DE SPIN.
OPA BOL VAN DE IJZEREN KNOL
!Buiten
SeuiMeUm
Felle brand te Middelburg.
GEMENGD NIEUWS.
Nederlandsche arbeiders in
Duitschland.
De sociale positie der
arbeiders.
De afstand van I
gebie
Roemeensche
afgetrec
Het Duitsche we
bericht.
TWEEDE BLAD.
TWEEDE BL.
Houtloodsen, 7 arbeiderswo
ningen, garages en pak
huis in vlammen.
Hedennacht omstreeks half 5 werd de
brandweer te Middelburg gewaarschuwd,
dat door onbekende oorzaak brand was uit
gebroken in een der groote houtloodsen van
de N.V. Houthandel v.h. G. Alberts en Zn.,
staande aan den Looierssingel.
Toen de brandweer met veel mate
rieel ter plaatse was, stond niet al
leen de ongeveer 100 meter lange
loods geheel in lichte laaie, maar
ook de zeven arbeiderswoningen,
twee gara'ges en een pakhuis, ge
legen aan den Singel tegenover de
loods. Op een na zijn al deze per-
ceelen en ook het grootste deel van
den inboedel een prooi der vlammen
geworden.
Door krachtig optreden van de brand
weer, later geassisteerd door de brandweer
uit Vlissingen en Souburg, heeft men, mede
dank zij de hulp van Duitsche militairen,
den brand beperkt ^n de zagerij, de schave-
rij, de kantoren en de verdere loodsen op
het uitgestrekte terrein weten te behouden.
Het grootste gedeelte der schade wordt door
de verzekering gedekt.
LIJKENBEROOVER TE UITHUIZEN
AANGEHOUDEN.
De marechaussee en de gemeentepolitie te
Uithuizen hebben gisteren twee mannen,
J. B. en J. W., aangehouden, die er van wor
den verdacht een lijk, dat onder deze ge
meente was aangespoeld, te hebben beroofd.
Beiden zijn voor den officier van justitie
te Groningen geleid en daarna in bewaring
gesteld.
JONGETJE LIEP PLOTSELING DEN
RIJWEG OP.
Een doode en een gewonde.
Op den Antwerpschen Straatweg te Ber
gen op Zoom is gistermiddag een ernstig on
geluk gebeurd. Ten hoogte van de wieler
baan Raayberg wandelde mevrouw de Groot
de Nijs met haar 214-jarig kind. Op een
gegeven oogenblik struikelde het kind, rukte
zich van de moeder los en liep den rijweg
op. De moeder zag een vrachtauto naderen
en ging eveneens den weg op, om haar kind
in veiligheid te stellen. De chauffeur week
nog uiterst links uit, maar kon toch niet ver
hinderen, dat beiden onder zijn wagen te
recht kwamen. Het jongetje werd gedood.
De moeder ernstig gewond.
SOLDATENKERKHOF WORDT
VERPLAATST.
Het soldatenlcerkhof op den Grebbeberg,
waar Nederlandsche en Duitsche soldaten
een laatste rustplaats gevonden hebben, zal,
volgens de Tel., verplaatst worden. Reeds
eenigen tijd was men niet tevreden met de
plaats, waar het huidige kerkhof zich be
vindt. De omgeving langs den rijksweg is te
druk en er gaat niet voldoende wijding en
stichting van deze plek uit. Daarom is thans
besloten het kerkhof te verplaatsen naar de
zandafgravingen in het Koningsbosch, even
eens bij den Grebbeberg. Hier zal een mau
soleum worden opgericht, waarmede den ge
sneuvelden een waardige rustplaats wordt
gegeven.
ONBEKEND VOORWERP BLEEK
EEN HANDGRANAAT.
Twee jongens te Wijk bij Duurstede, K.
