OORLOGSSCHADE f 4.015.000.000,-. DE TIJGER IIJ III li. C Afi.D Afd.E Afd.G f 2.920.000.009,- f 730.000.000,- f 115.000.000,- f 100.900.000,- 103.000.000,- 1 7.000.000,- Aid. I SHï- f 72.000.000,- fp TïWnhakdVè f 308.000.000,- SeuiMeton. HALFJAARLIJKSCHE SCHADEREGELING! ASSURANTIE-BEZORGER Het zwaard der machteloosheid. Roman-prijsvraag van „De Schouw". Huisslachting varkens. Maastricht in rouw. Onderlinge Verzekering ff|| Maatschappij DRIEMAANDELIJKSCHE SCHADEREGELING Vraagt inlichtingen bij Uw WIJ BELASTEN ONS MET HET SLUITEN Wm BOVENGENOEMDE VERZEKERING. KIEFT Co., Tel. 3183. ALKMAARSCHE COURANT VAN ZATERDAG 29 NOVEMBER 1941. (Van onzen Haagschen correspondent). Nog geen week geleden wezen wij op een merkwaardige uitlating van den buitengewoon gevolmachtigde der Vereenigde Staten ter uitvoering van de leen- en pachtwet in Enge land, Harriman, waarin deze open lijk uiting gaf aan zijn hoop op een versterking van den tegenstand tegen Duitschland van de zijde der bevolking in de bezette gebieden van Europa. In feite dus niet anders dan een aanmoedigen tot. daden van terreur en sabotage. Behalve het democratische Ame rika blijkt nu ook het bolsjewisti sche Rusland zijn toekomstverwach- tingen op een dergelijke infame wijze van oorlog-voeren te hebben gevestigd. De Sovjetgezant te Lom den, Maisky, heeft nl. op 21 Novem ber j.l. aan een lunch van het comité ter bevordering van vriendschap pelijke relaties tusschen Engeland en de Sovjet-Unie (waarvoor men al niet vriendschappelijk lunchen kan in het land van Churchill en van den aartsbisschop van Canter bury!) een rede gehouden, waarin hij onder meer zeide: In den geest der nauwe samenwerking tusschen Engeland en de Sovjet-Unit, teza men met onze bondgenooten en m e t ondersteuning van het groeiend oproer der volken in nazi-Europa, alsook met de vriendschappelijke hulp van over den Atlantischen Oceaan, zal deze oorlog uitloopen op den strijd tegen den éénen gemeenschappelijken vijand. Men zou hieruit kunnen afleiden, dat Maisky de meening lijkt te zijn toegedaan, dat de strijd tegen Duitschland nog zou moeten begin nen. Hij spreekt althans over „het uitloopen op den strijd tegen den éénen gemeenschappelijken vijand." Wij hebben echter zoo den indruk, dat deze strijd al eenigen tijd aan den gang is; zij het dan met weinig succes voor het vriendschappelijke tria EngelandAmerikaSovjet- Unie. Wellicht zou Maisky bij een bezoek aan zijn vaderland ook Pagina 3. eenige sporen van den strijd kunnen ontdekken! Uit deze verklaring van den ambtelijken vertegenwoordiger der Sovjet-Unie te Lonnden blijkt ech ter tevens duidelijk en dat is heel wat ernstiger! dat ook het bolsjewisme het oproer in de be zette gebieden als strijdmiddel tegen Duitschland wenscht te propagee ren. Nu de Amerikaan Harriman zich reeds eerder in dezen geest had uitgelaten, konden wij trouwens vap den bolsjewiek Maisky moei lijk anders verwachten. Vóórdat Harriman het openlijk uitte, zal de bolsjewiek het wel reeds lang ge dacht hebben. Niettemin doet het altijd- nog wat cru aan, dergelijke dingen zoo onverbloemd te hooren uitspreken. En dan nog wel bij zoo'n unieke gelegenheid als in den huidigen tijd een vriendschappelijke lunch is! Want het wil toch niet anders zeggen dan dat men den oorlog wenscht te voeren en liefst ook nog te winnen! ten koste van de „bevriende" bevol king in de bezette gebieden, die nu eenmaal onherroepelijk het slacht offer moet worden van zulke be geerde sabotage daden en een der gelijk gewenscht „groeiend oproer", daar Duitschland vanzelfsprekend dergelijke dingen niet dulden kan en niet dulden