Haansteen DE REIS VAN SUMNER WELLES NAAR EUROPA. Verspilling van Russisch menschenmateriaal. derde blad. alkmaarsche courant van maandag 12 februari 1940. HOE MEN ER OP REAGEERT. Roosevelt over de hulp aan Finland. i Een communiqué van het Ameri- kaansche departement van bui- tenlandsche zaken. Een persconferentie van het depar tement van buitenlandsche zaken geeft het volgende communiqué uit: „Wegens de huidige vijandelijk heden in verscheidene deelen der wereld, wegens de gevolgen van die vijandelijkaheden op de neutrale lan den en wegens den duidelijken wensch van alle neutrale volkeren den we reldvrede te herstellen, op een ge zonden, blijvenden grondslag voor alle naties, deelt de minister van bui- tenlandsche zaken mede, dat diploma tieke besprekingen van officieus ka rakter werden aangegaan met zekere neutrale regeeringen en dat deze be sprekingen waarschijnlijk met alle neutrale regeeringen zullen worden voortgezet. Hierbij dient er op gewe zen te worden, dat deze besprekingen geen plan of plannen inhouden, maar een voorloop ig onderzoek uitmaken over de mogelijkheid een gezond in ternationaal economisch stelsel op te bouwen en tegelijkertijd de wereld bewapening te beperken. Vraagstuk ken betrekking hebbende op de hui dige vijandelijkheden behooren niet tot deze voorloopige besprekingen. Wel kunnen de besprekingen worden uitgebreid tot de oorlogvoerende lan den voor zoover zij slaan op de eco nomische vraagstukken en op de ont wapening in den toekomstig en vrede". Een verklaring van minister Huil. Minister Cordell Huil heeft in een pers conferenties een nadere uiteenzetting ge geven over de Amerikaansche besprekin gen met de andere neutrale landen en over de Europeesche reis van Sumner Welles, welke gisteren is aangekondigd. Huil zeide: De doeleinden zijn de vrede en een gezon economisch leven in het tijdperk na den oork Sinds eenigen tijd stellen de Vereenigde Staten alles in het werk om de gronddenkbeelden van het programma voor een gezonde en stabiele periode in de internationale betrekkingen na den oorlog, levendig te houden. De hoeksteenen van deze politiek zijn: 1. Stopzetting en beperking van de be wapening. 2. Aanvaarding door alle landen van een gezonde vrijhandelspolitiek Deze doeleinde:, moet de wereld na streven, wil er in het tijdvak na den oor log een gezond economisch leven zijn en geen autarkie en totalitaire stelsels. Wan neer de vrede komt, zullen er, naar wij hopen, zeer definitieve begrippen en zelfs verplichtingen bestaan inzake de grond beginselen welke van vitaal belang zijn voor een wereld van T rede. Amerikaansche indrukken van de reis van Sumner Welles. De uitleg, die gegeven wordt asm de missie van Sumner Welles en de verklaring van Huil betreffende de „besprekingen tusschen de neutralen", heeft een evolutie ondergaan, die weerspiegeld wordt door de Zondagsbladen en de commentaren van gezaghebbende waarnemers. Een realisti scher kijk op den toestand schijnt de over hand te krijgen. De motie van vertrouwen in Daladier, de gezaghebbende commen taren uit Frankrijk en Engeland, evenals de recente redevoering van den Duitschen rijksminister Frick, hebben bijgedragen tot deze rechtzetting, doordat zij toonen, dat de oorlogvoerenden geenszins bereid zijn de wapens neer te leggen In de om geving van het Witte Huis geeft men trouwens te verstaan, dat Roosevelt zich te dezen opzichte nooit illusies heeft ge maakt. Een hooggeplaatste diplomatieke persoonlijkheid, die in contact staat met den president, heeft gisteren volledige ver zekeringen gegeven aan den ambassadeur van een der geallieerden betreffende het karakter van de missie van Sumner Wel les, waarbij