SPORT EN WEDSTRIJDEN
Nederl. elftal heeft zich gerehabiliteerd.
België met 4-2 overwonnen.
Prinselijk paar op de eeretribune.
Een goede revanche voor
de Antwerpsche debacle.
ALKMAARSLHE COURANT VAN MAANDAG 22 APRIL 1940.
DEhDt BI.AU
Voetbal
In tegenwoordigheid van H.K.H.H. prin
ses Juliana en prins Bernhard, alsmede van
den Belgischen gezant, Leon C. Nemxy, en
de ministers van Kleffens, Steenberghe,
Dijxhoorn, van den Tempel en Weiter, heeft
het Nederlandsch elftal gistermiddag in het
Olympisch Stadion een welverdiende over
winning behaald op de Belgen.
Met 42 bleven onze landgenooten in de
meerderheid, nadat de rust fnet 30 was
ingegaan. Na de debacle in Antwerpen on
geveer een maand geleden, toen de onzen
met 71 verloren en de daarop volgende
smadelijke nederlaag in het Feijenoord-
stadion tegen Luxemburg, stemt de over
winning, welke gistermiddag is behaald tot
groote blijdschap. - Temeer, omdat zij be
vochten werd na zwaren strijd ten aan-
schouwe van 42.000 belangstellenden, waar
uit moge blijken, dat het groote legioen van
Nederlandsehe voetballiefhebbers zijn ver
trouwen in de capaciteiten van het natio
nale elftal nog niet verloren had.
Het uitgezochte voorjaarsweer het had
niet mooier kunnen zijn lokte de dui
zenden toeschouwers reeds vroeg in den
middag naar het stadion, waar de Amster-
damsche verkeerspolitie, zooals steeds, voor
een voortreffelijke regeling had gezorgd. In
het Stadion zplf maakte het muziekcorps
van de Amsterdamsche post van twee uur
af menig rondje, waarbij pittige marschen
ten gehoore werden gebracht. Precies kwart
over twee, een kwartier voor den aanvang
van den wedstrijd dus, verschenen prinses
Juliana en prins Bernhard op de eeretribu
ne. Naast prinses Juliana zat de voorzitter
van den K.N.V.B., dr. D. J. van Prooye, en
naast prins Bernhard, de gezant van België,
de heer Nemry. Behalve de reeds genoemde
ministers zagen we op de eeretribune o.m.
nog staatsraad mr. J. B. Kan, den voorzitter
van de Tweede Kamer, mr. J. R. H. van
Schaik, den commissaris der koningin in de
provincie Utrecht, jhr. mr. dr. L. H. N. Bosch
Ridder van Rosenthal, den burgemeester
van Rotterdam, mr. P. J. Oud, den burge
meester van 's-Gravenhage, mr. S. J. R. de
Monchy, den burgemeester van Utrecht, mr.
dr. G. A. W. ter Pelkwijk, den wethouder
van onderwijs te Amsterdam, dr. E. Boek
man en den voorzitter van den Kon. Bel
gischen voetbalbond, mr. O. Vankesbeeck.
De wedstrijd.
Precies half drie komen de Belgen door
een eerehaag van Blauw-Wit-adspiranten
op het veld. Zij worden begroet met een
hartelijk applaus. Een stralend blauwe
lucht overkoepelt het stadion, dat op circa
3000 open "plaatsen na geheel is gevuld en
waarin op dat moment de klanken van de
Brabansonne galmen. Even later verschij
nen onze landgenooten, die met het Wilhel
mus worden begroet. Als altijd een even
prettig als treffend oogenblik. De militai
ren, die in het stadion zijn ingekwartierd,
en die op banken aan den rand van het
speelveld een plaats hebben gevonden, staan
stram in de houding.
De toss is in het voordeel der Belgen; Hun
aanvoerder, Paverick, besluit om voor de
rust tegen de zon in te spelen.
Onder leiding van den Italiaanschen
scheidsrechter Barlassina stellen de elftallen
zich als volgt op in de bekende samenstel
ling.
