DE SPIN.
OPA BOL VAN DE IJZEREN KNOL
Seuiêieton
Bonnerfhandel en verkoop
zonder bon moet
verdwijnen.
Inbraak in theeiakhuis.
Aflevering van eieren aan
banden gelegd.
Wijziging radio-zendtijden.
DUITSCHE
Aan va lie
TWEEDE BLAD
De „zwarte markt".
Men schrijft ons van bevoegde zijde:
Zwart is wat het licht niet verdraagt.
Het moreel of wettelijk verbodene moet
zich in het duister afspelen. De distribu
tiemaatregelen hebben tot doel den druk
der schaarschte zoo gelijkmatig mogelijk
over de bevolking te verdeelen.
Dit goede doel wordt in gevaar
gebracht wanneer men zich in
laat met het koopen of verkoo-
pen van distributiegoederen zon
der bon, of overtollige bonnen
verhandelt. Zulk een handel op
de zgn. zwarte markt moet,
goedschikt of kwaadschikt, den
kop worden ingedrukt.
Goedschikt kan dit geschieden, wan
neer een ieder zich volledig rekenschap
geeft van den zin der distributie. Hij zal
dan drie dingen goed beseffen.
Drie overwegingen.
Ten eerste dit: distributiemaatregelen
zijn er ter wille van de sociale rechtvaar
digheid. Het is een ontoelaatbaar onrecht,
wanneer slechts een gedeelte der bevol
king den geheelen last van het tekort zou
moeten dragen. De overheid heeft dan ook
erkend, en door haar maatregelen be
werkstelligd, dat allen op een evenredig
aandeel in den nog beschikbaren voor
raad recht hebben;
ten tweede: wie langs achterwegen
meer verkrijgt dan' de hem toegewezen
hoeveelheid, benadeelt een ander. Het
onrechtmatig verwerven van grootere
rantsoenen gaat ten koste van anderer
rechten. Maar ook hij, die niet-gebruikte
bonnen verkoopt, handelt onsociaal, want
dan krijgen toch weer bepaalde personen
andere hoogere rantsoenen, dan de
overheid rechtvaardig achtte. Zelfs al is
wat men clandestien koopt of verkoopt
weinig, het kan het geheele volk ernstig
schaden. Een ieder denke eens rustig na,
wat hiermede wordt bedoeld;
in de derde plaats zal men beseffen,
dat de distributiemaatregelen doelmatig
moeten zijn. Wie even nadenkt, ziet in,
dat geen enkele practische regeling in
staat is, met alle bijzonderheden reke-
ning te houden en dat dus steeds knoopen
moeten worden doorgehakt. De recht
vaardigheid kan nooit geheel worden be
reikt, doch slechts worden benaderd, om
dat de doelmagtiheid verlangt, dat de
stapel regelingen niet torenhoog wordt en
het aantal distributie-ambtenaren bin
nen de perken blijft. Het is natuurlijk
goed wanneer te bevoegder plaatse mel
ding wordt gemaakt van fouten in de
regeling of haar toepassing. Bij de rijks-
bureaux en bij den economischen voor
lichtingsdienst, Rijnstraat 24, Den Haag,
vindt het publiek daarvoor een open oor.
Een deel der bijzondere omstandighe
den komt bovendien door het verleenen
van een „speciale vergunning" tot zijn
recht. Maar nooit zullen alle leemten
kunnen verdwijnen. Wie van de noodzaak
der distributie overtuigd is, zal erkennen
dat er bij elke doelmatige regeling eenige
onbillijkheden kunnen blijven bestaan en
dat het ongeoorloofd is, hier eigenmach
tig corrigeerend op te treden.
Door helder te beseffen, dat de handel
op de zwarte markt een anti-sociale daad
is, zal dit euvel kunnen worden vermeden.
Tegerv hen, die niet goedschiks
medewerken, zal het is duide
lijk in het belang van het al
gemeen worden opgetreden. Men
stelt zich bloot aan scherpe straf- -
maatregelen, tot gevangenisstraf
toe, en dit geldt niet alleen den
onrechtmatigen verkooper, maar
ook den kooper van goederen of
losse bons.
