NAJIONAAL TELEGRAM
OOST-EN WEST-INDIE
NATIONML TELEGRAM
DE GOEDI<DOPE KERST-
EN NIEUWJAARSGROET
Voor Uw Kerstgeschenken
Kunsthandel Henseveld!
Thee-, Ontbijt- en Tafelserviezen,
Glasserviezen, 30-delig,
Kunsthandel Heuseveldt
Het Huis voor alio Kerstgeschenken.
Sinds 1804
SCflillMKHAHSJES
8ANKETKRAMSJES
VMILLEKRAHSJES
BAKKER
I
I
JCqajsJ:-
De Gruyter
Zeuilletoht
Fa. Th. KRAAKMAN Zn.
GLADDE
RINGEN.
HERM. DU CROGQ, Langestraat 80 Tel. 2759
GRATIS
VACANTIE
ZEND EEN
AAN FAMILIELEDEN
EN VRIENDEN IN
VERRAS HEN
OP DE FEESTDAGEN
METEEN
Groote aanvoer DUINKONIJKEN
Feestdagen
/2 pond
GuldenskoHie
EEN VEELBEWOGEN
NAUTA's Brood
7
US*
NAAR
N. V.
Wij exposeren een keurcollectie
Bowlstellen, Champagne-coupes, Hors d'Oeuvre-
stellen, Compote schalen, Wildscharen,
Notenkrakers, Schenkkurken, Sandwich-schalen,
Toastrekjes, Sardinedoosjes, Servetstanders,
Draaiplateaux en ta! van speciale Kerstartikelen.
N. V.
Langestraat 76-78, hoek v. d. Boschstraat.
Tel. 4170.
f 0.90 en f 1.panklaar.
BIJL, Wognumschebuurt 17, Tel. 2466.
IJSBAAN
VERLICHTE BANEN.
Voor aardige Kersiboowtigyren
BANKETBAKKERIJ
VAN SCHAGEN
HOUTTIL 5 TEL. 2715
heeft voorrang!
Spoorstr. 8 Telef. 2315
JUWELIER
LANGESTRAAT 54 - Tel. 25K>
Koh Bottemanne, Ritsevoort 27-29. I
PUGG EG RAAT
COURANTENRECLAME
I WINTERJASSEN
HANDSCHOENEN 5
SJAALS SLOBKOUSEN j
PORTWIJN
90
*130-175
MUSCAAT
WIJN
75
VERMOUTH
100
SAMOS
80
j Chocolade en
f Amandel Kransjes
per ons 12 72 ct.
/ADVOCAAT
A 110-150
LIMONADE
50-65
Perziken per blik 50 ct.
Abrikozen 50 ct.
Kersen 50 ct.
Fruit Salade 65 ct.
Sucade per ons
Krenten per pond
Rozijnen.26
Blauwe Rozijnen
Schijfjes Appelen
Stukjes Appelen
Abrikozen 58
Pruimen 15-20-25
Custard per pak
Zelfrijzendmeel
bij 11.50 aankoop
waa'onder 1 «esch W„n
Z0ETE
R00DE WIJN
80
VRUCHTEN
WIJN
50
EERSTE BLAD
SLECHtS 20 CENT PERWOORD
MINIMUM tO WOORDEN
AFIEVERING 2wWG NA
DIEN VAN AANBlEDUiG
nieuwste modellen, aparte decors,
in plateel, fijn porcelein en echt
Engels aardewerk.
zowel in 't eenvoudig glas, als in
het echt kristalnieuwste slijpsels
en sierlijke modellen.
DE QUINT
nog steeds
Platte Steenenbrug,
Alkmaar. Tel. 2604.
Advocaat v.a. f 1.50 p. fl.
Oude Genever v.a. f3.10 p. Liter.
Cognac v.a. f2.30 p. fL
Vermouth v.a. f 1.10 p. L.
Likeuren v.a. f 1.25 p. i/a A.
W. eu R. Portwiju v.a. f 1.05 p. £1.
Ziet onze etalcge.
Apeldoornsche
Waschlndustrie ASTRA.
Brandtielder en nietduur.
