msSSsBsm
Redevoeringen van den rijkscommissaris en
den leider der N.S.8.
i
Hi
fif
ALKMAARSCHE COURANT VAN MAANDAG 15 DECEMBER 1941.
10-jarlg bestaan N.S.B.
Pagina 3.
Alle politieke organisaties
behalve de N.S.B.
ontbonden.
De herdfenteinigsbijeenkomst te
Utrecht ter gelegenheid van 'het 10-
jarig bestaan der N.S.B. werd ge
opend door den secr.-gen. der N.S.
B., ir. Huyigen, die een welkomst
woord sprak. Daarna was het woord
aan den heer C. van Geelkerken. Hij
zeddte o.m.: „Wij zijn onze roeping
trouw gebleven, met name ook trouw
aan on bloed en onze geschiedenis.
Wanneer wij terug zien op deze tien
jaar dan putten wij daaruit meteen
de kracht om in de toekomst moe
dig voorwaarts te gaan, doch boven
al gedenken wij den man, die in
1931 tot het Nederlandsche volk
izei: durf tot uzelf in te keeiren, zet
u in voor een nieuw Nederland,
wees Nederlander en geef u zoo noo-
dig voor uw vaderland. De man, die
toen zoo sprak en dit tien jaar
steeds heeft uitgeroepen, was onze
Mussert. Het is zijn dag vandaag.
Aan hem danken wij het Nederland
sche nat.-soe. Welnu, laten wij dan
van onzen kant hem heden zeggen:
leider, gij kunt op ons 'blijven reke
nen". Tot de oude regeerders zei
spr.: „gij, daar in Londen, hebt uw
volk en uw vaderland in den steek
gelaten, wij, die zijn gebleven, ver
klaren ons thans op leven en dood
vertoonden met den Füihrer aller
Germanen: Adolf Hitler (applaus).
Mussert heeft in de achter ons lig
gende jaren vorm en gestalte gege
ven aan de organische eenheid van.
ons volk in Ibloedlsgebonldtensdhap,
hij heeft ons die liefde tot onzen
igrond bijgebracht, hij ook aal zor
gen dat er weer zelfrespect komt
tuisschen de Germaandsche volken
onderling".
Tot de familieleden van de nabe
staanden richtte spr. zich tenslotte
met dte woorden: „Troost u, kame
raden, hij of zij, die u lief was, is
niet voor niets gevallen. Gij, die ach-
teitoleef, zult niet eenzaam staan,
want wij zullen u nooit verlaten.
God zegene den strijd van Adolf
Hitler tot aan de eindoverwinning".
Oberbefehlsleiter Friederichs.
Oberbefehlsleiter Friederichs sprak
als vertegenwoordiger der N.S.D.
A.P. hierna. Hij bracht de groeten
en gelukwenschen van deze partij
in Duitschland. over. Hij herinnerde
aan den politieken strijd, dien de
N.S.D.A.P. jaren lang heeft moeten
voeren om de nat.-soc. gedachte te
doen zegevieren.
„Ook in Nederland", aldus spr.,
„izal de tijd niet ver meer zijn, dat
vele nat.-soc. staatkundige plichten
te vervullen zullen hebben en daar
toe is het noodzakelijk, dat de nat
sec. gedachte meer algemeen zal
warden ingezien. Het is alleen deze'
giedachte, waardoor alle Germanen
tot e e n groote gemeenschap kunnen
worden saamgetoracht".
„Wij weten, dat dank zij Hitiers
genialiteit over de grenzen van het
Groot-Duitsche Rijk heen eerlang
alle Germanen van Europa zullen
samengaan om een nieuwe Europee-
sche orde te scheppen; die het
eeuwenlang door innerlijken strijd
verdeelde Europa een nieuwe betere
toekomst zal verzekeren. Dat is ons
gemeenschappelijk doel". Spreker
eindigde zijn toespraak met „Heil
Hitier hou zee".
