DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De Volkenbond en de inval der Russen
in Finland.
De Finnen belemmeren den Russischen
opmarsch.
Wordt Estland tot medewerking
gedwongen
Een protestnota van Moskou aan
Londen.
M.S. „lmmingham" op een mijn geloopen
Directeur: C. KRAK. Maandag 11 December 1939
I4le Jaarqang
De zeven opvarenden door de
marine gered.
De algemeene toestarid.
Twee drenke'inqen door
v.iegtuig opgepikt.
De Russische nota aan
Groot Brittannie.
Finland en
de Volkenbond
De eerste Britsche troepen
in de Maginotlinie.
ALKMAARSCHE CQURANT
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon-
en Feestdagen, uitgegcvcn. Abonncmentsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door bet geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DLR GFWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 125, elke regel meer f 0 25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N V. Boek- en Handelsdruk-
kerij v/b HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactle 3330.
No. 292 Dit nummer bestaat ait drie bladen.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Het is een uiterst moeilijk probleem, dat de gedelegeerden in den Volkenbond
thans ter behandeling krijgen. Zy zullen zich moeten uitspreken over de
ontoelaatbaarheid van den Russischen inval en een zwakken buurstaat, die
daartoe geen enkele reden heeft gegeven. Zij zullen de agressie moeten vast-
stellen en den aanvaller moeten aanwyzen. In normale tijden zou men dan
tevens de sancties moeten vaststellen, de strafmaatregelen, waaraan alle
staten, die lid van den Volkenbond zijn, moeten medewerken.
Maar wy leven op het oogenblik in een tijd, dat vele staten zich niet kunnen
of willen uitspreken omdat zij bevreesd zijn daardoor hun neutraal karakter
te zullen verliezen, Rusland is een machtige mogendheid waarmede op dit
oogenblik ook Engeland niet in conflict wenscht te komen. En Rusland is de
bondgenoot van Duitschland, waar men reeds te kennen heeft gegeven alle
beleedigingen aan het adres van Rusland ook voor Duitschland als een on-
vriendelijke daad te beschouwen.
De kleine neutrale mo^endbeden in het Westen hebben bij hun optreden in
Geneve dan ook met Duitschland en die in Oost-Europa met Rusland reke-
ning te houden. A1 zal men als bondsleden dan ook wellicht plichtsgetrouw
den aanvaller aanwijzen, men zal waarschijnliik niet zoover gaan, dat men
gezamenlyk tot het nemen van sancties zal besluiten.
Anderzijds dreigen eenige Zu'd-Amerikaansche staten den Volkenbond te
verlaten wanneer men tegenover Ruslend r>'ef de noodige maatregelen neenit.
Het ziet er wel naar uit, dat de bijeenkomst te Geneve op dit oogenblik het
prestige van den Volkenbond n:et za" verhoogen.
De berichten van de gevechtsterreinen in Finland geven blijk van de
krachtige wijze waaron de Finnen hun vaderland verdedigen. Het is wel
aan te nemen, dat de Russen op verscheidene plaatsen in het Finsdi gcbied
zijn gedrongen. en dat de Finsche verdedigingslinies nog op geen enkele plaats
doorbroken zijn.
Volgens de News Chronicle zou de Russische regeering Estland hebben
gedwongen om ingevolge het onlangs gesloten pact van wederzijdschen
bystand mede te werken in den strijd tegen Finland, door welken staat
Rusland zoogenaamd is aangevallen.
Rusland heeft, in antwoord op den Order in council een nota aan Enge
land gezonden waarin zoo krachtig mogelijk tegen de belemmering van den
export van goederen van Duitsche origine geprotesteerd wordt.
Het Nederlandsche motorschip
„Immingham" is gistermorgen circa
tien uur bij Callantsoog op een mijn
geloopen.
De zeven opvarenden zijn door de
marine gered.
De „Immingham" behoorde toe aan de
N.V. Internationale Kustvaart Maatschappij
te Rotterdam en was een schip van 398 bruto
ton. Het was Vrijdagavond met een lading
steenkool van Goole naar Harlingen vertrok-
ken.
Omtrent de ramp vernemen wij nader,
dat deze Zondagochtend tusschen negen en
tien uur gebeurd is op zes mijl uit de kust,
even ten noorden van Callantsoog. Het dorp
en omgeving werden door het geluid der
ontploffing opgeschrikt. Het schijnt, dat op
zee een dichte mist hing
Het schip is aan den stuurboord-
boeg door den mijn getroffen en ge-
deeltelijk opengereten. Het helde
onmiddellijk sterk naar rechts over
en begon tegelijkertijd te zinken.
