lElffiS
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De wereld spreekt over het
I
t
accoord.
Russisch-Finsche
Finland als slachtoffer van de
Russische agressie.
Chamberlain verdedigt de houding van
Engeland.
Vtbarg door de Russen bezet.
Wat zich in en om het land afspeelt.
Rede van Günther voor
oen Rijksdag.
De algemeene toestand.
Mén. geeiS zijn
omdeeL
«G
illerie
nzang
eerste
hr. J.
deze
tseling
"CEL.
nnert zijn
jaar over
trekwaarne-
data van
gegevens
vorstperiode
geschiedt
htends van
voorjaars-
"OR DE
technischen
ructeurs der
;en fabriek
de K. L. M.
rsvliegtuigen
definitieve
den bouw
ren, betreft
<erp van een
motorig ver-
aan 24 pas»
rordt uitge-
F 24. Nu
nen in de fa-
het IJ thans
niet, zoo-
nkelijk een
doch men
n seriebouw
nadat een
een zooge-
VGEN.
in A al borg.
Nederlandsche
„Mees" en
i elkaar, van
trokken. Be
hing even-
gezagvoer-
et raadzaam
;n, waar het
zijn de „Ta
nig van Aal-
De „Mees"
voort.
E BA**
ar,
rt 1940.
Vor.k.|pl.m.2 u.
85
831/,
11"/,
861/,
863/,
160"/,
103
397,
54
303
91»/,
I"3/,
36w/i,
22»/,
57Vl6
31/j
40"/,
183/,
161/16
51/16
429/16
41/16
3903/,
225»/,
213
96i/j
55
88
230
2463/,
283/,
Sn/is
1 S87/g
15175
1Ü0
115
55
946/g
88
1021*
387/g
305
927,
117
22»/,
57-V.
27'/,
1511*6-1
57,
42-H/ie
386
85
242-1/,
8H/ie-5/«
8716-'/.
I867,
150
100
93
93
3'7l6
3»/i«
927*
H9-7a
«07.
11074
l"3/s
HO-'*
124
122
180
179
135Vs
1357»
18
18
S'/s
BV»
IO1/4
127f
12
743/,
4iVi
*Exdividend
n.
koers 254
AMSTERDAM
Vorige koers
1.88'/,
7.2414
75.60
4.1114
31.9734
42.22
36.37
44 8734
42.50
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door bet geheele Rijk 2.S0.
Losse nummers S cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0 25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. KERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330
No. é3
Dit nummei bestaat uit drie bladen.
Directeur; C. KRAK.
Donderdag 14 Maart 1940
Hoofdredacteur; Tj. N. ADEMA.
142e Jaargang
Het is vanzelfsprekend, dat de vrede tusschen Rusland en Finland en dc
voorwaarden waaronder deze gesloten is, het onderwerp van den dag zijn.
De pers van alle landen heeft zich daarover geuit en men kan de persstem
men in twee groepen verdeelen. De eerste groep is die der direct belangheb
benden bij een Russische overwinning, die de beëindiging van het gevaar
lijke conflict in het Noorden van groot voordeel achten voor het verloop van
den Europceschen strijd en in het compromis een politieke nederlaag zien
voor de geallieerden. De tweede groep en dat is verreweg de grootste
betreurt het compromis, omdat men er in feite een overwinning in ziet,
welke Rusland door het verloop van de militaire actie in Finland niet ver
diend heeft.
Algemeen,wordt sympathie met het dappere Finsche volk gevoeld en wor
den vooral jn .de Scandinavische staten, waar men thans naar nauwer
contact met Finland streeft maatregelen besproken om Finland bij zijn
opbouw zoo krachtig mogelijk hulp te verleenen.
Geruchten over een zoo groote teleurstelling in het Finsche leger, dat dit
tót een mogelijke staatsgreep zou kunnen leiden in verband waarmede
hooge Finsche militairen al van hun post vervallen zouden zijn verklaard
werden' tót dusver niet bevestigd.
In het Lagerhuis heeft Chamberlain uiteengezet, dat Engeland door dc
weigering van Zweden en Noorwegen en door het uitblijven van een for-
meele Finsche aanvrage, geen expeditie naar het Noorden heeft kunnen
zenden. Het schijnt, dat men in militaire kringen daarop ook niet gesteld
was, maar. het Engelsche volk gevoelt het anders, wal de komende debatten
wel zullen uitwijzen.
