Haansteen
JCeck&Sxfiooi
Hoaneel
Tlededand Ovevzee
IBucgediike Stand
DE
r" DERDE BLAD.
B i j a r t e n.
KAMPIOENSCHAPPEN NEDERLAND
TWEEDE KLASSE.
Van der Pol behaalt den titel.
Zondagavond viel de beslissing om het
kampioenschap van Nederland tweede klas
se groot biljart cadre in de partij tusschen
van der Pol en Gehrels, die beiden slechts
één partij in dit tornooi hadden verloren.
Zoowel Gehrels als van der Pol hadden
hun algemeen gemiddelde in de voorafgaan
de partijen reeds zoodanig opgevoerd, dat
hun de kans op promotie niet meer kon
ontgaan.
Gehrels opende de partij met een poedel,
waarna van der Pol een fraaie serie van 52
maakte, welke in de vijfde beurt gevolgd
werd door een serie van 70, waaradoor de
Maasstadspeler zijn totaal op 130 bracht.
Gehrels stond na de vijfde beurt op 10. Wel
herstelde hij zich eenigszins, doch van der
Pol behield een veiligen voorsprong. Na de
veertiende beurt stond hij op 245, 124 ca
ramboles meer dan zijn tegenstander. Met
een serie van 55 maakte van der Pol in de
volgende beurt de partij uit. Hij heeft in
deze partij wel op overtuigende wijze ge
toond de sterkste te zijn.
Katoen maakte tegen Vreeswijk in 22
beurten de vereischte 300 caramboles.
Van der Pol en Gehrels behaalden beiden
een algemeen gemiddeld boven de 12, waar
door zij in de eerste klasse zullen terug-
keereru
De einduitslag van het tornooi luidt:
v. d. Pol 6 2010 109 94 18.44
Gehrels 5 1847 144 161 12.82
Metz 4 1931 172 173 11.22
Katoen 4 1730 164 107 10.54
Vreeswijk 3 1857 179 76 10.37
v, Lochem 3 1706 208 79 8.20
Vos 2 1468 161 77 9.11
Beuming 1 1416 163 53 7.33
WIEMERS—SWEERING.
Zaterdag hebben de Amsterdammer
Sweering en de Dokkumer Wiemers te
Leeuwarden een wedstrijd 300 punten cadre
71/2 en 400 punten cadre 45/2 gespeeld.
Wiemers behaalde in 't cadre 71/2 de over
winning, terwijl in 45/2 de Amsterdammer
het eerst de 400 maakte.
De uitslag luidt:
Cadre 71/2:
Wiemers 300 37 44 8.10
Sweering 285 37 36 7.10
Cadre 45/2:
Sweering 400 28 74 14.28
Wiemers 365 28 53 13.03
Dammen,
OM HET KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.
Keiler behoudt den titel.
In de elfde, tevens laatste ronde van het
tornooi om het kampioenschap van Neder
land, viel de beslissing: Keiler veroverde
opnieuw het kampioenschap.
De uitslagen luiden:
Jurg—Vos 11
Suyk—Ham 11
KellerBom 11
DukelLochtenberg 20
De eindstand is:
1 en kampioen van Nederland Keiler 16
punten; 2 en 3 Rustenburg en Suyck, bei
den 14 punten; 4 en 5 Dukel en Bom, hei
den 13 punten; 6 Ligthart 11 punten; 7 en 8
Ham en Kalden beiden 10 punten; 9 Jurg 9
punten; 10 en 11 van Dartelen en Vos, bei
den 8 punten; 12 Lochtenberg 6 punten.
De laatste drie bleven beneden de 40 pet.
van het aantal te behalen winstpunten.
Kolven.
OM DEN PRINSTITEL VAN DEN
NEDERLANDSCHEN KOLFBOND.
