DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Führer en Duce tot overeenstemming
gekomen.
Geestdriftige begroeting van
de beide staatshoofden.
Hitler 'en Mussolini weer uit München
vertrokken.
Woensdag 19 Juni 1940
142e Jaargang
Hitler's aankomst te München.
De besprekingen.
Churchill spreekt in het
Lagerhuis.
De Italiaansche pers over
de ontmoeting te
München.
Ook vleesch op den bon?
De Duitsche pers over den
toestand.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENT IEN:
Van 1 -5 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
No. 143 Dit nummer bestaat uit twee'bladen. Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
- ■-
Zoowel Hitier als Mussolini zijn gister naar Miincnen gegaan om samen te
confereeren over de aan Frankrijk te stellen voorwaarden voor het
beëindigen van den strijd.
Mussolini had zijn intrek genomen in het Prinz Karl-paleis en was verge
zeld van den minister van Buitenlandsche Zaken graaf Ciano. Beiden be
gaven zich naar den Führerbau, het gebouw waar de besprekingen zouden
plaats vinden en waar zij door Hitier begroet werden.
Na de besprekingen hebben beide staatshoofden een geestdriftige ovatie
van de voor het gebouw verzamelde menigte in ontvangst genomen, waarna
Hitler en Mussolini München weer hebben verlaten.
Geestdriftige ovaties.
Sedert den vroegen ochtend waren door
de bevolking van München in allerijl voor
bereidingen getroffen voor de aankomst van
den Führer en den Duce. Toen de trein van
den Führer binnenliep in het hoofdstation,
dat versierd was met de Duitsche en Ita-
liaansche vlaggen, werd de Führer begroet
door een bruisend „heil" van de menschen-
menigte. Bij den rit van den Führer en van
zijn gevolg door de hoofdstraten van de
stad, werden den Führer, die na de talrijke
veldslagen in het Westen voor het eerst
weer in Duitschland terug was, door de be
volking onbeschrijfelijke ovaties gebracht.
Rijen dik stond de menigte opgepakt langs
de trottoirs. Alle scholen te München waren
gister gesloten. Geestdriftig wordt door de
jeugd aan de demonstraties voor den Füh
rer deelgenomen. Evenals in September
1937 zal Mussolini weer zijn intrek nemen in
het Prinz Karl-paleis, dat reeds voor de ont
vangst in gereedheid is gebracht.
Behalve de rijksstadhouder generaal von
Epp, en de gouwleider minister Wagner,
waren alle op het oogenblik in München
vertoevende persoonlijkheden van partij,
staat, weermacht en stad op het feestelijk
met de Duitsche en Italiaansche vlaggen ge
tooide hoofdstation aanwezig. Achter de
rijen van troepen verdrong zich de men-
schenmenigte en juichte den Führer geest
driftig toe. De rit door de versierde stad
tijdens welke de Führer zooals gewoonlijk
rechtop in zijn auto stond, was een ware
triomftocht. Daarna wachtte de bevolking
op de voor den middag aangekondigde aan
komst van Mussolini.
De historische ontmoeting.
Uit München werd gistermiddag gemeld:
De bevolking van Müncljen is er zich van
bewust, dat de oogen van de geheele wereld
op dit oogenblik op haar stad zijn gericht,
daar heel de wereld wacht op de beslissin
gen van den Führer en den Duce. Deze ge
denkwaardige ontmoeting, de zesde tusschen
beide staatslieden, vindt plaats juist drie
maanden na de ontmoeting op den Brenner
en juist een week na het deelnemen van
Italië aan den oorlog, welke Italië voert aan
de zijde van Duitschland. Steeds weer ge
tuigen de mannen en vrouwen van Mün
chen van hun trots, dat München in dit uur,
waarop het geheele Duitsche volk, vol is van
diepe bewondering én dankbaarheid jegens
zijn Führer en jegens de Duitsche weer
macht, als eerste stad van het Groot-Duit-
sche rijk zich tot woordvoerdster kan maken
van het geheele volk om den man toe te
juichen, wien Duitschland de'n keer in zijn
geschiedenis dankt.
Mussolini te Innsbrück.