Wie zich inlaat met duistere praktijken
op distributiegebied, zal vroeger of later
de kous op den kop krijgen. De overheid
is zeker niet voornemens ten opzichte van
deze delicten zachtmoedigheid te toonen.
Integendeel: levend in de volle overtui
ging, dat haar maatregelen onder de nu
eenmaal gegeven verhoudingen alleen en
uitsluitend het belang van onze volksge
meenschap op het oog hebben, zal zij
zoo noodig niet terugdeinzen voor be
langrijke verscherping der strafbepa
lingen.
Een ieder, op welke plaats hij ook
staat, hetzij verbruiker of producent,
klein- of groothandelaar, onthoude zich
dan ook ervan, de maatregelen te ontdui
ken, die de overheid heeft genomen voor
de goede functioneering van ons econo
misch leven.
Duizend ki'o thee
verdwenen.
Zondag na het invallen der duisternis
hebben totnogtoe onbekende daders zich
toegang weten te verschaffefn in het thee
pakhuis van de grossiers in thee en koffie
D. Roelofs en zonen in de Spuistraat te
Amsterdam. Via het dak van het belenden
de perceel hebben de dieven dit pand be
reikt. Zij sloegen een dakraam in en kon
den doordringen in het theepakhuis. Daar
laadden zij een partij van duizend kilo
gram thee over in leege zakken. Vervolgens
laadden zij deze op een bakfiets en ver
dwenen er mede.
Alvorens te vertrekken openden de in
brekers nog de brandkast. Vijf en tachtig
bankbiljetten van tien gulden, geborgen in
een geldportefeuille, werden gestolen. De
nummers dezer bandkbiljetten zijn bekend.
De politie van het bureau Warmoesstraat
stelt een diepgaand onderzoek in.
Rechtstreeks van producent aan
consument verboden.
In aansluiting op het reeds eerder ver
schenen persbericht vestigt het rijksbureau
voor de voedselvoorziening in oorlogstijd de
aandacht erop, dat de regeling betreffende
de verplichting van den eierhandel om zich
bij de Nederlandsche Centrale voor eieren
en pluimvee te organiseeren, in de staats
courant is verschenen.
Behalve de reeds aangegeven bijzon
derheden over de indeeling in groepen
van „verzamelaars", „handelaars" en
„grossiers" kan thans nog worden
medegedeeld, dat het verkoopen en af
leveren van eieren door den producent
rechtstreeks aan den consument voor
taan verboden zal zijn. Indien plaatse
lijke gebruiken hiertoe aanleiding
geven, kan de Centrale desgewenscht
van dit verbod, al dan niet onder
bepaalde voorwaarden, ontheffing ver
leenen.
Voorts is nog bepaald, dat verzamelaars,
handelaren en grossiers verplicht zijn, hun
administratie op de door de Centrale aan
gegeven wijze te voeren en dat zij, evenals
de producenten, de aanwijzingen van de
centrale betreffende aflevering van eieren,
dienen na te komen.
Voor handelaren is hieraan nog verbon
den de verplichting, de eieren te schouwen,
te sorteeren en te verpakken op de door de
Centrale aangegeven wijze.
Programma's eindigen om
half zeven.
Voorloopige regeling.
Er is met ingang van Zondag 20
October een wijziging gebracht in de
zendtijden van de Nederlandsche
zenders Jaarsveld en Kootwijk. De
radioprogramma's der omroepvereeni-
gingen en van het Algemeen Neder-
landsch Persbureau eindigen 's avonds
om half zeven.
De uitzendingen van de nieuwsberich
ten hebben nu om zes uur via Kootwijk
en 6.15 via Jaarsveld (herhaling) het
laatst plaats. Het praatje om zeven uur
vervalt. De uitzending van kwart over vijf
wordt aldus: gedeeltelijk een praatje en
gedeeltelijk een uitzending van economisch
nieuws en binnen- en buitenlandsch
nieuws.
De nieuwsberichtenuitzendingen van
s morgens acht uur en des middags één
uur zijn hierdoor aanmerkelijk belangrij
ker geworden.
Deze regeling is nog niet definitief, daar
nog nadere besprekingen zullen worden
gevoerd.
RIJKSCOMMISSIE VAN ADVIES
BIBLIOTHEEKWEZEN.
