DE SPIN. OPA BOL VAN DE IJZEREN KNOL !Buiten SeuiMeUm Felle brand te Middelburg. GEMENGD NIEUWS. Nederlandsche arbeiders in Duitschland. De sociale positie der arbeiders. De afstand van I gebie Roemeensche afgetrec Het Duitsche we bericht. TWEEDE BLAD. TWEEDE BL. Houtloodsen, 7 arbeiderswo ningen, garages en pak huis in vlammen. Hedennacht omstreeks half 5 werd de brandweer te Middelburg gewaarschuwd, dat door onbekende oorzaak brand was uit gebroken in een der groote houtloodsen van de N.V. Houthandel v.h. G. Alberts en Zn., staande aan den Looierssingel. Toen de brandweer met veel mate rieel ter plaatse was, stond niet al leen de ongeveer 100 meter lange loods geheel in lichte laaie, maar ook de zeven arbeiderswoningen, twee gara'ges en een pakhuis, ge legen aan den Singel tegenover de loods. Op een na zijn al deze per- ceelen en ook het grootste deel van den inboedel een prooi der vlammen geworden. Door krachtig optreden van de brand weer, later geassisteerd door de brandweer uit Vlissingen en Souburg, heeft men, mede dank zij de hulp van Duitsche militairen, den brand beperkt ^n de zagerij, de schave- rij, de kantoren en de verdere loodsen op het uitgestrekte terrein weten te behouden. Het grootste gedeelte der schade wordt door de verzekering gedekt. LIJKENBEROOVER TE UITHUIZEN AANGEHOUDEN. De marechaussee en de gemeentepolitie te Uithuizen hebben gisteren twee mannen, J. B. en J. W., aangehouden, die er van wor den verdacht een lijk, dat onder deze ge meente was aangespoeld, te hebben beroofd. Beiden zijn voor den officier van justitie te Groningen geleid en daarna in bewaring gesteld. JONGETJE LIEP PLOTSELING DEN RIJWEG OP. Een doode en een gewonde. Op den Antwerpschen Straatweg te Ber gen op Zoom is gistermiddag een ernstig on geluk gebeurd. Ten hoogte van de wieler baan Raayberg wandelde mevrouw de Groot de Nijs met haar 214-jarig kind. Op een gegeven oogenblik struikelde het kind, rukte zich van de moeder los en liep den rijweg op. De moeder zag een vrachtauto naderen en ging eveneens den weg op, om haar kind in veiligheid te stellen. De chauffeur week nog uiterst links uit, maar kon toch niet ver hinderen, dat beiden onder zijn wagen te recht kwamen. Het jongetje werd gedood. De moeder ernstig gewond. SOLDATENKERKHOF WORDT VERPLAATST. Het soldatenlcerkhof op den Grebbeberg, waar Nederlandsche en Duitsche soldaten een laatste rustplaats gevonden hebben, zal, volgens de Tel., verplaatst worden. Reeds eenigen tijd was men niet tevreden met de plaats, waar het huidige kerkhof zich be vindt. De omgeving langs den rijksweg is te druk en er gaat niet voldoende wijding en stichting van deze plek uit. Daarom is thans besloten het kerkhof te verplaatsen naar de zandafgravingen in het Koningsbosch, even eens bij den Grebbeberg. Hier zal een mau soleum worden opgericht, waarmede den ge sneuvelden een waardige rustplaats wordt gegeven. ONBEKEND VOORWERP BLEEK EEN HANDGRANAAT. Twee jongens te Wijk bij Duurstede, K. Z. en van D. vonden gisteren een vreemd voorwerp, dat zij thuis aan een nauwgezet onderzoek onderwierpen. Het onbekende voorwerp bleek echter een handgranaat te zijn. Het onderzoek had dan ook een ver schrikkelijke ontploffing ten gevolge, waar bij een der jongens K. Z. ernstig werd ge wond. Een hand werd hem afgerukt, terwijl hij ook een oog zal moeten missen. Hij werd ter behandeling naar Utrecht overgebracht. De andere jongen kreeg geen letsel. MAATREGELEN TEGEN HET UITSTRALEN VAN LICHT BIJ HET OPENEN VAN DEUREN. Het vraagstuk der winkelverduistering, zoo wordt uit Goes aan de Prov. Zeeuwsche Crt. gemeld, wordt met het korten der da gen steeds dringender. Het afschermen van vensters en deuren, zoo, dat deze