zal. En dat temeer, omdat het over alle macht en mid delen beschikt, zulke daden in den aanvang te keeren. Maar dan hoe zou het anders kunnen? ten koste van leven en bestaan der bevolking in de bezette landen. Die bevolking kan dus terecht bidden: „Bewaar me voor m'n vrienden". Overigens moet de toestand voor de vijanden van Duitschland er wel weinig hoopvol uitzien, indien zij hun verwachtingen op dergelijke dingen moeten bouwen. Want het is toch slechts het zwaard der machte loosheid, dat zij op deze wijze han- teeren. Men zou dan ook aan zulke vertwijfelde uitlatingen rustig voorbij kunnen gaan, indien dit zwaard der machteloosheid niet op zoo'n wreede en infame manier juist gekeerd was gelijk wij reeds opmerkten tegen de „bondge nooten" in de bezette gebieden. Dus ook tegen ons! 's-Gravenhage, 28 Nov. De uitge verij de Schouw te 's-Gravenhage noodigt de Nederlandsche schrijvers uit om deel te nemen aan een ro manprijsvraag. Voor het beste ma nuscript wordt een prijs beschik baar gesteld van 5.000 guden. De schrijvers der daarop volgende vier manuscripten ontvangen elk 500 gul den, terwijl ook de werken, welke niet bekroond worden, nog voor uitgifte in aanmerking kunnen ko men. Gevraagd wordt een roman van ongeveer 75.000 woorden, die door de stof en de behandeling blijk geeft van liefde en bewonde ring voor de beste eigenschappen voor ons volk. Dit kan zoo ruim mogelijk worden opgevat, maar als voorbeeld van hetgeen den stellers van de prijsvraag voor oogen ge zweefd heeft, wordt genoemd: 1. Een roman waaruit de beteeke- nis blijkt van de tradities van een geslacht; 2. Een roman, die als ba sis heeft de verbondenheid van den mensch met den grond, waarop hij leeft; 3. Een roman over het leven op de Nederlandsche wateren of op de zee; 4. Een roman over de ar beidsprestaties van ons volk; 5. Een roman over een groote figuur of over een groot moment uit onze geschie denis; 6. Een roman uit het leven of over de geschiedenis van Neder landsche pioniers in de wereld. Het oordeel van de jury, welke bestaat uit prof. dr. Jan de Vries, Jan H. Eekhout, D. Th. Jaarsma en dr. J. van Ham is bindend. De ter mijn van inzending sluit op 1 Juli 1942. Manuscripten dienen franco gezonden te worde aan den secre taris der jury, den heer K. W. Boek- holt p. auitg. „De Schouw", Nieu we Havenstraat 42, 's-Gravenhage, tel. 115515, die op aanvraag ook het volledige prospectus voor dezen prijsvraag toezendt. In beslag genomen. Controleurs van de prijsbeheersching hebben te Amsterdam den geheelen voorraad van een groentenhandelaar op den Nieuwendammerdijk, die te hooge prijzen vroeg, in beslag genomen. EEN PAK PAPIER IN PLAATS VAN VETBONNEN. Een Hagenaar was in contact ge komen met den 32-jarigen los- werkman B., die zijn bemiddeling zou verleenen bij den aankoop van 250 vetbonnen tegen een gulden per stuk. Als verkooper zou optreden een .grondwerker, naar later bleek de 31-jarige H. De Hagenaar be hoefde slechts honderd gulden mee te brengen, de rest zou nog volgen. Thuisgekomen ontdekte het slacht offer dat hem een pakket met waar deloos papier in handen was ge stopt. B. en H. zijn in bewaring ge steld. DE BURGEMEESTER VAN CASTRICUM BENOEMD TE 'S-HERTOGENBOSCH 's-Gravenhage, 28 Nov. Het rijks commissariaat deelt mede: De rijkscommissaris voor de be zette Nederlandsche gebieden heeft op grond van par. 1 van zijn veror dening' no. 108/40 den burgemeester van de gemeente Castricum, mr. C. A. F. H. W. B. van den Clooster ba ron Sloet tot Everio, met gelijktijdig eervol ontslag uit dit ambt, benoemd tot burgemeester van 's-Hertogen- bosch. ZUINIG MET PAPIER. 