Rede dr. Seyss-Inquart.
De rijkscommissaris voor de be
zette Nederlandsche gebieden, rijks
minister dr. Seys Inquart sprak hier
op de volgende rede uit:
Leider. Nederlandsche nationaal-
socialisten.
Een groote vreugde en voldoening
is het zoowel voor mijn partij genoo-
ten en kameraden als voor mij zelf,
te kunnen deelnemen aan deze
plechtige bijeenkomst van de nat.
soc. beweging in Nederland, welke
er getuigenis van aflegt, dat de Ne
derlandsche nat. soc. onder hun lei
der Mussert zich in een strijd van
tien jaren niet alleen gehandhaafd,
doch met de onwrikbare vastbera
denheid, die juist aan nat. soc. strij
ders bijzonder eigen is, onder de on
gunstigste omstandigheden in dit
land aan terrein en thans ook aan
beslissende beteekenis gewonnen
hebben. Met bijzonderen trots ver
vult het mij U te kunnen mededee-
len, dat de Führer mij heeft opge
dragen, om jegens de nat. soc. bewe
ging in Nederland en haar leider
Mussert op dezen dag van het tien
jarig bestaan de groeten van onzen
Führen Adolf Hitler uit te spreken.
De beteekenis van den dag van he
den ligt in het feit, dat deze dag in
de eerste plaats een politieken strijd
vastlegt welke tien jaar lang met
succes is gevoerd, en-in de tweede
plaats een bewijs vormt voor de lo
gische politieke ontwikkeling der
nat. soc. beweging naar ons gemeen
schappelijk doel, n.l. de hervorming
van Europa in nat. soc. geest..
Wij, Duitsche nat. soc. waardee-
ren in U vooral de politieke strijders.
Toen wij in Mei 1940 hier kwamen,
vonden wij onder de meest uiteen-
loopende politieke stroomingen en
scheuringen van dit land in Uw be
weging Nederlandsche mannen en
vrouwen, welke een strijd van tien
jaar verbonden heeft. Evenals elke
werkelijk groote en beslissende ont
wikkeling slechts in de worsteling
der krachten en door strijd kan ge
dijen, zoo veronderstelt een politieke
en daarmede volksche en geestelijke
vernieuwing ook in Nederland de
aanwezigheid van een groep man
nen en vrouwen, die in alle omstan
digheden tot den strijd bereid zijn.
Dat gij onder Uw leider Mussert tien
jaar geleden zijt aangetreden, dat gij
ondanks alle achteruitzettingen en
verdrukking hebt volgehouden
want sinds 30 Januari 1933, den dag
waarop in Duitschland de N. S. D
A. P. de macht overnam, hebben al
le karchten van het kapitalisme, van
de democratie, van het Jodendom en
van het politiek confessionalisme on-
f'1 verloochening diï wetten, waar'
onder zij zelf ten strijde trokken,
nooit meer een nat. soc. beweging
wettig aan de macht laten komen -
dit strijdlustige volhouden hebben
wij bij U vooral geconstateerd en ge
waardeerd. De trouw, die gij aan de
ïede, waarvoor Uw leider U heeft
geroepen, en de trouw, die gij den
leider zelf hebt bewezen; is voor
ons het bewijs, dat gij gesneden zijt
uit het hout, waaruit alleen in de
grandioze ontwikkeling van den
huidigen tijd een nieuwe politieke
vorm kan ontstaan.
Met deze strijdlustige mentaliteit
zijt gijt opgetrokken, op weg naar
het nationaal-socialisme. Geen van
ons, zooals wij hier bijeen zijn, is
als nat. soc. volgens den huidigen
stempel geboren, elk onzer moest
een weg van toetsing zoeken, ver
heldering en beproeving doormaken.
