DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Italiaansche kolenschepen voor onderzoek
naar Duins gebracht.
De terugtocht van de Finsche troepen
bij Wiborg.
■f
Rusland erkent da vergissing van het
bombardement van Pajaia.
Russische aanvaispogingen over het
ijs afgeslagen,
Nederlandsche onderzee
boot door sleepboot
geramd.
De algemeene toestand.
DE TOEKOMST
VAN FINLAND.
0—2
afg.
1—1
0—2
0—2
1—1
1—1
2—0
afg.
1—1
0—2
2—0
0—2
2—0
0—2
1—1
2—0
13—17,
I
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon-
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.30.
Losse nummers 3 cents.
N@. Sé Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Directeur: C. KRAK.
m
Woensdag Maart 1940
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0-25, groots
contracten rabat. Groote - letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk-
kerij v/h. EERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telel. 3320, redactie 3330
Hoofdredacteur; Tj. N. ADEMA.
142# Jesrgeag
In het Brïtsche Lagerhuis is tie kwestie der Italiaansche kolenschepen ter
sprake gekomen en minister Cross heeft medegedeeld dat thans alle schepen,
die als neutrale vaartuigen met een lading kolen uit Rotterdam vertrekken,
worden aangehouden. Uit Londen wordt gemeld, dat niet minder dan zeven
Italiaansche schepen gister voor onderzoek naar Duins zijn gebracht en men
neemt aan, dat de Duitsche steenkolen daar worden uitgeladen. Volgens
United Press zou men in Engeland thans bereid zijn zelf kolen aan Italië te
leveren en daarvoor in ruil Italiaansche vruchten en wapens te betrekken,
waarbij bovendien ,aan Italië credieten zouden verstrekt worden.
In Italië schijnt men de aanhouding der schepen, die reeds vóór 1 Maart
waren geladen maar door het slechte weer niet eerder konden vertrekken,
als een onvriendelijke daad van Engeland te beschouwen. Volgens de Natio
nal Zeitung zou Italië's kolenvoorziening uit Duitscliland over land verze
kerd z|jn
De Sovjet-regeering heeft aan de Zweedsche legatie te Moskou meege
deeld, dat men inzake het bombardement van het Zweedsche stadje Pajaia
thans in Rusland tot de conclusie is gekomen, dat twee Sovjet-vliegtuigen
den koers zijn kwijt geraakt en bommen op het gebied van Pajaia hebben
laten vallen. In verband daarmede heeft de Sovjet-regeering thans haar
leedwezen betuigd.
Teneinde omsingeling te vermijden, dringen de Russen de laatste dagen
niet verder het ondermijnde Viborg binnen. Zij trokken gister over het ijs
van de baai om te pogen om de kustversterkingen in de nabijheid van Viborg
heen te trekken. De Russen werden op het ijs door de kustbatterijen be
stookt en slaagden er nergens in de kust te bereiken.
(Van onzen correspondent)
Een tactische terugtocht, die
wenschelijk was en verant
woord schijnt.
Nu is de strafexpeditie, die volgens ver
wachting van de heer en in het Kremlin
maar een dag of veertien zou hoeven te du
ren, haar vierde maand ingegaan.
De eerste maand gaf over vrijwel de ge
heele linie zoo'n krachtigen Finschen tegen
stand te zien, dat het prestige van Rusland
en zijn Onoverwinnelijke Roode Leger een
klap werd toegebracht, die wellicht wereld
historische beteekenis zal blijken te hebben.
