DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Italiaansche kolenschepen voor onderzoek naar Duins gebracht. De terugtocht van de Finsche troepen bij Wiborg. ■f Rusland erkent da vergissing van het bombardement van Pajaia. Russische aanvaispogingen over het ijs afgeslagen, Nederlandsche onderzee boot door sleepboot geramd. De algemeene toestand. DE TOEKOMST VAN FINLAND. 0—2 afg. 1—1 0—2 0—2 1—1 1—1 2—0 afg. 1—1 0—2 2—0 0—2 2—0 0—2 1—1 2—0 13—17, I ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—, franco door het geheele Rijk 2.30. Losse nummers 3 cents. N@. Sé Dit nummer bestaat uit twee bladen. Directeur: C. KRAK. m Woensdag Maart 1940 PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0-25, groots contracten rabat. Groote - letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk- kerij v/h. EERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telel. 3320, redactie 3330 Hoofdredacteur; Tj. N. ADEMA. 142# Jesrgeag In het Brïtsche Lagerhuis is tie kwestie der Italiaansche kolenschepen ter sprake gekomen en minister Cross heeft medegedeeld dat thans alle schepen, die als neutrale vaartuigen met een lading kolen uit Rotterdam vertrekken, worden aangehouden. Uit Londen wordt gemeld, dat niet minder dan zeven Italiaansche schepen gister voor onderzoek naar Duins zijn gebracht en men neemt aan, dat de Duitsche steenkolen daar worden uitgeladen. Volgens United Press zou men in Engeland thans bereid zijn zelf kolen aan Italië te leveren en daarvoor in ruil Italiaansche vruchten en wapens te betrekken, waarbij bovendien ,aan Italië credieten zouden verstrekt worden. In Italië schijnt men de aanhouding der schepen, die reeds vóór 1 Maart waren geladen maar door het slechte weer niet eerder konden vertrekken, als een onvriendelijke daad van Engeland te beschouwen. Volgens de Natio nal Zeitung zou Italië's kolenvoorziening uit Duitscliland over land verze kerd z|jn De Sovjet-regeering heeft aan de Zweedsche legatie te Moskou meege deeld, dat men inzake het bombardement van het Zweedsche stadje Pajaia thans in Rusland tot de conclusie is gekomen, dat twee Sovjet-vliegtuigen den koers zijn kwijt geraakt en bommen op het gebied van Pajaia hebben laten vallen. In verband daarmede heeft de Sovjet-regeering thans haar leedwezen betuigd. Teneinde omsingeling te vermijden, dringen de Russen de laatste dagen niet verder het ondermijnde Viborg binnen. Zij trokken gister over het ijs van de baai om te pogen om de kustversterkingen in de nabijheid van Viborg heen te trekken. De Russen werden op het ijs door de kustbatterijen be stookt en slaagden er nergens in de kust te bereiken. (Van onzen correspondent) Een tactische terugtocht, die wenschelijk was en verant woord schijnt. Nu is de strafexpeditie, die volgens ver wachting van de heer en in het Kremlin maar een dag of veertien zou hoeven te du ren, haar vierde maand ingegaan. De eerste maand gaf over vrijwel de ge heele linie zoo'n krachtigen Finschen tegen stand te zien, dat het prestige van Rusland en zijn Onoverwinnelijke Roode Leger een klap werd toegebracht, die wellicht wereld historische beteekenis zal blijken te hebben. In de tweede maand volgden de groote Fin sche overwinningen bij Suomussalmi en Tol- vajarvi, die echter de Russische generaals eindelijk tot het inzicht gebracht hebben, dat zjj, ondanks de vijftigvoudige overmacht hunner troepen, de Finnen niet op zeven fronten tegelijk konden slaan. Zij hebben al hun kracht geconcentreerd op een doorbre king van het hoofdfront op de Karelische Landengte en zij hebben daar belangrijke successen behaald, al moet men niet vragen ten koste van welke offers aan menschen en materiaaL Den Westelijken vleugel van de Manner- heimlinie hebben de Finnen feitelijk reeds opgegeven, zij trekken zich terug, langzaam, geleidelijk, maar voortdurend, zoodat men zich nu, bij den ingang van de vierde maand, moet afvragen of de slag bij Summa be slissend is geweest, of, met andere woorden, de Finnen zullen moeten blijven terugtrek ken, steeds verder zullen moeten wijken, nu hun voornaamste verdedigingslinie gezwicht is, óf dat zij opnieuw in staat zullen zijn, den Russischen opmarsch