WAT NU?
MENSCHEN EN MONDEN.
ONS INDISCH HOEKJE.
RADIOPROGRAMMA
(XVII.)
HONDENTROUW EN TROUWE HONDEN.
DE WEG NAAR HUIS.
FEUILLETON
-
TWEEDE BLAD
ELKE JAVAAN IS EEN HEER.
Op tal van. plaatsen op Java treft
men een groote vierkante gras
vlakte aan, waarop de majestueuze
waringins, de heilige boomen, staan.
Die vakte heet „aloen-aloen". Ze is
vergelijkbaar met de Drentsche brin
ken. Aan dat plein staat de woning
van den hoogen Javaanschen ambte
naar, den Regent. Hij is belast met
de onmiddellijke leiding der inheem-
sche bevolking, een taak, even om
vangrijk als belangrijk en schoon!
Een Regent heeft het recht een zon
nescherm te voeren, dat door zijn
kleuren en cirkels diens hoogen
stand in de maatschappij aangeeft
(zie foto). Een Regent is gewoonlijk
een Javaan van hoogen adel, evenals
zijn echtgenoote. Erfelijkheid spreekt
bij de benoeming een voorname rol.
Bij een benoeming wordt hij door
den hoogsten Europeeschen be
stuursambtenaar geïnstalleerd. Dat
is voor een Regentschapshoofdplaats
de dag der dagen. Van heinde en
verre komen autoriteiten, collega's
en belangstellenden. De wegen zijn
vol. De landman heeft zijn werk op
den akker laten rusten. Het is een
feestdag. In dichte drommen trekt de
bevolking op naar de aloen-aloën.
Stampvol zijn de wegen: Java is
uiterst dicht bevolkt. Het terrein is
met vlaggetjes en wimpels versierd.
Nooit klinkt er uit die dichte men-
schenmassa één wanklank op! Van
gedrang of drukte geen sprake. Dit is
een gevolg van de groote innerlijke
beschaving van den Javaan van den
laagsten tot den hoogsten. Elke Ja
vaan is een neer! In de groote Re
gentswoning wachten de bespelers der
gamelan en de vele gasten. Hét voor
de installatie vastgestelde tijdstip
nadert. Een groote auto, omzwermd
door een menigte lagere Javaansche
ambtenaren te paard, nadert, stopt
voor de woning. De hoogste be
stuursambtenaar der provincie stapt
uit. (Een opmerikng: één Javaansche
provincie telt meer bewoners dan
ons heele goede Nedevand!) De ga
melan klinkt. De officieele plechtig
heid begint. De gouverneur wijst den
pas benoemde op het schoone van
zijn taak, de Vader te zijn van hon
derdduizenden landgenooten. Op de
foto ziet u den pas benoemden Re
gent van Kendal (bij Semarang) met
zijn echtgenoote en beide dochtertjes
te midden der vele manden met
bloemen; de Raden-ajoe (zoo is de
titel der echtgenoote) in de fraaie,
gedistingeerde Javaansche kleeding,
de Regent in ambtscostuum, de
dochtertjes in Europeesche kleeren.
Na afloop der plechtigheid is er
feest.
Tot slot een geschiedenis uit de
oude doos. Op het zgn. Javaansch-
Nieuwjaar is het de gewoonte, dat
de Resident den Rogent komt geluk-
wenschen. Dit geschiedt te Semarang
ook. De Resident was een man van
de klok, steeds op tijd aanwezig, op
de minuut af. Maa- de beste breister
laat wel eens een steek vallen. En
nu was de Resident eens niet op tijd!
De Regent geeft order de klok stil te
zetten. Eindelijk na lang wachten
draait een groot rijtuig met den gou
den pajong (zonnescerm) op den bok
de aloen-aloen in, rijdt het erf van
den Regent op. De Resident stapt
zichtbaar geagiteerd uit den wagen.
Daar klinken negen zware kloksla
gen door de pendoppo (voorgalerij
Het gezicht van den hoogsten ambte
naar in het gewest is plotseling opge
klaard: de Resident was tóch op tijd!