Vier minuten over half drie- trapt Vente
af. Beide voorhoedes gaan voorloopig slechts
op verkenning uit. De eerste serieuze aanval
wordt op het Belgische doel ondernomen.
Van Spaandonck besluit dezen aanval met
een goed schot, dat even onberispelijk
wordt gestopt. Onze landgenooten behouden
den eersten tijd het initiatief. Onze voor
hoede, waarin van Spaandonck als zwerver
fungeert, is zeer agressief en meermalen
komt het Belgische doel in gevaar. Het zijn
snelle, goed opgezette aanvallen, waarmede
onze voorhoede onder leiding van Vente
steeds op de Belgische verdediging afgaat.
Van den aanvang af, spelen onze landge
nooten een systeem, waarbij de midden
linie zich voornamelijk op de verdediging
concentreert en waarbij dus de voorhoede
vrijwel geheel op haar zelve is aangewe
zen.^
Het resultaat is: verrassend en overrom
pelend aanvalsspel, waarop de Belgen moei
lijk vat kunnen krijgen.' Vooral onze rech
tervleugel van den Engelvan Spaandonck
is zeer gevaarlijk. Aan den anderen kant is
het eveneens de rechterwing van de Belgi
sche voorhoede, die het gevaarlijkste ope
reert. Ook deze combinatie vlot uitstekend.
De Vroet en van der Heyden slaan zich
echter goed door de moeilijkheden heen.
Het Belgisch aanvalsspel wordt te kort ge
houden in tegenstelling met dat van onze
landgenooten.
Nederland neemt de leiding.
In de elfde minuut, wanneer onze voor
hoede snel en overrompelend is doorgebro
ken plaatst de Harder den bal keurig voor
het Belgische doel. Op dat moment, dat hij
wil inschieten komt Vente met twee Belgi
sche verdedigers in botsing. Het trio valt,
de bal komt bij den naar binnen geloopen
van den Engel, die als debutant in het na
tionale team het groote voorrecht geniet
Nederland de leiding te geven. Met alleen
den Belgischen doelman de Raedt voor zich
kost het hem geen moeite den bal in het
Belgische doel te deponeeren, 10.
Aangemoedigd door dit succes, blijven de
Oranjehemden het meest in het offensief.
Van den Engel ontsnapt voortdurend aan
de waakzaamheid van den Belgischen links
half, waardoor hij herhaaldelijk goede
voorzetten kan geven.
De Harder scoort.
Zoo ook in de veertiende minuut, wan
neer hij met den bal naar de hoekvlag is
gesneld en zich daar met moeite van een
toegeloopen Belg weet vrij te maken. Zijn
voorzet met den linkervoet voor het Belgi
sche doel geplaatst een keurig staaltje
voetbal wordt goed door de Harder op
gevangen, die niet aarzelt en onhoudbaar
inschiet (20).
De Belgen antwoordén met een serie aan
vallen, die niet veel gevaar opleveren. Het
spel wordt voortdurend te kort gehouden.
Het is te peuterig. De combinatie wordt te
ver doorgevoerd, hetgeen Wilders en van
der Heyden niet onwelkom is, want er is
steeds gelegenheid een gemaake fqut te her
stellen. De Belgen stuiten met hun aanval
len óp de Nederlandsehe defensie. Onze
middenlinie we schreven het reeds
heeft daarbij een zeer werkzaam aandeel.
De robuste gestalte van den nieuwen spil
de Vries is overal, waar gevaar dreigt en
ook Paauwe en de Vroet weren zich dapper.
Zij laten den Belgen in de nabijheid van
het Nederlandsehe doel geen oogenblik vrij
spel. Daarom wellicht probeeren onze gas
ten na eenigen tijd met verre schoten resul
taten te bereiken. De Belgische linksbinnen
Nelis vooral schiet herhaalde malen van
grooten afstand en al maakt van Male al
lerminst een betrouwbaren indruk hij
laat den bal steeds' vallen toch houdt hij
zijn doel schoon.
Weer een doelpunt van de Harder.
