DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
AMERIKA PACHT TWEE BRITSCHE
EILANDEN.
Voor vijftig jaren.
Italië blokkeert de kusten.
Vreemdelingen in Engeland
tot werken verplicht.
Tegen de Engelsche
propaganda.
Honderdtachtig Fransche
generaals met pensioen.
Gibraltar bestookt.
Engelsche toeleg bij
Albaansch-G rieksch
conflict
De Amerikaansche kinder
transporten.
De reis van de Zweedsche
torpedojagers.
Ds gevolgen van een
ontploffing.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door bet geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENT IEN
Van 1 -5 regels 1.25, elke regel meer f 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/b. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
No. 207 Dit nummer bestaat uit twee bladen. Directeurs C. KRAK.
Donderdag 22 Augustus 1940
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
142e Jaargang
New-York, 21 Aug. (D.N.B.) - Het
Britsche ministerie van Buitenlandsche
zaken heeft, volgens een bericht van
„Associated Press" uit Londen meege
deeld, dat de Vereenigde Staten de eilan
den Canton en Enderbury in den Stillen
Oceaan voorloopig voor 50 jaren als
vliegtuigsteunpunten van Engeland heb
ben gepacht.
Londen en Washington zijn meer dan
een jaar geleden overeengekomen de
twee eilanden gemeenschappelijk te be
sturen en aan Engelsche of Amerkaan-
sche luchtvaartmaatschappijen toe te
staan er voor de burgerluchtvaart ge
bruik van te maken. De „New York Sun"
neemt daarom aan, dat de pachtovereen
komst het vestigen van militaire steun
punten beoogt.
Tusschen Londen en Washington waren,
naar de „New York Herald Tribune" op 29
Maart 1938 meldde, langs diplomatieken weg
onderhandelingen geopend over de juridische
strijdvraag aan wie de twee kleine eilanden
Canton en Enderbury, welke deel uitmaken
van de Phoenixgroep in den Stillen Oceaan,
toebehoorden; aan de Vereenigde Staten of
aan Engeland.
Tot op dat ooganblik beschouwde de Brit
sche regeering zich als de rechtmatige eige
nares, doch een decreet van Roosevelt, dat
Ideze eilanden eenvoudig onder de jurisdictie
van het Amerikaansche departement van
Binnenlandsehe Zaken plaatste, heeft toen
de diplomaten aan het werk gezet.
Te Londen wilde men de kwestie langs
vriendschappelijken weg oplossen. Men acht
te het indertijd niet moeilijk een spoedige
regeling te treffen. De regeeringen van
Australië en Nieuw-Zeeland hebben aan de
besprekingen deel genomen. President Roo
sevelt liet door zijn secretaris mededeelen.
dat hij bij het opeischen van de souvereini-
teit van de genoemde twee eilanden uitslui
tend de bedoeling heeft gehad de civiele
luchtvaart te steunen en haar geschikte
vlieghavens in den Stillen Oceaan te geven.
De president ontkende toen nadrukkelijk,
dat zijn actie iets met defensieplannen te
maken had. Om zijn eisch kracht bij te zet
ten, liet Roosevelt een aantal Amerikaansche
„kolonisten" naar het eiland Canton bren
gen. Later is nog een andere groep kolonis
ten en douanebeambten op het eiland gaan
wonen. De bevolking van het eiland bestond
hoofdzakelijk uit Nieuw-Zeelamders, die
daar in Augustus 1937 aan land waren ge
gaan.
Uiteindelijk is deze kwestie met een com
promis geregeld.
In Maart 1939 werd hij de besprekingen
in het Huis van Afgevaardigden over het
versterken van de bestaande en het aanleg
gen van nieuwe steunpunten in den Stillen
Oceaan Canton onder de luchtbases genoemd.
Een waarschuwing aan neutrale
koopvaardij.
De Italiaansche regeering heeft aan de
regeeringen van de neutrale landen, die de
koopvaardij uitoefenen, een nota gezonden,
waarin gezegd wordt:
"ïn haar nota van 15 Juni heeft de Ita
liaansche regeering aan de regeeringen der
neutrale landen, welke de koopvaardij uit
oefenen medegedeeld, dat Italië in verband
met de blokkademaatregelen, die door
vijandelijke landen ten aanzien van Italië
waren genomen verplicht was te verkla
ren, dat de naar vijandelijke havens op weg
zijnde koopvaardijschepen, zoodra zij zich
op 30 mijl van de vijandelijke kusten be
vonden, op eigen risico en gevaar zouden
varen en dat het alle verantwoordelijkheid
afwees» voor de gevolgen, die zouden kun
nen ontstaan voor de schepen, welke met
deze waarschuwing geen rekening hielden.
