JluMicaties
f
duUeie,
Vowné€q berrts
JMmnieuws
THEE doet je goed
$eui£letm
AATSTE RUS
VRAAG EN AANBOD
Voor kleine tuinen.
WOENSDAGS EN ZATERDAGS.
35 cent per vijl regels,
DE
S CECIL FREEMAN CREGG.
TWEEDE BLAD
TOELATING LEERLINGEN SCHOOL
VOOR BUITENGEWOON LAGER
ONDERWIJS.
De aangifte van leerlingen voor boven
genoemde school zal bij het Hoofd dier
school in het tijdelijk schoolgebouw,
Heiligland nr. 28, kunnen plaats hebben
op
DINSDAG 7 MEI 1940, van 2—3 uur
namiddags.
Het schooljaar vangt aan 1 Augustus
1940.
Leerlingen worden toegelaten voor
zooveel er plaats beschikbaar is.
Om tot de school te kunnen worden
toegelaten moeten de kinderen op den da
tum van toelating (1 Augustus 1940)
7 jaar oud zijn (behoudens in bijzondere
gevallen) en volgens een door den school
arts en het hoofd der school ingesteld
medisch-paedagogisch onderzoek voor
plaatsing op de school in aanmerking
komen.
Het schoolgeld loopt van 3,tot
100,per kind, naar draagkracht. In
dien de gemengde hoofdsom, bedoeld in
artikel 63, lid 4, letter b, der Lager On
derwijswet 1920, minder dan 2,be
draagt, is geen schoolgeld verschuldigd.
Geboortebewijs (of trouwboekje der
ouders) en, voor zoover de kinderen de
koepokinenting hebben ondergaan, het
vaccinebewijs, moeten worden medege
bracht.
De ouders of verzorgers van leerlingen
uit andere gemeenten zijn verplicht de
aanvragen tot toelating te richten tot het
gemeentebestuur van hun woonplaats.
Alkmaar, 4 Mei 1940.
Burgemeester en Wethouders van
Alkmaar,
F. H. VAN KINSCHOT, Burgemeester.
A. KOELMA, Secretaris.
EEN 6PANNENP eotK
EN
"EEN PljP TA0AK VAN
UITREIKING VAN ALGEMEENE
DISTRIBUTIE-BONBOEKJES.
De Burgemeester van Alkmaar maakt
bekend, dat vanaf Maandag 6 Mei 1940 door
het Distributiekantoor een aanvang ge
maakt zal worden met de uitreiking van de
algemeene distributie-bonboekjes.
De boekjes worden alleen uitgereikt op
vertoon van de distributiestamkaart, tegen
afteekening van een ontvangstbewijs.
Voor het afhalen van de bonboekjes kan
men zich aanmelden op de hierna te noe
men data en wel voor hen wier geslachts
naam begint met:
Letter A of B op 6, 7 en 8 Mei 1940,
C of D op 9 Mei 1940,
E, F of G op 10 en 11 Mei 1940,
H, I of J op 14 en 15 Mei 1940,
K op 16 of 17 Mei 1940,
L op 18 Mei 1940,
M, N of O op 20 en 21 Mei 1940,
P of Q op 22 Mei 1940,
R of S op 23, 24 en 25 Mei 1940,
T, U of V op 27 en 28 Mei 1940,
W, X, Y of Z op 29 en 30 Mei 1940.
Het DISTRIBUTIEKANTOOR ALK
MAAR, BREEDSTRAAT no. 40 (Gemeente-
Museum), zal gedurende bovengenoemde
data geopend zijn van 9 uur v.m. tot 5 uur
n.m., uitgezonderd des ZATERDAGS;
op dien dag ALLEEN afgifte van 9 uur v.m.
tot 12.30 uur n.rr..
De distributiestamkaarten, die bij het af
halen van de bonboekjes getoond worden,
moeten voor zoover de houder daarvan
ouder is dan 14 jaar, voorzien zijn van diens
handteekening.
ALKMAAR, den 3den Mei 1940.
De Burgemeester voornoemd,
F. H. VAN KINSCHOT.
HINDERWET.