Ontbijt-, tafel-, bedlakens 5 ct.
Hand-, thee-, baddoeken 3 ct.
Hemd, broek, direct. 4 ct.
(Alles keurig gemangeld)
Overhemden gestreken 15 ct.
W. jassen, kort-lang 1520 ct.
Maandag gehaald, Vrijdag thuis.
Vraagt volledige prijslijstbij Hoofd-
agent voor Alkmaar en Omstr.
J. HLLDER, Boulevard 11a. Tel.
272, Egmond aan Zee.
PRETTIGE KERSTDAGEN
MET EEN PHILIPS 895 x
van
KOH
Radio-Technische Dienst
Inruilen. Tel. 4184.
Wij demonstreerenmetplezier. I
van elk goed reclame-plan
f uitgezonderd =>u
Naar t Engelsch
van
Maxwell March.
30)
Eerst kwamen er twee heeren in het don-
ker; dokters, veronderstelde David. Dan
Marguerite zelf, die er erg bleek, maar mo-
gelijk nog aantrekkelijker uitzag in haar
langen mantel met hermelijnbont. Ze liep
heel onzeker en steunde met haar armen
op de schouders van twee andere vrouwen,
een verpleegster en een kamenier. Twee
hotelbedienden kwamen achteraan met een
massa bagage.
Het was werkelijk een heel indrukwek-
kende stoet en David keek den langzaam
voortschrijdenden optocht na, toen die
voorbijging en het bordes afdaalde naar de
groote auto, die op hen stond te wachten.
Waar hij zat kon David zien, dat het por-
tier door een chauffeur in livrei werd
opengehouden.
De kamenier ging eerst naar binnen en
hielp haar meesteres instappen, terwijl de
verpleegster van de straat af haar erbij be-
hulpzaam was, en tenslotte eveneens in de
auto verdween.
De houding van de verpleegster in haar
langen, blauwen mantel kwam hem bekend
voor. David vroeg zich af, waar hij haar
eerder ontmoet kon hebben, maar toen de
deur gesloten werd en de auto wegreed,
dacht hij er niet verder over na.
Hij had er misschien een minuut of tien
gezeten nadat de auto vertrokken was,
toen er iets heel onverwachts gebeurde.
Sir Leo Thyn was de trappen af komen
hollen en stond al aan het kantoor, voordat
David hem had opgemerkt en het waren
zijn woorden, uitgesproken op hoogen, ze-
nuwachtigen toon, zoodat ze boven het ge-
roezemoes van de vele stemmep in de hall
uitklonken, die Davids aandacht trokken.
„Hebt u juffrouw Wellington ook gezien?
Is zij uitgegaan?"
David zag, dat de portier zijn best deed,
om den opgewonden man te kalmeeren,
maar sir Leo trok er zich niets van aan.
„Ik zeg u, het is van het grootste belang,
het gaat hier om leven of dood", zei hij,
terwijl zijn stem haast oversloeg.
David sprong op en haastte zich naar
sir Leo toe. Toen hij daar aankwam zag hij
de ontzetting die op het gelaat van sir Leo
te lezen stond, en hij hoorde hem angstig
een vraag stellen.
„U hebt daarnet juffrouw Femey het
hotel zien verlaten. Was juffrouw Welling
ton in haar gezelsehap? Ja of neen?"
David stond stijf van schrik. De ver
pleegster! lets in de houding, dat hem zoo
bekend voorkwam. Hij snakte naar adem.
„Ja sir Leo", zei hij. „Zij was erbij. Ver-
tel mij in 's hemels naam, wat heeft dat te
beteekenen?"
Sir Leo keerde zich naar hem. Hij leek
plotseling een oud mannetje te zijn gewor-
den, dat zoo in de war was, dat hij nauwe-
lijks meer wist, tot wien hij sprak.
„Dat wil zeggen", zei hij heesch, „dat juf
frouw Wellington in groot gevaar is, in
doodsgevaar".
Hij scheen hem nu pas te herkennen en
hij deed zijn best, om weer tot zichzelf te
komen.