's-Gravenhage, 26 November. Aangezien bij de viering van het Sint Nicolaasfeest de wijze van verpakking van geschenken steeds een belangrijke rol speelt en daar bij meestal veel papier wordt ge bruikt, doet het Rijksbureau voor Oude Materialen en Afvalstoffen een dringend beroep op alle Neder landsche gezinnen, om het papier, de doozen e. d. niet weg te wer pen of te vernietigen, maar zorg vuldig en droog te bewaren en af te geven aan een der door ge noemd Rijksbureau erkende klein handelaren. Een extra-hoeveelheid oud pa pier en karton zou voor de Neder landsche papierindustrie, die drin gend om grondstoffen verlegen zit, het mooiste Sint-Nicolaas geschenk zijn. Zenuwtabletten koker 75 cent Maagtabletten koker 75 cent Hoofdpijntabletten koker 60 cent Laxeertabletten doos 60 cent AlleenechtmetdennaamMijnhardt. De gewijzigde bepalingen. De provinciale voedselcom- missaris voor N.-Holland brengt het volgende onder de aan dacht van de varkenshouders, die in aanmerking komen, voor een machtiging tot het veTrich ten van een huisslachting. Bij het inleveren van de vleesch- kaarten en bij het aanvragen van een machtiging tot slachting, moet bij den plaatselijken distributie- dienst een formulier MD 204 aan gevraagd worden. Dit moet worden overhandigd aan den plaatselijken bureauhouder van de Landbouw- Crisis-Organisatie. Aan de hand hiervan administreert hij het aan tal in te leveren vleeschkaarten. Het formulier MD 2-04 vervangt de vroegere verklaring, dat de vleesch kaarten waren ingeleverd. Ter voorlichting van belangheb benden volgen hier de voornaamste gewijzigde bepalingen inzake de huisslachtingsregeling. Huisslachtingen van varkens kunnen plaats hebben van 1 Nov. Febr. 1942. Op verlangen van de vleeschkeuringsdiensten dient er zooveel mogelijk centraal te worden geslacht, dus niet op de boerderijen. Er zullen alleen machtigingen wor den verstrekt aan hen, die vóór 1 Nov. 1941 in het bezit waren van een vergunning om een varken aan te houden bestemd voor huis- slachting. Het heeft geen zin meer thans nog een varken'voor huisslachting aan te vragen, daar dit toch niet voor eigen gebruik geslacht mag worden. Een uitzondering wordt gemaakt voor hen, die gewend wa ren voorgaande twee jaren varkens voor huisslachting te slachten. Het kan worden toegestaan om een tweede varken te slachten, als de zinssterkte dit mogelijk maakt, in verband met de in te leveren vleeschkaarten. Hiervoor kan dan eventueel nog een varken bestemd worden, dat op leveringscontract gehouden wordt. Het contract moet dan ingeleverd worden bij den bureauhouder. Dit is slechts moge lijk tot 1 Dec. 1941, en deze varkens moeten in verband me tde voeder positie geslacht worden vóór 1 Dec. 1941. Na dien datum zullen dus nog alleen varkens geslacht mogen wor den, welke gehouden werden op een vergunning voor huisslachting. Er mogen geen varkens worden geslacht, zwaarder dan 150 kg le vend gewicht. Een uitzondering wordt echter gemaakt voor af te mesten fokzeugen, waarmede aan vrager ze-lf heeft gefokt. Deze mo gen d-us niet van elders aangekocht worden. Grootere gezinnen zullen alleen een dergelijke zeug hiervoor kunnen bestemmen. Als een varken zwaarder is, dan de in te leveren vleeschkaarten toelaten, kan er met een anderen vakenshouder geruild worden, of het teveel aan vleesch kan worden afgedragen aan den leider van den plaatselijken toewijzingscommissie voor vleesch. Dit vleesch moet van normale kwaliteit zijn. Het kan worden toegestaan, ham men of spek bij den slageh te laten rooken, indien hiervan maar mede- deeling wordt gedaan aan den toe- zichthoudenden