Na een kwartier krijgen de duizenden op
de tribunes voor de derde maal reden tot
juichen. Weer is het een goede voorzet van
van den Engel, waardoor de bal voor den
Belgischen doelmond komt. Van Spaan
donck, die is toegeloopen, mist, maar de
Harder doet het beter. Via de paal ver
dwijnt de bal voor dê derde maal in het
Belgische doel (30).
Er zijn dan 29 minuten gespeeld. Onze
landgenooten blijven sterker. De eene ver
rassende aanval volgt op den anderen en
van menig spannend moment voor het Bel
gische doel valt te genieten. Het slot van de
eerste helft speelt zich echter af in de na
bijheid van het Nederlandsehe doel, waar
kort voor de pauze door fouten van van
Male gevaarlijke situaties ontstaan. Bij een
dezer Belgische aanvallen heeft onze ver
dediging waarlijk niet over geluk te klagen.
Uit een voorzet van den Belgischen rechts
buiten komt de bal hoog voor het Neder
landsehe doel. Van Male, die is uitgeloopen,
vangt den bal niet goed. Hij laat het leder
vallen, juist voor de voeten van den Belgi
schen linksbinnen Nelis, die keihardte
gen den paal schiet, waarna de bal wordt
weggewerkt en het gevaar is geweken. Dat
was pech voor de Belgen. Een minuut later
is het rusten.
De tweede helft.
De Belgen beginnen de tweede helft beter
dan de eerste. Zij bouwen direct een serie
aanvallen op, waardoor onze voorhoede
voorloopig op non-actief wordt gesteld en
onze middenlinie en verdediging daarente
gen bergen werk geeft. De Belgische voor
hoede maakt e^jjter dezelfde fout als in de
eerste helft: veel te kort gehouden spel met
als gevolg doodloopen op een rij verdedi
gers, die stand houden en door een goede
opstelling geen gelegenheid'geven tot schie
ten.
De Belgen forceeren enkele corners, maar
ook deze leveren niet het gewenschte resuf-
taat op.
De aanvallen van onze landgenooten zijn
minder talrijk, maar veel gevaarlijker dan
die der Belgen.
De stand wordt 40.
Na elf minuten brengt Vente den stand
op 40. In de zestiende minuut scoren de
Belgen een buitenspeldoelpunt, dat terecht
wordt geannuleerd.
Belgen verkleinen achterstand.
Maar ruim 10 minuten later doen onze
Zuiderburen het beter. De Belgische rechts
buiten, een kwiek spelertje, ziet dan een
van vele goede voorzetten eindelijk met
succes bekroond. De bal komt terecht bij
v. Craen, die 'n gat in de Nederlandscne
verdediging ziende hard inschiet, on
houdbaar voor van Male (41).
De Belgen, moreel gesteund door dit suc
ces, blijven aanvallen. Van Male maakt fout
na fout. Telkens laat hij den bal vallen.
Even zooveel malen beleven de duizenden
toeschouwers angstige momenten.
Met de productiviteit van onze voorhoe
de is het intusschen afgeloopen. Het aantal
malen, dat zij tot in de nabijheid van het
Belgische doel weet door te dringen, wordt
naarmate het einde nadert ook steeds min
der. Onze landgenooten raken uitgespeeld.
Aan de meeste spelers is dat duidelijk te
bemerken.
De stand 42.
Tien minuten voor het einde moet het
spel eenige oogenblikken worden onderbro
ken. Bij een aanval op het Nederlandsehe
doel is van Male aan een knie geraakt. De
Rotterdammer besluit edhter door te spelen.
Nauwelijks is het spel hervat of Voorhoof
brengt den stand met een prachtig ver en
hoog schot op 4—2. Het mooiste doelpunt
van den wedstrijd.
Van Male kan het toch niet volhouden.
Hij staat zijn plaats af aan Wille van E.D.O.,
die de nog resteerende acht minuten het
Nederlandsehe doel zal verdedigen.
De Belgen zetten alles op alles. Hun voor
hoede en middenlinie opereeren voortdu
rend bij het Nederlandsehe doel, doch ver
der dan eenige corners, brengen zij het
niet. Vente krijgt nog een prachtige kans,
wanneer hij alleen is doorgebroken en
slechts den Belgischen doelman nog voor
zich heeft. Het schot gaat evenwel naast.
