WAT NU? MENSCHEN EN MONDEN. ONS INDISCH HOEKJE. RADIOPROGRAMMA (XVII.) HONDENTROUW EN TROUWE HONDEN. DE WEG NAAR HUIS. FEUILLETON - TWEEDE BLAD ELKE JAVAAN IS EEN HEER. Op tal van. plaatsen op Java treft men een groote vierkante gras vlakte aan, waarop de majestueuze waringins, de heilige boomen, staan. Die vakte heet „aloen-aloen". Ze is vergelijkbaar met de Drentsche brin ken. Aan dat plein staat de woning van den hoogen Javaanschen ambte naar, den Regent. Hij is belast met de onmiddellijke leiding der inheem- sche bevolking, een taak, even om vangrijk als belangrijk en schoon! Een Regent heeft het recht een zon nescherm te voeren, dat door zijn kleuren en cirkels diens hoogen stand in de maatschappij aangeeft (zie foto). Een Regent is gewoonlijk een Javaan van hoogen adel, evenals zijn echtgenoote. Erfelijkheid spreekt bij de benoeming een voorname rol. Bij een benoeming wordt hij door den hoogsten Europeeschen be stuursambtenaar geïnstalleerd. Dat is voor een Regentschapshoofdplaats de dag der dagen. Van heinde en verre komen autoriteiten, collega's en belangstellenden. De wegen zijn vol. De landman heeft zijn werk op den akker laten rusten. Het is een feestdag. In dichte drommen trekt de bevolking op naar de aloen-aloën. Stampvol zijn de wegen: Java is uiterst dicht bevolkt. Het terrein is met vlaggetjes en wimpels versierd. Nooit klinkt er uit die dichte men- schenmassa één wanklank op! Van gedrang of drukte geen sprake. Dit is een gevolg van de groote innerlijke beschaving van den Javaan van den laagsten tot den hoogsten. Elke Ja vaan is een neer! In de groote Re gentswoning wachten de bespelers der gamelan en de vele gasten. Hét voor de installatie vastgestelde tijdstip nadert. Een groote auto, omzwermd door een menigte lagere Javaansche ambtenaren te paard, nadert, stopt voor de woning. De hoogste be stuursambtenaar der provincie stapt uit. (Een opmerikng: één Javaansche provincie telt meer bewoners dan ons heele goede Nedevand!) De ga melan klinkt. De officieele plechtig heid begint. De gouverneur wijst den pas benoemde op het schoone van zijn taak, de Vader te zijn van hon derdduizenden landgenooten. Op de foto ziet u den pas benoemden Re gent van Kendal (bij Semarang) met zijn echtgenoote en beide dochtertjes te midden der vele manden met bloemen; de Raden-ajoe (zoo is de titel der echtgenoote) in de fraaie, gedistingeerde Javaansche kleeding, de Regent in ambtscostuum, de dochtertjes in Europeesche kleeren. Na afloop der plechtigheid is er feest. Tot slot een geschiedenis uit de oude doos. Op het zgn. Javaansch- Nieuwjaar is het de gewoonte, dat de Resident den Rogent komt geluk- wenschen. Dit geschiedt te Semarang ook. De Resident was een man van de klok, steeds op tijd aanwezig, op de minuut af. Maa- de beste breister laat wel eens een steek vallen. En nu was de Resident eens niet op tijd! De Regent geeft order de klok stil te zetten. Eindelijk na lang wachten draait een groot rijtuig met den gou den pajong (zonnescerm) op den bok de aloen-aloen in, rijdt het erf van den Regent op. De Resident stapt zichtbaar geagiteerd uit den wagen. Daar klinken negen zware kloksla gen door de pendoppo (voorgalerij Het gezicht van den hoogsten ambte naar in het gewest is plotseling opge klaard: de Resident was tóch op tijd! Dit een een staaltje- van Javaan sche hoffelijkheid! Dr. H. F. TILLEMA (Namens het Koloniaal Instituut te Amsterdam). VRIJDAG. HILVERSUM I, 415 M. (Nederl. progr. AVRO). 8.— Gr.pl. (8.30—8.45 ANP-ber.) 10.Morgenwijding. 