In de tweede maand volgden de groote Fin
sche overwinningen bij Suomussalmi en Tol-
vajarvi, die echter de Russische generaals
eindelijk tot het inzicht gebracht hebben,
dat zjj, ondanks de vijftigvoudige overmacht
hunner troepen, de Finnen niet op zeven
fronten tegelijk konden slaan. Zij hebben al
hun kracht geconcentreerd op een doorbre
king van het hoofdfront op de Karelische
Landengte en zij hebben daar belangrijke
successen behaald, al moet men niet vragen
ten koste van welke offers aan menschen en
materiaaL
Den Westelijken vleugel van de Manner-
heimlinie hebben de Finnen feitelijk reeds
opgegeven, zij trekken zich terug, langzaam,
geleidelijk, maar voortdurend, zoodat men
zich nu, bij den ingang van de vierde maand,
moet afvragen of de slag bij Summa be
slissend is geweest, of, met andere woorden,
de Finnen zullen moeten blijven terugtrek
ken, steeds verder zullen moeten wijken, nu
hun voornaamste verdedigingslinie gezwicht
is, óf dat zij opnieuw in staat zullen zijn, den
Russischen opmarsch te stuiten en daardoor
tijd te winnen, hetgeen misschien niets an
ders dan uitstel van executie zal beteekenen,
maar toch ook de kans vergrooten kan, dat
de internationale toestand Finland te hulp
komt.
Het is mogelijk, dat Moskou met het oog
op het gevaar, aan twee kanten in oorlog te
raken en onder drang van Duitschland, dat
op zijn minst genomen bezorgd is over de
gevolgen van het Finsch-Russische conflict,
het Finsche volk genoeg gestraft acht voor
zijn vrijheidswil en van een verovering van
geheel Finland afziet, nu althans het prestige
van zijn weermacht weer eenigszins hersteld
is door de jongste overwinningen en nu de
gebieden, waarover het zeggenschap wilde
hebben, op het in feite minst belangrijke
na door zijn troepen zijn bezet.
Maar het is niet zeker, dat Moskou zijn
Finschen veldtocht zal opgeven voor zijn
troepen aan de Botnische Golf staan en de
roode vaan te Helsingfors is geheschen, ook
al hoort men al sedert weken niets meer
over Kuusinen, den Russischen minister
president. voor Finland in spe. En inplaats
van zich over te geven aan de verwachting,
dat er spoedig wapenstilstand komt voor het
zoo moedige Finsche volk, moet men er re
kening mee houden, dat de Russen opnieuw
zichzelf zullen onderschatten en aangemoc
digd door de jongste successen, hun marsc
naar het Westen willen voortzetten. Dit i
het ook, wat de tactiek van maarschalk Mar
nerheim bepaalt,
j Wanneer deze regels in de krant komen,
is Wiborg waarschijnlijk reeds in handen
j der Russen. Wat dat voor de Finnen zeggen
wil, begrijpt ieder, die ook maar een beetje
i weet van de geschiedenis van déze oude en
roemruchte veste aan de grens tusschen het
Westen en het Oosten, beseft ieder -die de
beteekenis kent van Wiborg als hoofdstad
van Karelië, als koopstad en uitvoerhaven.
Elke Fin weet, hoe de Russen in den loop
der eeuwen vele malen tot Wiborg, maar
niet verder gekomen zijn en dat zij, de vorige
maal dat zij dit bolwerk tegen den Moscoviet
veroverden, er meer dan twee eeuwen stand
wisten te houden.
Maar hij weet ook, dat Wiborg veel van
zijn strategische beteekenis verloren heeft,
zoodat aan den val van deze grensvesting
lang niet zooveel gewicht gehecht mag wor
den als vroeger en dieper treft hem daar
door 't verlies van deze stad als stad door de
verwoesting van 't vroolijke, van het hier en
daar romantischen mooie, van het nijvere en
vooruitstrevende Wiborg, dat de derde stad
des land was en, naar tonnen en standaards
gerekend, de grootste uitvoerhavens van het
Noorden.
De deprimeerende invloed, die er van de
overgave van Wiborg op de Finnen zal uit
gaan, wordt echter verzacht doordat hun
vaste vertrouwen in het beleid van Manner-
heim hun zegt, dat hij zijn troepen nergens
en vooral niet bij het oude Wiborg één meter
terug zal trekken, zonder dat hij daarvoor
zijn gegronde, redenen heeft.
