DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Chamberlain legt een verklaring af in het
Lagerhuis.
betichten
De Fransche kamer heeft de mandaten van
de communisten vervallen verklaard.
De Russische actie in Finland.
Fransche le3erberichten.
De uitgebreide veiligWedsmaafregelen
in België.
De algemeene toestand.
De houding van
Zweden en
Nooriyegen.
►SCHE MOTOESCHIP
dat in de Golf van
Kjitsche duikboot werd
rpedeerd.
ENTEE de leider
;s Heils, zegende zelf
;ijn zoon in te Londen.
s verheugd over dit be-
ankende voor de bereid-
l te komen.
dit besluit in het belang
ijn en dat het de grond
de toeneming der wel-
ente.
(Wordt vervolgd)
:he exportveiling.
an. 1940. Andijvie 20—
r kool 23, Bóeren-
Bieten 1.60—3.20,
10, Groene kool 2—
Roode kool 35.20,
rasehwortelen 35.50
derie 1.505 per 100
I7, Spruiten 2.50
8—11 en 2e s. 7—8
:rie 3.80—4.20 per 100
3 Jan. 1940. Op de heden
lenmarkt waren de prij-
.anvoer 102000 kg.
i Jan. 1940, Op de heden
rkt waren aanvoer en
Verhandeld 19 partijen,
Hoogste prijs 23.50.
Doeren 24 per 50 kg;
65—1.72 per kg; 350
3 cent per kg, 201 Gelde-
75 Melkkoeien 180
762 cent per kg handel
f 70—130, 90 Vette- en
7895 cent per kg en
uchtere kalveren: slacht
1520 handel stug; 55
:ht) 60 cent per kg, 22
2035, handel matig;
13 ongemerkt, 13f 19
ied; 1650 Schapen 20—
10 handel matig; Kip-
;5 en Eendeneieren 2.85
Noordholl. blauwen (kui-
en 6100 Oude kippen en
n blauw) 50 cent per kg;
2; 1600 Oude eenden 15—
er paar) 40 cent; 41 Gan-
12 Zwanen f 3.50.
irveiling Purmerend G.A.
neieren 2.903.05 en
ieieren 3.504.50.
70UDE, 16 Januari 1940.
3). 84700 kg Roode kool
00 kg Gele kool 2.50—
witte kool 2.603.20;
703.50, grove uien f 3
ien 1.20, nep 2.40; 5400
2.40; 1100 kg Bieten 2
STGENDIJK, 16 Jan. 1940.
enten veiling). 64300 kg
-ƒ 5.10; 27800 kg Gele
59300 kg D. witte kool
kg Savoye kool 3.40
Uien 3.40, grove uien
elingen 1.40; 3500 kg
1; 800 kg Bieten 2.30
/ie 3.20.
SN, 15 Jan. 1940. 1500 kg
i; 20900 kg Roode kool
g Gele kool 2.503:20;
001 2.90—3.
ALKMAARSCH
COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar f 2.
Iranco door bet geheele Kijk f 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN;
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0 25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. KERMS. COSTER ZOON Voordam C 9,
postgiro 37060 Telef. 3320, redactie 3330.
No. 1*
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Directeur; C. KRAK.
Woensdag 17 Januari 1940
Hoofdredacteur; Tj. N. ADEMA.
142e Jaargang
Het Engelsche Lagerhuis heeft gister na het kerstreces weer een bijeen
komst gehouden waarin Hore Belisha een verklaring over zijn aftreden
heeft afgelegd, waarin hij mededeelde, dat er tusschen hem en den premier
geen meeningsverschillen van groote beteekenis waren geweest.
Chamberlain heeft dat vervolgens bevestigd en er op gewezen, dat het
aftreden van Hore Belisha geen wijziging brengt in de door Engeland te
voeren politiek. Hij wees er in het bijzonder op, dat het aftreden van den
minister van oorlog geen verband hield met een meeningsverschil tusschen
dezen en de hooge officieren.
Vervolgens heeft Chamberlain den algemeenen toestand besproken, waar
bij hij op de mogelijkheid zinspeelde, dat de oorlog binnen afzienbaren tijd
in een accuut stadium kan komen. De premier prees de voorzorgsmaatrege
len van Nederland en België en noemde ze in de gegeven omstandigheden
zeer verstandig. Hij roemde de kalme en moedige houding der Belgische en
Nederlandsche regeeringen.
