DKW BMW
%£uilteio41
7t geneeskrachtig en verkwikkend!
AATSTE P US
Het beleid van minister Van Boeyen
verdedigd.
Dupliek van bevoegde
zijde.
Een kilogram suiker
op bon 16.
AUTOMOBIEL
en MOTORRIJWIEL
TENTOONSTELLING
11-14 APRIL
Burgerlijke Stand
CECIL FREEMAN CR EGG.
TWEEDE BLAD
Vragen.
Onjuistheden en halve
waarheden.
Van bevoegde zijde deelt men ons
t.a.v. de persconferentie der N.V.L.
o.m. het volgende mede:
„Bij de dezer dagen door de Ne-
derlandsche Vereeniging voor Lucht-
bescherming gehouden persconfe
rentie zijn van de zijde van het al
gemeen bestuur in zoo ruime mate
tendentieuze onjuistheden gelan
ceerd, dat aan een behoorlijke weer
legging daarvan binnen het kader,
dat de Dagbladpers daarvoor be
schikbaar kan stellen, niet te den
ken valt.
Vetorecht van den minister.
Een eerste staaltje van de vrijmoedige
wijze, waarop het algemeen bestuur de pers
meent te kunnen voorlichten, was de mede-
deeling, dat het vetorecht van den minister
t.a.v. de besluiten van de algemeene verga
dering niet in het rapport-Quarles van Uf-
ford was opgenomen, doch door de ver
tegenwoordigers van het departement in de
ontwerp-statuten was binnengesmokkeld.
Ieder, die het rapport gelezen heeft, weet
wel beter. Aan de waakzaamheid van een
der aanwezige journalisten was het te dan
ken, dat reeds tijdens de conferentie het be
stuur zich genoopt zag dit fraaie staaltje
van „voorlichting" terug te nemen.
Wat te denken van een bestuur, dat aldus
ten aanzien van één van de meest markante
punten van het rapport in het openbaar be
wust of onbewust misverstand wekt? Een
rapport nog wel, afkomstig van een com
missie, waarin drie leden van het bestuur
zitting hadden.
Niet minder vrijmoedig was de mededee-
ling, dat de overwegende bezwaren van het
bestuur tegen dit vetorecht door den mi
nister zouden zijn erkend. Om een laatste
blijk van zijn tegemoetkoming te geven, had
minister van Boeyen goed gevonden, dat d
vetorecht niet in de statuten, doch in het
subsidiebesluit zou worden opgenomen,
daarmede gelijk de minister het uitdruk
te materieel aan het rapport-Quarles
vasthoudend.
Gemeentelijke subsidie.
Het bestuur verwijt den minister niet in
het gehot te zijn gesteld van de gemeente
lijke subsidies, welke het rapport-Quarles in
overweging zou hebben gegeven.
Blijkbaar weet het algemeen be
stuur al is zijn voorzitter een
oud-burgemeester zoo weinig van
onze gemeentelijke wetgeving af,
dat het veronderstelt, dat de mi
nister de gemeenten kan dwingen
de vereeniging te subsidieeren.
Het rapport-Quarles kende trouwens geer.
rechtstreeksche subsidieering van de cen
trale organisatie door de gemeentebesturen.
Het eenige wat in dat opzicht werd voorge
steld, was de suggestie, dat de gemeenten
de plaatselijke afdeelingen door het verlee-
nen van subsidie in staat zouden stellen een
bijdrage van 0,10 per lid aan de centrale
kas af te dragen. Het initiatief tot het ver
krijgen van een dergelijke subsidie behoor
de uiteraard van de plaatselijke afdeelingen,
gesteund door de centrale vereeniging, uit
te gaan. Den minister kan moeilijk verweten
worden, dat van dit initiatief blijkbaar
als gevolg van de weinig aangename ver
houding tusschen algemeen bestuur en tal
rijke afdeelingen weinig of niets is terecht
gekomen.
Het ontwerp statuten van den secretaris
werd op 26 April 1939 naar het ministerie
gezonden.
