huiswaarts. Pionniers van den Arbeidsdienst keeren Ongeregeldheden te Den Haag. ALKMAARSCHE COURANT VAN DONDERDAG 21 AUGUSTUS 1941. Pagina 3 DRIE DIEVEN OP DE VLUCHT. De bewoonster van een beneden huis aan de Zocherstraat te sterdam hoorde gisteravond het liep tegen donker gestommel! in haar tuin. Het bleek haar, dat drie kerels de schutting, welke aan open terrein grenst, waren overgeklom- men en zich verdekt in den turn hadden opgesteld.. Zij kon het bezoek slechts weimg waardeeren, en snelde, gewapend met een, in der haast gegrepen voorwerp, deni tuin in, waarop de mannen, sneller nog dan zij ge komen waren, de vlucht namen. De- kordate vrouw wist er een te grijpen, maar deze stelde haar met een trap buiten gevecht en kon dus eveneens ontkomen. De politie zoekt thans naar de daders van deze brutale streek. DE VOORUITGESCHOVEN AFDEELING HEEFT DEN INGANG VAN HET DORP BEREIKT-, voorzichtig werkt zij zich, elke dekking benuttend, steeds dichter naar de laatste weerstandsnesten der Sovjets toe. (Weltbild-Polygoon) :s-Gravenhage, 20 Aug. (A.N.P.) Binnenkort hebben de pioniers van gen Nederlandschen Arbeidsdienst hun taak volbracht. Een half jaar geleden gaven zij zich vrij willig op, omdat zij begrepen, dat zij met hun dienst in den Nederlandschen Ar beidsdienst een heilzamen invloed zouden uitoefenen op de vorming van karakter voor hun toekomstig leven. Zij hebben elkaar in de zes maanden van werkend samenzijn leeren kennen, zij hebben elkanders gaven leeren waardeeren, zij heb ben vriendschap gesloten, welke in den arbeid werd bevestigd. Begin Maart van dit jaar werden de eerste kampen van den .Neder landschen Arbeidsdienst geopend. Tevoren hadden er opleidingen plaats gehad voor het benoodigde kader, maar de eerste vrijwilligers konden zes maanden geleden hun bestemming volgen, welke zij met vreugde hadden gekozen om de ze geningen van den dienst aan het lichaam en geest te ondervinden. Het vastgestelde halfjaar spoedt thans ten einde, binnen kort stroomen de eerste kam pen leeg: op 23 Aug. Eist, Nun- speet (Ronde Huis), Steenwijk, en Vierhouten, ou 30 Aug. Beek bergen, Ommen (kamp Eerde), Deurne (de Wasberg) en Baarn (Drakenburg). In het eerste vlugschrift, dat in tienduizenden exemplaren onder de Nederlandsche jeugd werd ver spreid, is gezegd, dat de arbeids- diensttijd den vrijwilliger een rijk dom zou schenken voor het leven. Of de vrijwilliger in de toekomst geneesheer of kantoorbediende, on derwijzer, landbouwer of fabrieks arbeider zal worden, steeds zal hij ervaren, dat een paar maanden ar beidsdienst hem den zin van het leven duidelijker heeft gemaakt, dat hij sterker is geworden voor den strijd, welke hem wacht in den dienst voor land en volk. „De werkers zullen elkaar leeren kermen en waardeeren in den ar beid als kameraden. Zij zullen, in de maatschappij teruggekeerd, deze ervaringen in den grooten kring van het Nederlandsche volk kunnen uitdragen en daarmede den natuur lijken grondslag leggen voor een nieuwe samenleving van ons volk". Zoover is het nu. De pioniers heb ben een heerlijk verblijf in de vrije natuur genoten met de weldaad van een regelmatige lichaamsoefe ning. Alle ervaringen behouden zij in hun hart en daarmede zijn zij ge- Worden tot de beste propagandisten voor den Nederlandschen Arbeids dienst in ons land. Wij zijn er van overtuigd, dat de kampen niet leeg zullen blijven. Thans, na zes maanden gemeen- schappelijken arbeid, wordt de ar beidsdienstgedachte in woord en daad te midden van de Nederland sche jeugd uitgedragen. Nieuwe vrijwilligers zullen op dit voorbeeld aantreden, omdat zij bereid zijn, na hetgeen zü tot dusver aan opvoe ding en opleiding genoten hebben, hun krachten in