10.15 Gr.pl. 10.25 Voor de vrouw. 10.30 Ensemble Jack der Kinderen. (11.11.20 Boekbespr.) 12.15 De Jon ge Acht. 12.45 Nieuws- en econ. ber. ANP. 1.Dulcitone-ensemble en so listen. 1.45 Gr.pl. 2.15 Omroeporkest. 3.Positieve factoren, lezing. 3.20 De Romancers en soilste. 4.15 Disco causerie. 5.Gr.pl. 5.10 Uit Berlijn: „Gruss aus der Heimat", progr. yoor de Duitsche Weermacht. 6.Amuse mentsorkest en solist. 6.45 „Van rechtsgemeenschap naar volksge meenschap". 7.Econ. vragen van Trouw is altijd een van de meest op den voorgrond tredende eigen schappen van den hond geweest, misschien wel de hoofdeigenschap, welke indertijd, eeuwen geleden, de oorzaak is geworden van deze zoo merkwaardige symbiose tusschen mensch en hond. Hondentrouw is spreekwoordelijk geworden, en meer dan eens, heel kort geleden nog, meldden de dagladen daarvan treffende staaltjes. Ook in de litteratuur, vooral in de verhalen van Jack London, is de trouwe hond schering en inslag. Inderdaad, het doet een beetje vreemd aan als we een enkele maal eens een hond ontmoeten, die deze overigens voortreffelijke eigenschap niet bezit, en als kynoloog ben je geneigd zoo een exemplaar met een lichtelijk scheel oog aan te kijken. Ik ken er een, een neen, ik zeg niet welk ras, want anders krijg ik alle liefhebbers van dat slag aan mijn hals, omdat het na tuurlijk uitgesloten is, dat uitge rekend hun ras zulk een gemeenen bastaard zou bezitten. Want, lieve vrienden, ook misschien wel juist in de kynologic meent ieder zijn uil een valkje te zijn. Maar goed, ik ken er dan zoo een. Als ik, als vreemde toch, het huis binnen kom, doet hij geen bek los; hij blijft als een geboren luiaard in zijn mand liggen, en zelfs als de baas thuis komt, geeft hij geen enkel teeken van blijdschap. Als een onverschillige Tinus gaat me vrouw door het leven, trekt zich van haar omgeving geen snars aan, interesseert zich alleen voor de etensbak, en voor mijn Eetje, voor den dag ANP. 7.15 Gr.pl. (7.30—7.45 Ber. Eng.) 8.— ANP-ber. 8.15 Hoor spel t.b.v. de W.H.N. 8.30 Ber. (Eng.) 8.45 Omroeporkest en solisten. 9.35 Gr.pl. 9.45 Eng. ber. ANP. 10. ANP-ber. en sluiting. HILVERSUM n, 301,5 M. (NCRV) 8.Schriftlezing en meditatie. 8.15 Gewijde muziek (opn.) 8.30 ANP ber. 8.45 Gr.pl. 9.45 Orgelconcert. 10.30 Morgendienst. 11.Gr.pl. 12. Ber. 12.15 Rep. of muziek. 12.45 Nieuws- en econ. ber. ANP. 1. Celesta-ensemble en gr.lp. 2.20 Gr.pl. Gr.pl. 3.Pianovoordr. en gr.pl. 3.25 Vrouwenhalfuur. 3.45 Bijbellezing. 4.15 Gr.pl. 5.VPRO: Gesprekken met luisteraars. 5.15 Nieuws-, econ.- en beursber. ANP. 5.30 Ber. 5.35 Cello, piano en gr.pl. 6.10 NCRV- Vrouwenkoor en -orkest. 6.45 Van rechtsgemeenschap naar volksge meenschap, lezing. 7.7.15 Econ. vragen van den dag ANP en sluiting. Nieten '485ste STAATSLOTERIJ 1011 1019 1038 1046 1087 1096 1124 1178 (Niet officieel) 1250 1272 1290 1305 1313 1337 1399 1416 5de klasse. 7d* lijst 1450 1495 1526 1628 1708 1709 1737 1743 1765 1773 1778 1779 1839 1852 1860 1920 Trekking: van Woensdag: 29 Jan nan 1941 1932 1947 1958 1969 2053 2079 2092 2097 Hooge Prijzen 2101 f 100,000.- - 18539 2108 2136 2146 2160 2184 2206 2342 2356 t 50.000.- - 4736 2380 2400 2436 2458 2477 2478 2496 2571 i 2.000.- - 17471 2589 2621 2705 2750 2752 2778 2782 2796 1 1.000.— 3199 10958 13187 2818 2868 2920 2971 2975 3006 3009 3039 f 400.- - 9382 14155 3057 3179 3208 3249 3292 3293 3303 3316 I 200.— 4726 12959 13384 3325 3340 3365 3381 3386 3393 3406 3414 f 100.