Wanneer het eindsignaal klinkt, heeft
Nederland met 42 gewonnen.
De meest productieve ploeg
zegeviert.
Sterke maar toch ook zwakke
punten in net Ne a en and sen
eutai.
De delgen teleurgesteld.
De traditie uer laatste jaren, namelijk dat
België in Nederland het maar. niet tot een
overwinning kan brengen,, is. op dezen zo-
merschen Aprü-Zondag voortgezet: de laat
ste maal, dat de Roode Duivels in ons land
zegevierden, was in. 1933, daarna bleef
steeds de Oranjeploeg in de meerderheid.
Wanneer wij de lactoren, welke.aan de
zege van het Oranje-ëlftai ten grondslag
liggen, nagaan, dan constateeren wij in de
eerste plaats, dat het moreel van het Ne
derlandsch elftal op een veel hooger plan
stond dan in Antwerpen en Rotterdam het
geval was. De spelers wierpen zich van den
beginne vol energie in den strijd, er was
de wil om te toonen, dat de gevreesde Bel
gische ploeg niet onoverwinnelijk was. Aan
deze ontmoeting was eqr te behalen, het
prestige dat een flinken knauw had gekre
gen, moest worden hersteld. Mocht men in
dit opzicht dus reeds van een belangrijken
vooruitgang spreken, het Nederlandsch elf
tal is er voor een groot deel in geslaagd de
grove fouten, die er in tactisch en technisch
opzicht in de laatste wedstrijden te notee-
ren vielen, te verbeteren. Zoo is men er in
geslaagd de gaten, welke er in de verdedi
ging waren, aan te vullen, er stond ditmaal
ten minste weer een spil in het veld, die
niet zoo gemakkelijk te passeeren was, het
dekken van de Belgische voorhoede-spelers
was beter verzorgd en ook in de voorhoede
zagen wij verscheidene keeren flitsen van
subliem spel, welke deden denken aan den
grooten tijd van Bakhuys en Smit. Men ver
sta ons goed, wij schreven opzettelijk „voor
een belangrijk deel" zijn spelers en de ver
antwoordelijke leiders er in geslaagd de
grove fouten te verbeteren. Maar er zat nu
tenminste systeem in het spel, systeem in
de ploeg. De voorhoede was mans genoeg
om zelf voor de doelpunten te zorgen. Vente
speelde aanvankelijk in sterk vooruitge
schoven positie en de binnenspelers ope
reerden daarachter. Aan de buitenspelers
was het consigne gegeven: weest er bij, als
de bal op den anderen vleugel is. Zorgt
voor het doel te zijn, want juist de vleugel
spelers krygen de meeste schietkansen.
Zoo is het inderdaad met de eerste drie
doelpunten gegaan. Zoowel van den Engel
die een zeer behoorlijk debuut maakte, als
de Harder werden door Vente, die heel wat
beter het spel verdeelde dan Vroomen, aan
het werk gezet. Alles was gebaseerd op
snelheid en doortastenheid en daardoor
werd de Belgische verdediging uit elkaar
getrokken met het gevolg: drie doelpunten
en alle drie van den voet der buitenspelers.
Deze factoren, het versterken van de ver
dediging, mede door goed dekken en sterk
defensief spel der middenlinie, en het flit
sende aanvalsspel onzer voorhoede vorm
den de basis der overwinning.
Men mag wel constateeren, dat wij wat
de internationale representatie betreft, over
het dieptepunt heen zijn. Doch laat men de
oogen niet sluiten voor de vele tekortko
mingen, die er ook in dit elftal nog waren.
Het-spel van doelverdediger van Male was
zeer zwak, het wegtrappen van Wilders,
vooral in de eerste helft, matig, de samen
werking tusschen van der Heyden en de
Vroet liet nogal wat te wenschen over, en
wil men tenslotte ontkennen, dat er een
kwartier na de rust een ongelooflijke ver
slapping zich in het Oranje-elftal voordeed,
waarvan een betere ploeg ongetwijfeld
meer geprofiteerd had dan de twee tegen-
punten, waartoe de Belgen thans kwamen?