opzichter van de L C. O. Aan de houders van een speciale toewijzing varkens zonder kracht voeder, of aan varkenshouders, EEN GENERAAL-MAJOOR bezichtigt een stelling aan het Solloem-front. (Atlantic-Holland) MIDDEN IN HET BOSCH staan de wintertenten van de Duitsche troepen, die in opmarsch zijn. Deze tenten zijn verwarmbaar en beschermen goed tegen wind en sneeuw. (Weltbild-Polygoon) wier hoofdberoep buiten land- of tuinbouw ligt, kan alleen toestem ming worden gegeven een aantal varkens te slachten, als dit aantal gelijk is aan het aantal, waarvoor hun vergunning is verleend. Zij kunnen dus in het algemeen geen contractvarkens van elders aan- koopen, ook al zou de grootte van het gezin nog een extra-slachting toelaten. Per persoon kan door den distri- butiedienst van 1 Nov. 19411 Febr. 1942 een aantal vleeschkaar ten worden ingehouden, benoodigd voor het koopen van 48 3/4 kg vleesch. Een weekrantsoen wordt hierbij gesteld op 750 gram. Voor nadere inlichtingen kan men zich alsnog wenden tot den plaat selijken bureauhouder. Gli'mkchfe. Geloof- je ook niet, dat we eigenlijk wat moesten gaan kuchen of een ander alarm maken? VISITEKAARTJES. Reeds eenige malen is door de leveranciers van vistekaartjes be kend gemaakt, dat na een bepaalden datum deze kaartjes niet meer geleverd.zouden mogen worden. Na dien datum bleken dan niettemin echter visitekaartjes geleverd te mogen worden, zoodat het publiek dan meende door den leverancier verkeerd te zijn ingelicht. Dit is naar het Rijksbureau voor de gra fische industrie ons mededeelt niet het geval. Visitekaartjes behooren tot de artikelen, die op grond van de fabricagevoorschriften niet mogen worden gemaakt, doch van dit verbod is reeds eenige malen dispensatie verleend, echter telkens voor een bepaalden termijn. Het was een leverancier dus niet be kend, dat na afloop van dien termijn door een nieuwe dispensatie alsnog gelegenheid tot vervaardiging zou worden gegeven. Men houde er dus rekening mede, dat om tech nische redenen telkens dispensatie van het vervaardigingsverfc-od voor een bepaalden termijn wordt ge geven en dat de leverancier van te voren niet kan beoordeelen of die termijn later verlengd wordt. (Van onzen Haagschen correspondent). Na vele dagen lange stilte in de lucht, zijn gisteren, mét de maan, ook de Engelschen weer boven ons land verschenen, om him zinlooze vernietiging voort te zetten. Nog is het leed van Rotterdam niet geheeld, of een dergelijk schokkend voorval speelt zich af boven Maastricht. Als verdwaasden hebben de Britschen piloten hun onmenschelijkheid gebot- vierd op de bevolking van deze schoone Zuidelijkste stad van den „bondgenoot" Nederland. En op nieuw maken wij ons op, een krach tig protest tegen zulk een zinnelooze terreur te doen hooren. Baten zal het wel niet; daarvoor hebben onze „vrienden" aan de overzijde blijk baar een te harde huid. Of misschien zal de Engelsche radio straks weer een pijnlijk trekkende pleister op de wonde trachten te leggen met uitvluchten en verontschuldigingen, gelijk ook vorige malen het geval was. Ten aanzien van dezen aanval op Maastricht zal men misschien met het praatje komen, dat de piloten zich „vergist" hebben en niet wisten, boven Maastricht te zijn. Maar wij bedanken ervoor, het slachtoffer te worden van de slechte aardrijks kundige kennis der Britsche piloten! Wil men militaire objecten bom bardeeren het zij zoo. Sneuvelt hierbij een burger ook dat zij zoo. De oorlog is nu eenmaal hard. Maar bombardementen op woonwijken in dichtbevolkte groote steden zullen ten eeuwigen dage de .schandvlek op de Britsche luchtmacht blijven. Zoo als Zuid-Afrika nog altijd de schand vlek op het Britsche leger is. eESTUURi icu VAN HEIDEN TUCKER. «L i X GROSBEN In de laatste vijf weken gesloten tot een bedrag van S-GRAVENHACt IA.