- - 1036 2174 3232 6263 11712 12169 3422 3438 3455 3463 3539 3548 3553 3562 13721 15508 15602 3566 3598 3630 3652 3659 3748 3786 3833 Pry zen van f 70. 3848 3897 3953 3959 4046 4056 4063 4076 1197 1212 1271 1280 1401 1558 1666 1790 4213 4238 4318 4339 4422 4447 4454 4463 1798 1960 2003 2039 2056 2077 2180 2307 4476 4479 4516 4525 4549 4558 4569 4584 2475 2498 2547 2661 2670 2717 2721 2734 4608 4624 4627 4645 4677 4730 4800 4833 2758 2945 2962 3076 3112 3161 3162 3378 4857 4948 4954 4961 4994 5025 5100 5103 3389 3460 3478 3526 3943 4111 4300 4440 5127 5325 5368 5439 5443 5519 5528 5540 4453 4540 4573 4665 4721 4786 4897 4911 5543 5566 5588 5591 5619 5740 5772 5809 5017 5023 5042 5089 5097 5105 5115 5234 5816 5842 5889 5897 5907 5960 5998 6078 5353 5444 5549 5555 5956 6040 6099 6303 6127 '6166 6182 6192 6207 6264 6336 6403 6362 6398 6478 6960 7127 7396 7437 7512 6447 6481 6502 6507 6512 6556 «590 6635 7537 7556 7645 7668 7741 8012 8308 8449 6692 .6716 6746 6749 6782 6806 6830 6831 8584 8607 8697 8853 8925 9051 9126 9146 6843 6880 6887 6038 6972 7013 7054 7061 9280 9415 9613 9627 9653 9793 9807 10021 7124 7132 7185 7189 7230 7237 7260 7262 10151 10206 10361 10407 10454 10489 10557 10561 7334 7366 7380 7487 7516 7580 7609 7630 10726 10744 10967 10986 11086 11088 11111 11118 7652 7679 7699 7715 7754 7766 7770 7846 11157 11339 11405 11421 11498 11563 11594 11691 7848 7915 7949 7956 7963 7985 7988 8011 11735 11772 11929 12090 12113 12124 12159 12277 8017 8071 8107 8137 8170 8173 8175 8177 12308 12594 12812 12953 12998 13127 13301 13441 8180 8204 8213 8217 8220 8229 8234 8258 13459 13581 13598 13772 14037 14080 14089 14137 8278 8307 8333 8336 8348 8418 8426 8436 14276 14302 14310 14312 14328 14695 14753 14756 8444 8455 8549 8562 8565 8598 8648 8684 14761 14810 14871 14993 15088 15249 15269 15338 8688 8724 8807 8809 8390 8914 8971 8978 15414 15481 15678 15725 15730 15739 15744 15772 9032 9040 9047 9050 9113 9129 9135 9148 16071 16082 16094 16115 16558 16572 16694 16832 9170 9172 9209 9227 9236 9270 9332 9339 16882 16890 16911 16921 17129 17200 17261 17277 9340 9348 9402 9421 9431 9435 9439 9448 17523 17686 17733 17855 17860 17861 17952 17983 9485 9517 9553 9559 9579 9597 9602' 9634 18030 18133 18316 18940 19062 19281 19421 19432 9707 9736 9787 9861 9890 9933 10024 10037 19688 19753 19850 19367 19982 20009 20063 20593 1009? 10119 10160 10161 10191 10193 10194 10227 20701 20764 20817 20820 20844 21029 21035 21043 10255 10297 10307 10330 10364 10393 10395 10400 21176 21188 21244 21310 21362 21418 21736 21740 10411 10413 10435 10451 10452 10545 10552 10585 21767 21994 10602 10745 10749 10759 10762 10767 10778 10784 10815 10892 10905 10984 11003 11074 11119 11126 11202 11215 11279 11306 11332 11407 11428 T1485 11579 11597 11640 11654 11672 11923 12020 12040 12097 12118 12133 12181 12195 12227 12263 12287 12306 12341 12343 12357 12360 12407 12418 12437 12457 12526 12595 12600 12670 12674 12693 12695 12733 12771 12922 12928 12941 12946 12967 12999 13009 13018 13071 13083 13088 13096 13135 13238 13339 13357 13367 13394 13446 13499 13511 13515 13550 13558 13570 13596 13684 13718 13759 13784 13798 13820 13890 13892 13923 13932 13961 14094 14106 14111 14127 14165 14173 14211 14220 14251 14272 14323 14332 14358 14413 14426 14518 14524 14566 14570 14580 14590 14595 14633 14672 14693 14721 14769 14777 14818 14827 14840 14888 14921 14927 14930 14980 15021 15075 15079 15111 15124 15133 15146 15158 15168 15173 15176 15180 15195 15-221 15229 15238 15267 15287 15306 15310 15353 15533 15558 15579 15590 15592 15628 15686 15692 15719 15729 15798 