DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
PARIJS AAN DEN VOORAVOND VAN
DE OVERGAVE.
De luchtgevechten van
Woensdagmiddag.
Zwitserland en de
Volkenbond.
Het Duitsche legerbericht.
Driemaal binnen een eeuw tijds stonden Duitsche
troepen voor de poorten.
Hei lot van Frankrijk
Engelands toestand.
De Italiaansche pers
over de Engelsche
strooibiljetten.
AARSCHE
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENT TEN:
Van 1 -5 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
No. 201
Dit nummer bestaat uit twee bladen. Directeur; C. KRAK.
Donderdag 15 Augustus 1940
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
142e Jaargang
Wat de Duitsche pers over de
verliezen aan vlieg
tuigen zegt.
In de middaguren zijn havenwerken en
vliegvelden aan de Zuid-Oostkust van Enge
land opnieuw het doel geweest van hevige
Duitsche bomaanvallen. Aan de Engelsche
kust van het Kanaal waren nog hevige ge
vechten gaande. Britsche jagers boden weer
stand aan de Junker-duikbommenwerpers,
doch konden het binnendringen van de
Duitschers niet verhinderen. Op verschil
lende punten in de omgeving van Dover
waren enorme branden te zien.
De Duitsche luchtmacht heeft gister, naar
het D. N. B. verneemt, slechts weinig for
maties in den strijd gebracht. Bij de tenuit
voerlegging der opdrachten, in de eerste
plaats gewapende verkenning boven het Ka
naal en vernietiging van versperringsbal
lons aan de Engelsche Zuid-Oostkust, ont
stonden op verscheidene plaatsen hevige
luchtgevechten, waarbij de vijand taaien
tegenstand bood.
Volgens de tot dusverre ontvangen be
richten zijn boven het graafschap Kent 22
Britsche jachtvliegtuigen, voor het meeren-
deel Spitfires, neergeschoten, terwijl vijf
Duitsche Messerschmitts verloren gingen.
De aanval op Portsmouth.
Naar uit Londen wordt gemeld, heeft bij
den laatsten aanval van Duitsche stuka's van
gisteren, een bom van middelzwaar kaliber
een in de haven van Portsmouth liggend oud
dok getroffen, waarin het vroegere vlagge-
schip van Nelson, de „Victory" lag. De bom
ontplofte in het water op ongeveer zeven M.
afstand van de Victory. Door de kracht van
de .ontploffing werd de achtermast, waaraan
de vlag van Nelson en de Union Jack wap
perden, omvergeslagen.
Het bericht over de uitwerking van dezen
bom heeft vooral onder de manschappen der
marine meer ontsteltenis gewekï, dan de Van
militair standpunt bezien veel ernstigere
■schade aan de havenhoofd- en haveninstal
laties. De bijgeloovige zeelieden zien in het
feit, dat de vlag van Nelson in de golven
verdween, een kwaad oorteeken.
De Duitsche pers over den luchtslag.
De Duitsche bladen leveren kritiek op de
Engelsche berichtgeving over de z.g. verlie
zen van het Duitsche luchtwapen, bij zijn
aanvallen op Britsche vliegtuigescaders, ha
vens, wapenindustrieën en convooien. Beter
dan hierdoor konden de Engelschen, aldus de
Berliner Börsenzeitung, de wereld niet de-
monstreeren, wat zij onder alle omstandig
heden wenschen te verbergen, n.l. dat hun
positie wanhopig is, en dat zij onder de sla
gen van het Duitsche luchtwapen geleerd
hebben te vreezen.
Slechts de groote angst heeft hen tot een
getallenwaanzin kunnen brengen, zooals
in hun opgaven over de Duitsche en over de
eigen verliezen tot uitdrukking komt.
Slechts in een totaal wanhopigen geestes
toestand kunnen de plutocratische macht
hebbers zich verbeelden, dat er ergens op de
wereld nog een mensch is, die hun leugens
voor goede munt opneemt. Zelfs in de Ver-
eenigde Staten, bij den laatsten bondgenoot,
op wiens hulp Engeland nog meent te kun
nen rekenen, daalt het vertrouwen in Enge
land tot het nulpunt, zoo schrijft de Berliner
Börsenzeitung, met betrekking tot de giste
ren door den Amerikaanschen minister van
marine, Knox, afgelegde verklaring. Nog
eens, en ditmaal in een beslissend uur, zijn
de feiten sterker dan de Britsche fantasie
producten.