hij liet uitkomen dat de reis van den onderstaatssecretaris in geen ge val de geringste ongerustheid of wantrou wen van geallieerde zijde kon rechtvaar digen. In dit verband merken welingelich te waarnemers op, dat het werkelijke doel der missie van Sumner Welles zou zijn een bezoek te brengen aan Berlijn. Het stand punt der geallieerden is inderdaad te goed gekend om een reis van den voornaamsten medewerker van Gordel Huil te recht vaardigen. Juist is het echter, dat de in lichtingen ten aanzien van den toestand in Duitschland tegenstrijdig zijn. Bovendien is het niet onbekend, dat invloedrijke Duitsche persoonlijkheden laatstelijk her haalde malen getracht hebben Roosevelt te interesseeren voor een bemiddelingsge- baar door hem confidentieele afgezanten te zenden Deze demarches zouden den pre sident geen aanleiding geven om zich op den door de afgezanten voorgestelden weg te begeven, maar wel zouden zij krachtig hebben bijgedragen tot zijr besluit om als zijn persoonlijken waarnemer Sumner Welles uit te zenden teneinde ter plaatse de ware beweegredenen dezer stappen van Duitsche zijde te verrifieeren. Wat de „besprekingen tusschen de neu tralen" betreft, wordt bevestigd, dat zij eenvoudig ten doel hebben de Europeesche neutralen te polsen, teneinde van tevoren hun aansluiting te verzekeren bij de eco nomische beginselen, die herhaaldelijk door Huil uiteengezet zijn en die volgens den onderstaatssecretaris eventueel door de geheele wereld moeten worden aan vaard, wanneer een duurzame vrede na den oorlog wil worden gevestigd. Duitschland en de reis van Sumner Welles. Vooreerst geen verklaring. Van semiofficieele zijde wordt ge mald: Met betrekking tot de reis naar Europa van den Amerikaanschen onderstaatssecretaris Sunu er Welles werd Zaterdag in Berlijnsche politieke kringen op verzoek medegedeeld, dat ten aanzien van deze reis vooreerst nog geen verklaringen afgelegd kun nen worden. Frankrijk en de reis van Sumner Welles. De Fransche bladen wijden artikelen aan het a.s. bezoek van Sumner Welles. Hun opvattingen zijn in drie punten samen te vatten: 1. Er zijn geen vredesonderhandelingen mogelijk aleer Duitschland zich goedschiks of kwaadschiks heeft vereenigd met eer herstel der onafhankelijkheid van Oosten rijk, Tsjecho-Slowakije en Polen en een herstel der schade door Duitschland aan deze drie staten toegebracht. Er zal geen vrede mogelijk zijn welke aan Frankrijk en Engeland geen materieele waarborgen geeft voor de zekerheid dat nieuwe Duitsche agressies zullen uitblijven. 3. Er zal geen economisch herstel ter wereld en algemeene ontwapening moge lijk zijn zonder de gezamenlijke en soli daire waarborgen van alle naties, die ge roepen zijn er met gelijke rechten en plichten aan deel te nemen. Zweden over het bezoek van Sumner Welles. De Zweedsche bladen plaatsen het nieuws over het bezoek van Sumner Wel les aan Europa niet op de frontpagina, on getwijfeld omdai Scandinavië geen over dreven verwachtingen koestert van het resultaat. Men juicht het initatief echter toe. Stockholm Tidingen schrijft: „Wij gaan hie rgeen overdreven verwachtingen van koesteren, maar de wetenschap, dat de machten in de wereld, die den vrede be houden, niet stilzitten, geeft ons een diep gevoel van voldoening." België en het bezoek van Sumner Welles. De missie van Sumner Welles houdt de aandacht der Belgische bladen geboeid. Het soocialistische blad „Vooruit" consta teert een algemeen verlangen naar vrede op nieuwe sociale grondslagen. De verwe- De strijd in Karelië. De Russische aanvallen op de landengte schijnen met zware verliezen aan menschen en materiaal voor de Russen voort te duren. De Finnen spreken