WINTERSCHE mm
p Hijnhardtj
'IrnMetm
^Buitenland
Finsche vrouwende ongeëvenaarden.
EEN VEELBEWOGEN
VACANTIE
SANOSTOL
laling veroor-
gladde
ien.
er ernstig
merd.
Soldatendochters en soldatenmoeders.
richt var. het Ko-
i Meteorogisch ïnsti-
:eft voorspeld, is de
in een groot gedeel-
ïrende den dag be-
geldt vooral voor het
tn van ons land.
het te Groningen en
irkwartier daalde de
3 zeer sterk, zoodat
jn half twee in Den
'roor. Naar het Zui-
rmer, doch ook op
lam daalde de ther-
ad onder het vries-
ons land dooide het
meldde Maastricht
a het vriespunt,
sou heeft boven-
yrzaakt. De toe-
ijk zoo, dat de
srzadigde boven-
was. Doordat
ilir.g sterk werd
ad regen. Het op
vallende water
[lijk en veroor-
iegelgladde we-
uit ons land berei-
er belemmering van
ge van de gladheid.
>ten ie auto's geheel
ïen, trachtte men het
sre plaatsen, speciaal
;er langzaam tempo,
e Algemeene Trans-
A.T.O.), van de Ne
gen over den Af-
■middag wegens de
aakt.
TWEEDE BLAD
ar de radiohande-
dat ik het toestel
ing moest verb In
anovoordr. 5.20 Va-
uziek mmv. solisten.
7.20 Lichte muziek.
),05 Symph.-concert.
Variété. 11.05 Gr.pl.
11.35 Het Parljsch
2.20 Gr.pl.
0 H. Hagestedt's or-
—9.50 Volksliederen,
icert. 12.20 Gev. con-
chenspel. 1.35 Popu-
tz. tusschenspel. 3.20
nroeporkest en solist,
obrindt's orkest. 7.35
ichlandsender.
84 M. 322 M.: 12.20
Omroeporkest. 1.50
rmuziek. 6.05 Progr.,
i. 6.50, 7.20 en 7.35
aten. 8.50 Omroep-
ist van België en so-
van België. 10.50—
,pl.) 484 M.: 12.20
adio-orkest. 1.502.20
rr.pl. met toelichting.
1 Uit Venetië „La
i—9.25 en 10.—10.20
lichting).
DER, 1571 M. 7.35
ogr. 9.20 Ber. 9.50
cwintet. 10.20 Politiek
ymph.-concert. 11.20
Nachtconcert.
ADIODISTRIBUTJE
3.20, Engeland, 8.20—
),50, D.sender 9.50
-11.20, Keulen 11.20,
20, D.sender 14.20
15.20, Keulen 15.20
20—18.05, Brussel Fr.
Radio 19.2019.50,
20, Fr. 20.20—23.20,
1. 8—9.20, Engeland
s Radio 11.20—12.20
0, Parijs R. 13.50
io 14.20—15.50, Enge-
lala-17.20—18.20 En-
Parijs Radio 18.35—
19.20, Keulen 19.20
dio 19.30—20.05, En-
Motala 20.15—21.—.
-21.20, Engeland 21.?'
r 21.30—21.50, Da-
2.20, Brussel VI. 2"
.30—24.—.
Onze medewerkster in Finland, een
Noorsche dame, die in Helsinki deel
uitmaakt van een organisatie tot
steunverleening aan de burgerbevol
king, schrijft ons het volgende over
haar' bewondering voor de Finsche
vrouwen, de Martha s „Lotta s
Roode Kruis-zusters en alle overige
Finsche vrouwen in den huidigen
oorlogstijd:
Werpen wij een blik eenige maanden
terug, dan moeten wij toegeven, dat de
Finsche vrouwen toen niet uitblonken
boven andere „moderne" vroi wen. Vóór
dezen oorlogstijd zou geen macht op aarde
de chique Finsche vrouw hebben kunnen
bewegen om gebreide wollen klêeren te
dragen in plaats van luxueuze Parijsche.