En men hoeft waarlijk niet veel inzicht in
de krijgskunde te hebben om te kunnen be
grijpen, dat het terugtrekken van de verde
diging tusschen de Finsche Golf en Vuoxen
een strategische terugtocht is, verantwoord
doordat men de ruimte heelt om zich terug
te trekken en doordat men zich naar een
voor den verdediger aanmerkelijk gunstiger
terrein terugtrekt en wenschelijk, omdat de
Finsche bevelhebber in tegenstelling tot den
Russischen, zijn soldaten zoo veel mogelijk
moet sparen en bovendien genoodzaakt is tot
uiterste zuinigheid met munitie.
In den sector van Summa en feitelijk in
het geheele gebied tusschen Vuoxen en de
Finsche Golf waren de bijzondere eigen
schappen van de Finsche soldaten, hun be
weeglijkheid, hun moed, hun tactische ta
lenten, hun schier onbegrijpelijke uithou
dingsvermogen, van minder waarde dan el
ders, omdat het hier het Russische geschut
dat, opgesteld buiten het bereik van de Fin
sche artillerie^ weken lang zijn beschieting
Opvarenden bevrijd, nog
twee persenen
vermist.
Vanmorgen om twaalf minuten over
tien werd een Nederlandsche onderzee
boot, die de haven van den Helder uit
voer, midden voor de haven aan den
kant van het fort Harssetts door een
sleepboot van de marine geramd.
De onderzeeboot, de O.ll werd mid
scheeps aangevaren en zonk binnen
twee minuten.
Enkele opvarenden, dij zich aan dek
van den onderzeeër bevonden, konden
zich onmiddellijk redden door in het
water te springen. Zij zijn later opge
pikt en naar Den Helder gebracht. Een
van hen moest in het marine-hospitaal
worden opgenomen.
Om half elf kwam de periscoop van
den onderzeeër boven water, doch even
later verdween hij weer.
Na vijf minuten kwam de duikboot
opnieuw aan de oppervlakkte. Een groot
gedeelte van het vaartuig kwam boven
water. Onmiddellijk voeren een aantal
sloepen en een sleepboot te hulp. Opva
renden van deze boot wisten den com
mandotoren van de onderzeeboot te
openen, en de bemanning van dit vaar
tuig over te nemen.
Er bestaat nog onzekerheid omtrent
het lot van twee leden der bemanning,
die zich vermoedelijk tijdens het onge
luk in de boegbuiskamer bevonden. Om
half twaalf was men nog bezig de O. 11
naar ondiep vaarwater te sleepen, ten
einde het voorste gedeelte, dat zich nu
nog onder water bevind, boven de op
pervlakte te krijgen.
De O. 11 werd in 1922 te Rotterdam op
stapel gezet bij de maatschappij voor
scheeps- en werktuigbouw „Fijenoord" en
verd 18 Januari 1926 voor het eerst in
:enst gesteld.
De lengte is 54.7 meter, de breedte 5.7 me-
r en de diepgang in zeewater 35 d.m.
De bodem heeft twee schroeven en hee
en snelheid van 12 zeemijlen aan de oppe
vlakte varende en van 8 zeemijlen ond
water.
De bemanning bestaat uit 29 koppen, tei
wijl het geschut bestaat uit een kanon var.
8,8 c.m. no. 2 en een mitrailleur no. 3.
De boot heeft vijf lanceerbuizen voor
torpedo's.
van de Finsche stellingen kon voortzetten,
was, dat den doorslag gaf.
Door zich naar het veel rotsachtiger en
dichter met bosschen begroeide terrein ach
ter Wiborg terug te trekken, herkrijgen de
troepen op dit deel van het front weer het
voordeel van het terrein en dat dit niet te
onderschatten is leeren de vruchtelooze po
gingen, die de Russen nu al twee maanden
lang vrijwel dagelijks ondernemen om bij
de Taipale de Mannerheimiinie binnen te
dringen.
