Haansteen
DE REIS VAN SUMNER WELLES
NAAR EUROPA.
Verspilling van Russisch menschenmateriaal.
derde blad.
alkmaarsche courant van maandag 12 februari 1940.
HOE MEN ER OP REAGEERT.
Roosevelt over de hulp aan Finland.
i
Een communiqué van het Ameri-
kaansche departement van bui-
tenlandsche zaken.
Een persconferentie van het depar
tement van buitenlandsche zaken
geeft het volgende communiqué uit:
„Wegens de huidige vijandelijk
heden in verscheidene deelen der
wereld, wegens de gevolgen van die
vijandelijkaheden op de neutrale lan
den en wegens den duidelijken wensch
van alle neutrale volkeren den we
reldvrede te herstellen, op een ge
zonden, blijvenden grondslag voor
alle naties, deelt de minister van bui-
tenlandsche zaken mede, dat diploma
tieke besprekingen van officieus ka
rakter werden aangegaan met zekere
neutrale regeeringen en dat deze be
sprekingen waarschijnlijk met alle
neutrale regeeringen zullen worden
voortgezet. Hierbij dient er op gewe
zen te worden, dat deze besprekingen
geen plan of plannen inhouden, maar
een voorloop ig onderzoek uitmaken
over de mogelijkheid een gezond in
ternationaal economisch stelsel op te
bouwen en tegelijkertijd de wereld
bewapening te beperken. Vraagstuk
ken betrekking hebbende op de hui
dige vijandelijkheden behooren niet
tot deze voorloopige besprekingen.
Wel kunnen de besprekingen worden
uitgebreid tot de oorlogvoerende lan
den voor zoover zij slaan op de eco
nomische vraagstukken en op de ont
wapening in den toekomstig en vrede".
Een verklaring van minister Huil.
Minister Cordell Huil heeft in een pers
conferenties een nadere uiteenzetting ge
geven over de Amerikaansche besprekin
gen met de andere neutrale landen en
over de Europeesche reis van Sumner
Welles, welke gisteren is aangekondigd.
Huil zeide: De doeleinden zijn de vrede
en een gezon economisch leven in het
tijdperk na den oork Sinds eenigen tijd
stellen de Vereenigde Staten alles in het
werk om de gronddenkbeelden van het
programma voor een gezonde en stabiele
periode in de internationale betrekkingen
na den oorlog, levendig te houden. De
hoeksteenen van deze politiek zijn:
1. Stopzetting en beperking van de be
wapening.
2. Aanvaarding door alle landen van
een gezonde vrijhandelspolitiek
Deze doeleinde:, moet de wereld na
streven, wil er in het tijdvak na den oor
log een gezond economisch leven zijn en
geen autarkie en totalitaire stelsels. Wan
neer de vrede komt, zullen er, naar wij
hopen, zeer definitieve begrippen en zelfs
verplichtingen bestaan inzake de grond
beginselen welke van vitaal belang zijn
voor een wereld van T rede.
Amerikaansche indrukken van de
reis van Sumner Welles.
De uitleg, die gegeven wordt asm de
missie van Sumner Welles en de verklaring
van Huil betreffende de „besprekingen
tusschen de neutralen", heeft een evolutie
ondergaan, die weerspiegeld wordt door
de Zondagsbladen en de commentaren van
gezaghebbende waarnemers. Een realisti
scher kijk op den toestand schijnt de over
hand te krijgen. De motie van vertrouwen
in Daladier, de gezaghebbende commen
taren uit Frankrijk en Engeland, evenals
de recente redevoering van den Duitschen
rijksminister Frick, hebben bijgedragen
tot deze rechtzetting, doordat zij toonen,
dat de oorlogvoerenden geenszins bereid
zijn de wapens neer te leggen In de om
geving van het Witte Huis geeft men
trouwens te verstaan, dat Roosevelt zich
te dezen opzichte nooit illusies heeft ge
maakt. Een hooggeplaatste diplomatieke
persoonlijkheid, die in contact staat met
den president, heeft gisteren volledige ver
zekeringen gegeven aan den ambassadeur
van een der geallieerden betreffende het
karakter van de missie van Sumner Wel
les, waarbij hij liet uitkomen dat de reis
van den onderstaatssecretaris in geen ge
val de geringste ongerustheid of wantrou
wen van geallieerde zijde kon rechtvaar
digen. In dit verband merken welingelich
te waarnemers op, dat het werkelijke doel
der missie van Sumner Welles zou zijn een
bezoek te brengen aan Berlijn. Het stand
punt der geallieerden is inderdaad te goed
gekend om een reis van den voornaamsten
medewerker van Gordel Huil te recht
vaardigen. Juist is het echter, dat de in
lichtingen ten aanzien van den toestand in
Duitschland tegenstrijdig zijn. Bovendien
is het niet onbekend, dat invloedrijke
Duitsche persoonlijkheden laatstelijk her
haalde malen getracht hebben Roosevelt
te interesseeren voor een bemiddelingsge-
baar door hem confidentieele afgezanten
te zenden Deze demarches zouden den pre
sident geen aanleiding geven om zich op
den door de afgezanten voorgestelden weg
te begeven, maar wel zouden zij krachtig
hebben bijgedragen tot zijr besluit om als
zijn persoonlijken waarnemer Sumner
Welles uit te zenden teneinde ter plaatse
de ware beweegredenen dezer stappen van
Duitsche zijde te verrifieeren.