geen licht doorlaten, is vaak vrij gemakkelijk, zij het soms ook vrij kostbaar, op te lossen. Het aanbrengen der „lichtsluizen" geeft echter grooter moeilijkheden. Dat is in den regel zeer kostbaar en vaak niet voldoende als beide deuren tegelijkertijd geopend worden, en voorts is er het gevaar dat de komenden en gaanden in de „lichtsluis" tegen elkaar opbotsen. Een paar weken geleden kwamen we in een winkel waar de winkellamp, door middel van een sleepcontact, op het openen en sluiten der winkeldeur reageerde. Bij het openen der deur ging het licht uit en was de deur gesloten, dan ging het licht weer aan. Maar het was om kippenvel te krijgen. Als men er binnenkwam, deinsde men bijna terug voor de diepe duisternis, en was er ook het gevaar tegen een ander op te botsen. Was men eenmaal in den winkel en het licht was weer aan, dan stond men, als een ander de deur opende, elk oogenblik weer eenigen tijd in het donker. Gisteravond zagen we echter bij de Fa. Blanker in de Keererstraat een vinding toe gepast, die ons als afdoende voorkwam. Bij het binnenkomen van den winkel kreeg men alleen den indruk in een wat vaag en eigenaardig verlichte zaak te komen, doch als men de deur gesloten had, dan werd licht plotseling sterker en normaal. Daarna kwamen we evenwel tot de ontdekking, dat het licht in feite geheel uitging, als men de deur opende, doch dat de dus uitgedraaide lamp zoo sterk nalichte, dat dit den indruk maakte van een wel zwakke maar zeer behoorlijke verlichting. Het eenvoudige ge heim schuilde hier in een ronde, glazen plaat, behandeld met lichtgevende verf, die onder de gewone lamp hing, terwijl de lamp zelf door middel van een sleepcontact op de deur werkte Hoofdzaak hierbij is, dat het licht, dat deze geprepareerde plaat verspreidt, geen „uitstralend" licht is, zoodat deze lichtbron ons niet met de politie in aanraking kan brengen. Het blad verneemt dat deze vinding, waarop octrooi is aangevraagd, in den han del gebracht wordt door een glas- en verf- fabriek ter plaatse. Nederlandsche films. - In aansluiting op het onlangs verschenen bericht over het vervaardigen van een viertal Nederlandsche films door de Haro van Peski Filmproduc tie, deelt de directie thans 't volgende mede: De eerste film is getiteld „Scherven bren gen geluk". Dit is een licht blijspel zonder eenige verdere pretentie dan het bieden van een vroolijk amusement. De stof is geba seerd op tal van komische verwarringen. De tweede film is getiteld „Klaasje Zevenster" naar den beroemden roman van mr. Jacob van Lennep. De derde film is getiteld: „Zil veren vleugels" en is gebaseerd op het leven van den grooten Nederlandschen vliegtuig constructeur Anthony Fokker. De vierde film is een detective film en is getiteld „Onzichtbare handen". Van de films „Klaasje Zevenster" en „Zilveren Vleugels" zullen tevens Duitsche versies worden gedraaid. Gemeenteraad van Amsterdam. - In de gisteren gehouden zitting van den hoofd stedelijken gemeenteraad deelde de voorzit ter, dr. W. de Vlugt, bij den aanvang mede, dat de communistische raadsleden, t.w. de heeren Wijnkoop,. Seegers, Beuzemaker, meVr. Teeboomvan West, L. Janssen, van Brederode en J. H. Janzen en de R.S.A.P.