He Belgische elftal is over het algemeen
meer in den aanval geweest, hetgeen overi
gens geen verwondering behoefde te wek
ken, omdat de Nederlandsehe middenlinie
het nu eenmaal meer zocht in defensieve
kracht. Over het algemeen is de Oranje-
ploeg minder in den aanval geweest, maar
het spreekt voor zich zelf, indien men con
stateert, dat het aantal kansen van Neder
land heel wat grooter was dan die onzer
tegenstanders. De groote productiviteit,
door de Belgische 1 voorhoede te Antwerpen
getoond, was uitsluitend mogelijk door het
zwakke spel onzer verdediging. Nu dit on
derdeel beter verzorgd was, bleef er van
de productiviteit van Voorhoof c.s. niet veel
meer over.
De spelers.
Doelman van Male heeft gefaald. Hij
was de zwakste van het veld. Vroeger le
verden lage ballen voor hem nog wel eens
moeilijkheden op, doch op hooge schoten
was hij safe. Ook dit is uit, zoodat het zeker
wenschelijk is, dat hij voor den wedstrijd
tegen Luxemburg wordt vervangen. Onge
veer tien minuten voor het einde kreeg hij
een lichte' spierverrekking in de knieholte,
zcodat hij zich moest laten vervangen door
Wille van E.D.O., die tekort heeft medege-
speeld om een oordeel over zijn capacitei
ten te vellen.
Rechtsback Wilders stelde zich goed
op, zijn kop werk -Was voortreffelijk, doch
het wegwerken laat nog steeds veel 'te wen
schen over. In de tweede helft bleek hij met
meer zelfvertrouwen te spelen en over het
algemeen heeft de Blauw-Wit-speler wel
voldaan.
Zijn partner, van der Heyden, greep
minder snel en zeker in, doch hij bracht het
er veel beter af dan Choufoerj Vooral zijn
wegtrappen is, in tegenstelling met Wilders,
goed verzorgd. Overigens wekte het eenige
bevreemding, dat de samenwerking tus
schen hem en linksmidden de Vroet niet
zoo goed was als verwacht mocht worden.
Men liep elkaar soms in den weg, viel tege
lijkertijd aan, zoodat verwarring ontstond,
waarvan de snelle van de Wouwer heel
goed profiteerde. De Vroet heeft zijn taak
om dezen snellen en gevaarlijken rechts
buiten te dekken, goed volbracht, doch dit
vergde zooveel van hem, dat hij zich niet
kon wijden aan het voeden van den aanval.
Menigeen zal nieuwsgierig zijn over het
debuut van spil d e V r i e s. De V.S.V.-er
heeft het er goed afgebracht. Dit zij op den
voorgrond gesteld. In tegenstelling met Pou-
ius en btam viel er dit keer geen gat op
het middenterrein te constateeren. De stoe
re spil stond zijn mannetje, was zeer moei
lijk te passeeren en bleef voortdurend bij
ae achterhoede, zonder dat wij zouden wil
len beweren, dat hij als stopperspii fun
geerde. Het optreden van de Vries deed
denken aan de eerste wedstrijden van An-
deriessen. Toen was men ook niet bepaald
verrukt van den Ajaxied, maar de techni
ci en de leden van de Keuzecommissie za
gen iets in hem. Rn men weet wat er uit ge
worden is. Zoo denkt men ook over de
Vries: falen zal hij nooit en wie wèet wat
er nog van hem te maken is.
Paauwe was de beste van de midden
linie. Hij gaf het voorbeeld door zijn ent
housiast spel en hij was eigenlijk de eenige,
die naast de verdediging ook nog aandacht
schonk aan zijn aanvallende taak. Onge
twijfeld is het juist gezien, dat men heni het
aanvoerderschap heelt opgedragen en met
van Male.