Wat de „besprekingen tusschen de neu
tralen" betreft, wordt bevestigd, dat zij
eenvoudig ten doel hebben de Europeesche
neutralen te polsen, teneinde van tevoren
hun aansluiting te verzekeren bij de eco
nomische beginselen, die herhaaldelijk
door Huil uiteengezet zijn en die volgens
den onderstaatssecretaris eventueel door
de geheele wereld moeten worden aan
vaard, wanneer een duurzame vrede na
den oorlog wil worden gevestigd.
Duitschland en de reis van Sumner
Welles. Vooreerst geen verklaring.
Van semiofficieele zijde wordt ge
mald: Met betrekking tot de reis
naar Europa van den Amerikaanschen
onderstaatssecretaris Sunu er Welles
werd Zaterdag in Berlijnsche politieke
kringen op verzoek medegedeeld, dat
ten aanzien van deze reis vooreerst
nog geen verklaringen afgelegd kun
nen worden.
Frankrijk en de reis van Sumner
Welles.
De Fransche bladen wijden artikelen
aan het a.s. bezoek van Sumner Welles.
Hun opvattingen zijn in drie punten samen
te vatten:
1. Er zijn geen vredesonderhandelingen
mogelijk aleer Duitschland zich goedschiks
of kwaadschiks heeft vereenigd met eer
herstel der onafhankelijkheid van Oosten
rijk, Tsjecho-Slowakije en Polen en een
herstel der schade door Duitschland aan
deze drie staten toegebracht.
Er zal geen vrede mogelijk zijn welke
aan Frankrijk en Engeland geen materieele
waarborgen geeft voor de zekerheid dat
nieuwe Duitsche agressies zullen uitblijven.
3. Er zal geen economisch herstel ter
wereld en algemeene ontwapening moge
lijk zijn zonder de gezamenlijke en soli
daire waarborgen van alle naties, die ge
roepen zijn er met gelijke rechten en
plichten aan deel te nemen.
Zweden over het bezoek van
Sumner Welles.
De Zweedsche bladen plaatsen het
nieuws over het bezoek van Sumner Wel
les aan Europa niet op de frontpagina, on
getwijfeld omdai Scandinavië geen over
dreven verwachtingen koestert van het
resultaat. Men juicht het initatief echter
toe. Stockholm Tidingen schrijft: „Wij
gaan hie rgeen overdreven verwachtingen
van koesteren, maar de wetenschap, dat de
machten in de wereld, die den vrede be
houden, niet stilzitten, geeft ons een diep
gevoel van voldoening."
België en het bezoek van
Sumner Welles.
De missie van Sumner Welles houdt de
aandacht der Belgische bladen geboeid.
Het soocialistische blad „Vooruit" consta
teert een algemeen verlangen naar vrede
op nieuwe sociale grondslagen. De verwe-
De strijd in Karelië.
De Russische aanvallen op de landengte
schijnen met zware verliezen aan menschen
en materiaal voor de Russen voort te duren.