Bij besluit van 3 Mei 1940 is aan den heer
B. J. Appel te Koedijk vergunning verleend
tot het uitbreiden van een brood- en koek-
bakkerij, door vervanging van de bestaande
heete luchtoven door een heetwateroven in
het perceel St. Annastraat nr. 37, alhier.
Alkmaar, 4 Mei 1940.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
F. H. VAN KINSCHOT, Burgemeester.
A. KOELMA, Secretaris.
MANNEN ZONDER ZON.
Roxy-Theater.
Het leven van mannen onder den grond
is niet iedereen bekend. Er zijn in mijn
werkersstadjes families waarin het traditie
is, dat men van vader op zoon diep in den
grond gaat om er het zwarte goud, de
steenkool, los te hakken. Als een mol graaft
de mensch zich hier gangen diep in de aar
de, maar dat werk, dat ongezonde vuile
werk, dat men slechts gebukt of liggende
kan verrichten, heeft zijn groote gevaren.
Wij zien in deze Fransche film de man
nen met hun mijnwerkerslampen in de lift
gaan en diep onder den grond hun electri-
sche boren in de zwarte koollagen drijven.
Wij zien de mijnwagentjes, gevuld met de
glimmende zwarte brokken, wij zien het
mijnhout van de stutten en ook de gevaren
van het mijngas. Wij maken een instorting,
een ontploffing en een brand mee. De red-
dings-brigade trekt er op uit en haalt de
ongelukkigen, die onder steen en hout be
dolven zijn, weer te voorschijn.
De bevolking van het dorp loopt voor de
fabriek te hoop, als de sirenes loeien en als
dooden en gewonden worden weggedragen.
Door dat alles heen is de geschiedenis
van een jonge vrouw geweven, een vrouw,
die niet in de streek thuis hoort, die met
het leven in de mijn niet vertrouwd is en
die zich ongelukkig voelt aan de zijde van
den veel ouderen man een mijnwerker
met wien zij getrouwd is. Haar ongedu
righeid drijft haar naar een jongen vriend
en daarna in de armen van den knappen
Tonny die op het kantoor werkt.
Al het leed, dat zij de eenvoudige man
nen aandoet komt in deze film tot uiting
en eindelijk breekt het moment aan, dat zij
alles verlaat om ergens, ver weg, van de
zon te kunnen genieten.
Een Fransche mijn heeft voor de opna
men onder den grond haar arbeidsterrein
en haar personeel beschikbaar gesteld. Wie
het leven van mannen zonder zon wil lee-
ren kennen moet deze karakteristieke,
Fransche film gaan bekijken. Odette
Joyeux, Lucien Galas, Pierre Brasseur en
Madeleine Robinson vervullen op zeer
verdienstelijke wijze de hoofdrollen.
Vooraf: veel geïllustreerd nieuws en een
alleraardigste zang- en dansfilm.
MURMELLiUS-GYMNASIUM
TE ALKMAAR.
Aangifte van nieuwe leerlingen vóór
1 JUNI a.s. iederen WOENSDAG van
1.304 uur in het gebouw der Tessel-
schadeschool, Oudegracht 170, of schrif
telijk aan den Rector, Huize „De Spar",
Eeuwigelaan te Bergen (N.H.), met opgave
van naam, voornamen en roepnaam van
de(n) candidaat(date), datum en plaats
van geboorte, laatstbezochte school en
klasse, en naam, beroep en adres van
ouders of verzorgers.
De rooster voor het examen, dat op 11
en 12 JULI a.s. wordt gehouden, zal aan de
candidaten worden toegezonden.
De school omvat een litterair-historische
en een wis- en natuurkundige afdeeling; de
splitsing valt na het 4e leerjaar.
De Rector verstrekt gaarne nadere in
lichtingen en advies.
Alkmaar, 4 Mei 1940.
De Rector,
Dr. J. HEMELRIJK.
,,'T GAAT BEST MET DE HARDY'S".
Victoria.