Van de zeven leden der bemanning
slaagden dadelijk vijf erin de sloep
te bereiken en zich in veiligheid te
stellen.
Het waren de kapitein de Groot, de stuur-
man Denijs, de eerste machinist van der
Vlies, de tweede machinist Garla en de ma
trons Nieuwkerk. De heer van der Vlies
woont in Harlingen. De anderen zijn uit
Rotterdam afkomstig. De kapitein en de
stuurman bevonden zich op het oogenblik
der ontploffing in de stuurhut, welke zij,
doordat het sch'p slagzij maakte, slechts
aan bakboord door het inslaan van een der
ramen konden vrrl'aten. Hierbij liepen zij
snijwonden aan gelaat en handen op, doch
deze verwondingen waren gelukkig van wei-
nig beteekenis.
De twee overige opvarenden, de
matrozen Koster en van der Swan,
beiden Rotterdammers, waren in
zee gesprongen en hielden zich met
moeite aan een luik drijvende. Zij
mogen van geluk spreken, dat zij
vrij spoedig werden opgemerkt door
de inzittenden van een patrouillee-
rend marin :-w- tervliegtuig, die
eveneens de ramp hadden waarge-
nomen. Het vhegtuig daalde vlak bij
de mannen op het water. Zij konden
zich aan de drijvers vasthouden en
werden daarna aan boord van het
toestel genomen.
De machine is ''aarop naar het strand van
Callantsoog getaxied, waar de beide schip-
breukelingen aan land werden gebracht en
toevertrouwd aan de zorgen van de kust-
wacht.
Een officier van gezondheid verleende
medische hulp aan van der Swan, die ii»
het vliegtuig buiten bewustzijn was geraakt.
Beide geredden zijn daarop naar het marine-
hospitaal in den Helder overgebracht om
daar op verhaal te komen. De schepelingen.
die in de sloep waren gegaan, werden niet
lang daarna door de marinesleepboot ..Am
sterdam" opgepikt en vervolgens overgege-
ven aan de inmiddels uit den Helder te hulD
gesnelde motorreddingboot „Dorus Rijkers".
welke omstreeks twee uur op zijn stand-
plaats terugkeerde. De vijf opvarenden
werden eveneens naar het marinehospitaal
gebracht, waar de twee gekwetsten verbon-
den werden.
Een drietal vertegenwoordigers der ree-
derij te Harlingen was intusschen naar den
Helder gekomen om de noodige zorg aan de
leden der bemanning te besteden. Allereerst
voorzagen zij de mannen van nieuwe klee-
ren. Gisteravond zijn de geredden nog naar
huis vertrokken.
De „Immingharr>" was in 1936 op de werf
van Jan Smit Czn. te Alblasserdam ge-
i bouwd."
Het volkscommissariaat van buiten-
landsche zaken heeft, naar het tele-
graaf-agentschap der Sovjet-Unie be-
kend maakt, bij de Britsche ambassade
te Moskou een nota doen overhandigen,
waarin de Sovjet-regeering protesteert
tegen de maatregelen, welke de Britsche
regeering met haar verordening tegen
den Duitschen export naar de neutrale
landen heeft getroffen.
In de nota wordt vastgesteld, dat de
Britsche maatregelen het volkenrecht
schenden en in het bijzonder den han-
del en de belangen der neutrale staten
zeer ernstig benadeelen. De nieuwe
weergalooze methode der Britsche re
geering in den handelsoorlog tegen
Duitschland wordt derhalve door de
Sovjet-regeering ten scherpste afge-
keurd, waarbij de Sovjet-regeering zich
het recht voorbehoudt voor alle daaruit
eventueel voordoende schade vergoe-
ding te eischen.
Het Telegraafagentschap der Sovjet-
Unie herinnert aan de beteekenis van den
Order in council.
In de Russische nota wordt er thans aan
herinnerd, dat de Sovjetregeering op 25
October verklaard heeft het niet eens te
zijn met de maatregelen der Britsche re
geering, welke, onder het voorwendsel van
bestrijding der oorlogscontrabande, de be-
ginselen van 't Internationale recht schen
den en den zeehandel ontwrichten.