Volgen art. 13 van het ontworpen huishou
delijk reglement zou het vetorecht van den
bui'gemeester beperkt blijven tot de beslui
ten van de afdeelingsbesturen, die recht
streeks de uitoefening van den gemeen-
t e 1 ij k e n luchtbeschermingsdienst bétref-
fen. Minister van Boeyen zag hierin een
slinksche poging om in afwijking van
het rapport-Quarles de zelfbescherming
aan het vetorecht van den burgemeester te
onttrekken, leder onbevangen lezer zal de
juistheid daarvan toegeven.
Benoeming voorzitter en directeur-
secretaris,
Hoewel het rapport-Quarles het placet
van den minister vorderde voor de benoe
ming van alle leden van het dagelij ksch be
stuur en van den directeur, werd de mi
nister zonder meer bij brief van 14 Maart
1939 in kennis gesteld met het feit, dat de
heer Klein tot voorzitter was benoemd en
mr. Bogaardt tot directeur-secretaris. Om de
verhoudingen niet te bederven (het rapport
was juist verschenen) heeft de minister
zich by deze benoemingen neergelegd, echter
onder de uitdrukkelijke mededeeling, dat
zulks geschiedde in afwachting van de voor
genomen reorganisatie.
De bewering, dat geen der bestuursleden
eenige honoreering ontvangt, is te eenen-
male onjuist. Sedert het verschonen van het
rapport is den secretaris als directeur wel
degelijk gesalarieerd.
De gasmaskerskwestie.
T.a.v, den verkoop der gasmas
kers wordt opgemerkt, dat het N.
V.L.-bestuur hier bij de afdeelin
gen niet wenschte in te schakelen,
doch door een kostbare urganisatie
de verstrekking in eigen hand te
houden.
De regeeving kon zich met deze regeling,
die den inkoopprijs van de verschillende
categorieën gas maskers met resp. f 0.75 tot
i 1.10 en l.io tot f 1.89 zou verhoogen, niet
vereenigen.
De minister had zich voorgesteld het ver
schil tusschen aankoops- en verkoopsprijs na
aftrek van een beseheiden vergoeding
voor plaatsingkosten te bestemmen voor de
aanschaffing van gasmaskers voor onver-
mogenden. Bij aanvaarding van de door de
vereeniging opgestelde regeling zou hetgeen
voor de onvermogenden was bestemd, in de
kas van de Lubema terecht zijn gekomen.
Noodgedwungen heeft de minister zich
daarop tot het hoofdbestuur der P.T.T. ge
wend, die thans voor een bedrag van 0,15
per gasmasker de plaatsing volledig ver
zorgt.
Het hootdbe,stuur brengt in dit verband
de oprichting van de Lubema ter sprake.
Ook hier weer de merkwaardige opvatting
van het hoofdbestuur omtrent het zijnerzijds
te voeren overleg.
Het bestuur verwijst naar de notulen van
een ook door de gedelegeerden van den
minister bijgewoonde vergadering van 19
September 1939.
De bij deze vergadering aanwe
zige gedelegeerden van de regee
ring ontkennen pertinent dat om
trent deinrichting en de leiding
van de Lubema in deze vergadering
of eenige andere overleg met hen
is gepleegd.
Ondergraving grondslagen rapport-
Quarles,
De wijze, waarop de voorzitter en de
directeur-secretaris bij de bespreking van
het rapport in de afdeelingen de aanvaar
ding van belangrijke onderdeelen van het
rapport-Quarles trachtten te torpedeeren,
is, zooals de minister op 3 April mededeel
de, de droppel geweest, die de beker deed
overloopen. De eerste zakelijke weerleg
ging van hetgeen aan deze heeren aan de
hand van de ontvangen rapporten is ten
laste gelegd en waarvan aan hen evenals
aan alle andere bestuursleden onmiddellijk
mededeeling is gedaan, moet nog komen.