De Deutsche Allgemeine Zeitung herin
nert er aan, dat de Engelschen destijds ook
de Duitsche verliezen in Polen, Noorwegen
Vlaanderen en Frankrijk ontzaggelijk heb
ben overdreven en schrijft dan verder: Wan
neer de Engelschen er thans toe overgaan,
onze verliezen bij de luchtaanvallen op En
geland te vermenigvuldigen en dan een dag
later nog eens dit veelvoud verdubbelen, dan
komt bij deze Britsche koortsfantasieën dui
delijk een politiek-psychologische reden te
voorschijn. Honderdduizenden Engelschen
zitten thans dagelijks bibberend in de schuil
kelders en vervloeken de plutocratische re-
geering-Churchill, die de vredeshand van
den Führer heeft geweigerd. Tienduizenden
Engelschen hebben Duitsche luchtaanvallen
gezien. Het vertrouwen in de verzekeringen
der regeering, in het voortzetten van den
oorlog, en hierdoor in de regeering-Chur-
chill zelf, is ernstig geschokt.
„Wat blijft er nu nog over?"
Het Berner Tageblatt, dat als eenig or
gaan in Zwitserland zich met de vraag be
zig houdt of het niet juist is dat thans ook
Zwitserland den Volkenbond verlaat, on
derneemt opnieuw een actie in die richting.
Sinds de sancties tegen Italië, schrijft het
blad, is de verhouding van Zwitserland
tegenover den Volkenbond sterk verzwakt.
Sindsdien is de medewerking van Zwitser
land in den Volkenbond van volkomen on-
politieken aard geweest. Later zijn niet
alleen de groote mogendheden als Italië en
Sovjet-Unie uitgetreden, maar ook een
reeks middelgroote en kleine landen. Wat
blijft er nu nog over? Het blad citeert daar
op een antwoord uit de „Schweizer Monats-
heften". De Volkenbond blijft voor de lan
den van de as, voor Japan en Rusland e.a.
een geliefd aanvalsobject als groepeering
van hun om Engeland geschaarde tegen
standers. In deze omstandigheden schijnt
het juist te zijn, dat Zwitserland de gevolg
trekking maakt, welke gevolgtrekking al
leen kan bestaan in een onmiddellijk verla
ten van den Volkenbond. Het lidmaatschap
van den Volkenbond beteekent thans reeds
een eenzijdige positie. Het lidmaatschap van
Zwitserland van den Volkenbond is nie
mand van nut. Het kan echter niet me
samengaan met onze neutraliteit.
DE ROEMEENSCH-HONGAARSCHE
ONDERHANDELINGEN.
Naar uit Herkulesbad in het Banaat ver
luidt, worden daar reeds alle voorbereidse
len voor de Roemeensch-Hongaarsche on
derhandelingen getroffen. Men verwacht,
dat de beide delegaties wellicht reeds Don
derdag aankomen en dat de besprekingen
Vrijdag beginnen. De Roemeensche regee
ring had aanvankelijk een slot bij Sinaja als
plaats van conferentie voorgesteld, doch dit
plan heeft men laten varen op wensch der
Hoagaarsche regeering.
Het opperbevel van de weermacht maakt
bekend:
Afdeelingen Duitsche vliegers vielen op
13 Augustus de haven- en kadeinstallaties in
Wallsend, Hartlepool, Bournemouth en Ply
mouth, wapenfabrieken in Exeter en Bristol,
alsmede groote petroleumopslagplaatsen in
North Killingham doeltreffend met bommen
aan.
In het Kanaal en in de monding Van de
Theems gelukte het twee patrouillevaar
tuigen en twee koopvaardijschepen met een
totalen inhoud van 15.000 brt. tot zinken te
brengen. Verder bombardeeren gevechts
vliegtuigen de vliegvelden van Eastchurch,
Dettling, Farnborough, Andover, Odiham en
Middle Wallop, vernielden zij talrijke han
gars, schuilplaatsen, olieopslagplaatsen en
werven en vernietigden een groot aantal
vliegtuigen op den beganen grond.