Dit een een staaltje- van Javaan
sche hoffelijkheid!
Dr. H. F. TILLEMA
(Namens het Koloniaal
Instituut te Amsterdam).
VRIJDAG.
HILVERSUM I, 415 M. (Nederl.
progr. AVRO). 8.— Gr.pl. (8.30—8.45
ANP-ber.) 10.Morgenwijding.
10.15 Gr.pl. 10.25 Voor de vrouw.
10.30 Ensemble Jack der Kinderen.
(11.11.20 Boekbespr.) 12.15 De Jon
ge Acht. 12.45 Nieuws- en econ. ber.
ANP. 1.Dulcitone-ensemble en so
listen. 1.45 Gr.pl. 2.15 Omroeporkest.
3.Positieve factoren, lezing. 3.20
De Romancers en soilste. 4.15 Disco
causerie. 5.Gr.pl. 5.10 Uit Berlijn:
„Gruss aus der Heimat", progr. yoor
de Duitsche Weermacht. 6.Amuse
mentsorkest en solist. 6.45 „Van
rechtsgemeenschap naar volksge
meenschap". 7.Econ. vragen van
Trouw is altijd een van de meest op den voorgrond tredende eigen
schappen van den hond geweest, misschien wel de hoofdeigenschap,
welke indertijd, eeuwen geleden, de oorzaak is geworden van deze
zoo merkwaardige symbiose tusschen mensch en hond. Hondentrouw
is spreekwoordelijk geworden, en meer dan eens, heel kort geleden
nog, meldden de dagladen daarvan treffende staaltjes. Ook in de
litteratuur, vooral in de verhalen van Jack London, is de trouwe
hond schering en inslag. Inderdaad, het doet een beetje vreemd aan
als we een enkele maal eens een hond ontmoeten, die deze overigens
voortreffelijke eigenschap niet bezit, en als kynoloog ben je geneigd
zoo een exemplaar met een lichtelijk scheel oog aan te kijken.
Ik ken er een, een neen, ik
zeg niet welk ras, want anders
krijg ik alle liefhebbers van dat
slag aan mijn hals, omdat het na
tuurlijk uitgesloten is, dat uitge
rekend hun ras zulk een gemeenen
bastaard zou bezitten. Want, lieve
vrienden, ook misschien wel
juist in de kynologic meent
ieder zijn uil een valkje te zijn.
Maar goed, ik ken er dan zoo een.
Als ik, als vreemde toch, het huis
binnen kom, doet hij geen bek los;
hij blijft als een geboren luiaard in
zijn mand liggen, en zelfs als de
baas thuis komt, geeft hij geen
enkel teeken van blijdschap. Als
een onverschillige Tinus gaat me
vrouw door het leven, trekt zich
van haar omgeving geen snars aan,
interesseert zich alleen voor de
etensbak, en voor mijn Eetje, voor
den dag ANP. 7.15 Gr.pl. (7.30—7.45
Ber. Eng.) 8.— ANP-ber. 8.15 Hoor
spel t.b.v. de W.H.N. 8.30 Ber. (Eng.)
8.45 Omroeporkest en solisten. 9.35
Gr.pl. 9.45 Eng. ber. ANP. 10.
ANP-ber. en sluiting.
HILVERSUM n, 301,5 M. (NCRV)
8.Schriftlezing en meditatie. 8.15
Gewijde muziek (opn.) 8.30 ANP
ber. 8.45 Gr.pl. 9.45 Orgelconcert.
10.30 Morgendienst. 11.Gr.pl. 12.
Ber. 12.15 Rep. of muziek. 12.45
Nieuws- en econ. ber. ANP. 1.
Celesta-ensemble en gr.lp. 2.20 Gr.pl.
Gr.pl. 3.Pianovoordr. en gr.pl. 3.25
Vrouwenhalfuur. 3.45 Bijbellezing.