De reproductie van een kort couranten
verslag van een der afdeelingsvergaderin-
gen zegt in dit opzicht niets.
Ter kennis van het bestuur gebrachte ver
klaringen zijn, behalve door den rapportee-
renden ambtenaar, onderteekend door leden
van afdeelingsbesturen, die deze vergade
ringen hebben bijgewoond en de bedoelde
gegevens hebben verstrekt. Deze verklarin-
Bon 20 voor boonen
en erwten.
Gedurende het tijdvak van
Vrijdag 12 April a.s. tot en met
Donderdag 2 Mei a.s. geeft de met
16 genummers bon der rijksdis
tributiekaart recht op het koopen
van een kilogram suiker.
Gedurende het tijdvak van Vrijdag 12
April a.s. tot en met Donderdag 9 Mei a.s.
geeft de met 20 genummers bon der rijks
distributiekaart recht op het koopen van 'n
kwart kilogram bruineboonen, witte boo
nen of andere gekleurde boonen, tuinboo-
nen, capucijners of grauwe erwten.
ARBEIDER DOOR IJZEREN BALK
GETROFFEN.
Gisteren is op het werk van den Spui-
sluisbouw te IJmuiden de ruim dertig-jarige
arbeider J. Hillegers, wonende te Amster
dam, door een ijzeren balk, die uit een strop
schoot, getroffen, Zwaar gewond werd het
slachtoffer naar 't St. Anthonius ziekenhuis
te IJmuiden overgebracht, waar de man na
enkele uren aan de gevolgen van het onge
luk is overleden. Hij laat een vrouw en twee
kinderen achter.
TELEFOONVERBINDINGEN MET
DENEMARKEN EN NOORWEGEN
NOG VERBROKEN.
De telefonische verbinding met Dene
marken en Noorwegen is nog steeds onder
broken. Het telefoonverkeer met Zweden
vindt op normale^wyze plaats. Telegram
men naar Denemarken worden via Duitsch-
iand verzonden, op risico van den afzender
Telegrammen voor Oslo en andere bestem
mingen in Noorwegen worden, eveneens
op risico van den afzender, daarheen recht
streeks verzonden. Het telefgraafverkeer
met Zweden vindt op normale wijze plaats.
Hockey.
WEDSTRIJDEN DER ALKM. M. H. C.:
ALKMAAR.
Zaterdagmiddag zal Alkmaar X (met
enkele invallei's) een wedstrijd spelen
tegen het hockey-elftal van de school voor
Reserve-Officieren der Luchtdoelartille
rie. Een contact tusschen burgers en mili
tairen op hockey-gebied, dat zeer is toe te
juichen.
Zondag speelt Alkmaar I voor de com
petitie tegen B. M. H. C. II, Alkmaar II
tegen Pinokkio III uit Amsterdam, terwijl
de dameswedstrijd AlkmaarZandvoort
II is omgezet in Zandvoort IIAlkmaar.
ONZE POSTVLUCHTEN.
De positie der Indiëvliegtuigen was gisteren:
Torenvalk, Brugman, te Jodhpoer, 14 April
ie Batavia verwacht. Thuisreis: Buizerd,
Van Venendaal te Basra, 13 April te Napels
verwacht; Oehoe, Hondong te Medan, 15
Api-il te Napels verwacht.
APOLLO-HAL
AMSTERDAM
gen zijn trouwens slechts eenige specimina
van het materiaal, dat den minister ter be
schikking staat.
Hieronder bevindt zich ook een hoogst in
teressante brief over het verloop van de af-
deelingsvergadering te Groningen, welke
het afdeelingsbestuur van Friesland ontving
onmiddellijk na het bezoek van den heer
Klein.
We zullen het tx-ieste verhaal hierbij laten.
Het hoofdbestuur verklaart zijn verant
woordelijkheid tegenover de leden te ver
staan, en daarom niet voor den minister te
willen zwichten.
Menige afdeeling, die met smart reeds
twee jaren op een algemeene ledenvergade
ring wacht, zal met eenige verbazing hebben
kennis genomen van dit plotseling ontstane
verantwoordelijkheidsbesef.