Z. en van D. vonden gisteren een vreemd
voorwerp, dat zij thuis aan een nauwgezet
onderzoek onderwierpen. Het onbekende
voorwerp bleek echter een handgranaat te
zijn. Het onderzoek had dan ook een ver
schrikkelijke ontploffing ten gevolge, waar
bij een der jongens K. Z. ernstig werd ge
wond. Een hand werd hem afgerukt, terwijl
hij ook een oog zal moeten missen. Hij werd
ter behandeling naar Utrecht overgebracht.
De andere jongen kreeg geen letsel.
MAATREGELEN TEGEN HET
UITSTRALEN VAN LICHT BIJ HET
OPENEN VAN DEUREN.
Het vraagstuk der winkelverduistering,
zoo wordt uit Goes aan de Prov. Zeeuwsche
Crt. gemeld, wordt met het korten der da
gen steeds dringender. Het afschermen van
vensters en deuren, zoo, dat deze geen licht
doorlaten, is vaak vrij gemakkelijk, zij het
soms ook vrij kostbaar, op te lossen. Het
aanbrengen der „lichtsluizen" geeft echter
grooter moeilijkheden. Dat is in den regel
zeer kostbaar en vaak niet voldoende als
beide deuren tegelijkertijd geopend worden,
en voorts is er het gevaar dat de komenden
en gaanden in de „lichtsluis" tegen elkaar
opbotsen.
Een paar weken geleden kwamen we
in een winkel waar de winkellamp, door
middel van een sleepcontact, op het openen
en sluiten der winkeldeur reageerde. Bij
het openen der deur ging het licht uit en
was de deur gesloten, dan ging het licht
weer aan. Maar het was om kippenvel te
krijgen. Als men er binnenkwam, deinsde
men bijna terug voor de diepe duisternis,
en was er ook het gevaar tegen een ander
op te botsen. Was men eenmaal in den
winkel en het licht was weer aan, dan stond
men, als een ander de deur opende, elk
oogenblik weer eenigen tijd in het donker.
Gisteravond zagen we echter bij de Fa.
Blanker in de Keererstraat een vinding toe
gepast, die ons als afdoende voorkwam. Bij
het binnenkomen van den winkel kreeg
men alleen den indruk in een wat vaag en
eigenaardig verlichte zaak te komen, doch
als men de deur gesloten had, dan werd
licht plotseling sterker en normaal. Daarna
kwamen we evenwel tot de ontdekking, dat
het licht in feite geheel uitging, als men de
deur opende, doch dat de dus uitgedraaide
lamp zoo sterk nalichte, dat dit den indruk
maakte van een wel zwakke maar zeer
behoorlijke verlichting. Het eenvoudige ge
heim schuilde hier in een ronde, glazen
plaat, behandeld met lichtgevende verf, die
onder de gewone lamp hing, terwijl de
lamp zelf door middel van een sleepcontact
op de deur werkte
Hoofdzaak hierbij is, dat het licht, dat
deze geprepareerde plaat verspreidt, geen
„uitstralend" licht is, zoodat deze lichtbron
ons niet met de politie in aanraking kan
brengen.
Het blad verneemt dat deze vinding,
waarop octrooi is aangevraagd, in den han
del gebracht wordt door een glas- en verf-
fabriek ter plaatse.
Nederlandsche films. - In aansluiting
op het onlangs verschenen bericht over het
vervaardigen van een viertal Nederlandsche
films door de Haro van Peski Filmproduc
tie, deelt de directie thans 't volgende mede:
De eerste film is getiteld „Scherven bren
gen geluk". Dit is een licht blijspel zonder
eenige verdere pretentie dan het bieden van
een vroolijk amusement. De stof is geba
seerd op tal van komische verwarringen. De
tweede film is getiteld „Klaasje Zevenster"
naar den beroemden roman van mr. Jacob
van Lennep. De derde film is getiteld: „Zil
veren vleugels" en is gebaseerd op het leven
van den grooten Nederlandschen vliegtuig
constructeur Anthony Fokker. De vierde
film is een detective film en is getiteld
„Onzichtbare handen". Van de films „Klaasje
Zevenster" en „Zilveren Vleugels" zullen
tevens Duitsche versies worden gedraaid.