Tegen twaalf is de extra-trein van Mus
solini aangekomen op het hoofdstation te
Innsbrück, dat met de Duitsche en Italiaan
sche kleuren prachtig was versierd. Een
groote menigte juichte voor den leider der
Italiaansche regeering, die door den rijks
stadhouder van Tirol en Vorarlberg, Franz
Hi fer, en door den chef van het protocol
gezant von Dörnberg, aan den Brenner op
Duitschen "bodem was verwelkomd. Eere
poorten langs den spoorweg waren met
vlaggen versierd en tijdens het voorbijrij
den juichten de Tirolers den Duce toe. Op
het station te Insbrück waren, behalve de
Italiaansche consul-generaal, cok de leden
van de Italiaansche kolonie met hun vaan
dels aanwezig. Onder een heilgeroep, dat
schier geen einde nam, verliet de Duce, die
in veldgrijze uniform was gekleed, den trein
en inspecteerde, onder de tonen van de Ita
liaansche en Duitsche volksliederen de eere
compagnieën. Na een kort oponthoud zette
de extra-trein van den Duce zich weer in
beweging, terwijl de menigte zong: Wir
fahren gegen England.
Mussolini te München.
De Duce is, in gezelschap van den mi
nister van buitenlandsche zaken, graaf Ciano,
van den chef van zijn kabinet Sebastianini,
van gezant Buti en van den plaatsvervan
ger van den chef van den generalen staf,
generaal Roatta, om drie uur op het centraal
station aangekomen. De Führer begroette
den leider der Italiaansche regeering op het
perron en na inspectie van de eerecom
pagnieën, vergezelde hij hem in een auto
naar het Prinz Karl-paleis, waar de Duce
zijn intrek heeft genomen. De minister van
buitenlandsche zaken, graaf Ciano, is door
den rijksminister van buitenlandsche zaken
von Ribbentrop, tot het Prinz Karl-paleis
vergezeld, terwijl de plaatsvervanger van
den chef van den generalen staf, generaal
Roatta, zich daarheen begaf in gezelschap
van generaal-overste Keitel.
Ook Mussolini geestdriftig ver
welkomd.
De bevolking van München heeft den
Duce, bij zijn aankomst en tijdens den rit me'
den Führer door de straten van de.stad, een
onbeschrijfelijk geestdriftige ontvangst be
reid. Met den extra-trein van den Duce zijn
ook de Duitsche ambassadeur te Rome, von
Mackensen en de Italiaansche ambassadeur
te Berlijn, Alfieri, die den Duce tot aan den
Brenner tegemoet was gereisd, te München
aangekomen. Om vier uur zijn de bespre
kingen tusschen den Führer en den Duce
begonnen. Aan' deze besprekingen wordt
van Duitsche zijde deelgenomen door den
minister van buitenlandsche zaken, von Rib
bentrop, en door generaal-overste Keitel.
De samenkomst in den Führerbau".
Om vier uur heeft de Duce zich in gezel
schap van den rijksminister van buiten
landsche zaken van het Prinz Karl-paleis
naar den „Führerbau" aan het Koninklijke
Plein begeven. In het portaal begroette de
Führer den Duce en diens minister van
buitenlandsche zaken, graaf Ciano.
In de werkkamer van den Führer zijn on
middellijk daarop de besprekingen begon
nen.
Terwijl in den Führerbau op het Konink
lijke Plein de besprekingen zijn b&gonnen
tusschen den Führer en den Duce, aan welke
besprekingen ook de rijksminister van bui
tenlandsche zaken, vori Ribbentrop, en de
Italiaansche minister van buitenlandsche
zaken, graaf Ciano, deelnemen en waarbij
de gezant, dr. Schmidt, als tolk ter beschik
king staat, ziet men de overige heeren van
de staven van Mussolini en Adolf Hitler in
druk gesprek gewikkeld.
In de zalen van den Führerbau bevinden
zich o.a. de directeur-generaal van de af-
deeling Europa en Middellandsche Zee van
het Italiaansche ministerie van buitenland
sche zaken, Buti, de directeur-generaal van
de centrale afdeeling van het Italiaansche
ministerie van buitenlandsche zaken, Vitetti,
verder de plaatsvervangende chef van den
Italiaanschen generalen staf, Roatta, generaal
de Castiglione van den Italiaanschen gene
ralen staf, admiraal de Courten van den
Italiaanschen marinestaf en generaal Perino
van den Italiaanschen staf van het lucht-
wapen.