Van een bestuur, dat in hoofdzaak door
coöptatie is ontstaan en ieder rechtstreeksch
mandaat van de leden in deze zaak mist.
Biljarten.
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND 45/2.
Gisteravond is te Rotterdam het tornooi
eerste kiasse groot biljart anker kader
45/2 .begonnen.
Na een inleidend wooxd van den voor
zitter van de vereeniging „Caland', die
met de organisatie van dit tornooi belast
is, heeft de wethouder van onderwijs te
Rotterdam, de heei L. de Groot, een
openingswoord gesproken.
Deelnemers aan het tornooi zijn: Van
Vliet, kampioen 1938/1939 (Den Haag),
Sweering (Amsleidam), Dommering
(Arnhem), De Leeuw (Amsterdam), Van
Eymeren (Rotterdam), Jacobs (.Bergen op
Zoom), Gehreis (Rotterdam) en Kobus
(Haarlem).
Het tornooi werd geopend met de par
tijen SweeringGehreis en van Eymeren
de Leeuw. In de eei-ste partij opende
Gehreis dadelijk met een aaixlige serie,
dra had hij de ballen in goede positie en
men dacht reeds een hooge serie te mogen
noteei-en, toen op 3§ een betrekkelijk een
voudig stootje net langs ging. Er volgden
daarna eenige slappe beurten en de score
rees dan ook langzaam. Sweering bracht
eei'st in de achtste beurt wat punten bij
een, maar meer dan 48 werden het er toch
niet. De serie werd afgebroken door ket
sen. Het bleef sukkelen en tusschen veel
klein goed viel alleen een serie van 53 te
noteeren van Gehitls in de 14e beurt.
Sweering wilde toen niet achterblijven en
scoorde in snel tempo c9 punten. Deze
serie had hooger opgevoerd kunnen wor
den wanneer een eenvoudig pique-stootje
niet gemist was. In de 17e beurt liet Swee
ring zien, wat hij kon. Reeds na eenige
punten had hij ae ballen in gunstige posi
tie en toen ging het in snel tempo omhoog.
Tiental na tiental volgde, het werden er
50 en het werden er ook 100. De eerste
serie van drie cijfers in dit tornooi werd
begroet met een hartelijk applaus. En ver
der ging Sweering. Een moeilijke pique-
stooi siaagde schxttex'end. Onverstoorbaar
zette Sweering zijn serie voort. Het was
vooidreffelijk spel. Zou hij de 196 punten
maken, die hem van de 400 scheiden? De
150 ging op en nog steeds vtas de positie
perfect. De punten vloeiden er uit en
eenige minuten later waren dé 40'0 bijeen
gegaard.
Sweering beëindigde dus deze partij met
een serie van' 19& en won tenslotte nog met
een zeer behoorlijk gemiddelde.
Sweering 406 17 196 23.52
Gehreis 182 17 53 10.70
In de partij tusschen Van Eymeren en
De Leeuw ging het aanvankelijk heel
slecht, want na zeven beurten stonden er
voor beiden juist 20 punten oc het bord.
Maar in de achtste beurt kwam van Eyme
ren goed voor den dag. Hij bouwde de serie
Bctemoteering. - De commissienotee-
ring voor Nederlandsche boter is heden
vastgesteld op 80 cent per kg. (1 cent lager
dan vorige week).
De boterheffing. - Het bedrag van de
heffing en steunuitkeering op boter is, be
houdens tussehentijdsehe wyzigihg voor de
week van 11 tot en met 18 April vastgesteld
op 80 cent per kg. (onveranderd).
I
Per pak van. 1, Kg.: 20 ct - Per pak van 3-K.9 45 cl;,
heel mooi op en toen hij de ballen in gun
stige positie In het middenvak kreeg kwam
het eene tiental na het andere. Op 75 ech
ter ging de positie verloren en toen volgde
er een moeilijke tweebandstoot, die op een
haar mistte. De spelers waren er daarna
geheel uit.