Bij beschikking van den wnd. secretaris
generaal van het departement van onder
wijs, kunsten en wetenschappen is aan M.
van Empel, op zijn verzoek, eervol ontslag
verleend als lid van de rijkscommissie van
advies inzake het bibliotheekwezen.
DE STRIJD OM DE BABY VOORLOO-
PIG GEËINDIGD.
Van de uitspraak, welke het Haagsche
Gerechtshof op 30 September j.l. deed in
het proces om de baby, waarvan het bezit
na de verwarring, ontstaan bij den bom
inslag in de Bethlehemkliniek alhier op
10 Mei j.l., werd betwist tusschen de fa
milies Steinmetz en van der Winden, bij
welke uitspraak werd bevestigd het von
nis van den president der Haagsche
rechtbank, dat het kind aan de familie
Steinmetz toewees, heeft alleen nog een
beroep in cassatie opengestaan. Naar wij
thans vernemen, heeft de familie van der
Winden van zulk een beroep afgezien,
zoodat dit tragische geschil thans geëin
digd is. Althans voorloopig, want de
familie van der Winden is voornemens,
de zaak opnieuw aanhangig te maken
wanneer het kind twee jaar oud zal zijn
geworden en een erfelijkheidsonderzoek
meer kans op succes zal hebben dan
thans.
ORGANISATIE VAN NATUUR
GENEESKUNDIGEN.
Men deelt het A. N. P. mede: In een te
's-Gravenhage gehouden bijeenkomst van
belanghebbenden en geïnteresseerden heeft
zich een bestuur geconstitueerd van een
landelijke „organisatie van natuurgenees
kundigen" in den ruimsten zin. Het ligt
o.m. in de bedoeling om te geraken tot hei
wegnemen uit de wet op de uitoefening
van de geneeskunde van die belemmerin
gen, die het aan magnetiseurs, kruidendok
ters e.d. onmogelijk maken hun behande
lingsmethoden toe te passen. Als algemeen
leider van de organisatie zal optreden de
heer Otto Zimmerman te Haarlem.
16-JARIGE JONGEN KWAM ONDER
TANK TERECHT.
Op slag gedood.
Bij het demonteeren van een groote olie
tank op het terrein van de machinefabriek
Du Croo en Brans N.V. aan den Valken-
weg te Amsterdam is gistermiddag een ern
stig ongeluk gebeurd..
Deze tank was reeds ten deele gedemon
teerd. Bij het verplaatsen was de 16-jarige
N. van der E. onder de tank gekropen ter
uitvoering van zijn werkzaamheden. Door
nog onopgehelderde oorzaak is het gevaarte,
dat circa anderhalf ton weegt, afgegleden en
op den jongen neergestort. Deze kreeg een
schedelbasisfractuur en was vrijwel op slag
dood.
EEN KOE „GEVONDEN".
Een zekere J. B. kwam in de duisternis
op het eiland Rozenburg, aldus zijn verkla
ring, een koe tegen en bracht het dier aan
vankelijk in de weide, doch ongerust, dat de
viervoeter opnieuw zou wegloopen, had hij
haar aan een touw, dat hij „toevallig" bij
zich had, meegenomen om per eerste ge
legenheid bracht hij de koe per veerboot
van Rozenburg naar Maassluis. Hij bood het
dier bij een veehandelaar te Maassluis aan,
doch de zaak kwam den handelaar erg ver-'
dacht voor en hij stelde terstond de politie
er van in kennis. B. kon aan haar niet op
geven van wien hij het beest had gekocht.
Toen kwam bovenstaand verhaal. „Hij had
de koe gevonden" en zijn dierenliefde had
hem er toe gebracht het beest voor erger on
heilen te bewaren en op bovenstaande wijze
de zaak op te lossen. De politie meende ech
ter, dat andere dingen dan dierenliefde de
drijfveer waren geweest en stelde B. gisteren
ter beschikking van den officier van justitie
te Rotterdam.
OPGAVE VAN VOORRADEN
SLACKTGEVOGELTE.