De wedstrijd om den prinstitel van den
Nederlandschen kolfbond, uitgeschreven
door de pers- en propaganda-commissie van
dezen bond, werd Zondag in „De Ridder
Sint Joris" te Berkhout gehouden. Deze
wedstrijd was voor de deelnemers uit de
derde klasse van de bij den bond aangeslo
ten clubs. Er waren 33 deelnemers.
De uitslag van dezen geanimeerden wed
strijd was, dat de heer Joch. Blauboer van
Barsingerhorn den titel van prins verwierf
met een aantal van 170 punten in vier se
ries. Tweede prijs de heer Jb. Kloek te Bin
nenwijzend met 169 punten en derde prijs
de heer S. Dekker te Wognum met 167 pnt.
Dat de strijd spannend was, bleek ook wel
uit het feit, dat de heer Ruiter die te Bin-
nenwijzend, die vierde werd, 166 punten
had.
De uitslag der overige spelers waren als
volgt:
Vier partijen: G. Blaauboer te Barsinger
horn 162 p.; C. Rolff te Alkmaar 140 p. De
ze laatste'sloeg in zijn vierde partij slechts
acht p.
Drie partijen: M. Haringhuizen te Berkhout
110 p.; Jb. de Vries te Berkhout 106 p.; dr.
Van der Linde te Berkhout 112 p.; J. Scher
merhom te Alkmaar 116 p.; C. Borst te
Barsingerhorn 125 p.; C. Langedijk te
Noordscharwoude 109 p.; M. Maars te
Noordscharwoude 106 p.; Jac. Prijs te
Noordscharwoude 75 p.; C. Hopman te
Noordscharwoude 106 p.; J. Deutekom ie
Oudkarspel 89 p.; D. Bakker te Noordschar
woude' 117 p.; J. Buiter te Zuidscharwoude
97 p.; D. de Lange te Noordscharwoude 118
p.; P. Volkers te Spanbroek 111 p.; Schuur
man te Spanbroek 111 p.; K. Hoek te Hoog
woud 114 p.; mr. de Boer te Hoogwoud 77
p.; C. Rooker te Hoogwoud 91 p.; dr. de
Boer te Nieuwe Niedorp 92 p.; R. Zilver te
Binnenwijzend 116 p.; G. Mastebroek te
Binnenwijzend 121 p.; K. Graaf te Venhui
zen 119 p.; C. Groen te Venhuizen 122 p.;
H. Bart te Venhuizen 59 p.; A. Groot te
Hoogkarspel 89 p.; H. Pijper te Hoogkar-
spel 87 p.; L. Boot te Hoogkarspel 91 p.
Roeien.
DE VARSITY NAAR UTRECHT.
Definitief besluit van het bestuur
van den studenten roeibond.
Naar wij vernemen heeft het bestuur van
den Nederlandschen Studenten Roeibond in
zijn vergadering Zaterdag, te Amsterdam
gehouden, definitief besloten de universi-
teits-roeiwedstrijden dit jaar te organisee-
ren op het AmsterdamRijnkanaal in de
gemeente Jutphaas en Ouderijn nabij
Utrecht. Als datum is bepaald Zondag 5
Mei.
De voorzitter van den Nederlandschen
Studenten Roeibond, de heer J. F. Ch. Stey-
ling, deelde na afloop van de bestuursbij-
eenkomst aan een redacteur van het A.N.P.
de motieven mede, waardoor het bestuur bij
zijn beslissing werd geleid. In de eerste
plaats is het de bedoeling geweest het her
stel van de 3 K. M.-haan. Voorts bleek het
uitzonderlijk karakter van de Varsity de
laatste jaren als studenten-roeiwedstrijd ge
heel verloren te zijn gegaan, zoodat naar
een andere oplossing werd gezocht. Het fi
nancieel bezwaar de universiteitsroeiwed-
strijden naar elders over te brengen verviel,
omdat studenten en oud-studenten uit ent
housiasme voor het plan zich garant stelden
voor de dekking van een mogelijk tekort.
ONDANKS DE TIJDSOMSTANDIGHEDEN
TOCH SCHOOLWEDSTRIJDEN.