Waar het front nu naar alle waarschijn
lijkheid komt te liggen, kunnen de Finnen
ook profiteeren van de dekking, die de me
ren bieden, als over een week of wat het ijs
onveilig begint te worden. De winter mag
streng geweest zijn, maar de heftige sneeuw
stormen, die anders in de tweede helft van
Februari Karelië anderhalvcn meter losse
sneeuw plegen te brengen, zijn dit jaar uit
gebleven en het is daarom zeer wel moge
lijk, dat het vroeger dan andere jaren begint
te dooien.
Hoe sterk de stellingen zijn, die de Finnen
de laatste drie maanden achter de Manner
heimiinie hebben verbeterd en uitgebreid, is
niet bekend Maar wel weet men, dat dit
trrein met zijn tallooze natuurlijke hinder
nissen in den vorm van meren, moraines,
rotsenruggen en dicht bosch, op zichzelf al
sterk is, zoo sterk, dat een aanvaller uit het
Oosten er volgens een Finschen deskundige
drie maal zooveel tijd voor noodig zou heb
ben om van Wiborg naar Helsingfors te ko
men dan hij noodig had om de Mannerheim
iinie te forceeren en Wiborg te bereiken.
Deze opvatting is niet nu verkondigd om
den Finnen moed in te spreken, maar in een
den vorigen zon er geschreven boek over de
verdedigingsmogelijkheden van Finland, een
boek dat nu steeds meer gekocht en gelezen
wordt, omdat veel van hetgeen de schrijver
daarin zegt reeds door de feiten bekrachtigd
is. Hij acht de kans geenszins uitgesloten, dat
Finland stand zal kunnen houden. Laten wij
hopen, dat hij ook daarin gelijk heeft.
Zie verder Buitenland pag. 3, 2e blad.
Men heeft algemeen als waarschijnlijk
aangenomen en dat zal het ook wel zijn
dat Duitschland de Russische actie in
Europa niet van ganscher harte toejuicht.
Daar is allereerst het Duitsche volk, dat
voor Finland altijd groote sympathie heeft
gehad, niet het minst na de schitterende
sportprestaties tijdens de Olympische Spe
len in Berlijn, terwijl datzelfde volk jaren
lang onder leiding van den Führer is inge
prent, dat er geen onbetrouwbaarder en ge
vaarlijker menschen zijn dan de commu
nisten.
Wanneer men dat altijd zoo en niet an
ders gezien heeft, is het volkomen te be
grijpen ondanks alle politieke bokke-
sprongen van de regeering dat men niet
plotseling zijn sympathie en zijn antipathie
kan verwisselen, dat het Duitsche volk dus
thans de Finnen niet als de zondaars van
Europa en de Russen als de groote hervor
mers van dezen tijd kan bekijken.
Zoo gaat het met het volk, maar met de
regeering gaat het natuurlijk eenigszins an
ders. Daar houdt men met sympathieën en
antipathieën al heel weinig rekening als het
belang van het rijk op het spel staat en daar
kan men heel best op Zondag verkondigen,
dat de communisten schurken zijn en op
Maandag, dat het toch niet zoo erg blijkt en
dat men ze eigenlijk maar als vrienden
moet beschouwen.
Wat niet wegneemt, dat ook vrienden las
tig en gevaarlijk kunnen worden en dat het
nimmer Duitschlands wensch kan zijn, dat
de Russen van de omstandigheid, dat zij on
gehinderd hun gang kunnen gaan, profitee
ren door zich aan de zijde van de Oostzee
zooveel militaire steunpunten te verschaf
fen, dat men binnen afzienbaren tijd in
Duitschland wel eens tot de ontdekking zou
kunnen komen, dat men aan dien kant door
den thans nog vriendschappelijk glimlachen
den buurman gevaarlijk bedreigd wordt.
Men zal dat in Duitschland niet gaarne
erkennen, want die erkenning zou voor de
toeziende wereld niet alleen de bekentenis
inhouden dat men door het vriendschaps
verdrag met Rusland een domme streek
itgehaald heeft, maar. het zou tevens de
Tontwaardiging van de heeren in Moskou
innen wekken en de internationale toe-
and is nog altijd van' dien aard, dat
uitschland meer van glimlachende dan van
soêkij kende Russen heeft te verwachten.