De Finnen spreken officieel tegen, dat de
Sovjets eenige forten van gewapend beton
hebben ingenomen. Nog steeds houden de
Finnen stand aan hun verdedigingslinie,
waarop de Russen hun granaten laten neer
komen. De verspilling aan Russisch men
schenmateriaal is ontzettend. Het Russische
commando rekent blijkbaar op vermoeid
heid van de Finsche troepen en op hun ver
bruik aan materiaal en munitie. De Russi
sche troepen schijnen zich ten Noorden van
het Ladogameer in een weinig bevredigende
positie te bevinden.
Volgens het Finsche legerbericht heeft de
Finsche artillerie eenige vijandelijke batte
rijen tot zwijgen gebracht en dertig ge
vechtswagens vernield. Ten Noordoosten
van het Ladogameer hebben de Finsche
troepen den vijand een zwaren nederlaag
toegebracht. Deze verloor achthonderd man.
Verder werden zestig voertuigen en twee
gevechtswagens vernietigd. De buit van de
Finsche troepen omvat een groote hoeveel
heid infanterie wapenen. In de richting van
Kuhme hebben de Finsche troepen eenige
vijandelijke posities weggemaaid.
Volgens geverifieerde inlichtingen werden
vier Sovjet vliegtuigen neergehaald.
Het legerbericht van gister luidde:
Op de landengte van Karelië heeft de
vijand in den loop van den dag zijn aanval
len voortgezet. De felste aanvallen vonden
plaats ten Westen en ten Oosten van Summa
aan de rivier de Taipale. Alle Russische
aanvallen werden afgeslagen. Het schieten
der artillerie was hevig. Vijf vijandelijke
tanks werden vernield.
Ten Noordoosten van het Ladogameer
werd op den archipel van Pitkaranta een uit
zeventig paarden bestaande vijandelijke
colonne vérnietigd. Te Land was de vijan
delijke artillerie zeer actief, doch de Russi
sche infanterie heeft geen enkelen aanval
ondernomen. Te Aittojoki hebben de Finsche
troepen een klein aanvallend detachement
tot de uitgangsstellingen teruggedreven.
De activiteit der vijandelijke luchtmacht
bleef beperkt tot enkele operaties boven
de frontlinie. Wiborg werd gebombardeerd,
waarbij verscheidene burgers om het leven
kwamen.
Wiborg gebombardeerd.
De „Stockholm Tidningen" bericht, dat
Wiborg Zaterdag hevig is gebombardeerd.
De fraaie historische kerk van de stad is
vernield. De vijand wierp talrijke brand
bommen, waardoor verscheidenen branden
ontstonden; groote verwoesting werd aange
richt. Twee personen werden gedood en
twee gewond.
Ook Hangö werd gebombardeerd, doch
hier was de schade betrekking gering.
Het blad voegt hieraan toe, dat de Rus
sen gedurende de negen dagen, welke de
aanvallen op de Karelische landengte thans
duren, 104 tanks hebben verloren en dat
minstens 6000 Russen zijn gesneuveld. De
laatste twee dagen hebben zij 72 pantser
wagens verloren.
Het Russische legerbericht.
Het commando van het militaire district
Leningrad deelt mede: Op 10 Februari heeft
zich aan het front niets van beteekenis voor
gedaan. De lucjitmacht van de Sovjet-Unie
zenlijking hiervan ligt nog ver af en eischt
talrijke offers. Voortzetting van den oorlog
zou het einde der beschaving doen drei
gen. „Het Laatste Nieuws" herinnert er
aan, dat de vrede zal afhanger. van de
waarborgen, die gegeven zullen worden
om in de toekomst een einde te maken aan
de onveiligheid. Hst' blad is van meening,
dat de Vereenigde Staten niet gelooven,
dat de oorlog van langen duur zal zijn. „De
Standaard" schrijft, dat een duurzame vre
de afhankelijk is van een economischen
vrede. Het economische herstel is ook van
belang voor de neutralen. Alvorens vrucht
dragende onderhandelingen ondernomen
kunnen worden moeten verzekeringen
worden gegeven voor een duurzamen
vrede.
heeft verkennings- en bombardements-
vluchten uitgevoerd.
De verliezen der Sovjets.
Tijdens de eerste tien weken van den oor
log in Finland hebben de Sovjets volgens
gecontroleerde cijfers 327 vliegtuigen
verloren, alsmede 594 strijdwagens, 206 in
goeden staat verkeerende kanonnen, 552
automobielen, 1560 paarden, twintig tractors,
63 veldkeukens en 28 geblindeerde auto's.