Chamberlain bracht hulde aan Finland en deelde mede, dat er maatregelen
zijn getroffen voor het verleenen van exportvergunningen voor wapens
naar Finland. Hij ging er niet nader op in welk oorlogsmateriaal dit zou
zijn, maar gaf wel de verzekering, dat het een aanzienlijke hoeveelheid is.
De Fransche kamer heeft met 521 tegen 2 stemmen alle Fransche com
munistische afgevaardigden van hun mandaat vervallen verk'aard met uit
zondering van degenen, die vóór 26 October het samengaan van het natio
naal socialisme 'en het communisme veroordeeld hadden en geen betrekkin
gen met Moskou meer wilden onderhouden.
In de Finsche legerberichte.n wordt melding gemaakt, van successen in
den Salla-sector. Hoewel de Russische troepen hier veel beter uitgerust zijn,
schijnen zij geen kans te krijgen hun opm'arsch voort te zetten.
Het Fransche legerbericht van gisteravond
luidt: „Over het algemeen een kalme dag.
De gewone bedrijvigheid der patrouilles".
Het. legerbericht van hedenmorgen luidt:
„Er valt niets' te vermelden".
HET DUITSCHE LEGERBERICHT.
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht maakt bekend: „Geen bijzondere ge
beurtenissen".
ONBEKEND VLIEGTUIG BOVEN
RUSSISCHE BASIS.
De Finsche bladen publiceerden gister
morgen een bericht over een bombardement
door een vliegtuig van onbekende nationali
teit op het eiland Dagö, waar de Sovjets
lucht- en vlootbases van Estland hadden
verkregen. Ir welingelichte Finsche kringen
zegt men niet te begrijpen, hoe de Finnen
van een dergelijke provocatie zouden kun
nen worden beschuldigd, gezien het feit, dat
die bases niet in een vergevorderd stadium
verkeeren en den Finschen troepen geen
schade kunnen doen. De Sovjets hebben op
Dagö 200.000 a 300.000 man gelegerd. Uit
andere bron wordt voorts gemeld, dat het
j bombardement geen schade zou hebben aan
gericht en alleen de zenuwen van de roode
soldaten op zwaren proef zou hebben ge
steld.
DE BESPREKINGEN VAN SPAAK.
Uit Brussel wordt gemeld: Officieele
kringen nemen een zeer streng stilzwijgen
in acht met betrekking tot de besprekingen
welke minister vaü buitenlandsche zaken
Spaak Dinsdagavond heeft gehad met de
ambassadeurs van Groot-Britannië, Frank
rijk en Duitschland. Het verluidt evenwel,
dat de algemeene situatie is besproken.
(Van onzen correspondent.)
Brussel, 15 Januari 1940.
Voor gisteren waren in geheel de Brus-
selsche agglomeratie oefeningen voorzien
van passief verweer tegen luchtaanvallen.
Op het laatste oogenblik werden zij even
wel door den provinciegouverneur afgelast
en de plaatselijke autoriteiten kregen levens
mededeeling, teil einde elk misverstand te
vermijden, dat, in geval de sirenen zouden
gillen, men er zich goed rekenschap van
moest geven, dat het geen oefenin
gen zou betreffen maar wel degelijk een
alarm..— Dat kenschetst voldoende de at
mosfeer welke hier sedert Zaterdagmiddag
is ontstaan en welke, op het oogenblik dat
wij u schrijven, zoo niet is opgeklaard, dan
toch minder ernstig is geworden. Het aftas
ten van de bedoelde oefeningen, waarvoor
tot op het laatste oogenblik veel propagan
da was gemaakt om er de bevolking bij te
betrekken, had al dadelijk een zekere ver
wondering doen ontstaan. Zaterdagavond
sloeg de verwondering om in de zekerheid
dat er iets op til was, want in de cinema's
en schouwburgen alsmede door middel van
de radio werden de militairen met verlof
verzocht onmiddellijk door alle middelen
hun eenheid op te zoeken. Gistermorgen, bij
het ontwaken, zag de bevolking de blauwe
aanplakArieven uithangen voor de mobilisa
tie van de faze „D", welke reeds gedeelte
lijk was gebeurd overigens door de vorige
maatregelen. In den loop van den nacht wa
ren de oproepingsbiljetten rondgedragen en
de opgeroepen militairen verwekten geheel
den dag een begrijpelijke drukte in de sta
tions. Het alarmpersoneel werd in de ge
meenten geconsigneerd. Sommige arbeiders
werden nog opgeëischt om bepaalde werken
uit te voeren.