gemeenschappelij- ken en kameraadschappelijken ar beid te geven als een wederdienst aan het vaderland, als 'n geschenk aan de gemeenschap, als een daad van toewijding aan him volk. De ervaringen. Wij waren er bij voorbaat van overtuigd, dat alle werkers van het afgeloopen halfjaar blijde herinne ringen aan hun diensttijd zouden behouden. Enkelen van hen hebben wij laten spreken over hun erva ringen, naar eigen, geaardheid. De een legde den nadruk op de kame raadschap, een ander zong een lof lied op den gemeenschappelijken arbeid, een derde was getroffen door het nut van lichaamsoefenin gen in de vroege morgenuren. „Voor een houten barak ontmoet ten wij elkaar", zoo zeide onze eer ste werker. „Deze barak zou ons ge zamenlijk verblijf worden, maar wij voelden er ons als in een wachtka mer bij den dokter, met slechts vreemden om ons heen. We warén met zestien in een woon- en slaap vertrek. Zestien man uit alle deelen van Nederland, zestien kartakters. Wij allen hadden een andere oplei ding, andere levensomstandigheden, andere herinneringen. Wij zagen el kaar aan, namen elkaar op met de onuitgesproken vraag: Wat zal ik dit halve jaar aan je hebben? In de eerste dagen van ons verblijf in het kamp traden de levensverschillen wel zeer duidelijk naar voren: Een jonge zeeman deed niets anders dan vertellen van zijn reizen naar Ar-- changel of Rio de Janeiro. Hij had veel van de wereld gezien, meer dan alle anderen. En er waren on der onsfabrieksarbeiders en win kelbedienden, maar ook een surnu merair bij de belastingen en een candidaat in de chemie. Zestien vogels van verschillende pluimage, inderdaad. Maar het wonderlijke was, dat deze mensehen als bij tooverslag veranderden toen zij hun burgerpakje hadden verwis seld voor het werkpak van den Ne derlandschen Arbeidsdienst, voort aan onze dagelijksche kleedij. Daar mee waren de zestien man werkelijk tot een ploeg geworden. Het spreekt vanzelf, dat dit alleen de eenheid aan den buitenkant be trof. Saamhoorigheid van binnen uit groeit langzaam. Er zijn kleine moeilijkheden, die ten algemeenen nutte worden opgelost, noodig om tot elkaar te komen. En we hebben moeilijkheden gehad in de eerste weken van onzen arbeidsdienst. Sa men overwonnen wij deze en zoo kwam er een sterk innerlijk ver band in onze ploeg. De sterkeren gingen de zwakkeren helpen, zij, die handig waren, gaven het voor beeld aan de minder begaafden en zoo leerden wij, allen ongemerkt van elkaar. Zoo groeide de kame raadschap, die niet opvalt, doch daarom niet minder krachtig en ge zond is. Dit bleek in onze ploeg, toen een drietal werkers tegelijk met ziekteverlof thuis moesten ach terblijven. Het duurde eenige we ken, voor zij weer in het kamp ver schenen. Ze waren achter op het werk en bij de theorie. Een paar kameraden offerden toen hun spaar zame vrije avonden op om de gedu peerden bij te werken. Als men mij zou vragen: „Wat vind je nu wel het mooiste in den Arbeidsdienst?" dan zeg ik zonder aarzelen: het mooiste in den Arbeidsdienst is voor mij de kameraadschap". Het zal niemand verwonderen, dat deze werker de Arbeidsdienst gedachte in ons land naar beste we ten zal propageeren. Zoo zal het ook zijn met de twee pioniers, die wij in een volgend artikel aan het woord zullen laten komen. „DE DUITSCHE SOLDAAT IN HOLLAND." Fotowedstrijd voor Duitsche Militairen. (Van onzen Haagschen correspondent./) Op initiatief van generaal Fr. Christiansen, den Weermachtsbei- velhebber in Nederland, is in samenwerking met het „Sonder- referat Truppenbetreuung" een fotowedstrijd uitgeschreven voor in Nederland vehblijf houdende Duit sche militairen. Gevraagd worden crayonteeke- ningen, aquarellen of schilderstuk ken, doch vooral