Maar nu, nadat de „Stille week" na de
eerste dagen van Ruslands vliegaanvallen
op Helsingfors en de vele andere vreed
zame, open Finsche steden, is verstreken,
hebben wij een beteren kijk gekregen op
dit werkelijk impor.eerende werk, dat de
Finsche vrouwen geprotesteerd hebben,
zoowel binnen de organisaties, die reeds
opgebouwd waren, als ook door de nieuwe
ervaringen, die zij nu door de praktijk
verworven hebben, door nieuwe organisa
ties op te bouwen en deze in dienst te
stellen van het welzijn van vaderland en
volk.
Oneindig veel is er gebeurd in den
loop van slechts twee maanden. Er
zullen telkens nieuwe arbeidsvelden
bijkomen, waardoor nog meer werk
op de schouders van de Fiusche vrou
wen geladen zal worden. Zij zullen
haar lasten Zeker met dezelfde stille
rust en kracht van handelen dragen
als tot nu toe, want zij zijn, behalve
moderne vrouwen in der, besten zin
van het woord, óók aMammeünTon
van een soldatenvolk, dat eeuwen
lang gevochten heeft vnoi zijn natio
nal vrijheid, zelfstandigheid en on
afhankelijkheid, en waar de vrouwen
altijd aan de zijde vat haar mannen
gestaan hebben als hun beste kame
raden.
Helsinki is van uiterlijk veranderd even
als zijn vrouwen: deze zün meestal gekleed
in de uniform van de „Lotta's" of ..Mar
tha's'" en Roode Kruiszusters óf dragen
alleen een baad met insignes. Vele dra<«m
ook bedrijfskieeding («umtni-helm, cape
en laarzen van gummi, ook wel hebben
zij een band om den arm, waarop vermeld
wordt, voor welk werk zij aangewezen
zijn.
Wij zijn nu gewend de kellnerinnen van
eerste klas-restaurants te zien in windjas-
sen met lamsvel gevoerd, en overal ont
moet men de vrouwen in skibroek en ste
vige vetleeren laarzen of kniebroek met
lange rubberlaarzen. De meesten van dé
vrouwelijke leden van de gasbeseherming
hebben de gummicape en al haar andere
zakbenoodigdheden gestopt in een rugzak,
die zij op een wollen pullover dragen.
Dochters van het beste soldaten
volk ter wereld.
De vrouwen van Finland hebben altijd
een aangeboren vaardigheid gehad om een
situatie als deze te beheerschen. Zij zijn
volbloed dochters van het volk, dat de
beroemde Finsche dichter Zacharias To-
pelius „Het beste soldatenvolk van de
wereld" noemde. Door het noodlot werden
zij geboren als dochters van soldaten en
zijn oo' moeders van soldaten geworden.
Maar wanneer zij als grondslag van haar
wezen deze diepe ernst en de kracht van
practisch handelen hebben, die net op het
goede oogenblik ingrijpt en helpt zonder
onnoodige woorden, dan hebben zij daar
naast toch ook weten te bewaren de droo-
mende weemoed, die verbonden is aan
„het land van de 1000 meren" en de teere
bekoorlijkheid van de zilvergrijze berken-
stammen.
Het Is een volk van vaderlandsverdedi
gers, van kampers voor de vrijheid, van
wachtposten, van zonen, die reeds vóór zij
hun moeders rokken loslieten, haar hebben
hooren vertellen van de groote en lichtende
opdracht, die hun wacht, wanneer hun tijd
komt De uiterste voorpost te zijn van de
westersche beschaving tegen het Oosten!
Het is deze erfenis, die de Fir sche moe
ders haar zonen geven ter overname. Maar
deze erfenis zou misschien te zwaar te
dragen zijn geweest, als de Finsche ouders
ook niet Finlands dochters een opdracht
gegeven hadden om zoowel de lasten als
de waarde van de nationale erfenis te
deelen, om levenskameraden voor Finlands
mannen te zijn.