In het laatste Russische legerbericht wordt melding gemaakt van de
uiteindelijke, bezetting van Viborg. Nu deze stad, volgens het compromis,
toch voor de Russen bestemd is, had men zich de offers aan mannen en
materiaal, welke met deze bezetting gepaard gingen, wel kunnen besparen.
Tanners verklaringen.
Tanner heeft den büitenlandschen cor
respondenten medegedeeld, dat het mili
taire hoofdkwartier was geraadpleegd ten
aanzien van den toestand aan het front,
doch geen deel had aan het vredesbesluit.
In antwoord op verschillende vragen zeide
de minister, dat het vredesverdrag geen be
palingen omtrent schadeloosstelling voor cf
restitutie van den oorlogsbuit aan de Sovjet-
Unie bevat en dat het vraagstuk der krijgs
gevangenen nog bestudeerd wordt.
Op de vraag, of de nieuwe grenzen ver
dedigd zouden mo.Len worden, antwoordde
Tanner, dat dc militaire experts hem heb
ben gezegd: „Alle grenzen kunnen verdedigd
worden". Duitschland heeft bij de bemidde
ling geen rol gespeeld.
Noorwegen, Zweden en- Finland waren,
voordat de Finsche delegatie naar Moskou
vertrok, overeengekomen, besprekingen over
waarborging van de grenzen -'er drie staten
te voeren en men zou binnen enkele dagen
daarmede voortgaan. Finland heeft het
initiatief tot deze besprekingen' genomen.
Tanner verklaarde verder, dat de Weste
lijke mogendheden gedurende den oorlog
geen pressie op Finland hebben uitgeoefend.
Chamberlain en Daladier hebben slechts ver
klaard, dat Finland zelf moest beslissen.
Minister-president Ryti, aldus Tanner,
bevindt zich nog in de Sovjet-Unie. De regee
ring alleen heeft tot vrede besloten.
Veiligheidsmaatregelen te Helsinki
gehandhaafd.
Van geen enkele zijde is nog bevestigd,
dat het Finsche'parlement bijeengekomen is.
Te vijf uur in iden middag begon de radio -
omroep treurmarschen uit te zenden. Een
uur later werd het tramverkeer stopgezet,
zooals gedurende den' oorlog gebruikelijk
was, en ook overigens is geen enkele veilig
heidsmaatregel opgeheven. De minister van
binnerilandsche zaken heeft bepaald, dat ge-
evacueerde personen nog niet naar Helsinki
mogen terugkeeren, opdat de verkeersmid
delen niet overbelast worden.
Uitstel der ratificatie?
Minister Tanner heeft tegenover een
correspondent van Havas verklaard, dat
de ratificatie van het vredesverdrag
door het Finsche parlement tien tot
veertien dagen Zou kunnen vergen.
Reorganisatie, evt. aftreden der
Finsche regeering.
„Nya Dagligt' AUehanda" meldt uit Hel
sinki, dat men na de aankomst van mi
nister-president Ryti uit Moskou een om-
1 angrijke reorganisatie van het Finsche ka
binet, mogelijk een aftreden van het geheele
kabinet verwacht.
Verder meldt het blad, dat de Zweedsche
vrijwilligers zou spoê-dig mogelijk naar Zwe
den- zullen terugkeeren.
Proclamatie der Finsche regeering.
In een proclamatie zegt de Finsche regee
ring, na hulde aan de gevallenen te hebben
gebracht: „Toen de regeering besloot de
vijandelijkheden te staken en vrede te slui
ten, deed zij dat met de wetenschap, dat het
Finsche volk op die wijze voor een grooter
ongeluk gespaard zou blijven. Met de hulp
van ons kundig geleid leger en van ons ge-
heele volk en door dc offers van onze jeugd
zijn wij in staat geweest de kostbaarste din
gen, welke wij bezitten, te behouden: de
vrijheid en onze nationale eer."
Dc rol van Zweden en Noorwegen.