4.15 Gr.pl. 5.VPRO: Gesprekken
met luisteraars. 5.15 Nieuws-, econ.-
en beursber. ANP. 5.30 Ber. 5.35
Cello, piano en gr.pl. 6.10 NCRV-
Vrouwenkoor en -orkest. 6.45 Van
rechtsgemeenschap naar volksge
meenschap, lezing. 7.7.15 Econ.
vragen van den dag ANP en sluiting.
Nieten
'485ste STAATSLOTERIJ
1011
1019
1038
1046
1087
1096
1124
1178
(Niet officieel)
1250
1272
1290
1305
1313
1337
1399
1416
5de
klasse. 7d*
lijst
1450
1495
1526
1628
1708
1709
1737
1743
1765
1773
1778
1779
1839
1852
1860
1920
Trekking: van
Woensdag: 29 Jan nan 1941
1932
1947
1958
1969
2053
2079
2092
2097
Hooge
Prijzen
2101
f 100,000.-
- 18539
2108
2136
2146
2160
2184
2206
2342
2356
t 50.000.-
- 4736
2380
2400
2436
2458
2477
2478
2496
2571
i
2.000.-
- 17471
2589
2621
2705
2750
2752
2778
2782
2796
1
1.000.— 3199
10958
13187
2818
2868
2920
2971
2975
3006
3009
3039
f
400.-
- 9382
14155
3057
3179
3208
3249
3292
3293
3303
3316
I
200.— 4726
12959
13384
3325
3340
3365
3381
3386
3393
3406
3414
f
100.-
- 1036
2174
3232
6263
11712
12169
3422
3438
3455
3463
3539
3548
3553
3562
13721
15508
15602
3566
3598
3630
3652
3659
3748
3786
3833
Pry zen van f 70.
3848
3897
3953
3959
4046
4056
4063
4076
1197
1212
1271
1280
1401
1558
1666
1790
4213
4238
4318
4339
4422
4447
4454
4463
1798
1960
2003
2039
2056
2077
2180
2307
4476
4479
4516
4525
4549
4558
4569
4584
2475
2498
2547
2661
2670
2717
2721
2734
4608
4624
4627
4645
4677
4730
4800
4833
2758
2945
2962
3076
3112
3161
3162
3378
4857
4948
4954
4961
4994
5025
5100
5103
3389
3460
3478
3526
3943
4111
4300
4440
5127
5325
5368
5439
5443
5519
5528
5540
4453
4540
4573
4665
4721
4786
4897
4911
5543
5566
5588
5591
5619
5740
5772
5809
5017
5023
5042
5089
5097
5105
5115
5234
5816
5842
5889
5897
5907
5960
5998
6078
5353
5444
5549
5555
5956
6040
6099
6303
6127
'6166
6182
6192
6207
6264
6336
6403
6362
6398
6478
6960
7127
7396
7437
7512
6447
6481
6502
6507
6512
6556
«590
6635
7537
7556
7645
7668
7741
8012
8308
8449
6692
.6716
6746
6749
6782
6806
6830
6831
8584
8607
8697
8853
8925
9051
9126
9146
6843
6880
6887
6038
6972
7013
7054
7061
9280
9415
9613
9627
9653
9793
9807
10021
7124
7132
7185
7189
7230
7237
7260
7262
10151
10206
10361
10407
10454
10489
10557
10561
7334
7366
7380
7487
7516
7580
7609
7630
10726
10744
10967
10986
11086
11088
11111
11118
7652
7679
7699
7715
7754
7766
7770
7846
11157
11339
11405
11421
11498
11563
11594
11691
7848
7915
7949
7956
7963
7985
7988
8011
11735
11772
11929
12090
12113
12124
12159
12277
8017
8071
8107
8137
8170
8173
8175
8177
12308
12594
12812
12953
12998
13127
13301
13441
8180
8204
8213
8217
8220
8229
8234
8258
13459
13581
13598
13772
14037
14080
14089
14137
8278
8307
8333
8336
8348
8418
8426
8436
14276
14302
14310
14312
14328
14695
14753
14756
8444
8455
8549
8562
8565
8598
8648
8684
14761
14810
14871
14993
15088
15249
15269
15338
8688
8724
8807
8809
8390
8914
8971
8978
15414
15481
15678
15725
15730
15739
15744
15772
9032
9040
9047
9050
9113
9129
9135
9148
16071
16082
16094
16115
16558
16572
16694
16832
9170
9172
9209
9227
9236
9270
9332
9339
16882
16890
16911
16921
