DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Italië verklaart Frankrijk en Engeland den oorlog.
Mussolini hoeft in den aanvang van zijn rede op het
Piazza Venezia verklaard, dat de Italiaansche
oorlogsverklaring is overhandigd aan de
ambassadeurs van Frankrijk en Engeland.
m
WÊÊÊlmï
De indruk in den Amerikaanschen
Senaaf,
Italiaansche troepen zijn
Fransche riviera
binnengerukt.
Een rede van Reynaud.
Verklaring van von Ribbentrop.
Duitschland en Italië zullen
schouder aan schouder
optrekken. (J
Noorsche koning en
regeering in
Engeland.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
iranco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
Dit nummer bestaat uit twee bladen. Directeur: C. KRAK.
No. 136
tftt
Dinsndog 11 Juni 1940
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 1 —5 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
142e Jaargang
Geweldige belangstelling voor de rede van den Duee.
zou
een
De aankondiging, dat de Duee gisteravond om 18 uur Italiaanschen tijd
spreken van het balkon van het Palazzo Venezzia verspreidde zich als
loopend vuur en electriseerde niet alleen Rome, maar geheel Italië.
In alle steden, gemeenten en dorpen stroomden de menschen op de pleinen
samen om te luisteren naar de woorden van den Duee, die per radio zouden
worden uitgezonden. In het begin van den middag werd in geheel Rome spon
taan de vlag uitgestoken. Groote menigten fascisten en burgers begonnen naar
het Palazzo Venezia, dat in zonlicht gebaad lag, te stroomen. Een vurige geest
drift bezielde de massa voor wie het wachten op dit historisch oogenblik iedere
seconde meer spanning kreeg. Op alle pleinen in de fascistische huizen, in
bars en café's, overal waren luidsprekers opgesteld, waaruit al de fascistische
liederen en militaire marschen weerklonken.
Om 17 uur waren het Piazza Venezi en de omringende straten reeds geheel
met menschen gevuld. Boven hen wapperden vlaggen en weerklonk muziek.
Alle winkels waren in het begin van den middag gesloten om den bedienden ge
legenheid te geven deel te nemen aan de geweldige betooging. Telkens weer
klonk geestdriftig gejuich op het Groote Plein.
Precies om 18 uur verscheen Mussolini op het balcon van het Palazzo
Venezia, begroet door ontzaggelijk gejuich uit de menschenzee, die op het plein
en in alle straten opgepakt stond.
MUSSOLINI SPREEKT.
De Duee zeide:
Strijders te land, ter zee en in de lucht. Zwarthemden der revolutie en dei-
legioenen, mannen en vrouwen van Italië, van het Rijk en van het Koninkrijk
Albanië. Luistert.
Het uur, dat door het noodlot aangegeven is, slaat in den hemel van ons
Vaderland (geestdriftig gejuich). Het is het uur der onherroepelijke beslissin
gen. De oorlogsverklaring is reeds ter hand gesteld aan de ambassadeurs van
Engeland en Frankrijk (wederom ontzaggelijk gejuich).
Wij trekken ten oorlog tegen de plutocratische en reactionnaire democratieën
van het Westen, die te allen tijde de ontplooiing van het Italiaansche volk
hebben belemmerd en vaak zelfs zijn bestaan hebben bedreigd.
De gebeurtenissen der allerjongste geschiedenis kunnen worden samengevat
in deze woorden: Halve beloften, steeds dreigementen, chantages en ten slotte
als bekroning van dit bouwwerk het verachtelijke beleg door de 52 staten van
den Volkenbond.
Ons geweten is volkomen rustig. Met u is de geheele wereld getuige dat het
Italië van den pijlenbundel heeft gedaan, hetgeen menschelijk mogelijk was, om
den storm te vermijden, die Europa teistert. Maar alles was vergeefs. Het zou
voldoende geweest zijn de verdragen te herzien om ze aan te passen aan de
vitale eischen van het leven der volkeren en ze niet te beschouwen als voor
eeuwig onaanraakbaar. Het zou voldoende gewest zijn niet te volharden in de
politiek der garanties, die vooral doodelijk zijn gebleken voor al degenen, die ze
hebben aanvaard. Het zou voldoende geweest zijn het voorstel, dat de Führer
in October jl. deed, toen de Poolsche veldtocht een einde nam, niet van de hand
te wijzen, maar dat alles behoort tot het verleden.