Drie schepen en een duikboot zijn door de
Finnen tot zinken gebracht en andere sche
pen zijn beschadigd.
Behalve de gecontroleerde verliezen in de
lucht hebben de Sovjets waarschijnlijk nog
verscheidene tientallen andere vliegtuigen
verloren.
Engelsche hulp aan Finland.
Niet ver van de Finsche legatie te Londen
heeft de onlangs opgerichte organisatie tot
hulp aan Finland een bureau geopend, waar
Britsche onderdanen van beiderlei kunnen
hun diensten voor Finland kunnen aanbie
den.
Een der beambten van de legatie heeft
medegedeeld, dat honderden zich reeds heb
ben aangemeld als vrijwilliger.
Een oproep van Pekka Niemi.
De Finsche skikampioen Pekka Niemi
heeft een beroep gericht tot zijn kameraden
in de buitenlandsche wedstrijden, waarin hij
hen uitnoodigt aan het front in Finland te
komen deelnemen aan andere wedstrijden,
dan welke gewoonlijk in dezen tijd van het
jaar worden gehouden. Er is thans geen
sprake van minuten of seconden te winnen,
doch het gaat om hoogere waarden, n.l. het
leven, het recht op vrijheid van alle neutra
len. De beste skiloopers van Finland en de
bloem der jeugd strijden in alle macht voor
het vaderland. Niemi heet' zijn kameraden
uit Zweden, Noorwegen en de andere lan
den welkom en noodigt hen uit te komen
skiloopen in Finland.
Roosevelt over den oorlog in Finland.
In een te Washington gehouden rede op de
trappen van het Witte Huis heeft president
Roosevelt verklaard, dat de Sovjet-Unie een
even absolute dictatuur vormt als elke an
dere dictatuur in de wereld. De Russische
oorlog tegen Finland, aldus Roosevelt, be-
teekent de invasie van een naburig land zoo
oneindig klein, dat het de Sovjet-Unie geen
schade zou kunnen berokkenen. Roosevelt
sprak tot de leden van het Amerikaansche
jeugd congres. Zijn woorden werden, zoodra
hij „Finland" noemde, door geestdriftig ge
juich onderbroken. De sympathie van Ame
rika, aldus Roosevelt, is voor 98 procent met
de Finnen. Jaren geleden hoopte ik, dat
Rusland zijn moeilijkheden zou te boven ko
men en dat zijn regeering ten slotte een vre
delievend en populair bewind zou worden,
dat niet zou raken aan de onschendbaarheid
van zijn buurstaten. Die hoop is nu of wel
voorbij of wordt voor betere tijden be
waard. De Sovjet-Unie heeft zich vereenigd
met een andere dictatuur en is een naburig
land binnengevallen, dat slechts in vrede
wenscht te leven als een vrije vooruitstre
vende democratie.
De Amerikaansche hulpverleening aan
Finland is in sommige kringen bestreden als
„een poging om Amerika in den imperialis-
tischen oorlog te betrekken."
Dat was klinkklare onzin. Hier is een
kleine republiek in het Noorden van Europa,
welke ongetwijfeld uitsluitend haar on
schendbaarheid van grondgebied en regee
ring wenscht te behouden. Niemand met
gezond verstand gelooft, dat Finland eenige
voornemens koesterde, ten aanzien van de
onschendbaarheid en de veiligheid der Sov-
jet-Unie. Het was een axioma, aldus Roose
velt, dat Amerika de Finnen wilde helpen
door hun geld te leen of te géven. Dat wij
zelf met de Sovjets in oorlog zouden ge
raken, is eveneens onzinnig gepraat.
De krijgsverrichtingen bij Summa.
In de sectoren van Summa en Taipale was
het vuur der Russische artillerie buitenge
woon hevig. De gebetonneerde fortificaties
ondergingen een zeer zwaar granaatvuur,
doch de weerstand kon niet worden gebro
ken. Niet verheeld mag echter worden, dat
de schade die door de Russische artillerie
was aangericht, vrij belangrijk is. Vier ma
len wierpen de Russische troepen in opeen
volgende golven hun infanterie naar voren.
Zij werd met ernstige verliezen terugge
slagen.