Ten slotte wei'd de partij door v. Eyme
ren gewonnen.
Van Eymei-en 400 35 75 11.42
De Leeuw 290 35 35 - 8.28
De laatste twee partijen van den eersten
dag gingen tusschen Van Vliet en Kobus
en Dommering en Jacobs.
Met belangstelling wachtte men af wat
de Zuiderling Jacobs in zijn eerste partij
zou presteeren en hoe de tweedeklasser
Kobus zich zou weren tegen den kampioen
van het vorige jaar.
Spel van grootsche allux-es giaven van
Vliet en Kobus niet te zien, hetgeen wel
bleek uit den stand na tien beurten, die or
aldus uitzag: Van Vliet 113, Kobus 108.
In de dertiende beurt toonde Kobus wat
hij in zijn marsch had: in vlot tempo ver
gaarde hij een serie van 80, welke strand
de op 'n gemakkelijken trekbal. Drie beur
ten later bouwde van Vliet een serie van
108 op, welke afgebroken werd omdat de
bal dedans bleef.
Na vijftien beurten leidde van Vliet met
262202, maar Kobus antwoordde met
een serie van 76, zoodat hij een kleinen
voorsprong nam, slechts voor een oogen-
blik, want plots kreeg van Vliet de ballen
in goede positie en toen kwamen de pun
ten in een recordtempo uit zijn queue, men
meende al, dat hij toen de resteerende 108
zou maken.
Maar hij kwam tot 390.
Kobus kreeg daarop een beste kans: de
ba.len lagen gunstig en daar profiteerde
hij knap van. Met een vlotte serie van 93,
maakte hij de partij uit, zoodat de tweede
f.lassei op fraaie wijze in dit tornooi de
buteerde,
Kobus 400 18 93 22.22
Van Viiet 390 18 108 21.66
In de partij tusschen Dommering en
Jacobs stond het spel al dadelijk op zeer
behoorlijk peil. Na vijf beurten had Dom
mering 123 punten bijeengegaard en Jacobs
163, en na 10 beurten was de stand 235
199 in het voordeel van Jacob,.
Dommering haalde weer in en bracht
na vijftien beurten den stand op 320280
in zijn voordeel. Ten slotte won Domme
ring.
Dommering 400 27 52 14.81
Jacobs 338 27 79 12.51
MET COURANTENRECLAME
VLUGGE RESULTATEN.
„De Hecker Products Corp." stond, na
de overname van de Vanti Pa-pi-a
Corp. te New-York, voor het probleem
zoo spoedig mogelijk een zoo groot
mogelijke markt te bereiken. Wij ko
zen hiervoor courantenreclame, omdat
deze snelle resultaten aanwijst, zoowel
bij het publiek als bij de wederver-
koopers. Een onderzoek bracht uit,
dat vele gebruikers eerst de annonce
hadden gelezen en daarna den drank
hadden geprobeerd.
De 300 dealers van de oorspronkelijke
firma waren binnen anderhalve maand
aangegroeid tot 2'0.0ö0.
Wij zijn voornemens den verkoop tot
over net geheele land uit te breiden.
Vanzelfsprekend zal couran+enreclame
het belangrijkste deel vormen van deze
nieuwe campagne. (15. Jar.. 1940).
E. Eooth
(President)
OUDE NIEDORP (Maart).
Geboren: Joannes Egbertus, z. van
Cornelis Bakker en Geertruida Groot,
Nicolaas Petrus, z. van Cornelis Wilhelmus
Post en Cornelia Wester. Catharina Cor
nelia, d. van Jacob de Jong en Cornelia
Maria Petronella Verhaar.
Overleden: Cornelis Petrus Tesse-
laar, oud één jaar, zoon van Nicolaas Ja
cobus Tesselaar en Maria Catharina Groen.
Het geld voor nuttig
Dat blijkt geweldig te
adverteeren,
rendeeren!