17129
17200
17261
17277
9340
9348
9402
9421
9431
9435
9439
9448
17523
17686
17733
17855
17860
17861
17952
17983
9485
9517
9553
9559
9579
9597
9602'
9634
18030
18133
18316
18940
19062
19281
19421
19432
9707
9736
9787
9861
9890
9933
10024
10037
19688
19753
19850
19367
19982
20009
20063
20593
1009? 10119
10160
10161
10191
10193
10194
10227
20701
20764
20817
20820
20844
21029
21035
21043
10255
10297
10307
10330
10364
10393
10395
10400
21176
21188
21244
21310
21362
21418
21736
21740
10411
10413
10435
10451
10452
10545
10552
10585
21767
21994
10602
10745
10749
10759
10762
10767
10778
10784
10815
10892
10905
10984
11003
11074
11119
11126
11202
11215
11279
11306
11332
11407
11428
T1485
11579
11597
11640
11654
11672
11923
12020
12040
12097
12118
12133
12181
12195
12227
12263
12287
12306
12341
12343
12357
12360
12407
12418
12437
12457
12526
12595
12600
12670
12674
12693
12695
12733
12771
12922
12928
12941
12946
12967
12999
13009
13018
13071
13083
13088
13096
13135
13238
13339
13357
13367
13394
13446
13499
13511
13515
13550
13558
13570
13596
13684
13718
13759
13784
13798
13820
13890
13892
13923
13932
13961
14094
14106
14111
14127
14165
14173
14211
14220
14251
14272
14323
14332
14358
14413
14426
14518
14524
14566
14570
14580
14590
14595
14633
14672
14693
14721
14769
14777
14818
14827
14840
14888
14921
14927
14930
14980
15021
15075
15079
15111
15124
15133
15146
15158
15168
15173
15176
15180
15195
15-221
15229
15238
15267
15287
15306
15310
15353
15533
15558
15579
15590
15592
15628
15686
15692
15719
15729
15798
15857
15908
15930
15945
15991
16006
16016
16114
16141
16186
16211
16238
16259
16266
16276
16287
16332
16424
16523
16530
16551
16565
16582
16591
16603
16632
16649
16698
16727
16732
16766
16786
16803
16819
16812
16857
16856
16884
16891
16916
16957
16984
17011
17026
17047
17051
17097
17128
17130
17132
17133
17165
17207
17217
17243
17253
17263
17316
173-85
17398
17491
17496
17548
17588
17682
17810
17833
17838
17845
17859
17876
17900
17904
17920
17962
18010
18024
18058
18089
18090
18191
18205
18223
18224
18231
18257
18261
18289
18309
18361
18373
18375
18408
18427
18497
18571
18594
18635
58678
18680
186>9S
18712 '18717
18777
18843
18877
18Ö4S
19012
19035
19110
19128 19185
19271
19304
19332
19334
19353
19391
19397
19479
19483
19492
19543
19564
19600
19650
19696
19711
19749
19761
19762
19789
19794
19907
19927
19944
19976
20017
20073
20126
20127
20132
20134
20138
20255
20279
20383
20410
20471
20472
20547
20570
20605
20631
20632- 20789
20816
20827
20836
20864
20873
20874
20891
20894
20926
20931
20939
20950
21017
21076
21097
21160
21192
21197
21247
21233
21260
21274
21304
21312
21342
21373
2i390
21394
21432
21434
21438
21471
21482
21492
21514
21548
21560
21595
21607
21635
21650
21665
21880
21887
21907
21920
21939
o-j 007
wien ze een onverklaarbare vijand
schap heeft opgevat. Als ze de
kans krijgt, vliegt ze hem naar de
keel, maar hij, galante ridder als
hij is, vergeet geen oogenblik met
een dame te doen te hebben, al is
zij dan een Kenau, en hij schudt
haar weer af als een ietwat lastig
insect.
