Hoe de wereld op het compromis
reageert.
De laatste berichten van het Finsche front
Persstemmen uit de voornaamste staten.
Chamberlain over het
Russisch-Finsche
compromis.
De Finsche soldaten verbaasd over den vrede.
De laatste dagorder
van Mannerheim.
uurii/,
t
k Italië.
De Giornale d'Italia merkt op dat deze
vrede van de Oostzee opnieuw een Russische
zee maakt. Bevestigd is dat de Volkenbond
de aangevallen kleine landen niet kan hel
pen.
De Osservatore Romano schrijft dat de
zoogenaamde Russisch-Finsche vrede een
beleediging is voor het Europeesche ge
weten.
Duitschland.
De Essener National Zeitung spreekt van
een unieke politieke nederlaag voor
Londen en Parijs. Rusland en Finland zul
len in de toekomst bij de vorming hunner
betrekkingen niet meer door de interventie-
lusten van West-Europa gestoord worden.
De Berliner Börsenzeitung vindt de thans
aan den dag tredende grenzenlooze verras
sing in Engeland en Frankrijk verklaarbaar,
wanneer men rekening houdt met den ver
beten ijver, dien de westelijke mogendhe
den de laatste dagen tot in de laatste minu
ten toonden om de overeenstemming tus-
sehen Moskou en Helsinki te verhinderen. Er
moest, aldus het land, een nieuw geval-Po-
len geconstrueerd worden.
De Lokale Anzeiger schrijft dat dit Rus
sisch-Finsche conflict Duitschland niet aan
ging. Wel echter werd Duitschland recht
streeks geraakt door de pogingen der wes
telijke mogendheden om de Finnen en ook
de Zweden en Noren tegen Duitschland en
zijn belangen in het veld te brengen.
Frankrijk.
Het Journal schrijft: „Laat de Finsche zaak
ons een les zijn. Of het nu oorlog betreft of
diplomatie, er moet sneller beslist worden.
Wij moeten ons er niet meer mee tevreden
stellen, ons te verdedigen en de noodige ini
tiatieven te laat nemen".
De Matin stelt vast, dat het bolsjewisme
zich in Scandinavië in een goede positie be
vindt om eens den opmarsch te kunnen
voortzetten dien de soldaten van Manner-
heim tot staan hebben gebracht. De gealli
eerden zouden dus, door de zaak als afge
daan te beschouwen, een kapitale fout be
gaan.
De Excelsior betoogt, dat het recht van
Finland boven alle andere rechten ging. Het
schreef ons onzen plicht voor. De oorlog
brengt risico's mede. Doch wij zullen den
oorlog niet winnen, als wij ons ertoe bepa
len, juridische stellingen in te nemen, ter
wijl onze tegenstanders strategische posities
bezetten, en maar al te dikwijls onwettige.
Elders verklaart hetzelfde blad:
Frankrijk en Engeland kunnen zich
voegen naar bepaalde blinde, egoistische
en waarschijnlijk tijdelijke neutralitei-
ten. Doch de Fransche en de Engelsche
regeering zullen haar waakzaamheid en
kracht moeten verdubbelen, want zij
zouden niet kunnen berusten in partij
dige neutraliteiten, die stelselmatig aan
vallers begunstigen, ten nadeele van de
mogendheden, die de wapens hebben
opgenomen om de agressie te onder
drukken en den terugkeer ervan onmo
gelijk te maken.
De Temps schrijft onder meer: Wat ont
brak, was een werkelijk doeltreffende hulp,
die Finland door de Volkenbondsresolutie
beloofd was. Daladier heeft uiteengezet, dat
de groote westelijke democratieën bereid
waren tusschenbeide te komen en dat de
hulp niet op tijd gekomen is, is te wijten aan
het uitblijven van een Finsch verzoek en de
doortochtweigering door Noorwegen en
Zweden.
De Paris Soir schrijft: „Het is te betreu
ren, dat wij slechts de meerderheid der
openbare meening in de Scandinavische lan
den aan onze zijde hadden. De regeeringen
hebben zich verborgen. Het is haar zaak en
zal haar zaak zijn te redden wat nog te red
den valt. Wij hebben ons niets te verwijten.
Wij verliezen dan ook niet uit het oog, dat
het. uur der beslissingen nadert en dat, nu
de strijd in Finland geëindigd is, wij ons op
nieuw in een positie bevinden, die om da
den vraagt".