te stuiten en daardoor tijd te winnen, hetgeen misschien niets an ders dan uitstel van executie zal beteekenen, maar toch ook de kans vergrooten kan, dat de internationale toestand Finland te hulp komt. Het is mogelijk, dat Moskou met het oog op het gevaar, aan twee kanten in oorlog te raken en onder drang van Duitschland, dat op zijn minst genomen bezorgd is over de gevolgen van het Finsch-Russische conflict, het Finsche volk genoeg gestraft acht voor zijn vrijheidswil en van een verovering van geheel Finland afziet, nu althans het prestige van zijn weermacht weer eenigszins hersteld is door de jongste overwinningen en nu de gebieden, waarover het zeggenschap wilde hebben, op het in feite minst belangrijke na door zijn troepen zijn bezet. Maar het is niet zeker, dat Moskou zijn Finschen veldtocht zal opgeven voor zijn troepen aan de Botnische Golf staan en de roode vaan te Helsingfors is geheschen, ook al hoort men al sedert weken niets meer over Kuusinen, den Russischen minister president. voor Finland in spe. En inplaats van zich over te geven aan de verwachting, dat er spoedig wapenstilstand komt voor het zoo moedige Finsche volk, moet men er re kening mee houden, dat de Russen opnieuw zichzelf zullen onderschatten en aangemoc digd door de jongste successen, hun marsc naar het Westen willen voortzetten. Dit i het ook, wat de tactiek van maarschalk Mar nerheim bepaalt, j Wanneer deze regels in de krant komen, is Wiborg waarschijnlijk reeds in handen j der Russen. Wat dat voor de Finnen zeggen wil, begrijpt ieder, die ook maar een beetje i weet van de geschiedenis van déze oude en roemruchte veste aan de grens tusschen het Westen en het Oosten, beseft ieder -die de beteekenis kent van Wiborg als hoofdstad van Karelië, als koopstad en uitvoerhaven. Elke Fin weet, hoe de Russen in den loop der eeuwen vele malen tot Wiborg, maar niet verder gekomen zijn en dat zij, de vorige maal dat zij dit bolwerk tegen den Moscoviet veroverden, er meer dan twee eeuwen stand wisten te houden. Maar hij weet ook, dat Wiborg veel van zijn strategische beteekenis verloren heeft, zoodat aan den val van deze grensvesting lang niet zooveel gewicht gehecht mag wor den als vroeger en dieper treft hem daar door 't verlies van deze stad als stad door de verwoesting van 't vroolijke, van het hier en daar romantischen mooie, van het nijvere en vooruitstrevende Wiborg, dat de derde stad des land was en, naar tonnen en standaards gerekend, de grootste uitvoerhavens van het Noorden. De deprimeerende invloed, die er van de overgave van Wiborg op de Finnen zal uit gaan, wordt echter verzacht doordat hun vaste vertrouwen in het beleid van Manner- heim hun zegt, dat hij zijn troepen nergens en vooral niet bij het oude Wiborg één meter terug zal trekken, zonder dat hij daarvoor zijn gegronde, redenen heeft. En men hoeft waarlijk niet veel inzicht in de krijgskunde te hebben om te kunnen be grijpen, dat het terugtrekken van de verde diging tusschen de Finsche Golf en Vuoxen een strategische terugtocht is, verantwoord doordat men de ruimte heelt om zich terug te trekken en doordat men zich naar een voor den verdediger aanmerkelijk gunstiger terrein terugtrekt en wenschelijk, omdat de Finsche bevelhebber in tegenstelling tot den Russischen, zijn soldaten zoo veel mogelijk moet sparen en bovendien genoodzaakt is tot uiterste zuinigheid met munitie. In den sector van Summa en feitelijk in het geheele gebied tusschen Vuoxen en de Finsche Golf waren de bijzondere eigen schappen van de Finsche soldaten, hun be weeglijkheid, hun moed, hun tactische ta lenten, hun schier onbegrijpelijke uithou dingsvermogen, van minder waarde dan el ders, omdat het hier het Russische geschut dat, opgesteld buiten het bereik van de Fin sche artillerie^ weken lang zijn beschieting Opvarenden bevrijd, nog twee persenen vermist. Vanmorgen om twaalf minuten over tien werd een Nederlandsche onderzee boot, die de haven van den Helder uit voer, midden voor de haven aan den kant van het fort Harssetts door een sleepboot van de marine geramd. De onderzeeboot, de O.ll werd mid scheeps aangevaren en zonk binnen twee minuten. Enkele opvarenden, dij