15857 15908 15930 15945 15991 16006 16016 16114 16141 16186 16211 16238 16259 16266 16276 16287 16332 16424 16523 16530 16551 16565 16582 16591 16603 16632 16649 16698 16727 16732 16766 16786 16803 16819 16812 16857 16856 16884 16891 16916 16957 16984 17011 17026 17047 17051 17097 17128 17130 17132 17133 17165 17207 17217 17243 17253 17263 17316 173-85 17398 17491 17496 17548 17588 17682 17810 17833 17838 17845 17859 17876 17900 17904 17920 17962 18010 18024 18058 18089 18090 18191 18205 18223 18224 18231 18257 18261 18289 18309 18361 18373 18375 18408 18427 18497 18571 18594 18635 58678 18680 186>9S 18712 '18717 18777 18843 18877 18Ö4S 19012 19035 19110 19128 19185 19271 19304 19332 19334 19353 19391 19397 19479 19483 19492 19543 19564 19600 19650 19696 19711 19749 19761 19762 19789 19794 19907 19927 19944 19976 20017 20073 20126 20127 20132 20134 20138 20255 20279 20383 20410 20471 20472 20547 20570 20605 20631 20632- 20789 20816 20827 20836 20864 20873 20874 20891 20894 20926 20931 20939 20950 21017 21076 21097 21160 21192 21197 21247 21233 21260 21274 21304 21312 21342 21373 2i390 21394 21432 21434 21438 21471 21482 21492 21514 21548 21560 21595 21607 21635 21650 21665 21880 21887 21907 21920 21939 o-j 007 wien ze een onverklaarbare vijand schap heeft opgevat. Als ze de kans krijgt, vliegt ze hem naar de keel, maar hij, galante ridder als hij is, vergeet geen oogenblik met een dame te doen te hebben, al is zij dan een Kenau, en hij schudt haar weer af als een ietwat lastig insect. Maar dezulken zijn gelukkig uitzonderingen, heel erge exeepties zelfs, want inderdaad is de hon dentrouw spreekwoordelijk, niet alleen in onze moedertaal. Op een oogenblik, dat ik werkelijk wel wat te veel honden in huis had, en erover dacht een andere fokteef te koopen, om het eens met ander bloed te probeeren, gaf ik mijn Djoekie weg in een gezin, waar zij het best had, waar ze natuurlijk niet letterlijk in de boter werd gebraden. Ze was bij mij nooit huishond geweest, had altijd in den kennel geleefd, omdat ze nu een maal een tikje wonderlijk was, en bovendien zich steevast in huis misdroeg. Ik heb daarvan vroeger al eens wat verteld. Ze verliet dus mijn huis, en de berichten, die ik over haar kreeg na eenige dagen, luidden in alle opzichten voortreffelijk: ze was het zonnetje in huis, was lief met de kinderen, kortom, men was met Djoekie hoogelijk ingenomen, en ik was blij, dat ik van haar af was, en een goed huis voor haar had gevonden. Op een goeden zomer avond echter, 't begon al donker te worden, werd Eetje plotseling onrustig. Hij wou maar naar bui ten, stond voor de achterdeur te janken, stond op het laatste te dansen van vreugde, zonder dat wij ook maar konden bevroeden waarom. Eindelijk kreeg ik in de gaten, dat er misschien buiten wat aan de hand was, waarvoor Eetje buitengewone interesse had opgevat. Ik ging dus eens buiten poolshoogte nemen, en zag tot mijn verbazing iets in den keftnel be wegen. De deur stond open, en toen ik naar binnen keek, zag ik Djoekie rustig en wel in het stroo liggen, heerlijk in elkaar gedoken, met een stuk lijn, die ze blijkbaar had doorgetrokken of doorgebeten, nog aan den halsband. De ouwe zonderling was -weer thuis. Ze had zich niet aan de voordeur gemeld, maar was direct door naar haar oude slaapplaats gegaan, om daai een tukje te doen. De rest zou vanzelf wel komen, het eten, de zoon, de baas en de vrouw. Die rest kwam ook, prompt natuurlijk: het eten in overvloedige hoeveelheden, de zoon in uitbundige vroolijkheid, de