Maar dezulken zijn gelukkig
uitzonderingen, heel erge exeepties
zelfs, want inderdaad is de hon
dentrouw spreekwoordelijk, niet
alleen in onze moedertaal. Op een
oogenblik, dat ik werkelijk wel
wat te veel honden in huis had, en
erover dacht een andere fokteef te
koopen, om het eens met ander
bloed te probeeren, gaf ik mijn
Djoekie weg in een gezin, waar zij
het best had, waar ze natuurlijk
niet letterlijk in de boter werd
gebraden. Ze was bij mij nooit
huishond geweest, had altijd in den
kennel geleefd, omdat ze nu een
maal een tikje wonderlijk was, en
bovendien zich steevast in huis
misdroeg. Ik heb daarvan vroeger
al eens wat verteld.
Ze verliet dus mijn huis, en de
berichten, die ik over haar kreeg
na eenige dagen, luidden in alle
opzichten voortreffelijk: ze was het
zonnetje in huis, was lief met de
kinderen, kortom, men was met
Djoekie hoogelijk ingenomen, en
ik was blij, dat ik van haar af was,
en een goed huis voor haar had
gevonden. Op een goeden zomer
avond echter, 't begon al donker
te worden, werd Eetje plotseling
onrustig. Hij wou maar naar bui
ten, stond voor de achterdeur te
janken, stond op het laatste te
dansen van vreugde, zonder dat
wij ook maar konden bevroeden
waarom. Eindelijk kreeg ik in de
gaten, dat er misschien buiten
wat aan de hand was, waarvoor
Eetje buitengewone interesse had
opgevat. Ik ging dus eens buiten
poolshoogte nemen, en zag tot mijn
verbazing iets in den keftnel be
wegen. De deur stond open, en
toen ik naar binnen keek, zag ik
Djoekie rustig en wel in het stroo
liggen, heerlijk in elkaar gedoken,
met een stuk lijn, die ze blijkbaar
had doorgetrokken of doorgebeten,
nog aan den halsband. De ouwe
zonderling was -weer thuis. Ze had
zich niet aan de voordeur gemeld,
maar was direct door naar haar
oude slaapplaats gegaan, om daai
een tukje te doen. De rest zou
vanzelf wel komen, het eten, de
zoon, de baas en de vrouw. Die rest
kwam ook, prompt natuurlijk: het
eten in overvloedige hoeveelheden,
de zoon in uitbundige vroolijkheid,
de vrouw met een traantje in het
oog, en de baas, nou ja, de baas
nam zich voor om dan maar geen
nieuwe fokteef te koopen, en het
nog maar eens 'te probeeren.
Maar het merkwaardigste komt
nog. De hond, die betrekkelijk
weinig óp Straat was geweest
-men weet, dat ze nu eenmaal liever
onder haar hok lag dan er in
had, om fen haar nieuwe huis
weer naar het oude te komen,
zeker minstens een half uur moe
ten loopen, van het eene eind van
het dorp naar het andere, en langs
een straatweg, waarlangs ieder
oogenblik een zeer druk verkeer
gaat. Bovendien had zij dien weg
nooit of te nimmer geloopen, zoo
dat er geen sprake van 'was, dat
ze dien kende. Afgeschleden van
den trouw welk onfeilbaar in
stinct had haar daarbij geholpen?