Het was een groot woord, dat de presi
dent van de republiek, K> osti Kallio uit
sprak toen hij na den aanval van Rusland
op den onafhankelijkheidsdag in zijn ra
diorede de vrouwen van het land dankte
en haar noemde: „De ongeëvenaarden".
Maar dit was niet te veel gezegd. Wat had
den de Finsche vrouwen gewrocht in deze
twee slechts twee maanden van 8
October af, toen de eens zoo verzoenings
gezinde Russische minister Molotof zijn
fluweelen handschoenen aantrok en aan
het Finsche volk zoowel zijn als Stalins
verzekering gaf, dat het alleen het toekom
stig geluk van Finland was, dat hun zorg
gaf.
Welk een oneindige keten van arbeic},
die weer nieuwen arbeid baarde, die wéér
nieuwe actie eischte! Welk een zorg, ge
duld en offerbereidheid en v*elk een on
uitputtelijke schat van practische men-
schenlielde en saamhoorigheidsgevoel met
land en volk worn in deze twee maanden
niet geëischt van Finlands vrouwen!
Maar deze vrouwen hebben naast al
haar overige typisch Noordelijke eigen
schappen ook eei. erfenis van haar groot
moeders. Deze moesten ook leeren de
groote huishouding zoowel op''het land als
.n de stad te bestieren, terwijl deze op
haar beurt de zelfvoorzienings-principes
hadden toegepast van haar giootmoeders.
Al deze eigenschappen zijn ir. de Finsche
vrouwen van thans geopenbaard Zonder
dat zij zich zelf er rekenschap van gaven,
lag het reeds gereed in haar onderbewust
zijn; daaruit putten zij in het oogenblik,
dat het geëischt werd. Zij hebben het ge
voegd bij de ervaringen, die de eigen tijd
haar gegeven had.
De groote Finsche landsorganisaties
heben een onvergelijkelijken arbeid ver
richt in den ïOOp Van deze twee maar.den.
Maar ook hebben zij samen met de ver-
eenigingen als het Roode Kruis nieuwe or
ganisaties gevormd voor gemeenschappe
lijke vrouwelijke hulp voor de mannen
aan het front, om hen alles te verschaffen
om hun zware taak te verlichten, en in de
eerste i laats den getrouwden man tn fa
milievader daar ginds te bevrijden van de
knagende onrust en zorg voor het dage-
lijksch bestaan van vrouw en kinderen,
die hem anders te zeer neergedrukt zou
hebben.
Ik heb zoo hier en daar enkele voor
beelden gegeven van de vele plichten
van de Finsche vrouwen van heden.
Wanneer de vrouwen in andere Noor
delijke landen ja, in alle neutrale
landen haar blikken naar de Fin
sche vrouwen richten, zal het hun een
aanmoediging zijn om dezelfde moed
als haar Finsche zusters te toonen en
dezelfde kracht te ontplooien, mocht
het ongeluk ook eens over haar volk
en land komen,
Want .wanneer het gevaar daar is,
is de „moderne" vrouw volstrekt niet
minder dan haar grootmoeders ge
weest zijn
verdrijven xe veilig en vlug. 12 stuks 50 et.
Naar 't Eogelsch
van
Maxwell March.
44)
Halverwege de kamer keerde Webb zich
om, zijn wenkbrauwen gingen omhoog.
Geen van beiden sprak een woord, maar
twee paar oogen peilden elkaar; het eene
paar fletsch en uitdrukkingsloos, het an
dere doordringend en samengeknepen, Ze
gaven elkaar niets toe, maar de stem van
Saxon Marsh klonk wat milder.
„ïs het al eens bij u opgekomen, mijn-
neer Webb, dat u en uw uw nicht een
heel gevaarlijk spel spelen? U moet me
niet verkeerd begrijpen. Het is heelemaal
Mijn bedoeling niet, dat wij elkaar in ver
trouwen zullen nemen. Maar ik vind, dat
bet ons beider voordeel is, dat we alle twee
weten, waar we ons aan te houden hebben.