foto's, betrekking hebbende op de volgende zes onder werpen: het soldatenleven in den dienst; het soldatenleven in den vrijen tijd; soldaten in contact met de Nederlandsche bevolking; land en volk van Nederland; „Schnapp- schüssel", in den zin. van stemmings beelden, oude kleederdrachten, e. d,; kunst in Nederland- Elke bruikbare inzending wordt gehonoreerd, terwijl bovendien voor de beste inzendingen nog vele waardevolle prijzen in geld of goederen worden beschikbaar ge steld. De termijn van inzending sluit 15 September a.s. Van de beste inzendingen zal een tentoonstelling worden samengesteld, die het eerst in Den Haag zal worden gehouden en aldaar zal worden geopend op 15 October a.s. BIJ MATTEN KLOPPEN VAN DAK GEVALLEN. Gisteren is in de Soembawastraat te Amsterdam een 12-jarig meisje, dat op het dak aan het matjes kloppen was, van het dak op straat gevallen. Het kind bekwam een schedelbreuk en overleed na kor ten tijd. OP EEN VLIEGVELD IN HET OOSTEN. Een Ju 88 is in den zachten bodem weggezakt en wordt met vereende krachten vlot gebracht. (Hoffmann) LOONSVERBETERINGEN IN DE STEENINDUSTRIE. Amsterdam, 20 Augustus. De persdienst van het N.V.V. schrijft ons: De Nederlandsche Staatscourant van Maandag 18 Augustus ji. be vatte de verbindendverklaring van een aantal bepalingen van de col lectieve arbeidsovereenkomst voor de baksteenindustrie in het gebied langs de groote rivieren. Nadat tusschetn het Verbond van baksteenfabrieken te Nijmegen en de arbeidersorganisaties overeen stemming was bereikt omtrent een loonsverhooging van 15 procent op werd op 1 Mei jl. de goedkeuring de contractloonen van 1940-1941 van het college van rijksbemidde laars verkregen en werd bepaald, dat alle loonen met terugwerkende kracht van 1 April 1941 met 15 procent zouden worden verhoogd. Het betrof hier ongeveer 55 steen fabrieken. Door de verbindend ver klaring zal de loonregeling zich nu uitstrekken tot ongeveer 115 fa brieken en ongeveer 7000 arbeiders. De algemeen verbindend verkla ring van de C. A. O. voor de Twent- sche steenindustrie is op dit oogen- blik in behandeling. Volgens ons uit goede bron verstrekte mede- deelingen kan zeer spoedig de be slissing inzake de algemeen ver bindend verklaring afkomen. Daar door zal in Twente een zeer ver strekkende ordening der loonen tot stand komen en het loonpeil in het algemeen met ten minste 15 pro cent worden verhoogd. Door de werknemers- en werk geversorganisaties is voor de Gro- ningsche steenindustrie, omvatten de 33 fabrieken, een verzoek in gediend om een loonregeling 'bin dend vast te stellen. Deze houdt in een loonsverhooging van 10 procent voor de campagne-arbeiders en van 15 procent voor de ovenisten boven het loonpeil van 1938. Naar ons is medegedeeld, zal de goed keuring en bindende vaststelling zoo spoedig mogelijk geschieden. Verder zal waarschijnlijk een contract voor een aantal steenfa brieken in de provincie Utrecht binnenkort worden goedgekeurd, waardoor een loonsverhooging van 10 tot 15 procent zal worden in gevoerd. Met de goedkeuring van de loonregeling zal vermoedelijk tevens de algemeen verbindend ver klaring van het contract voor een aantal fabrieken worden afge kondigd. J. C. REDELé f. Tengevolge van een ongeval hij Bussum is Maandag 18 Augustus j.l. in den ouderdom van 69 jaar over leden de heer J. C. Redelé, één der pioniers van den A.N.W.B. Den 30sten Augustus 1896 werd de heer Redelé benoemd tot lid van het Dagelijksch Bestuur van den Bond, wat hij gedurende 35 jaar, tot December 1931, is gebleven. Hem werd de organisatie van den weg- wijzerdienst van den A.N.W.B. toe gewezen. De bewegwijzering- van ons land verkeerde toen nog in het eerste stadium; alleen