Wij zijn thans vastbesloten het hoofd te bieden aan alle gevaren en offers van
den oorlog. Een volk is niet waarlijk groot wanneer het zijn verplichtingen niet
als heilig beschouwt en wanneer het zich onttrekt aan de opperste beproevingen,
die beslissen over den loop der geschiedenis (geweldig gejuich uit de menigte).
Wij nemen de wapens op ter verdediging, na het probleem der vastelands-
grenzen te hebben opgelost van onze zeegrenzen. Wij willen de territoriale en
militaire ketenen verbreken, die ons in onze zee verstikken. Want een volk van
45 millioen inwoners is niet waarlijk vrij, wanneer het geen vrijen weg naar
den Oceaan heeft.
Deze reusachtige worsteling is slechts een phase in de logische ontwikkeling
van onze revolutie. Het is de strijd der arme volkeren, die rijk zjjn aan arbeids
kracht tegen de uitbuiters, die verwoed het monopolie vasthouden van alle
rijkdom en alle goud der aarde. Het is de strijd van vruchtbare en jonge volkeren
tegen de onvruchtbare volkeren, die het verval nabij zijn. Het is de strijd tus-
schen twee eeuwen en twee gedachten.
Nu de teerling is geworpen en onze wil de bruggen achter ons heeft verbrand,
verklaar ik plechtig, dat Italië niet het voornemen heeft andere volkeren, die
aan Italië ter zee en te land grenzen, in het conflict mee te sleepen. Mogen
Zwitserland, Zuid-Slavië, Turkije, Egypte en Griekenland acte nemen van deze
woorden.
Tijdens een heugelijke bijeenkomst te Berlijn, heb ik gezegd, dat men, volgens
de wet der fascistische moraal, wanneer men een vriend heeft, met hem optrekt
tot het einde. (Gejuich der menschenmenigte voor Hitier). Wij hebben dat
gedaan en wjj zullen dit doen met Duitschland, met zijn volk en met zijn zege
vierende strijdkrachten. Aan den vooravond van deze gebeurtenis van historische
strekking richten wij onze gedachten naar Z. M. den Koning-Keizer. (Geweldig
gejuich voor den Souverein. Wederom gejuich voor den Führer).
Het proletarische en fascistische Italië staat voor de derde maal recht, krach
tig, trotsch en eensgezind, zooals het nog nooit geweest is. Er is maar een wacht
woord, categorisch en bindend voor iedereen. Dat woord, doet reeds de ronde
en zet de harten in vlam vanaf de Alpen tot aan den Indischen Oceaan: over
winnen. (Toejuichingen). En wij zullen overwinnen om eindelijk een lange
periode van vrede met rechtvaardigheid te schenken aan Italië, aan Europa, aan
de wereld.
Volk van Italië zoo eindigde de Duee te wapen. (De menigte schreeuwt
ja, ja) toon je hardnekkigheid (de menigte: ja, ja), je moed (hetzelfde ant
woord), je dapperheid. (De menigte roept voor de laatste maal: „Ja" en brengt
een geestdriftige hulde, die langen tijd voortduurt, aan den Duee).
Bij de historische plechtigheid, ter ge
legenheid van de Italiaansche oorlogsver
klaring was de Piaza Venezia reeds om
17 uur 30 tot op de laatste plaats bezet.
Eindelooze rijen vaandels en honderden
aanplakbiljetten wezen op de politieke
beteekenis van dfe plechtigheid.
Op de aanplakbiljetten was te lezen: De
Middellandsche zee is onze zee. Corsica is
Italiaansch. Malta is Italiaanseh, Tunis is
Italiaansch.
Opeengedrongen stonden de Italiaansche
vrouwen' en de leden der meisjesorganisa
ties in uniform op de trappen van het
nationale gedenkteeken. Minstens 500.000
menschen waren bij het begin van de rede
van den Duee bijeen.