De openhartige verwijzing van Tanner
naar de rol van Zweden en Noorwegen in het
falen van Finlands worsteling heeft in Stock
holm een zekere consternatie gewekt. De
uitwerking er van op zekere breede lagen
van het publiek, die reeds critisch stonden
tegenover de houding der regeering, moet
aanzienlijk zijn.
Blijkbaar is de mogelijkheid van een
Zweedsche garantie voor wat van Finland
overblijft, weggenomen door de bepaling in
de vredesovereenkomst, volgens welke geen
van beide partijen eenigerlei overeenkomst
mag aangaan met een derde mogendheid.
De Zweden in Finland.
De correspondent te Helsinki van Stock
holm Tidningen meldt aan zijn blad, dat het
thans 'niet gemakkelijk is, in Finland Zweed
te zijn. Niet dat de Finnen iets zeggen. Diep
in hun hart koesteren zij nog steeds dezelfde
gevoelens. Doch de Zweden, die zich in Fin
land bevinden, voelen werkelijke schaamte,
dat Zweden en de andere Scandinavische
landen aan Finland niet de gevraagde doel
treffende hulp hebben verleend. Ook voelen
de Zweden zich beschaamd bij de gedachte,
dat hun land alles aan Finland heeft kunnen
geven, behalve wat dit land verlangde, d.w.z.
het leven.
Ook thans nog hulp aan Finland.
Het voornaamste Zweedsche comité voor
hulpverleening aan Finland heeft een ver
klaring uitgegeven, waarin het zegt, dat de
vrede niet beteekent, dat alles wordt zooals
vóór den oorlog. Na den harden vrede moet
het verwoeste land worden opgebouwd. In
dien buitenlandsche hulp noodig was tijdens
den. oorlog, dan is deze minstens even hard
gewenscht nu Finland voor nieuwe offers
komt te staan. Het comité spoort daarom de
Zweden aan het Finsche zustervolk te hel
pen bij den opbouw en de handhaving van
een toekomstig Finland in vrede.
De minister van buitenlandsche zaken,
Guenther, heeft voor den rijksdag een ver
klaring afgelegd, waarin hij o.a. zeide:
„Het bericht over het sluiten van vrede
tusschen Finland en Rusland heeft ons van
daag bereikt.
Ditmaal komt het vredesbericht ook tot
ons als een rouwboodschap, omdat de vrede
zooveel bloed gekost heeft en vooral, omdat
ons broedervolk hem heeft moeten koopen
ten koste van zoo zware offers.
Maar wanneer ooit een volk voor den
vrede, gestreden heeft in een oorlog, dien het
werd opgelegd, met zuiver geweten en onbe
vlekte eer, dan -is het wel het Finsche volk
in dpzen oorlog.
Minister Tanner heeft in Helsinki een
radiorede gehouden waarin hij het Rus
sisch-Finsche conflict en het verloop van
den§ strijd uiteengezet heeft en er daarbij
op gewezen heeft, dat Finland door gebrek
aan manschappen den opmarsch der Russi
sche troepen op den duur niet kon verhin
deren.
Nadat Zweden en Noorwegen verklaard
hadden geen hulptroepen der geallieerden
te zullen doorlaten werd het voor Finland
moeilijk om de hulp van Engeland en
Frankrijk in te roepen. Verscheidene malen
was Zweden om hulp gevraagd, maar eerst
de laatste dagen scheen men daar voldoenae
vrijwilligers te hebben om voor den strijd
in Finland van beteekenis te zijn. Van an
dere staten had Finland geen afdoende hulp
te verwachten en daar het land door de
Russen bezet dreigde te worden, heeft de
regeering het met Moskou door de Zweden
tot stand gebrachte contact aanvaard cn
werd er geconfereerd terwijl de gevechten
in onverminderde kracht voortduurden.
De Russische eischen, heeft Tanner ge
zegd, waren zwaarder dan met de militaire
resultaten van de Russen overeenkwam,
maar het algemeen belang maakte de aan
vaarding daarvan noodzakelijk en Finland
behoudt in elk geval zijn vrijheid, souverei-
niteit en onafhankelijkheid, zoodat het Fin
sche volk thans aan zijn toekomst kan wer
ken en aan den opbouw van zijn economisch
leven kan beginnen.