Bij de aanvallen in het Kanaal en op En
geland kwam het tot talrijke hevige lucht
gevechten, in het verloop waarvan 74 vijan
delijke vliegtuigen werden vernietigd.
In den loop van den dag probeerden
Britsche vliegtuigen van het type Bristol-
Blenheims de Deensche stad Aalborg aan te
vallen. Jachtvliegtuigen en luchtdoelartille
rie dwongen den vijand reeds van te voren
om te keeren en schoten van 23 aanvallende
vliegtuigen er 16 neer.
In den nacht van 13 op 14 Augustus onder
nomen vijandelijke bomaanvallen richtten
nergens noemenswaardige schade aan.
De gisteren door den vijand geleden ver-
ielzen bedragen in totaal 132 vliegtuigen en
twaalf versperringsballons. Hiervan werden
89 vliegtuigen in luchtgevechten en 43 op
den beganen grond en door luchtdoelartille
rie vernietigd. 28 Duitsche vliegtuigen wor
den vermist.
Een duikboot onder commando van den
luitenant ter zee 1ste klasse, Salman, meldt
het tot zinken brengen van 41.611 brt.,
waaronder een Britschen hulpkruiser van
11.400 brt.
Deelen' van een Duitsch flottielje duikboot
jagers stooten op de Noordzee op verschei
dene Britsche torpedojagers, die zich on
danks hun superioriteit na een kort gevecht
•in den nevel terugtrokken. De Duitsche duik-
booten zetten haar taken ongehinderd verder
voort.
EEN RADIOREDE VAN EDEN.
De minister van oorlog Eden heeft Woens
dagavond een radiorede gehouden, waarin
hij o.a. zeide: Een blik op de kaart van
Europa zou voor Engeland met recht ver
pletterend kunnen zijn, maar een blik op
de wereldkaart toont, dat Groot-Britannië
altijd nog een beslissend woord heeft mee
te spreken. De positie van Engeland wordt
gekenmerkt door een superieure vloot-
macht, door de heerschappij in de lucht
welke het wil veroveren en door een steeds
groeiend leger. De minister beweerde
voorts, dat er weer een expeditiecorps ge
reed staat, dat een groot leger in opleiding
is en dat de binnenlandsche weercorpsen,
die reeds meer dan 1 millioen leden tel
len, van een schitterenden geest bezield
zijn. Eden meende, dat ter bescherming van
de eilanden een offensief de vereischte tac
tiek is en dat dit ook in het voornemen
ligt.
(Van een bijzonderen medewerker)
Wanneer wij ons zetten aan een recapitulatie van de gebeurtenissen, die
elkaar de laatste maanden in Frankrijk mei zooveel snelheid en zooveel tragische onaf
wendbaarheid hebben opgevolgd, dan is voor ons nog steeds levendig de herinne
ring aan dien negenden Juni van dit jaar, toen Parijs steeds dichter bij het opruk
kende Duitsche leger was komen te liggen en de overgave van de stad voor ieder, die
nadacht, spoedig was te verwachten. Voor de derde maal binnen een eeuw naderden
de Duitschers de poorten van de Fransche hoofdstad. De eerste maal, in 1871, kwamen
zij er binnen en trokken onder de Are de Triomphe door, die Napoleon daar voor
zijn zegenvierende legerscharen had opgericht. De tweede maal, tijdens den
Wereldoorlog, waren zij dicht bij Parijs tot staan gebracht en ondanks inspanning van
alle krachten mocht het niet gelukken, den tegenstand der geallieerde legers te
breken. En thans, een kwart-eeuw later, is het Engelsche leger op het vasteland,
verslagen, terwijl de Franschen moesten terugwijken in een steeds sneller tempo.
Op dien negenden Juni was al sedert drie
dagen de spanning met snelheid opgeloo-
pe'n; als door een wervelwind gedragen
stortten de gebeurtenissen zich op ongeluk
kig Frankrijk, met een dergelijke vaart,
met een dergelijke felheid en overweldi
gende beslistheid, dat elke rustige overwe
ging welhaast onmogelijk en overbodig leek.