Rechter Hardy is een humaan, wereldwijs
mensch. In het kleine provinciestadje, waar
hij resideert, fungeert hij met succes als
vredestichter bij huiselijke twisten en hij
deelt meer goeden raad dan straffen uit. En
dan staat plotseling huize Hardy op stelten,
want de rechter blijkt zonder erg erfgenaam
te zijn geworden van een slordige 2 millioen
dollar en een prachtig heerenhuis in Detroit
met een pronkstuk van een patricische
butler en al. De familie Hardy trekt ge
zamenlijk naar Detroit en besluit meteen
maar haar intrek in de nieuwe woning te
nemen. Mevrouw Hardy verwinkelt haar
dagen in de Detroitsche warenhuizen en
modepaleizen, maar koopt tenslotte alleen
de braadpan, die ze zoo hard noodig had
het is nu eenmaal niet gemakkelijk zich
dadelijk in den nieuwen toestand van „two
millions-family" in te leven. Den 16-jarigen
zoon lukt dat beter. Die beleeft een groote
menschenavontuur, rookte daarbij passende
sigaretten en vertelt „sterke" verhalen, die
naar zijn oordeel bij zijn nieuwen stand
hooren of, juister vermoedelijk, verhalen,
die naar het oordeel van den regisseur,
door een vroeg-wijs jongmensch van zestien
verteld worden, dat in dergelijke omstan
digheden verzeilt raakt.
Zijn bekoorlijke zuster meent, dat er bij
deze meevaller van twee millioen wel een
jurk van 265 dollar kan overschieten en
haar tante beleeft een tweede jeugd, die na
een kortstondige illusie de onvermijdelijke
teleurstelling brengt.
Alleen rechter Hardy houdt in het oog,
dat er nog enkele formaliteiten te vervullen
zijn vóór de 2 millioen werkelijk zijn eigen
dom zijn. En die formaliteiten zijn juist vol
doende om inderdaad aan te toonen, dat de
familie Hardy op het geld geen recht heeft
En het gevolg is, dat de Hardy's, een illu
sie armer en een ervaring rijker, Detroit
achter zich laten om hun oude woning in
Carvel weer op te zoeken; diep in hun hart
wel een een beetje blij, dat ze weer als he'
v/one menschen een gewoon leven zullen
kunnen leiden, met een normaal inkomen
en wenschen van een normaal formaat. En
cok Andy, de zestienjarige zoon, die in
Carvel een aardig meisje terugvindt, kornt
hierdoor tot de ontdekking, dat er dingen in
het leven bestaan, die zelfs voor twee mil
lioen dollar niet te koop zijn.
In „Het gaat best met de Hardy's" spelen
in de hoofdrollen Lewis Stone, Fay Hol
den, Mickey Rooney en Cecilia Parker.
Het voorprogramma geeft, behalve de ge
bruikelijke journaals, o.a. een interessante
film over de wereldtentoonstelling, die te
Parijs werd gehouden.
ZAAIBLOEMEN, DIE WEINIG
EISCHEN STELLEN.
Lang niet iedereen is zoo gelukkig, om
over een „pracht grondje" te beschikken,
waarop alles groeit en bloeit, dat 't een
lieve lust is. Integendeel wordt er door
liefhebbers heel wat geklaagd, en daarom
wilden we hier wat zaaibloemen behande
len, die geen bijzondere eischen aan den
grond stellen.
Het Hemelroosje of Agrostemma is een
eerste voorbeeld, en wanneer deze meteen
buiten wordt gezaaid in April, en later op
20 c.M. uitgedund wordt, zal zij in Juli
bloeien met rose roode bloemen. We kiezen
een zonnig plekje uit in de border, waar zij
een hoogte zal bereiken van 30 tot 40 c.M.
Van de Arctotis of Berenoor zijn een drie
tal variëteiten in den handel, maar het
meeste zien we toch de Arctotis grandis met
78 c.M. groote langgesteelde bloemen,
zuiver wit met een smalle gele rand aan de
basis, terwijl de achterzijde opvalt door een
violetblauwe tint. Hoe zonniger de stand
plaats en hoe minder zwaar de grond, hoe
meer vreugde we er van zullen beleven. Ze
kan ook weer meteen buiten gezaaid wor
den en daarna op 30 c.M. uitgedund. Be
halve als snijbloem, leent zij zich uitstekend
voor losse groepen in de border, waar het
wit wollige getande blad uit de verte reeds
opvalt.
