DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Een iritsche maatschappij voor handel met
de neutralen.
PIANO RECITAL
Raynaud krijgt de medewerking der radicalen.
De strijd tegen de communisten in Frankrijk.
Chamberlain houdt opnieuw
een rede.
De Britsche handel met de
neutralen.
De algemeen# toestand.
Het ideale Europa
na den oorlog»
ALKMAAR.
ANNA WINKEL W11TB1L
jk".
nie-the'at'ér.
gerèk'êrid
series'V^an
land", vvan
sSf
enormefpb-
brengt'/JTfet
lm uit",dj|ïe
ik, waarin
rtolker^vSn
viert eruop
n het li:it
a van oio
die velen
5RLOREN
Dity-theater.
e avontuur-
ze week de
Ders. De he
men dan
euwste suc-
ihoma Kid),
op dreef en
rde, met zijn
m voor hen,
vaardeeren.
»E STORM),
ioxy-theater.
e week een
ie zee, waar
als Charles
McLane en
ptreden. Het
ve wijze op-
in angst en
:eemansleven
?S.
toria-thcater.
Mr. Chips
;eprolongeerd
t van harte
ïkkende, diep
tterende spel
irson, zal op-
er moet deze
belangrijkste
an het laatste
tLAND—
eningen voor
komen voor
et V.U.C.-ter-
wat.
ior deze trai-
erspeler Plen-
ïaar (E.D.O.),
en de mid-
lat de keuze-
in de komen-
1 betrekken.
tDAM.
laag is gister-
tusschen een
isch voetbal-
e Amsterdam
met 42, na
gegaan.
IT IN
lortvereeniging
ril een bloem-
bij Haarlem
km.
ALIE STLIL
LEND.
;ende wereld
een tijd van 6
Caroen (Bel-
1940 te Oost
een tijd van 1
Nederland), ge-
;e Amsterdam,
een tijd van 2
(Brazilië), ge-
te Rio de Ja-
sen tijd van 6
(Brazilië), ge-
te Rio de Ja-
tijd van 2 min.
Ierland), geves
te Rotterdam.
SPELEN
ÏT DOOR.
Kekkonen, lid
der spelen van
irzitter van den
•klaarde, dat de
jestand Finland
de Olympische
men aannemen,
van Helsinki
len gaan.
ELPENNINCK
IATERDAG
R.
van het Nedevl.
A. baron Schim-
te Baarn, den
ikt hebben, een
de in sportkrin-
iaraan zeker wel
;n, te- meer, om-
jaar geleden is,
inck het voorzit-
adsch Olympisch
ollege van ons
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2,—,
franco door het geheele Rijk 2.S0.
Losse nummers 5 cents.
N@. II
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Directeurs C. KRAK,
m
Vrijdag April 1940
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIENs
Van i —5 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Hoofdredacteurs Tj. N. ADEMA.
142® Jaargsaf
In antwoord op een in het Lagerhuis gestelde vraag heeft de Engelsche
minister van de schatkist sir John Simon medegedeeld, dat er een bijzondere
handelmaatschappij wordt opgericht om tot een intensiever handelsverkeer
met de neutralen te komen, waarbij men allereerst het oog op de Balkan-
staten heeft gevestigd. De naam van die maatschappij zal Englisch Corpora
tion Limited zijn en haar kapitaal zal uit de Britsche schatkist moeten ko
men. De maatschappij houdt natuurlijk contact met de regeering, maar
werkt verder onafhankelijk en wordt in het normale handelsverkeer inge
schakeld. Men verwacht van deze half-officieele onderneming natuurlijk een
intensiever handelsverkeer met de Balkanstaten.
Natuurlijk staat de oprichting dezer maatschappij in verband met de vraag
stukken welke den laatsten tijd in het Lagerhuis zijn besproken, toen ver
schillende parlementsleden er op wezen, dat de neutralen grootere voor
raden dan in normalen tijd., voornamelijk uit Amerika, hebben betrokken
en men de vrees uitte, dat een deel daarvan zijn weg wel eens naar Duitsch-
land zou kunnen vinden en het daarop door de regeering gegeven antwoord,
dat men zou' trachten de lekken der blokkade te dichten, desnoods door de
invoeren der neutralen scherper te controleeren en als vergoeding daarvoor
een grooter deel van hun exportgoederen voor de geallieerden aan te koopen.