In aansluiting op het op 1 October jl.
gepubliceerde persbericht betreffende de
opgave van de voorraden slachtgevogelte
deelt het rijksbureau voor de voedsel
voorziening in oorlogstijd nog mede, dat
het verbod om gevogelte af te leveren of
aan te wenden in eigen bedrijf tenzij men
hiertoe machtiging heeft verkregen van
de Nederlandsche centrale voor eieren en
pluimvee te Beekbergen, van toepassing
is op alle geslacht gevogelte, onver
schillig of dit in vrieshuizen is opgesla
gen, op eerigerlei andere wijze is ver
duurzaamd, of in onverduurzaamden toe
stand verkeert. Onder slachten moet hier
mede worden begrepen het dooden van ge
vogelte, dit tevens met het oog op het af
gekondigde verbod om behoudens
machtiging van bovengenoemde centrale
kippen, eenden, kalkoenen en ganzen
te slachten.
AARDAPPELEN IN BESLAG GENOMEN.
Op Zaterdag 19 dezer hebben controleurs
der afdeeling algemeene controle van den
Centralen Crisiscontrpledienst weer de
hand kunnen leggen op eenige partijen
aardappelen, welke men clandestien trachtte
binnen te voeren in het consumptiegebied
Den Haag. In het eerste geval betrof het een
vracht van 700 K.G., welke uit Bleiswijk
afkomstig was en vervoerd werd met een on
geldig geleidebiljet. De tweede partij aard
appelen was was 210 K.G. groot en afkom
stig uit Wassenaar. Deze hoeveelheid, welke
zonder geleidebiljet werd vervoerd, was
verborgen onder dekens en oud hout.
In beide gevallen zijn de aardappelen in
beslag genomen en is tegen de vervoerders
proces-verbaal opgemaakt.
DOOR GASSEN BEDWELMD EN
GEDOOD.
Gisterochtend was de 20-jarige werkman
van Kooy uit Brakel, werkzaam bij den
graanhandel van de firma N. G. J. Schou
ten te Giessen (N.-B.), in de garage van
gemelde firma te Giessen bezig met het in
orde maken van de op de vrachtauto's aan
gebrachte houtgasgeneratoren. Eenigen tijd
later vond men hem bewusteloos op een
auto liggen, terwijl geneeskundige hulp
niet meer mocht baten. Waarschijnlijk heeft
het slachtoffer ontsnapte gassen binnenge
kregen en is tengevolge daarvan gestikt.
MOEDER MET KINDERWAGEN
AANGEREDEN.
Zondagavond is te Heerlerbaan de 23-
jarige mevrouw W., die met een kinder
wagen wandelde, door een passeerende
auto aangereden. De vrouw werd door den
wagen gegrepen, en tegen den grond
gesmakt, waarbij zij een schedelbasisfrac
tuur opliep, waaraan zij korten tijd later
is overleden. De bestuurder, die d<e aan
rijding veroorzaakte, bracht haar onmid
dellijk na het ongeval met zijn auto naar
het St. Josephziekenhuis te Heerlen over.
Het kindje in de kinderwagen kreeg geen
letsel. Het ongeluk is waarschijnlijk aan
de duisternis te wijten.
Uitzendingen van den V.P.R.O. - Door
den V.P.R.O. wordt meegedeeld, dat hjj
heden van 17 tot 17.15 uur een uitzending
verzorgt. De V.P.R.O. komt in de komende
dagen telkens op dit tijdstip terug behalve
op Zaterdag. Dan zendt de V.P.R.O. de mor
genwijding uit om 10'uur,
Ned. R.K. Journalistenvereeniging.
De secretaris van de Ned. R.K. Journalisten
vereeniging, de heer F. Schneiders te Leiden,
is wegens ziekte en operatie als zoodanig
afgetreden. De penningmeester der vereeni-
ging, de heer F. J. H. M. Muller, Claes Per-
synlaan 4, Amstelveen, is thans met het
secretariaat belast.
241. Kobusje slikte pillen en poeders, veel bittere
drankjes en zoete stroopjes. Maar hij bleef wekenlang
ziek. De locomotieven, die dit erg jammer vonden, be
legden een vergadering in de grote loods voor locomo
tieven. Dè „Arend" en de „Snelheid zaten vooraan.
242. Het portret van Kobusje hadden ze in het midden
op een grote tafel geplaatst, opdat iedereen maar goed
zou weten, waar het om ging. Na lang beraad besloot
men 'n grote flesch wonderolie en een zak anijsballetjes
bij Kobus te laten bezorgen.