Maar elk onzer droeg ook in zich
het onblusrhbare verlangen om de
eer en het welzijn van zijn volk als
de hoogere lotsgemeenschap van het
gemeenschappelijk bloed boven alle
andere doeleinden te stellen. Al
naar de politieke toestanden, waar
onder wij geboren en opgegioeid
zijn, ontwikkelde deze volksche of
fervaardigheid zich tot de politieke
opvatting en overtuiging, die ons al
len thans in haar steeds duidelijker
en zuiverder begrepen beteekenis
als nat. soc. een groote gemeenschap
laat worden, waartoe ons eerst als
de groote verkondiger, dan als de
alles overtreffende leider Adolf Hit
ler oproept.
Wij in het Duitsche leefgebied
werden deze ontwikkeling, voorzoo
ver wij sjechts oogen hadden, die
zagen, en een ontvankelijk hart, in-
gestooten uit protest tegen en afkeer
van de blijkbaar volksvernietigende
krachten der gewelddadige verdra
gen van Versailles en St. Germain.
Gij hierin Nederland had het geeste
lijk moeilijker. Want uiterlijk sche
nen de omstandigheden hier bepaald
voortreffelijk geordend en de door
de kapitalistische en democrati
sche krachten van dit land aange
nomen houding scheen door den af
loop van den eersten wereldoorlog
voorgoed bevestigd en vereeuwigd te
zijn. Het is de bijzondere, histori
sche verdienste van Uw leider, dat
hij zich door deze idyllische orde
niet liet misleiden, doch dat hij
reeds meer dan 10 jaar geleden de
wortel van het kwaad, dat in dezen
toestand lag, inzag, welk kwaad thans
op steeds schrikwekkender, angst
aanjagender wijze dit land teistert.
Mussert is als een vermanende en
roepende in deze woestijn van demo
cratische platheden en burgerlijk
conventionalisme opgetreden. Uw
leider heeft zich aan al deze Neder
landsche feiten, die uitermate zwaar
wogen, ontworsteld en heeft zoo een
ontwikkeling ondergaan waarvan ein
de en omvang in hun bijzonderheden
tien jaar geleden hier in Nederland
evenmin definitief duidelijk waren
als wij, nat. soc. in Duitschland, tien
jaar geleden met voltsrekte duide
lijkheid de bijzonderheden van den
beslissenden strijd, dien wij thans
voeren, konden overzien.
Maar wij allen en daarmee om
vat ik thans de Nederlandsche en de
Duitsche nat. soc. waren vervuld
van de zekerheid, dat de roep der
geschiedenis tot ons had geklonken
en dat de eer en het welzijn zoowel
van het Duitsche en Nederlandsche
volk slechts dan is gewaarborgd, als
wij onder alle omtsandigheden ge
volg geven aan dezen roep, ook al
moeten wij daarbij ons eigen leven
op het spel zetten.
En op dezen weg van den strijd
zijt gij, Nederlandsche nat. soc. Uw
leider gevolgd. En dat is, waar het
op aankomt. Niet het verstandelijke
begrip van de gestelde taak, maar
de trouwe navolging maakt moge
lijk, wat onmogelijk schijnt.
Thans vereenigt ons allen, Neder
landsche en Duitsche nat. soc. één
overtuiging en één wil: de overtui
ging, dat wij al onze krachten en ons
geheele wezen danken aan het volk,
bepaald volgens zijn bloed, waarvan
wij afstammen en de wil alle krach
ten van ons wezen voor deze bloed-
gemeenschap te wagen. Onze blik
moet evenwel nog ruimer worden
en hij wordt ruimer. Hij reikt over
de grenzen van het eigen volk heen
en omvat de grootere gemeenschap
van allen, die door hun Noordsch-
arisch bloed in de hoogere lotsge
meenschap der germaansche volken
in midden- en noord-Europa ver-
eenigd zijn.