De secretaris der Alkmaarsche Commissie
voor Schoolwedstrijden schrijft ons:
Het zal den meesten Uwer bekend zijn,
dat elk jaar omstreeks Paschen in onze goe
de veste de schoolwedstrijden gehouden
worden.
Jongens en meisjes van lagere- en mid
delbare scholen uit Alkmaar en omgeving
nemen deel aan de voetbal-, korfbal-, hoc
key-, athletiek- en zwemwedstrijden, die
de commissie, daartoe gevormd, dan organi
seert. En het is dan een lust om de jeugd,
strijdende voor de sportieve eer van haar
school, aan het werk te zien.
Dat er voor dit jaarlijks terugkeerende
festijn belangstelling bestaat, blijkt wel uit
het feit, dat het aantal deelnemers (en
deelneemsters) het vorige jaar pl.m. 1400
bedroeg. Onder alleszins vertrouwde en
deskundige leiding wordt onze jeugd van
11 tot 19 jaar een prettig, gezonde afleiding
bezorgd.
Het is dan ook niet te verwonderen, dat
het streven van de organiseerende commis
sie den steun en aanmoediging der autori
teiten heeft.
Dit jaar heeft het doorgaan der wedstrij
den aan een zijden draadje gehangen: de
tijdsomstandigheden waren er de oorzaak
van.
Gelukkig is de commissie er in geslaagd
de grootste moeilijkheden te overwinnen,
zoodat met zekerheid gemeld kan worden:
de schoolwedstrijden in 1940 gaan door!
De lezers begrijpen echter wel, dat het
organiseeren van zoo'n grootsch sportfestijn
vele kosten met zich brengt. Ditmaal zijn
de voetbalbonden niet in staat subsidie te
geven. Er wordt daarom een beroep gedaan
op de offervaardigheid van het Alkmaar
sche publiek: Aan allen, die sympathiseeren
met het streven der commissie en wij
denken zoowel aan sportvereenigingen, als
aan particulieren (o.a. de ouders der scho
lieren) vraagt die commissie: Als U
helpen kunt, doet dat dan ook! Dezer da
gen werden in dit blad de klacht geuit, dat
de jeugd geen gelegenheid had om te spe
len. Thans stellen eenige onderwjjsmen-
schen hun tijd en krachten beschikbaar om
gelegenheid te geven tot het spel. Steunt
dit streven door een bijdrage hoe klein
ook! te schenken of een prijsje (medail
le, boeken, enz.) beschikbaar te stellen:
het is voor de jeugd!
De voorbereiding voor 't schoolvoetbaltour-
nooi is in vollen gang (de jongens kunnen
dus trainen). Begin volgende week worden
de inschrijfformulieren aan de onderwijs
inrichtingen verzonden en op 26 Maart en
de Paaschvacantie dus, treden de elftallen
van de lagere scholen reeds aan!
De commissie hoopt op Uw aller mede
werking en wekt U allen op, eens te komen
kijken naar de wedstrijden: U zult vast en
zeker genieten! Nadere mededeelingen zul
len spoedig volgen. Voor inlichtingen kan
men zich desgewenscht wenden tot de se
cretaris: C. J. Mol Jr., Rippingstraat 16 (Gi
ronummer 350672).
CONFERENTIE VOOR NIET-
KATHOLIEKEN.
In het kader der conferenties voor niet-
katholieken, die in de St. Jozefkerk worden
gegeven, werd gisteravond de derde confe
rentie gehouden over het onderwerp: De
Aflaten.
De inleider, pater dr. C. Pauwels, begon
zijn verhandeling met op te merken dat de
kerk reeds veel is verweten over de aflaten:
zij zou er een soort handel mee drijven,
zegt de een; een ander verklaart dat een af
laat een vrijbrief is om te zondigen, en
meer dergelijke aantijgingen. Spreker gaf
toe, dat er in den loop der eeuwen misbrui
ken in de toepassing van de leer der aflaten
z)jn voorgekomen. Voorop moet echter
gesteld worden, dat niet-katholieken het be
lang der aflaten te veel overschatten en er
zich een absurde voorstelling over vormen;
de aflaten zijn een zuiver kerkelijke instel
ling en ofschoon het onwaarschijnlijk is,
zou het kunnen gebeuren dat de aflaten ge
heel uit de kerk verdwenen.