Denk daar eens over na, mijn waarde heer.
Is de sop de kool wel waard?"
Carlton Webb lachte stil voor zich heen
en de vraag negeerend zei hij:
„Het doet mij veel genoegen, met u ken
nis gemaakt te hebben, maar overigens is
uw bezoek van geen nut geweest".
Op zijn beurt deed Saxon Marsh nu weer
alsof hij niets verstaan-had .Hij ging nog
wat makkelijker zitten en vouwde zijn
lange, dunne vingers samen.
„Juffrouw Wellington is een lief meisje",
zei hij, „dus 2eker niet de vriendin, die ik
voor uw hm nicht uitgekozen zou
hebben. Maar afgescheiden van haar per
soonlijkheid heeft zij nog iets van meer
materiëelen zin, dat juffrouw Ferney's aan
dacht wel getrokken zal hebben. Ik vind
het niet noodig, om er verder op in te
gaan, wat ik daarmee bedoel".
Hij keek den ander scherp aan, maar
Webb verborg zijn emotie heel goed en liet
alleen maar blijken, dat het heele geval
hem verveelde.
Saxon Marsh ging zacht en nadrukkelijk
verder.
„Ik ben er blij om, dat u zich voor juf
frouw Wellingtons gezondheid interesseert.
Maar misschien moet ik U wel vertellen, dat
zij niet zoo ziekelijk is, als wel schijnt. Dat
feit is zoowel aan mij, als aan een heele-
boel menschen, die haar goed kennen, be
kend".
Hij pauzeerde even en Webb viel hem in
de rede.
„Ik ben er bang voor, dat mij dat alle
maal heel weinig aangaat", zei hij. „Mijn
nicht houdt veel van haar en omringt haar
met alle mogelijke zorgen"-
„Dat is lief van haar". Marsh sprak heel
ernstig. Er klonk geep 2weem van sarcas
me in zijn stem. „Buitengewoon lief", ver
volgde hij. „Maar misschien moet ik u voor
één ding waarschuwen. Denk aan uw ver
antwoordelijkheid. Juffrouw Wellington is
ziek. Dat hebt u zelf verklaard. Stel, dat
zij zou sterven. Dat zou een heel onderzoek
tengevolge hebben en daar uw nicht eenig
voordeel bij haar dood zou hebben of
schoon niet zoo veel, mijnheer Webb: laat
mij even herhalen, niet zoo veel; lang niet
ITALIAANSCHE BLADEN OVER DE
VENETIAANSCHE BESPREKINGEN.
Over de besprekingen tusschen Ciano en
Csaky schrijft de Tribuna o.m.:
De opheldering in de betrekkingen tus
schen Hongarije en de aangrenzende landen,
welke bij de besprekingen behandeld is, is
niet gemakkelijk te verwezenlijken. Het
gaat er om oude kwesties te regelen, die
direct uit Versailles voortvloeien. De reeds
afgelegde weg geeft echter het recht hoop
te stellen op de nieuwe ontwikkeling van
dit plan van evenwicht en rechtvaardigheid,
dat de wezenlijke bestaansredenen van nie
mand raakt.
Ten opzichte van de positie der Ita-
liaansch-Hongaarsche overeenstemming te
genover Rusland wijst het blad erop, dat
Hongarije in staat zou zijn zonder hulp een
eventueel Sovjet-Russische ideologisch of
fensief te breken. Wat de mogelijkheid Van
een agressie van het Russische leger tegen
Hongarije betreft vloeit het standpunt van
Italië voort uit zijn steeds tegenover Moskou
in acht genomen anti-communistische hou
ding. Voor Italië vormt het bolsjewisme
geen motief tot een internationaal geschil,
zoolang het een verschijnsel blijft in het
Russische binnenland, het zou echter anders
zjjn, wanneer het roode regime zou trach
ten absurde plannen van gewapende expan
sie ten uitvoer te leggen. Een ontspanning
echter tusschen de landen van het Donau-
bekken en den Balkan en vreedzame samen
werking dier landen zou wijzen op een
kracht, die op korten of langen termijn het
hoofd zou kunnen bieden aan iedere bedrei
ging.