Het spreekt van zelf, dat deze maatrege
len onder de bevolking een zekeren indruk
hebben gemaakt, maar het is bijzonder op
vallend dat het Belgische publiek zonder de
minste zenuwachtigheid, met een kalmte en
een rustige stemming die heel wat verschilt
met wat kon worden waargenomen bij an
dere gelegenheden, kennis heeft genomen
van de mobilisatie van de faze „D", die de
algemeene mobilisatie voorafgaat. Men ueeft
er zich nochtans rekenschap van dat,- alvo
rens tot deze maatregelen over te gaan, de
regeering ernstig moet hebben overwogen
of zij noodzakelijk waren, vermits zoo pas
nog was besloten 8000 werkloozen onder de
wapenen te roepen om de vaders van drie
kinderen te kunnen naar huis zenden, wat
een besparing uitmaakt, terwijl de uitge
breide mobilisatie tot de geheele faze „D"
noodzakelijkerwijze nieuwe kosten r.roet
veroorzaken. Het blijkt, dat de beslissing
om tot de genomen maatregelen óver te
gaan werd genomen op een dringend bijeen
geroepen ministerieele vergadering, welke
in den nacht van Zaterdag op Zondag werd
gehouden en waarop aanwezig waren de
eerste minister, de minister van buitenland
sche zaken en de minister van landsverde
diging. Medegedeeld werd, dat de maatre
gelen tót geen paniekstemming aanleiding
moesten geven, dat zij slechts de aanvul
ling zijn van de vroegere maatregelen en
dat de toestand, alhoewel meer dan. ooit
waakzaamheid geboden was, niet-als veront
rustend moest worden beschouwd, in een
mate althans die het ergste moest doen
vreezen. Zondagavond moest echter gerea
geerd worden tegen allerlei pessimistische
geruchten en werd in een officieuze nota er
op gewezen, dat men zich niet moest om den
tuin laten ieiden door paniekzaaiers, dat
de ernstige bladen en de mededeelingen uit
officieele bron slechts dienden geloofd. Er
werd zelfs verteld, dat Nederland was over
rompeld, dat de Luxemburgsche grens was
geschonden, dat het ergste was gebeurd.
Zondagavond was de spanning ernstig ver
minderd om de goede reden dat erniets
was gebeurd. Op het oogenblik heeft men
zelfs den indruk, dat, indien men op som
mige maatregelen in den loop van Zondag
had kunnen terugkomen, dit wel zou ge
beurd zijn. Doch het was om allerlei rede
nen onmogelijk b.v. de ontruiming van
sommige gebieden nabij de oostelijke grens,
ml. St. Vitus en Eupen-Malmédy stop te zet
ten. De bevolking van deze districten die
woont nabij bepaalde knooppunten van ver
keer of bepaalde strategische punten welke
ondermijnd zijn was reeds van Zaterdag
morgen vertrokken terwijl ook de grond
stoffen van zekere fabrieken werden weg
gehaald. Maandag is een gedeelte van de ge
noemde bevolking aangekomen te Nieuw-
poort, aan de Vlaamsche kust, waar zij een
onderdak heeft gekregen bij de inwoners en
in sommige hotels. Er was wel een zekere
tegenspraak tusschen de genomen maatre
gelen en den geruststellenden toon van de
officieele mededeelingen, of liever den toon
volgens welke er niet veel zou veran
derd zijn. Officieele mededeelingen zondi
gen dikwijls door overdreven ijver om ge
ruststellend te zijn. De algemeene legerstaf
heeft thans de leiding in handen genomen
onder het hoog opperbevel van den koning
Ien het ministerie van landsverdediging
heeft nog slechts een administratieve rol te
vervullen, welke overigens ook van het
grootste belang is. Het verontrustende van
den nieuwen toestand zag de bevolking, be
houdens in de beweging van de opgeroepen
dienstplichtigen, in de verschijning aan ver
schillende ministeries, zooals landsverdedi
ging en buitenl. zaken, het parlement, het
Radio-Instituut en de telefooncentrale, van
troepen die met de bewaking zijn belast.