De betooging werd bijgewoond door den
Duitschen ambassadeur, Von Mackensen,
die zich bevond in gezelschap van minister
Ciano. Nadat eindelijk de toejuichingen
waren verstomd, speelde een militair mu
ziekcorps de volksliederen der beide ver
bonden volkeren, waarmee de menigte
geestdriftig instemde. Met deze muziek en
met deze ovaties 4 werd de historische
plechtigheid op indrukwekkende wijze
besloten.
De Italiaansche oorlogsverkla
ringen medegedeeld.
Gistermiddag om 16 uur 30 heeft de
minister van buitenlandsche zaken, graaf
Ciano, in het Palazzo Chigi den ambassa
deur van Frankrijk ontvangen. Hij legde
tegenover hem de volgende verklaring af:
„Z. M. de Koning en Keizer verklaart,
dat Italië zich in staat van oorlog be
schouwt met Frankrijk vanaf morgen 11
Juni."
Om 16 uur 45 ontbood Ciano den ambas
sadeur van Groot-Britannië, wien hij in
gelijkluidende termen mededeelde, dat
Italië zich in staat van oorlog beschouwt
met Groot-Britannië.
Na de huldebetooging voor Mussolini
aan het einde van zijn redevoering begaf
de menigte zich naar het Koninklijk Pa
leis, waar zij den vorst een indrukwek
kende hulde bracht.
Telegrammen van den lührer.
De Führer heeft den koning van Italië en
keizer van Ethiopië een telegram gezonden
van den volgenden inhoud:
„De voorzienigheid heeft gewild, dat wij
tegen onze eigen voornemens in gedwongen
zijn de vrijheid en toekomst van onze volke
ren te verdedigen in den strijd tegen Enge
land en Frankrijk. Op dit historische oogen
blik, waarop zich onze legers tot trouwe
wapenbroederschap vereenigen, voel ik mij
gedrongen Uwe Majesteit mijn hartelijkste
groeten te zenden. Ik ben er vast van over
tuigd, dat de geweldige kracht van Italië en
Duitschland de overwinning zal behalen op
onze tegenstanders. De levensrechten van
onze beide volkeren zullen dan voor alle
tijden beveiligd zijn".
w.g. Adolf Hitler.
Aan Mussolini heeft de Führer het vol
gende telegram gezonden:
„De wereldhistorische beslissing, die gij
heden hebt afgekondigd, heeft mij ten diep
ste bewogen. Het geheele Duitsche volk
denkt op dit oogenblik aan u en uw land.
De Duitsche weermacht verheugt zich in den
strijd te kunnen staan aan de zijde der Ita
liaansche kameraden. In September van het
vorige jaar hebben de Britsche machtheb
bers het Duitsche rijk zonder reden den
oorlog verklaard. Zij wezen ieder aanbod tot
een vreedzame regeling van de hand. Ook
uw bemiddelingsvoorstel, Duee, kreeg toen
een hard „neen" te hooren. De toenemende
miskenning der nationale levensrechten van
Italië, door de machthebbers in Londen en
Parijs heeft thans ons, die in wereldbeschou
wing door onze beide revoluties en politiek
door de verdragen reeds altijd ten nauwste
verbonden waren, definitief bijeen gebracht
in den grooten strijd om de vrijheid en toe
komst van onze volkeren. Duee van het fas
cistisch Italië, aanvaard de verzekering der
onverbrekelijke strijdgemeenschap van het
Duitsche met het Italiaansche volk. Ik zelf
zend u als steeds in trouwe kameraadschap
de hartelijkste groeten.
w.g. Adolf Hitler.
Mussolini
De Ver. Stalen kunnen aan den
toestand niets veranderen.
Het D. N. B. bericht uit Washington:
Het bericht over de inmenging
van Italië aan den oorlog heeft in
den Senaat groote opwinding ver
oorzaakt. De democratische senator
Lee verklaarde: „Dit beteekent het
einde voor Frankrijk, want hoe lang
kan Frankrijk het thans nog uit
houden?"
De democratische senator Clark
zeide: „De Vereenigde Staten kun
nen aan den toestand niets veran
deren".
Volgens te New York uit Berlijn
ontvangen berichten zijn de Italiaan
sche troepen can half acht gister
avond de Fransche Rivièra binnen
gerukt.