-er Sneevliet uitgesloten zijn van deelneming aan de raadszitting, zoodat zij niet meer ter vergadering zullen verschijnen. Het aantal raadsleden is dus van 45 teruggebracht tot 37. Brieven naar huis. Het A. N. P. meldt het volgende: De werkloosheid is niet alleen een euvel, omdat zij voor den staat en daar mede voor de gemeenten een belangrijke economische en sociale belasting rtiet zich medebrengt, maar vóór alles, omdat zij op den duur de oorzaak van het zedelijke en moreele verval van een geheele gene ratie kan worden. De werkloosheid zoo wordt ons van bevoegde zijde mede gedeeld kan zoodoende grondoorzaak zijn van veel kwaad. Wanneer men dit overweegt, kan er slechts een parool zijn, namelijk: de werkloosheid zoo spoedig mogelijk uit den weg te ruimen. Op het oogenblik is het Nederlandsche economi sche leven niet in staat de vele duizenden mannen en vrouwen, die reeds jarenlang gedoemd waren zonder arbeid en zonder voldoende inkomsten te moeten leven, wederom in het arbeidsproces op te ne men. Dit behoeft niet te verwonderen, daar ook in normale tijden een niet gering aantal Nederlanders zonder werk was. Niettegenstaande dezen ongunstigen eco- nomischen toestand in Nederland is het niettemin mogelijk loonenden arbeid te vinden en daardoor wederom tot geor dende sociale en economische verhoudin gen te komen. Duizenden Nederlandsche arbeiders hebben reeds door bemiddeling van de Nederlandsche arbeidersbeurzen, waar thans ook Duitsche deskundigen werkzaam zijn, hun weg naar Duitsch land gevonden en een hun passenden ar beid ter hand genomen. Zij werken in streken, die niet ver van hun land liggen met Duitsche arbeiders samen, die hun in wezen verwant zijn. Hun sociale en eco nomische positie is in Duitschland precies dezelfde ais die van de Duitsche arbei ders. De Nederlandsche arbeiders en em ployes, die in Duitschland werkzaam zijn, kunnen hun geheele loonoverschot naar hun land overmaken en ontvangen in het kader van de desbetreffende bepalingen ook een vacantie met behoud van loon. J. A. A. M. DE GRUIJTER. f Op den leeftijd van 63 jaar is gistermid dag te Den Bosch overleden de heer Jac. A. A. M. de Gruijter, lid der directie van de N.V. Handelmaatschappij P. de Gruijter Zn. De overledene is in Den Bosch geboren als zoon van den grondlegger van de Handel- mij. De Gruijter. Samen met zijn broer heeft hij de zaak uitgebreid tot den tegenwoor- digen omvang. Het is bekend, dat juist de Nederlander niet gaarne zijn familie en zijn land ver laat, daar juist hij de behagelijkheid en de sfeer van een eigen woning zeer waar deert. In het Duitsche rijk is er echter voor gezorgd dat den Nederlandschen arbeiders goede werkplaatsen met in de meeste gevallen goede woningen ter be schikking staan en verder smakelijke maaltijden, die in vele arbeiderskampen door Nederlandsch keukenpersoneel wor den toebereid. De verzorging van de Ne derlanders, die in Duitschland in handen is van de arbeidsbeursen en het Duitsche arbeidersfront, wordt nog bevorderd doordat dikwijls Nederlandsch kampper soneel, dat tegelijkertijd als tolk dienst doet, aanwezig is. Het is maar al te goed bekend, dat zekere elementen, wien het nietsdoen blijkbaar aangenaam is en die er zich niet van bewust zijn hoe zij door een zoodanige houding hun volk in zijn geheel schaden, hun vrijen tijd benutten om over Duitsch land kletspraatjes te verkoopen en kwaad willige geruchten rond te bazuinen. Deze geruchten worden echter op wel zeer ondubbelzinnige en afdoende wijze weer legd door talrijke waardeerende brieven en dankbetuigingen, die van de Neder landsche arbeiders in Duitschland bij de arbeidsbeurzen zijn binnengekomen en ook door familieleden zijn ontvangen en waaruit duidelijk blijkt, dat de Neder landsche arbeidskrachten het goed maken en dat zij zelfs andere werklooze vrienden er toe aansporen zoo spoedig mogelijk hun voorbeeld te volgen. Verscheidene van deze Nederlandsche arbeiders hebben reeds bij hun echtgenoote erop aange- drongfen dat ook zij zoo spoedig mogelijk overkomen, zoodra voor hen een geschik te woning gevonden en ingericht is. De inhoud van eenige dezer brieven, welke de arbeidsbeurzen het A. N. P. toezonden, volgt hier: Lieve vrouw, Als