Gemeenteraad van Amsterdam. - In de
gisteren gehouden zitting van den hoofd
stedelijken gemeenteraad deelde de voorzit
ter, dr. W. de Vlugt, bij den aanvang mede,
dat de communistische raadsleden, t.w. de
heeren Wijnkoop,. Seegers, Beuzemaker,
meVr. Teeboomvan West, L. Janssen, van
Brederode en J. H. Janzen en de R.S.A.P.-er
Sneevliet uitgesloten zijn van deelneming
aan de raadszitting, zoodat zij niet meer ter
vergadering zullen verschijnen. Het aantal
raadsleden is dus van 45 teruggebracht
tot 37.
Brieven naar huis.
Het A. N. P. meldt het volgende:
De werkloosheid is niet alleen een
euvel, omdat zij voor den staat en daar
mede voor de gemeenten een belangrijke
economische en sociale belasting rtiet zich
medebrengt, maar vóór alles, omdat zij
op den duur de oorzaak van het zedelijke
en moreele verval van een geheele gene
ratie kan worden. De werkloosheid
zoo wordt ons van bevoegde zijde mede
gedeeld kan zoodoende grondoorzaak
zijn van veel kwaad. Wanneer men dit
overweegt, kan er slechts een parool zijn,
namelijk: de werkloosheid zoo spoedig
mogelijk uit den weg te ruimen. Op het
oogenblik is het Nederlandsche economi
sche leven niet in staat de vele duizenden
mannen en vrouwen, die reeds jarenlang
gedoemd waren zonder arbeid en zonder
voldoende inkomsten te moeten leven,
wederom in het arbeidsproces op te ne
men. Dit behoeft niet te verwonderen,
daar ook in normale tijden een niet gering
aantal Nederlanders zonder werk was.
Niettegenstaande dezen ongunstigen eco-
nomischen toestand in Nederland is het
niettemin mogelijk loonenden arbeid te
vinden en daardoor wederom tot geor
dende sociale en economische verhoudin
gen te komen. Duizenden Nederlandsche
arbeiders hebben reeds door bemiddeling
van de Nederlandsche arbeidersbeurzen,
waar thans ook Duitsche deskundigen
werkzaam zijn, hun weg naar Duitsch
land gevonden en een hun passenden ar
beid ter hand genomen. Zij werken in
streken, die niet ver van hun land liggen
met Duitsche arbeiders samen, die hun in
wezen verwant zijn. Hun sociale en eco
nomische positie is in Duitschland precies
dezelfde ais die van de Duitsche arbei
ders. De Nederlandsche arbeiders en em
ployes, die in Duitschland werkzaam zijn,
kunnen hun geheele loonoverschot naar
hun land overmaken en ontvangen in het
kader van de desbetreffende bepalingen
ook een vacantie met behoud van loon.
J. A. A. M. DE GRUIJTER. f
Op den leeftijd van 63 jaar is gistermid
dag te Den Bosch overleden de heer Jac. A.
A. M. de Gruijter, lid der directie van de
N.V. Handelmaatschappij P. de Gruijter
Zn. De overledene is in Den Bosch geboren
als zoon van den grondlegger van de Handel-
mij. De Gruijter. Samen met zijn broer heeft
hij de zaak uitgebreid tot den tegenwoor-
digen omvang.
Het is bekend, dat juist de Nederlander
niet gaarne zijn familie en zijn land ver
laat, daar juist hij de behagelijkheid en
de sfeer van een eigen woning zeer waar
deert. In het Duitsche rijk is er echter
voor gezorgd dat den Nederlandschen
arbeiders goede werkplaatsen met in de
meeste gevallen goede woningen ter be
schikking staan en verder smakelijke
maaltijden, die in vele arbeiderskampen
door Nederlandsch keukenpersoneel wor
den toebereid. De verzorging van de Ne
derlanders, die in Duitschland in handen
is van de arbeidsbeursen en het Duitsche
arbeidersfront, wordt nog bevorderd
doordat dikwijls Nederlandsch kampper
soneel, dat tegelijkertijd als tolk dienst
doet, aanwezig is.