Bovendien hebben de burgemeesters op last
van de provinciegouverneurs dadelijk op
nieuw maatregelen genomen om de sluiting
te verzekeren 's morgens, 's namiddags en
na 9 uur 's avonds van de drankgelegen
heden.
In allerlei kringen wordt de vraag gesteld
wat heeft aanleiding gegeven tot deze maat
regelen. Men krijgt als antwoord, dat de
regeering op alles wil voorbereid zijn en
niets aan het toeval wil overlaten. 'Dit ant
woord wordt ook door iedereen aanvaard.
De verschillende Belgische bladen trachten
op voorzichtige wijze een antwoord te ge
ven op de vraag, al spreekt het van zelf, dat
behoedzaamheid hierbij is geboden.
„Le Peuple", het socialistisch orgaan de
heer Spaak is zooals men weet socialist
schrijft dat iedereen weet dat sedert weken
talrijke divisies aan de Belgische grer.zen
zijn samengetrokken en er geen zonnige dag
voorbij gaat zonder dat het Belgisch grond
gebied wordt overvlogen door vreemde
vliegers. Het kan zijn, aldus verder het
blad, dat de aan de Belgische grenzen ge
plaatste troepen worden gewijzigd in hun
opstelling en zich concentreeren op een be
paald punt. Het kan zijn dat deze uiterlijke
teekenen overeenkomen met andere aanwij
zingen. Wanneer de 'regeering 'aldus ge;
plaatst wordt voor een geheel van eenslui
dende aanwijzingen heeft zij tot plicht de
verschillende interpretaties te onderzoeken
die mogelijk zijn. Andere bladen wijzen er
op. dat de troepenconcentraties in Duitsch
land gebeurden1 en sommigen beweren dat
de inlichtingen die werden gevonden op
twee Duitsche vliegers, die te Mechelen-
aan-Maas ziin neergestort met hun toestel,
van de grootste beteekenis ziin geworden in
het geheel van inlichtingen. Doch te bevoeg-
der plaatste wordt verklaard: de regeering
wil op alles voorbereid zijn.
Dat op dergelijke vrije wijze over den
toestand kan worden gehandeld toont aan,
dat men zich hier te lande niet overdreven
ongerust maakt over de reactie bij het pu
bliek. De regeering is er zeker van dat de
bevolking eensgezind achter haar staat,
wanneer het er zou om gaan de integriteit
van het land te verdedigen. De objectieve
toeschouwer krijgt meer dan ooit den indruk
dat dergelijke woorden in de huidige om
standigheden geen holle taal ziin.'
De indruk die uit Londen en Parijs werd
geseind heeft er toe bijgedragen om den
toestand klaar in te zien. Thans heeft men
den indruk, dat de nieuwe spanning nog niet
is geweken, maar dat zij sterk is vermin
derd, en dat binnen enkele dagen zal kun
nen worden uitgemaakt of dit een blijvend
karakter hebben zal.... tot de volgende maall
l
De heeren in Moskou komen langzaam
maar zeker tot de conclusie, dat zij .wel
machtig zijn, maar toch niet in staat om het
wereldgebeuren den loop te geven dien zij
het graag zagen nemen.
Er zijn de laatste dagen geruchten ge
gaan, dat Rusland plannen had een actie bij
de Kaukasus in Aziatisch gebied te ontke
tenen, maar dat het voordien zijn Westelijke
grenzen tegen eventueele aanvallen van de
zijde der geallieerden wilde versterken en
dat het op dat alles de sanctie van Duitsch
land zou hebben gekregen.
In hoeverre dit eerste juist zou zijn, wat
betreft de verplaatsing van de Russische
actie naar de buurt van de Zwarte Zee in
Zuid-Oost-Europa, is het zeer te betwijfelen
of een dergelijk plan de goedkeuring van
Duitschland zal hebben gekregen. Duitsch
land voelt niets voor gevaarlijke conflicten
in de buurt van Turkije, het is volkomen
ingesteld op een strijd naar het Westen en
men heeft dezer dagen uit de Duitsche hou
ding tegenover Zweden en Noorwegen wel
kunnen opmaken, dat zelfs een mogelijke
uitbreiding van een gevechtsfront naar
Scandinavisch gebied Duitschland zeer on
welgevallig zou zijn.