langs eenige der belangrijkste wegen in Zuidhol land waren wegwijzers geplaatst, 15 in getal. Deze eerste wegwijzers mochten zich niet in een lang leven verheugen, want 's winters werden ze meestal door de plattelandsbevol king gesloopt en verdwenen als brandhout in de kachels. De heer Redelé stelde daarom aanstonds voor de wegwijzers van ijzer te ma ken, zoodat hun een langer leven beschoren zou zijn. Met groote ener gie en ijver nam de heer Redelé zijn nieuwe taak ter hand daarin bijgestaan door den heer J. E. W. Pos. Van dien tijd af is de groote campagne voor de ijzeren Bondsbor- den gaande en thans staan 4100 weg wijzers den toerist ten dienste. Dank zij het pionierswerk van den over ledene kan ons land bogen op een systeem van uniforme wegwijzers zooals in geen enkel ander land voorkomt. In het bijzonder mag voorts nog genoemd worden zijn werk voor het Watertoerisme, dat hij organiseerde. Van 1922-1929 was hij voorzitter van de Commissie Watertoerisme en van 1929 tot heden lid van deze commissie. Verder gaf hij zijn krachten als voorzitter en later als lid van de Wegencommissie (1891- 1903), als voorzitter Van de wegwij- zercommissie van 1902-1930 en ais voorzitter van de reiswijzer en kaartencommissie van 1911-1927. Zeer zeker was het A.N.W.B.- werk voor den heer Redelé, het be langrijkste naast dat voor zijn eigen bedrijf de biscuitfabriek „Victoria" te Dordrecht. In 1931 werd hij be noemd tot lid van Verdienste. Duizend kg thee stond klaar. - In zake de inbraak in een pakhuis aan de Keizersgracht te Amster dam, waar in beslag genomen levensmiddelen zijn opgeslagen, vernemen wij nog, dat een hoeveel heid van niet minder dan 1000 kg thee reeds door de dieven in zakken was klaar gezet, om meegenomen te worden. Gelukkig zijn zij in hun opzet tijdig verhinderd.. PLANNEN VAN DEN HEER O. F. J. DAMAVE. De commissaris v. d. kath. boeren- en tuindersbond over zijn taak. Het A.N.P. meldt o.m.: Twee weken geleden is door den rijkscommissaris tot commissaris van den Katholieken Nederland schen Boeren- en Tuindersbond, alle bij dezen bond aangesloten veree- nigingen, organisaties en stichtin gen, alsmede alle door deze veree- nigingen en leden dezer vereenigin- gen in het leven geroepen en beïn vloede organisaties, instellingen en stichtingen, benoemd de heer O. F. J. Damave te Voorburg. Deze be slissing ligt in de lijn van de plan nen, welke in ons land thans wor den uitgevoerd om de harmonische samenwerking van den Nederland schen boerenstand en van alle be roepen en bedrijven die stoelen op den landbouw, te bereiken. De heer Damave is nu ongeveer veertien dagen aan het werk. De algemeene belangstelling onder de katholieke boeren naar wat de commissaris zal ondernemen, leidde het A.N.P. er toe, hem naar zijn inzichten en plan nen te vragen. „Dat men nieuwsgierig, hier en daar misschien wat angstig is, dat begrijp ik wel, aldus de heer Da mave. Daarvan heb ik bereids on dervinding opgedaan. En toch, voor angstige bezorgdheid is niet de minste reden. Mijn taak is njet die van een dwarsdrijver, een afbreker, een vernietiger, maar die van een opbouwer en zuiveraar. Wat goed is blijft behouden, wat verkeerd is zal .worden uitgsneden". „Ten aanzien van de personen zal gelden: zij die goed willen, die zich loyaal gedragen en de taak, welke zij altijd hebben vervuld en ook in de toekomst, ondergeordend aan de nieuwe verhoudingen, willen blijven voortzetten, die openstaan voor den nieuwen tijd, zij zullen door mij gaarne worden erkend. En mochten er zijn, die in eerlijken gemoede mij verklaren, dat zij zich tot terugtre den genoopt voelen, ook voor hen zal ik volle begrip toonén". „Ik meen te mogen zeggen, dat zij, die met mij