzee geruimen tijd in beslag»
nemen. Volgens de inlichtingen van w
blad is het niet onmogelijk, dat pas teg*
het voorjaar de wettelijke grondslag ft
kunnen worden verkregen. Eerst daarna
zal met ae uitvoering ervan een aanvanz
kunnen worden gemaakt.
UITSTEL BIJZONDEREN DIENST.
PLICHT VOOR DIENSTWEIGERAARS.
ragen aan den minister.
De heer van Sleen (s.d.a.p.) heeft aan
den minister van defensie de volsende
vragen gesteld:
Is het waar, dat aan de principiëele
dienstweigeraars, nadat was verzekerd,
dat dezen hun bijzonderen dienstplicht
met 1 October zouden kunnen beginnen,
op Vrijdag 29 September telegrafisch
werd gemeld, dat hun opnieuw uitstel
moest worden verleend, en dat deze jon
gelieden thans nog steeds wachten op de
hun toegezegde nadere mededeelingen?
Indien de voorgaande vraag in bevesti
genden zin wordt beantwoord, heeft de
minister dan overwogen, dat aan een
uitstel als het in die vraag bedoelde, voor
al indien dat plaats heeft op zoo korten
termijn, voor de daarbij betrokkenen
onaangename en schadelijke gevolgen
verbonden kunnen zijn, inzonderheid
doordien zij óf reeds voor hun betrekking
hebben bedankt óf niet langer naar nieu
wen arbeid hebben uitgezien en is de
minister dan bereid te bevorderen, dat
thans ter zake spoedig een definitieve,
met de belanden van betrokkenen reke
ning houdende regeling wordt getroffen?
Glimlachje.
dart
Aha, met den directeur in
eigen persoon?
gen in elk ander geval bij te staan, wan
neer de omstandigheden dat vergen".
„Ja", zei Nicholas. „Dat is waar".
Jane had zich niet vergist haar vader
die hoe langer hoe bleeker werd, verried
door zijn heele houding, dat hij inwendig
kookte. Zij maakte zich erg ongerust en
probeerde haar gast een wenk te geven,
wat echter mislukte.
„Maar waarom, voor den duivel, ben je
dan niet naar me toegekomen?" zei Hector
Frensham. „Ik zou mijn verzoek wel in
ronder bewoordingen gedaan hebben, als
ik niet evenals nu héél zeker gewe
ten had, dat je drommels goed begreep,
wat ik bedoelde. Het is wel een zeer on
gewone weg" zijn mond vertrok zich
tot een wrang lachje „dien ik als hoofd
commissaris van politie insla. Maar er ge
beuren buitengewone dingen en buitenge
wone dingen vragen om buitengewone
maatregelen. Waarom ben je me niet eens
komen opzoeken?"
„Ziet u, ik vrees dat wij op het oogen
blik een beetje langs elkaar heenpraten",
zei Nicholas op een juist afgestemden min-
zamen toon, welke sussend klonk, zonder
tergend te zijn, beleefd doch niet kruipe
rig, en vastberaden, zonder uitdagend te
wezen.
„Langs elkaar heen", vroeg Hector
Frensham verbaasd.
„Ja, ik meen dat ik u zooeven gezegd
heb, dat ik niet naar u toe gekomen ben,
omdat ik geen
„Ik heb je hooren beweren, dat je geen
tijd hebt gehad om er over na te denken,
als je dat soms bedoelt!"
„Dat is het", zei Nicholas en haalde
nogmaals de schouders op.
„Ja, dat heb ik je tenminstehooren be
weren", zei Hector Frensham ijz'6'
zou je er op willen wijzen, dat, a
iemand, die ik weet niet hoeveel o
den had - maar je bent er zelf het
vende bewijs van dat je dat me
dit nog geen excuus was". manend
De arme Jane smoorde een y**. zü
geluid, dat haar haast ontsnap
wist precies, wanneer zu ;>Pap t te
en dit was op het oogenblik ma haar
duidelijk niet het geval. Zu
mondje en leed in stilte. hprha»lde
„Nee, dat is geen excuus herna
Hector Frensham, doch hu m0*?'
derbreken, daar de deur open g 'lichting,
J„„e .laakte een kucht vjn _sir
toen Porter naar haar toe vfg<en
Christopher is er, madam. 'ibli0thwfc
of u liever hebt, dat hit in de of
wacht tot u. met de lunch
dat•••" r ooi hem bi""611'
„O, nee!" zei Jane. „Laa ggn
komen". Zü keek haar vader n
Christopher Vayle versch® Tane's stóe
kamer. Hij boog zich °v®r Frensh^
heen en kuste haar, gaf vrirholSS Rev
een hand en knikte naar N'cfoi®0(,r W»
Hii ging zitten op den stoel,
bestemd was. je mo«wn
„Ik zou eigenlijk erg boos V
zijn", zei Jane. „Al geluncht.
„Ja", jokte Christopher. waarsCbu
„Had je me wel eens mog
wen", berispte J8"6, .-w en
„Spijt me erg", zei Christopher soda
Porter bracht hem whisky
water.
Wordt ve^
