CD S.2 G.S °-s s "S S "S S S <p >1 I T3 -S s S ft 8 S s s 8^1" 8 Nieuwe prijzen voor sigaren e. d. De goedkoopste sigaar zes cent. Vieesch op bon no. 02 Thans ook vieesch- en broodbonnen in restaurants. Men is vrij om vieesch mèt of zonder been te koopen. Vieesch- en rekenkunde. CS O CS O* Z 3 Q O <8 72 G cö ^_r 2 - CD 9* 22 iü? o ft «Sa* <P 73 ffl gig •3 4> "ts 3 -a a W)cO .Si i ri C «D cp bjo 2 "SS 8 m "2 S o g-öA ai e 3 3 a> A3 "8 V cd tuo W) c «3 C <y (D (D O ■SSS O m JS ra ra S S 3 ï3 I g w 13 w A 0(113 s 3-5I J o S?eh P D -S7' >-c 8 s a> 1^1! rQ'-i'd >7 M cd *d CD y w SM 8> ra-, _r E CD W3 6 C .s - ÏH C <D <D m m 1:10 13 "g 3 -g B qj-oS ra M A3 ra o ra -s-r? o 'S cd PJ3SJ8' o d; CO 42 CD -4 60 _T t-* (D CD 5 CD O ÖJO 3 £0 s c cd cD rQ §83 Cd O rft 72 N 2 3 r_l P 72 8 a co cd y 2Q c 0) bfi Gj -M r2i'5> 72 72 -m> ca .q rg> a> o - •M Cd Cl S.c3 O O -p 2-gf <P ra §,if 57 rrt CD bjO'Ö cd m ft Q> 72 *2 m'H CD T3 0 c C ra 3 Al -ö 3 ■S i-2 8 CD&0.J C °cüS CJ C a*tJ J3 C 3 (P hüS s-5 8 Si 8.s-S S^3 O t-i CD c CD W> rO -^-A> I <D> 8&»g is !p u) M tuO to 72 (D C C i-rS CD CD "-< ^5 (D -y CD c 13 A3 3 tS «'*%M CD 'O E +3 3 -M I S cd cd 'cd S S) CD T3 <D <D •-H <D cd biO CD 1 O :cd Q Jh CD tuO CD CD ■S-S3 I-a® g ra g S) sês -2 Ö-S5 c ra" cd §fl5 cd cd O fi 2 Ti 'O Q G M o S flhl O «j (3 .a bo c «I a ■4 a '&§l Q) 5-t 8-* 72 a <D cd cd ro c tT bo QJ w 3 «'3 B S-o c S c P S p n cd ,i< —c O 2 cJ q; ra A3 ■uï«/ "8 o a -2 13 ra <U "O ra "O a a ra ■8 I a> C O tuO CD 72 ra S >2 CD a> T2 W r-H W a-a 2 2 w-C -H ,!2 CM >h |2 0 CD 3 U bO rf 2*; cd cd P tuO CD CD M <D txo .*2 t»o cd 'ra a G c ra 73 -o ra H •g o ,2-8 £.5. X O fi 2 <D B 2 ta CA 'P cd io a c-g A ft -C ra ra o a g W ra ra o a3 I C «33 ld3 C 'h cd n-M bC M A3 ra h h O CD 'T* «88 raü 2 8 C O CD rj <V r~l M H a-2 S3 2 cd cd rd <D .2 !-• a o Cd M T3 w C G g CD -M CD CD bC72 CA -r—J CD -M '71 3 73'3 ra 3Q"H 3 w o •S >.2^ .2 ra ^2 a two cd cd tuo-q o cd O xn 72 cd N a a«.f N O G rG 4 O o C CD «p s h -b a A- ra ra 0013 -o --i X3 ra B.Sj-O ra d a ra a ra ■3 cw" •3^8-2 ra a m ra 8 0 8ti S 8 Sis w-c i S ra S B ra ra o ra CA T1 CD cd O b042 PQ rG rM.42 N CD O N 'u (D (D dj CD CD s a c c 'S -M O CD CA CA +f w cd -y $142 ^3 U M S ra ra -ra A ■8 .2 3 .s n 2 a" m Saga ^as gü 8 A3 'Tri S "t3 <M -ra HH CO Mg 13 S gtf -a ob 2 M.S .2 ra M a M c 2 ^.2.2 a O 72 72 jj cd cd •;D cd 73 3S a cd cd 72 m cd C (D cd a co m g <D X 42 'A rW CD CD ■8.S C >3 o M OJU_ L p3l -Ö M ra "S c «Ago rH E CA 1-aJs a3 o3| A3 A3 O "g cD cd O Ui A g ra-3 P iE? g CD CD O *42 p bo bo 'M "cd 72 a "3 ra 3 co 'S cd O M O s •a cd 5 13 O Q ra to ra 2 72 H CD ra ^."5 3_g 8 ra -g a a :S" CD CD O 73 <D bO bfl fj w tA De sigaren, sigaretten en tabak blijven voor velen meer dan gewone belangstelling trekken, al betreft het niet de hoeveelheid of de kwaliteit, dan toch de prijs. Het publiek vraagt zich af waar die prijsverhooging blijft, nu de accijnsverhooging op 15 September jl. is ingegaan. Behalve van de kleine sigaartjes, zijn de prijzen van de gewone sigaren nog gehand haafd. Zoo ziet het er voor het oog gezien althans naar uit. In werkelijkheid staat de zaak anders. Het Volk heeft zijn oor eens te luisteren gelegd in bevoegde kringen en vernam daar. dat de prjjsverhoo- ging van sigaren en sigaretten niet zal uitblijven. Hier en daar worden reeds sigaren en sigaretten tegen hoo- gcren prijs dan vroeger verkocht. De nieuwe banderollen zijn de vorige week namelijk aan alle fabrikanten afgeleverd en de aflevering van nieu we tabaksproducten kan dus thans ge schieden. In