Engeland.
Met betrekking tot de onwilligheid van
Zweden en Noorwegen, aan landlegers
doortocht te verleenen zegt de Times: De
moeilijkheden van Zweden en Noorwegen
worden ten volle begrepen. Hun geografi
sche positie is niet te benijden. Duitschland
zou zeer waarschijnlijk in deze arena getre
den zijn en deze landen zouden waarschijn
lijk tot slagveld der reuzen geworden zijn.
Een snel en vastberaden optreden van
Engeland en Frankrijk zou in Finland en
alle neutralen landen 'n ontzaglijke mate-
rieele en moreele uitwerking hebben gehad
De w.-democratieën moeten niet dezelfde
fout maken met andere neutrale staten,
welker onafhankelijkheid bedreigd mocht
worden.
De Daily Herald vraagt zich af, of dit een
München is, dat de inleiding is tot een
Praag. Het arbeidersblad spreekt er zijn af
schuw over uit, dat de Russische bewinds
lieden zelfs bij het sluiten van den vrede,
niet geschroomd hebben hun agressieve
plannen in al hun naaktheid te onthullen,
De News Chronicle schrijft: De Sovjet
troepen hebben een van die overwinningen
behaald, waarbij alle eer aan den overwon
nene komt.
Noorwegen
Arbeiderbladet zegt: De strijd is niet te-
vergeefsch geweest, ondanks den Russischen
geweldvrede. Wij moeten onze actie voor
Finland niet staken, want het heeft niet al
leen eigen vrijheid maar de vrijheid van alle
Noordsche landen verdedigd.
Noorwegen heeft gehandeld voor zoover
de mogelijkheden dit toelieten zoo is de al
gemeene opinie. Ons verdedigingsstelsel, is
niet ingericht op deelneming aan een groo-
ten oorlog, welke stellig het onmiddellijke
gevolg zou zijn geweest van de officieele
deelneming van Noorwegen aan den oorlog
in Finland. Wij hebben geen reden, om par
don te vragen, maar wij wenschen, dat an
deren den toestand zien in het licht der wer
kelijkheid. Laten zij spreken, die meer ge
daan hebben.
Spanje.
Het orgaan van de Phalanx, de „Arriba",
schrijft over den vrede van Moskou: De
straf voor deze door Europa verzuimde gele
genheid den gemeenschappelijken vijand
het hoofd te bieden zal te zijner tijd neer
komen op de schuldigen, die de geschiedenis
zal aanwijzen".
België.
De Liore Belgique schrijft, dat evenals
het België van 1914, Finland een voorbeeld
is voor alle kleine landen, die vastbesloten
zijn hun onafhankelijkheid te verdedigen.
Men gelooft algemeen, dat de geallieerden
geen hulp hadden kunnen brengen, zelfs
wanneer de Scandinavische landen mede
werking hadden verleend.
De „Independance" zegt, dat de vrede niets
onteerends heeft. Koning Albert heeft in
1914 gezegd, dat een land, dat zich verde
digt, niet ondergaat, al kan het tijdelijk te
genspoed hebben. Dat geldt ook voor Fin
land.
De „Nation Beige" schrijft, dat de offers
der Finnen niet vergeefs zullen zijn ge
weest.
Amerika.
In een formeele verklaring heeft presi
dent Roosevelt gezegd, dat het Finsche
volk door zijn onvertroffen dapperheid en
zijn krachtigen tegenstand tegen een over
weldigende meerderheid het moreele recht
heeft verworven, in eeuwigdurenden vrede
te leven in het land, dat het zoo moedig ver
dedigd heeft".
De Hongaarsche pers.
De rechtsche Hongaarsche bladen toonen
zich vergenoegd over de onderteekening
van het Finsch-Russische vredesverdrag
en beschouwen het nieuws als een zege
voor de Duitsche politiek.
Uit de commentaren in de linksche bla
den blijkt daarentegen leedwezen en
vrees ten aanzien van Finland.
Japansche bladen bezorgd.
DeNitsji Nitsji meent, dat- de
Russisch-Japansche onderhandelingen in
het Verre Oosten als gevolg van het
Finsch-Russische vredesaccoord in een
impasse zullen geraken. Het blad ver
moedt, dat de Sovjet-Unie thans in het
Verre Oosten een taaier houding zal aan
nemen.