Het is maar al te goed bekend, dat
zekere elementen, wien het nietsdoen
blijkbaar aangenaam is en die er zich niet
van bewust zijn hoe zij door een zoodanige
houding hun volk in zijn geheel schaden,
hun vrijen tijd benutten om over Duitsch
land kletspraatjes te verkoopen en kwaad
willige geruchten rond te bazuinen. Deze
geruchten worden echter op wel zeer
ondubbelzinnige en afdoende wijze weer
legd door talrijke waardeerende brieven
en dankbetuigingen, die van de Neder
landsche arbeiders in Duitschland bij de
arbeidsbeurzen zijn binnengekomen en
ook door familieleden zijn ontvangen en
waaruit duidelijk blijkt, dat de Neder
landsche arbeidskrachten het goed maken
en dat zij zelfs andere werklooze vrienden
er toe aansporen zoo spoedig mogelijk
hun voorbeeld te volgen. Verscheidene
van deze Nederlandsche arbeiders hebben
reeds bij hun echtgenoote erop aange-
drongfen dat ook zij zoo spoedig mogelijk
overkomen, zoodra voor hen een geschik
te woning gevonden en ingericht is. De
inhoud van eenige dezer brieven, welke
de arbeidsbeurzen het A. N. P. toezonden,
volgt hier:
Lieve vrouw,
Als zwakstroomtechniker ben ik thans
in Politz aan het werk. Het is een heel
goede betrekking en ik verdien ook flink.
Het gaat mij uitstekend, alles is goed. Je
behoeft je om mij geen zorgen te maken.
Het is in Duitschland beter dan in Neder
land. Vriendschap ziet men overal en' de
menschen hier zijn voor ons heel goed.
Het eten is ook zeer goed. In geen geval te
weinig, hetgeen ik krijg kan ik zelfs nog
niet in één keer opeten. Je moet met Jo-
han in Frankfurt komen, dan kan ik je
het geld daarheen zenden. Je kunt er
daar dan iets mee beginnen, meer dan in
Rotterdam. Er worden hier nieuwe mooie
steenen woningen voor ons gebouwd.
Wanneer ze klaar zijn, kan je bij me ko
men en hier wonen. Je kunt nu naar Lize
gaan en je zult er zeker geen - spijt van
hebben. Schrijf je mij het even als je
gaat? Ik heb Hendrik ook reeds geschre
ven, dat je zult komen. Hartelijke groeten
van je liefhebbenden man, Jan.
Lieve jongen,
Je vader gaat het goed. Het is hier best.
Ga naar je tante. Brief en geld volgen.
Je vader (J. W. M. van Dijk).
Mühlheim-Ruhr 8-7-'40.
Lieve ouders, broer en zuster,
Hierbij wil ik jullie even schrijven, dat
het ons nog altijd goed gaat en dat wij
allen goed gezond zijn. Ik hoop, dat het
ook met jullie allen goed is. Het werk
hier bevalt ons goed. De tweede week be
gint nu. Wat het eten betreft, daarover
kunnen wij niet klagen. Ook de huisves
ting is goed. Het spijt me, dat ik mijn
hengelstokken niet heb meegenomen,
want deze zijn hier namelijk duur. Vijf en
zes rijksmark voor een gewone bamboe
stok, dat is niet goedkoop nietwaar?
Wanneer jij hier ook komt, Bul, moet je je
hengelstokken niet vergeten mee te ne
men. Hier in de omgeving is prachtig
vischwater. Wij zijn van plan de in de
omgeving liggende steden, als Dortmund,
Duisburg, Essen en Oberhausen, eens
spoedig te bezoeken. Al deze plaatsen
liggen niet ver van Mühlheim. Zoodra we
or.s eerste loon zullen hebben gekregen,
zullen wij jullie het geld toesturen. Wij
verdienen circa 50 rijksmark in de week,
met verpleging en huisvesting. Dat is
best dus.