het algemeen, zoo kan men wel aan nemen, hebben de winkeliers reeds sigaren ontvangen, welke tegen de verhoogde prij zen worden verkocht Dat niettemin veelal nog sigaren 'sigaretten zijn vrijwel overal uitverkocht) tegen de oude prijzen van de hand worden gedaan, is een gevolg van het feit, dat hun oude voorraad nog niet is verbruikt. .Deze voorraden zullen na tuurlijk straks geheel verdwijnen en dan verschijnen de sigaren met de nieuwe ban derollen. Ook thans kan men ze reeds in verschillende winkels koopen. Wij hebben ook nieuwe pakjes sigaret ten gezien, waar de banderolle den nieu wen verkoopprijs aangeeft plus het aantal opcenten als gevolg van de nieuwe accijns verhooging. Die accijnsverhooging gaat geheel buiten den winkelier om, zoodat de kiant niet meene, dat de winkelier meer winst maakt dan voorheen. De consument betaalt eenvoudig vijf opcenten, d.w.z. vijf centen op eiken gulden méér dan vroeger. Een pakje Pirate van tien stuks kost nu tien cent, plus een halve cent extra. Een pakje van 20 cent komt op 21, van 25 cent op 2614, enzoovoorts. Met de sigaren staat de zaak iets anders. Ook hier was eei. prijsverhooging, tenge volge van de verhoogde accijns, onvermij delijk, maar de fabrikanten hebben zich genoopt gezien door de stijging der on kosten en de hoogere prijzen voor onbe werkte tabak, die verhoogde prijzen zelfs te brengen boven het peil der opcenten. Daarbij houde men er ook rekening mee, dat die prijsverhooging veroorzaakt wordt door het feit, dat door de gestegen onkos ten de vervaardiging van de sigaar in een hoogere loonklasse vervalt voor wat be treft het arbeidsloon van den sigaren maker. Goedkoopste sigaar: 6 cent. Hoewel er begrijpelijkerwijs nuan ces in de prijzen zullen zijn, staat nu reeds vast, dat de driecents-sigaar geheel verdwijnt. Daarentegen blijft de senoritas bestaan, doch de prijs er van wordt verhoogd van 4 a 5 cent. De goedkoopste gewone sigaar komt zeer zeker op zes cent. De tegenwoor dige prijs van zes cent wordt acht cent, 8 wordt 10, 15 komt op 17, 20 op 25, 30 op 35, enzoovoorts. Er wordt eigenlijk een stille strijd ge voerd om de zes-cents-sigaar, die namelijk de sigaar is, welke het meest door het pu bliek wordt gevraagd. Deze oude zes cents-sigaar wordt nu acht cent. Het ge middelde publiek acht deze prijs natuurlijk te hoog en zal zich begrijpelijkerwijze wen den tot de goedkoopere sigaar of de pijp tabak, zoolang de sigaretten schaars blij ven. Intusschen dringt zich bij deze kwes tie de vraag naar voren of de kwaliteit van de pijp-t<*bak en die van de goedkoo pere sigaar in de toekomst gehandhaafd zal kunnen worden. In kringen van ta baksfabrikanten rijst hieromtrent twijfel. Reeds nu moeten de tabaksstelen worden afgeleverd aan de kerverijen om in de pijptabak te worden verwerkt, hetgeen een zekere kwaliteitsvermindering betee- kent, terwijl bovendien de prijs van „kort" tabak sterk in prijs is gestegen. Voorts zal men kunnen verwachten, dat de allerkleinste sigaartjes, de senoritas (sigaartjes zonder koppen), die in een lagere loonklasse vallen, minder in trek zullen komen bij den winkelier. Er be staat namelijk reeds een soort distributie van tabaksproducten, doordat de winke liers slechts een 'bepaald percentage van hun afneming van het vorige jaar ont vangen. Zal de winkelier zijn omzet wil len handhaven dan zal zijn voorkeur uit gaan naar de grootere sigaren. Aldus doen zich problemen voor waar mee men zich in de kringen van de siga renwinkeliers sterk bezig houdt, zonder direct tot een oplossing