De Italiaansche regeering vestigt er de
aandacht op, dat het zeegebied langs de
kusten van de Britsche koloniën en protec
toraten en van de onder Britsch mandaat
staande landen, alsmede van die landen,
zooals Egypte waar zich Britsche land-, zee-
en luchtstrijdkrachten bevinden, op grond
van de voortdurende opeenvolging van
oorlogshandelingen tot permanente operatie
zone is geworden. Dit geldt in het bijzon
der voor de Britsche kusten in de Middel-
landsche zee, de Roode zee, de Golf van
Aden, alsmede voor de kusten der Britsche
koloniën in Afrika en de kusten van Egypte
en den Soedan. Derhalve stelt elk schip, dat
in deze zones vaart, zich bloot aan vernieti
ging door mijnen en andere in den oorlog
gebruikte middelen.
Met het doel deze vernietigingen te ver
mijden, stelt de Italiaansche regeering aan
de neutrale regeeringen voor, alles te doen
wat mogelijk is en wenschelijk geacht
wordt, opdat haar onderdanen en haar sche
pen zorgvuldig vermijden, door de gevaar
lijke zones te varen, aangezien de Italiaan
sche regeering alle verantwoordelijkheid
voor schade, die in deze zones aan schepen
en personen zou kunnen worden toege
bracht, van de hand wijst. De Italiaansche
regeering, zoo eindigt de nota, wil van haar
kant geen belemmeringen in den weg leg
gen aan het varen van neutrale schepen
door de zee-ëngten, die verplichte doorgan
gen voor de scheepvaart vormen.
In verantwoordelijke Romeinsche
kringen wijst men er op, dat Italië met
deze nota een totale en onvoorwaarde
lijke blokkade van de Britsche kolo
niale kusten van Egypte en den Soedan
heeft ingesteld. Deze maatregel, zoo
voegt men eraan toe, zal tot een snelle
beëindiging van den oorlog bijdragen.
Hij is ook genomen in 't belang der neutra
len, die er geen enkel belang bij heb
ben, hun schepen en onderdanen aan
vernietiging bloot te stellen om de En-
gelschen van het noodige te voorzien
en zoodoende den oorlog te verlengen.
(Stefani).
De nota van de Italiaansche regeering
aan de regeeringen der neutrale landen, die
de koopvaardij uitoefenen, heeft, aldus'ver
klaart men volgens het D.N.B. in politieke
kringen, te Rome, de totale en onvoor
waardelijke blokkade van de Engelsche kolo
niale kusten ten gevolge, waarbij ook zijn
begrepen de kusten van Egypte en den
Soedan, voor zooverre zich daar Engelsche
strijdkrachten bevinden. De maatregel van
Italië, zoo wordt in Italiaansche politieke
kringen verklaard, heeft de volledige on
derbreking van ieder handelsverkeer van
de neutrale staten met de Engelsche kolo
niën ten gevolge en wel in het geheele ge-
bied, dat de Italiaansche regeering be
schouwt als operatiegebied.
De havens der Engelsche koloniën wor
den op deze wijze totaal van den handel
afgesneden, zoodat iedere toevoer uit neu
trale havens of door middel van neutrale
scheepsruimte verhinderd wordt. Men legt
er bijzonderen nadruk op, dat de door de
Italiaansche regeering genomen maatregel
de Engelschen van hun noodzakelijke toe
voeren berooft en dat dus deze maatregel op
de meest doeltreffende wijze bijdraagt tot
een snelle beëindiging van den oorlog. Men
verwacht met stelligheid, dat de Italiaan
sche maatregelen door de neutrale staten
geaccepteerd zullen worden, daar zij er geen
belang bij kunnen hebben hun schepen en
staatsburgers aan den ondergang prijs te
geven met het eenige doel de Engelschen te
ondersteunen en op deze wijze den duur van
het conflict te verlengen. In het bijzonder
moet gewezen worden op het feit, dat de
regeering der Ver. Staten met de bedoeling
schade aan haar schepen en het in gevaar
brengen van haar burgers te voorkomen,
hetgeen in den oorlogstoestand mogelijk zou
zijn, haar schepen heeft verboden de Mid-
dellandsche Zee en de Roode Zee te bevaren.