Hartelijke groeten, jullie Jan.
Aan mej. Joh. te Boekhorst, p.a. van
Krimpen, Taamderstraat 74d.
Wesseling, 13-7-'40.
Beste Jo,
Wij hebben een heel prettige reis gehad;
in Duitschland zelfs in tweede klasse
wagons. Je weet, ik heb nooit alle klets
praatjes van Duitschland geloofd, maar
tot nu toe is nog geen enkele bewaarheid.
B.v.: wij krijgen geen zwart brood, maar
gewoon brood en zelfs meer dan in Ne
derland. Ook krijgen wij rijkelijk genoeg
boter. Het spijt me, dat ik niet reeds eer
der naar Duitschland ben gegaan. De
eetzaal op het terrein van de fabriek is
prachtig. Een bediening als in een hotel:
aardige vriendelijke meisjes met sneeuw
witte schorten voor. Ik vind alles nog veel
beter, dan ons destijds bij de arbeids
beurzen is verteld. Menschen, die anders
vertellen, zijn luiaards of lijntrekkers, die
liever steuntrekken en niet van hun moe
der weg willen. Wij worden op dezelfde
wijze behandeld als de Duitsche arbeiders
en zijn volkomen vrij. Wij zijn in nieuwe
steenen gebouwen gehuisvest, waar dou
ches met heet en koud water aanwezig
zijn, Deze kaart mag je bij de afdeeling
bouwvakken van de arbeidsbeurs toonen.
Zoodra ik hoor, dat je deze kaart gekre
gen hebt, zal ik je uitvoerig schrijven.
Wij hebben hier van den oorlog nog niets
gemerkt. Hoe bestaat het, niet?
Met hartelijke groeten, Johan.
161. Intussen hadden de gewone reizigers hun moed
weer terug gekregen en in de wagons plaats genomen.
De conducteurs waren allen ook weer op post. De hoofd
conducteur kwam Kobus bedanken en zei: „Ik zal er
rapport over uitbrengen, meneer Kobusje".
162. Zoveel moed en ondernemingsgeest dient beloond
te worden. De trein ging er nu vandoor met zijn vreem
de last. De locomotief had zwaar werk. De arme stakker
zweette ervan. Vooral de olifant was ontzettend zwaar.
Uit de beestenwagen klonk een hels kabaal.
Door JOHNSTON Mc.CULLEY,
6)
Warwick stond op en begon heen en
weer te loopen, nadenkend aan zijn sigaar
trekkend. Hier openden zich groote moge
lijkheden voor hem. Hij kon zich op de val-
sche vrienden, die hem ten onder hadden
willen brengen, wreken. Hij kon avonturen
beleven, waarnaar hij verlangde. Hij zou
geld krijgen, wat hij meer dan hard noodig
had en hij kon zijn stand ophouden tot
dat hij een fout beging en gesnapt werd.
Het zou een geweldig spel worden.
En dan dat meisje! Hij zag haar plotse
ling voor zich met haar onschuldige oogen
en haar lieve gezichtje. Was hij nu al ver
liefd op haar gezichtje? Was hij nu al ver
liefd op haar geworden? Hij zette deze ge
dachte van zich af. Ze was natuurlijk een
misdadigster, die deel uitmaakte van de
bende van haar oom. Was hij wel haar
oom? Maar neen, hij had menschenkennis
genoeg om te zien, dat dit meisje geen mis
dadigster was. Ze was zonder het te weten
in deze poel van ongerechtigheid terecht
gekomen. Hij zou haar redden. Een nieuw
doel scheen in zijn leven gekomen te zijn.
Dat meisje mocht daar niet blijven.
De Spin scheen zijn gedachten te raden.