Door
5)
„Nu, enfin, ik ga terug naar de Yard. Is
er nog iets dat ik voor je doen kan?"
Summers deed zijn best zich zooveel
mogelijk te herstellen. Hij wist, dat hij tot
dusverre een niet al te schitterend figuur
had geslagen. Hij dacht even ernstig na.
„Ja, dokter. Indien u zoo vriendelijk wilt
zijn even deze vingerafdrukken aan de ar-
chiefafdeeling af te geven en wilt vragen
of deze doode ooit door onze handen is ge
gaan?" Er las een wereld van trots in dat
„onze".
„Zeker Summers. Nog iets anders?"
„Neen, dokter, tenzij u zelf natuurlijk
iets hebt voor te stellen".
„Neen, de vingerafdrukken waren alles,
wat ik op het hart had. Nu, dan ga ik
maar". Met een knikje verliet de politie-
dokter de kamer en Summers bleef een
oogenblik doodstil staan, totdat het geluid
van de verdwijnende voetstappen heele-
maal was weggestorven. Nu was hij heele-
maal alleen. Wat moest er het eerste gedaan
worden?
Een onderhoud met juffrouw Hicks, de
hospita. Na het raam gesloten te hebben,
verliet hij de kamer, trok de deur dicht,
draaide den sleutel in het slot om en stak
deze in zyn zak. Uit verschillende deuren
keken oogen hem nieuwsgierig aan en op
zijn tocht naar beneden voelde hij als het
ware de blikken op zich branden.
„Juffrouw Hicks! Juffrouw Hicks!" riep
hij, toen hij het lager gelegen portaal be
reikte. Er volgde geen antwoord. Opnieuw
riep hij met hetzelfde resultaat en toen
wendde hij zich tot een van de toeschou
wers:
„Waar is de hospita?"
„Weg!"
„Wat bedoel je met „weg?" Summers
was geschrokken.
„Weg uit!"
„Uit? Waarheen?"
„Hoe kan ik dat weten?"
„Nu, wat denk je dan?"
De ander grinnikte. „Probeer het maar
eens aan de bar van de „Drie kruisjes".
Summers slaakte een zucht van verlich
ting. Een oogenblik had hü gevreesd, dat
de vrouw er vandoor was, het een of an
dere schuldige geheim verbergend.
„En waar is dat?"
„Om het hoekje" antwoordde de ander
lichtelijk verbaasd. Stel je voor dat
iemand de diehtstbijbijnde kroeg niet wist!
„Merci!"
Summers spoedde zich naar de aange
duide lokaliteit, betrad de gelagkamer en
vond daar juffrouw Hicks omringd door 'n
haar bewonderende menigte en eenigszins
onder den invloed! Iedereen had het over
den zelfmoord van haar huurder en bier en
jenever vloeiden rijkelijk. De rechercheur
ging naar de waardige dame toe en tikte
haar op dén schouder. Zij keek op, grin
nikte schaapachtig, toen zij zag, wie haar
aangeraakt had en, haar armen uitstrek
kend galmde zij dramatisch: „Geknipt!"
Een luid gelach van haar supporters be
loonde deze dwaasheid en Summers begon
zich minder op zijn gemak te gevoelen.
„Neen, jufrouw Hicks, u bent niet gear
resteerd". Hq zweeg even om het effect te
verhoogen en voegde er dan aan toe „nog
niet".
De vrouw was terstond volkomen nuch
ter.
„Wat bedoel je?" vroeg zij grimmig
zij het nog een tikje onzeker.
„Niets, maar ik wil graag, dat je naar
huis gaat, opdat wij eens even rustig kun
nen praten",
„Dat is best", stemde zij toe en na een
wuivend afscheidsgebaar volgde zij den de
tective op de hielen.
De overgang van de benauwde kroegat
mosfeer naar de frissche buitenlucht
scheen een verraderlijke uitwerking te heb
ben op haar voeten, want zij was gedwongen
zich aan Summers' arm vast te klemmen
om niet te vallen een en ander tot groot
vermaak van de vele toeschouwers.