Door JOHNSTON Mc.CULLEY.
47)
„Kom maar eens mee", zei de agent, die
het blijkbaar niet erg vertrouwde. Daar
aan had hij niet heelemaal ongelijk,want
Warwick zag er in zijn boevenkleeren nu
niet bepaald uit als iemand van de betere
kringen. Bij den chauffeur had het bank
biljet wonderen gedaan. Hij begreep, dat
hij het hier met zoo iets niet behoefde
te probeeren. Als om zich te legimiteeren,
knoopte Warwick zijn jas los, waaronder
zijn avondcostuum te zien was, waarvan
evenwel hemd en vest niet meer die smet-
telooze witheid vertoonden, die de drager
ervan zoo op prijs had gesteld.
„O, zoo, is dat de kwestie", mompelde de
agent, kennelijk meer tevreden gesteld.
„Gaat u maar naar binnen. De juffrouw is
zoo juist ook aangekomen. Zij is hier door
een Chinees of iets dergelijks gebracht".
Warwick moest onwillekeurig glimlachen
toen hij zijn trouwen Japanschen bedien
de Togo aldus hoorde betitelen. Hij haalde
een bankbiljet te voorschijn, dat hij aan den
chauffeur gaf, en deze reed er snel van
door.
„Wat is hier gebeurd?" vroeg hij aan
den agent, terwijl zij samen naar het huis
toe wandelden.
„Dat zult u straks wel hooren. De in
specteur zal u wel te woord staan".
Binnen vond Warwick inderdaad een in-
oecteur der recherche, die hem onderzoe
end opnam.
„Mijn naam is John Warwick", zeide hü,
op den inspecteur toetredend. „Ik kwam
hier voor juffrouw Rodney. Er is haar
vannacht wat overkomen".
„Er zijn er meer, wien vannacht wat is
overkomen", antwoordde de inspecteur.
„Wij kennen u wel. Gaat u maar mee.
Kent u den oom van juffrouw Rodney ook
goed?"
„Oppervlakkig", gaf Warwick toe. „Een
enkele maal heb ik hem hier ontmoet".
„Weet u ook, waar hij zijn bedrijf van
maakte?" vroeg de inspecteur, terwijl hij
zijn metgezel met een steelschen blik aan
keek.
„Geen flauw idee", antwoordde Warwick.
„Zoo, dat dacht ik al", zei de inspecteur,
die zich blijkbaar erg gewichtig vond. „Ik
zal er u iets van vertellen. Hij stond aan
het hoofd van een misdadigersbende en we
hebben al lang op hem geloerd. Vannacht
hebben we een inval in dit huis gedaan en
daarbij is het wat hard toegegaan. Er is
over en weer geschoten en daarbij is de
oude heer gewond. Ik vrees, dat het niet
best met hem is. U moogt wel even naar
hem kijken, als u hem kende".
In de kamer van de Spin, waarheen de
inspecteur hem geleidde, vond Warwick
verschillende personen bijeen. Er waren
een paar menschen, die er kennelijk als
rechercheurs uitzagen en iemand met de
allures van een dokter stond gebogen over
een groote gestalte, die in een hoek van de
kamer op een haastig daarheen gesleepte
matras lag uitgestrekt. De dokter ging op
zij en Warwick herkende in "de figuur op
den grond de Spin, die een groot deel van
zijn zelfverzekerdheid scheen te hebben
verloren.
De Spin glimlachte zwakjes, toen hij
Warwick herkende.
„Zoo, ben je daar?" zei hij. „Ik weet al,
wat er met Sylvia gebeurd is. Ikik
moet je bedanken voor alles, wat je voor
haar gedaan hebtAls haar iets was
overkomen
„Het is niets, waarde heer", antwoordde
Warwick, met een poging tot schertsen, die
hem in deze omstandigheden niet al te best
afging. Hij voelde zich ellendig en wist ook
met zijn zonderlinge kleeren geen raad in
deze omgeving.
„Ik zal het niet lang meer maken", zei
de Spin, pogend zich op te heffen, doclj. al
dadelijk weer in zijn kussens terugvallend.
„Ik zou mijnheer graag even alleen wil
len spreken, kan dat?" wendde hij zich
tot den inspecteur.