zich aan dek van den onderzeeër bevonden, konden zich onmiddellijk redden door in het water te springen. Zij zijn later opge pikt en naar Den Helder gebracht. Een van hen moest in het marine-hospitaal worden opgenomen. Om half elf kwam de periscoop van den onderzeeër boven water, doch even later verdween hij weer. Na vijf minuten kwam de duikboot opnieuw aan de oppervlakkte. Een groot gedeelte van het vaartuig kwam boven water. Onmiddellijk voeren een aantal sloepen en een sleepboot te hulp. Opva renden van deze boot wisten den com mandotoren van de onderzeeboot te openen, en de bemanning van dit vaar tuig over te nemen. Er bestaat nog onzekerheid omtrent het lot van twee leden der bemanning, die zich vermoedelijk tijdens het onge luk in de boegbuiskamer bevonden. Om half twaalf was men nog bezig de O. 11 naar ondiep vaarwater te sleepen, ten einde het voorste gedeelte, dat zich nu nog onder water bevind, boven de op pervlakte te krijgen. De O. 11 werd in 1922 te Rotterdam op stapel gezet bij de maatschappij voor scheeps- en werktuigbouw „Fijenoord" en verd 18 Januari 1926 voor het eerst in :enst gesteld. De lengte is 54.7 meter, de breedte 5.7 me- r en de diepgang in zeewater 35 d.m. De bodem heeft twee schroeven en hee en snelheid van 12 zeemijlen aan de oppe vlakte varende en van 8 zeemijlen ond water. De bemanning bestaat uit 29 koppen, tei wijl het geschut bestaat uit een kanon var. 8,8 c.m. no. 2 en een mitrailleur no. 3. De boot heeft vijf lanceerbuizen voor torpedo's. van de Finsche stellingen kon voortzetten, was, dat den doorslag gaf. Door zich naar het veel rotsachtiger en dichter met bosschen begroeide terrein ach ter Wiborg terug te trekken, herkrijgen de troepen op dit deel van het front weer het voordeel van het terrein en dat dit niet te onderschatten is leeren de vruchtelooze po gingen, die de Russen nu al twee maanden lang vrijwel dagelijks ondernemen om bij de Taipale de Mannerheimiinie binnen te dringen. Waar het front nu naar alle waarschijn lijkheid komt te liggen, kunnen de Finnen ook profiteeren van de dekking, die de me ren bieden, als over een week of wat het ijs onveilig begint te worden. De winter mag streng geweest zijn, maar de heftige sneeuw stormen, die anders in de tweede helft van Februari Karelië anderhalvcn meter losse sneeuw plegen te brengen, zijn dit jaar uit gebleven en het is daarom zeer wel moge lijk, dat het vroeger dan andere jaren begint te dooien. Hoe sterk de stellingen zijn, die de Finnen de laatste drie maanden achter de Manner heimiinie hebben verbeterd en uitgebreid, is niet bekend Maar wel weet men, dat dit trrein met zijn tallooze natuurlijke hinder nissen in den vorm van meren, moraines, rotsenruggen en dicht bosch, op zichzelf al sterk is, zoo sterk, dat een aanvaller uit het Oosten er volgens een Finschen deskundige drie maal zooveel tijd voor noodig zou heb ben om van Wiborg naar Helsingfors te ko men dan hij noodig had om de Mannerheim iinie te forceeren en Wiborg te bereiken. Deze opvatting is niet nu verkondigd om den Finnen moed in te spreken, maar in een den vorigen zon er geschreven boek over de verdedigingsmogelijkheden van Finland, een boek dat nu steeds meer gekocht en gelezen wordt, omdat veel van hetgeen de schrijver daarin zegt reeds door de feiten bekrachtigd is. Hij acht de kans geenszins uitgesloten, dat Finland stand zal kunnen houden. Laten wij hopen, dat hij ook daarin gelijk heeft. Zie verder Buitenland pag. 3, 2e blad. Men heeft algemeen als waarschijnlijk aangenomen en dat zal het ook wel zijn dat Duitschland de Russische actie in Europa niet van ganscher harte toejuicht. Daar is allereerst het Duitsche volk, dat voor Finland altijd groote sympathie heeft gehad, niet het minst na de schitterende sportprestaties tijdens de Olympische Spe len in Berlijn, terwijl datzelfde volk jaren lang onder leiding van den Führer is inge prent, dat er geen onbetrouwbaarder en ge vaarlijker menschen zijn dan de commu nisten. Wanneer men dat altijd zoo en niet an ders gezien heeft, is het volkomen te be grijpen ondanks alle politieke bokke- sprongen van de regeering dat men niet plotseling zijn sympathie en