Bij het begin van dit jaar, waar
van wij thans het eind beleven, was
het duidelijk geworden, dat thans
ook het Nederlandsche volk voor de
beslissing staat stelling te kiezen
voor of tegen het nat. soc. Duitsch
land, dat voor de reorganisatie van
Europa strijd. En wat destijds wel
licht nog voor den een" of ander ver
borgen geweest moge zijn, dat werd
openbaar op den dag, die het uit
gangspunt van een nieuwe ontwik
keling van dit werelddeel Woor de
komende eeuwen is, 22 Juni 3-1., t°en
de Führer de Duitsche weermacht
ten strijde voerde tegen de numeriek
haast onbegrijpelijk groote en van
oorlogstuig fantastisch rijk voorziene
horden van h,et bolsjewisme. Dit uur
der beslissing voor geheel Epropa is
ook het uur der politieke beslissing
in Nederland. Wie thans nog niet
ziet of wil zien heeft het recht ver
loren op politiek, dus voor de ge
meenschap verantwoordelijk terrein
mee te praten. Ik heb derhalve reeds
destijds alle politieke richtingen, die
haar uitdrukking nog hadden gevon
den in liberaal-democratischen, par
lementairen partijvorm, ontbonden
en de rechten, afgeleid uit vroegere
instellingen nog slechts kunnen toe
kennen aan de nat. soc. beweging.
De wereldgeschiedenis is sinds
dien in tijd slechts een half jaar ge
vorderd, in gebeurtenissen het equ-
valent van eeuwen. Tegen de oude
wereld van kapitalisme, democratie-»
ën, Jodendom is de nieuwe wereld
der jonge volken opgestaan. Stellig
IN VERSCHILLENDE STEDEN VAN ONS LAND werd onder
auspiciën van het Rijksbureau voor Textiel een modesehouw gehouden»
Een tweetal fraaie avondtoiletten. (Polygoon-Nehrdich).
WINTERKWARTIEREN. Duitsche pioniers bouwen midden in het
toosch huizen als winterkwartieren voor hun kameraden. De in de
nabijheid liggende bolsjewistische dorpen zijn zoo verwaarloosd en
vuil, dat geen soldaat er wil intrekken. Aan de tweede hut ontbreekt
nog slechts het dak. (Weltbild-Polygoon).
is het voor Uw leider als zoon van
bet Nederlandsche volk, dat in dde
wereld der oude machten geenszins
tot voordeel van al zijn deelen
alleszins vast lag verankerd, in dit
beslissend uur het juiste besluit te
nemen. Het onfeilbare nstnct van 'n
man en nationaai-socialist, die be
zorgd is voor het welzijn van zijn
volk, heeft Mussert het besluit doen
nemen, dat hem en de nat. soc. be
weging betrekt in de gemeenschap
die op leven en dood heeft samen
gezworen, een nieuw, beter geor
dend en gelukkig Europa te stich
ten.
De conclusie, die ik trek idt
dit besluit en die tevens een be
wijs is van mijn onverbrekelijke
kameraadschap niet den heer
Mussert, is mijn besluit in Ne
derland nog slechts één politieke
wilsvorming te dulden en wel
die in de nationaal-socialistische
en door de nationaal-socialisti
sche beweging onder haar leider
Mussert. Ik heb derhalve heden
bepaald, dat alle andere ver-
eenigingen of bewegingen van
politiek karakter, die hier in
Nederland nog aanwezig zijn,
voor zoover zij dit niet met in
zicht in de noodzakelijkheid uit
eigen beweging doen, met in
gang van heden worden ont
bonden.
Van thans af bestaat er slechts één
politieke wil der Nederlanders en
wel die voortspruit uit de nationaal-
socialistische beweging in Nederland
Deze vrucht van Uw tienjarigen
strijd is tevens een verplichting tot
alle Nederlandsche nat. soc., zoowel
jegens het Nederlandsch volk alsook
jegens de grootere gemeenschap der
germaansche volken in Europa. Ik
weet, dat niemand Uwer uit con
junctuuroverwegingen in Uw gele
deren is getreden en daar blijft,
want lid van de N. S. B. of een der
aangesloten formaties te zijn is thns
in Nederlnd bij God geen genoegen,
maar een zware weg vol opoffering,
die hardheid en ook ontbering
eischt. Hardheid en uithoudingsver
mogen tegenover het gekonkel van
een numeriek in het geheel niet zoo
grooten kring van ophitsers en rad
draaiers, die door een Uwer kame
raden reeds eenmaal raak gerarak-
teriseerd werden als oranje-bolsje
wieken en die als politieke lemuren
nog niet weten, dat zij politik reeds
langs zijn gestorven.