Zoo was de korte inhoud van Tanners
rede en het is teekenend voor de omstandig
heden waaronder Finland de vredesvoor
waarden aanvaard heeft, dat terstond na het
uitspreken daarvan de vlaggen van alle
openbare gebouwen in de hoofdstad half
stok werden geheschen, dat talrijke particu
lieren dat voorbeeld hebben nagevolgd en
dat de couranten het vredesverdrag in rouw-
ïsad publiceerden,
Finland rouwt om het feit, dat het, on
danks zijn zeer zware offers aan goed en
bloed en ondanks zijn schitterende militaire
prestaties, de dupe is geworden van de aan-
valskracht van een overmachtigen buur
staat en daarnaast in de ure des ge vaars
heeft moeten constateeren, dat allen die af
doende konden helpen den kleinen staat in I
den steek hebben gelaten,.
Zeker, het heeft niet aan ambulances, aan
hulp in geld en natura ontbroken en er "s
ook wel krijgstuig naar het bedreigde land
gestuurd. Maar zoowel Zweden als de ge
allieerden hebben onvoldoende vrijwilligers
geleverd en in Amerika was men blijkbaar
zoo bang voor een conflict met Rusland, dat
de Finnen voor de uit de Vereenigde Staten
komende gelden geen krijgsmateriaal moch
ten aanschaffen.
Het is interessant thans de reactie in het
buitenland te bekijken.
I11 Rusland is men natuurlijk hoogst vol
daan en het regeeringsblad de Prawda
spreekt dan ook van een verdrag, dat de
veiligheid van de staatsgrenzen en in het
bijzonder die van Leningrad waarborgt en
dat een ernstige nederlaag voor de geallieer
de onruststokers beteekent. En verder drukt,
de gevaarlijke Russische beer het Finsche
lammetje liefkozend aan zijn hart en spreekt
van blijvende vreedzame betrekkingen tus
schen de Sovjet-Unie en Finland.
De oorlogsaanstokers, zegt de Prawda,
hebben een van hun beste operatiebasis in
den tegen de Sovjet-Unie voorgenomen oor
log verloren en het blad is verder zoo ver
standig om maar geen overzicht te geven
van alle offers aan goed en bloed, welke
Rusland voor deze betrekkelijk kleine over
winning heeft moeten betalen.
Dat men in Duitschland een zucht van
verlichting slaakt nu het Noorden van
Europa tot rust is gekomen, is te begrijpen.
Al heeft men zich daar bij de onderhande
lingen wat achteraf gehouden om voor
de geallieerden niet den schijn te wekken,
dat men er zich bijzonder voor interesseer
de al heeft men blijkbaar Zweden als de
meest geschikte bemiddelaar naar voren ge
schoven, dat de onderhandelingen in Moskou
reeds zoo spoedig tot een resultaat zouden
leiden heeft men waarschijnlijk niet durven
hopen.
Niet alleen Rusland werd door het Fin
sche conflict bedreigd, maar allereerst
Duitschland. Men begreep daar maar al te
goed, dat de groote belangstelling der ge
allieerden voor den strijd in Finland niet
allereerst de bezorgdheid over dien staat
betrof, maar wel de gelegenheid welke hier
werd geboden groote troepenmachten naar
Noord-Europa te zenden, welke daar niet
alleen tegen Rusland zouden strijden, maar
weldra hun weg naar Duitschland zouden
vinden.
Men schijnt in Duitschland allesbehalve
op een omtrekkende beweging der geallieer
den gesteld te zijn geweest en men kan met
voldoening constateeren dat Engeland en
Frankrijk weer, eens een mooie kans op suc
ces verloren lieten gaan.
In Zweden staat men er anders tegenover.
Daar betreurt men de vredesvoorwaarden
ofschoon men er Finland zelf toe genoopt
heeft. In Zweden gevoelt men wel, dat de
wereld zal constateeren, dat men uit eigen
lijfsbehoud den Finschen broeder onvol
doende hulp heeft geboden en, ondanks de
voldoening over het wijken van het directe
gevaar in den Europeeschen strijd te worden
betrokken, zal men daar meer dan ooit de
behoefte tot samenwerking van alle Scan
dinavische staten gevoelen.