De tegen den Duitschen uitvoer op grond
van de verordening van 28 November ge
nomen maatregelen berokkenen verder
nadeel aan de belangen der neutrale sta
ten- De methoden van oeconomische oor-
logsvoering, door de Britsche regeering
toegepast, zijn in dc .schiedenis der Inter
nationale betrekkingen zonder weerga.
Zij schenden verder de bepalingen van
het internationale recht volgens welke
niemand neutrale landen kan verbieden
uit het grondgebied van oorlogvoerenden
eenigerlei goederen voor eigen behoeften,
onafhankelijk van den oorsprong dezer
goederen, in te voeren.
Het verbod van transport van Duitsche
goederen van de eene haven naar de an
dere is evenzeer een schending van het
internationale recht. Tenslotte beschouwt
de Sovjetregeering den Britschen eisch, dat
schepen, welke uit havens van neutrale
staten, waartoe Duitschland toegang heeft,
vertrekken, Britsche of Fransche havens
voor inspectie moeten aandoen, ongeacht
den oorsprong van goederen, welke zij
vervoeren, als willekeurig. Protesteerende
tegen bovengenoemde maatregelen van
Groot-Brittannie, behoudt de regeering
der Sovjet-Unie zich het recht voor scha-
devergoeding te eischen voor verliezen,
indien een aan den Sovjetstaat toebehoo-
rend koopvaardijschip wordt opgebracht
naar een Britsche of Fransche haven of
indien de toepassing der verordening van
28 November eenige andere schade ver-
oorzaakt aan den buitenlandschen handel
der Sovjet-Unie.
Rusland beweert niet in staat van oorlog
met Finland te zijn en dat is een van de
verrassingen van den modemen oorlog.
Men verschijnt met bommenwerpers bo-
ven de hoofdstad van een naburig land,
maakt tal van huizenblokken tot rui'nes en
doodt daarbij talrijke weerloozen uit de
burgerbevolking.
Men zendt groote legermachten met tanks
en machinegeweren naar diverse plaatsen
van de Finsche grens, geeft dagelijks com
munique's uit waarin de krijgsverrichtingen
verm eld worden en verzekert, dat men steeds
verder op vijandelijk gebied is doorgedron-
8en-
Maar van een oorlog tegen Finland schijnt
men in Moskou nog niets te hebben verno-
men.
Van Russisch standpunt bezien, is dat
eenigszins te verklaren, omdat Rusland al-
leen de regeering-Kuusinen als de officieele
Finsche regeering erkent. En deze commu-
nistische dilettanten-regeering heeft den
Russen als de bevrijders van het verdrukte
Finsche volk welkom geheeten en hun alles
beloofd wat zij maar mochten verlangen.
Dus heeft Rusland eigenlijk geen oorlog
met Finland, maar onderhouden van Rus
sisch standpunt bezien de regeeringen
Vein beide staten de meest vriendschappe-
lijke betrekkingen.
Wat niet wegneemt, dat er ook nog zooiets
als een officieele Finsche regeering is en
dat deze erkend wordt door alle Finnen, die
hun vaderland liefhebben en door de ge
heele weermacht, welke voor de onafhanke-
lijkheid van het vaderland tot den laatsten
druppel bloed wil strijden.
En nu mogen de Russen dat nog zoo kort-
zichtig en dwaas noemen, het is toch de oor-
zaak, dat zij in theorie niet in oorlog met
Finland zijn, maar in de practijk alle be-
schikbare militaire krachten noodig hebben
om zich van het beloofde land meester te
maken.
Van Finsche zijde wordt medegedeeld, dat
de Russen zich daarbij van gifgassen bedie-
nen.
Wanneer dit juist zou zijn, is Rusland de
eerste groote mogendheid, welke, sinds het
uitbreken van den nieuwen wereldoorlog.
vervallen is tot het strijdmiddel, dat men
na den oorlog van 1914 algemeen als een
barbaarsche en onmenschelijke methode
heeft afgezworen en waarvan noch de geal-
lieerden, noch Duitschland zich tot dusverre
bediend hebben.
En dat in dit geval des te sterker moet
worden afgekeurd, omdat Rusland niet te-
genover een machtiger tegenstander met
alle denkbare strijdmiddelen voor zijn leven
en zijn vrijheid behoeft. te vechten, maar
omdat het gebruikt wordt door een land met
180 millioen inwoners 'egenover een klei-
nen staat van 3 millioen zielen, die men
zeker ook met het gebruikelijke oorlogs-
materiaal wel 4ot nnderwerping zal kunnen
brengen.