officieel tegen, dat de Sovjets eenige forten van gewapend beton hebben ingenomen. Nog steeds houden de Finnen stand aan hun verdedigingslinie, waarop de Russen hun granaten laten neer komen. De verspilling aan Russisch men schenmateriaal is ontzettend. Het Russische commando rekent blijkbaar op vermoeid heid van de Finsche troepen en op hun ver bruik aan materiaal en munitie. De Russi sche troepen schijnen zich ten Noorden van het Ladogameer in een weinig bevredigende positie te bevinden. Volgens het Finsche legerbericht heeft de Finsche artillerie eenige vijandelijke batte rijen tot zwijgen gebracht en dertig ge vechtswagens vernield. Ten Noordoosten van het Ladogameer hebben de Finsche troepen den vijand een zwaren nederlaag toegebracht. Deze verloor achthonderd man. Verder werden zestig voertuigen en twee gevechtswagens vernietigd. De buit van de Finsche troepen omvat een groote hoeveel heid infanterie wapenen. In de richting van Kuhme hebben de Finsche troepen eenige vijandelijke posities weggemaaid. Volgens geverifieerde inlichtingen werden vier Sovjet vliegtuigen neergehaald. Het legerbericht van gister luidde: Op de landengte van Karelië heeft de vijand in den loop van den dag zijn aanval len voortgezet. De felste aanvallen vonden plaats ten Westen en ten Oosten van Summa aan de rivier de Taipale. Alle Russische aanvallen werden afgeslagen. Het schieten der artillerie was hevig. Vijf vijandelijke tanks werden vernield. Ten Noordoosten van het Ladogameer werd op den archipel van Pitkaranta een uit zeventig paarden bestaande vijandelijke colonne vérnietigd. Te Land was de vijan delijke artillerie zeer actief, doch de Russi sche infanterie heeft geen enkelen aanval ondernomen. Te Aittojoki hebben de Finsche troepen een klein aanvallend detachement tot de uitgangsstellingen teruggedreven. De activiteit der vijandelijke luchtmacht bleef beperkt tot enkele operaties boven de frontlinie. Wiborg werd gebombardeerd, waarbij verscheidene burgers om het leven kwamen. Wiborg gebombardeerd. De „Stockholm Tidningen" bericht, dat Wiborg Zaterdag hevig is gebombardeerd. De fraaie historische kerk van de stad is vernield. De vijand wierp talrijke brand bommen, waardoor verscheidenen branden ontstonden; groote verwoesting werd aange richt. Twee personen werden gedood en twee gewond. Ook Hangö werd gebombardeerd, doch hier was de schade betrekking gering. Het blad voegt hieraan toe, dat de Rus sen gedurende de negen dagen, welke de aanvallen op de Karelische landengte thans duren, 104 tanks hebben verloren en dat minstens 6000 Russen zijn gesneuveld. De laatste twee dagen hebben zij 72 pantser wagens verloren. Het Russische legerbericht. Het commando van het militaire district Leningrad deelt mede: Op 10 Februari heeft zich aan het front niets van beteekenis voor gedaan. De lucjitmacht van de Sovjet-Unie zenlijking hiervan ligt nog ver af en eischt talrijke offers. Voortzetting van den oorlog zou het einde der beschaving doen drei gen. „Het Laatste Nieuws" herinnert er aan, dat de vrede zal afhanger. van de waarborgen, die gegeven zullen worden om in de toekomst een einde te maken aan de onveiligheid. Hst' blad is van meening, dat de Vereenigde Staten niet gelooven, dat de oorlog van langen duur zal zijn. „De Standaard" schrijft, dat een duurzame vre de afhankelijk is van een economischen vrede. Het economische herstel is ook van belang voor de neutralen. Alvorens vrucht dragende onderhandelingen ondernomen kunnen worden moeten verzekeringen worden gegeven voor een duurzamen vrede. heeft verkennings- en bombardements- vluchten uitgevoerd. De verliezen der Sovjets. Tijdens de eerste tien weken van