De feiten achterhaalden elkander, de front-
berichten spraken steeds klaarder taal voor
wie wist te verstaan, en ontmoetingen met
soldaten terug van het slagveld onthulden
aan den schrijver dezes voorwaar vreemde
dingen.
Langzaam aan groeide mijn vermoeden
uit tot zekerheid: Frankrijk was niet klaar,
bij lange na niet; "Frankrijk is verloren,
tenzij een wonder gebeurt; Frankrijk staat
oor een débacle, voor een nooit vermoede,
ongekende débacle; of zou het befaamde
Fransche wonder van het laatste oogenblik
toch nog plaats kunnen vinden? De Parjj-
zenaar gelooft er nog in, de pers gelooft er
nog in, al mijn vrienden gelooven er nog
in. Ik geloof het niet meer, en men neemt
het mij kwalijk
Én terwijl het lot bezig was een vonnis te
voltrekken over een land, over een volk,
over een regiem vooral, wandelde ik rus
tig, doch vol innerlijke spanning langs de
boulevards van een millioenenstad, waar
het leven ten onderste boven is gekeerd,
waar al wat klein is aan waarde heeft inge
boet, waar het leven, onder den druk der
vervaarlijke omstandigheden, steeds meer
in groote, primaire lijnen zijn rechten liet
gelden, en waar de gedachten werden
saamgetrokken op de enkele hoofdwaarden
van het bestaan.
En toch trof mij steeds weer de menta
liteit van dat merkwaardige Fransche volk,
zoo zorgeloos volgeladen met gebreken en
kwaliteiten. Maar in dergelijke uren van
beproeving zijn het slechts de kwaliteiten
die naar voren treden. Zij ontroeren me
soms, of vervullen me met bewondering.
Terwijl de. vijand de poorten van Parijs
naderde, snel, regelmatig, onafwendbaar,
reageerde de bevolking op een wijze die
opmerkelijk was; geen zweem van paniek,
angst, of nervositeit viel te bespeuren, en
toch vertelde Reynaud zoojuist voor de mi-
Een onzer medewerkers, die
onlangs uit Frankrijk is terugge-
kerd, geeft in bijgaand artikel een
relaas van zijn belevenissen in
Parijs tijdens de tweede phase van
het groote Duitsche offensief in het
Westen. Nadat de Duitsche troepen
het Britsche expeditieleger van het
vasteland hadden verdreven, zetten
zij zooals bekend den opmarsch
naar het Zuiden voort. Onze mede
werker beschrijft de spanning,
welke in Parijs heerschte toen de
Duitsche troepen de Fransche
hoofdstad naderden, en het er naar
uitzag dat deze niet tot open stad
verklaard, maar als een vesting
verdedigd zou worden.
crofoon, dat er gevochten zou worden vóór
Parijs, in Parijs en na ParijsEr werd een
rust en koelbloedigheid aan den dag gelegd
die frappeerde; de Parijzenaars waren stil
ler en bezonkener geworden, waaraan een
hevig bombardement met een duizend doo-
den en gewonden een trek van verbeten
heid had toegevoegd.
's Morgens, in de Metro, behoefde i'k geen
krant te lezen, om te weten of de leger-
communiqué's van goed dan wel slecht ge
halte waren. Niet dat ik ooit zwaar pessi
misme of luidruchtig optimisme aantrof,
doch er zijn nuances van stemmingen welke
een atmosfeer scheppen; hoe vaak had ik
niet, de laatste weken, een dergelijke at
mosfeer geproefd, in de métro, op de bou
levards, in de magazijnen, doch altijd trof
me de eenvoud, de voornaamheid in uitings
wijze, en het heldere oordeel van onge-
kunselde menschen, vol spontane oprecht
heid en vrijheidsliefde. Iniden deze vrij
heidsliefde eens in de beheerschte banen
werd geleid, tot welke hoogten zou het
Fransche volk dan wel kunnen stijgen-
Maar nu zoo bemerkte ik op 9 Juni
is de groote stilte gevallen over Parijs; de
stilte van bezinning, de stilte vol beklem
ming en innerlijke twijfel. Er is een groote
leegte. Er is afwachting. Wat zal de dag van
morgen brengen?