De radicaal-socialistische Kamerfractie is verstoord geweest op Rey-
naud., omdat twee barer oud-ministers niet in zijn kabinet waren opge
nomen .Vandaar, dat de stemmen der radicalen bij de motie van vertrouwen
zeer verdeeld waren. Waarschijnlijk door den invloed van Daladier, hebben
de radicalen thans besloten hun tegenwerking te staken en heeft een deputa
tie Reynaud bezocht met de mededeeling, dat zij voortaan vriendschappelijk
willen samenwerken.
c ^'®lle'nc'e den strijd tegen het communisme scherper te kunnen voeren,
heeft de Fransche regeering een decreet voorbereid, volgens hetwelk zij die
propaganda-materiaal voor Rusland bezitten of verspreiden met den dood
gestraft kunnen worden.
Minister-president Chamberlain heeft
gister in Londen een redevoering uitge
sproken vooor den Centralen Raad der
conservatieve partij. De premier herinner
de er aan, dat hij eenigen tijd geleden be
loofd had deze vergadering bij te wonen,
wanneer hij niet zou worden verhinderd
door openbare verplichtingen. Voortgaan
de zeide hij:
„Ik heb vanmorgen naar de radio ge
luisterd om te hooren of er iets bewoog
aan den anderen kant van den Rijn. Er
was echter niets anders dan de afgezaagde
oude bedreigingen en daarom besloot ik,
dat mijn openbare plichten mij riet zouden
verhinderen de vergadering bij te wonen".
Chamberlain wees er'vervolgens op, dat
de partij organisaties een groote bijdrage
leverden voor de nationale inspanning,
niet het minst door het binnenlandsche
front standvastig te houden. „Wij zullen
deze organisaties noodig hebben om ons
te helpen den vrede te winnen."
Verwijzende naar een voor de vergade
ring opgestelde resolutie zeide de premier,
dat men niet wist hoe' lang Tiet zou duren
voor den vrede gewonnen zou zijn, en
welke omstand heden dan zouden heer-
schen. Tot het zoover is geloofde hij dat
„wij ons moeten houden aan den geest der
resolutie, die inderdaad verklaarde, dat in
den oorlog wij" zoo ver wij dat konden, den
partijstrijd terzijde moeten stellen, tenein
de ons te concentreeren op het winnen
van den' oorlog. Ik geloof niet, dat de natie
in heel haar geschiedenis ooit zoo volkomen
eensgezind is geweest ten aanzien van de
breede doelstellingen van onze politiek en
onze vastberadenheid om dezen strijd voort
te zetten tot wij ons doel hebben bereikt.
Toen wij in September j.l. dezen oorlog in
gingen, voelde ik, dat wij hem moesten
winnen. Thans na zeven maanden oorlog
heb ik tien maal zoo veel vertrouwen in de
overwinning als in het begin."
In den loop van zijn rede zeide Cham
berlain nog, dat hij niet beweerde, dat de
regeering vrij moest zijn van critiek. Wel
was hij van gevoelen, dat „wanneer wij,
zooals het geval is, het allen eens zijn over
hetgeen wij willen van dezen oorlog, de aan
het bewind zijnde regeering het recht heeft
algemeenen steun te eischen r voor haar
oorlogspolitiek. De zeven maanden, die
wij gehad hebben, hebben ons in staat ge
steld onze zwakheden te herstellen en weg
te nemen, ons te consolideeren, ieder wa
pen, offensief en defensief, in orde te bren
gen en onze gevechtsterkte zoo enorm op
te voeren, dat wy de toekomst met kalm
te en eèn rustigen geest tegemoet kunnen
zien, wat zij ook moge brengen
Ik zo., de laatete willen zijn in onder
schatting van de kracht van den vijand of
van zijn vastbeslotenheid om die kracht
te gebruiken zoader scrupule en zonder
genade, wanneer hij denkt dat te kunnen
doen zonder zijn «lagen met interest terug
te krijgen. En dU zeg ik ook juist de
volledigheid van zijn voorbereidingen heeft
hem een zeer geringe marge van kracht
gelaten* waar hij nog een beroep op kan
doen."