De Lavoro Fascista schrijft, dat Italië
-hoopt op de afsluiting van een realistisch
accoord tusschen Hongarije en Roemenië, te
moer, daar deze twee landen geroepen zijn
een gemeenschappelijke levens- en bescha
vingsopvatting te verdedigen tegen het ge
vaar van een bolsjewistischen opmarsch in
het noorden en centrum van Europa.
Gay da wijdt in de Giornale d'Italia een
beschouwing aan het resultaat der gedaeh-
tenwlsselingen. Hij schrijft daarin o.m.:
Ieder wordt er van op de hoogte gebracht,
dat Hongarije aan den kant der Italiaansche
j politiek staat in zijn oriënteeringen en me-
thoden, evenals Italië aan Hongaarschen
j kant staat in de speciale problemen, die
Hongarije heeft gesteld. Italië en Hongarije
zijn er tegen gekant, dat de oorlog zich uit
breidt naar zuid-oost-Europa en de Middel-
landsche zee. Maar, het ligt voor de hand,
dat het voornemen van Hongarije om zijn
problemen langs vreedzamen weg tot oplos
sing te brengen, geen voorwendsel kan wor
den voor andere betrokken mogendheden
om zich te onttrekken aan een oprechte be
studeering en een redelijke oplossing der
nog hangende problemen. Het is goed er aan
te herinneren, dat Europa een zeer verwar
den tijd beleeft en dat men een noodlottige
dwaling zou begaan door zich in geval
len, die nog vreedzaam geregeld Kunnen
worden, door maatregelen van rechtvaar
digheid, te onttrekken aan zijn verantwoor
delijkheid.
Hoe Londen reageert.
Ofschoon de officieele reactie op de be
sprekingen te Venetië tusschen Ciano en
Csaky nog niet bekend is, huldigt men,
naar de diplomatieke correspondent van
Reuter verneemt, in welingelichte kringen
de overtuiging, dat alles wat den vrede in
den Balkan beoogt de goedkeuring der
Britsche regeering wegdraagt.
Ook nog een ontmoeting tusschen
staatslieden van Hongarije en Joe
goslavië?
De Basler Nachrichten geeft berichten
weer uit Joegoslavische bron, volgens welke
te Venetië in beginsel besloten zou zijn tot
een onderhoud tusschen Hongaarsche en
Joegoslavische staatslieden, dat binnenkort
zou plaats vinden, voor de conferentie der
Balkanstaten.
De Bund publiceert een bericht uit Rome,
waarbij aan de Italiaansche regeering de
wensch wordt toegeschreven, dat tusschen
Italië, Hongarije en Joegoslavië een defen
sief pact tot stand komt. Zulk een pact zou
Italië het Benige middel bieden om Honga
rije, in geval dit door Rusland bedreigd zou
•worden, te hulp te komen, daar een door
tocht van Italiaansche troepen door Duitsch
gebied in zulk een geval natuurlijk uitge
sloten zou zijn, in verband met het samen
gaan van Duitschland en de Sovjet-Unie.
Vraag 't lékkere .levertraanproduct
Sanostol in de flesch met haér foto
er op! Want dat is het levertraan
product, dat smakelijk gemaakt
werd door toevoeging van sinaas
appelsap. Maar ook het eenige
levertraanproduct met de zoo
waardevolle vitaminen A. B, C en
D! Sanostol, noodzakelijk voor Üw
kind, onontbeerlijk ook voor U!
De „familieverpakking" van f. 2.76
is 2,/j X zoo groot als de bekende
flacon van f. 1.40. Dus vooröeeliger I
Het lékkere levertraan-product!"
BROCADES STHEEMAN'8. PHARMACIA
AANSLAG BERAAMD OP DEN
BOULDERMAN.