De Asahi Sjimboen verklaart, dat
men in de kringen van het Japansche mi
nisterie van buitenlandsche zaken aan het
Finsch-Russische verdrag de grootste be-
teek-enis hecht, niet alleen vanwege de
groote uitwerking op de houding van
Scandinavië, doch ook, omdat men ver
wacht, dat het zal leiden tot een krachti
ger politiek in het Verre Oosten, zoowel
van de-Sovjet-Unie als van Duitschland.
De chugaishogyo schrijft dat Fin
land de Russische voorwaarden wellicht
onder Duitschen druk heeft aanvaard.
Het blad gelooft, dat als gevolg van de
Duitsche en Russische penetratie in Scan
dinavië welke na dit vredesaccoord te ver
wachten is, Engeland en Frankrijk ernstig
getroffen worden en dat de betrekkingen
tusschen Duitschland en de Sovjets nog
hechter worden.
Een New-Yorksche persstem.
De New-York Times verklaart in een
hoofdartikel, dat na het bekend worden
van het Finsch-Russische accoord is ge
schreven: De voorwaarden zijn hard. Er
moet wel algemeen de vrees heerschen, dat
het Kremlin, wreed, brutaal en volkomen
zonder moraal in zijn politiek, de voordee-
len van dit accoord zal gebruiken om in'
de komende paar maanden of jaren geheel
Finland te bezetten en te bolsjewiseeren.
ITALIË IS PARAAT.
Een rede van minister Soddu.
In tegenwoordigheid van Mussolini heeft
de Italiaansche Kamer gister de oorlogsbe
grooting behandeld.
De onderstaatssecretaris van oorlog, ge
neraal Soddu, verklaarde o.a. dat Italië
nog steeds een millioen mannen onder de
wapenen heeft, die in staat zijn het hoofd
te bieden aan de verwikkelingen van den
internationalen tóestand en de nationale
.productie zoo min mogelijk te belemmeren.
De genomen maatregelen garandeeren, dat
het leger binnen zeer korten tijd op een
peil gebracht kan worden, dat de interna
tionale toestand kan vereischen. Ten aan
zien van de door den oorlog ontstane si
tuatie heeft Italië de volgende maatregelen
aanvaard: Versterking van de verdediging
van het moederland en Libye, op de been
brengen van het Poleger als terstond be
schikbare eenheid en een reeks andere
voorbereidende maatregelen om ervoor te
zorgen, dat het leger zoo noodig- terstond
met aanzienlijke kracht in actie kan tre>
den. Ten slotte weidde Soddu uit over de
grensversterkingen en betoogde hij, dat
indien het Italiaansche leger tot een oor
logsactie zou moeten overgaan, het op
bevel van den Duce en namens den koning-
keizer meer darr zijn plicht zou weten te
doen.
JAPANSCHE MAIL IN BESLAG
GENOMEN.
Terwijl het gebeurde met de Bangkok
Maru nog niet geregeld is, wordt opnieuw
melding gemaakt van een geVal, dat de
Fransche autoriteiten de post van een
Japansch lijnvaartuig in beslag hebben ge
nomen. Op 12 Maart hebben de Fransche
autoriteiten in Saigon de post van de Sai
gon Maru in beslag genomen.
SCHACHT NAAR STOCKHOLM?
Volgens Stockholm Tidningen zou de
Duitsche oudminister van economische
zaken, dr. Schacht, met een missie naar
Stockholm worden gezonden.
In het Britsche Lagerhuis heeft Oham-
berlain gistermiddag verklaard, dat de
Britsche gezant in Helsinki door den Fin-
schen minister van buitenlandsche zaken
ervan in kennis is gesteld dat Maandag
avond in Moskou Sovjet-Russische
Finsche vredesvoorwaarden zijn ondertee
kend en dat regelingen getroffen zijn voor
een wapenstilstand om 11 uur gistermor
gen Finschen tijd.
Voortgaande zeide Chamberlain: „De
Britsche regeering heeft haar bereidheid
duidelijk gemaakt om alle mogelijke hulp
te verleenen aan de Finnen in hun moedi
gen strijd tegen de agressie en heeft voor
bereidingen getroffen om het volle gewicht
van haar beschikbare hulpbronnen in 'de
weegschaal te werpen wanneer zij zou
vernemen, dat dit in overeenstemming
met het verlangen der Finsche regeering
zou zijn."