zwakstroomtechniker ben ik thans in Politz aan het werk. Het is een heel goede betrekking en ik verdien ook flink. Het gaat mij uitstekend, alles is goed. Je behoeft je om mij geen zorgen te maken. Het is in Duitschland beter dan in Neder land. Vriendschap ziet men overal en' de menschen hier zijn voor ons heel goed. Het eten is ook zeer goed. In geen geval te weinig, hetgeen ik krijg kan ik zelfs nog niet in één keer opeten. Je moet met Jo- han in Frankfurt komen, dan kan ik je het geld daarheen zenden. Je kunt er daar dan iets mee beginnen, meer dan in Rotterdam. Er worden hier nieuwe mooie steenen woningen voor ons gebouwd. Wanneer ze klaar zijn, kan je bij me ko men en hier wonen. Je kunt nu naar Lize gaan en je zult er zeker geen - spijt van hebben. Schrijf je mij het even als je gaat? Ik heb Hendrik ook reeds geschre ven, dat je zult komen. Hartelijke groeten van je liefhebbenden man, Jan. Lieve jongen, Je vader gaat het goed. Het is hier best. Ga naar je tante. Brief en geld volgen. Je vader (J. W. M. van Dijk). Mühlheim-Ruhr 8-7-'40. Lieve ouders, broer en zuster, Hierbij wil ik jullie even schrijven, dat het ons nog altijd goed gaat en dat wij allen goed gezond zijn. Ik hoop, dat het ook met jullie allen goed is. Het werk hier bevalt ons goed. De tweede week be gint nu. Wat het eten betreft, daarover kunnen wij niet klagen. Ook de huisves ting is goed. Het spijt me, dat ik mijn hengelstokken niet heb meegenomen, want deze zijn hier namelijk duur. Vijf en zes rijksmark voor een gewone bamboe stok, dat is niet goedkoop nietwaar? Wanneer jij hier ook komt, Bul, moet je je hengelstokken niet vergeten mee te ne men. Hier in de omgeving is prachtig vischwater. Wij zijn van plan de in de omgeving liggende steden, als Dortmund, Duisburg, Essen en Oberhausen, eens spoedig te bezoeken. Al deze plaatsen liggen niet ver van Mühlheim. Zoodra we or.s eerste loon zullen hebben gekregen, zullen wij jullie het geld toesturen. Wij verdienen circa 50 rijksmark in de week, met verpleging en huisvesting. Dat is best dus. Hartelijke groeten, jullie Jan. Aan mej. Joh. te Boekhorst, p.a. van Krimpen, Taamderstraat 74d. Wesseling, 13-7-'40. Beste Jo, Wij hebben een heel prettige reis gehad; in Duitschland zelfs in tweede klasse wagons. Je weet, ik heb nooit alle klets praatjes van Duitschland geloofd, maar tot nu toe is nog geen enkele bewaarheid. B.v.: wij krijgen geen zwart brood, maar gewoon brood en zelfs meer dan in Ne derland. Ook krijgen wij rijkelijk genoeg boter. Het spijt me, dat ik niet reeds eer der naar Duitschland ben gegaan. De eetzaal op het terrein van de fabriek is prachtig. Een bediening als in een hotel: aardige vriendelijke meisjes met sneeuw witte schorten voor. Ik vind alles nog veel beter, dan ons destijds bij de arbeids beurzen is verteld. Menschen, die anders vertellen, zijn luiaards of lijntrekkers, die liever steuntrekken en niet van hun moe der weg willen. Wij worden op dezelfde wijze behandeld als de Duitsche arbeiders en zijn volkomen vrij. Wij zijn in nieuwe steenen gebouwen gehuisvest, waar dou ches met heet en koud water aanwezig zijn, Deze kaart mag je bij de afdeeling bouwvakken van de arbeidsbeurs toonen. Zoodra ik hoor, dat je deze kaart gekre gen hebt, zal ik je uitvoerig schrijven. Wij hebben hier van den oorlog nog niets gemerkt. Hoe bestaat het, niet? Met hartelijke groeten, Johan. 161. Intussen hadden de gewone reizigers hun moed weer terug gekregen en in de wagons plaats genomen. De conducteurs waren allen ook weer op post. De hoofd conducteur kwam Kobus bedanken en zei: „Ik zal er rapport over uitbrengen, meneer Kobusje". 