De Harder speelde een van zijn beste
wedstrijden. Keer op keer verschalkte hij
van de Kerckhove en het was jammer, dat
het binnentrio niet meer van zijn voorzet
ten heeft kunnen proliteeren. En als de bal
op rechts was, was hij voor doel te vinden
om van eventueele kansen te profiteeren.
Tweemaal slaagdehij er in nadat rechts
buiten van den Engel het voorbeeld
had gegeven. De invaller voor Drager heeft
verrast door goed spel'. In de eerste helft
was hij snel, zette goed voor en zijn doel
punt mocht er zijn. Het wekte eenige ver
bazing, dat een debutant zoo uitstekend
den eersten den besten keer van een kans
wist te profiteeren.
Naast hem stond van Spaandonck,
o.i. de beste van het Oranje-elftal. Zijn werk
ik niet zoo spectaculair, zooals dat b.v. bij
Smit het geval was. Maar hij verricht nut
tigen arbeid, bouwt de aanvallen zorgvuldig
op, met veel tactisch inzicht. Het was zijn
beste wedstrijd, welke hij ooit voor het Ne
derlandsch elftal heeft gespeeld.
Vente moeten wij toch beslist hooger
stellen dan Vroomen. De Feijenoorder is
bewegelijker, verdeelt het spel beter, fac
toren, die tpch van zeer groot belang zijn
op de midvoorplaats. Het was jammer, dat
hij in de tweede helft wat te veel alleen
wilde spelen. En ook zijn schotvaardigheid
liet te wenschen over, enkele gemakkelijke
kansen heeft hij helaas verknoeid.
Lenstra was de minste van het vijf
tal. In het veld deed hij wel opbouwend
werk, maar voor doel was hij nergens.
De Belgische achterhoede heeft het thans
heel wat zwaarder gehad dan in Antwer
pen. De problemen, waarvoor de Raedt,
Paverick. en van Caelenberg wer
den gesteld, waren zoo talrijk, dat het be
grijpelijk was, dat zij enkele keeren het
hoofd voor de Nederlandsehe voorhoede
moesten buigen.
Teleurstellend was het optreden der mid-
denlinie. De vleugelhalfs van de Kerck
hove en Henry waren maar matig. En
ook spil Henriet vermocht niet op te
vallen.
Nu de verdediging van Nederland zoo
veel sterker was geworden, bleek het, hoe
moeilijk het voor de Belgische voorhoede
was daar doorheen te komen. Midvoor van
Craen viel niet op, het schot van Nelis
was zoek. De vleugel van der Wouwer-
Voorhoof was de gevaarlijkste, maar
van dit tweetal kon het niet alleen komen.
De bezetting van de linksbuitenplaats
Eeckeman was bepaald zwak.
Scheidsrechter Barlassina leidde uit
stekend dezen fairen wedstrijd.
De Belgen waren stil, maar zij droegen
het verlies, zooals goede „sportsmen" dat
plegen te dragen. „Nederland" aldus oor
deelde de voorzitter van den Belgischen
voetbalbond, mr. O. Vankesbeeck,
„heeft gedaan, wat wij hebben nagelaten.
Ons spel was te kort en te peuterig, dat der
Nederlanders open, snel en overrompelend.
Tegenover de vijf Belgische aanvallen met
als resultaat nul komma nul, stelden de Ne
derlanders één aanval met als resultaat een
doelpunt. Nederland heeft verdiend gewon
nen. Het was een prettige, sportievé en
geestdriftige wedstrijd. Vente en van den
Engel waren uitstekend".
Ook de trainer van de Belgische ploeg,
de heer G o e t i n c k, was van meening, dat
het best-spelende team had gewonnen, al
zou de verhouding naar zijn meening beter
zijn weergegeven in een uitslag, met één
doelpunt verschil.
De aanvoerder van het Belgische elftal,
Paverick, was dezelfde meening toege
daan. „Volgenden keer winnen wij mis
schien wel weer" zoo voegde hij er
lachend aan toe.
In het algemeen hadden de Belgische
spelers diep respect voor het karaker van
de Nederlandsehe aanvallen. Men gaf vol
mondig toe, dat zij overrompeld waren ge
weest.