Een correspondent vein Reuter bij het
Britsche expeditieleger schrijft:
Een gedeelte van het expeditieleger is
buiten de Britsche zone gebracht en in de
Maginotlinie geplaatst waar het in directe
aanraking is met de Duitschers. Tot deze
troepen behooren eenige Engelsche graaf-
schapsregimenten. Zij staan onder Fransch
commando. Dit is den eersten keer sedert het
uitbreken van den oorlog, dat Britsche troe
pen tegenover Duitsche soldaten staan.
Er is eenige activiteit van patrouilles ge-
weest en hier en daar eenig geschutvuur
over en weer, doch tot nu toe hebben de
Britten geen verliezen geleden. Een Britsche
schildwacht heeft een grooten hond dood-
geschoten, van de soort, welke de Duitschers
hebben afgericht voor patrouillediensten.
Het land is golvend akkerland, met hier en
daar bosschen. Alle dorpen in deze streek
zijn door de burgerbevolking ontruimd, zoo-
dat er voldoende plaats is voor inkwartie-
ring van Britsche troepen.
In een legerorder heeft Lord Gort o.a.
gezegd:
„Indien niet iedereen sedert de aankomst
in Frankrijk zijn plicht had gedaan, zoo deze
hooge eer u niet te beurt zijn gevallen. De
vijand wacht onze komst. Gij hebt thans de
gelegenheid de glorierijke traditie, welke
uw vanen dragen, te handhaven. Wees
waakzaam, wees kalm en vuur laag. Tot de
laatste man en de laatste kogel en nog iets
meer. Niet alleen de oogen van uw land zijn
op u gericht, doch ook die van onze bond-
genooten en van het geheele rijk. Met de
rechtvaardigheid aan onze zijde zal ons trot-
sche wachtwoord zijn: „On ne passe pas
on les aura".
Intusschen houden de' Finnen op alle
fronten dapper stand en wordt het, ondanks
de Russische communique's, wel duidelijk,
dat de soldaten der Sovjet-Unie er nog
nergens in geslaagd zijn de Finsche linies
te doorbreken.
In het land van moerassen en meren,
waar een zware sneeuwval het oprukken
der Russische troepen vertraagd heeft, zijn
de Finsche ski-troepen, die zich vlug en ge-
luidloos bewegen, de schrik van de zwaar
bewapende Russen, die met moeite vooruit-
komen en die blijkbaar geenszins getraind
zijn voor de bijzondere krijgsverrichtingen,
welke zij in sneeuw en '-ou tegenover de
modern bewapende Finnen ten uitvoer moe
ten brengen.
Intusschen heeft Rusland blijkbaar naar
Engelsch voorbeeld besloten den strijd
niet alleen op militair-, maar ook op econo
misch terrein te voeren, door de Finsche
kust met zijn oorlogsvlcot te blokkeeren.
Aan Zweden en aan Duitschland is van
die blokkade kennis gegeven, maar in
beide buurstaten staat men alweer voor een
juridische puzzle, omdat een blokkade
slechts mogelijk is en slechts erkend be
hoeft te worden, in geval van oorlog. Rus
land beweert niet in oorlog met Finland ie
zijn en theoretisch behoeft men zich dus
noch in Zweden, noch in Duitschland iets
van die blokkade aan te trekken.
Maar practisch staat de kwestie er na-
tuurlijk heel anders voor. In de practijk zal
Zweden, wanneer het zich niet de vijand-
schap van den onberekenbaren Sovjet-staat
op den hals wil halen, met die blokkade wel
rekening moeten houden en wat Duitschland
betreft. het Duitsche volk moge in zijn hart
ten voile met het dappere Finland sympathi-
seeren, de Duitsche regeering heeft Rusland
als bondgenoot te erkennen en alles na te
laten, wat de heeren in Moskou minder aan-
genaam zou kunnen blijken.
Waarschijnlijk zal men in Estland thans
begrijpen, wat het zeggen wil, dat men het
Russische paard van Troje heeft binnen-
gehaald.
Men heeft in Estland niet alleen toege-
staan, dat de Russen vloot- en vliegtuigbases
in dat land hebben gevestigd, maar ook een
pact van wederkeerigen bijstand met Rus
land gesloten voor het geval een der beide
staten door een andere zou worden aange
vallen.
En Rusland in welks hoofdstad men
thans den generalissimus van Estland een
feestelijke ontvangst bereidt verklaart,
volgens een bericht van de News Chronicle,
thans, dat het door Finland is aangevallen.