Nog een zeer gemakkelijke groeier vin
den we in de Coreopsis of Meisjesoogen, ook
wel bekend onder de naam Calliopsis. Deze
kunnen we ook weer meteen buiten uit
zaaien in April of Mei en dunnen later de
hooge soorten uit op 30 tot 40 c.M. en de
lage op 25 c.M. De hooggroeiend Calliopsis
wordt wel eens de gemakkelijkst te kwee
ken, meest productieve snijbloem genoemd,
en dat blijkt zij ook inderdaad te zijn met
haar hoogte van 1 meter en een overvloed
van bloemen in de kleuren, geel met bruin,
fluweelig donkerbruin, zacht geel met bruin
hart, roodbruin en bloedrood, naar gelang
van de variëteit. De lage soorten zijn min
der bekend, maar zij verdienen alle aan
dacht, omdat zij keurige bosjes vormen, 25
c.M. hoog, getooid met een weelde van hel
der gekleurde bloempjes met scherp gepun
te bloemblaadjes, die maanden achtereen in
bloei staan.
Tenslotte nog de Phacelia, ook een zeer
gemakkelijk bloeiende plant die ook op
drogen grond volkomen bevrediging zal
schenken. Het meest bekend is wel de Pha
celia campanularia, 15-20 c.M. hoog met
mooie getiaanblauwe bekervormige bloe
men, die in April ook weer buiten uitge
zaaid kunnen worden en later op 20 c.M. uit
gedund. Als randplant of in den rotstuin
een opvallende verschijning. Een hoog-
groeiende Phacelia is de tanacetifolia, met
zacht violet getinte bloemen, die zeer veel
door bijen bezocht worden, en voor de hou
ders van bijenkasten alleszins waard is om
uit te zaaien.
A. C. MULLER-IDZERDA.
BEAU GESTE.
Harmonie-Theater.
De nieuwe verfilming van het bekende
verhaal Beau Geste, dat deze week in het
Harmonie-Theater wordt vertoond is een
groot succes geworden. De film boeit in
hooge mate. Zij houdt de aandacht van
het begin tot het einde vast, wat mede te
danken is aan het bijzonder goede spel
van Cary Cooper, Robert Preston en Ray
Milland. Zij zijn in de film de drie broe
ders Geste n.l. Beau, Digby en John.
In den aanvang der film ziet men een
afgelegen fort in de onmetelijke zand
woestijn van Afrika. Een legerafdeeling
nadert het fort, dat echter geheel blijkt
uitgestorven. Hoe is de verschrikkelijke
situatie ontstaan? En dan gaat de film
terug naar Engeland, waar men eerst de
drie broeders ziet als spelende jongens.
En langzamerhand komt men dan tot de
geschiedenis van den blauwen saffier, die
de oorzaak wordt van het vertrek der
broers naar het vreemdelingenlegioen. In
Noord-Afrika speelt zich ,dan het span
nende verhaal verder af en komt men ten
slotte tot de scènes, waarmee ook de film
opende. Dan begrijpt men de edele opoffe
ring van Beau Geste, die inderdaad een
schitterend gebaar was en den dood eisch-
te van Beau en Digby. Slechts John keert
naar Engeland terug om bij het meisje uit
de jeugd der drie broers het zoo lang ont
beerde geluk te vinden.
De film maakt veel indruk. De opnamen
van de tafreelen in Noord-Afrika zijn zeer
suggestief en vormen een* groote attractie,
evenals de mooie opnamen van het Engel-
sche buitengoed.
De film wordt op buitengewone wijze
gespeeld, niet alleen door de drie hierbO'
ven genoemde hoofdvertolkers, maar ook
door de overige medewerkenden. Susan
Hayward speelt de rol van het meisje
heel mooi.