van de moeilijk heden te kunnen komen. De organisaties der detaillisten, grossiers en fabrikanten hebben deze vraagstukken reeds onder het oog gezien en in overleg met het Rijks bureau voor tabak en tabaksproducten zijn enkele commissies in het leven geroepen, die tot taak hebben de klachten over dis tributie-aangelegenheden te behandelen. In deze commissies hebben zitting ver tegenwoordigers van de fabrikanten, zoo wel als van de grossiers en de winkeliers. Straffe maatregelen. De eene commissie zetelt in het gebouw van de Nationale organisatie van sigaret- tenfahrikanten, Joh. Vermeerstraat 22, Den Haag, en de andere in het kantoor van het enitraal bureau voor de tabaksindustrie en sigaren, Willem de Zwijgerlaan 110. De eerste houdt zich voornamelijk bezig met aangelegenheden, die den verkoop van sigaretten betreffen, de andere behandelt de klachten ten aanzien van de sigaren. Door het stellen van een waarborgsom, die verbeurd wordt verklaard bij over treding van de voorschriften omtrent de leveringsbevoegdheid van fabrikanten en grossiers, kan zeer streng de hand worden gehouden aan de voorschriften. Tot nog toe behoefde het Rijksbureau voor tabak, aan welk bureau de commissie advies uit brengt omtrent een eventueel te nemen maatregel, slechts in één geval dwingend op te treden. Saneering. De „Nederlandsche bond van siga- renwinkeliersvereer.igingen" heeft in deze aangelegenheden, mede met an dere vereenigingen, een werkzaam aandeel. Tezamen met grossiers en fabrikanten en in vele besprekingen met het Rijksbureau voor tabak, zijn wenschen naar voren gebracht, die uiteindelijk een saneering beteekenen van den tabakshandel-en-détail. Zoo is eenigen tijd geleden reeds kenbaar gemaakt aan het Rijksbureau, dat verboden dient te worden, dat fabri kanten van sigaren, sigaretten en rooktabak hun producten afleveren aan anderen dan aan grossiers en win keliers. Met andere •■voorden: er dient uitsluitend te worden geleverd aan winkeliers. Personeelsverenigingen en inkoopver- eenigingen dienen geheel te worden uitge sloten. Het is immers een redelijke eisch, zoo zeggen de winkeliers, dat het beetje tabak, waarover Nederland nog de be schikking heeft, aan de s.garenwinkeliers ten goede komt, opdat deze, die van den verkoop van tabak en tafcaksartikelen hun beroep maken, althans in de gelegenheid wot der. gesteld hun zaak zoolang mogelijk gaande te houden. De situatie in de sigarenhandel is reeds nu zoo, dat verscheidene winkeliers zich gedwongen he'b'ben gezien htm zaak te sluiten of zich toe te leggen op den verkoop van neven-artikelen, zooals foto-materi aal, koek en zelfs versnaperingen. Het zijn vooral de zoogenaamde „loopzaken", die het zwaarst gebukt gaan. Ook de grossiers schijnen over het alge meen niet onwelwillend te staan tegenover den wensch levering uitsluitend te doen geschieden aan winkeliers, hoewel eerst- genoemden zich er vroeger sterk tegen hebben verzet. In feite beteekent inwilli ging van dien wensch immers, dat zoowel Rantsoenen ongewijzigd. De Secretaris-Generaal, wnd. hoofd van het Departement van Landbouw en Visscherij deelt mede: Gedurende het tijdvak van Maandag 30 September tot en met Zondag 6 October a.s. geeft ieder der vier met „02. vieesch" gemerk te bonnen van de vleeschkaart recht op het koopen van 100 gram vieesch, beenen inbegrepen, of een rantsoen vleeschwaren. De met „02. worst, vleeschwaren" ge merkte bon geeft uitsluitend recht op het koopen van een rantsoen vleeschwaren. De bonnen, welke op 6 October a.s. nog niet ge bruikt