Mr. O. VANKESBEECK ONDER
SCHEIDEN.
Het heeft H.M. de koningin behaagd den
president van den Koninklijken Belgischen
Voetbalbond, mr. O. Vankesbeeck, te be
noemen tot officier in de orde van Oranje
Nassau.
Voor den aanvang van den wedstrijd in
het Stadion vond in een der zalen een klei
ne plechtigheid plaats. De bestuurderen van
de beide voetbalbonden waren daar teza
men gekomen. Het was de minister van bui-
tenlandsche zaken, mr. E. N. van Kleffens,
die tot den voorzitter van den Belgischen
Voetbalbond het woord richtte, waarbij hij
wees op het vele, dat de heer Vankesbeeck
voor de 'Sport in het algemeen en voor de
relaties tusschen België en Nederland heeft
gedaan. De heer van Kleffens deelde ten
slotte mede, dat het H.M. de koningin had
behaagd den heer Vankesbeeck te benoe
men tot officier in de orde van Oranje Nas
sau. De minister overhandigde de versierse
len dezer onderscheiding aan mr. Vankes
beeck, die ontroerd dankte.
LUXEMBURG—NEDERLAND.
Het Nederlandsch elftal zal niet
gewijzigd worden.
Naar wij vernemen, ligt het in de bedoe
ling van de Keuzecommissie van den K.N.
V.B. om het Nederlandsch elftal, dat op zoo
succesvolle wijze den landenwedstrijd tegen
België met 4—2 won, in dezelfde samen
stelling tegen Luxemburg, welke ontmoe
ting op Zondag 12 Mei te Luxemburg plaats
vindt, te laten spelen.
Een voorbehoud moet worden gemaakt
ten aanzien van doelverdediger van Male,
die gisteren een spierverrekking in de knie
holte opliep en wiens lichamelijke conditie
nader onder het oog zal worden gezien.
ALKM. BOYS VETERANEN—HOOGE
HUYS BOYS.
Na een spannenden strijd is het de
Hooge Huys Boys Zaterdagmiddag gelukt
hun eersten wedstrijd op verdiende wijze
met 52 te winnen, nadat de rust met
een 00 stand was ingegaan.
Olympische Spele n.
HELSINKI 1940 DEFINITIEF VAN DE
BAAN.
DE MEtNING VAN ANDEREN.
ue gaten van Antwerpen en Koaeruam
zijn gestopt, aldus de voorzitter van de Keu
zecommissie, de heer H. W. Herberts,
toen wij ons na afloop in de kleedkamer
van het Uranje-elftai lieten zien. Eerst
moest weer geleerd worden den tegenstan
ders te beletten doelpunten te maken, dus
zwaar dekken. Daarin is de achterhoede en
ook de middenlmie wel geslaagd.'
Zoo zag ook de voorzitter van de tech
nische commissie het, de heer O. de
Vries, die het zwaartepunt legde op het
in teruggetrokken positie spelen van den
centerhail'. Het tempo was anders zeer
zwaar, vooral indien men de zomersche
temperatuur in aanmerking neemt. Na
tuurlijk kon spil de Vries niet tweemaal drie
kwartier alles geven en hij zal ook zelf wel
zien, dat een landenwedstrijd nog heel iets
anders is dan een ontmoeting voor de com
petitie. Maar voor een debutant was zijn
spel alleszins voldoende.
Ook de heer E. Mundt, lid van de Keu
zecommissie, liet zich waardeerend over een
nieuweling uit. Hij vond het spel van van
den Engel heel'goed. De wijze, waarop hij
het eerste doelpunt maakt, had een gerouti
neerd internationaal hem niet verbeterd.
Dat schonk hem zelfvertrouwen.
Deze officials waren het er allen over
eens, dat het resultaat, 42, heel wat beter
de verhouding weergaf dan een 40-zege,
waar het aanvankelijk naar uitzag. Men
was tevreden over het hoogere tempo, dat
het Nederlandsch elftal in dezen wedstrijd
in vergelijking met de vorige ontmoetingen
in dit seizoen heeft laten zien. En die eer
ste drie doelpunten, dat waren nu juist
goals,' zooals wij dat zoo graag van een Ne
derlandsch elftal zien: snel, verrassend' en
doortastend.