Door een verordening van den Engel
schen minister van Arbeid, Bevin, is in
Engeland, aldus het D. N. B., het systeem
van vrijwillige aanmelding van buiten
landsche arbeidskrachten vervangen door
een systeem van gedwongen inlijving.
Naar in Duitsche politieke kringen te Ber
lijn wordt vastgesteld, komt deze maat
regel, zooals bijna alle maatregelen der
Engelsche volkshuishouding, in dezen oor
log te laat om nog practische beteekenis
te kunnen hebben. Zelfs indien de inlij
ving van de buitenlandsche arbeidskrach
ten tijdig was geschiedt, zoo zegt men van
Duitsche zijde, zou dit nauwelijks het fei
telijk gebrek aan vakarbeiders hebben
verkleind. Zooals bekend lijdt de Engel
sche bewapeningsindustrie sedert het uit
breken van den oorlog, onder een sterk
tekort aan geschoolde werkkrachten. Se
dert men in Engeland de bewapenings
productie wil vergrooten, wordt, zooals
van Duitsche zijde is vastgesteld, dit ge
brek aan arbeidskrachten zeer sterk ge
voeld. Kenmerkend voor de volslagen ver
warring in de leiding van het Engelsche
economische leven is het feit, dat daar
naast nog altijd een hoog aantal werkloo-
zen is blijven bestaan. Engeland was dus
niet in staat door het treffen van tijdige
maatregelen tot scholing van arbeids
krachten er voor te zorgen, dat zijn werk-
loozen werk en dat de wapenfabrieken de
zoo vurig verlangde vakarbeiders kregen.
Thans is Engeland gedwongen personen
van vreemde nationaliteit voor de bewa
peningsindustrie te „recruteeren" gelijk
de „Times" het uitdrukt.
Wat de Duitsche pers zegt.
B e r 1 ij n, 22 Aug. (D. N. B.). Ver
scheidene Duitsche bladen zijn vandaag met
de publicatie begonnen van bewijzen voor
de onwaarheid der Engelsche propaganda-
berichten over de oorlogsgebeurtenissen.
Zoo schrijft de Völkische Beobachter, dat
de Britsche berichten over de gevechtshan
delingen in Polen, Noorwegen en aan het
westelijk front in tegenspraak zijn met de
Duitsche berichten en dat er juist in de
neutrale landen steeds vele wantrouwende
waarnemers zijn, die hieruit de conclusie
trekken, dat de waarheid wel ongeveer in
het midden zal liggen. Zij kunnen onder de
eerste golf van leugens bezweken zijn, maar
dat zij zich een tweede maal laten bedrie
gen of voor een derde maal uit deze ver
giftigde bron putten, is onbegrijpelijk. Want
honderden malen heeft het resultaat bewe
zen, dat er geen „midden" bestaat tusschen
de Duitsche en Engelsche berichten, doch
dat aan den eenen kant naar eer en geweten
de waarheid wordt gezegd en aan den an
deren kant met de bawuste bedoeling te
bedriegen de leugen wordt verspreid. Het
zelfde geldt volgens de wet op de continuï
teit natuurlijk ook voor de berichten van
weerskanten over de gevechten van deze
weken.
De Deutsche Allgemeine Zeitung herin
nert^aan het prestige, dat de Britsche pro
paganda vroeger genoot, die, zoo schrijft het
blad, hiermede een kapitaal bezat, waar
mede veel viel uit te richten. Het bezit van
dit kapitaal gaf Engeland aanvankelijk een
voorsprong.