zijn, blijven nog geldig tot en met Zondag 13 October a.s. met dien verstande, dat zij gedurende de week van 7 tot en met 13 Octo ber a.s. niet gebruikt zullen mogen worden voor het betrekken van vieesch of vleeschwaren in hotels, restaurants e.d. Het rantsoen vleeschwaren, dat per bon kan worden gekocht be draagt: 75 gram voor gerookt of gekookt varken-, rund- of kalfs- vleesch en voor gerookt" worst soorten; 100 grarr voor gekookte worstsoorten, rolpens en knak worst; 125 gram voor leverartike len, tongenworst en nierbrood, en 150 giam voor bloedworst. fabrikanten als grossiers alleen mogen afleveren respectievelijk aan pgrossiers en winkeliers. Grossier of winkelier. In samenhang hiermee is in de kringen der sigarenwinkeliers nog een derde wensch geopperd en wel het verbod van aflevering van tabaksproducten door fa brikanten aan grossiers, die tevens winke lier zijn. Deze grossier-winkelier zal dus moeten kiezen wat hij in de toekomst wil zijn: grossier of winkelier. Tenslotte leeft in deze kringen sterk de wensch om de uitgifte van de tabaksvergunningen te beperken of bestaande vergunningen in te trekken. In feite komt ook dit neer op een bevordering van de mogelijkheid van ver koop van tabak uitsluitend door den win kelier, opdat deze daarin niet onredelijk wordt beconcurreerd door allerlei „beun hazen." Indien de fabrikanten en grossiers het eens kunnen worden over deze vraagstuk ken, waarmee zij uiteraard nauw verbon den zijn, dan zou het Rijksbureau voor tabak bereid zijn hieraan zijn medewer king te verleenen. inds geruimen tijd wor den er over deze kwestie besprekingen ge voerd. Het overleg vorderde echter niet zoo snel als men wel wenschte. Dit valt te betreuren, omdat de nood onder de siga renwinkeliers, zoo zeide men ons met na druk, met den dag stijgt. De fabricatie van sigaretten bijvoorbeeld is de vorige maand weliswaar opgevoerd tot 120 pro cent van de productie van het vorige jaar, maar een deel dier productie was bestemd voor het Rijksbureau voor tabak. Wat de tabak voor sigaren betreft, is een bepaald percentage van de voorraad op 1 Augustus uitgevoerd en de rest ver deeld onder de fabrikanten. Twintig pro cent daarvan blijft echter gereserveerd voor de kleine fabrikanten, die niet kapi taalkrachtig genoeg zijn om het hun toe komende percentage direct in zijn geheel op te nemen. Het spreekt dus vanzelf, dat ook in de komende maanden de winkelverkoop be perkt zal blijven.. Het stemt niettemin tot verheugenis, dat in de kringen van de winkeliers zelf het besef leeft om tot een redelijke oplossing van de moeilijkheden te komen .De organisaties beijveren zich er spoed achter te zetten. Het zal evenwel zaak zijn binnen den kortst mogelijken tijd een regeling te treffen, aldus zei men ons in bevoegde kringen, want het zijn vooral de kleine winkeliers, die bezwaarlijk nog langen tijd het hoofd boven water zouden kunnen houden. Met ingang van 1 October. De Staten-Generaal, waarnemend hoofd van het Departement van Landbouw en jVisscherij deelt het volgende mede: Sedert den aanvang van de distributie van torood en van vieesch en vleeschwaren was het koopen van deze goederen bij hotels, res taurants, café's, broodjeswinkels e.d. toe gestaan, zonder dat hiervoor een bon be hoefde te worden afgegeven. Het is noodzakelijk gebleken met in gang van 1 October a.s. hieraan een einde te maken. Van dien dag af zullen voor maaltijden, welke van genoemde instellingen worden betrokken en waar bij brood dan wel vieesch of vleesch waren worden verstrekt, bonnen dienen