zijn antipathie kan verwisselen, dat het Duitsche volk dus thans de Finnen niet als de zondaars van Europa en de Russen als de groote hervor mers van dezen tijd kan bekijken. Zoo gaat het met het volk, maar met de regeering gaat het natuurlijk eenigszins an ders. Daar houdt men met sympathieën en antipathieën al heel weinig rekening als het belang van het rijk op het spel staat en daar kan men heel best op Zondag verkondigen, dat de communisten schurken zijn en op Maandag, dat het toch niet zoo erg blijkt en dat men ze eigenlijk maar als vrienden moet beschouwen. Wat niet wegneemt, dat ook vrienden las tig en gevaarlijk kunnen worden en dat het nimmer Duitschlands wensch kan zijn, dat de Russen van de omstandigheid, dat zij on gehinderd hun gang kunnen gaan, profitee ren door zich aan de zijde van de Oostzee zooveel militaire steunpunten te verschaf fen, dat men binnen afzienbaren tijd in Duitschland wel eens tot de ontdekking zou kunnen komen, dat men aan dien kant door den thans nog vriendschappelijk glimlachen den buurman gevaarlijk bedreigd wordt. Men zal dat in Duitschland niet gaarne erkennen, want die erkenning zou voor de toeziende wereld niet alleen de bekentenis inhouden dat men door het vriendschaps verdrag met Rusland een domme streek itgehaald heeft, maar. het zou tevens de Tontwaardiging van de heeren in Moskou innen wekken en de internationale toe- and is nog altijd van' dien aard, dat uitschland meer van glimlachende dan van soêkij kende Russen heeft te verwachten. Toch is het Finsche avontuur een Russi sche onderneming, die Duitschland niet welgevallig kan zijn, temeer omdat niemand kan voorspellen wat er met Zweden en Noorwegen zal gebeuren als Finland volko men tót Russisch gebied is geworden. - En al bleef iedere openlijke afkeuring van de Russische actie dan ook achterwege, al belet men in Duitschland zelfs, dat Ita liaansche wapens naar Finland worden door gezonden, men mag daarnaast veilig aanne men, dat de Duitsche diplomaten alles in het werk stellen om de heeren in Moskou er van te overtuigen, dat de Russische op marsch in Finland in zooverre er dan van een marsch gesproken kan worden zoo spoedig mogelijk beëindigd moet worden. Temeer omdat een ingrijpen der geal lieerden in dezen strijd voor Duitschland wel eens een verplaatsing van zijn eigen gévechtsfront met alle daaraan verbonden gevaren kan beteekenen. HET FRANSCHE LEGERBERICHT. Het Fransche legerbericht van gisteravond luidt: Een kalme dag aan het geheele front. Het legerbericht van Woensdagochtend luidt: „Gisteren tegen het einde van den dag plaatselijke artillerie-actie. Geduren de den nacht bedrijvigheid van patrouilles". INCIDENT IN DE BELGISCHE KAMER. Tijdens de behandeling van het wetsont werp tot verdediging van de nationale in stelling heeft de rexist Degrelle de sociaal democraten heftig aangevallen. Hij verweet hun de politiek, welke zij sedert het uitbre ken van den oorlog hebben gevoerd en voegde hun toe „op te houden met deze schijnheilige voorstellen". De socialist Hubin snelde plotseling naar 't spreekgestoelte en spuwde den leider der rexisten in het gelaat. De zitting werd onderbroken. In verband met het incident, dat zich in de Kamer heeft voorgedaan, heeft de voor zitter voorgesteld den socialistischen afge vaardigde Hubin, die Degrelle in het gelaat had gespuwd, uit te sluiten. Hubin erkende, dat de maatregel verdiend was en verklaarde gewroken te zijn, aange zien de communisten en Vlaamsch nationa listen de rexisten verdedigden. Er is den laatsten tijd meermalen beweerd, dat ook Rusland zelf niet ongenegen zou zijn het Finsche conflict te beëindigen. Immers, het is tot dusver voor het vader land van Stalin en Molotof een groote desil lusie geweest. Het heeft de wereld getoond boe zwak en ongeorganiseerd het befaamde roode leger in de practijk is en het heeft aan het gebied, dat men tot dusver heeft kunnen bezetten zulke enorme offers aan mannen en materiaal gekost, dat dit in alle opzichten een slechte ruil is gebleken. Anderzijds zou men voor het oog van de wereld, om in hondentermen te spreken, niet met den staart tusschen de pooten naar huis terug willen keeren. Men