„Het is steeds de opvatting geweest, dat
het aan de Finsche regeering was om een
besluit te nemen ten aanzien van den koers
der actie, die zij het meest gepast achtte in
haar belangen. Bij het door haar genomen
besluit kan zij er verzekerd van zijn, dat
het volk van dit land eensgezind is in
sympathie met den toestand, waarin zij
zich bevindt."
Sprekende over de aan Finland verleen
de hulp, zeide Chamberlain: „Gedurende
heel den Sovjet-RussischFinschen strijd
heeft de Engelsche regeering in overleg
met de Fransche regeering den Finnen
groote hoeveelheden oorlogsmateriaal ge
leverd en voorraden van allerlei aard
waaromtrent bijzonderheden bekend zijn
gemaakt, voor zoover dat in het openbare
belang was."
Het is steeds de opvatting geweest, dat
het aan de Finsche rëgeering was om een
besluit te nemen over den koers van actie,
dien zij het best gepast achtte in haar
belang en in het licht van alle beschikbare
kennis. Zij mag er bij haar besluit van ver
zekerd zijn, dat het volk van dit land
eensgezind sympathie gevoelt voor den
toestand, waarin zij 'zich bevindt (toe
juichingen) en bewondering voor den
moed, waarmede zij zoo lang den strijd
volgehouden heeft tegen een overweldi
gende meerderheid. Dit epische verhaal
zal altijd opnieuw verteld worden in de
kronieken van haar eigen geschiedenis en
zal blijven leven in de herinnering van
alle volken.'
De oppositie aan het woord.
Nadat Chamberlain deze verklaring had
afgelegd, nam de leider der Labouropposi-
tie, Attlee, het woord. Hij zeide: „Wij
stemmen allen overeen in onze bewonde
ring voor Finlands worsteling en terwijl
het voor ons allen een verlichting is, dat
de slachting tot staan is gebracht, betreu
ren wij diep, dat de agressie succes heeft
gehad".
Attlee vex-zocht de rc gee ring Groot-
Britannië aan Finland allen bijstand te
doen verleenen, welke mogelijk is tot her
stel van de schade, die aangericht is door
dezen nieluitgclokten aanval. (Toejui
chingen).
De vroegere minister van oorlog,
Hore Belisha, zeide: „Terwijl ik mij
aansluit bij de betuiging van sympa
thie met de Finnen, wil ik toch vra
gen, of het niet waar is, dat herhaalde
beroepen zijn gedaan door Finland op
bijstand in materiaal en manschappen
en of het niet treurig is, gezien de
grootheid dezer gebeurtenissen en
hun ver strekkenden aard, om als
excuus voor werkloosheid een zuiver
technische kwestie aan te voeren?"
Hore Belisha vroeg daarop debatten
te doen houden over deze kwestie in
verband met de geheele leiding van
den oorlog.
In antwoord op deze opmerkingen van
Hore Belisha legde Chamberlain toen de
volgende verklaring af.
„De Finsche regeex-ing heeft herhaalde
malen om materiaal gevraagd en telken
male is aan die vragen voldaan. Reeds op
25 Februari is de Finsche regeering er van
in kennis gesteld, dat, wanneer zij een
desbetreffende beroep op ons zet. doen, wij
bereid waren en- reeds voorbereidingen
troffen om ook manschappen te zenden.
In de omstandigheden waarin zij zich be
vond, besloot zij een dergelijk beroep niet
op ons te doen."
De leider der liberale oppositie, sir Ar
chibald Sinclair, vroeg, of de bijzonder
heden over het aan Finland gezonden ma
teriaal, die gepubliceerd zijn, door de
regeering voor juist verklaard worden.
Chamberlain antwoordde hierop, dat
hij geen verantwoordelijkheid op zich kon
nemen voor in de dagbladen gepubliceer
de cijfers. Hij zou eenigen tijd willen heb
ben om te overwegen of een volledige ver
klaring omtrent het materiaal, dat geleverd
is, kon worden gepubliceerd.
Henderson, van de oppositioneele La-
bourpartij, vroeg: „Wil de eerste minister
duidelijk maken, dat de Engelsche regee
ring nooit gedreigd heeft de neutraliteit
van Zweden en Noorwegen te schenden?"
Chamberlain antwoordde hierop: „Ze
ker, wij hebben nooit gedreigd dat te
doen."