te worden afgegeven. De instellingen moeten deze bonnen op haar beurt bij haar leveranciers inleveren ter ver krijging van brood, vieesch of vleesch waren. Zooals bekend, zijn in het algemeen de voor een bepaalde week aangewezen broodbonnen ook nog op den Maandag en Dinsdag van de daarop volgende week geldig, terwijl de voor een be paalde week aangewezen vleeschbonnen ook nog gedurende de geheele daarop volgende week geldig zijn. Deze ver lenging van den geldigheidsduur geldt echter niet voor zoover de bonnen bij de hotels, restaurants, café's e.d. worden ingeleverd, aangezien deze instellingen de bonnen nog moeten gebruiken om zelf brood en vieesch te koopen. De distributiediensten zullen op aan vraag aan de hotels, restaurants, café's, broodjeswinkels e.d., welke hiervoor in aanmerking komen, met „een half rant soen brood" en „een kwart rantsoen vieesch" gemerkte wisselbonnen uit reiken. De met „een half rantsoen brood" gemerkte bonnen geven recht op onge veer 50 gram brood, de met „een kwart rantsoen vieesch" gemerkte bonnen op ongeveer 25 gram vieesch (rauw ge wogen) of vleeschwaren. Deze wisselbonnen dienen aan bezoekers, die hun bonnen inleveren, te worden afge geven, voor het geval de aan hen verstrekte hoeveelheid brood of vieesch niet overeen komt met het op de bonnen van de brood kaart of de vleeschkaart verkrijgbare rant soen. Zoo zal b.v. aan een bezoeker, die een broodje van ongeveer 50 gram bestelt en daarvoor één broodbon inlevert een bon voor „een half rantsoen brood" moeten worden teruggegeven. De bezoekers kunnen de door hen ont vangen bonnen voor „een half rantsoen brood" of „een kwart rantsoen vieesch" bij een volgend bezoek aan een hotel, restau rant of dergelijke instelling inleveren. In verband hiermede hebben deze bonnen een onbeperkten geldigheidsduur. Met nadruk wordt er echter de aan dacht op gevestigd, dat bonnen voor „een half rantsoen brood" of „een kwart rantsoen vieesch" niet mogen worden gebruikt voor het koopen van brood of vieesch en vleeschwaren bij bakkers of slagers en andere leveranciers. Dit geldt zoowel voor de bezoekers van meergenoemde instellingen, als voor die in stellingen zelf. De instellingen kunnen zoo noodig de door hen ontvangen wisselbonnen bij den distributiedienst omruilen voor „heéle bonnen". Omgekeerd bestaat te allen tijde voor de instellingen de mogelijkheid om de van de bezoekers ontvangen „heele" bonnen om te ruilen voor wisselbonnen. De ■wisselbonnen zijn voor de bakkers, slagers en andere leveranciers waardeloos, aange zien zij deze niet bij den distributiedienst mogen inleveren. VOORLICHTING DETAILLISTEN. Dr. H. te H. Op de extra-zeepbon kan men slechts 75 gram zeep krijgen van de oude samenstelling. Men betaalt den vastgestelden prijs alleen voor vieesch. Aangezien gebleken is, dat ten aanzien van de vleeschdistributie op enkele punten misverstand is ontstaan, vestigt het Rijks bureau voor de Voedselvoorziening in Oor logstijd de aandacht van belanghebbenden op het volgende: In de perspublicatie terzake werden de grenzen gepubliceerd van de prijzen van rund- en kalfsvleesch, boven welke dat vieesch niet mag worden verkocht. Hoewel hieruit ten duidelijkste blijkt, dat de maximumprijsgrens voor het vieesch werd vastgesteld, komt het voor, dat voor het totale gewicht van vieesch en been, de vleeschprijs in reke ning wordt gebracht. Dit is geheel onjuist. De slager mag slechts voor het gewicht van het vieesch den prijs berekenen, zooals die voor dat artikel staat vermeld op de in zijn winkel