den oor log in Finland hebben de Sovjets volgens gecontroleerde cijfers 327 vliegtuigen verloren, alsmede 594 strijdwagens, 206 in goeden staat verkeerende kanonnen, 552 automobielen, 1560 paarden, twintig tractors, 63 veldkeukens en 28 geblindeerde auto's. Drie schepen en een duikboot zijn door de Finnen tot zinken gebracht en andere sche pen zijn beschadigd. Behalve de gecontroleerde verliezen in de lucht hebben de Sovjets waarschijnlijk nog verscheidene tientallen andere vliegtuigen verloren. Engelsche hulp aan Finland. Niet ver van de Finsche legatie te Londen heeft de onlangs opgerichte organisatie tot hulp aan Finland een bureau geopend, waar Britsche onderdanen van beiderlei kunnen hun diensten voor Finland kunnen aanbie den. Een der beambten van de legatie heeft medegedeeld, dat honderden zich reeds heb ben aangemeld als vrijwilliger. Een oproep van Pekka Niemi. De Finsche skikampioen Pekka Niemi heeft een beroep gericht tot zijn kameraden in de buitenlandsche wedstrijden, waarin hij hen uitnoodigt aan het front in Finland te komen deelnemen aan andere wedstrijden, dan welke gewoonlijk in dezen tijd van het jaar worden gehouden. Er is thans geen sprake van minuten of seconden te winnen, doch het gaat om hoogere waarden, n.l. het leven, het recht op vrijheid van alle neutra len. De beste skiloopers van Finland en de bloem der jeugd strijden in alle macht voor het vaderland. Niemi heet' zijn kameraden uit Zweden, Noorwegen en de andere lan den welkom en noodigt hen uit te komen skiloopen in Finland. Roosevelt over den oorlog in Finland. In een te Washington gehouden rede op de trappen van het Witte Huis heeft president Roosevelt verklaard, dat de Sovjet-Unie een even absolute dictatuur vormt als elke an dere dictatuur in de wereld. De Russische oorlog tegen Finland, aldus Roosevelt, be- teekent de invasie van een naburig land zoo oneindig klein, dat het de Sovjet-Unie geen schade zou kunnen berokkenen. Roosevelt sprak tot de leden van het Amerikaansche jeugd congres. Zijn woorden werden, zoodra hij „Finland" noemde, door geestdriftig ge juich onderbroken. De sympathie van Ame rika, aldus Roosevelt, is voor 98 procent met de Finnen. Jaren geleden hoopte ik, dat Rusland zijn moeilijkheden zou te boven ko men en dat zijn regeering ten slotte een vre delievend en populair bewind zou worden, dat niet zou raken aan de onschendbaarheid van zijn buurstaten. Die hoop is nu of wel voorbij of wordt voor betere tijden be waard. De Sovjet-Unie heeft zich vereenigd met een andere dictatuur en is een naburig land binnengevallen, dat slechts in vrede wenscht te leven als een vrije vooruitstre vende democratie. De Amerikaansche hulpverleening aan Finland is in sommige kringen bestreden als „een poging om Amerika in den imperialis- tischen oorlog te betrekken." Dat was klinkklare onzin. Hier is een kleine republiek in het Noorden van Europa, welke ongetwijfeld uitsluitend haar on schendbaarheid van grondgebied en regee ring wenscht te behouden. Niemand met gezond verstand gelooft, dat Finland eenige voornemens koesterde, ten aanzien van de onschendbaarheid en de veiligheid der Sov- jet-Unie. Het was een axioma, aldus Roose velt, dat Amerika de Finnen wilde helpen door hun geld te leen of te géven. Dat wij zelf met de Sovjets in oorlog zouden ge raken, is eveneens onzinnig gepraat. De krijgsverrichtingen bij Summa. In de sectoren van Summa en Taipale was het vuur der Russische artillerie buitenge woon hevig. De gebetonneerde fortificaties ondergingen een zeer zwaar granaatvuur, doch de weerstand kon niet worden gebro ken. Niet verheeld mag echter worden, dat de schade die door de Russische artillerie