In de genoemde zeven maanden, aldus
de eerste minister verder, zijn „de gevoe
lens te onzen gunste onder de neutrale lan
den toegenomen. Er ligt al het verschil
van de wereld, en de neutralen weten dat,
tusschen hetgeen wij gedaan hebben
waardoor levens noch eigendommen zijn
vernield en dat brute, ongevoelige op
treden van den kant der Duitschers, die
neutrale schepen zonder waarschuwing
tot zinken hebben gebracht en de beman
ningen hebben blootgesteld aan de gevaren
van de zee en de stormen. Een feit is, dal
heden ten dag; Duitschland geen werkelij-
ken vriend in de wereld heeft, ofschoon er
velen mogen zijn en er zijn er velen
die nog overheerscht worden door vrees
voor zijn militaire macht. Ofschoon wij
nooit zoo laag zullen zinken, dat wij den
neutralen letsel of verliezen zouden toe
brengen, ofschoon wij er naar streven alle
regels in acht te nemen, kan niet verwacht
worden, dat wij Duitschland zouden toe
staan voor onbepaalden tijd profijt te
trekken van onze nauwgezetheid en hulp
en steun te trekken uit de neutralen, die
niet vrij zijn in hun handelen rn die in hun
hart weten, wat zij ook mogen zeggen, dat
onze overwinning vrijheid voor hen betee-
kent, terwijl onze nederlaag hen tot sla
vernij zou doemen.
In het verleden is de blokkade het
machtigste wapen geweest, dat dit
land ooit ter hand heeft genomen, en
heden ten dage is het niet minder
doeltreffend dan het placht te zijn.
Juist het feit, dat wij pogen conside
ratie te hebben met de rechten en be
langen der neutralen, beteekent, dat
wij tot zekere hoogte beien.merd wor
den in onze operaties en dat er lekken
en achterdeurtjes blijven. Gij kunt van
mij aannemen, dat deze lekken en
achterdeurtjes, de een na den ander,
gedicht zullen worden en dat bij het
voortduren van den oorlog dat wur
gende effect van de blokkade meer en
meer het levensbloed van onzen vij
and zal aftappen.'
Sprekende over de recente Fransch-
Britsche verklaring zeide de premier: „De
bepalingen van die verklaring vormden de
beste verzekering, die gij kondt krijgen,
dat wij niet weer beroofd zullen worden
van de vruchten der overwinning en dat
de wezenlijke elementen van de Europee-
sche veiligheid voor ons beschikbaar zul
len zijn, wanneer de oorlog voorbij' is. Dit
is een oorlog van wilskracht en de wil om
te overwinnen moet ons in staat stellen om
of wel weerstand te bieden aan een gein-
tersifieerde oorlogvoering met alle tegen
slagen en teleurstellingen welke zich ook
mogen voordoen tegenover onze triumfen,
of wel ook opgewassen te zijn tegen een
langen en vervelenden oorlog, waarin
het gedurende vele maanden voor een van
beide patijen onmogelijk zou kunnen lijken
om een beslissend voordeel te verwerven.
Dit zijn de beide alternatieven en welk
van de twee ook niag blijken werkelijkheid
te worden, ik stel mijn vertrouwen op den
moed en de hardnekkigheid van ons ras,
dat ons in het verleden-nooit in den.steek
heeft gelaten."
Speciale handelsmaatschappij wordt
opgericht,
Naar officieel wordt medegedeeld, heeft
de Britsche regeering het wenschelijk ge
acht, dat een speciale handelsmaatschappij
wordt opgericht voor de ontwikkeling van
den handel met zekere neutrale landen.
Nader wordt gemeld: Minister Simon zei
de te verwachten,- dat de nieuwe handel
maatschappij op 15 April te Londen zal
worden ingeschreven. Volgens den parle
mentairen redacteur van Reuter moet de
maatschappij als een permanent lichaam
beschouwd worden. Men hoopt, dat zij een
algemeene uitbreiding van het handelsver
keer met de Balkanlanden zal kunnen be
werken. Zij zal de handelsondernemingen
waarschijnlijk kunnen bijstaan door finan-
cieelen steun en door het verstrekken van
inlichtingen. De maatschappij is in de eerste
plaats een financieele instelling, doch zal
ook de vrijheid hebben zaken te doen. Men
acht het waarschijnlijk, dat zij ook eenige
overeenkomsten voor handel met gesloten
beurzen zal sluiten.
Men gelooft, dat het de-eerste maal is, dat
het kapitaal van een handelsmaatschappij
geheel door de Britsche regeering verstrekt
wordt.