vrouw met een traantje in het oog, en de baas, nou ja, de baas nam zich voor om dan maar geen nieuwe fokteef te koopen, en het nog maar eens 'te probeeren. Maar het merkwaardigste komt nog. De hond, die betrekkelijk weinig óp Straat was geweest -men weet, dat ze nu eenmaal liever onder haar hok lag dan er in had, om fen haar nieuwe huis weer naar het oude te komen, zeker minstens een half uur moe ten loopen, van het eene eind van het dorp naar het andere, en langs een straatweg, waarlangs ieder oogenblik een zeer druk verkeer gaat. Bovendien had zij dien weg nooit of te nimmer geloopen, zoo dat er geen sprake van 'was, dat ze dien kende. Afgeschleden van den trouw welk onfeilbaar in stinct had haar daarbij geholpen? Zoo heeft jaren geleden het „ouwe wijf' ons eens, mijn vrouw en mij, toen we verdwaald waren, weer netjes thuis gebracht. We wa ren verhuisd, en pas in hét dorp komen wonen. Den eersten avond den besten gingen we in het don ker op stap, om een bakker en een kruidenier te vinden. Die twee uiterst nuttige menschen vonden we, maar toen we gefourageerd hadden, konden we den weg terug naar de nieuwe woning niet meer vinden. We kwamen telkens op dezelfde plek weer uit. Maar we hadden in het nieuwe huis een nést van ongeveer veertien dagen lig gen, en dat moest uitkomst bren gen. De ouwe, die gehoorzaam met ons mee aan het dwalen was ge gaan, werd erbij gehaald. „Kom, Lies, we moeten naar de kindjes. Vooruit." De ouwe snapte het onmid dellijk wat snapte die overigens niet! en zette er een stap in, die ons binnen tien minuten langs den kortsten weg thuis bracht. Wat voor een wonderlijk richtingsinstinct moet zoo'n dier hebben, om zoo, in den donkeren avond, in een plaats waar zij nog nooit geweest was, den direc- ten weg naar huis en naar het nest te vinden! Tja, wat snapte die ouwe piet, zei ik. Ze verstond letterlijk alles, wat we onder elkaar zeiden. Op het laatst konden we de ui-klank niet meer uitspreken, of ze stond al aan de voordeur om uit te gaan. Daarom zeiden we maar niets meer, als we van plan waren een eindje om te gaan, maar maakten met den wijsvinger van de rechter hand een kringetje. Na een week had ze dat ook door, en ze reageer de er even fel op, als hadden we haar ronduit met zooveel woorden uitgenoodigd om mee aan den wandel te gaan. Bovendien hield ze er een heel eigen manier op na om ons iets aan het verstand te brengen. Had ze dorst, en was de drinkensbak leeg, dan stond ze peinzend in den leegen bak te kijken, en ging daarna strak naar de kraan staan turen, waarbij ze een zacht pie pend geluid produceerde, een echt liedje van verlangen. En als we dan deden alsof we .haar totaal niet begrepen, dan legde ze haar kop op de aanrecht, in de richting van de kraan. Hhar dochter Djoekie deed het nog handiger, die ram melde eenvoudig met haar etens bak als ze trek had, zooals de bor relaar aan zijn glaasje tikt als hij er „nog eentje recht op en neer" wil hebben. Maar over trouw gesproken, vrijwel alle honden, die ik in den loop van de jaren heb ge fokt, kenden mijn vrouw en mij altijd weer terug, als wij na eenigen tijd eens gingen kijken hoe ze het maakten. Een was werkelijk een kwaaie rakker geworden, met wien zijn baas ons eigenlijk niet alleen durfde te laten. Hij kwam loeiende de kamer bin nen, maar de grol verstomde in zijn keel, toen hij lucht van ons kreeg, en zijn vroo- lijk kwispelen deed zijn baas eenvoudig perplexe staan. Ik heb ook wel eens een baas ontmoet, die dat minder ple zierig vond, maar de fokker heeft toch altijd nog een streepje voor! KYNOLOOG. MODERNE MAt I1INES VOOR UW DRUKWERK! ALKMAARSUHE COURANT, TEL. 3320. DOOR DENIS MACKAIL. 