„0, inspecteur, bent u het?", zei hij met
een poging om zoo gewoon mogelijk te spre-
ken. „Vergeeft u me. Ik ben een beetje
overspannen. U moet maar geen aandacht
aan hetgeen ik zoojuist gezegd heb, schen-
ken".
David had echter de ontzetting in zijn
oogen gezien en was ervan overtuigd, dat
sir Leo de waarheid had gesproken.
HOOFDSTUK XI.
Om een fortuin.
„Mijn beste Marguerite, je bent geniaal.
Het heele zaakje is zoo netjes opgeknapt,
keurig. Ik zou het je niet hebben kunnen
verbeteren".
De man, die gesproken had, zat op den
rand van een chaise-longue en keek neer
op de vrouw, die erop lag, temidden van
een stapel zijden kussens. Hij knikte haar
goedkeurend toe.
Charles Carlton Webber, of Webb, zooals
hij zich in den regel het liefst liet noemen,
was even in de dertig. Hij was van gewone
lengte, schraal, en nogal fatterig gekleed,
had een knap gezicht met scherpe trekken,
alleen stonden zijn oogen een beetje te
dicht bij elkaar, wat hem een minder pret-
tig aanzien gaf.
Marguerite Ferney lag lui in haar kus
sens en lachte hem toe. Ze waren al heel
lang bevriend.
„Je moet niet zoo opsnijden, lieveling",
zei ze. „Je zou er niets van terecht gebracht
hebben. Deze jonge vrouw is er niet eentje,
die je met je onweerstaanbare manieren
zou hebben kunnen-inpalmen.
Het is maar heel goed, dat wij besloten
hebben, dat zaakje op deze manier aan te
pakken. Anders hadden wij een groote fout
begaan. Zij is een typisch persoontje, ge-
woonweg dol op haar vader, of oom Jim,
zooals zij hem noemt. Als ik met haar al
leen te doen gehad zou hebben, zou het
niet zoo moeilijk geweest zijn, maar met
sir Leo viel het niets mee, om dan nog
eens te spreken van dien Scotland Yard
man een buitengewoon knappe, jonge in
specteur, Charles. Ik ben smoor verliefd
op hem".
De man draaide zich met een ruk naar
haar toe; het was heel goed te zien, dat hij
jaloersch was.
„Wat bedoel je?"
Marguerite Ferney lachte. „Maak je niet
kwaad", zei ze. „Ik heb hem nauwelijks
gesproken. Mijn beste man, ik had het veel
te druk om nog tijd voor een flirt over te
houden. Je schijnt het nog niet erg goed te
begrijpen", zei ze met eenig verwijt in haar
stem. „Ik heb een enorm risico genomen,
door haar hier te brengen".
Webb lachte en het te dicht bij elkaar
staan van zijn oogen viel nu meer op.
„Ben je bang voor sir Leo?"
Het kleine beetje spot in zijn stem was de
vrouw niet ontgaan en haar oogen flikker-
den gevaarlijk.
„Voor sir Leo niet", zei ze. „Maar voor
Saxon Marsh misschien wel een beetje.
Je moet bedenken, Charles, dat we met een
machtige tegenpartij te doen hebben. Die
man heeft iets, wat weet ik niet, maar iets
om bang voor te zijn. We moeten erg op-
passen".
Hij schoof een beetje naar haar toe en
nam haar handen in de zijne.
„Ik zal voorzichtig zijn. Maak je niet
bang. Hoe je ook over mij denkt Margueri
te, ik ben niet gek".
De kamer, waarin het tweetal zat, was
een lang, laag vertrek met groote ramen,
waardoor men in den tuin kon zien. Achter
in den tuin was een stukje natuurlijk
strand, waar de golven bij hoog water
overheen kwamen. Aan weerszijden krijt-
rotsen, terwijl het huis op een plateau aan
een inham in de rotsen was gebouwd. Van-
waar hij zat keek Webb over het balcon
heen in den tuin en zag Judy daar wande-
len. Zij was een zielig, eenzaam figuurtje,
zooals zij daar tusschen de heesters en
bloemstruiken met gebogen hoofd en haar
handen op den rug heen en weer wandel-
de.
(Wordt vervolgd)