Hore Belisha vroeg: „Bevestigt de pre
mier de verklaring van Daladier, dat
een expeditieleger van 50.000 Fransche
soldaten en nog meer Britsche soldaten in
feite gereed stonden?
Was deze troepenmacht aan de Finnen
toegezegd om hen bij te staan of waren
eenigerlei beperkingen geplaatst op het
gebruik daarvan bij de verdediging van
Finsch gebied beperkingen, die tenge
volge hadden, dat Finland geloofde, dat
het niet voldoende was om de Russische
agressie af te slaan?"
Chamberlain: „Ik heb getracht een
nauwkeurig verslag te krijgen van wat
door Daladier is gezegd. Tot ik dat verslag
zal hebben ontvangen, prefereer ik er geen
commentaar aaa te hechtenj"
De conservatief Harold McMillan, drong
aan op het houden van een geheime zitting
van het Lagerhuis ter bespreking „van de
leiding dezer aangelegenheid gedurende
de paar laatste maanden."
Chamberlain: „Ik kan dat in het parle
ment niet bespreken."
Cir Archibald Southby, conservatief,:
„Is de premier van meening dat in deze
harde vredesvoorwaarden, die door de
Finnen aanvaard zijn, de waarborg is
gelegen, dat zij werkelijk door Rusland
naar den geest in acht genomen zullen
worden?
Is de door Groot-Britannië en Frankrijk
aan Finland aangeboden hulp onmogelijk
gemaakt door het optreden van de Noor-
sche en Zweedsche regeeringen?
Chamberlain: „Het is duidelijk, dat ik
geen waarborg kan geven, zooals verlangd
in het eerste deel der vraag. Wat het twee
de deel betreft, de Finsche regeering heeft
geen verzoek gedaan om deze hulp."
Hiermede waren de vragen geëindigd.
Volgende week debatten in Lager
huis?
De parlementaire correspondent van
Reuter meldt: er is nog geen formeel ver
zoek ingediend voor het houden van de
batten over Chamberlains verklaringen
over Finland. De algemeene opvatting der
SIR JOHN SIMON HULDIGT I
DE FINNEN.
Aan een lunch van de National Liberal
Club heeft Sir John Simon, de kanselier
van de schatkist te Londen, gister het
woord gevoerd. Zoolang de geschiedenis
een afzonderlijke plaats inruimt aan een
dapper volk, dat tegen overweldigende
meerderheid stond, kan zij nooit den naam
weglaten van de zwaar beproefde Finnen,
aldus de minister. Laat ons onze kracht
niet verspillen met plannen op te stellen
voor een nieuw Europa en een nieuwe
maatschappelijke ordening, zoolang wij
niet den grondslag gelegd hebben waarop
deze toekomst moet worden opgebouwd.
Er kan geen toekomst zijn voor vrije men-
schen in Europa, zoolang de nazi over-
heersching niet is gekortwiekt. Tot den
vrede behoort het herstel der vrijheid
voor de Polen en de Tsjechen en* doeltref
fende waarborgen, dat er geen nieuwe
nazi-agressie in de toekomst mogelijk is.
regeeringsaanhangers schijnt te zijn, dat
een dergelijk debat geen nut zou hebben,
tenzij het diende om nadruk te leggen op
hetgeen gister duidelijk was n.l. de gevoe
lens van diepe sympathie met Finland.
Het lijkt waarschijnlijk, dat de Labour-
oppositie debatten voor de volgende week
zal vragen.
In het gister uitgegeven legerbericht
wordt gemeld:
Op 12 Maart heeft de vijand aangevallen
op de N.W. oevers van de baai van Viipuri
en de Finsche tegenaanvallen duurden tot in
den morgen van 13 Maart.
In de richting van Taipala werd de vijand
teruggedreven en ten N.O. van Ladogameer
werd een vijandelijke aanval op Uomaa en
Kollanjoki afgeslagen. In de richting van
Kuhmo werden vele vijandelijke aanvallen
afgeslagen.
In den ochtend van den dertienden Maart
ging de vijand voort met aanvallen op de
Karelische landengte, ten N.O. van het La
dogameer en bij Kuhmo, tot 11 uur. Op dit
tijdstip werden de vijandelijkheden aan
beide kanten gestaakt. In het Noorden van
Finland werden verschillende plaatsen ge
bombardeerd.
Het Russische legerbericht.