Van Duitsche zijde ziet men den chef van
het opperbevel van de weermacht, kolonel
generaal Keitel, chef van het ministeriëele
bureau in het ministerie van luchtvaart,
generaal Bodenschatz, rijksperschef dr.
Dietrich, den leider van de juridische afdee
ling van het ministerie van buitenlandsche
zaken, onderstaatssecretaris Gaus, den chef
van het protocol, von Dörnberg. Verder am
bassadeur Alfieri en ambassadeurs von
Mackensen, den ambassaderaad van de Ita
liaansche ambassade te Berlijn, Tamsoni en
den Italiaanschen consul-generaal te Mün
chen, Pittalis.
In de zalen van den Führerbau dringt geen
enkel geluid van buiten door. De besprekin
gen worden in volkomen afzondering ge
houden. In de straten, die leiden naar den
Führerbau, gaat het gewone leven zijn gang.
Slechts het toegenomen verkeer en de met
vlaggen versierde huizen herinneren .aan
de groote gebeurtenis.
Na de besprekingen. Hilter en Mus
solini op het balcon.
Nadat de besprekingen in den Führer
bau waren afgeloopen, verschenen de
Führer en de Duce op het balcon van
den Führerbau. De Duce en de Führer,
die naast ekaar op het balcon van het
monumentale gebouw stonden, werden
met een onbeschrijfelijke geestdrift en
minutenlang durend heilgeroep door de
ontzaggelijke menigte begroet.
Urenlang had de bevolking van zeer
dichtbij deze wereldhistorische bijeen
komst afgewacht'.
Nog eenmaal bedankte de Duce en de
Führer met de rechterarm omhoog ge
heven naar alle kanten. Toen werden
de deuren achter hen gesloten, terwijl
de aangedane menigte in spontane
geestdrift de voksliederen der beide
verbonden landen en de strijdliederen
zong.Korten tijd later vergezelde de
Führer den Duce naar beneden, naar de
hal van den Führerbau, alwaar hij ten
aanschouwe van de ontzaggelijke me
nigte, op de meest hartelijke wijze af
scheid nam van den Duce.
Men wenschte Mussolini te zien.
Nadat de Führer den Duce naar het Prins
Karl-paleis had geleid en afscheid van hem
had genomen, weerklonk het heilgeroep en
de spreekkoren uit de ontelbare menigte,
steeds luider, die hartstochtelijk den Duce
verlangden te zien. Mussolini voldeed aan
het verzoek en verscheen op het balcon. Hij
groette en dankte naar alle kanten. De
menigte bracht den Duce van het verbonden
Italië onbeschrijfelijke ovaties. Ook toén de
Duce reeds lang weer het bacon had ver
laten, weerklonken nog de ovaties. Steeds
weer steeg het geroep „Duce" naar zijn
venster omhoog.
Engeland is vastbesloten om
verder te strijden.
In het Lagerhuis heeft Churchill een
verklaring afgelegd over den oorlogstoe
stand. In den aanvang van zijn rede schreef
hij de schuld aan de „kolossale militaire
ramp" toe aan het Fransche opperbevel, dat
den terugtocht van de N. legers uit België
na den doorbraak door het Fransche front
bij Sedan en aan de Maas had vertraagd.
Deze vertraging heeft het verlies van vijf
tien of zestien Fransche divisies ten gevol
ge gehad en het geheele Britsche expeditie-
leger tijdens de critieke periode uit zijn
actie geworpen.
Het uitblijven van een Engelsch expedi-
tieleger motiveerde Churchill er mede, dat
het verlies van het materiaal in den slag
in Vlaanderen eenige weken had geëischt
voor het opnieuw vervaardigen van oor
logstuig. In de eerste twee van die weken
is de slag in Frankrijk verloren. Slechts
drie Britsche divisies hadden aan het front
kunnen blijven. Zij hebben zware verlie
zen geleden.
Voortgaande keerde Churchill zich tegen
de oneenigheden betreffende de samenstel
ling van het kabinet. Zijn. leden zullen ook
verder naast elkander blijven staan en met
goedkeuring van het Lagerhuis den oorlog
verder voeren.