In het huis gearriveerd, moesten zij nog
spitsroede loopen tusschen een haag van
bewoners van de benedenverdiepingen tot
zij de tusschendeur bereikten. Daar haalde
de hospita een reusachtigen sleutel voor
den dag en opende de deur, waarna het
paar terstond op het vizier genomen werd
door de huurders van juffrouw Hicks.
„Naar boven", beval Summers. „Naar
zyn kamer".
„Kan het niet hier?"
„Goed. Zooals u wilt".
Zy liepen de gang af, waarop de hospita
de laatste deur opende en den agent voor
ging in de kamer.
Zij liet zich met een tevreden zucht in
een wankelen leunstoel neerzinken, terwijl
Summers zijn notitieboekje te voorschijn
haalde.
„Um naam alsjeblieft".
„Martha Hicks".
„U woont hier?"
„Natuurlijk doe ik dat". De agent keek
haar scherp aan. „Zeker, mijnheer", voeg
de zij er dadelijk deemoedig aan toe.
„Hoe was de naam van uw huurder bo
ven?"
„Enry 'Amper".
„Hoe lang eh (dat inslikken van die
„h" werkte waarachtig aanstekelijk). Hoe
lang woonde hij al bij u?"
„Drie weken". (Zij gieehelde dom, daar
zij net een boek had gelezen met dezelfde
titel), „Hij betaalde drie maanden vooruit,
zoodat ik geen referenties noodlg had".
Summers lachte hartelijk.
„Wat weet u van hem?"
,,'t Was niet veel bijzonders. Kwam dron
ken thuis vóór hij hier een week was. ik
zou hem opgezegd hebben, als hij niet be
loofd had het niet weer te zullen doen. Toen
kwam hij Zondagavond opnieuw dronken
thuis. Kwam in een taxi, geholpen door een
kameraad en een dienderik bedoel een
agent. Maandagochtend klopte ik aan zijn
deur en zei, dat hij kon vertrekken. Ik
denk dat het kwam omdat ik zoo hardvoch
tig was door hem het huis uit te zetten, dat
hq zich verdaan heeft. O hemeltje, he
meltje!"
De vrouw begon krokodillentranen te ver
gieten en Summers, die haar verklaringen
ijverig genoteerd had, besloot er een eind
aan te maken.
„O, dat weet ik niet, „mevrouw". In ieder
geval moet u met me mee naar het lijken
huis om te zien of-u uw huurder herkent".
„Gut, meneer, dat hoeft toch zeker
niet?"
„Ben bang van wel. Spijt me. Ik zal het
je wel vergoeden".
De hospita draaide zichtbaar bij en Sum
mers bedacht, dat hij de halve kroon, die
hij haar geven zou, moeiiyk op zyn onkos-
tenstaatje zou kunnen zetten, maar hij be
sloot die dan maar als boete te beschouwen
voor zich zelf, wegens het negeeren van dr.
Pape's raad, voordat de doode was wegge
voerd.
„Kom dan mee. We kunnen het best
maar direct gaan, en denk er om, dat je die
kamer niet aan een ander verhuurt voor
dat wij ermee klaar zyn. Daar mynheer
Hamper drie maanden vooruit betaald
heeft, kun je dan toch al moeiiyk anders
doen. Kom mee".
De tocht naar het lijkenhuis werd zwy-
gend afgelegd en de formaliteiten waren
weldra vervuld. Zonder twijfel was de
overledene Henri Hamper, of om nauwkeu-
x'iger te zyn, degene, die onder dien naam
de kamers bij juffrouw Hicks gehuurd had.
Summers gaf de vrouw de beloofde vergoe
ding, alsmede de kosten voor de terugreis
en waarschuwde haar, dat zij by de gerech
telijke schouwing noodig ?ou zyn'. Ze zou
wel hooren, wanneer dat was. Daarop keer
de hij terug naar Scotland Yard.
Wordt vervolgd.