Wat is nu eigenlijk een aflaat?
Een aflaat is de kwijtschelding van tijde
lijke straffen, door de kerk op bepaalde
voorwaarden aan de menschen geschonken;
zij is dus geen vergeving van zonden, dat
geschiedt praktisch alleen door de biecht.
Evenmin kunnen eeuwige straffen door af
laten kwijtgescholden worden.
De spr. zette vervolgens het verband tus
schen de vergeving van zonden en de kwijt
schelding van zondestraffen uiteen. De
priester in den biechtstoel heeft de macht
gekregen zonden te vergeven. Na de belij
denis der zonden volgt een vermaning,
woorden van troost of goede raadgevingen
en wordt een boete, de penitentie, opgelegd,
meestal bestaande uit het verrichten van be
paalde gebeden.
Al worden de zonden vergeven, daarom
zijn de tijdelijke straffen nog niet altijd
kwijtgescholden, er zijn middelen om van
die straffen af te komen, n.l. de aflaten.
Met de tijden veranderde ook het karak
ter der aflaten, omdat dit nu eenmaal een
kerkelijke instelling is en zoo kwam men
er toe ook aflaten te verbinden aan het ge
ven van een aalmoes, bijv. voor den bouw
van nieuwe kerken en dit wordt de kerk r>«
zoo zwaar aangerekend en wordt er van af
laten verkoopen gesproken.
Toch is dit niet zoo, het geven van een
aalmoes is altijd nog een offer en slechts
dan kan er een aflaat verdiend worden, in
dien alle zware zonden zijn gebiecht en
daarover een hartelijk en gemeend berouw
is verwekt.
Hierna zette pater Pauwels den band uit
een, die er bestaat tusschen de strijdende
kerk op aarde, de lijdende kerk in het va
gevuur en de zegepralende kerk in den he
mel, waardoor ook zielen, die ter uitdelging
van zondestraffen in het vagevuur verblij
ven, m de aflaten kunnen worden betrok
ken. Zoo kunnen ook zieken door het ge
duldig dragen van hun lijden aflaten ver
dienen voor anderen, die ze niet eens ken
nen.
Aan het slot van zijn beschouwing geko
men, sprak de spreker de hoop uit, dat, al
valt het voor velen moeilijk het gesprokene
voetstoots aan te nemen, de andersdenken
den eenig inzicht hadden gekregen in de
leer der aflaten en sommige vooroordeelen
zouden zijn weggenomen.
Pater Pauwels besloot met de opwekking
vooral de slotconferentie bij te wonen, waar
in de ingekomen vragen en opmerkingen
behandeld worden.
Beroep aangenomen.
i:' Ds. J. L. Brinkerink te Groot
schermer heeft het beroep naar de herv.
gemeente te Eext (Dr.) aangenomen.
BEVESTIGING EN INTREDE TE
WIERINGERWAARD.
Zondagmorgen werd de nieuws gods
dienstonderwijzer te Wieringerwaard, de
heer A. Kalis, als zodanigo bevestigd door
ds. Vorstman, die als tekst voor deze
plechtige gebeurtenis had gekozen Rom.
12 11. In goed gekozen woorden werd
eerst de gemeente toegesproken en daarna
..de godsdienstonderwijzer, die oo zijn
plichten werd gewezen.