De toestand van Chamberlain. - Cham
berlain heeft gisteren het ziekenhuis kunnen
verlaten en zal een kort verlof nemen ten
einde volledig te herstellen.
Men leert door ervaring.
De Frankfurter Zeitung schrijft: „Enge
land heeft den eersten militairen stap in
dezen oorlog vrijwillig kunnen doen, doch
thans moet het den strijdvorm aannemen,
waartoe het door zijn tegenstander ge
dwongen wordt. Wel zijn de Engelschen
den oorlog begonnen met een politiek en
economisch offensief, maar in militair op
zicht hebben zijzelf het defensief gekozen,
dat beantwoordde aan hun opvatting over
de kracht der verdediging, Engeland wist
toen zelf nog niet, hoe verouderd die op
vatting was. Zoo hebben de Engelschen er
met hun bondgenooten zelfs van afgezien,
de Duitsche weermacht aan te vallen, toen
die in Polen vocht. Thans kunnen zij
slechts in het defensief blijven. Terwijl
meer scheepsruimte verloren gaat dan ooit
sedert het uitbreken van den oorlog, terwijl
een deel der toegangswegen reeds moest
worden afgesloten, veranderen Engelsche
havenwerken, wapenfabrieken en olie
tanks in ruïnes. De beste Engelsche jacht
en gevechtsvliegers komen in het vuur der
Duitsche jagers boven het Kanaal om. Tra
gisch daarbij moet de Duitsche toeschouwer
het vooral vinden, dat dit Engeland, hoewel
het in militair opzicht geen keus meer
heeft, op politiek terrein het onheil zeer
wel had- kunnen ontgaan. Men beeft bijna
het gevoel, alsof de massa van het Engel
sche volk van den oorlog alleen een meer
litteraire voorstelling gehad heeft, alsof zij
niet geheel heeft beseft, wat dit woord oor
log voor Engeland inhield. Thans leert men
door ervaring, wat altijd de bitterste en
duurste vorm van onderwijs is.
CUDAHY BIJ PRESIDENT ROOSEVELT.
De ambassadeur der Ver. Staten in Bel
gië, Cudahy, heeft een onderhoud gehad
met president Roosevelt. Na dit onderhoud
verklaarde Cudahy aan de pers, dat hij ge
machtigd was mee te deelen, dat president
Roosevelt hem wegens zijn te Londen aan
de pers verstrekte verklaring geen verwijt
gemaakt had en zulks ook niet voornemens
geweest was. Cudahy zeide zich tegenover
den president er over beklaagd te hebben,
dat het departement van buitenlandsche
zaken zijn verklaring te Londen niet had
goedgekeurd, waarop Roosevelt hem verze
kerd heeft, dat het niet de bedoeling van
de regeering geweest is, den ambassadeur
daarom te berispen. Voorts deelde Cudahy
mede, niet het plan te koesteren den diplo-
matieken dienst te verlaten.
Open steden des nachts
gebombardeerd.
De Italiaansche bladen geven den volle-
digen tekst weer van de strooibiljetten,
welke tegelijk met de bommen door Engel
sche vliegtuigen zijn uitgeworpen, en mer
ken op, dat Londen aldus hoopt, eenigen
invloed op den geest van het Italiaansche
volk te kunnen uitoefenen.
Het is een nieuw bewijs van de dwaas
heid der Britsche propaganda, schrijft de
Giornale d'Italia. Het Italiaansche volk
weet heel goed, dat het de wapens heeft
moeten opvatten om zich te bevrijden van
.de tyrannie van Groot-Britannië, dat Ita
lië altijd gevangen heeft gehouden in de
Middellandsche Zee en zijn geografische
en economische uitbreiding heeft belem
merd. Daarom kunnen de Italianen den
tekst van de strooibiljetten lezen als een
document van de intellectueele en geeste
lijke ellende van den vijand.
Een volk als het Italiaansche, dat aan de
zijde van Duitschland strijdt voor de vrij
heid en grootheid der twee jonge volkeren
tegen een oude en conservatieve mogend
heid, die hen in staat van inferioriteit wilde
houden, leest de dwaze oproepen en be
lachelijke dreigementen in die strooibiljetten
met onverschilligheid.