&6OCKE0, EVERS Mb A 4. AVQNTUN werden nieuwe verzekeringen zoodat het totaal in alle afdeelingen samen thans is gestegen tot De totalen der afdeelingen zijns i/m Woningen, winkels, inboedels, inventarissen, boerderijen, enz. tot f 50.000. Andere en grootere risico's, Persoonlijke ongevallen door molest Gevaarlijke risico's, incl. f 67.000.000,— in klasse D III op vaartuigen Bedrijfsschade en huurderving ook voor vaartuigen Geld, geldswaarden, preciosa (herverzekerd bij afd. B.) INVAL IN EEN LEIDSCH SPEELHOL. De politie te Leiden heeft Donder dag een inval gedaan in een perceel aan de Hooglandsche Kerkgracht, waar gelegenheid werd gegeven tof hazardspel. In een der vertrekken werd een gezelschap van 11 perso nen rondom een roulettetafel aan getroffen, terwijl zich daarop een bedrag van totaal 471 bevond. Dit geld is in beslag genomen. Tegen al le personen is procesverbaal opge maakt. Er zijn drie arrestaties ver richt. Meisjes in Utrecht niet alleen in café's. - De burgemeester van Utrecht, mr. G. A. W. ter Pelkwijk, heeft bepaald, d-at het vrouwen be neden dien leeftijd van 18 jaar ver boden is zich na 6 uur in-café's en dergelijke inrichtingen te bevinden, tenzij zij in het bezit zijn van een bewijs van ouders of opvoeders, waarbij toestemin-g tot cafébezoek gegeven wordt. Bovendien moeten zij begeleid zijn door een meerder jarig persoon. Mishandeling om 15 cent. - Twee mannen te Amsterdam, 62 en 38 jaar oud, kregen gisteren in de Laurier straat ruzie om een bedrag van 15 |oent. De jongste wond zich ten slotte zoo op, dat hij een rijschaaf pakte en den ander daarmee een klap tegen het hoofd gaf. Deze is met een zware hersenschudding in een ziekenhuis op-genomen. 55 door J. REGIS „Wat een gek idee, monsieur Ram- bouillet! Gelooft u misschien, dat hij als wijnhandelaar soms Thomas ge- heeten heeft? Dat zou werkelijk merkwaardig zijn, want in dat geval, moet hij op twee plaatsen tegelijk gewoond hebben! De muziekleeraar Henriques huurde namelijk deze kamer in Parklaan 3 acht dagen na dat de philanthroop Cray de villa Parklaan 1 huurde!" Wallion moest wel ondanks de duisternis de opgewondenheid van den Franschman hebben bemerkt, want hij liet een onderdrukt lachen hooren. „Kalmeer u wat, monsieur Ram- bouillet. U moet nu even snel en helder denken als ik. Dat is nood zakelijk. U begrijpt zeker wel de beteekenis van wat ik gezegd heb". De Franschman trilde nog op zijn beenen, maar met inspanning van al zijn krachten werd hij zijn zenuwen wegr de baas en hij zei even kalm als Wallion: „Het kwam alleen daardoor, dat ik aan een zekeren Rambouillet dacht, wiens carrière in Parijs bedorven werd, en ik herinner me een gelofte, die toen gedaan werd!" „De gelofte, dat de Groote Onbe kende eens ten val gebracht zou worden?" viel de journalist hem in de rede. „Gelooft u niet, dat deze gelofte thans haar vervulling nadert?" „Dat is de eene mogelijkheid!" ant woordde de stem van den Fransch man. „De andere is, dat een zekere Rambouillet nu zijn dood nadert! Een derde is er niet! Is de man op zijn kamer, monsieur Wallion?" „Nee, het raam was donker „Laten we dan op hem wachten!" Maurice Wallion pakte den Franschman bij de schouders en trok hem met geweld terug tot dicht bij de ijzeren deur, die naar den kel der leidde. „We behoeven niet te- wachten", fluisterde hij. „Da man, over wien we spreken, komt er buiten juist aan!" •Een man, gekleed in een