EEN TOESPRAAK VAN DEN
ITALIAANSCHEN AMBASSADEUR
TE BERLIJN.
Beide legers zullen een nieuwen
weg openen.
De Italiaansche ambassadeur te Berlijn
heeft van het balkon der ambassade in
tegenwoardigheid van von Ribbentrop voor
een ontzaglijke menschenmenigte een toe
spraak gehouden. Hij zeide o.m., dat het
stalen pact tusschen Italië en Duitschland
thans zijn hoogste verwezenlijking vindt in
de broederschap van de legers en het bloed,
die de Führer en de Duee als tolken van den
wil der volken, hebben gewild. De Duitsche
en Italiaansche legers zullen weldra door de
onweerstaanbare macht hunner lichamen en
zwaarden de ineenstorting bewerkstelligen
van de ondraaglijke overheersching der
oude, begeerige plutocatieën, dwars door de
ruïnes der oude wereld, die door het nood
lot gedwongen haar ondergang tegemoet
gaat, zullen de beide legers een nieuwen weg
openen, waarlangs de Duitsche en Italiaan
sche rijken zullen optrekken naar de eeuwen
der toekomst, altijd vereenigd onder de tee-
kens van den pijlenbundel en het haken
kruis om een nieuw tijdperk in de bescha
ving in het leven te roepen.
De toespraak van den ambassadeur werd
telkens opnieuw onderbroken door het ge
juich der luisterende menigte.
Alfieri, de gezant van Italië, te Berlijn.
„Frankrijk kan niet sterven".
Minister-president Reynaud heeft,
nadat bekend was gemaakt, dat
Italië aan den oorlog zal deelnemen,
over de radio een rede gehouden,
waarin hij zeide, dat de Fransche
legers na het nieuwe Duitsche of
fensief zijn begonnen terug te trek
ken. Frankrijks wil om te vechten
is onwrikbaar.
Thans heeft Mussolini Frankrijk
en Engeland den oorlog verklaard.
Frankrijk heeft hierover niets te
zeggen.
Reynaud verklaarde vervolgens,
dat men de vraagstukken, welke
tusschen Frankrijk en Italië han
gende zijn, door onderhandeling
had kunnen regelen.
Om 24 uur, zoo besloot hij, zul
len de vijandelijkheden beginnen,
vooral in de Middellandsche Zee.
De gealieerden zijn daar nog sterker
dan ergens anders. De wereld zal
spoedig tot het besef komen, dat
moreele krachten ook krachten zijn.
Frankrijk kan niet sterven.
De rijksminister van buitenlandsche za
ken, von Ribbentrop, heeft Maandagavond
in den Bundesratsaal van het departement
van buitenlandsche zaken voor vertegen
woordigers van de Duitsche- en de buiten
landsche pers een verklaring van de rijks-
regeering afgelegd, welke over alle Duit
sche zenders werd uitgezonden.
De verklaring der rijksregeering heeft
den volgenden tekst:
„De rijksregeering en met haar het ge
heele Duitsche volk hebben met diepe be
wogenheid zooeven de woorden van den
Duee van Italië vernomen.
Geheel Duitschland is op dit historische
oogenblik vervuld van het gejuich der
geestdrift over het feit, dat het fascistische
Italië uit eigen, vrij besluit tot den strijd
tegen den gemeenschappelijke vijand, Enge
land en Frankrijk, aan zijn zijde treedt.
Duitsche- en Italiaansche soldaten zullen
thans schouder aan schouder oprukken en
zoolang strijden, tot de machthebbers van
Engeland en Frankrijk bereid zijn de le
vensrechten van onze beide volken te res
pecteeren. Eerst na deze overwinning van
het jonge, nationaal-socialistische Duitsch
land en het jonge, fascistische Italië zal het
mogelijk zijn ook onzen volken een geluk
kiger toekomst te verzekeren. De garanten
van de overwinning echter zijn: de onge
breidelde kracht van het Duitsche- en het
Italiaansche volk en de onveranderlijke
vriendschap onzer beide groote leiders
Adolf Hitler en Benito Mussolini".
Naar officieel wordt bekend gemaakt, be
vinden zich de koning van Noorwegen en de
vroegere Noorsche regeering in Engeland.