als commissaris te ma ken hebben gehad, een behandeling ondervonden hebben, die men van christelijk, katholiek standpunt niet beter kan wenschen. Daar, waar ik op pertinenten onwil stuit, of waar men rotte plekken onder den man tel van principen wil bedekken, treed ik onverbiddelijk op, zooals in een dorp in Brabant is geschied. Doch ook dan is het mijn groote zorg, de belangen van de boeren, georganiseerd in de katholieke or ganisatie veilig te stellen". De heer Damave ontkende, dat het in het voornemen lag de katho lieke organisatie als zoodanig te doen ophouden te bestaan. „Dat zou afbraak beteekenen. Ik bouw op. Ik bouw met de bestaande organisaties verder. Ik verwijder daaruit, zoo als ik reeds zei, wat in het groote gebouw van den toekomstigen volksvoedingsstand niet thuis be- hoqt. Maar mijn streven zal erop gericht zijn, de bestaande organis men, ontdaan van wat hen ontsier de, het voertuig te laten zijn, waar mee de Nederlandsche katholieke boeren den volksvoedingsstand zul len bereiken". Er is voor de katholieke boeren dan ook geen enkele reden tot be duchtheid, veeleer wel reden tot te vredenheid en optimisme. „Als zij dat maar goed begrijpen en hun ooren willen dichtstoppen voor de kwaadwillige influisteringen en voorstellingen van zaken, die som migen niet kunnen nalaten te spuien. Uit mijn benoemingsbesluit blijkt, dat ik ook commissaris ben van alle andere katholieke boeren- organisaties buiten de K.N.B.T.B. en haar neveninstellingen. Een eenzij dig besluit van uittreding uit den K.N.B.T.B. verandert daaraan niets. Daaraan zal ik ook niet veel aan dacht verspillen, aangezien deze uit treding van geen waarde is. Maar het zou kunnen zijn, dat de een of ander individueel zou meenen, dat hij dit papieren voorbeeld zou moe ten navolgen. Voor het geval dat dit zou kunnen gebeuren, maar ik wei ger daaraan te geloven, moet ik elk een erop wijzen, dqt het uittreden uit de organisatie mede tot gevolg heeft, dat men alle sociale en eco nomische rechten welke men als lid heeft, verliest, terwijl deze juist nu beter dan anders gewaarborgd zijn". „Maar dit", aldus besloot de heer Damave het onderhoud, „zal, naar ik vertrouw, niet behoeven voor te komen". Bakkerswagens geplunderd. (Van onzen Haagsehen correspondent.) In den laatsten tijd' is het in. Den Haag meermalen voorgekomen dat bakkerswagens, en zelfs ook bakkerswinkels, werden bestormd door groepen personen, die de broodbezorgers ertoe dwongen, zonder aflevering van bonnen, brood te verstrekken, of die het brood gewoon wegnamen. Een enkele maal geschiedde zulks ook zelfs zonder betaling. In verband hiermede heeft de Haagsche hoofdcommissaris van politie thans een ernstige waar schuwing tot de bevolking gericht, waarin hij zegt, dat dergelijke da den niet alleen indruischen tegen alia sociale gevoelens, doch even eens gelijk te stellen zijn mat plun dering. Het politiepersoneel heeft dan ook de opdracht ontvangen, tegen zulke handelingen op de meest strenge en krachtdadige wze op te treden en deze, indien noodig, met de wapens te beletten. Tevens worden voor de schuldigen langdurige gevangenisstraffen in uitlicht gesteld. DE NEDERLANDSCHE GLADIOLENVEREENIGING heeft bij ver schillende kweekers te Andijk en omgeving, het centrum van de gladiolencultuur, daar de bodem in West-Friesland hiervoor speciaal geschikt is, proeftuinen aangelegd, welke dienen om den kweekers een goede voorlichting te geven. Deze proeftuinen worden vooral bezocht door gezelschappen uit de bloembollencultuur en tuinbouwscholen. (Polygoon-Kuiper) HET CLANDESTIENE SLACHTEN. DURFT U DAT UW GEZIN VOOR TE ZETTEN? (Profilti)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1941 | | pagina 5