Deze keek den dokter eens aan, die zijn
schouders ophaalde. De inspecteur aarzel
de kennelijk, niet wetend, wat zijn plicht
in deze was.
„Nou, vooruit maar", besloot hij. „We
kennen meneer Warwick wel en ik begrijp,
dat u met elkaar nog persoonlijke dingen
hebt te bespreken. Ik zal wel eens gaan
zien hoe de juffrouw het maakt. Gaat u
mee, dokter?" Met een handbeweging gaf
de inspecteur aan de rechercheurs een tee-
ken, dat zij ook hadden heen te gaan en
het gezelschap verwijderde zich zachtjes,
waarna een der rechercheurs de deur ach
ter hen sloot.
„Kom eens wat dichterbij", zei de Spin
tot Warwick, toen de beide mannen alleen
in de kamer waren overgebleven. „Ik moet
je wat vragen. Heb je de papieren, waarop
ik je heb uitgestuurd?"
„Ja, dank zij de tijdige hulp van Togo,
mijnheer. Hier zijn ze".
De Spin maakte een afwerend gebaar.
„Houd ze bij je, mijn jongen. Het heeft nu
geen nut meer, ze aan mij te geven. Ze zijn
bestemd voor een zekeren Walter Pelking-
ham, wiens adres je in mijn boeken zult
vinden. Geef ze aan hem en je zult de
rechtmatige belooning ontvangen".
„Ik heb heel wat avonturen beleefd,
voordat ik ze in handen had", verklaarde
Warwick. Een paar maal heb ik ze gehad
en telkens werden ze me weer afgenomen.
Eerst was het een dievenbende, die me
hinderde en later was er een vreemd jong-
mensch, dat me geweldig dwars zat. Die
laatste was nog maar 'n nieuweling, maar
hij heeft me genoeg last bezorgd. Hij was
vasthoudend als een foxterrier en hij
scheen een geweldig belang aan de papie
ren te hechten".
Een glimlach kwam op het dikke gelaat
van de Spin. „Hoe zag die jongen eruit?"
Warwick beschreef zijn hardnekkigen
tegenstander, van wien hij slechts met be
hulp van Togo de papieren had weten te
bemachtigen. Langzamerhand kwam er een
ondeugende glinstering in de oogen van cte
Spin. Hij scheen nog iets van zijn oude
geestkracht te hebben teruggevonden.
„Dat dacht ik al", zei hij. „Weet je wie
dat geweest is? Dat was die jonge Pel-
kingham zelf. Hij zei me gisteren, dat hij
het ook wilde probeeren de papieren in
handen te krijgen. Blijkbaar vertrouwde
hij mij en mijn systeem niet voldoende.
Als ik je goed ken, heeft hij voor zijn eigen
wijsheid flink moeten boeten. Hij zal wel
vreemd opkijken, als hij de papieren straks
van jou krijgt. Maar de belooning zul je
hebben".
„Dat komt er nu niet zoo erg op aan",
vond Warwick.
De Spin maakte een afwerend gebaar.
„Dat komt er wel degelijk op aan. Ieder
moet krijgen, waarop hij recht heeft. Daar
heb ik mijn leven lang voor gestreden. Ze
hebben mij vroeger ook eens te pakken ge
had en toen heb ik gezworen, dat ik aan
alle ongerechtigheid een einde zou maken.
In vele gevallen is me dat ook gelukt",
voegde hij er nadenkend aan toe. „Daar
voor heb ik telkens ook wel mijn "belooning
gehad, maar vóór alles ging bij mij toch
de rechtvaardigheidZijn oogen staar
den in de verte.
Warwick wist niet goed, wat hij moest
zeggen. Deze zonderlinge man met zijn
groote lichaam, dat half verlamd was, had
gemeend, een goed maatschappelijk werk
te doen, door het onrecht op de hem eigen
wijze te wreken en hij, Warwick, had hem
daarbij geholpen, uit zucht naar avontuur
Daarbij was hij in aanraking gekomen
met het liefste meisje, dat hij kende.
De Spin scheen zijn gedachten te raden.
„Zul je voor Sylvia zorgen?" vroeg hij
plotseling, „Jij bent de eenige, aan wien ik
haar toevertrouw".
„Dat beloof ik u", antwoordde Warwick.