Toch is het Finsche avontuur een Russi
sche onderneming, die Duitschland niet
welgevallig kan zijn, temeer omdat niemand
kan voorspellen wat er met Zweden en
Noorwegen zal gebeuren als Finland volko
men tót Russisch gebied is geworden.
-
En al bleef iedere openlijke afkeuring
van de Russische actie dan ook achterwege,
al belet men in Duitschland zelfs, dat Ita
liaansche wapens naar Finland worden door
gezonden, men mag daarnaast veilig aanne
men, dat de Duitsche diplomaten alles in het
werk stellen om de heeren in Moskou er
van te overtuigen, dat de Russische op
marsch in Finland in zooverre er dan van
een marsch gesproken kan worden zoo
spoedig mogelijk beëindigd moet worden.
Temeer omdat een ingrijpen der geal
lieerden in dezen strijd voor Duitschland
wel eens een verplaatsing van zijn eigen
gévechtsfront met alle daaraan verbonden
gevaren kan beteekenen.
HET FRANSCHE LEGERBERICHT.
Het Fransche legerbericht van gisteravond
luidt:
Een kalme dag aan het geheele front.
Het legerbericht van Woensdagochtend
luidt: „Gisteren tegen het einde van den
dag plaatselijke artillerie-actie. Geduren
de den nacht bedrijvigheid van patrouilles".
INCIDENT IN DE BELGISCHE KAMER.
Tijdens de behandeling van het wetsont
werp tot verdediging van de nationale in
stelling heeft de rexist Degrelle de sociaal
democraten heftig aangevallen. Hij verweet
hun de politiek, welke zij sedert het uitbre
ken van den oorlog hebben gevoerd en
voegde hun toe „op te houden met deze
schijnheilige voorstellen". De socialist Hubin
snelde plotseling naar 't spreekgestoelte en
spuwde den leider der rexisten in het gelaat.
De zitting werd onderbroken.
In verband met het incident, dat zich in
de Kamer heeft voorgedaan, heeft de voor
zitter voorgesteld den socialistischen afge
vaardigde Hubin, die Degrelle in het gelaat
had gespuwd, uit te sluiten.
Hubin erkende, dat de maatregel verdiend
was en verklaarde gewroken te zijn, aange
zien de communisten en Vlaamsch nationa
listen de rexisten verdedigden.
Er is den laatsten tijd meermalen beweerd,
dat ook Rusland zelf niet ongenegen zou
zijn het Finsche conflict te beëindigen.
Immers, het is tot dusver voor het vader
land van Stalin en Molotof een groote desil
lusie geweest. Het heeft de wereld getoond
boe zwak en ongeorganiseerd het befaamde
roode leger in de practijk is en het heeft
aan het gebied, dat men tot dusver heeft
kunnen bezetten zulke enorme offers aan
mannen en materiaal gekost, dat dit in alle
opzichten een slechte ruil is gebleken.
Anderzijds zou men voor het oog van de
wereld, om in hondentermen te spreken,
niet met den staart tusschen de pooten naar
huis terug willen keeren. Men zou willen
toonen, dat het roode leger toch nog succes
sen kan bereiken en men zou dus een basis
voor vredesonderhandelingen zoeken zoodra
Viborg bezet is, wat dan ook de oorzaak
zou zijn, dat men de geweldige offers niet
telt om in deze stad vandaag of morgen de
vlag met sikkel en hamer te laten wapperen.
Een in Helsinki verschijnend blad heeft
thans een artikel gepubliceerd, waarin het
zegt, dat zoowel Hitier als Stalin graag het
einde van den Finsch-Russischen oorlog zou
den zien omdat Duitschland bang is, dat ook
Rusland in den Europeeschen oorlog zal
worden betrokken en Duitschland vandaar
dan maar geringen militairen steun zou
krijgen.