Het hoofdkwartier van het militaire
district Leningrad deelt mede: Op 13 Maart
om zeven uur 's ochtends hebben de Sovjet
troepen na een bestorming gedurende twee
uur de stad Viipuri bezet. Tot twaalf uur
gistermiddag heeft zich in de andere secto
ren van het front niets belangrijks voorge
daan.
Om twaalf uur gistermiddag (Lenin
grad-tijd) zijn in alle sectoren van het
front, overeenkomstig het vredesver
drag, de vijandeïtj kheden gestaakt.
De Russische artillerie had het op
de Zweedsche vrijwilligers gemunt.
Het commando van het Zweedsche vrij
willigerskorps in Finland deelt mede, dat,
niettegenstaande de Russische, evenals de
Finsche troepen vroegtijdig ervan in kermis
waren gesteld, dat de vijandelijkheden gis
terochtend om 11 uur zouden worden ge
staakt, de stellingen van 't vrijwilligerskorps
evenasl de formaties in de achterhoede t. W.
van Markajarvi, gedurende den ochtend
hebben blootgestaan aan een bombarde
ment, dat in militair opzicht nutteloos was,
doch vrij groote verliezen heeft veroorzaakt.
Verbazing onder de Finsche troepen.
De Finsche troepen waren zeer verbaasd
toen zij gister het bevel kregen het vuren te
staken. De meeste manschappen hadden
zelfs niet vernomen, dat er een vredes
accoord geteekend was.
Mannerheim heeft in zijn laatste dag
order, welke gisteravond aan de Finsche
troepen is voorgeelzen, hulde gebracht aan
de 15000 gesneuvelden. Hij stelde de Russi
sche verliezen op 200.000 man. Ondanks den
moed en gevechtskwaliteiten van 't leger,
aidus de dagorder, heeft de regeering 't noo
dig gevonden vrede te sluiten. „Ons leger
was klein. Wij waren verplicht verdedi
gingslinies aan te leggen, hulp uit het bui
tenland te vragen en de noodige wapenen
en munitie te verkrijgen. Na zestien weken
van harden strijd houdt het Finsche leger
nog stand tegen een vijand, welke ondanks
de hem toegebrachte kolossale verliezen,
slechts in aantal toenam. De Finsche solda
ten zijn bloot gesteld geweest aan enorme
physieke en psychologische inspanning, om
dat het niet mogelijk is geweest hen af te
lossen.
De veldmaarschalk dankt Zweden, Noor
wegen, Groot-Britannië en Frankrijk voor
de verleende hulp in den vorm van wape
nen, munitie en vliegtuigen, zonder welke
de Finsche strijdkrachten het onmogelijk
zoo lang hadden kunnen uithouden.
Doch de hulp in mannen, waarop zoo
lang was gehoopt, is nimmer geko
men. Slechts twee bataljons vrijwilli
gers met eenig geschut, luchtdoelge
schut en vliegtuigen konden hier tijdig
aankomen om te strijden aan de zijde
der Finnen.
Tenslotte zegt Mannerheim, dat de
door de Westersche mogendheden be
loofde hulp niet is gekomen, omdat de
buren van Finland, Zweden en Noorwe
gen, liever naar hun eigen huis keken
dan hulp te laten passeeren.
Op bijgaande kaart van Finland zijn de gebieden weergegeven met dikke
zwarte lijn welke in het vredesverdrag tusschen Rusland en Finland genoemd zijn.
Voor de Staatsgrens tusschen Sovjet-Unie en de Finsche republiek worden de
nieuwe lijnen vastgesteld. Afgestaan worden:
1. De schiereilanden Srëdny en Rabatsji in het hooge Noorden. (Zie voor uit
gebreide situatie het nevenkaartje).
2. De geheele Karelische landengte met inbegrip van de steden op het kaartje
weergegeven. (Zie nevenkaart).
3. Een gebied ten Oosten van Markjarvi; de Sovjets hebben hierbij op het oog
het doortrekken van den Kemijarvispoorweg naar Kandalasksj een aftakking dus
op den Moermanskspoorweg; de nieuwe grens zou hierbij een deuk vertoonen.
4. De eilanden in de Finsche Golf.
5. Het schiereiland Hangö wordt verpacht voor het aanleggen van een Russisch
vlootsteunpunt.
Op de kaart krijgt men een goed algemeen overzicht.