Dat komt reeds uit in de beschouwingen
van de Zweedsche pers waarvan het libe
rale dagblad Dagens Hyneter voor een zoo
doetlreffende landsverdediging pleit, dat
zelfs de groote mogendheden er ontzag voor
zullen krijgen. Het blad Socialdemokraten
komt thans tot de conclusie, dat de zaak
van Finland ook die van Zweden is en dat
er een- militair bondgenootschap moet wor
den gesloten. Alle Noordsche volken, zegt
het blad, moeten gemeenschappelijk hun
levensbelangen verdedigen tegen den staat
wiens garantie volkomen onbetrouwbaar is
gebleken. Svenska Dagbladet wil ook Noor
wegen in dat militaire bondgenootschap be
trekken en Stockholms Tidningen doet een
beroep op Zweden om Finland bij den we
deropbouw te helpen en zijn toekomst te
waarborgen.
Een dergelijk verzoek om hulp heeft en
kele dagen geleden Finland zelf gedaan.
Maar toen zat de beer aan den overkant
nog niet zoo veilig aan de ketting.
Terwijl men in de Italiaansche pers voor
namelijk de aandacht op de teleurstelling
der geallieerden en op de voldoening in Ber
lijn vestigt, blijken de Engelsche en Fran-
sche bladen zoo verstandig om meer over de
dapperheid der Finnen dan over de niet-
inmenging der geallieerden te spreken.
Volgens de Evening Standard hebben de
Finnen gelijk, dat zij hun land niet tot het
slagveld van Europa willen maken. De Star
roemt den moed en de militaire bekwaam
heid van het Finsche volk en slechts de
Evening News verklaart, dat de wereld
historie afkeurend zal oordeelen over de
naties wier hulp te gering was en te laat is
gekomen.
Het is onmogelijk hier een overzicht van
de uiteenloopende beschouwingen in de pers
van diverse landen te geven.
Men vindt de opinies der voornaamste
Europeesche bladen elders in dit nummer.
In het Lagerhuis heeft Chamberlain nog
eens nagegaan, welke hoeveelheden oorlogs
materiaal reeds naar Finland waren gezon
den en er op gewezen, dat men steeds van
oordeel is geweest, dat Finland het volle
gewicht der beschikbare hulpbronnen had
kunnen krijgen wanneer het er slechts om
gevraagd had. Finland heeft alleen om ma
teriaal verzocht en daaraan zou telkenmale
voldaan zijn.
Toch is te voorzien, dat men in Engeland
en Frankrijk met deze gang van zaken niet
tevreden zal blijken en dat er nog scherpe
critiek op de werkloosheid der regeeringen
zal volgen.
Wat Finland zelf betreft wordt melding
gemaakt van ontevredenheid in het leger,
waar velen van oordeel blijken, dat de sol
daten na al hun offers zich min of meer be
kocht kunnen voelen.
Nog is het vredesverdrag niet geratifi
ceerd, nog is er wellicht hoop, dat een an
dere regeering een ander standpunt zal in
nemen, maar de tijd verstrijkt zonder dat er
berichten over een staatsgreep of het aftre
den der regeering komen en de proclama
tie van Mannerheim doet wel zien, dat al
thans de hoogste legerleiding zich bij den
loop der gebeurtenissen heeft neergelegd.
De resultaten van de onderhandelingen
zijn nog niet volledig bekend. Alvorens ons
uit te spreken over vele zaken, die hier van
belang zijn, zullen wij dus moeten wachten.
Het is echter mogelijk, een deel van die
zaken hier te behandelen en eenige woorden
van verklaring te spreken over het optreden
van de Zweedsche regeering in de prelimi-
naria van den vrede, die zoo juist gesloten is.
Eigenlijk zou het niet noodig moeten zijn
te verklaren, dat de Zweedsche regeering
zich bij haar bemiddelend optreden zorg
vuldig heeft onthouden van alles, wat nadeel
zou hebben kunnen toebrengen aan Finland»
maar dat zij integendeel getracht heeft, alle
mogelijkheden uit te buiten, om de belangen
van dat land te dienen.
Van zekere zijde heeft men als een on
vriendelijke daad, ook jegens Finland, het
feit voorgesteld, dat aan de Finsche regee
ring Russische voorstellen werden overge
bracht, welke zij bijna niet kon aanvaarden.