was aangericht, vrij belangrijk is. Vier ma len wierpen de Russische troepen in opeen volgende golven hun infanterie naar voren. Zij werd met ernstige verliezen terugge slagen. Aan het Noordoostelijke front van het Ladogameer hebben zich geen gevechten vair belang voorgedaan. De Russen hebben een enkel offensief pogen te ondernemen in de streek van Aittojoki, maar dit offensief mislukte. Bij het Ladogameer hebben de Russische troepen gepoogd eenige detache menten over het ijs te sturen, maar de aan vallen werden gestuit door de Finnen, die verschansd lagen op de eilandjes die overal in het meer liggen. Uit Stockholm wordt gemeld: De moed en volharding, die de Finnen in den strijd om Summa aan den dag leggen is van dien aard, dat deze strijd, naar men hier meent, in de geschiedenis geboekstaafd zal blijven als het Finsche Verdun. Het front van Sum ma is ongeveer twaalf kilometer breed en in deze nauwe ruimte hebben de Russen duizenden mannen en machines geworpen. Wanneer hun mannen weggemaaid zijn en de overlevenden vermoeid raken, brengen de Russen nieuwe troepen in het veld om hen te vervangen. De Russen in dezen sector zijn goed uitgeruste beroepssoldaten. Alle rust, die de Finnen krijgen, is een paar uur voor middernacht voor de Russen bij het aanbreken van den dag hun aanvallen her vatten. Dezelfde Finnen weerstaan iederen nieuwen aanvalsgolf der Russen. Sedert het offensief op de landengte begon, hebben de Russen naar schatting niet minder dan 9.000 man en meer dan 1000 tanks verloren. De Finsche verliezen moeten thans ook ver scheidene duizenden bedragen. Russen melden succes bij de Maunerheimlinie. Het legerbericht van het militaire district Leningrad luidt: „Op 11 Februari bedrijvig heid van verkenners en in eenige sectoren artillerievuur. Nog steeds botsingen tusschen kleine infanterie-afdeelingen ten Noorden van het Ladogameer. Op de Karelische land engte uitwisseling van artillerievuur en een treffen tusschen infanterie-afdeelingen welke met het resultaat, dat de vijand werd teruggedreven en 16 verdedigingswerken, waaronder acht geschutkazematten, door onze troepen genomen werden. De. Sovjet- Russische luchtmacht heeft verkennings- en bombardementsvluchten ondernomen". De koude in Finland. In verband met de door de aanhoudende koude ontstane moeilijkheden in de brand- stoffenvoorziening en de reeds aan den dag tredende prijsstijgingen voor brandstoffen heeft het ministerie voor de volksverzorging een verordening uitgevaardigd, waarin nieuwe maximumprijzen worden vastgesteld, die aangepast zijn aan de gestegen be hoefte. Achtergehouden voorraden, brand hout, die om speculatieve redenen worden vastgehouden, kunnen in beslag genomen worden. Verklaringen van Tanner. De Finsche minister van buitenlandsche zaken, Tanner, heeft het volgende ver klaard: Ten aanzien van eenige berichten gepu bliceerd door de buitenlandsche pers en vol gens welke een groote mogendheid zou op treden als bemiddelaarster om vrede tot stand te brengen tusschen Finland en Rus land, verklaar ik, dat de Finsche regeering niemand iets in dien zin heeft gevraagd en dat mij niets van dit initiatief bekend is. Het Finsche leger heeft sedert zes weken met succes het land verdedigd tegen veel talrijker strijdkrachten. Tot dusverre heb ben. wij gestreden met onze eigen troepen en onze eigen hulpbronnen. Thans, nu wij kunnen rekenen op bijstand in wapens en troepen komende uit verschillende richtin gen, volgens het besluit van den Volken bond, is Finland in staat de aanvallen af te slaan. Bijgevolg kan men Finland geen vredesvoorwaarden dicteeren. Het is moge lijk, dat deze geruchten in omloop zijn ge bracht om