aangebrachte prijslijst. Bovendien is het hem toegestaan voor het gewicht van het been, dat hij bij het vieesch aflevert, een billijken prijs ie berekenen. Aan den kooper blijft evenwel de keuze of hij het vieesch met dan wel zonder het been wenscht te koopen. Indien hij het vieesch zonder het been wenscht af te nemen is het eenige gevolg daarvan voor hem, dat hij niet verlangen kan een hoeveelheid vieesch te ontvangen, gelijk aan de nominale hoeveelheid op het koopen waarvan de door hem afge geven bonnen recht geven, doch dat hij zich een zekere aftrek moet laten wel gevallen. Vermengingssommen van de lagere school in de practijk. Het is met het rekenkundig inzicht van mijn jongsten zoon maar matig gesteld. Mijn gade, die steeds geneigd is het voor den knaap op te nemen, tracht bij mij bewering ingang te doen vinden, dat het aangeboren gevoel voor rechtschapenheid bij dezen onzen zoon den jongen verhindert zich met hart en ziel aan zijn sommen te geven. In derdaad, het is niet onmogelijk, dat de knaap, hoewel hem de smaak van alcoholi sche dranken nog onbekend is, innerlijk ver zet aanteekent bij de berekening van den prijs, welke de wijnhandelaar voor zijn wijn kan bedingen, indien hij vijftig procent winst wil maken uitsluitend door toevoeging van water. In mijn jeugd hebben eveneens melk boeren, grutters, wijnhandelaren en andere eerbare lieden een voorname rol gespeeld bij mijn rekenkundige opleiding en wie heeft vroeger eigenlijk niet via het rekenboekje van de lagere school inzicht gekregen in de mogelijkheid van de vermenging van quali- tatief sterk uiteenloopende vloeistoffen? Per soonlijk heb ik bij het becijferen van deze lichtelijk op corruptie geïnspireerde som men nooit eenig verzet voelen oprijzen tegen de in den omgang met water zeer bedreven melk- en wijnverkoopers, maar met mijn jongsten zoon is het anders gesteld. Hij wei gert principieel zich aan berekeningen te zetten, waarvan hij meent dat ze in geen enkel reëel verband staan met de practijk. Aangezien ik den knaap toch de ontwik keling en inzichten moet bijbrengen, welke de maatschappij van hem eischt en bij hem aanwezig acht hoewel het niet ons plan is dat hij in de melk of in den wijn gaat plegen wij thans door middel van onze vleeschbonnen den jongen inzicht te geven in de bestaanbaarheid van oogenschijnlijk gezochte doch in de practijk wel degelijk voorkomende rekensommen. Tot dit doel ■hebben wij den knaap eerst met een exem plaar van bon nummer 79 naar den slager afgevaai'digd met de opdracht, zich in ruil daarvoor een ons ossevleesch te laten toe meten. Thuis gekomen bracht de jongen ons enthousiast verslag uit: de slager had hem tachtig gram van het gevraagde uitgewogen en daaraan twintig gram beenafval toege voegd. Mijn zoon had daarop te kennen ge geven, dat de slager het been er rustig kon laten afvallen en daarop was hem tachtig gram ossenvleesch bij wijze van één ons en althans tegen den prijs van één ons, zijnde dertien cent, overhandigd. Ik onderwees nu mijn zoon en vroeg, hoe veel hij had betaald voor hetgeen hij niet had ontvangen. Den knaap ging nu een licht op en hij rekende mij voor, dat de slager 1/5 x 13 cent voor het beenafval had be rekend, ofwel 2 en 6/10 cent. Daarop aan sluitend liet ik den knaap den werkelijlcen prijs van een ongesimsalabimd ons ossen vleesch becijferen en hij verkreeg de goede uitkomst door de dertien cent met 5/4 te ver menigvuldigen, zijnde 16 1/4 cent. Duidelijk besefte ik dat de knaap thans op den goeden rekenkundigen weg was en met een ander