Het Amerikaansche federale recherche
bureau heeft een complot ontdekt dat zich
ten doel stelde den „Boulderman" in de lucht
te laten vliegen. De Boulderman voorziet
een deel in het westen der Vereenigde Sta
ten, o.m. Los Angeles, van Electrische
stroom. Volgens welingelichte kringen zou
het complot gesmeed zijn door agitatoren,
die in loondienst staan van een interna
tionale revolutionaire organisatie met het
doel de vliegtuigfabrieken in Californië stil
te leggen. De federale autoriteiten hebben
alle veiligheidsmaatregelen genomen.
Nader wordt gemeld:
Het departement van justitie heeft giste
ren medegedeeld, dat een door G. men in
gesteld onderzoek geen enkele aanwijzing
aan het licht heeft gebracht over een be
raamden aanslag op den „Boulderdam", wel
ke een deel der Ver. Staten van electrischen
strcom voorziet. Alle maatregelen zijn geno
men om sabotage onmogelijk te maken.
BELGISCHE TRAWLER VERMIST.
Sedert twaalf dagen heeft men niets meer
vernomen van den te Oostende thuisbehoo-
rende trawler B 24 Adeline, welke was uit
gevaren voor vischvangst op de Noordzee.
Men vreest dat het schip op een mijn is ge-
loópen.
UITBREIDING VAN DE
AMERIKAANSCHE MARINE.
De uitbreiding der oorlogsmarine der
V.S., welke 25 procent zou bedragen, wordt
noodzakelijk gemaakt door den ernst van
den internationalen toestand, aldus minister
van marine Edison in de vlootcommissie
van het huis van afgevaardigden.
De leider der vlootoperaties admiraal
Stark, die eveneens door de commissie werd
gehoord, heeft verklaard, dat de verwezen
lijking van het programma de Amerikaan-
sche marine in een betere positie zal bren
gen ten aanzien van de Japansche marine.
De verhouding in tonnage tusschen de beide
marines zou dan worden 5—3.
Spreker voegde hieraan toe, dat indien de
Ver. Staten de oorlogvoerende landen ni"t
zouden volgen op den weg van de uitbrei
ding der vlootsterkte, zij zich in geval van
oorlog in' een ongunstige positie zouden be
vinden.
MIJNONGELUK IN JAPAN.
Door een instorting in de steenkolenmijn
van Yubari in Hokkaido zijn vijftig mijn
werkers ingesloten. Het reddingswerk wordt
sterk belemmerd door de ontwikkeling van
gas. Tot dusver heeft men slechts een mijn
werker kunnen bevrijden.
CHURCHILL IN FRANKRIJK.
De Britsche minister van marine, Chur
chill, is gisterochtend in gezelschap van
generaal Ironside, den Chef van den imperia
len staf, in het Britsche hoofdkwartier van
het leger in Frankrijk aangekomen. Ook de
Fransche generaals Gamelin en Georges be
gaven zich daarheen, waarna men gezamen
lijk aanzat aan een door lord Gort, dan com
mandant van het Britsche expxeditieleger,
aangeboden lunch.
Gamelin heeft bij deze gelegenheid aan de
generaals Gort en Ironside de versierselen
van het grootkruis van het legioen van eer
overhandigd.
DE DUITSCHE PERSAANVALLEN OP DE
NEUTRALEN.
Belgische politie kringen nemen met de
grootste kalmte kennis van de aanvallen, dm
de Duitsche pers de laatste dagen gedaan
heeft op de neutralen, die den Volkenbond
trouw zijn gebleven.
Zij zien hierin een nieuwe episode van den
zenuwenoorlog en zien zelfs niet de hypo
these onder de oogen, dat deze aanvallen op
eenigerlei wijze verandering zouden kunnen
brengen in de houding van België ten opzich
te van het Geneefsche instituut, Het is ge
makkelijk te constateeren, dat de openbare
meening, evenals de leidende kringen, zich
minder gevoelig toont voor den druk, die
men door middel van de pers of op andere
wijze op haar tracht uit te oefenen.