Aan het Noordoostelijke front van het
Ladogameer hebben zich geen gevechten
vair belang voorgedaan. De Russen hebben
een enkel offensief pogen te ondernemen in
de streek van Aittojoki, maar dit offensief
mislukte. Bij het Ladogameer hebben de
Russische troepen gepoogd eenige detache
menten over het ijs te sturen, maar de aan
vallen werden gestuit door de Finnen, die
verschansd lagen op de eilandjes die overal
in het meer liggen.
Uit Stockholm wordt gemeld: De moed en
volharding, die de Finnen in den strijd om
Summa aan den dag leggen is van dien
aard, dat deze strijd, naar men hier meent,
in de geschiedenis geboekstaafd zal blijven
als het Finsche Verdun. Het front van Sum
ma is ongeveer twaalf kilometer breed en
in deze nauwe ruimte hebben de Russen
duizenden mannen en machines geworpen.
Wanneer hun mannen weggemaaid zijn en
de overlevenden vermoeid raken, brengen
de Russen nieuwe troepen in het veld om
hen te vervangen. De Russen in dezen sector
zijn goed uitgeruste beroepssoldaten. Alle
rust, die de Finnen krijgen, is een paar uur
voor middernacht voor de Russen bij het
aanbreken van den dag hun aanvallen her
vatten. Dezelfde Finnen weerstaan iederen
nieuwen aanvalsgolf der Russen. Sedert het
offensief op de landengte begon, hebben de
Russen naar schatting niet minder dan
9.000 man en meer dan 1000 tanks verloren.
De Finsche verliezen moeten thans ook ver
scheidene duizenden bedragen.
Russen melden succes bij de
Maunerheimlinie.
Het legerbericht van het militaire district
Leningrad luidt: „Op 11 Februari bedrijvig
heid van verkenners en in eenige sectoren
artillerievuur. Nog steeds botsingen tusschen
kleine infanterie-afdeelingen ten Noorden
van het Ladogameer. Op de Karelische land
engte uitwisseling van artillerievuur en een
treffen tusschen infanterie-afdeelingen
welke met het resultaat, dat de vijand werd
teruggedreven en 16 verdedigingswerken,
waaronder acht geschutkazematten, door
onze troepen genomen werden. De. Sovjet-
Russische luchtmacht heeft verkennings-
en bombardementsvluchten ondernomen".
De koude in Finland.
In verband met de door de aanhoudende
koude ontstane moeilijkheden in de brand-
stoffenvoorziening en de reeds aan den dag
tredende prijsstijgingen voor brandstoffen
heeft het ministerie voor de volksverzorging
een verordening uitgevaardigd, waarin
nieuwe maximumprijzen worden vastgesteld,
die aangepast zijn aan de gestegen be
hoefte. Achtergehouden voorraden, brand
hout, die om speculatieve redenen worden
vastgehouden, kunnen in beslag genomen
worden.
Verklaringen van Tanner.
De Finsche minister van buitenlandsche
zaken, Tanner, heeft het volgende ver
klaard:
Ten aanzien van eenige berichten gepu
bliceerd door de buitenlandsche pers en vol
gens welke een groote mogendheid zou op
treden als bemiddelaarster om vrede tot
stand te brengen tusschen Finland en Rus
land, verklaar ik, dat de Finsche regeering
niemand iets in dien zin heeft gevraagd en
dat mij niets van dit initiatief bekend is.
Het Finsche leger heeft sedert zes weken
met succes het land verdedigd tegen veel
talrijker strijdkrachten. Tot dusverre heb
ben. wij gestreden met onze eigen troepen
en onze eigen hulpbronnen. Thans, nu wij
kunnen rekenen op bijstand in wapens en
troepen komende uit verschillende richtin
gen, volgens het besluit van den Volken
bond, is Finland in staat de aanvallen af te
slaan. Bijgevolg kan men Finland geen
vredesvoorwaarden dicteeren. Het is moge
lijk, dat deze geruchten in omloop zijn ge
bracht om den bijstand te verminderen, die
voor ons van buiten zal komen.