22) „Daar is nooit een antwoord op gekomen", zei mijnheer Croft. „Hij was gericht aan den uitvinder. Uw oom zei, dat hij hem zijn schrijven niet kwalijk kon nemen en ver zocht, hem te laten weten wanneer hij met verlof zou komen, daar hij al het mogelijke wilde doen om de zaak in het reine te brengen. Ik denk, dat als zij een bespreking had- dr. kunnen voeren, het misverstand wel uit den weg zou zijn geruimd, doch de brief kwam drie of vier weken later terug met het woord „Gesneuveld" op de enveloppe". Er viel een lange stilte en juist toen Jim iets wilde zeggen, stak Frederik zijn hoofd om het schot en zei: „Mijnheer Steinwicz vraagt of u boven komt om te schaken, mijnheer". „Ja, zeg maar dat ik direct kom", zei de heer Croft opstaande. „Ik vrees, dat ik u alleen moet laten", wendde hij zich tot Jim. „Ik had geen idee, dat het al zoo laat was. Ik heb niemand ooit verteld, wat ik nu aan u heb medegedeeld, en ik ben de eenige, die zooveel van de heele geschiedenis afweet. Misschien 'was het beter geweest te zwijgen, maar sedert den dood van uw oom, toen ik begreep wat u aan de nala tenschap verloren heeft en de' reden daarvoor, voelde ik, dat ik dit niet vóór mij mocht houden. En nog iets", voegde hij er aan toe en zijn woorden leken wel êen herhaling van hetgeen de heer Cash hem den vorigen avond had gezegd, „denk niet, nu ik u dit heb verteld, dat u Lloyd aan de kaak kunt stellen. Dat gaat niet. Nu, ik hoop, dat ik u gauw weer eens zal zien. Mijn dan!: voor de lunch". En weg was hij. Jim bleef nog eenigen tijd in ge dachten voor zich uit staren, riep daarna den kellner om af te reke nen en stond even later op straat. Wat nu? Hij wilde liever niet dan zoo laat mogelijk naar zijn ka mers terugkeeren, om op die ma nier zoo lang mogelijk in onwetend heid te blijven omtrent Lush' bewe gingen, hetgeen hem op dit oogen blik verkieslijker scheen dan defi nitief te moeten weten, dat zijn be diende met vijfhonderd pond op den loop was. Hij maakte voor zich zelf uit, dat, als Lush niet tegen het etensuur kwam opdagen of hem een bericht had gestuurd, het bewijs van zijn kwade bedoelingèn daar mede geleverd waas. Intusschen zou hij beter ergens anders den tijd kunnen dooden, dan naar zijn ka mers, die niet waren schoonge maakt, terug te keeren, om daar uren op de onwaarschijnlijke terug komst van zijn huisknecht te wach ten. Tegelijkertijd lokte de gedach te aan het gezelschap, dat hij bij een bezoek aan een van zijn clubs zou ontmoeten, hem allesbehalve aan. Hij zou zich misschien opge wekter voelen na een nieuwe bestel ling bij zijn kleermaker, of zelfs bij den maker van zijn overhemden, maar daar kon hij niet aan denken. Hij was hun al meer dan genoeg schuldig. Andere sombere of onvruchtbare ideeën om zijn middag door té brengen, werden een voor een ver worpen. Hij voelde zich in een stemming om naar een waarzegger te gaan, maar hij wist niet waar hij zoo iemand moest vinden, dus dat plan moest hij noodgedwongen ook laten varen. Ten einde ra&d, over woog hij juist de mogelijkheid, den tijd in de eenzame duisternis van een bioscoop zoek te brengen, toen hij iets gewaar werd, dat hem op een holletje in het midden van de straat bracht. Een verkeersstremming bij een kruispunt had een tijdelijken stil stand veroorzaakt in den stroom van voertuigen en wat Jim gezien Rad, was een taxi, die zijn beurt afwachtte om weer voort