Nadat gezongen was Gez. 1941 en 4,
betrak de heer A. Kalis het gestoelte. Hij
had tot tekst Nehemia- 2, waarin gespro
ken werd over opbouw. In samenwerking
met de gemeente wilde spr. trachten ok
hoet kerkelijk leven op te bouwen. Aan het
slot van den dienst richtte spr. eenige har
telijke woorden van dan ktot ds .Vorstman,
kerkeraad en kerkbestuur en hoopte op
prettige samenwerking. Speciaal werd
burgemeester Kaan dank gebracht voor
zijn aanwezigheid. Burgerlijke en geeste
lijke gemeente kunnen zoo goed samen
gaan. Met de woorden: „Bouwt mede aan
den bloei van onze kerk", werd de dienst
besloten.
LOUIS DE VRIES OVERLEDEN.
In den ouderdom van 69 jaar is de be
kende tooneelspeler Louis de Vries Zondag
ochtend overleden, naar wij uit Nice ver
nemen, waar hij tot herstel van zijn gezond
heid verblijf hield.
Met Louis de Vries, den bekenden Neder
landschen acteur, is een tooneelspeler heen
gegaan, die door vele generaties tooneel-
liefhebbers in binnen- en buitenland in tal-
looze glansrollen is bewonderd.
Louis de Vries was op 18 October 1871 te
Amsterdam geboren en is dus 68 jaar oud
geworden. In zijn jeugd leerde hij het dia
mantvak, doch dit bedrijf had voor de Vries
niet voldoende bekoring en spoedig ging zijn
belangstelling meer uit naar het tooneeL Na
zich de eerste tijden aan het liefhebberij-
tooneel te hebben gewijd, ging hij in 1900
naar de tooneelschool en daarmede ving hij
dan een grootsche acteurscarrière aan, die
hem tot vér over de landsgrenzen heeft ge
bracht.
In 1914 kwam hij bij de Kon. Vereeniging
„Het Nederlandsch Tooneel", waar hij de
rollen vervulde van De Bode in de Gijs-
brecht, De Idealist van Carel Scharten en
Gabriel Schilling's vlucht van G. Haupt-
mann.
In dat jaar ging hij voor den eersten keer
op tournee naar Nederlandsch Oost-Indië,
waar hij twee jaren vertoefde en groote
•successen boekte in Dolle Hans en De Rechte
Lijn van Jan Fabricius. Tijdens deze tour
nee kwam hij met de premiere van Tropen-
adel van Henri van Wermeskerken. Van zijn
verdere rollen noemen wij de hoofdrol in De
Bokkenrijder, Androcles en de Leeuw, Judas
Iskhariot, De rechter van Zalamea, De
Despoot, Samson, De dief en Jacqueline. In
Juni 1927 begaf de Vries zich met een gezel
schap naar Parijs, waar hij met Ghetto van
Heijermans groote belangstelling trok, ter
wijl hij het jaar daarop in Kopenhagen ta
zien was, waar men dermate over zijn spel
verrukt was, dat de Deensche koning hem
spontaan met de Danebrog Orde begiftigde.
Talloos waren de keeren, dat hij te Ant
werpen, Gent en Brussel en in verschillende
steden van Vlaanderen stukken van zijn
repertoire vertoonde.
Te Rome heeft hij Pirandello opgevoerd
en tijdens zijn bezoek werd hij toen door
Mussolini ontvangen.
In 1938 maakte de Vries nog een tournee
naar West-Indië.
De Vries was directeur van het „Holland-
sche Tooneel", voorzitter van den raad van
bestuur der N.V. Hollandsche Schouwburg
te Amsterdam, in welk theater hij groote
triomfen vierde, eerelid van den Bond van
Nederlandsche Tooneelschrjjvers en lid van
het hoofdbestuur van Societe Universelle du
Theatre te Parijs.
De Vries was een gezellig causeur en van
zijn vele reizen naar het buitenland, en niet
in het minst van die naar NederL-Indië,
wist hij smakelijke verhalen op te dienen.
Het overlijden van Louis de Vries is gis
teravond in verscheidene Amsterdamsche
schouwburgen herdacht.