Het kan schijnbaar den kleinen buurman
niet alleen tot onderwerping brengen en
heeft daarom Estland aan zijn militaire ver-
plichtingen herinnerd.
Zoodat men is Estland thans noodgedwon-
gen mee zal moeten optrekken en de degen
zal moeten kruisen met een staat, waarmede
men tot dusver, als broederstaat in het hooge
Noorden, de meest vriendschappelijke be
trekkingen neeft onderhouden.
Intusschen heeft Finland den Russischen
aanval op zijn gebied aan den Volkenbond
ter beoordeeling gegeven en daarmede heel
wat Europeesche staten in een moeilyke
positie gebracht.
Het heeft zelfs het niet denkbeeldige ge-
vaar geschapen, dat het laatste beetje pres
tige, dat de Volkenbond nog in de wereld
had, volkomen teloor dreigt te gaan.
Immers, die Volkenbond is in naam nog
altijd de groote internationale rechthank
waarheen de staten van de geheele wereld
hun delegaties zenden en waar men elke
agressiepoging niet alleen moet veroorcjee-
len, maar ook gezamenlijk tot maatregelen
moet besluiten om den overtreder te straf-
Jen.
Bij een gewone rechtbank is dat alles
heel eenvoudig. Men hoort den aangevallene
en men hoort den aanvaller, men bepaalt de
straf en men zorgt er voor, dat de voor den
kadi gebrachten misdadiger zijn straf niet
zal ontloopen.
Zoo is het nog maar enkele jaren geleden
ook in den Volkenbond gegaan en toen
Italie veroordeeld was, omdat het zich zonder
meer van Abessinie had meester gemaakt,
hebben tal van staten, waaronder ook Ne-
derland, de zoogenaamde sancties toegepast.
Zoo zou het ook nu moeten gaan tegen
over Rusland en er zullen ongetwijfeld sta
ten zijn, die de Sovjet-Unie zoo zwaar moge
lijk willen straf fen.
Maar dat zijn dan staten als Frankrijk, die
volkomen met Rusland gebroken hebben en
van Russische zijde niets dan vijandschap te
verwachten hebben, of Zuid-Amerikaansche
staten, die veilig aan de andere zijde van
den Oceaan liggen en elk contact met Rus
land gevaarloos kunnen verbreken.
Maar er is, ondanks de RussischFinsche-
kwestie, nog altijd zooiets als een Euro
peesche oorlog.
Er is een Engeland, dat nog de vorige
maand naar uitbreiding van de handels-
betrekkingen met Rusland streefde, er is een
Amerika, dat hoewel het in den Volken
bond slechts een luisterpost heeft
de diplomatieke betrekkingen niet wil
verbreken en er zijn, last not least,
tal van kleine neutrale staten, zooals Neder-
land, Belgie en Zwitserland, die er rekening
mee moeten houden, dat Rusland de bondge
noot van Duitschland is. En in dat zelfde
geval verkeeren de Balkanstaten wier geo-
grafische ligging, vlak bij den Russischen
overweldiger, nog veel gevaarlijker is, zoo
dat zij zich allerminst aan sancties tegen de
Sovjet-Unie kunnen wagen.
Wanneer men dat alles overweegt, dreigt
de Volkenbondsvergadering een min of meer
droevige vertooning te worden, met het ge-
vaar van onderlinge oneenigheid, waardoor
wellicht nog meerdere staten zich genoopt
zullen gevoelen den bond te verlaten.
Wat men misschien bereiken kan is de
gezamenlijke erkenning, dat Rusland Fin
land heeft aangevallen, wat trouwens moei
lijk te loochenen zal zijn.
Dan wordt de schuld dus vastgesteld,
maar wanneer er geen besluit tot sancties
wordt genomen en ook Nederland is daar
toe in dezen tijd niet bereid gaat de
aanvaller tenslotte vrij uit. Dan heeft de
uitspraak van den Volkenbond slechts
theoretische beteekenis en dan zal men
♦erecht kunnen consi&teeren, dat dit inter-
rationale gerechtshof eigenlijh het geld niet
v/aard is, dat alle aangeslotenen jaarlijks
moeten betalen om het in 't leven te hou
den.
In den tijd, dat het recht van den sterkste
het hoogste recht is, heeft de bijeenkomst
van het hoogste internationale rechtscollege
zijn beteekenis grootendeels verloren.