exemplaar van distributiebon nommer 79 deed ik hem zich andermaal bij den slager vervoegen, thans om een ons bief stuk te bemachtigen. De knaap gaf dit ver slag, dat de slager tachtig gram van het ge- wenschte had afgewogen en dit gewicht vervolgens met 20 gram beenafval tot één ons had verrijkt, waarop mijn zoon deze laatste 20 gram weer had doen verwijde ren en zich de tachtig gram biefstuk bij wijze van één ons en althans wederom tegen den prijs daarvan (26 cent) had laten over handigen. Opnieuw zette ik mij met mijn jongste aan de mathematica en binnen en kele seconden had de knaap mij voorgere kend, dat het beenafval den slager nu 5 2/10 cent had opgeleverd en dat een werkelijk ons biefstuk in alle oprechtheid eigenlijk 5/4 x 26 ofwel 32 y, cent kostte. De resultaten van deze practische reken kunde waren verrassend. De knaap zette zich nu met liefde aan zijn rekenboek en voegde water bij wijn, azijn, melk en wat daarvoor nog meer in aanmerking kan komen, dat het een lieve lust was echter niet dan nadat ik hem had moeten beloven een hond in ons tot heden zoo rustige gezin op te nemen, teneinde voortaan bij den slager het been afval ook met rede te kunnen incasseeren. Ook mijn vrouw was overgelukkig met de bij onzen telg bereikte resultaten; alleen meende ik een licht verwijt te moeten op vangen, dat het gereed maken voor dien dag van een voorgewend ons ossenvleesch en zoo genaamd ons biefstuk meer pannen en voor al meer boter had vereischt, dan in dezen tijd oirbaar mag heeten. Hbld. LINNEN ZONDER PUNTEN? Vlascommissie doet een voorstel van deze strekking. Nu het dagelijksche leven sterk beïnvloed wordt door de waarden aan producten, welke het publiek noodig heeft, is sinds eenigen tijd o.a. de vraag gerezen, welke rol het vlas speelt in de kleedingvoorziening van ons volk. Het lijdt geen twijfel, dat het een belangrijke rol is. In dit verband verneemt het „Dagblad van Noord-Brabant en Zeeland", dat de studiecommissie van het Rijkstextielbureau tot het bevorderen van het verwerken van linnengarens en de vlascommissie in een Vrijdag gehouden vergadering het onder werp ter sprake zouden brengen. Zij over wegen aan de betreffende rijksinstanties, voorstellen te doen, de aanschaffing van zuiver linnengoederen geheel buiten de tex tieldistributie te doen vallen en die zonder punten beschikbaar te doen stellen. Voor half-linnen, half-katoenen producten wordt gedacht aan een beschikbaarstelling tegen de helft van het aantal punten, dat blijkens de textieldistributie voor wollen en katoe nen producten benoodigd is. PETROLEUM VOOR VERLICHTING. Het rijksbureau voor aardolieproducten (sectie petroleum) te 's-Gravenhage wordt overstroomd met aanvragen voor petroleum voor verlichting. In verband hiermede deelt het rijksbureau het volgende mede. Alleen voor hen, die op geen enkele andere wijze hun woning kunnen verlichten, zullen speciale petroleumzegels beschikbaar wor den gesteld. Deze zegels zullen in de eerste veertien dagen van de maand October onder de rechthebbenden worden verdeeld. Zij kunnen dus uitsluitend worden gebruikt voor de aanschaffing van petroleum, welke voor huishoudelijke verlichting bestemd is. Het rijksbureau voor aardolieproducten verwacht, dat thans de belanghebbenden voldoende zijn ingelicht. Indien men zijn huis ook zonder petroleum kan verlichten, doet men goed niet meer aan petroleum te denken. Men helpt aldus anderen en voor komt onnoodigen arbeid bij het rijksbureau.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1940 | | pagina 8