„Mijn nicht is een lief, onschuldig en fat
soenlijk meisje", zei hij. „Ze gehoorzaamt
me, zooals een Europeesch meisje aan haar
vader gehoorzaamt. Ze weet zoo goed als
niets van mij en mijn werk af. Ze mag daar
niet over tobben".
„Dus ze weet er niet van, dat u een
misdadiger bent?"
„Ze denkt, dat ik geheim politiek werk
doen moet en dat alles daarmee in verband
staat. Gisteravond is ze naar den schouw
burg geweest met een mijner medewerkers,
die voor mijn oudsten zoon doorgaat.
Hij wees u haar aan en vertelde haar
precies, wat ze doen en zeggen moest".
„Maarhoe vatte ze haar daden zelf
op? Heeft ze geen verklaring gevraagd?"
„Ze meende, dat ik u slechts op een iet
wat ongewone manier te spreken wilde
krijgen. Ze meent, dat ik u een eerzame op
dracht zou geven, die echter geheim moest
blijven".
„Dus u bedriegt haar?"
„In zeker opzicht. Maar daarover hebben
we het nu niet, wel? Hoe is uw antwoord
op mijn voorstel? We moeten nu meteen een
beslising nemen; het is bijna ochtend en
u bent nog in avondkleeding".
John Warwick liep het vertrek nog een
paar maal door en trachtte tot een besluit
te komen. Het avontuurlijke trok hem
sterk aanEn hij meende, zoodra hij wil
de, uit de klauwen van dé Spin vrij te kun
nen komen,
Plotseling bleef hij vlak voor het bureau
van de Spin staan.
„Ik doe mee", zei hij.
„Bedenk u goed, voordat u een beslis
sing neemt, mijnheer Warwick. Terugkeer
is onmogelijk".
„Ik heb u mijn woord gegeven. Ik doe
mee".
„Uitstekend!"
HOOFDSTUK IV.
Achter de seringen.
Het liep den volgenden morgen reeds
tegen twaalf uur, voordat Warwick aan zijn
ontbijt zat. Hij had dien morgen geen paard
gereden als gewoonlijk. Hij had zijn gewone
gymnastische oefeningen ook niet gedaan.
„U niet goed bent, mijnheer?" vroeg zijn
Japansche huisknechtbezorgd. „U ziek?"
„Ik hen nooit ziek, Togo!" verklaarde
Warwick.
„Pardon, mijnheer. Ik dacht u wel ziek".
„Ik probeer ernstig te denken", zei War
wick, „is dat geen wonder, Togo? Je hebt
me er nog nooit op betrapt, dat ik nadacht,
wel? Ik doe het zelden. Ga eens kijken, wie
er zoo hard schelt".
De Japanner kwam even later met een
brief terug.
„Door een kruier gebracht, mijnheer",
zei Togo en ging weer aan zijn werk.
Het was een onbedrukte enveloppe met
onbekende hand beschreven. Vermoedelijk
een uitnoodiging tot een gevaarlijke spe
culatie. Maar daar kregen ze hem niet meer
toedank zij de Spin! Hij scheurde den
brief open.
Mijnheer Warwick,
Nu u besloten bent, valt er geen tijd
te verliezen, U bent uitgenoodigd voor
een bal bij mevrouw Berman Dwight.
Vanavond. De man van die dame heeft
u voor duizenden bestolen. Vanavond
zal mevrouw Dwight een prachtstel
juweelen dragen, bekend als de „Drie
Driehoeken". Steel dat. Het ding kan
voor dertigduizend dollars verkocht
worden. De helft is voor u. Wees zoo
goed, dit als een bevel te beschouwen.
U behoeft geen moeite te doen, dit
schrijven te vernietigen, want binnen
eenigen tijd is het schrift totaal ver
dwenen.
Onder in een hoek stond een rood stem
pel, dat een spin voorstelde.
„Nou, die laat er ook geen gras over
groeien! Bevel? Ik zal dus die juweelen
van mevrouw Dwight moeten stelen. Geen
tijd tot voorbereidingen. Stelen en naar de
Spin brengen! Daar is durf en sluwheid
voor noodig, hè? Ik zou Berman wel willen
zien razen, als hij bemerkt, dat die juwee
len weg zijn. Dat treft hem in zijn zaït,
wat? Net zooals hij mij gedaan heeft!"