162. Zoveel moed en ondernemingsgeest dient beloond te worden. De trein ging er nu vandoor met zijn vreem de last. De locomotief had zwaar werk. De arme stakker zweette ervan. Vooral de olifant was ontzettend zwaar. Uit de beestenwagen klonk een hels kabaal. Door JOHNSTON Mc.CULLEY, 6) Warwick stond op en begon heen en weer te loopen, nadenkend aan zijn sigaar trekkend. Hier openden zich groote moge lijkheden voor hem. Hij kon zich op de val- sche vrienden, die hem ten onder hadden willen brengen, wreken. Hij kon avonturen beleven, waarnaar hij verlangde. Hij zou geld krijgen, wat hij meer dan hard noodig had en hij kon zijn stand ophouden tot dat hij een fout beging en gesnapt werd. Het zou een geweldig spel worden. En dan dat meisje! Hij zag haar plotse ling voor zich met haar onschuldige oogen en haar lieve gezichtje. Was hij nu al ver liefd op haar gezichtje? Was hij nu al ver liefd op haar geworden? Hij zette deze ge dachte van zich af. Ze was natuurlijk een misdadigster, die deel uitmaakte van de bende van haar oom. Was hij wel haar oom? Maar neen, hij had menschenkennis genoeg om te zien, dat dit meisje geen mis dadigster was. Ze was zonder het te weten in deze poel van ongerechtigheid terecht gekomen. Hij zou haar redden. Een nieuw doel scheen in zijn leven gekomen te zijn. Dat meisje mocht daar niet blijven. De Spin scheen zijn gedachten te raden. „Mijn nicht is een lief, onschuldig en fat soenlijk meisje", zei hij. „Ze gehoorzaamt me, zooals een Europeesch meisje aan haar vader gehoorzaamt. Ze weet zoo goed als niets van mij en mijn werk af. Ze mag daar niet over tobben". „Dus ze weet er niet van, dat u een misdadiger bent?" „Ze denkt, dat ik geheim politiek werk doen moet en dat alles daarmee in verband staat. Gisteravond is ze naar den schouw burg geweest met een mijner medewerkers, die voor mijn oudsten zoon doorgaat. Hij wees u haar aan en vertelde haar precies, wat ze doen en zeggen moest". „Maarhoe vatte ze haar daden zelf op? Heeft ze geen verklaring gevraagd?" „Ze meende, dat ik u slechts op een iet wat ongewone manier te spreken wilde krijgen. Ze meent, dat ik u een eerzame op dracht zou geven, die echter geheim moest blijven". „Dus u bedriegt haar?" „In zeker opzicht. Maar daarover hebben we het nu niet, wel? Hoe is uw antwoord op mijn voorstel? We moeten nu meteen een beslising nemen; het is bijna ochtend en u bent nog in avondkleeding". John Warwick liep het vertrek nog een paar maal door en trachtte tot een besluit te komen. Het avontuurlijke trok hem sterk aanEn hij meende, zoodra hij wil de, uit de klauwen van dé Spin vrij te kun nen komen, Plotseling bleef hij vlak voor het bureau van de Spin staan. „Ik doe mee", zei hij. „Bedenk u goed, voordat u een beslis sing neemt, mijnheer Warwick. Terugkeer is onmogelijk". „Ik heb u mijn woord gegeven. Ik doe mee". „Uitstekend!" HOOFDSTUK IV. Achter de seringen. Het liep den volgenden morgen reeds tegen twaalf uur, voordat Warwick aan zijn ontbijt zat. Hij had dien morgen geen paard gereden als gewoonlijk. Hij had zijn gewone gymnastische oefeningen ook niet gedaan. „U niet goed bent, mijnheer?" vroeg zijn Japansche huisknechtbezorgd. „U ziek?" „Ik hen nooit ziek, Togo!" verklaarde Warwick. „Pardon, mijnheer. Ik dacht u wel ziek". „Ik probeer ernstig te denken", zei War wick, „is dat geen wonder, Togo? Je hebt me er nog nooit op betrapt, dat ik nadacht, wel? Ik doe het zelden. Ga eens kijken, wie er zoo hard schelt". De Japanner kwam even later met een brief terug. „Door een kruier gebracht, mijnheer", zei Togo en ging weer aan zijn werk. Het was een onbedrukte enveloppe met onbekende hand beschreven. Vermoedelijk een uitnoodiging tot een gevaarlijke spe culatie. Maar daar kregen ze hem niet meer toedank zij de Spin! Hij scheurde