Wat de versterking van Rusland aan zijn
Westgrens betreft is maar al te duidelijk
gebleken, dat Duitschland daartegen geen
bezwaar maakte, althans niet wat het vesti
gen van Russische militaire steunpunten in
Estland, Litauen en Letland betreft en
evenmin waarschijnlijk in Finland, wanneer
deze staat althans, evenals de anderen, voor
de Russische bedreiging gezwicht zou zijn.
Nu dat niet het geval blijkt, mag men
veilig aannemen, dat het Russisch-Finsche
conflict en vooral het verloop daarvan,
Duitschland bijzonder onaangenaam is,
wat kan blijken uit de omstandigheid, dat
men er in Duitschland blijkbaar niets mee
te maken wil hebben jpn dat zelfs dezer
dagen reeds het gerucht ging, dat de Führer
als bemiddelaar tusschen beide staten wilde
optreden, welk gerucht evenwel geen nadere
bevestiging heeft gekregen.
De Russische., expeditie tegen Finland
brengt voor Duitschland niets dan onaan
gename verrassingen en gevaren met zich
mede.
Daar is allereerst het feit, dat het Duit
sche volk veel meer voor Finland dan voor
Rusland gevoelt ën althans volgens de
opvattingen der Duitsche regeering mo
menteel met zijn sympathiedus aan den
verkeerden kant staat.
Bovendien .is de Russischeveldtocht tot
dusverre zoo onsuccesvol verloopen en
heeft hij de wereld een zoo droevige de
monstratie van de gevechtswaarde van het
roode leger gegeven, dat het machtsvertoon
dat Duitschland door het non-agressiepact
en door de zeer duidelijke samenwerking
met Rusland kon demonstreeren, veel van
zijn verschrikking voor andere staten heeft
verloren.
Zooveel zelfs, dat er een volkomen om
mekeer in de afzijdige houding van tal van
Europeesche en niet-Europeesche staten is
gekomen en dat men openlijk blijk geeft
zich niet langer door vrees voor Rusland te
laten beïnvloeden bij het voornemen Fin
land in zijn strijd om levensbehoud daad
werkelijke hulp te verleenen.
Bovendien brengt de hulp der geallieer
den aan Finland, in zooverre die via Scandi
navisch gebied loopt, het gevaar met zich
mede, dat Noorwegen en Zweden er onder
Britsche pressie aan zouden medewerken,
dat de geallieerden in het hooge Noorden
eenige militaire steunpunten zouden krijgen
waardoor de bedreiging voor Duitschland
niet alleen meer uit het Westen zou komen.
Dat men daarvoor in Duitschland be
vreesd is geweest, is uit de zeer onvriende
lijke toon van 'de Duitsche pers tegenover de
Scandinavische landen dezer dagen geble-
DE KOUDE IN NOORD- EN
OOST-EUROPA.
In Estland heerscht thans een koude zoo
als men sedert 1836 niet gekend heeft. In
het Zuid-Oosten is de temperatuur in den
afgeloopen nacht tot 46 graden celsius on
der nul gedaald. De sneeuwstormen van
gisteren hebben het verkeer zeer bemoei
lijkt.
In geheel Zweden is het wederom zeer
koud. In Waermland en Dalarma is de ther
mometer tot 24 graden onder nul gedaald.
Te Stockholm was de temperatuur in den
afgeloopen nacht even laag.
Moskou en de omliggende streken hebben
te lijden onder een felle koude met tempera
turen, tot. 42 gr. onder nul en bittere kou
de winden. Er doen zich vele gevallen voor
Van bevroren voeten en wangen.
ken. Maar het is opmerkelijk dat, zoodra
zoowel Noorwegen als Zweden die moge
lijkheid uit het oogpuni hunner neutraliteit
met een zekere verontwaardiging van de
hand hebben gewezen, de Duitsche pers
haar agressieven toon heeft laten varen,
wat het beste bewijs is, dat zij de hernieuw
de neutraliteitsverklaring van de Scandina
vische landen volkomen vertrouwt en zich
over een mogelijk gevaar van die zijde niet
langer ongerust maakt.
Nu Duitschland zwijgt heeft Rusland een
waarschuwende en zelfs dreigende houding
tegenover Zweden en Noorwegen aangeno
men en het Russische protest is volkomen
begrijpelijk.