In den Stadsschouwburg heeft de waarne
mend-directeur van „Het Nederlandsch Too
neel", de heer H. D. van Dellen, voor het
begin van de voorstelling van Romain Rol-
land's „Spel van liefde en dood" het publiek
in kennis gesteld van het overlijden van
den grooten acteur. De aanwezigen verhie
ven zich van him zetel en namen eenige
oogenblikken stilte in acht.
In het Beatrix-Theater was het Louis
Saalborn die gevoelvolle woorden wijdde
aan de nagedachtenis van Louis de Vries.
Fritz Hirsch gewaagde in den Neder
landschen Schouwburg in een korte toe
spraak van zijn bewondering en. vriendschap
voor den overleden kunstenaar.
LEPRA-BESTRIJDING.
Een stap in de goede richting.
Zooals bekend, is enkele jaren geleden een
Zweedsch geleerde professor Renstierna,
voor een studiereis in Nederlandsch-ïndlë
geweest, teneinde onderzoekingen te ver
richten op het gebied der lepra-bestrijding.
Aan de hand der bevindingen kon een se
rum worden bereid, waarmede in Zweden
teruggekomen, uitgebreide proeven werden
gedaan op schapen.
In navolging van het serum van professor
Renstierna is men thans te Semarang bezig,
hetzelfde serum uit eigen materiaal samen
te stellen, meldt de Indische Crt.
Met het serum van professor Renstierna,
werden te Semarang drie schapen geïnjec
teerd. Alhoewel sterk vermagerd, zijn de
dieren tot dusverre in leven gebleven. Proe
ven met dit oude serum van den professor
op patiënten hebben uitgemaakt, dat sterke
neusbloedingen, een der symptomen van de
lepra na enkele injecties niet meer voor
kwamen.
Volgens een deskundige: een zeer gunstig
en verblijdend teeken, na vele jaren van
proefnemingen.
s.
ZUIDSCHARWOUDE (Februari).
Geboren: Catharina Maria, d. v.
Kraakman en A. C. Kos.
Overleden: J. H. Buter, oud 60 jaren.
B. Beemsterboer oud 2 jaren. L. Slot
oud 89 jaren. A. de Waard oud 55 jaren
en J. Blok oud 77 jaren.
OUDORP (Febr.)
Geboren: Petrus Georgius z. van A.
M. Pieters en E. van der Heijden. - Petrus
z. van A. Reus en J. M. Verhaar. Oege z»
van K. J. Borsboom en G. van der Wal.
Pieternella d. van H. P. Appelman en R.
Nauta. Albertus z. van A. Kremer en G.
Groen. Adriaan z. van C. Tip en I. M. C,
van 't Hof.
EGMOND AAN ZEE. (Febr.)
Geboren: Eddy Cornelis, z. v. Pieter
Groen en Cornelia de Graaff. Pieter
Christoffel, z. v. Pieter Wijker en Kniertje
Glas. Johanna Elisabeth, d. v. Jan Willem
Dirk Meihuizen en Adolfine Helena van Em-
den. Maria, d. v. Johan Jacob Bosman en
Aagje Blok.
Ondertrouwd: Pieter Meuldijn, te
Rotterdam en Cornelia Zwart.
Getrouwd: Gerardus Stefanus Laar
man en Maria Bakker. Jan Blok, te Vel-
sen en Neeltje Groen.
Overleden: Adelbertus Koenradus
Eeltink, oud 1 jaar. Maria de Mooij, oud
66 jaar, wed. van Cornelis Post. Maria
Bakkum, oud 61 jaar, wed. van Koenraad
Eeltink. Aagje Stoker, oud 83 jaar, wed.
van Jacob Zwart.
DOOR WILKIE COLLINS
NEDERLANDSCHE BEWERKING
VAN A. A. HUMME Jr.
Tim i i ui
37)
„Wat is u van plan?" vroeg mijnheer
Bruff verbaasd.
„Ik ga met den eerstvolgenden trein naar
.Yorkshire".
«Waarvoor?"