BRITSCH STOOMSCHIP DOOR
DUITSCHE DUIKBOOT AANGEVALLEN.
Uit Rio de Janeiro wordt gemeld, dat het
Britsch schip Highland Patriot (14.172 ton)
door een Duitsche duikboot op de reis uit
Europa is aangevallen. Er werden torpedo's
afgevuurd, die allen misten. De duikboot
kwam later boven en heeft herhaaldelijk
doch zonder resultaat gevuurd. De Highland
Patriot beantwoordde het vuur en het ge
vecht heeft twee uur geduurd. Tenslotte
verdween de duikboot en kon het schip de
reis in zuidelijke richting voortzetten.
Gemeld wordt, dat aan boord van de
Highland Patriot een Portugeesche passa
gier is gedood.
RUSSISCHE HULP VOOR TURKSCHE
SLACHTOFFERS VAN AARDBEVING.
De Russische ambassadeur in Turkije, Te-
rentief, heeft een bezoek gebracht aan den
minister van buitenlandsche zaken, Sarad-
jogloe, wien hij mededeelde, dat de Sovjet-
regeering 10.000 dollar uitgetrokken heeft
ten behoeve van de slechtoffers van de aard
beving in Oost-Anatolië. Saradjogloe ver
zocht den ambassadeur zijn regeering de
dankbaarheid van de Turksche regeering en
het Turksche volk ter kennis te brengen
voor deze daad van vriendschap der U.R.
S.S.
ILLEGALE IMMIGRATIE.
Aan de Palestijnsche kust zijn 600 Joden,
die voor de Duitsche overheersching in Tsje-
choslowakije waren gevlucht, opgevangen
en geïnterneerd. Zij poogden illegaal aan
land te komen, zij hadden het schip waar
mede zij waren gekomen buiten de territo
riale wateren verlaten en waren naar de
kust geroeid.
AANSLAG TE LONDONDERRY.
Gisteravond is van de straat af een bom
geworpen in het hoofdbureau der speciale
politie van Ulster te Londonderry. Twaalf
politie-beambten bevonden zich op het
oogenblik van den aanslag in het gebouw
doch er zijn geen gewonden.
TREIN MET VERLOFGANGERS
HEEFT ONGELUK.
Op den avond van den zesden Januari is
tijdens slecht weer en mist een trein met
verlofgangers, welke in de buurt van Orly
(Fr.) met geringe snelheid reed, aangere
den door een trein met verlofgangers, welke
volgde. Er zijn zeven dooden en 18 gewon
den. J
DE MISLUKTE ONDERHANDELINGEN
DER V.S. MET ARGENTINIË.
Er is een gemeenschappelijk Ameri-
kaanschArgentijnsche verklaring ver
schenen over het afbreken der handelsbe
sprekingen tusschen de beide landen.
zooveel als zij zich misschien wel voorstelt
zou het voor u. beiden een pijnlijke ge
schiedenis kunnen worden".
Webb lachte hardop. „U kunt gerust zijn,
mijnheer Marsh. Wat er ook met juffrouw
Wellington gebeurt, het zal het strengste
onderzoek kunnen doorstaan".
Terwijl hij sprak, speelde er een geheim
zinnig lachje op zijn lippen. Marsh had het
gezien en begrepen. Langzaam stond hij
op.
„U zult in de naaste toekomst wel meer
van mij hooren", zei hij, „maar ondertus-
schen vermoed ik, dat ik aan Sir Leo kan
verzekeren, dat er goed op juffrouw Wel
lington gepast zal worden".
Even voor het venster stilhoudende,
merkte hij terloops op;
„Dit huis ligt hier wel eenzaam".
„Ja",' zei Webb grimmig. „We hebben
heel wat personeel".
Marsh lachte, maar zijn oogen keken
venijnig. Op zulk een tegenstand had hij
niet gerekend. Bij de deur keerde hij zich
nog even om.