Het besluit tot oprichting van een spe
ciale maatschappij voor den handel met
zekere neutralen is door den minister van
financiën, Simon, medegedeeld in een
schriftelijk antwoord op een vraag uit het
Lagerhuis.
In dit antwoord zegt Simon: „Deze maat
schappij zal zich in de eerste plaats bezig
houden met den handel met Bulgarije,
Griekenland, Hongarije, Roemenië, Turkije
én Zuidslavië. Bij geschikte gelegenheden
kan zij «ebter ook eiders optreden".
De .maatschappij zal „English Commercial
Corporation Ltd." heeten; haar kapitaal
wordt door de schatkist geleverd. Zij' zal
optreden als onafhankelijk handelsorgaan
en met de regeering overleg plegen over de
groote lijnen harer politiek. Het is niet'de
bedoeling, dat de maatschappij de bestaan
de handelskanalen vervangt: Zij moet
daarvan, aldus Simon, juist een zoo groot
mogelijk gebruik maken.
President-directeur wordt lord Swinton,
van de directie maken verder deel uit
Chester Beatty, Beasly, Lister, McEwan,
Hambro en Nixon.
ITALIË EN DE VERSCHERPING
VAN DE BLOKKADE.
De diplomatieke redacteur van Stefani
merkt ten aanzien van de verscherping van
de blokkade tegen Duitschland op, dat de
economische blokkade blijkbaar door de ge
allieerden niet als een beslissend element
voor de overwinning wordt beschouwd,
want anders zouden zij geen systeem heb
ben toegepast, dat ernstige complicaties
mee moet brengen. De geallieerden reken
den niet alleen op de blokkade ter zee, doch
ook op hulp van Rusland bij de omsingeling
van Duitschland. Nu deze hulp is uitgeble
ven, is de blokkade onvoldoende, want
Duitschland kan zich vrij van voorraden
voorzien in Rusland.
Ook moet men in Engeland de illusie op
geven verdeeldheid te kunnen brengen in
de openbare meening in Duitschland. Een
invloedrijk Britsch tijdschrift heeft moeten
toegeven, dat de geest van tegenstand en
het prestige van het nationaal-socialisme in
Duitschland grooter zijn dan ooit en dat
derhalve alleen door een militaire zege
Duitschland zou kunnen worden overwon
nen. Deze overwinning schijnt niet gemak
kelijk te verwezenlijken. De bekende mili
taire criticus, captain Liddel Hart is daar
om van meening, dat de eenige oplossing
voor de geallieerden zou zijn over den
vrede te onderhandelen.
DE VEREENIGDE STATEN GLIJDEN AF
NAAR DEN OORLOG."
De democratische senator Holt uit West-
Virginia, heeft in den senaat verklaard: „De
Vereenigde Staten glijden en stappen in den
oorlog. Ik zeg het met tegenzin, doch ik
meen het eerlijk".
Holt maakte deze opmerking, toen mis
noegen geuit werd over de propaganda, na
dat de attorney-general van Ontario, Gor
don Conant, gisteren in een rede verklaard
had, dat de voornaamste taak van Canada
was, „ieder offer te brengen behalve zich
zelf beknotten in zijn rechten als souvereine
staat, om de Vereenigde Staten aan de kant
der geallieerden in den oorlog te betrekken".
Holt verklaarde voorts, dat Hull in zijn
recente terechtwijzing van den Amerikaan-
schen gez ant Cromwell „verder gegaan
zou zijn als hij niet in toom was gehouden".
Zie vervolg Buitenland pag, 3S 3e blad*
Wanneer twee sterke kerels elkaar heb
ben beetgegrepen en in een gigantischen
strijd elkaar op de knieën trachten te bren
gen, doet het eenigszins vreemd aan één
van beiden, nog vóór het gevecht eigenlijk
goed begonnen is, te hooren verkondigen
wat hij daarna met zich zelf en met zijn
tegenstander van plan is.
Dat getuigt natuurlijk van een bewonde
renswaardig optimisme, maar het is helaas
een feit, dat niet alle optimisten altijd ge
lijk krijgen.
Amerika heeft met groote belangstelling
naar de radiorede van minister-president
Reynaud geluisterd en men bleek het over
het algemeen volkomen met hem eens te
zijn, wat niemand behoeft te verwonderen,
die goed nagaat wat Reynaud in die rede
eigenlijk verteld heeft.