„Mijnheer Bruff, mijn deelnemen aan het
opsporingswerk is nog steeds een onver
geeflijke fout in Rachel's oogen. Ik neem
daar geen genoegen mee. Ik ben van plan
de reden te vinden van haar geslotenheid
tegenover haar moeder en van haar vijand
schap jegens mij. Als tijd, geld en moeite de
beslissende factoren zijn, zal ik alsnog den
dief van den Maansteen aanwijzen".
Tegen zonsondergang, dienzelfden avond,
Stond ik weer op het van ouds zoo bekende
terras. Ik liep langs het pad om het huis
naar den achtertuin en zag daar mijn goe
den ouden vriend Betteredge in zijn rieten
stoel, een pijp in den mond, een opengesla
gen boek op zijn knieën en de hónden, aan
weerskanten naast hem, op den grond uit
gestrekt, Gewaarschuwd door het grommen
van de honden, stond de oude man op, om
te zien wie de late bezoeker was. Mijn
oogen stonden vol tranen en ik wachtte
even voor ik durfde spreken, om mijn emo
tie niet te verraden.
HOOFDSTUK n.
„Betteredge!" riep ik uit, op hem toetre
dend, „je had zeker niet verwacht mij van
avond hier te zullen zien?"
„Mijnheer Franklin!" riep hij verheugd.
„Welkom in Yorkshire! Komt u binnen, dan
zal ik zorgen, dat u wat te eten krijgt en
dan kunt u mij later verklaren, wat u hier
heeft gebracht. Er is hier veel veranderd
sedert u weg ging. Het huis is gesloten en de
bedienden zijn vertrokken. Maar dat hin
dert niet. Ik kan wel wat koken en de vrouw
van den tuinman kan uw kamer in orde
brengen".
Het speet mij, hem te moeten teleurstel
len. Maar het huis behoorde nu aan Rachel
en na haar houding in Londen kon ik on
mogelijk gast in haar huis zijn, of zelfs den
drempel overschrijden. Ik moest Betteredge
wel vertellen hoe de vork in den steel zat
en- ik kon zien dat mijn mededeeling hem
zeer bedroefde.
„Het is een prachtige avond", zei ik „en
ik wandel naar Frisinghall, waar ik mijn
intrek neem in het hotel. Kom dan mor
genochtend bij mij, dan ontbijten wij sa
men en kunnen rustig praten, want ik moet
je wat vertellen".
„Ik had zoo gehoopt, dat alles weer in
orde was tusschen u en juffrouw Rachel",
zuchtte de oude man, „maar u hoeft niet
heelemaal naar Frisinghall te loopen, als
u onderdak zoekt. Op drie kilometer hier
vandaan ligt de boerderij van Hotherstone.
U kunt geen bezwaar maken, daar te logee-
ren, want de boerderij staat op zijn eigen
grond".
Ik herinnerde mij de hoeve, toen Better
edge den naam noemde. Zij lag in een dal,
aan den oever van een riviertje, in een .der
mooiste streken van Yorkshire en de eige
naar had twee kamers, die hij aan schilders
en visschers placht te verhuren. Een aange
namer tehuis had ik moeilijk kunnen vin
den.
„U zei, dat u mij iets te vertellen had,
mijnheer", zei Betteredge, nadat wij ons
op weg hadden begeven. „Als het geen ge
heim is, zou ik wel graag eerst willen we
ten, wat u hier heeft gebracht".
„De Maansteen, Betteredge, evenals de
laatste keer. Ik ben van plan het onderzoek
te hervatten en uit te vinden, wie den steen
heeft weggenomen en ik hoop, dat je mij
zult willen helpen voort te bouwen aan het
werk, dat brigadier Cuff heeft moeten la
ten liggen".
„Dat spreekt van zelf, mijnheer. Herin
nert u zich dat arme meisje Rosanna Spear
man?"
„Ja zeker".
„Zij heeft een verzegelde brief achterge
laten, die aan u geadresseerd is".
„Waar is die brief?"