Zooiets laat men zich in Duitschland na
tuurlijk niet zeggen en de Berliner Börsen-
Zeitung heeft dan ook dadelijk verklaard,
dat Finland zich door de Westelijke mo
gendheden tot een nutteloozen tegenstand
tegen Rusland heeft laten opjagen en zich
door de plutocraten van Engeland en Frank
rijk voor de belangen van htm politiek heeft
laten misbruiken. Het zou dan ook, aldus dit
blad, allerminst de plicht van Duitschland
zijn om Finland weer uit den oorlog te ha
len en de opmerkingen van het Finsche blad
zijn op één lijn te stellen met de opruiende
taal in de Westelijke pers, welke naar een
uitbreiding van het conflict streeft.
Streven de geallieerden daar inderdaad
naar?
Men zal in allen gevalle niet kunnen ont
kennen, dat men den laatsten tijd datgene
wat in Noord-Europa gebeurt meer en meer
in verband met den grooten Europeeschen
strijd gaat bekijken.
Zoo schreef het invloedrijke Engelsche
blad de Times gister, dat Finland meer de
zaak van de vrijheid en meer dan zijn eigen
bodem verdedigt en dat de zaak der geal
lieerden gesteund wordt door het Finsche
verzet tegen het kwaad der tyrannie. Dank
zij Finland, aldus dit blad, is Rusland reeds
verzwakt en heeft het groote hoeveelheden
petroleum moeten offeren, die anders naar
Duitschland waren gegaan, zoodat Finland
alleen daardoor al den dank en den steun
der geallieerden verdiend heeft,
Met het oog daarop dringt de Times op
snelle en afdoende hulp voor Finland aan.
De geschiedenis van vroegere oorlogen heeft
bewezen, dat Engeland vaak goede kansen
door aarzeling verloren liet gaan. Welnu, zegt
het blad, laten wij ons niet opnieuw voor
bereiden op de droevige taak van het be
spreken van gemiste kansen, waarbij mis
schien wederom zou blijken, dat de mid
delen en de wil om in te grijpen bestonden,
maar dat slechts een misverstand ons van
handelen terughield. Ons belang is duide
lijk: dat is een moreele zoowel als een stof
felijke aangelegenheid. De geheele overtui
ging van dat land eischt, dat men den val
van Finland niet zal toestaan.
Men zal zich in Finland terecht mogen
afvragen waarom de krachtige hulp pas op
het laatste oogenblik komt, maar er is een
andere vraag, die op dit moment van nog
grooter beteekenis is.
Wanneer Duitschland er belang bij heeft,,
dat het Finsch-Russische conflict wordt be
ëindigd vóór de geallieerden him hulptroe
pen naar het Noorden sturen en het in het
voordeel van Engeland en Frankrijk kan
zijn, dat hun hulptroepen daar verschijnen
voor het conflict is bijgelegd en die hulp
dus niet meer noodig zou zijn, dan zou het
wel eens een wedloop tusschen Duitschland
en de geallieerden kunnen worden. Een
wedloop waarbij men zich in Finland mag
afvragen wie men daarbij het liefste ziet
winnen.
Want Duitsche bemiddeling kan den
vrede brengen, maar een vrede die wellicht
met afstand van belangrijk gebied en met
het gedeeltelijk verlies van zelfstandigheid
gepaard zal moeten gaan.
En de hulp der geallieerden kan Duitsch
land mede in het Finsch-Russisch conflict
betrekken, waarbij niemand kan voorspel
len wat het uiteindelijke resultaat van de
zen strijd voor Finland zal kunnen worden,
In die omstandigheden zouden de Finnen
er nog het meeste mee gebaat zijn indien
zij zonder officieele hulp van buiten den
Russischen vijand elk voortdringen op hun
gebied door de kracht van eigen wapenen
kunnen beletten.
rd-
mt,
:ei,
Jg-
de
or-
,en
ras
ats
sn-
:o-
im
en
>r-
;r-
en
lit
3..
is
le,
ig
ie
er
et
n
L-
1.
r.