Hier openden zich naar verhouding ge
makkelijk vele kanalen, terwijl de Duitsche
propaganda aan den anderen kant op de
.sterkste barricaden stiet, die eerst overwon
nen moesten worden. Wanneer Engeand
reeds spoedig na het begin van den oorlog
dezen voorsprong verloor, is dit veroor
zaakt door 't feit, dat het 't kapitaal van het
vertrouwen reeds van tevoren voor leugen-
berichten begon te gebruiken en dat dit
niet geheim kon worden gehouden. De taal
der Duitsche wapens schiep de feiten, waar
op de Britsche leugens stootten, en spoedig
bemerkte de geheele wereld, dat de berich
ten van het Duitsche opperbevel van de
wermacht zich nauwgezet tot het kader der
feiten beperkten. De Britsche propaganda
trok hieruit niet de conclusie te verande
ren en zoodoende leverde zij zelf in gren-
zelooze plompheid dagelijks het materiaal,
waarin zij moest verstiken. Indien deson
danks nog een zekere bereidheid bestond
om de Engelschen te gelooven, dan gebeur
de dit uit gevoelens van sympathie, die in
verscheidene neutrale landen heerschten.
Men kan bijna zeggen: Ondanks alle leu
gens wilde een deel der wereld de Engel
schen gelooven. Het was geen geloof geba
seerd op feiten meer, doch een geloof geba
seerd op wenschen en dit geloof, gebaseerd
op wenschen heeft Noorwegen, Nederland
en België in hun tegenwoordige positie ge
bracht. In zuid-oost-Europa b.v. en in het
nabije Oosten heeft deze leer pas met de
ineenstorting van de genoemde vroegere
neutrale landen en met de ineenstorting van
Frankrijk ingang gevonden en konden deze
landen nog juist bijtijds de juiste gevolg
trekkingen maken.
VICHY, 21 Aug. (U.P.) De Fransche mi
nister van oorlog Weygand heeft een veror
dening uitgevaardigd, waardoor aan hon
derdtachtig generaals ontslag wordt ver
leend, wegens het bereiken van de leeftijds
grens.
Onder de gepensionneêrde generaals be
vinden zich: Prioux, Blanchard, Colson,
Nogues, Besron, Condé, Garchery, Bourret,
Touchon en Mordack.
Door dezen maatregel van Weygand wor
den zoo goed als alle officieren ontslagen,
die hooge commandoposten in den veld
tocht tegen Duitschland hebben bekleed.
De maatregel heeft ten doel de promotie
van jongere officieren te vergemakkelijken
en zoodoende het officierscorps te verjon
gen.
Rome, 22 Aug. (D. N. B.) De diploma
tieke medewerker van het agentschap Ste
fani meldt, dat het Italiaansche luchtwapen
opnieuw de rotsen en haveninstallaties van
Gibraltar hevig heeft gebombardeerd. Hier
bij wordt vooral de aandacht gevestigd op
het feit, dat het Engelsche slagschip „Reso
lution" nog steeds in het dok van Gibraltar
ligt om gerepareerd te worden.
De „American Legion". - Sumner Wel
les heeft bekend gemaakt, dat de „Ameri
can Legion" zich gistermiddag op 400 mijl
ten Westen van de Britsche eilanden bevond
en daarom beschouwd werd buiten gevaar
te zijn.
„Giornale d'Italia" eischt
oplossing van Albaansche
kwestie.
Rome, 21 Aug. (D. N. B.) De „Giornale
d' Italia" houdt zich bezig met den toestand
van de Albaneesche bevolking, die onder
Grieksch gezag leeft. Het semi-officieele
blad schrijft: „Albanië en daarmee Italië
hebben het recht, in naam van het volken
recht en van de Europeesche orde een defi
nitieve opheldering van den toestand te
verlangen. Ook op den Balkan moet de chro
nische burgeroorlog onmogelijk worden
gemaakt. Dit is een ItaliaanschGrieksch
vraagstuk, dat een rechtvaardige oplossing
moet vinden.
Niet alleen het gebied van Ciamuria is
van belang: het vraagstuk betreft veel
eer alle streken, waar de Albaneezen in
de meerderheid zijn, dus ook een deel
van het gebied van Janina.
In Griekenland wordt de politiek van
onderdrukking en vervolging van de Al
baneesche bevolking voortgezet. Het
schijnt zelfs, dat die politiek nog ver
scherpt is om de Albaneesche irreden-
tisten door intimidatie en uitroeiing tot
zwijgen te brengen.
Misschien echter wil men ook de spanning
aan de grer.s tusschen Albanië en Grieken
land verhoogen, om de conflicten uit te lok
ken, die sedert het uitbreken van den oor
log in overeenstemming zijn met de bedoe
lingen der Britsche politiek.