De Tribuna schrijft, dat het misdadige
bombardement van open steden in Noord-
Italië, dat uitsluitend slachtoffers maakt on
der de burgerbevolking, een afleidingsma
noeuvre is welke de Engelschen ondernemen
wegens de nederlagen bij hen en in Afrika.
In ieder geval is het dwaas, te hopen, dat de
inhoud van die strooibiljetten eenige uitwer
king zal hebben, terwijl zij tegelijk met de
moorddadige bommen worden uitgeworpen.
De geheele Romeinsche pers wijst voorts
op de laffe houding van de Britsche vliegers
die des nachts open steden bombardeeren.
De Engelschen hebben den moed niet over
dag aan te vallen, zooals de Italianen doen.
Zij durven het Italiaansche afweergeschut
en de Italiaansche jagers niet te trotseeren.
MEDEDEELINGEN VAN BRITSCHE
MINISTERIE VAN LUCHTVAART.
Het Britsche ministerie van luchtvaart
meldt:
Tijdens nieuwe vijandelijke aanvallen
werden Dinsdagavond bommen op Londen
geworpen. Er ontstonden tal van branden.
Slechts enkele personen werden gedood.
Ook werden bommen geworpen op het
eiland Wight alsmede in de districten
Berkshire en Wiltshire. Talrijke vliegvel
den in het Z.O. van Engeland werden met
bommen bestookt. In één geval vielen ver
scheidene slachtoffers te betreuren.
Voorts deelt het ministerie van lucht
vaart mede: Gistermorgen zijn vijandelijke
vliegtuigen op verschillende plaatsen de
Britsche kust genaderd en wel van Sussex
tot de monding van de Theems. Op ver
scheidene kustplaatsen werden bommen ge
worpen, welke slachtoffers maakten. Eenige
vijandelijke toestellen vlogen over de Z.-
kust en wierpen bommen uit in Hampshire,
waardoor eenige personen gedood werden.
DE TOESTAND IN EGYPTE.
De ellende van de vluchtelingen uit de
geëvacueerde Egyptische steden is onbe
schrijfelijk, zegt het D.N.B., en hulp is nau
welijks te verwachten. De roode halve
maan, welke overeenkomt met het roode
kruis is door het Engelsche roode kruis ge
heel in beslag genomen voor de Britsche
gewonden. In verschillende streken, vooral
in de provincie Charbija, waar de vluchte
lingen uit Alexandrië zijn ondergebracht,
is het tot hongeropstootjes, plunderingen en
uitbarstingen tegen Britsche schildwachten
gekomen. De Britsche militaire autoriteiten
hebben van het Egyptische ministerie van
binnenlandsche zaken geëischt, aan de ver
warring een einde te maken. Daar de
Egyptische schatkist leeg is heeft het mini
sterie van binnenlandsche zaken den Brit
schen eisch doorgegeven aan den plaatse
lijken gouverneur met de opdracht de
vluchtelingen naar vermogen te helpen.
„Sera" schrijft, dat deze aanvallen zijn ge
daan door een vijand, wien het water tot den
hals staat.
De Engelschen moeten hun verstand
hebben verloren, indien zij gelooven met
De luchtaanvallen op Noord-Italië. strooibiljetten den wil van het Italiaansche
De Engelsche luchtaanvallen op open ste
den in Noord-Italië worden door de Noord-
Italiaansche pers op scherpe wijze gebrand
merkt. De bladen wijzen er op, dat deze
aanvallen mogelijk zijn geweest onder de
schending van het Zwitsersche luchtgebied
en dat de Engelschen zulke aanvallen nog
slechts des nachts durven te ondernemen. De
volk om te overwinnen, tot wankelen te kun
nen brengen. Ook de „Corriere della Sera"
merkt op, dat Engeland de grootste ont
goocheling zal beleven, indien het meent
met bommen en strooibiljetten het Italiaan
sche volk te kunnen ontmoedigen. De strooi
biljetten geven op de juiste wijze uitdruk
king aan de Engelsche domheid.