Zoo heeft jaren geleden het
„ouwe wijf' ons eens, mijn vrouw
en mij, toen we verdwaald waren,
weer netjes thuis gebracht. We wa
ren verhuisd, en pas in hét dorp
komen wonen. Den eersten avond
den besten gingen we in het don
ker op stap, om een bakker en een
kruidenier te vinden. Die twee
uiterst nuttige menschen vonden
we, maar toen we gefourageerd
hadden, konden we den weg terug
naar de nieuwe woning niet meer
vinden. We kwamen telkens op
dezelfde plek weer uit. Maar we
hadden in het nieuwe huis een nést
van ongeveer veertien dagen lig
gen, en dat moest uitkomst bren
gen. De ouwe, die gehoorzaam met
ons mee aan het dwalen was ge
gaan, werd erbij gehaald. „Kom,
Lies, we moeten naar de kindjes.
Vooruit."
De ouwe snapte het onmid
dellijk wat snapte die
overigens niet! en zette er
een stap in, die ons binnen tien
minuten langs den kortsten
weg thuis bracht. Wat voor een
wonderlijk richtingsinstinct
moet zoo'n dier hebben, om
zoo, in den donkeren avond,
in een plaats waar zij nog
nooit geweest was, den direc-
ten weg naar huis en naar het
nest te vinden!
Tja, wat snapte die ouwe piet,
zei ik. Ze verstond letterlijk alles,
wat we onder elkaar zeiden. Op
het laatst konden we de ui-klank
niet meer uitspreken, of ze stond
al aan de voordeur om uit te gaan.
Daarom zeiden we maar niets
meer, als we van plan waren een
eindje om te gaan, maar maakten
met den wijsvinger van de rechter
hand een kringetje. Na een week
had ze dat ook door, en ze reageer
de er even fel op, als hadden we
haar ronduit met zooveel woorden
uitgenoodigd om mee aan den
wandel te gaan.
Bovendien hield ze er een heel
eigen manier op na om ons iets
aan het verstand te brengen. Had
ze dorst, en was de drinkensbak
leeg, dan stond ze peinzend in den
leegen bak te kijken, en ging
daarna strak naar de kraan staan
turen, waarbij ze een zacht pie
pend geluid produceerde, een echt
liedje van verlangen. En als we
dan deden alsof we .haar totaal
niet begrepen, dan legde ze haar
kop op de aanrecht, in de richting
van de kraan. Hhar dochter Djoekie
deed het nog handiger, die ram
melde eenvoudig met haar etens
bak als ze trek had, zooals de bor
relaar aan zijn glaasje tikt als hij
er „nog eentje recht op en neer"
wil hebben.
Maar over trouw gesproken,
vrijwel alle honden, die ik in
den loop van de jaren heb ge
fokt, kenden mijn vrouw en
mij altijd weer terug, als wij
na eenigen tijd eens gingen
kijken hoe ze het maakten.
Een was werkelijk een kwaaie
rakker geworden, met wien
zijn baas ons eigenlijk niet
alleen durfde te laten. Hij
kwam loeiende de kamer bin
nen, maar de grol verstomde
in zijn keel, toen hij lucht
van ons kreeg, en zijn vroo-
lijk kwispelen deed zijn baas
eenvoudig perplexe staan. Ik
heb ook wel eens een baas
ontmoet, die dat minder ple
zierig vond, maar de fokker
heeft toch altijd nog een
streepje voor!
KYNOLOOG.
MODERNE MAt I1INES VOOR
UW DRUKWERK!
ALKMAARSUHE COURANT,
TEL. 3320.
DOOR DENIS MACKAIL.
22)
„Daar is nooit een antwoord op
gekomen", zei mijnheer Croft. „Hij
was gericht aan den uitvinder. Uw
oom zei, dat hij hem zijn schrijven
niet kwalijk kon nemen en ver
zocht, hem te laten weten wanneer
hij met verlof zou komen, daar hij
al het mogelijke wilde doen om de
zaak in het reine te brengen. Ik
denk, dat als zij een bespreking had-
dr. kunnen voeren, het misverstand
wel uit den weg zou zijn geruimd,
doch de brief kwam drie of vier
weken later terug met het woord
„Gesneuveld" op de enveloppe".