De Spin stak zijn hand uit en hij vatte die
aan, voor het eerst van zijn leven.
„Laat die lui nu maar weer binnen'", zei
de Spin, na een korte pauze. „En laat ook
Sylvia hier komen".
Warwick wendde zich naar de deur en
ging de kamer uit. Er zat een brok in zijn
keel, maar hij wilde het tegenover zichzelf
niet bekennen. In de gang trof hij de poli
tiemannen en den dokter aan.
„Ik ga juffrouw Rodney even halen.
Haar oom wil haar zien", zei hij.
„Ze is beneden in de voorkamer", voeg
de de inspecteur hem toe. „Ik heb haar
daar zoo juist alleen gelaten".
Warwick ging de trap af en deed zacht
jes de deur van de kamer open. Sylvia zat
in een hoek bij het raam naar buiten te
staren. Toen zij hem hoorde binnenko
men, stond zij op en ging naar hem toe.
„John!" zei ze en het volgende oogen-
blik lag ze in zijn armen. „Wat ben ik
blij, dat je behouden bent. Ik heb zoo
naar je verlangd, sedert ik je in dat nare
huis achterliet".
Hij streelde haar over haar blonde
haar. „Kom kindje", zei hij. „Je moet nu
sterk zijn. Je oom verlangt je te zien. Ga
maar naar boven".
Ze maakte zich los uit zijn omarming
en ging naar de deur. Daar wendde ze
zich nog eenmaal om.
„Blijf jij hier op me wachten?" vroeg
ze, terwijl ze hem met haar groote zachte
oogen aankeek.
„Ik wacht op je, dat beloof ik", ant
woordde Warwick zacht.
EINDE.
142e Jaargang
Spoorlijnen
Officieel
Londen 22 Oct. (D
van luchtvaart en het
binnenlandsche veilighei
bekend:
De aanvallen van den
werden Maandagavond
vooral tegen de Midlanc
oevergebied van de
meeste aanvallen eind
ochtenduren, hoewel
later eenige bedrijvighei
gen kon worden vastg
De
New-York, 22 Oct.
York Times verklaart
Londen, dat „de Duitse.,
rende de aanvallen van
boven de Britsche hoofc
Tijdens den ochtend en
het geronk der Duitsche
rend te hooren en de
noeg bommen om iedi
Des nachts keerden zij
bardeerden zij industi
heele land. In alle ste
van de Theems, in di
westkust en in het ii
Schotland en midden-
gemaakt. In het alge
vallen op Londen welis
sief, doch zij duurden
OUD-MINISTER BECK
Boekarest, 22 October
gere Poolsche minister
zaken, Beck, is gisteren
geving van Boekarest gi
ontdekt, dat hij sin'ds
vlucht voorbereidde. In
men een Engelsche pas
Boekarest, 22 Oct. (D
arrestatie van den vrc
minister van buitenland
worden de vólgende
kend. Beck had zijn
geen poging te zulle»
Hij verbrak dit eerewoo
een auto van Snagow
komen en het land te
gin van den internationa
karest-landsgrens wilde
een voor de vlucht gere
dat oogenblik werd hij
politie gearresteerd. Dez<
tevoren kennis gekregei
Beek
van Beck. Beek verklaai
Beek niet, maar een Eng
hij een veSvalschte Eng
pas, die op zijn naam v
toonde. Toen dit niet hie
zijn vrijheid te krijgen rn
van 1K millioen lei. Dit
de staatskas in beslag ge
opgesloten in de politieg
karest.
Naar het tot dusverre
zoek heeft uitgewezen,
gezant niet alleen den v<
pas, maar ook het door
perij gebruikte bedrag v,
ter beschikking gesteld.
Uit Boekarest wordt n
B. gemeld: Het verdere
ontvluchtingspogingen Vc
Poolschen minister van
ken Beek, heeft het Brits
Boekarest steeds meer g
Buiten den vervalscht
plomatieken pas, dien Be
tie toonde, heeft volgens
ringen de Britsche gezai
lioen lei voor de tenuitvi
vluchtingsplannen gegevi
king „geld speelt in dit j
eenige bagage, die Beek
een koffer met een zend-
ook dezen geheimen zer
e Engelschen gekregen.
I