Evenals in den vorigen oorlog staat Grie
kenland onder Britschen druk en treedt het
bewust op als agent-provocateur. De Griek-
sche houding wordt bevestigd door de
Britsche intriges en de te Londen verspreide
geruchten over onrust in Albanië. Onge
twijfeld moeten Albanië en Italië rekening
houden., met het plan van een Grieksch
Engelsch offensief".
Garantie voor veilige vaart
is onmogelijk.
Berlijn, 21 Augustus. (D. N. B.)
Niettegenstaande de Duitsche regeering
reeds in het geval van het Amerikaansche
troepentransportschip „American Legion"
voor de vaart door het militaire operatie
gebied rond Engeland gewaarschuwd en
alle verantwoordelijkheid van de hand ge
wezen heeft en niettegenstaande intusschen
de totale blokkade van Engeland door
Duitschland is afgekondigd, heeft de Ame
rikaansche Senaat éénstemmig een reeds
door het Huis van Afgevaardigden goedge
keurde wet aangenomen, die met wijziging
van de Amerikaansche neutraliteitswet
Amerikaansche schepen toestaat, kinderen
uit de oorlogsgebieden te vervoeren. De
voorgaarde hiervoor moet volgens de nieu
we wet de garandeering van een vrijgelei
de door oorlogvoerende mogendheden zijn.
De Duitsche rijksregeering, zoo wordt
naar aanleiding hiervan van bevoegde Duit
sche zijde verklaard, heeft reeds in het ge
val van de „American Legion" er op gewe
zen, dat het zeegebied rond Engeland met
mijnen bezaaid is. Ook is hierop gewezen in
de nota, waarin Duitschland de neutrale
regeeringen in kennis stelde van de totale
blokkade der Britsche eilanden en waar
schuwde voor het varen in het gevaarlijke
gebied.
Wanneer de nieuwe Amerikaansche wet
desondanks spreekt van waarborging van
een vrijgeleide en hiervan het vervoer van
kinderen door Amerikaansche schepen af
hankelijk wil maken, dat ontbeert deze'
voorwaarde iederen feitelijken grondslag.
Want geen oorlogvoerende mogendheid kan
een garantie voor het varen door met mij
nen bezaaide oorlogsgebieden geven. Onder
deze omstandigheden kan aan de Ameri
kaansche wet, tot het uitvaardigen waarvan
ongetwijfeld menschlievende overwegingen
gevoerd hebben, geen reëele beteekenis
worden toegekend. Dit moet met het oog op
alle eventueele pogingen, de prachtische on
uitvoerbaarheid van de wet te wijten aan de
weigering van een Duitsche garantie, reeds
thans ondubbelzinnig worden vastgesteld.
Juist de menschelijke gezichtspunten zijn
het, die het voor een verantwoordelijke
staats- en oorlogsleiding onmogelijk maken,
een garantie op zich te nemen voor het
varen door met mijnen bezaaide gebieden
Het zonder meer toezeggen van een uit den
aard der zaak ondoeltreffende garantie zou
een misdaad zijn jegens de te vervoeren
kinderen, waaraan de Duitsche regeering
zich nooit schuldig zal maken. Nadat de
Amerikaansche neutraliteitswet, ten voor-
deele van de betrekkingen tusschen Duitsch
land en de Vereenigde Staten, het voorko
men van incidenten, die de mogelijkheid van
een conflict in zich bergen, uitgeschakeld
heeft, kan het niet in het belang der beide
landen zijn, door een verkeerd begrepen hu
maniteit weder de mogelijkheid van inciden-
Door de Engelschen
vastgehouden.
Stockholm, 22 Aug. (D.N.B.)
Gisteren is voor den zeekrijgsraad te
Stockholm het proces begonnen tegen
den commandant van den Zweedschen
torpedojager, die, zooals bekend, in
Juni op reis van Italië naar Zweden
door de Engelsche wateren door de En
gelschen in de wateren bij de Faroer-
eilanden werd aangehouden, een tijd
lang werd vastgehouden en eerst na
scherp protest van de Zweedsche regee
ring weer werd vrijgegeven. De zee
krijgsraad besloot de zitting met gesloten
deuren te houden. Tegelijkertijd echter
werd een uitvoerige verklaring gepubli
ceerd, waarin deze kwestie nogmaals
wordt uiteengezet en waarin belang
wekkende nieuwe bijzonderheden over
dezen overval van de Engelschen op den
Zweedschen torpedojager worden mede
gedeeld.