Er viel een lange stilte en juist
toen Jim iets wilde zeggen, stak
Frederik zijn hoofd om het schot
en zei: „Mijnheer Steinwicz vraagt
of u boven komt om te schaken,
mijnheer".
„Ja, zeg maar dat ik direct kom",
zei de heer Croft opstaande. „Ik
vrees, dat ik u alleen moet laten",
wendde hij zich tot Jim. „Ik had
geen idee, dat het al zoo laat was.
Ik heb niemand ooit verteld, wat ik
nu aan u heb medegedeeld, en ik
ben de eenige, die zooveel van de
heele geschiedenis afweet. Misschien
'was het beter geweest te zwijgen,
maar sedert den dood van uw oom,
toen ik begreep wat u aan de nala
tenschap verloren heeft en de' reden
daarvoor, voelde ik, dat ik dit niet
vóór mij mocht houden. En nog
iets", voegde hij er aan toe en zijn
woorden leken wel êen herhaling
van hetgeen de heer Cash hem den
vorigen avond had gezegd, „denk
niet, nu ik u dit heb verteld, dat u
Lloyd aan de kaak kunt stellen. Dat
gaat niet. Nu, ik hoop, dat ik u
gauw weer eens zal zien. Mijn dan!:
voor de lunch". En weg was hij.
Jim bleef nog eenigen tijd in ge
dachten voor zich uit staren, riep
daarna den kellner om af te reke
nen en stond even later op straat.
Wat nu? Hij wilde liever niet
dan zoo laat mogelijk naar zijn ka
mers terugkeeren, om op die ma
nier zoo lang mogelijk in onwetend
heid te blijven omtrent Lush' bewe
gingen, hetgeen hem op dit oogen
blik verkieslijker scheen dan defi
nitief te moeten weten, dat zijn be
diende met vijfhonderd pond op
den loop was. Hij maakte voor zich
zelf uit, dat, als Lush niet tegen het
etensuur kwam opdagen of hem
een bericht had gestuurd, het bewijs
van zijn kwade bedoelingèn daar
mede geleverd waas. Intusschen zou
hij beter ergens anders den tijd
kunnen dooden, dan naar zijn ka
mers, die niet waren schoonge
maakt, terug te keeren, om daar
uren op de onwaarschijnlijke terug
komst van zijn huisknecht te wach
ten. Tegelijkertijd lokte de gedach
te aan het gezelschap, dat hij bij
een bezoek aan een van zijn clubs
zou ontmoeten, hem allesbehalve
aan. Hij zou zich misschien opge
wekter voelen na een nieuwe bestel
ling bij zijn kleermaker, of zelfs bij
den maker van zijn overhemden,
maar daar kon hij niet aan denken.
Hij was hun al meer dan genoeg
schuldig.
Andere sombere of onvruchtbare
ideeën om zijn middag door té
brengen, werden een voor een ver
worpen. Hij voelde zich in een
stemming om naar een waarzegger
te gaan, maar hij wist niet waar hij
zoo iemand moest vinden, dus dat
plan moest hij noodgedwongen ook
laten varen. Ten einde ra&d, over
woog hij juist de mogelijkheid, den
tijd in de eenzame duisternis van
een bioscoop zoek te brengen, toen
hij iets gewaar werd, dat hem op
een holletje in het midden van de
straat bracht.
Een verkeersstremming bij een
kruispunt had een tijdelijken stil
stand veroorzaakt in den stroom
van voertuigen en wat Jim gezien
Rad, was een taxi, die zijn beurt
afwachtte om weer voort te schie
ten. Maar hij had meer gezien dan.
dat; heel even zag hij een deel van
een profiel door het zijraam en te
gelijkertijd was hij er heen gerend
had het portier geopend en was
halverwege binnen, vóór iemand tol
drie had kunnen tellen. A.angezien
de taxi naast een ouden vrachtwa
gen stond, waarvan de motor alleen
op gang kon worden gehouden door
het gaspedaal met behulp van een
stuk ijzerdraad in half-ingedrukten
stand vast te binden, is het niet te
verwonderen, dat de taxichauffeur
onbewust was van het feit, dat zijn
voertuig geënterd was. Het volgen
de oogenblik zette de auto zich weer
met een ruk in beweging en Jim
sloeg het portier achter zich dicht.