Ontbering ook daarom, omdat het
er thans om gaat voor al en voor 't
eerst onder het gewicht van de te
genwoordige historische ontwikke
ling in Europa de bronzen lotsge
meenschap onzer volken in een groot
germaansch gemeenschapsgebied in
dit werelddeel werkelijkheid te doen
worden en deze beslissende taak bo
ven alle eigen belangen te plaatsen.
Maar wat beteekent het afstand, doen
van gewoonten en gebruiken tegen
over de ontbering en opoffering, die
de moeders en vaders en de kinde
ren die meer dan 160.000 gesneuvel
den in den strijd voor het nieuwe
Europa aan het Oostelijk front heb
ben gebracht en ook de vaders, moe
ders en kinderen der Nederlanders,
die mede opgetrokken zijn voor die
zen strijd en hun overtuiging met
hium leven hebben bezegeld.
De poort, die open gestooten is
dloor dien offerdood dezer mannen,
geeft toegang tot het groote geluk
spellende gebied van het nieuwe wer
kelijke Europa, zooals dat met deze
afmetingen en eensgezindheid no.g
nooit werkelijkheid is geworden in
de geschiedenis.
Wij benijden geen volk op aarde
de schatten, die het door zijn flink
heid en ijver heeft te voorschijn ge
bracht. Wij stellen bijvoorbeeld geen
belang in den rijkdom der Ver. Sta
ten, want tegenover hun natuur-
schatten en bodem, die reeds in ster
ke mate zijn uitgebuit staat in het
nieuwe Europa een rijkdom, die al
wat 'daar aan den overkant gevon
den en gewonnen mag worden, ach
ter zich laat.
En dit gemeenschappelijk gebied,
dat door ijver en flinkheid georgani
seerd zal worden in pionierswerk,
dat thans eerst begint, wordt be-
heerscht door de scheppende ge
dachte, die onze volkeren opnieuw
doet ontwaken en opstijgen uit de
beproevingen en gevaren, waarin zij
zijn geraakt, en ons allen verbindt
tot een nieuwen, gemeensehappelij-
ken levenswil door de nat. soc. idee.
Dit nieuwe Europa zal groot zijn,
sterk, vol' eerbesef en de oude cul
tuur waard, die van hier is uitge
gaan in de wereld, voral in de zg.
nieuwe wereld.
Dit nieuwe Europa is geen toe
komstverwachting, het is reeds re
aliteit geworden, het wordt in dezen
tijd geschapen en Nederland neemt
aan dezen opbouw reeds deel door 't
besluit van haar leider, door den po
litieken arbeid der nat. soc. bewe
ging en vooral door het offer van
haar strijders in het Oosten. Gij,
mijnheer Mussert, en de Nederland
sche nat.-soc. hebben in tegenstelling
tot de eeuwige achterblijvers in de
politiek ingezien, dat de vrede van
het nieuw geschapen Europa niet te
DE EERSTE TULPEN VAN HET WESTLAND in het
nieuwe seizoen zijn ter veiling aangevoerd. De eerstelingen,
welke pion. 22 cent opbrachten, wachtend op. lief hebbers.
(Polygoon-Meyer).