zou willen toonen, dat het roode leger toch nog succes sen kan bereiken en men zou dus een basis voor vredesonderhandelingen zoeken zoodra Viborg bezet is, wat dan ook de oorzaak zou zijn, dat men de geweldige offers niet telt om in deze stad vandaag of morgen de vlag met sikkel en hamer te laten wapperen. Een in Helsinki verschijnend blad heeft thans een artikel gepubliceerd, waarin het zegt, dat zoowel Hitier als Stalin graag het einde van den Finsch-Russischen oorlog zou den zien omdat Duitschland bang is, dat ook Rusland in den Europeeschen oorlog zal worden betrokken en Duitschland vandaar dan maar geringen militairen steun zou krijgen. Zooiets laat men zich in Duitschland na tuurlijk niet zeggen en de Berliner Börsen- Zeitung heeft dan ook dadelijk verklaard, dat Finland zich door de Westelijke mo gendheden tot een nutteloozen tegenstand tegen Rusland heeft laten opjagen en zich door de plutocraten van Engeland en Frank rijk voor de belangen van htm politiek heeft laten misbruiken. Het zou dan ook, aldus dit blad, allerminst de plicht van Duitschland zijn om Finland weer uit den oorlog te ha len en de opmerkingen van het Finsche blad zijn op één lijn te stellen met de opruiende taal in de Westelijke pers, welke naar een uitbreiding van het conflict streeft. Streven de geallieerden daar inderdaad naar? Men zal in allen gevalle niet kunnen ont kennen, dat men den laatsten tijd datgene wat in Noord-Europa gebeurt meer en meer in verband met den grooten Europeeschen strijd gaat bekijken. Zoo schreef het invloedrijke Engelsche blad de Times gister, dat Finland meer de zaak van de vrijheid en meer dan zijn eigen bodem verdedigt en dat de zaak der geal lieerden gesteund wordt door het Finsche verzet tegen het kwaad der tyrannie. Dank zij Finland, aldus dit blad, is Rusland reeds verzwakt en heeft het groote hoeveelheden petroleum moeten offeren, die anders naar Duitschland waren gegaan, zoodat Finland alleen daardoor al den dank en den steun der geallieerden verdiend heeft, Met het oog daarop dringt de Times op snelle en afdoende hulp voor Finland aan. De geschiedenis van vroegere oorlogen heeft bewezen, dat Engeland vaak goede kansen door aarzeling verloren liet gaan. Welnu, zegt het blad, laten wij ons niet opnieuw voor bereiden op de droevige taak van het be spreken van gemiste kansen, waarbij mis schien wederom zou blijken, dat de mid delen en de wil om in te grijpen bestonden, maar dat slechts een misverstand ons van handelen terughield. Ons belang is duide lijk: dat is een moreele zoowel als een stof felijke aangelegenheid. De geheele overtui ging van dat land eischt, dat men den val van Finland niet zal toestaan. Men zal zich in Finland terecht mogen afvragen waarom de krachtige hulp pas op het laatste oogenblik komt, maar er is een andere vraag, die op dit moment van nog grooter beteekenis is. Wanneer Duitschland er belang bij heeft,, dat het Finsch-Russische conflict wordt be ëindigd vóór de geallieerden him hulptroe pen naar het Noorden sturen en het in het voordeel van Engeland en Frankrijk kan zijn, dat hun hulptroepen daar verschijnen voor het conflict is bijgelegd en die hulp dus niet meer noodig zou zijn, dan zou het wel eens een wedloop tusschen Duitschland en de geallieerden kunnen worden. Een wedloop waarbij men zich in Finland mag afvragen wie men daarbij het liefste ziet winnen. Want Duitsche bemiddeling kan den vrede brengen, maar een vrede die wellicht met afstand van belangrijk gebied en met het gedeeltelijk verlies van zelfstandigheid gepaard zal moeten gaan. En de hulp der geallieerden kan Duitsch land mede in het Finsch-Russisch conflict betrekken, waarbij niemand kan voorspel len wat het uiteindelijke resultaat van de zen strijd voor Finland zal kunnen worden, In die omstandigheden zouden de Finnen er nog het meeste mee gebaat zijn indien zij zonder officieele hulp van buiten den Russischen vijand elk voortdringen op hun gebied door de kracht van eigen wapenen kunnen beletten. rd- mt, :ei, Jg- de or- ,en ras ats sn- :o- im en >r- ;r- en lit 3.. is le, ig ie er et n L- 1. r.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1940 | | pagina 1