den bijstand te verminderen, die voor ons van buiten zal komen. Ook Amerikaansche vrijwilligers in Finland. f Een zeker aantal Amerikaansche vrijwil ligers bevindt zich reeds in Finland. Een der eerste was William Sullivan uit Burling ton in den staat Vermont. Hij heeft een groote ervaring als vlieger. Bij de kleine groep vrijwilligers, waarvan hij deel uit maakt, bevinden zich onderdanen van twaalf HeuiMeton DOOR W1LKIE COLLINS NEDERLANDSCHE BEWERKING VAN A. A. HUMME Jr. 13) Mijn dochter en ik volgden den inspec teur weer terug naar het boudoir, nu om te zien of het meubilair soms gedurende den nacht verplaatst was, aangezien zijn voor afgaand onderzoek hem blijkbaar niet vol komen omtrent dit punt had gerust gesteld. Terwijl wij hiermede bezig waren, ging de slaapkamerdeur open en kwam juffrouw Rachel tot onze verbazing naar buiten. Zij nam haar tuinhoed, die op een stoel lag, en wendde zich tot Penelope met de vraag: „Mijnheer Franklin Blake heeft je van morgen met een boodschap naar mij toe ge stuurd, niet waar?" „Ja juffrouw". „Hij wilde mij spreken?" „Ja juffrouw". „Waar is hij op het oogenblik?" Ik hoorde stemmen op het terras en uit het raam kijkende, zag ik beide heeren op en neer wandelen, waarop ik voor mijn doch ter antwoordde: „Mijnheer Franklin is op het terras, juffrouw". Zonder verder iets te zeggen, of zelfs maar notitie te nemen van den inspecteur van politie, die haar wilde aanspreken, liep zij, doodsbleek en blijkbaar van gedachten vervuld, de kamer uit om zich naar het ter ras te begeven. Zij liep op mijnheer Frank lin toe, zonder blijk te geven, dat zij haar neef Godfrey had gezien, die zich hierop terugtrok. Zij voegde mijnheer Franklin heftig eenige woorden toe, die hem blijk baar zeer verbaasden en een oogenblik la ter werd de deur open geworpen en ver scheen juffrouw Rachel, met fonkelende oogen en een hoogroode kleur. Toen de in specteur aanstalten maakte haar aan te spreken, beet zij hem toe: „Ik heb u niet gevraagd hier te komen. Ik heb u niet noo- dig! Mijn diamant is weg en u, noch iemand anders, zal hem ooit terugvinden!" Met de ze woorden trad zij haar slaapvertrek bin nen en deed voor onzen neus de deur op slot. Penelope, die er het dichtst bij stond, hoorde haar daarop in snikken uitbarsten. Het eene oogenblik in woede ontstoken, het volgende in tranen ik begreep er niets van. Afgaande op haar laatste woor den, vermoedde ik, dat zij diep gebelgd was over het feit, dat wij 'de politie in de zaak hadden gemoeid en dat de verbouwe reerdheid van mijnheer Franklin, op het terras, veroorzaakt was, doordat zij zich in dien geest tegen hem, die de politie had ge roepen, had uitgelaten. Als dit vermoeden juist was, waarom zou zij dan bezwaar heb ben tegen de aanwezigheid van hen, die den verloren diamant zouden kunnen op sporen, en hoe zou zij in 's hemelsnaam kunnen weten, dat de Maansteen nooit meer terecht zou komen? Er bleef den inspecteur nu niets anders over dan de bedienden één voor één te on dervragen, doch dit bracht evenmin eenig licht in de zaak, daar geen van allen een nadere verklaring kon geven. Hij had hier op een onderhoud met lady Verinder, waar bij ik tegenwoordig was, waarbij hij als zijn meening uitte, dat de diamant door een der huisgenooten was gestolen, en vervolgens om toestemming verzocht de bediendenka mers te doorzoeken. Lady Verinder wei gerde echter haar personeel deze vernede ring te doen ondergaan, waarop de inspec teur een buiging maakte en mij een blik toewierp, alsof hij wilde zeggen: „Waarom wordt ik geroepen, als ik op alle manieren wordt gedwarsboomd?" Als hoofd van het. personeel, voelde ik, dat wij geen gebruik mochten