In deze verklaring wordt allereerst gezegd,
dat de vier in Italië gebouwde torpedojagers
„Romulus", „Remus", „Puke" en „Psilander"
vergezeld van het tankschip „Castor" en van
het passagiersschip „Patrizia" met honderd
Zweedsche staatsburgers uit Engeland aan
boord, op 19 Juni des middags de Faroer-
eilanden bereikten, waar hun door de Brit
sche marine-autoriteiten een ligplaats in de
Skaalf-fjord in de omgeving van Thorshavn
werd aangewezen. Het tankschip Castor, dat
pas den volgenden dag aankwam, moest op
aanwijzing van de Britsche marine-autori
teiten buiten Thorshavn op een aanzienlijken
afstand van de ankerplaats der Zweedsche
torpedojagers voor anker gaan, zoodat deze
gedwongen waren, hun water met behulp
van vischtreilers te halen. Een Britsche of
ficier verklaarde op 19 Juni aan den com
mandant van het flottielje, Hagman, met
nadruk, dat van Britsche zijde niet de bedoe
ling bestond, eenigen onvriendelijken maat
regel tegen de Zweedsche schepen te nemen.
Den volgenden dag echter deelde een hoog
Britsch officier mede, dat de Britsche re
geering deze torpedojagers in bewaring
moest nemen, daar men „met zekerheid"
aannam, dat zij „anders in Duitsche handen"
zouden vallen. De uitlevering moest den vol
genden dag om 10 uur des morgens plaats
vinden. De torpedojagers zouden Zweedsch
eigendom blijven. Alle mogelijke schade en
verliezen zouden vergoed worden. De be
velen waren categorisch en bepaalden dat
iedere tegenstand onmiddellijk gebroken
moest worden. De Patrizia en Castor konden
hun reis ongehinderd voortzetten.
Volgens de Zweedsche lezing weigerde
Hagman op deze eischen in te gaan en ver
klaarde hij, dat hij den strijd zou aanbinden
of zijn schepen tot zinken brengen. Hagman
verzocht daarop door middel van de radio of
draadlooze telegrafie in de Engelsche taal
zich in verbinding te mogen stellen met zijn
regeering.
Dit werd hem geweigerd. Daarop protes
teerde Hagman mondeling en eischte, dat de
Britsche eisch hem schriftelijk zou worden
overhandigd. Den volgenden morgen ont
ving Hagman den brief met het verzoek bin
nen een uur te antwoorden. Terwijl Hag
man met de commandanten van de andere
torpedojagers een bespreking hield, ver
schenen verscheidene Britsche torpedo
jagers in den ingang van de fjord, die twee
maal zoo groot waren dan de beide grootste
Zweedsche torpedojagers en veel sterker
bewapend.
De Zweden hielden een gevecht voor kans
loos en besloten aan de Britsche eischen ge
volg te geven.
Te Miramas bleef bijna
geen huis onbeschadigd
BERN, 21 Aug. (D.N.B.) De „Petit Pari-
sien" bevat bijzonderheden over de 14 da
gen geleden ontstane ontploffing van een
munitietrein te Miramas bij Marseille.
Ruim duizend wagons werden daarbij
vernield. Tal van locomotieven zijn on
bruikbaar geworden. Vaten benzine, die in
de nabijheid waren opgeslagen, zijn een
prooi der vlammen geworden. Voorraden
natriumsalpeter zijn eveneens vernietigd.
Verscheidene fabrieken zijn door opeen
volgende explosies in de asch gelegd of
zwaar gehavend.
In het stadje is nauwelijks een huis te
vinden dat niet onder de ramp heeft gele
den.
Miramas en zijn station zijn nog slechts
een groote herstellingswerkplaats, waar
men uit alle macht arbeidt om de vernielde
verkeerswegen weer bruikbaar te maken.
Inmiddels kon op het traject Lyon—-Mar
seille het normale treinverkeer reeds weer
worden hervat.
ten te scheppen. Duitschland kan er niet
aan meedoen, de kinderen van een oorlog
voerende partij aan een extra gevaar in hef
oorlogsgebied bloot te stellen.