Een film, die niet zal nalaten veel in
druk te maken.
Een mooi journaal en een bijzonder ge
slaagde muzikale film van een schitterend
damesorkest en zangensemble gaan aan
het hoofdnummer vooraf.
Alléén 2de handsch goederen.
uitsluitend a contant.
(Dinsdags en Vrijdags
Het Naaimachine Huis. Gebr. als nieuw
inzinkb. Vesta, Singer, Veritas en
Salonkast en Handm. vanaf 20
met garantie. J. H. DE BOER, Geester
singel 48, Alkmaar.
DE GROOTE KRAAK.
City-Theater.
Onder den titel: De Groote Kraak
brengt het City-Theater deze week een
nieuwe klucht van den bekenden Fran-
schen komiek Fernandel, die men in deze
film ziet als de bescheiden bediende Mar
cel in de juwelierszaak Mercandieu. De
dochter van den juwelier, Renée geheeten,
voelt veel voor Marcel, doch déze wordt
bijzonder aangetrokken door Loulou, een
type uit de Parijsche onderwereld, die hij
het Jo, haar metgezel, heeft leeren kennen
op de Parijsche wielerbaan. Renée is erg
nieuwsgierig de nieuwe vrienden van
Marcel te leeren kennen. Maar dat loopt
verkeerd af. Ten slotte besluit Marcel zijn
betrekking te verlaten. Loulou en Jo zul
len hem aan werk helpen. Maar dan komt
hij na een reeks van angstige avonturen
pas goed aan de weet, wat voor vrienden
Loulou en Jo eigenlijk zijn, vooral als zij
een inbraak willen plegen bij den vader
van Renée. Marcel is voor dat leven hee-
lemaal niet geschikt. Renée weet ten slotte
de situatie te redden en Marcels oogen te
openen, ook voor haar hartelijke toege
negenheid.
Het trio Fernandel, Michel Simon en de
geraffineerde actrice Arletty mogen
inderdaad een buitengewoon trio genoemd
worden. Zij typeeren de bedoelde perso
nen voortreffelijk en ook Renée speelt
haar rol heel goed. Men zal zich ook met
deze Fernandel-film opnieuw amuseeren.
Het voorprogramma bracht een mooi
journaal en een aardige eenacter, waarin
een groep spelende en zingende cowboy's
met succes optreden;
Motor te koop. 4 Cyl. Henderson met
zijsp. geheel gereviseerd en gelakt voor
elk aannemelijk bod.
G. C. TH. KCCH, Friescheweg 31.
Te ko p gevraagd: een goed onder
houden kinderwagen en een vloer
kleed. Br. met uitvoerige beschrij
ving en prijsopg. onder letter H 70
bureau ran dit blad.
'Te koop: licht motorrijwiel, Gazelle.
BERGERWEG 20.
Te koop: 2 pers. Zeilkano, comp1. met
peddels, uiterste pr. 20, Roeibootje
12.a0. ZEGLI"
128.
Babywegschalen z. g. a. n.
„.HYGIENA" Achterstraat 45.
Telef. 2-0-5-2, Alkmaar.
Te koop uit netten inboedel: Karner-
closetstoel, gemakskoffer met pot,
Veerenbea, Vast vloerkleed, 4 x 4 M.
Heerencostuum 6.50, lief Dames
japonnetje 2, enz. Dekker, Spoorsti5
Mooie zomermantel aangeboden, kleine
damesmaat, 5.00.
LYCEUMSTRAAT 49.
Naaimachines te koop: prima Singers,
Wisselmann, Naumann, enz. Hand- en
Trapnaaimachines (spotkoopjes). Pri
ma Handnaaimachine met gar. 12.50.
DEKKER, Spoorstraat 5.
HENSBROEK (Maart en April).
Geboren: Gerardus Cornelis z. van C.
Appelman en M. Pronk. Petrus Jacobus
z. van J. van Baar en E. Brink. Petrus
Gerardus z. van F. Insing en C. Groot.
Nelly d. van C. N. Kossen en F. Wiedijk.