maken van de edelmoedigheid van onze meesteres en zei daarom: „Wij danken u voor uw ver trouwen, lady Verinder, maar wij verzoe ken u, ons toe te staan, hierbij onze volle medewerking te verleenen, door onze sleu tels te overhandigen. Wanneer Gabriël Bet- teredge het voorbeeld geeft", zei ik 'tot den inspecteur, „zullen de anderen volgen; dat weet ik zeker. Om te beginnen hier zijn mijn sleutels". Mijn meesteres greep mijn hand en dank te mij met tranen in de oogen, hetgeen het verlangen bij mij deed opkomen inspecteur Seegrave een pak slaag te geven. Zooals ik verwacht had, volgden de be dienden, hoewel morrend, mijn voorbeeld, daar zij wel inzagen, dat dit onder deze omstandigheden het beste was. Ofschoon al le kasten en koffers overhoop werden ge haald, werd de diamant niet gevonden en inspecteur Seegrave begaf zich hierop naar mijn kamer, om te overleggen wat hem nu te doen stond. Hij was met zijn mannen nu eenige uren bezig geweest en geen stap ver der gekomen. Ik liet hem met zijn gedach ten alleen en begaf mij naar mijnheer Franklin, die mij bij zich in de biblotheek had laten roepen. Toen ik mijn hand naac de deurknop uitstak, werd deze tot mijn verbazing geopend door Rosanna Spear man, die de kamer verliet. Nadat er 's mor gens stof was afgenomen, had geen der ka mermeisjes meer iets in dat vertrek te ma ken en ik verweet Rosanna, dat zij tegen de regels van het huis had gehandeld. „Mijnheer Blake had een van zijn ringen boven laten liggen", verdedigde zij zich, „en ik ging naar de bibliotheek om hem dien te geven". Zij verwijderde zich hierop met een hoogroode kleur en een brutale hoofdbeweging, hetgeen ik toeschreef aan het feit, dat zij min of meer uit haar even wicht was gebracht door hetgeen dien mor gen was voorgevallen. Ik vond mijnheer Franklin aap de schrijf tafel bezig. Zoodra ik binnen kwam vroeg hij mij om een vervoermiddel naar het sta tion. „Gaat u naar Londen, mijnheer?" vroeg ik. „Ik wil naar Londen telegrafeeren'", ver klaarde hij. „Ik heb mijn tante er van over tuigd, dat wij iemand moeten hebben, die slimmer is dan inspecteur Seegrave en zij vindt het goed dat ik. een telegram aan mijn vader zend. Hij kent den hoofdcom missaris van politie en die zal wel iemand weten, die dit raadsel voor ons kan oplos sen. En over raadsels gesproken, ik denk dat Rosanna Spearman of niet heelemaal wijs is, of dat ze meer van de verdwijning van den Maansteen afweet. Ze kwam hier met een ring, dien ik in mijn slaapkamer had laten liggen en nadat ik haar had be dankt, verwachtte ik, dat ze weer zou gaan. Maar ze bleef aan de andere zijde van de tafel staan, waarbij ze mij op een eigenaar dige manier aankeek half angstig, half familiair ik begreep er werkelijk niets van „Een eigenaardig geval met den dia mant, mijnheer", zei ze opeens. „Ja", zei ik, in afwachting van wat ze verder zou zeggen, en weet je, Betteredge, ik geloof beslist, dat ze niet goed wijs is. Ze zei: „Ze zullen den diamant nooit vinden, is het niet zoo, mijn heer? Neen, en er evenmin achter komen, wie hem heeft weggenomen, dat weet ik ze ker". Ze knikte me warempel met een vriendelijk glimlachje toe, maar vóór ik tijd had haar te vragen wat ze eigenlijk bedoel de, hoorden wij je voetstappen en ging ze haastig weg, zeker bang om hier gevonden te worden. Wat heeft het te beduiden?" Ik kon er niet toe besluiten hem over haar verleden in te lichten, want het zou bij hem het vermoeden wekken, dat zij de dievegge was, en, verondersteld, dat zij de schuldige was, begreep ik evenmin, ..waarom zij mijn heer Franklin deelgenoot van haar geheim zou maken. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1940 | | pagina 9