Churchill stelde voor de debatten uit te
stellen tot de geheime zitting op Donder
dag.
Reeds veertien dagen geleden heeft
hij gezegd, dat, wat er ook in Frankrijk
zou gebeuren, dit geen effect zou heb
ben op de vastbeslotenheid van Enge
land om verder te strijden. „Zoo noodig
jaren lang, zoo noodig alleen".
Verder zeide Churchill, dat de Fran-
schen hun toekomst op het spel zouden
zetten, wanneer zij niet den oorlog zou
den voortzetten, volgens hun verdrags
verplichtingen, waarvan Engeland hen
niet bevrijd heeft.
In het verdere verloop van zijn Lager
huisrede sprak Churchill over de mogelijk
heid van een inval in Engeland uit zee of
uit de lucht, welke mogelijkheid hij ont
kende.
Voortgaande sprak hij over de redenen,
waarom Engeland den oorlog wil voortzet
ten. Deskundigen hebben hem aangeraden
zulks te doen. Er bestaat goede hoop op een
eindoverwinning. De dominions hebben
verklaard het lot van het moederland te
willen deelen en tot het einde te willen vol
houden.
Nadat Churchill ten slotte Frankrijk had
beticht van een verdragsschending, wan
neer het eventueel den oorlog niet voortzet,
verklaarde hij in denzelfden adem, dat En
geland na de eindoverwinning Frankrijk
wilde doen deelen in de winst. Hetzelfde be
loofde hij den Polen, den Noren, den Ne
derlanders, den Belgen en allen anderen,
die hun zaak vereenigd hadden met de
Britsche.
Wij gaan naar een nieuw
Europa.
Alle Italiaansche bladen wijden heden de
eerste pagina aan de ontmoeting te Mün
chen tusschen den Duce en den Führer. On
der het opschrift: „Overwinning van een
denkbeeld" schrijft de Messagero o.a.: De
eerste fase van den oorlog kan als geëindigd
beschouwd worden met de overwinning van
de as op de verbonden mogendheden, die
den oorlog gewild hebben, hem hebben
voorbereid met alle middelen en hem heb-
bn verklaard, toen zij zich volkomen ge
reed achtten en zeker van de overwinning.
Frankrijk heeft gecapituleerd en zich over
gegeven. Het heeft om een wapenstilstand
verzocht, welke het verleend zal worden
zoodra het de voorwaarden, door Duce en
Führer te München vastgesteld, zal hebben
aanvaard. In den huidigen toestand is men
er algemeen van overtuigd, dat wij waarlijk
gaan naar een nieuw Europa, naar een
Europa bevrijd van ongerechtigheden, naar
een Europa waarvoor Versailles een bijna
ongelooflijke herinnering zal zijn, naar doel
treffende solidariteit en blijvende vrede,
naar een politiek, economisch en zedelijk
evenwicht, dat een eensgezinde samenwer
king zal mogelijk maken. Europa zal einde
lijk zijn eenheid terugvinden, welke een on
ontbeerlijke voorwaarde is voor de weste
lijke beschaving, gegrondvest op de ge
meenschap van denkbeelden, beginselen en
zedelijke waarden. Men ziet op het oogen
blik de geweldige ideale en practische
draagwijdte van de levensbegrippen, die in
de twee revoluties, die van het fascisme en
van het nat.-soc.., hun verwezenlijking en
hun élan teruggevonden hebben.
Onze veevoederpositie, zoo schrijft men
uit Den Haag aan de Telg., steeds voor een
belangrijk deel afhankelijk van buitenland
sche aanvoermogelijkheden, is uiteraard
voorshands niet bijzonder gunstig. In ver
band hiermede en tevens vooral om de
marktprijzen te steunen, heeft de Ned.
Veehouderij Centrale, naar wij vernemen,
besloten, zoolang dit noodig blijkt varkens
af te nemen. Wekelijks worden er voorloo-
pig ongeveer 5000 aangekocht ter inblik
king en voorts in het Oosten des lands eeni
ge duizenden lichtere varkens om in te
vriezen.
Wanneer dit te zijner tijd noodzakelijk
blijkt, zullen tegen het najaar wellicht ook
oude melkkoeien worden opgekocht ter in
blikking.