„In het bezit van haar vriendin, Manke
Lucy, de dochter van den visscher Yolland,
die in Cobb's Hole woont".
„Waarom is die brief mij niet nagezon
den?"
„Manke Lucy wilde den brief alleen aan
u ter hand stellen en u had Engeland ver
laten, voor ik kon schrijven".
„Laten wij er direct heen gaan, Better-
erde, om dien brief te halen".
„Daar is het te laat voor, mijnheer. Het
zijn hier zuinige menschen aan de kust, die
met de kippen op stok gaan, om kaarsen te
sparen". Hij wees naar een licht, dat bene
den ons, door de invallende duisternis
scheen. „Daar is de boerderij. Ik hoop, dat
u een aangename nachtrust zult hebben en
verwacht u morgen bij mij, dan kunnen wij
samen naar Cobb's Hole gaan".
HOOFDSTUK III.
Den volgenden ochtend, bij het* krieken
van den dag„ begaf ik mij in gezelschap van
Betteredge op weg naar het huis van den
visscher. Niettegenstaande het vroege uur,
vonden wij vrouw Yolland reeds druk in de
weer in haar keuken. Zij zette een flesch
jenever op tafel, legde er een paar steenen
pijpen naast en vroeg: „Wat is het laatste
nieuws uit Londen, mijnheer?"
Voordat ik antwoord kon geven op deze
alomvattende vraag, viel mijn oog op een
meisje, dat in een hoek zat en dat nu naar
mij toe kwam, waarbij zij mij met een blik
vol nieuwsgierigheid en tevens afkeer, op
nam.
„Mijnheer Betteredge", zei zei, zonder
haar oogen van mij af te wenden, „wie is
dit?"
„Dit is mijnheer Franklink Blake", ant
woordde Betteredge.
Zij keerde mij meteen den rug toe en
verliet de kamer. Ik hoorde het gestamp
van haar stok op de trap en op de planken
boven ons hoofd en toen zij weer beneden
kwam, had zy een brief in de hand.
„Hier!" zei ze, terwijl zij mij den brief
toereikte. „Ik heb u nooit eerder gezien en
ik hoop, dat ik u nooit weer zal zien".
- Met deze woorden verliet zij het vertrek,
bij mij den indruk achterlatend, dat zij niet
goed wijs was.
Nadat wij de visscherswoning verlaten
hadden, verbrak ik het zegel en zag dat de
enveloppe een brief en een klein vel papier
bevatte. Ik las eerst den brief:
„Mijnheer. Als u belang stelt in de re
den van mijn gedrag tijdens uw verblijf in
het huis van mijn meesteres, lady Verinder,
volgt u dan de aanwijzing, die u hierbij zult
vinden doch zorg dat u alleen is.
Uw dienares, Rosanna Spearman".
Ik keek daarna wat op het velletje papier
geschreven stond. Ik las het volgende:
„Ga naar het Beefzand, hij het keeren
van het getij. Loop langs de Zuidelijke
rotskaap, totdat het baken, dat daar staat
en de vlaggestok van het kustwachtsation
bij Cobb's Hole in één lijn liggen. Leg op
de rotsen een stok of ander recht voorwerp,
in de richting van die lijn, zoodanig dat één
uiteinde van dien stok aan den rand van de
rots ligt, aan de zijde van 't Beefzand. Voel
dan vlak bij dien stok, tusschen het zeewier,
waar de ketting tusschen de steenen is
vastgeklemd. Volgt dien ketting tot waar
zij in het drijfzand verdwijnt en trek".
„Cuff had toch gelijk!", riep Betteredge
uit. „Hij heeft steeds beweerd, dat zij iets
bij het Beefzand had verstopt. Het is nu
eb. Hoe lang zou het nog duren, voor het
vloed wordt?"
Hij keek rond en zag een jongen bezig
met het herstellen van een net.
„Tammie Bright!" riep hij hem toe. „Om
hoe laat keert het getij?"
„Over een uur!"
Wordt vervolgd.