Ook Amerikaansche vrijwilligers in
Finland. f
Een zeker aantal Amerikaansche vrijwil
ligers bevindt zich reeds in Finland. Een
der eerste was William Sullivan uit Burling
ton in den staat Vermont. Hij heeft een
groote ervaring als vlieger. Bij de kleine
groep vrijwilligers, waarvan hij deel uit
maakt, bevinden zich onderdanen van twaalf
HeuiMeton
DOOR W1LKIE COLLINS
NEDERLANDSCHE BEWERKING
VAN A. A. HUMME Jr.
13)
Mijn dochter en ik volgden den inspec
teur weer terug naar het boudoir, nu om te
zien of het meubilair soms gedurende den
nacht verplaatst was, aangezien zijn voor
afgaand onderzoek hem blijkbaar niet vol
komen omtrent dit punt had gerust gesteld.
Terwijl wij hiermede bezig waren, ging de
slaapkamerdeur open en kwam juffrouw
Rachel tot onze verbazing naar buiten. Zij
nam haar tuinhoed, die op een stoel lag, en
wendde zich tot Penelope met de vraag:
„Mijnheer Franklin Blake heeft je van
morgen met een boodschap naar mij toe ge
stuurd, niet waar?"
„Ja juffrouw".
„Hij wilde mij spreken?"
„Ja juffrouw".
„Waar is hij op het oogenblik?"
Ik hoorde stemmen op het terras en uit
het raam kijkende, zag ik beide heeren op
en neer wandelen, waarop ik voor mijn doch
ter antwoordde: „Mijnheer Franklin is op
het terras, juffrouw".
Zonder verder iets te zeggen, of zelfs
maar notitie te nemen van den inspecteur
van politie, die haar wilde aanspreken, liep
zij, doodsbleek en blijkbaar van gedachten
vervuld, de kamer uit om zich naar het ter
ras te begeven. Zij liep op mijnheer Frank
lin toe, zonder blijk te geven, dat zij haar
neef Godfrey had gezien, die zich hierop
terugtrok. Zij voegde mijnheer Franklin
heftig eenige woorden toe, die hem blijk
baar zeer verbaasden en een oogenblik la
ter werd de deur open geworpen en ver
scheen juffrouw Rachel, met fonkelende
oogen en een hoogroode kleur. Toen de in
specteur aanstalten maakte haar aan te
spreken, beet zij hem toe: „Ik heb u niet
gevraagd hier te komen. Ik heb u niet noo-
dig! Mijn diamant is weg en u, noch iemand
anders, zal hem ooit terugvinden!" Met de
ze woorden trad zij haar slaapvertrek bin
nen en deed voor onzen neus de deur op
slot. Penelope, die er het dichtst bij stond,
hoorde haar daarop in snikken uitbarsten.
Het eene oogenblik in woede ontstoken,
het volgende in tranen ik begreep er
niets van. Afgaande op haar laatste woor
den, vermoedde ik, dat zij diep gebelgd
was over het feit, dat wij 'de politie in de
zaak hadden gemoeid en dat de verbouwe
reerdheid van mijnheer Franklin, op het
terras, veroorzaakt was, doordat zij zich in
dien geest tegen hem, die de politie had ge
roepen, had uitgelaten. Als dit vermoeden
juist was, waarom zou zij dan bezwaar heb
ben tegen de aanwezigheid van hen, die
den verloren diamant zouden kunnen op
sporen, en hoe zou zij in 's hemelsnaam
kunnen weten, dat de Maansteen nooit
meer terecht zou komen?
Er bleef den inspecteur nu niets anders
over dan de bedienden één voor één te on
dervragen, doch dit bracht evenmin eenig
licht in de zaak, daar geen van allen een
nadere verklaring kon geven. Hij had hier
op een onderhoud met lady Verinder, waar
bij ik tegenwoordig was, waarbij hij als zijn
meening uitte, dat de diamant door een der
huisgenooten was gestolen, en vervolgens
om toestemming verzocht de bediendenka
mers te doorzoeken. Lady Verinder wei
gerde echter haar personeel deze vernede
ring te doen ondergaan, waarop de inspec
teur een buiging maakte en mij een blik
toewierp, alsof hij wilde zeggen: „Waarom
wordt ik geroepen, als ik op alle manieren
wordt gedwarsboomd?"