Al dit blikvleesch zal bij invoering van
vleeschdistributie, waaromtrent in de krin
gen van belanghebbenden reeds geruchten
loopen, een niet onbelangrijke rol kunnen
spelen. Het verbod van verkoop van vleesch
in blik en andere vleeschconserven is ook
een aanwijzing, dat deze distributie wel
niet lang meer op zich zal laten wachten.
Naar verluidt, zou het de aanvankelijke be
doeling zijn, het wekelijksch rantsoen op
ongeveer één pond per persoon te stellen.
Te bevoegder plaatse wenschte men ons
ten deze geen inlichtingen te verstrekken,
aangezien de plannen nog niet geheel uit
gewerkt zijn en dus nog geen beslissing ge
nomen is.
Toen en nu....
Op het oogenblik dat de Führer en de
Duce hun besprekingen voeren, geven de
Duitsche bladen nog eenmaal een over
zicht van den toestand.
Terwijl het verzoek van Petain, zoo
schrijft de Duitsche Allgemeine Zeitung op
alle mogelijkheden wordt onderzocht, gaat
de strijd tegen den wankelenden vijand in
Frankrijk verder. In dit verband wordt
door de bladen gewezen op het legerbe-
richt van het opperbevel van de weer
macht, waaruit blijkt, dat de opmarsch van
de Duitsche legers over puinhoopen van
het verslagen Fransche leger voortgaat.
Vanzelfsprekend gedenken de bladen in
dit uur het Fransche verzoek om wapen
stilstand, .dat Duitschland 22 jaar geleden
aan zijn tegenstanders richten moest. De
„Nachtausgabe" geeft een uitvoerige be
schrijving over de behandeling van de
Duitsche onderhandelaars. Het telt de voor
waarden op van den opperbevelhebber
Foch, die toen door den tolk van de Duit
sche delegatie werden voorgelezen. De
Deutsche Allgemeine Zeitung schrijft: Het
ongeduld, waarmede men zich er over ver
baast, dat de dag waarop Frankrijk de wa
pens heeft neergelegd nog niet is vastge
legd in de Duitsche voorwaarden, is in
ieder opzicht misplaatst. Het uur der afre
kening met Frankrijk is gekomen. De
Franschen hadden twintig jaar na Versail
les gelegenheid, het onrecht, dat zij ons in
1919 hadden aangedaan, te herstellen.
Ook het appel, dat thans de oude solda
ten bijeen moeten komen, is misplaast. De
aan Engeland onderhorige plutocraten heb
ben in Frankrijk geregeerd en het Fran
sche leger heeft hen gehoorzaamd en stond
aangetreden om Duitschland te vernietigen.
De „Angriff" schrijft over het verschil
van toen en nu, dat toen de Duitsche legers
ongeslagen waren, ordelijk terugtrokken.
Alleen de eindoverwinning werd hun ont
futseld, omdat achter hen het vaderland
ineenstortte. Het leger van Frankrijk,
welks deelen wij thans voor ons uitjagen
of omsingelen is verslagen, vernietigd en
verstrooid. In verband met deze kenschet
sing van den toestand, leveren de bladen
ook commentaar op de gisteren door
Churchill gehouden rede. Het komt er niet
meer op aan, zoo schrijft de Frankfurter
Zeitung, wat Churchill over de gebeurte
nissen denkt, het komt er alleen nog op aan,
hoe de gebeurtenissen zelf zich ontwikke
len. Hoe ook de ontwikkeling zal zijn,
Engeland staat alleen. Met de ramp, die
over Frankrijk gekomen is, is niet alleen
een bondgenoot van Engeland verdwenen,
doch is eën politiek systeem ineengestort.
Wat ook de Führer en de Duce in hun uit
spraak over de nieuwe orde in Europa
zullen beslissen, dit besluit zal een nieuw
hoofdstuk in de geschiedenis van het vas
teland van Europa inluiden en Engeland
zal hierbij niet tegenwoordig zijn en niets
mee te praten hebben. De Engelschen zit
ten alleen op hun eiland, dat geen eiland
meer is. De zaak der wereld, die zij zeggen
te verdedigen, is slechts nog hun eigen
zaak.