Immers Rusland is hoewel de oorlogs
verklaring ontbreekt practisch in oorlog
met Finland en waar het met de overweldi
ging van dien betrekkelijk kleinen staat toch
al niet zoo vlot loopt als men zich dat voor
gesteld had, moet het voor Rusland buiten
gewoon onaangenaam zijn, dat men van alle
zijden het tekort aan manschappen en ma
teriaal in het Zweedsche leger tracht aan te
vullen.
Rusland kan daartegen protesteeren bij
de geallieerden, bij de Vereenigde Staten en
bij Italië, maar de heeren in Moskou zjjn
verstandig genoeg om te begrijpen welke
waarde deze protesten zouden hebben.
En daarom beperkt de Russische regee
ring zich dan ook tot een nota-wisseling en
een bedekte bedreiging tot Zweden en
Noorwegen, omdat zoo ergens hier het
Russische protest nog van eenigen invloed
kan zijn.
Zweden en Noorwegen zijn de staten wier
medewerking de geallieerden en wellicht
ook anderen noodig hebben om de toege
zegde wapenen op Finseh gebied te kunnen
brengen en zij nemen op het oogenblik een
veel resoluter houding tegenover de Russi
sche bedreiging aan dan in den tijd toen de
Scandinavische staatshoofden op hun bij
eenkomst slechts van hun hoop op een vre
delievende oplossing van de conflicten in
de Baitische landen durfden spreken.
Op het oogenblik zijn er zoowel in Zwe
den als in Noorwegen recruteeringsbureaux
waar men zich als vrijwilliger voor den
strijd in Finland kan opgeven en is er geen
enkele beperking in de hulp, welke men ook
op andere wijze aan Finland kan verleenen,
wat alles waarschijnlijk het gevolg is van
het échec van het roode leger en van da
zekerheid welke men in de Noorsche staten
heeft, dat vrijwel de geheele wereld hun
houding goedkeurt en daaraan medewerking
verleent.
Voor Rusland is dat alles bijzonder on
aangenaam en men schijnt daar nog niet
alle hoop te hebben opgegeven dat men
door een min of meer dreigende houding de
Noorsche staten tot minder actieve hulp
aan Finland kan bewegen.
Vandaar de nota-wisseling der laatste
dagen en de officieel ter kennis gebrachte
Russische ontstemming over de houding der
Scandinavische staten, welke in geen enkel
opzicht meer neutraal genoemd wordt.
Zoowel Zweden als Noorwegen hebben
daarop een antwoord gegeven, dat geenszins
van vrees voor de Russische bedreiging ge
tuigt.
Zij hebben betoogd, dat zij hun strikt
neutrale houding blijven bewaren, maar dat
de hulpverleening aan Finland overeen
komstig het volkenrecht daarbij volko
men geoorloofd blijft en als het ware een
particuliere aangelegenheid is, waarmee de
regeeringen zich officieel niet bemoeien.
Van Russische zijde is al bericht, dat men
zich met die opvatting geenszins kan veree
nigen en het is merkwaardig, dat de laatste
dagen Russische bommenwerpers niet alleen
hun projectielen op Zweedsch gebied lieten
vallen, maar bovendien op duidelijke wijze
de grens van Noorwegen hebben geschon
den.
Men ziet daarin geen toevalligheid, maar
een directe Russische bedreiging en het is
nu maar de vraag of dit op de houding der
Scandinavische landen van eenigen invloed
zal blijken.
Waarschijnlijk is men daar tot de overtui
ging gekomen, dat, waar de verovering van
Finland tot dusver al een échec is gewor
den, Zweden en Noorwegen vooreerst geen
gevaar loopen. En ook de duidelijk geble
ken Duitsche vrees, dat deze landen in
den Europeeschen strijd betrokken kunnen
worden, zal de regeeringen in Oslo en
Stockholm wel den indruk hebben gegeven
dat Duitschland zijn bondgenoot het drin
gende advies zal geven de Russische agres
sie niet verder naar het Westen te ver
plaatsen.
De houding van Zweden en Noorwegen
getuigt op dit oogenblik van een zoo groote
vrijmoedigheid tegenover Rusland, dat men
er zeker van kan zijn, dat men in die staten
niet langer bevreesd is het lot van Finland
te zullen deelen.