De bestuurderen kwamen de spelers en
officials gelukwenschen en de sportieve
president van den Belgischen voetbalbond,
Oscar Vankesbeeck, kwam ook al verschil
lende handen drukken. En tot Vente zei
hij: „Ik heb je wat verketterd, toen je voor
de rust zoo vaak daarhenen snelde".
Waarop Vente binnensmonds liet hooren:
„Maar geen doelpunten kon maken".
Bij de Belgen.
In de kleedkamer der Belgen heerschte
na afloop van den wedstrijd een gedrukte
stemming. De spelers zwegen en kropen zoo
snel mogelijk onder de douches. Zij waren
den wedstrijd zoo hoopvol begonnen en ten
ten aanzien van den uitslag zoo optimis
tisch geweest. Dat was begrijpelijk: de her
innering aan de glorieuze overwinning in
Antwerpen lag nog zoo frisch in het geheu
gen.
Erik von Frenckel, lid van het organisa
tiecomité der spelen van de twaalfde Olym
piade, heeft verklaard, dat de Olym
pische Spelen Helsinki 1940 definitief van
de baan zijn.
Von Frenckel voegde er nog aan toe, dat
Finland er wel op zou aandringen, dat de
volgende Olympische Spelen, wanneer de
ze ook zullen worden gehouden, te Helsinki
worden georganiseerd.
Zwemmen.
INTERNATIONALE ZWEMWEDSTRIJDEN
IN BELGIE.
Uitstekende prestatie van Tony Bijland.
Gistermiddag zijn te St. Josse ten Noode
bij Brussel internationale zwemwedstrijden
gehouden, welke buitengewoon geslaagd
zijn en waaraan door Tony Bijland en Rie
van Veen werd deelgenomen.
Op de 100 meter borstcrawl won Rie van
Veen voor de Belgische kampioene, Nonó
Marien, in 1 min. 9.2 sec. De Nederlandsehe
leidde van het begin af en ondanks de po
gingen van haar Belgische tegenstandsters,
wist zij haar voorsprong te behouden.
Op de 200 meter schoolslag moest Tony
Bijland de meerderheid erkennen van
Yvonne van de Kerkhove. Direct na den
start wist de Belgische een kleinen voor
sprong te nemen, gevolgd door de Hilver-
sumsche. Yvonne bleef echter voor en won
in 2 min. 58.8 sec. Dank zij den feilen strijd
slaagde de Belgische zwemster er in het
Belgisch record, dat op haar naam stond
met 3 minuten precies, met 1.2 sec. te ver
beteren. Tony Bijland noteerde 2 min. 59.8
sec. en bleef 0.1 sec. onder haar beste per
soonlijke prestatie.
Rie van Veen kwam nog eens aan den
start, ditmaal voor de 400 meter borst
crawl tegen Fernande Caroen. Het werd
een weinig interessante wedstrijd, want
„Caroentje" bleek veel sterker en won met
een voorsprong van ruim 10 sec. op de
Rotterdamsche.
Met haar tijd van 5 min. 14.4 sec. verbe
terde Fernande Caroen het Belgisch record
dat in haar bezit was met 5 min. 16.4 sec.,
De uitslagen luiden:
100 meter borstcrawl: 1 Rie van Veen,
Nederland, 1 min. 9.2 sec.; 2 Nono Marien,
België, 1 min. 12 sec.; 3 Marie van de
Brande, België, 1 min. 16.6 sec.
200 meter schoolslag: 1 Yvonne van de
Kerkhove, België, 2 min. 58.8 sec. (nieuw
Belgisch record); 2 Tony Bijland, Neder
land, 2 min. 59.8 sec.
400 meter borstcrawl: 1 Fernande Caroen.
België, 5 mjn. 14.4 sec. (nieuw Belgisch
record); 2 Rie van Veen, Nederland, 5 min.
25 sec.