Hij bekeek den brief nogmaals. Dat
schrift zou verdwijnen? 'n Grapje van ds
Spin, anders niet!
Hij liep naar zijn slaapkamer om zich
verder te kleeden en legde den brief voor
zich. Hij floot een deuntje en zei tegen
Togo, dat hij hem met rust moest laten,
omdat hij nog aan het denken was. Hij
bestelde zijn sportwagen en wilde de kamer
verlaten. Toen dacht hij aan den brief en
wilde hem veilig opbergen. Je, kon zoo'n
Japannees nooit vertrouwen! Hij nam
den brief op en zijn mond viel open van
verbazing. Het was niet anders meer dan
een stuk volkomen wit papier. Ieder spoor
van schrift was verdwenen!
„Handige ouwe schurk! Ik zal dus goed
moeten letten, op wat hij me schrijft".
Hij gooide papier en enveloppe in een
lade en zag, dat ook het adres van de en
veloppe verdwenen was. Hij ging het huis
uit en reed naar zijn athletiek club. Daar
bracht hij den middag door en keerde pas
naar huis terug, om zich voor het diner te
kleeden. Hij at in een bekend restaurant in
de buurt en wandelde op zijn gemak naar
de woning van Berman Dwight. Tijd in
overvloed. Het was mooi weer om te wan
delen en na te denken.
Dit werd geen gevaar voor lijf en leven,
maar voor vrijheid en goeden naam. Hij
moest heel voorzichtig zijn. Hij mocht den
eersten keer geen fout begaan.
Het groote huis was hel verlicht en
auto's met gasten reden aan en af. Hij
hoorde een orkest spelen. Hij wist, dat Ber
man dit feest, wat hem schatten kostte, al
leen ter wille van zijn lichtzinnige vrouw
gaf. Hoeveel van zijn eigen geld stak hier
in, vroeg hij zich af. Het was nog vrij vroeg
en hij had geen zin, reeds naar binnen te
gaan. Langzaam liep hij over het groote
grasperk naar een bank, die hij wist staan.
Daar ging hij zitten. Hij haalde een sigaret
te voorschijn, maar in plaats van zijn aan-
stekertje te doen ontvlammen, bleef hij
aandachtig zitten luisteren. Dicht bij hem
waren twee menschen,in gesprek. Ze moes
ten achter een seringenstruik staan en zijn
nadering niet bemerkt hebben. Bukkend
zag hij even een witte japon.
„Je wordt toch niet bang?" vroeg een
man smalend. „Je doet gewoon, wat ik je
gezegd heb. Die juweelen pakken, dat is
alles. Blijf bedaard, dan komt het best in
orde. Je zorgt, dat je die Drie Driehoeken
in handen krijgt, anders zul je er spijt van
hebben. Ga nu maar in huis terug".
Warwick hield zijn adem in. Dat ging
ook al over die juweelen!
„Ikik zal mijn best doen", fluisterde
het meisje. „Maar ik ben nog al zenuwach
tig".
„Waarvoor? Niemand zal je tusschen al
die menschen in de gaten houden. En je
hebt immers een introductie van een der
bekende gasten? Zelfs een uitnoodiging,
niet waar? Jij gapt dus die juweelen. Voor
uit nou maar!"
Warwick hoorde het meisje nog iets fluis
teren en toen liep ze hem voorbij en ging
over het grasveld naar binnen. Het licht in
de veranda viel vol op haar gelaat, zoodat
Warwick haar goed kon opnemen. Het was
een meisje van ongeveer vijf en twintig
jaar met bruine haren en vrij knap van
uiterlijk. Maakte ze deel uit van een bende
dieven, die hun slag bij dergelijke feesten
trachtten te slaan? Waarschijnlijk.wel.