Het is mij onmogelijk, de gegrondheid van
deze opvatting te zien. De Finsche regeering
moest in ieder geval belang stellen in het
vernemen van het doel, dat de vijand zich
had gesteld. Het verstrekken van inlichtin
gen heeft natuurlijk niets gemeen met het
uitoefenen van druk en de Finsche regeering
heeft het evenmin als druk uitgelegd. I»
het algemeen kan duidelijk verklaard wor
den, dat geen enkele druk, van welken
aard ook, door ons is uitgeoefend.
Het was noodig, den Finnen de grenzen
te doen weten van den Zweedschen bijstand,
welke grenzen getrokken werden door de
slechte constellaties van de internationale
politiek.
Deze beperking kan het Finsche volk een
teleurstelling hebben bereid en invloed heb
ben uitgeoefend op de politiek van zijn
regeering, maar zij werd niet gebruikt als
middel, om druk te oefenen, teneinde de
Finsche regeering te brengen tot het sluiten
van een voor Finland ongunstigen vrede
en evenmin werd een enkele poging gedaan
op andere wijze om de beslissing van dit
land over oorlog of vrede te beïnvloeden.
Men zal mogen constateeren, dat de vre
desvoorwaarden, die, door onze zorgen, van
Moskou werden overgebracht aan Helsinki,
niet dezelfde zijn als die, welke hun uitdruk
king vonden in het vredesverdrag. Zoo is
er bijvoorbeeld als iets volstrekt nieuws
aan toegevoegd de afstand van een gebied
in de streek van Salla en van Kussumo,
evenals de clausule betreffende den aanleg
van een spoorlijn van Kandalas naar
Kemijaèrvi. Deze bepalingen hebben voor
ons een duidélijk belang.
Plannen voor een Noorsch defensief
verbond.
De Finsche bladen van Donderdagochtend
publiceeren het volgende bericht;
„Van officieele zijde wordt vernomen, dat
na besprekingen, welke de Finsche regee
ring sedert het einde van den oorlog met
de regeering van Zweden en Noorwegen
heeft gevoerd, een ontwerp is opgesteld
voor een defensief verbond tusschen de drie
landen, dat de waarborging der Finsche
grenzen ten doel heeft".
In Finland 400.000 menschen dakloos.
Naar schatting zijn in Finland tengevolge
van den oorlog thans 400.000 menschen dak
loos en van alles berooid.
Kuusinen terechtgesteld?
Het blad „Ekstrabladet" meldt, dat Kuusi
nen, het hoofd der stroomannenregeering
der Finsche volksrepubliek, welke door de
U. S. S. R. gevestigd was te Terijoki in den
aanvang van den Russisch-Finschen oorlog,
terechtgesteld is volgens uit Helsinki ont
vangen berichten.
Hij werd er van beschuldigd misleidende
inlichtingen te hebben gegeven aan het
Kremlin over de toestanden in Finland vóór
den oorlog.
„Ekstrabladet" voegt hieraan toe, dat de
terechtstelling door Stalin persoonlijk was
bevolen. Stalin was „boos, omdat Kuusinen
hem er toe had overgehaald het Finsche
avontuur te ondernemen, tegen zijn eigen
oordeel in, onder voorwendsel het Finsche
volk te redden uit den greep van maarschalk
Mannerheim".
Een proclamatie van dc Finsche
regeering.
De Finsche regeering heeft gisteravond
een proclamatie tot het volk gericht welke
o.a. als volgt luidt:
„Gedragen door de gedachte ons volk nog
grooter ongeluk te besparen, heeft de re
geering het besluit genomen de vijandelijk
heden te staken. Dank zij de geweldige in
spanning van ons leger en van het geheele
volk, en dank zij de bloedige offers van on
ze jeugd, hebben wij, afgezien van de af
gestane gebieden, het kostbaarste van alle
goederen, onze vrijheid, kunnen bewaren.
Wij hebben onze nationale eer gered en
het recht verworven voor ongestoorden op-
bouwenden arbeid. Terwijl de oorlog der
groote mogendheden voortduurt, zal ons
volk zich nu geheel wijden aan het vredes
werk. Gedachtig de gesneuvelden, en zich
bewust van haar groote offer, acht de re
geering het haar hoogste plicht onverwijld
te beginnen met den wederopbouw.
Z-is vervolg BJjt S,