Nicolaas Cornelis z. van P. Brink en C. A.
Appel.
Ondertrouwd en getrouwd: Ni
colaas Aay te Ursem en Cornelia Visser.
Johannes Jacobus van Dam te Obdam en
Petronella Keuning.
Overleden: Cornelis Bommezij echtg.
van A. Boot, 75 j. Jan Koning, gesch.
echtg. van J. Bom, 58 j.
Door
23)
„Hier liep ik dien Uitbouw op mijn hoofd
op".
„Wie deed dat?"
„Agent Goldfinch, in overmaat van ijver".
Dokter Pape grinnikte, zoodat Higgins
geprikkeld vervolgde:
„Ja, ik weet dat het verdraaid geestig is,
maar... groote hemel!"
„Wat nu weer?"
„Ik ben benieuwd!"
Inspecteur Higgins stapte op de deur toe
en onderzocht nauwkeurig den deurknop
aan den buitenkant. Hij liet zijn gedachten
terug gaan. Ja. Dc laatste persoon, die de
zen knop aan den buitenkant had aange
raakt, was de man, die Jill Crawford naar
binnen gevolgd was en die zoo lang aan
den voet van de volgende trap had staan
wachten. In dat geval moest hij hier waar
devolle vingerafdrukken hebben achterge
laten.
HOOFDSTUK XII.
Waarin de jonge dame terugkomt.
„Vindt u het erg, hier even te wachten,
terwijl ik de Yard opbel?"
„Ga je gang maar, Higgins, stoor je maar
niet aan mij", antwoordde de dokter, met
de stem van een martelaar voor de goede
zaak.
Tien minuten later keerde Higgins terug,
nadat hij de noodige maatregelen getroffen
had om een fotograaf naar het huis te la
ten gaan en een permanente wacht in de
straat te plaatsen.
„Maar we moeten zeker wachten tot die.
wacht komt, niet Higgins?"
„Neen, want ik heb een agent buiten".
„Een bof, dat je er een vond, is het niet?"
„Niet precieshij vond mij. Het feit,
dat ik juist uit een schijnbaar onbewoond
huis te voorschijn kwam, scheen aan zijn
aandacht ontsnapt te zijn, maar het feit,
dat ik een auto onbewaakt had laten staan,
die het verkeer blokkeerde, bracht hem er
toe naar mijn naam en adres te informee-
ren. Ik dacht, dat je er een chauffeur op na
hield, dokter?"
„Dat doe ik ook, maar wanneer ik mid
den in den nacht eruit gebeld wordt, rijd ik
zelf en dan pikt mijn mannetje mij vroeg
in den ochtend op, zooals gisteren in de
busgarage. Ik verwacht dan ook al half en
half, dat hij nu op weg is naar mijn patiënt
van daarstraks, maar aangezien ik daar niet
gezegd heb, waar ik naar toe ging, zal hij
wel naar huis terug gaan. Kan ik je ergens
afzetten?"
„Heel vriendelijk van je, dokter".
Beide mannen daalden de trappen af,
welke naar den kelder voerden.
„Je hoed verloren, Higgins?"
„Ja", antwoordde de inspecteur, kortaf.
Higgins sloot de kelderdeur; dokter Pape
was het steenen trapje reeds opgeloopen en
de inspecteur volgde hem, toen zijn voet
tegen iets aanstiet, dat een rinkelend ge
luid maakte. Hij zou er waarschijnlijk niet
verder over nagedacht hebben, indien hij
het voorwerp, dat hij geraakt had, niet juist
in het oog had gekregen. Het was een
ouderwetsche deursleutel. Higgins raapte
den sleutel op en bemerkte, dat, hoewel het
bovenstuk flink roestig was, het deel, dat
gewoonlijk in het slot steekt, er niet half
zoo verweerd uitzag. Hij liep terug naar de
kelderdeur en probeerde den sleutel.' Die
paste niet. Eenige oogenblikken bleef hij in
diep nadenken verzonken, terwijl hij pein
zend naar boven keek.