den brief open. Mijnheer Warwick, Nu u besloten bent, valt er geen tijd te verliezen, U bent uitgenoodigd voor een bal bij mevrouw Berman Dwight. Vanavond. De man van die dame heeft u voor duizenden bestolen. Vanavond zal mevrouw Dwight een prachtstel juweelen dragen, bekend als de „Drie Driehoeken". Steel dat. Het ding kan voor dertigduizend dollars verkocht worden. De helft is voor u. Wees zoo goed, dit als een bevel te beschouwen. U behoeft geen moeite te doen, dit schrijven te vernietigen, want binnen eenigen tijd is het schrift totaal ver dwenen. Onder in een hoek stond een rood stem pel, dat een spin voorstelde. „Nou, die laat er ook geen gras over groeien! Bevel? Ik zal dus die juweelen van mevrouw Dwight moeten stelen. Geen tijd tot voorbereidingen. Stelen en naar de Spin brengen! Daar is durf en sluwheid voor noodig, hè? Ik zou Berman wel willen zien razen, als hij bemerkt, dat die juwee len weg zijn. Dat treft hem in zijn zaït, wat? Net zooals hij mij gedaan heeft!" Hij bekeek den brief nogmaals. Dat schrift zou verdwijnen? 'n Grapje van ds Spin, anders niet! Hij liep naar zijn slaapkamer om zich verder te kleeden en legde den brief voor zich. Hij floot een deuntje en zei tegen Togo, dat hij hem met rust moest laten, omdat hij nog aan het denken was. Hij bestelde zijn sportwagen en wilde de kamer verlaten. Toen dacht hij aan den brief en wilde hem veilig opbergen. Je, kon zoo'n Japannees nooit vertrouwen! Hij nam den brief op en zijn mond viel open van verbazing. Het was niet anders meer dan een stuk volkomen wit papier. Ieder spoor van schrift was verdwenen! „Handige ouwe schurk! Ik zal dus goed moeten letten, op wat hij me schrijft". Hij gooide papier en enveloppe in een lade en zag, dat ook het adres van de en veloppe verdwenen was. Hij ging het huis uit en reed naar zijn athletiek club. Daar bracht hij den middag door en keerde pas naar huis terug, om zich voor het diner te kleeden. Hij at in een bekend restaurant in de buurt en wandelde op zijn gemak naar de woning van Berman Dwight. Tijd in overvloed. Het was mooi weer om te wan delen en na te denken. Dit werd geen gevaar voor lijf en leven, maar voor vrijheid en goeden naam. Hij moest heel voorzichtig zijn. Hij mocht den eersten keer geen fout begaan. Het groote huis was hel verlicht en auto's met gasten reden aan en af. Hij hoorde een orkest spelen. Hij wist, dat Ber man dit feest, wat hem schatten kostte, al leen ter wille van zijn lichtzinnige vrouw gaf. Hoeveel van zijn eigen geld stak hier in, vroeg hij zich af. Het was nog vrij vroeg en hij had geen zin, reeds naar binnen te gaan. Langzaam liep hij over het groote grasperk naar een bank, die hij wist staan. Daar ging hij zitten. Hij haalde een sigaret te voorschijn, maar in plaats van zijn aan- stekertje te doen ontvlammen, bleef hij aandachtig zitten luisteren. Dicht bij hem waren twee menschen,in gesprek. Ze moes ten achter een seringenstruik staan en zijn nadering niet bemerkt hebben. Bukkend zag hij even een witte japon. „Je wordt toch niet bang?" vroeg een man smalend. „Je doet gewoon, wat ik je gezegd heb. Die juweelen pakken, dat is alles. Blijf bedaard, dan komt het best in orde. Je zorgt, dat je die Drie Driehoeken in handen krijgt, anders zul je er spijt van hebben. Ga nu maar in huis terug". Warwick hield zijn adem in. Dat ging ook al over die juweelen! „Ikik zal mijn best doen", fluisterde het meisje. „Maar ik ben nog al zenuwach tig". „Waarvoor? Niemand zal je tusschen al die menschen in de gaten houden. En je hebt immers een introductie van een der bekende gasten? Zelfs een uitnoodiging, niet waar? Jij gapt dus die juweelen. Voor uit nou maar!" Warwick hoorde het meisje nog iets