HET FRAAIE, UIT DE 12DE EEUW DATEE-
RENDE KASTEEL TE ASTEN (BIJ HEL
MOND), dat gerestaureerd wordt. De
zijgevel, welke reeds in zijn oorspronkelijken
staat is gebracht. (Polygoon-Sagers).
zijner tijd kan worden gesloten met
onze vijanden, doch reeds thans
wordt gemaakt door de krachten van
onze harten, de werkkracht van on
ze handen, maar vooral door de
scherpte van ons zwaard.
Ik wensch U, mijnheer Mussert, en
de nat. soc. beweging geluk met de
zen weg, ik wensch U speciaal voor
het bestwil van het Nederlandsche
volk volledig succes, opdat dit als
gelijkgerechtigd, alleszins gewaar
deerd kameraad kan toetreden tot
de germaansche gemeenschap, die
onze Führer reeds vormt.
Leve de nationaal-socialistische
beweging en haar leider.
Leve de nationaal-socialistische
idee en onze Führer. Sieg Heil.
Rede ir. Mussert.
Na den rijkscommissaris sprak de
leidier der N.S.B., ir. Mussert, een
herdlenkinigsreidie uit. Hij begon met
het uitspreken vami dien damJk der
NS.B. voor dien gieiukwensdh, wel
ken de Führer aian die N.S.B. ter ge
legenheid van het tienjarig bestaan
had willenzenden. (Applaus,) Zijn
rede vervolgend zeidte ir. Mussert:
Verehrte Gaste; mijne kameraden.
Heden gedenken wij den dag waar
op voor tien jaren de grootste revo-
lutkmnaire daad gesdhieddte in het
leven van ons volk van die laatste
honderd jaar: het hijschen van de
zwart-roodfe vlag, die vaan der nat.-
soe. revolutie. Tien jaren waarin
moeite noch kosten, leugen noch be
drog, broodroof noch terreur, ge
spaard zijn om de vlag naar beneden
te halen om daarvoor in de plaats te
hijschen de vlaggien van het gouden
kalf, van den sikkel en dén hamer.
Fel zijn dfe kleuren zwart en rood,
het zwart van onzen bodem, het
rood van ons bloed, fel is de 1ver
betenheid geweest waarmede wij ons
geweerd hebben, fel is ons onwrik
baar geloof dat ons staande gehou
den heeft, fel is de botsing der mee
ningen, fel zijn de vlammen van den
wereldbrand van heden.
Het zijn historische dagen, die van
de laatste week, dagen waarin een
scheidslijn getrokken wordt dloor de
gansohe -wereld. Geen staat, geen
volk, geen enkeling, zal op den duur
Op die scheidslijn kunnen blijven
balanceeren. De vraag stelt zich voor
een iedier: aan welken kant van de
lijn staat gij, er is geen ontkomen
aan en gelukkig zijn zij, die al sinds
jaren weten aan welken kant zij
staan, zij die in innerlijke zekerheid
hun weg kunnen gaan te midden
van de stormen van dezen tijd, nu
het verbond van kapitalisme en
communisme Europa op het offer
blok wil leggen om den mammon te
dienen.
Dat wij weten aan welken kant
wij hebben te staan, dat danken wij
aan onzen jarenlangen strijd, diat
danken wij aan haar, wier tienjarig
bestaan wij heden gedenken, onze
N.S.B.
Het groote wereldgebeuren, daar
op hebben wij geen invloed kunnen
oefenen. De afloop van den wereld
oorlog van 1914-1918 met de overwin
ning van de kapitalistische geal
lieerde machten en die uitplundering
van Duitschland, was reeds een
dozijn jaren oud voor wij begon
nen.
Het ontstaan en tot macht komen
van het nat.-soc. en fascisme in
Duitschland en Italië ging buiten
ons om. Het vormen van het nieuwe
omsinigelingsblok der groote demo
cratieën onder leiding vatn Enigeland
en Amerika, is waarlijk niet van
ons afhankelijk geweest.