„Jirri, ben je niet wijs!" riep de
andere inzittende van de taxi. „Ga
er uit! Hoor je? Ga er direct uit,
of ik gooi je er uit".
„Onmogelijk", zei Jim. „Dat ver
draaide ding rijdt veel te hard, en
als je mij er uit gooit, is het een
voudig moord".
„Nu, laat de taxi dan eerst stop
pen".
„Nooit".
„Ga dan in 's hemelsnaam be
hoorlijk zitten, In plaats van op je
hurken te kruipen neen, niet hier
een van die klapstoeltjes is goed
genoeg voor jou. Je bent toch wel
erg brutaal. Nu wee ik meteen hoe
jij je middagen doorbrengt, wanneer
ik er niet ben. Maar nu heb je het
toch eens te veel gedaan en bent
terecht gekomen bij iemand, die je
kent. Ik hoop, dat het een goede les
voor je zal zijn".
„Neen, heusch Mary", zei Jim.. „Ik
zag je neus, toen ik op het trottoir
stond. Ik kon mij daar onmogelijk
in vergissen. Ik heb zooiets nooit
eerder gedaan. Het was een impul
sieve handeling, net als van dien
moordenaar in Gravesénd een tijdje
geleden. En dien hebben ze vrijge
sproken, omdat hij voor zijn land
gevochten had".
„Nu, dat zullen ze geen tweeden
keer doen", antwoordde Mary, „dus
wees jij ook maar een beetje voor
zichtiger".
,Om eens over iets anders te pra
ten", zei Jim opgewekt, „waar ga je
heen? Zeg, dit is een verduiveld on
gemakkelijk stoeltje. Mag ik niet
naast je komen zitten?"
„Ik ben op weg naar Waterloo-
station, waar ik vader zal ontmoe
ten". antwoordde Mary, „dus je zult
mij jouw aandeel in de kosten van
den rit moeoten geven vóór wij daar
aankomen. En jij blijft zitten, waar
Ik je gezegd heb".
„Zoo zul je mij zeker niet behan
delen, als wij eenmaal getrouwd
zijn", zei Jim.
„Houd nu maar op", zei Mary
„Maar misschien is 't tocli beter dat
je hier gaat zitten, dan kan ik mijn
hoofd door het raampje steken om
den chauffeur te zeggen, dat hij
moet stoppen. Ik zou het jou wel
kunnen laten doen, maar in de eer
ste plaats vertrouw ik je niet, en ten
tweede zou de chauffeur denken,
dat zijn mooi vrachtje behekst was,
als hij in eens jouw leelijk gezicht
om den hoek zag kijken, en van
schrik ergens tegenaan rijden".
„Maar wacht even. Hoe laat gaat
je trein?" vroeg Jim, die van plaats
verwisselde.
„Dat weet ik heusch niet. Ik moet
vader om half vier op perron num
mer zooveel ontmoeten. Ik weet het
nummer niet meer precies, maar ik
heb tijd genoeg. Kom nu, laat mij
r:u even bij het raampje".
„Een oogenblik. Waar is Fel-
man?"
(Pelman was de naam, waaron
der Mary's kamermeisje, wier naam
in werkelijkheid Pullman was, bij
haar en haar kennissen bekend was.
De oorsprong van dezen bijnaam
kon worden gezocht in de algemee-
ne bekwaamheid van deze hulp).
„Gelukkig voor jou", zei Mary, in
antwoord op deze vraag, „is Pel
man vanmorgen met veertien dagen
vacantie gegaan; anders zat je nu
niet in deze taxi".
(Wordt vervolgd).
%- i^u. te». - -