te schie ten. Maar hij had meer gezien dan. dat; heel even zag hij een deel van een profiel door het zijraam en te gelijkertijd was hij er heen gerend had het portier geopend en was halverwege binnen, vóór iemand tol drie had kunnen tellen. A.angezien de taxi naast een ouden vrachtwa gen stond, waarvan de motor alleen op gang kon worden gehouden door het gaspedaal met behulp van een stuk ijzerdraad in half-ingedrukten stand vast te binden, is het niet te verwonderen, dat de taxichauffeur onbewust was van het feit, dat zijn voertuig geënterd was. Het volgen de oogenblik zette de auto zich weer met een ruk in beweging en Jim sloeg het portier achter zich dicht. „Jirri, ben je niet wijs!" riep de andere inzittende van de taxi. „Ga er uit! Hoor je? Ga er direct uit, of ik gooi je er uit". „Onmogelijk", zei Jim. „Dat ver draaide ding rijdt veel te hard, en als je mij er uit gooit, is het een voudig moord". „Nu, laat de taxi dan eerst stop pen". „Nooit". „Ga dan in 's hemelsnaam be hoorlijk zitten, In plaats van op je hurken te kruipen neen, niet hier een van die klapstoeltjes is goed genoeg voor jou. Je bent toch wel erg brutaal. Nu wee ik meteen hoe jij je middagen doorbrengt, wanneer ik er niet ben. Maar nu heb je het toch eens te veel gedaan en bent terecht gekomen bij iemand, die je kent. Ik hoop, dat het een goede les voor je zal zijn". „Neen, heusch Mary", zei Jim.. „Ik zag je neus, toen ik op het trottoir stond. Ik kon mij daar onmogelijk in vergissen. Ik heb zooiets nooit eerder gedaan. Het was een impul sieve handeling, net als van dien moordenaar in Gravesénd een tijdje geleden. En dien hebben ze vrijge sproken, omdat hij voor zijn land gevochten had". „Nu, dat zullen ze geen tweeden keer doen", antwoordde Mary, „dus wees jij ook maar een beetje voor zichtiger". ,Om eens over iets anders te pra ten", zei Jim opgewekt, „waar ga je heen? Zeg, dit is een verduiveld on gemakkelijk stoeltje. Mag ik niet naast je komen zitten?" „Ik ben op weg naar Waterloo- station, waar ik vader zal ontmoe ten". antwoordde Mary, „dus je zult mij jouw aandeel in de kosten van den rit moeoten geven vóór wij daar aankomen. En jij blijft zitten, waar Ik je gezegd heb". „Zoo zul je mij zeker niet behan delen, als wij eenmaal getrouwd zijn", zei Jim. „Houd nu maar op", zei Mary „Maar misschien is 't tocli beter dat je hier gaat zitten, dan kan ik mijn hoofd door het raampje steken om den chauffeur te zeggen, dat hij moet stoppen. Ik zou het jou wel kunnen laten doen, maar in de eer ste plaats vertrouw ik je niet, en ten tweede zou de chauffeur denken, dat zijn mooi vrachtje behekst was, als hij in eens jouw leelijk gezicht om den hoek zag kijken, en van schrik ergens tegenaan rijden". „Maar wacht even. Hoe laat gaat je trein?" vroeg Jim, die van plaats verwisselde. „Dat weet ik heusch niet. Ik moet vader om half vier op perron num mer zooveel ontmoeten. Ik weet het nummer niet meer precies, maar ik heb tijd genoeg. Kom nu, laat mij r:u even bij het raampje". „Een oogenblik. Waar is Fel- man?" (Pelman was de naam, waaron der Mary's kamermeisje, wier naam in werkelijkheid Pullman was, bij haar en haar kennissen bekend was. De oorsprong van dezen bijnaam kon worden gezocht in de algemee- ne bekwaamheid van deze hulp). „Gelukkig voor jou", zei Mary, in antwoord op deze vraag, „is Pel man vanmorgen met veertien dagen vacantie gegaan; anders zat je nu niet in deze taxi". (Wordt vervolgd). %- i^u. te». - -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1941 | | pagina 8