Als hoofd van het. personeel, voelde ik,
dat wij geen gebruik mochten maken van
de edelmoedigheid van onze meesteres en
zei daarom: „Wij danken u voor uw ver
trouwen, lady Verinder, maar wij verzoe
ken u, ons toe te staan, hierbij onze volle
medewerking te verleenen, door onze sleu
tels te overhandigen. Wanneer Gabriël Bet-
teredge het voorbeeld geeft", zei ik 'tot den
inspecteur, „zullen de anderen volgen; dat
weet ik zeker. Om te beginnen hier zijn
mijn sleutels".
Mijn meesteres greep mijn hand en dank
te mij met tranen in de oogen, hetgeen het
verlangen bij mij deed opkomen inspecteur
Seegrave een pak slaag te geven.
Zooals ik verwacht had, volgden de be
dienden, hoewel morrend, mijn voorbeeld,
daar zij wel inzagen, dat dit onder deze
omstandigheden het beste was. Ofschoon al
le kasten en koffers overhoop werden ge
haald, werd de diamant niet gevonden en
inspecteur Seegrave begaf zich hierop naar
mijn kamer, om te overleggen wat hem nu
te doen stond. Hij was met zijn mannen nu
eenige uren bezig geweest en geen stap ver
der gekomen. Ik liet hem met zijn gedach
ten alleen en begaf mij naar mijnheer
Franklin, die mij bij zich in de biblotheek
had laten roepen. Toen ik mijn hand naac
de deurknop uitstak, werd deze tot mijn
verbazing geopend door Rosanna Spear
man, die de kamer verliet. Nadat er 's mor
gens stof was afgenomen, had geen der ka
mermeisjes meer iets in dat vertrek te ma
ken en ik verweet Rosanna, dat zij tegen de
regels van het huis had gehandeld.
„Mijnheer Blake had een van zijn ringen
boven laten liggen", verdedigde zij zich,
„en ik ging naar de bibliotheek om hem
dien te geven". Zij verwijderde zich hierop
met een hoogroode kleur en een brutale
hoofdbeweging, hetgeen ik toeschreef aan
het feit, dat zij min of meer uit haar even
wicht was gebracht door hetgeen dien mor
gen was voorgevallen.
Ik vond mijnheer Franklin aap de schrijf
tafel bezig. Zoodra ik binnen kwam vroeg
hij mij om een vervoermiddel naar het sta
tion.
„Gaat u naar Londen, mijnheer?" vroeg
ik.
„Ik wil naar Londen telegrafeeren'", ver
klaarde hij. „Ik heb mijn tante er van over
tuigd, dat wij iemand moeten hebben, die
slimmer is dan inspecteur Seegrave en zij
vindt het goed dat ik. een telegram aan
mijn vader zend. Hij kent den hoofdcom
missaris van politie en die zal wel iemand
weten, die dit raadsel voor ons kan oplos
sen. En over raadsels gesproken, ik denk
dat Rosanna Spearman of niet heelemaal
wijs is, of dat ze meer van de verdwijning
van den Maansteen afweet. Ze kwam hier
met een ring, dien ik in mijn slaapkamer
had laten liggen en nadat ik haar had be
dankt, verwachtte ik, dat ze weer zou gaan.
Maar ze bleef aan de andere zijde van de
tafel staan, waarbij ze mij op een eigenaar
dige manier aankeek half angstig, half
familiair ik begreep er werkelijk niets
van „Een eigenaardig geval met den dia
mant, mijnheer", zei ze opeens. „Ja", zei ik,
in afwachting van wat ze verder zou zeggen,
en weet je, Betteredge, ik geloof beslist, dat
ze niet goed wijs is. Ze zei: „Ze zullen den
diamant nooit vinden, is het niet zoo, mijn
heer? Neen, en er evenmin achter komen,
wie hem heeft weggenomen, dat weet ik ze
ker". Ze knikte me warempel met een
vriendelijk glimlachje toe, maar vóór ik tijd
had haar te vragen wat ze eigenlijk bedoel
de, hoorden wij je voetstappen en ging ze
haastig weg, zeker bang om hier gevonden
te worden. Wat heeft het te beduiden?"
Ik kon er niet toe besluiten hem over haar
verleden in te lichten, want het zou bij hem
het vermoeden wekken, dat zij de dievegge
was, en, verondersteld, dat zij de schuldige
was, begreep ik evenmin, ..waarom zij mijn
heer Franklin deelgenoot van haar geheim
zou maken.
(Wordt vervolgd).