pels en met een bontmuts op, sloot het hek en naderde de huisdeur. Hij was heel groot en heel breed in de schouders, maar de korte trippe lende pasjes, waarmee hij liep, waren die van een grijsaard en een volle grijze baard was alles, wat men in de duisternis van zijn gezicht kon onderscheiden. Terwijl hij de drie treden in de hall opliep, haalde hij een sleutel uit zijn zak en thans zagen ze hem als een zwart sil houet, terwijl hij met den sleutel aan de deur van den muziekleeraar Henriques rondtastte. Maurice Wallion voelde den arm van den Franschman bewegen. Hij greep hem bij de pols, juist op het moment, dat zijn hand naar zijn heukzak wilde glijden. Rambouillet wilde naar voren schieten, maar de journalist hield hem tegen en de Franschman werd weer kalm De man vóór hen scheen eenige moeilijkheid te hebben om het slot te vinden en zij hoopten een lucifer te zien opvlammen, die dit gezicht zou belichten, waarvan ze slechts on duidelijk een witten baard konden onderscheiden. Maar de sleutel gleed met een zachten tik in het slot, ze zagen de omtrekken van een deur, die geopend werd en weer werd ge sloten, en toen stonden ze weer alleen in de hal. Twee schaduwen gleden geluidloos naar de deur van den muziekleeraar Henriques en bogen zich luisterend voorover. Men kon een stoel hooren verzetten, er verschoof iets en het sleutelgat vertoonde een zwak licht schijn. De kleinste van de twee schadu wen boog zich naar het sleutelgat, doch richtte zich daarna snel weder op. „Er is niets te zien, monsieur Wal lion", fluisterde hij. „Dat is vervelend, monsieur Ram bouillet, maar er is nog een raam!" Ze wendden zich naar den uitgang en wierpen een blik in den voor tuin. De tuin was leeg. Ook op straat was niemand te zien. Ze liepen de deur uit en gingen eenige passen langs den muur. Overigens was het nu buiten éven pikdonker geworden als in de hal van het huis. Alleen een straatlan taarn brandde als een witte groote ster tusschen de zwarte naakte boomtakken voor het huis van Parklaan 5. Ze konden van opzij zien, dat het licht door het venster scheen, waar van de onderkant op gelijke hoogte was als het hoofd van Rambouillet. Een geel gordijn hing voor de rui ten, maar door een spleet aan den eenen kant konden zij in de kamer zien. Het was een tamelijk groote ruimte met een blauw vloerkleed en enkele eenvoudige meubelen. Een electrische lamp brandde in het midden van het plafond en bij een tafel tegen den achterwand zat on bewegelijk de man in de pels. Hij keerde hen den rug toe. Pels en bontmuts had hij niet afgedaan. Lange grzije haren, als die van een kunstenaar, hingen over zijn kraag en ze zagen een schim --an den grij zen baard, die naar alle kanten uit stond. „Deze oude muziekleeraar heeft" een rug als een athleet", fluisterde de Franschman nauwelijks hoorbaar. „Naar zijn schouders te oordeelen zou hij een mensch met een enkelen vuistslag kunnen dooden". „Op die wijze vond Sebastian Koprilis den dood", antwoordde de journalist. „Maar stil". De man in de pels bewoog zich en schoof een la uit de tafel. Hij nam na elkaar eenige papieren eruit en keek ze door. Wallion spande zijn oogen tot het uiterste in, maar het lukte hem niet, de papieren, die de man de een na de ander tot een bundeltje bijeengaarde, precies te zien. Toen hij zijn hand voor de laatste maal in de la stak, kwam zij er weer leeg uit. De man boog het hoofd nnaar beneden, keek in de la en deed haar weer dicht. Plotseling nam hij de papieren bijeen, stopte ze in der binnenzak van zijn pels en stond op. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1941 | | pagina 5