(Wordt vervolgd).
Boekarest, 4 Septembe
Roemeensche regeering ii
raai Antonescu is door d
met de vorming van een
heeft in den loop van de
dene besprekingen gevoe
mogelijk tot resultaten ti
zal de portefeuilles van
ken en oorlog op zich nen
der uitvoerende macht t
is de bedoeling, dat Geo
president en minister v
zaken wordt. De economis
zullen worden bezet met
vroegere minister van e
Cancicov, zal op dezen
Vanavond zou Antonescu
hebben met Horia Sima,
Garde, om zich te verze
medewerking aan de reg(
Antonescu geldt als ee
Roemeensche officieren. I
oorlog geweest in de reg
het eerste kabinet van Mi
trad af, toen onder de
het autoritaire regime wei
Volmachten voor g(
Boekarest, 5 September
we Roemeensche minister
Antonescu heeft vannacht
den koning den eed van
Krachtens een koninklijk
grondwet van Februari 1
worden de wetgevende lie
Krachtens een ander besl
nister-president generaal
machten voor de leiding 3
sohen staat. De koning be!
gende prerogatieven voor
van de weermacht, het mt
leenen van ordeteekenen,
gratie, het accrediteeren
de diplomatieke vertege
sluiten van verdragen. Wi
staande wetten alsmede d
ministers en onderstaats;
schiedt door een koninklijl
den minister-president is
Alle overige bevoegdheden
minister-president rech
oefend.
Een commissariaat-g
Boekarest, 4 September
ninklijlc decreet is een coi
raai gevormd, dat onmiddi
den minister-president en
de economische, sociale ei
blemen tot een oplossing t<
voortvloeien uit de repatri
meensche bevolkingsdeelen
de gebieden (Bessarabië, I
Zevenburgen en het Zuide
broedsja) verdeeling van
over het resteerende gebie
en haar inschakeling in
leven regelen. Het commis
leid door een minister of s'
Verbod van verm;
lengd.
Boekarest, 4 September
nisterie van binnenlandse!»
verbod van voorstellingen
heden, met inbegrip van
en muziekuitvoeringen tot e
ber verlengd.
Naar verluidt, zullen h<
nationale theater en de Roe
opera uit Klausenburg na;
verplaatst. Omtrent verpla
universiteit van Klausenbu:
besluit genomen.
Berlijn, 4 Sept. (D. N. 1
bevel der weermacht deeli
Een duikboot heeft tijd'
totaal 6 gewapende vija
vaardij schepen met een
van 51.507 br. t. tot zii
waaronder den reeds gem
ser Dunvegan Castle. Den
hebben onze vliegtuigforn
vliegvelden in Zuid-Engel
len. Zij bestookten hang
installaties op doeltreffen
bommen, hetgeen versche:
veroorzaakte. Bij de aai
Britsche eilanden ontwikk
derom luchtgevechten, die
gers een gunstig verloop h
ties gevechtsvliegtuigen h
nacht bommen geworper
havenwerken en wapenf
mede op vliegvelden.
Avonmouth, Bristol, Portk
Chester en Middlesborou
omvangrijke branden. He
luchtmijnen voor de Britscl
voortgezet.
Britsche vliegtuigen zijn
Duitsch rijksgebied binn
hebben o. a. getracht, de
aan te vallen. Slechts enl
slaagden erin, tot boven G
komen. Bommen werden 1
stadsgedeelte niet geworpe
Brandenburg alsmede op
plaatsen in het rijk viele
men, zonder noemenswaarc
te richten.
De vijand verloor gisten
gen. Daarvan werden 46 vl
luchtgevechten overdag en
nachts door het afweerge
schoten. Vijftien vliegtuige
den beganen grond verniel
vliegtuigen worden vermist
ENGELAND HEEFT GE
TRANSPORTMIDD1
Loeanda, 4 September (E
twaalf havens van Angola li
tonnen exportgoederen, die
gebrek aan transportmiddele
kunnen worden.