„Zeg, luister eens, dokter. Veronderstel,
dat die jongen zich zelf in die zolderkamer
opsloot en den sleutel door het zolderraam
naar buiten wierp, waar zou die dan terecht
komen, denk je?"
De dokter staarde ook naar boven en
scheen eenige berekeningen te maken.
„Ik zou zeggen: precies hier, Higgins".
„Juist, goed geraden!''
Er volgde een nieuw 'oponthoud van vijf
minuten, terwijl de inspecteur weer naar
boven klom, en toen hij terug kwam, lag er
een ernstige uitdrukking op zijn gelaat. De
sleutel paste in het slot van de ingetrapte
deur van den zolder.
Zfj namen plaats in de auto van den dok
ter. Een vroege vuilnisman had een hoop
je blaren en straatvuil bij elkaar geveegd
en daar bovenop rustte een zwaar bescha
digde bolhoed. Dokter Pape wees erop.
,Dat is wat voor jou, Higgins mijn jongen.
Pik-in dien hoed. De een of andere dronken
fuiver vraagt zich nu waarschijnlijk af,
waar hij zijn hoed gelaten heeft".
Dokter Pape reed weg en omzichtig stu
rend, slaagde hij erin, met zijn eene voor
wiel dwars over den hoed te rijden, aldus
de vernieling vervolmakend. Hij scheen er
een jongensachtig plezier in te hebben.
Higgins had zijn hoed echter reeds totaal
afgeschreven.
Inspecteur Higgins ging naar huis, nam
een stevig maal (in verband met den tijd
van den dag „ontbijt" genaamd) en ging
daarna naar bed, daar hij door die twee
drukke nachten aardig uitgeput was.
Den volgenden morgen was de inspecteur
weer vroeg bij de hand, heelemaal opge
knapt, na een slaap van bijna twintig uur.
Zijn hoofd deed hem echter nog tamelijk
pijn, toen hij probeerde zijn besten bolhoed
op te zetten, en het veroorzaakte niet wei
nig verrassing en opwinding, toen hij een
uur later op Scotland Yard verscheen met
een pet op. Hij verloor daardoor werkelijk
iets van zijn reputatie als de best gekleede
man van de Yard.
Gedurende zijn afwezigheid was den vo-
rigen dag het onderzoek krachtig voortge
zet. Brigadiei Mercier's lijst van „twijfel
achtige personen" langs de busroute was
nauwkeurig onderzocht. De meesten hunner
hadden onloochenbare alibi's, terwijl er een,
die de ondervraging aan iets anders toe
schreef, een kleiner misdrijf bekend had, in
den loop van den bewusten nacht door hem
bedreven. Higgins grinnikte vol sympathie.
Sommige van die kleine misdadigertjes had
den toch maar pech! Zijn eigen zaak was er
echter niet veel verder door gekomen, daar
hij slechts negatieve resultaten had te boe
ken. Hij belde brigadier Mercier en een paar
minuten later stond deze al in zijn opge
wektheid voor hem.
„Die busmoord, Mercier", zei Higgins, ter
wijl de brigadier in de houding voor Zfjn
bureau stond. „Je hebt zeker foto's van het
slachtoffer?"
„Zeker, mijnheer. In het* lijkenhuis geno
men. Ik heb ze vergeleken met de foto's van
de als vermist opgegeven heeren, maar daar
klopt er geen een van. Ik begrijp niet, waar
al die vermiste menschen uithangen", ver
volgde hij peinzend.
Inspecteur Higgins keek hem even aan en
zei dan: „De meesten hunner hebben het
land verlaten met een andermans vrouw of
een andermans geld. Onze busman is dus
nog niet als vermist opgegeven, hè? H'm.
Dat is zonderling. Die kerel moet toch er
gens wonen en dan mag je verwachten, dat
men hem mist". Onder het praten opende hij
een blanco enveloppe, welke een foto bleek
te bevatten van een sterk vergrooten duim
afdruk. Op den achterkant stond geschreven:
Buitenste deurknop, eerste verdieping, Hor
ton Road 79.
(Wordt vervolgd).