„Ik vind uw manier van doen meer dan
onhebbelijk", zei hij. „Als ik hier terugkom,
zal het zijn om juffrouw Wellington te ko
men halen".
Webb glimlachte uitdagend.
„We zullen u verwachten", zei hij alleen.
Toen Saxon Marsh langzaam den weg
naar dat vreemde, ongastvrije huis weer
afreed, stonden twee personen boven voor
het raam in de zitkamer hem na te kijken.
En toen hij uit het gezicht verdwenen was,
pakte Marguerite Ferney den arm van haar
metgezel.
„Ben je van hem afgekomen?" zei ze
heesch. „Die vent heeft iets verschrikke
lijks over zich, iets angstwekkends. Heb
jij dat ook niet gevoeld?"
Hij gaf geen antwoord op haar vragen.
„ïs het meisje wakker?" vroeg hij ab
rupt.
„Ik weet het niet. Ik hen niet boven ge
weest. Wat ben je van plan te doen?"
Hij nam haar pols en legde zijn wijs
vinger op de kleine, blauwe ader.
„Je moet je kalm houden", fluisterde hij
„Foud je vooral kalm".
Marguerite Ferney slikte iets weg.
„Hij zal terugkomen", zei ze met een
vreemde, schorre stem, die niets op de hare
leek.
De man knikte boosaardig. „O. ja, hij
zal zeker terugkomen. Hii is niet hier geko
men, in de hoon hpt meisje te zullen mee
krijgen Weet ie. Marguerite, wat hij hier
kwam doen' Hij kwam alleen maar om de
zaak eens on te nemen.
„Wat bedoel je daarmee De vrouw
zag lijkbleek en ze beefde.
Carlton Webb kuste haar on haar voor
hoofd. nam haar kin in zijn handen en keek
haar diep in de oogen.
„Dat wil zeggen, dat wij er haast achter
moeten zetten", zei hii en de atmosfeer in
de zonnige kamer scheen iiskoud te wor
den.
"•OOFDRTUK XVI.
De vermomde man.
„Neen mijnheer Het spi.it me. mijnheer
Er is geen kamer meer vrij".
De waard van De Witte Leeuw het eeni
ge hotelletje van het kleine plaatsje Hint-
lesham, sprak met voldane stem, een feit
dat David in de gegeven omstandigheden
ontzettend ergerde.
„We zitten propvol", vervolgde de man
en hij voegde er niet erg beleefd aan toe,
dat hii dus nu geen tijd te verleuteren had.
David, vermoeid en uitgeput door zijn
tocht en nog niet heelemaal bekomen van
den afgeloopen nacht, ging van het eiken
houten buffet weg en bleef nog even voor
een klein getralied venstertje staan, waar
door hij op het plein kon zien.
Hij was pas van het station gekomen en
had gehoopt iemand aan te treffen, die hem
een paar inlichtingen over de omgeving zou
willen verstrekken.
Dat was hem bij den norschen waard
niet gelukt en hij was van plan geduldig
op den een of anderen klant te wachten,
toen hij plotseling een langen grijzen wa
gen, die hem bekend voorkwam, voor de
herberg stil zag houden.
Bijna op hetzelfde oogenblik werd hij bij
den arm genomen en een heesche stem zei
vlug:
„Dezen kant op, kaptein. Hij mag u niet
zien".
Snel draaide David zich om en keek in
het gelukkige gezicht van ex-brigadier
Bloomer.
Bloomer in zijn afschuwelijke, flanellen
broek en sportjasje, zag er zeker niet voor-
deeliger uit, dan toen hij hem zonder boord
en op zijn sloffen had gezien. Maar zijn ge
zicht straalde.
Hij legde zijn vinger tegen zijn lippen en
trok den inspecteur voort, de gang in, zoo
dat zij niet meer gezien konden worden.
Het was maar net op tijd. Buiten klonk
een geluid van voetstappen en David hoor
de een stem. die hij direct herkende Het
was een stem, die men niet gemakkelijk zou
vergeten. (Wordt vervolgd).