fluis teren en toen liep ze hem voorbij en ging over het grasveld naar binnen. Het licht in de veranda viel vol op haar gelaat, zoodat Warwick haar goed kon opnemen. Het was een meisje van ongeveer vijf en twintig jaar met bruine haren en vrij knap van uiterlijk. Maakte ze deel uit van een bende dieven, die hun slag bij dergelijke feesten trachtten te slaan? Waarschijnlijk.wel. (Wordt vervolgd). Boekarest, 4 Septembe Roemeensche regeering ii raai Antonescu is door d met de vorming van een heeft in den loop van de dene besprekingen gevoe mogelijk tot resultaten ti zal de portefeuilles van ken en oorlog op zich nen der uitvoerende macht t is de bedoeling, dat Geo president en minister v zaken wordt. De economis zullen worden bezet met vroegere minister van e Cancicov, zal op dezen Vanavond zou Antonescu hebben met Horia Sima, Garde, om zich te verze medewerking aan de reg( Antonescu geldt als ee Roemeensche officieren. I oorlog geweest in de reg het eerste kabinet van Mi trad af, toen onder de het autoritaire regime wei Volmachten voor g( Boekarest, 5 September we Roemeensche minister Antonescu heeft vannacht den koning den eed van Krachtens een koninklijk grondwet van Februari 1 worden de wetgevende lie Krachtens een ander besl nister-president generaal machten voor de leiding 3 sohen staat. De koning be! gende prerogatieven voor van de weermacht, het mt leenen van ordeteekenen, gratie, het accrediteeren de diplomatieke vertege sluiten van verdragen. Wi staande wetten alsmede d ministers en onderstaats; schiedt door een koninklijl den minister-president is Alle overige bevoegdheden minister-president rech oefend. Een commissariaat-g Boekarest, 4 September ninklijlc decreet is een coi raai gevormd, dat onmiddi den minister-president en de economische, sociale ei blemen tot een oplossing t< voortvloeien uit de repatri meensche bevolkingsdeelen de gebieden (Bessarabië, I Zevenburgen en het Zuide broedsja) verdeeling van over het resteerende gebie en haar inschakeling in leven regelen. Het commis leid door een minister of s' Verbod van verm; lengd. Boekarest, 4 September nisterie van binnenlandse!» verbod van voorstellingen heden, met inbegrip van en muziekuitvoeringen tot e ber verlengd. Naar verluidt, zullen h< nationale theater en de Roe opera uit Klausenburg na; verplaatst. Omtrent verpla universiteit van Klausenbu: besluit genomen. Berlijn, 4 Sept. (D. N. 1 bevel der weermacht deeli Een duikboot heeft tijd' totaal 6 gewapende vija vaardij schepen met een van 51.507 br. t. tot zii waaronder den reeds gem ser Dunvegan Castle. Den hebben onze vliegtuigforn vliegvelden in Zuid-Engel len. Zij bestookten hang installaties op doeltreffen bommen, hetgeen versche: veroorzaakte. Bij de aai Britsche eilanden ontwikk derom luchtgevechten, die gers een gunstig verloop h ties gevechtsvliegtuigen h nacht bommen geworper havenwerken en wapenf mede op vliegvelden. Avonmouth, Bristol, Portk Chester en Middlesborou omvangrijke branden. He luchtmijnen voor de Britscl voortgezet. Britsche vliegtuigen zijn Duitsch rijksgebied binn hebben o. a. getracht, de aan te vallen. Slechts enl slaagden erin, tot boven G komen. Bommen werden 1 stadsgedeelte niet geworpe Brandenburg alsmede op plaatsen in het rijk viele men, zonder noemenswaarc te richten. De vijand verloor gisten gen. Daarvan werden 46 vl luchtgevechten overdag en nachts door het afweerge schoten. Vijftien vliegtuige den beganen grond verniel vliegtuigen worden vermist ENGELAND HEEFT GE TRANSPORTMIDD1 Loeanda, 4 September (E twaalf havens van Angola li tonnen exportgoederen, die gebrek aan transportmiddele kunnen worden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1940 | | pagina 6