Maar de ideale toekomstwereld waarin
hij de Amerikanen een blik heeft laten
slaan zal alleen tot stand kunnen komen
als Duitschland volkomen is verslagen en
dat daarvan wellicht in de eerstvolgende
jaren nog geen sprake zal zijn, is iets, dat
maar al te vaak in de redevoeringen van de
heeren uit de democratische staten wordt
vergeten.
Ook Duitschland heeft zijn toekomstplan
nen, al worden die niet telkens zoo nadruk
kelijk en uitvoerig op den voorgrond ge
schoven.
Ook daar praat men over een ideaal
Europa na de vanzelfsprekende Duitsche
overwinning, maar wanneer er al van de
zijde der geallieerden eenige notitie van
wordt genomen, dan is dat- uitsluitend om
de neutralen de verschrikkingen duidelijk
te maken van een dergelijk idealisme. Dan
is dat om, zooals Reynaud het nu weer eens
aan de Amerikanen verteld heeft, te ver
kondigen, dat zoo'n vrede een „verduiste
ring" van alle christelijke en democratische
beginselen zou zijn.
Heel anders ziet, althans volgens den
heer Reynaud, de vrede der geallieerden
er uit. Dan naderen wij inderdaad het tijd
perk, dat leeuwen en herten, tijgers en lam
meren vreedzaam naast elkaar leven. Dan
krijgen wij een vrede, waarin niet alleen
onze kinderen, maar ook onze kindskinde
ren geen wapengeweld zullen kennen. Dan
kunnen de wapenfabrieken sluiten en fail
liet gaan, tenzij de aandeelhouders zoo ver
standig zijn voortaan geen kanonnen maar
ploegscharen te fabriceeren. Dan zullen,
zoo heeft Reynaud betoogd, de milliarden
waarvoor nu vernielingswerktuigen worden
gekocht, besteed worden voor de ongeluk-
kigen, de kinderen, de- armen en de werk-
loozen en wat de economische politiek aan
gaat zal de levensruimte voor ieder land
voortaan de geheele wereld zijn.
Daarnaar hebben de Amerikanen geluis
terd en voor zoover zij groote kinderen
zijn en nog aan sprookjes gelooven, zullen
zij alles in het werk stellen om Engeland en
Frankrijk te helpen opdat men zoo spoedig
mogelijk met den opbouw van deze ideale
wereld zal kunnen beginnen.
Wie de toestanden nuchter bekijkt, vraagt
zich onwillekeurig af waaropi in de geschie
denis der menschheid, die duizenden jaren
telt, een dergelijke toestand nooit eerder
bereikt is.
En het antwoord is eenvoudig dit, dat het
niet de natuur van den tijger is om vriend
schappelijk met het vette schaap om te
gaan.
Het antwoord is voor ons werelddeel,
dat het bevolkt is met, menschengroepen van
onderling geheel verschillende afkomst en
historie, geheel verschillenden volksaard en
volkomen afwijkende karaktereigenschap
pen, met volksgroepen, die binnen de ver
schillende grenspalen een andere taal spre
ken en die onderling slechts één algemeen
menschelijke eigenschap gemeen hebben,
namelijk dat zij naar der vei-grooting van
eigen welvaart, van eigen macht en rijk
dom streven.
En wier belangen daardoor zoo tegen
strijdig zijn, dat uit de botsing dier belan
gen telkens weer de vonk springt, die de
machtige staten van ons werelddeel naar de
wapenen doet grijpen om zich door geweld
van het behoud van een zoo sterk moge
lijke positie te verzekeren.
In Amerika is dat weer eenigszins anders.
Dat werelddeel is, voor zoover het althans
door blanken bewoond en bestuurd wordt,
van veel jongeren datum, het is een land
van de emigré's, die daar allen naar hetzelf
de doel streefdén, die grootendeels één taal
spreken én die niet terugzien op een tijd
perk van macht en grootheid, dat verloren
is gegaan en dat zij door wapengeweld weer
Woensdag 16 April Dansing Harmonie
3.15 uur
Werken vanPurcell, Mozart, Schubert,
Schumann, Moussorgsky.
Entree f 1.(alles inbegrepen).
Leerlingen Middelb. Scholen f 0.50.
HET FRANSCHE LEGERBERICHT.
Het Fransche legerbericht van gister
avond luidt: „in het gebied ten oosten van
de Moezel plaatselijke bedrijvigheid van
infanterie en artillerie. Eenige activiteit
aan den Rijn".
Het Fransche legerbericht van heden
ochtend luidt: „Niets te melden".
HET DUITSCHE LEGERBERICHT.
Het opperbevel der Duitsche weermacht
deelt mede:
„In het westen heeft een patrouille de be
zetting van een vijandelijk steunpunt in het
grensgebied t enzuidwesten van Saarlautern
verjaagd. De vijandelijke verlizen bedroegen
ongeveer 15 dooden. Overigens geen bij
zondere gebeurtenissen".
FRANSCHE OFFICIEREN ONTSNAPT.
Twee Fransche officieren, die Dinsdag
gewond waren geraakt bij de noodlanding
van hun vliegtuig te Niederfeulen, zijn
vandaag uit het ziekenhuis te Etterbruck
(Luxemburg), waar zij ter verpleging
waren opgenomen, ontsnapt.
in zijn oude glorie moeten herstellen, zooals
men dat met het duizendjarige Duitsche
rijk of met het Rusland van Peter de Groote
van plan is.
Wat natuurlijk niet wegneemt, dat het
streven naar een Vereenigde Staten van
Europa in denzelfden geest als in Amerika
niet loffelijk zou zijn en dat men algemeén
niet gaat inzien, dat het daartoe op den
duur toch zal moeten komen wil de wereld
niet elke kwarteeuw opnieuw de verwoes
tingen van een verschrikkelijken oorlog
kennen.
Welke ellende ook deze oorlog weer over
Europa gebracht heeft en waarschijnlijk in
nog veel grootere mate zal brengen, hij
heeft één goeden kant, namelijk, dat hij
sterker dan ooit doet beseffen, dat de ver
houding der Europeesche staten voortaan
een geheel andere dan tot dusver zal moe
ten zijn.
Daartoe is het, door het wegnemen van
allerlei internationale belemmeringen, noo
dig, dat de strijd om het eigenbelang niet
zoo scherp meer op den voorgrond behoeft
te treden. Het zal meer tijd eischen de men-
schen dan de toestanden te veranderen en
men kan het eerste bereiken door de oorza
ken weg te nemen waardoor zij zich in hun
belangen geschaad achten.
De vrede van Versailles was een domme
vrede omdat hij gebaseerd was op het
recht van den sterkste en omdat uit een
slechte daad nimmer iets goeds kan worden
geboren.
Wil men de conglomeratie van volksgroe
pen inderdaad in vrede en vriendschap
doen samenleven, dan zal er eenerz-ijds
geen vrees voor geweld en agressie meer
mogen zijn en anderzijds geen wrok om
eigen tekort tegenover anderer rijkdom.
Een duurzame vrede zal offers eischen.
niet alleen van den overwonnene, maar ook
van den overwinnaar.
Men zegt en het is helaas misschien
juist dat alvorens men aan een cónfe-
rentietafel kan plaats nemen om dat alles
in der minne te schikken, een bloedige strijd
noodzakelijk is om één partij of beide tot
een verstandiger inzicht en grootere lijd
zaamheid te brengen.
Die oorlog zal den vrede moeten vooraf
gaan en in dien oorlog zullen beide partijen
willen overwinnen.
Daarvoor leeft en werkt geheel Duitsch
land, daarvoor worden in Parijs en Londen
de kabinetten gereorganiseerd om actiever
en krachtiger te kunnen optreden.
En alle beschrijvingen van het ideale
Europa hebben geen beteeken is voor en
aleer men weet wie in dezen strijd de over
winning zal behalen, in welken toestand'het
ontwrichte en vernielde Europa na den
oorlog zal verkeeren en welke gevoelens
van haat of wraak de wijze waarop deze
strijd is gevoerd zal achterlaten en de harten
en hoofden van allen die hem zullen over
leven.
Het ziet er helaas, ondanks alle verkla
ringen en voorspellingen, nog altijd naar
uit, dat, wanneer het niet een van beide
partijen gelukt de andere volkomen tot
onderwerping te dwingen, er van het ideale
Europa niet veel terecht komt en de vredes
voorwaarden in haar werkelijke beteekenis
niet veel van die van Versailles zullen ver
schillen»