De oorlogsverklaringen van Sep
tember 1939 van Engeland en Frank
rijk geschiedden niet om ontzent-
wille. De uitbreiding van den Euro-
pees'cben oorlog .tot den wereldbrand
van heden, de wereld in vlammen,
is ook een gebeuren van zulk een
omvang en beteekenis, dat wij ook
daaraan niets hebben kunnen toe
doen, noch afdoen.
Wij moeten ons er duidelijk van
bewust zijn,, dat in onzen tijd de
wereld een nieuwe gestalte aan
neemt, dat er een wereldhistorisch
gebeuren aan den -gang is van zoo
groote afmetingen en uitwerking,
als slechts eens in de duizend jaren
geschiedt.
Aan dit wereldgebeuren kunnen
wij niets toe of af doen, diat is onze
roeping niet. Maar onze roeping is
te zorgen, dat ons volk door dit
wereldgebeuren niet wordt verplet
terd om niooit weer op te staan, maar
dat het doelbewust zijn weg vindt
naar dte wereld van morgen oia daar
in een eervolle plaats in te nemen
door den arbeid, dien het diaarin zal
verrichten.
Geen compromis mogelijk.
De wereld staat in vlammen en
het resultaat zal zijn, dat of Roose
velt, Churchill en Stalin zullen win
nen dus de vereenigde machten
van kapitalisme en communisme
óf Duitschland, Italië en Japan zul
len winnen. Dit zijn de machten, die
tegenover elkander staan, waartus-
schen geen compromis mogelijk is;
één van de twee zal winnen, de an
der zal ondergaan.
Wanneer het kapitalisme en com
munisme winnen, dan zou het kapi
talisme voorloopig heerschen in
Amerika, Engeland, Zuidoost-Azië
en Australië, maar het communis
me zou beginnen met het grootste
deel van Azië te beheerschen en
gansch bet vasteland van Europa.
Wanneer het dezen zomer aan Hitier
met zijn weermacht niet gelukt zou
zijn om de Sovjet-millioenenlegers
te weerstaan, ja slag op slag te
slaan, wanneer het niet gelukt zou
zijn om in den veldtocht van de
tweede helft van dit jaar meer dan
21.000 pantserwagens, meer dan
32.000 kanonnen, meer dan 17.000
vliegtuigen van de communisten te
vernietigen of buit te maken, maar
wanneer integendeel de Duitsche
troepen niet tegen deze ontzaglijke
militaire macht zoudten hebben kun
nen standhouden, dan zou er nu
reeds geen Europa meer zijn, dan
zo-u nu gesproken kunnen worden
van het voormalig Europa, van de
voormalige Europeesche cultuur, van
de voormalige godsdiensten, van de
voormalige Europeesche volkeren;
dan zou de communistische heer
schappij reiken van de Japansche
zee tot d'e Noordzee.
En dat dit alles niet geschied is,
maar dat Europa bestaat, dat danken
wij aan de Duitsche weermacht en
de verbondenen, die met haar strij
den, dan danken wij aan de 200.000
mannen, d'ie him leven daarvoor ga
den, dat danken wij aan de 200.000
gewonden, aan de millioenen offer
vaardige, weerbare mannen, dat
danken wij aan den grootsten Ger-
maanschem aanvoerder aller tijden,
die de verantwoordelijkheid op zich
ram en attaqueerde vóór het te laat
was, dat danken wij aan den Führer
Adolf Hitler.
Wat heeft het Nederlandsche volk
daarvoor gedaan in de afgeloopen
jaren? Het Nederlandsche volk heeft
gedaan wat de heerschers in dit land
van haar verlangden. De heerschers,
d.w.z. de politieke partijen, met de
daarmede verbonden kapitalistische
en marxistische handlangers. Zij
verlangden de solidariteit met Enge
land en Frankrijk. Zij verlangden
de prediking van den haat tegen
Duitschland. Zij verlangden het on
beperkte geloof in de zegeningen der
democratie, de onbaatzuchtigheid van
het kapitalisme en de ongevaarlijk
heid van het communisme. Het volk
was geestelijk en materieel weerloos
en gaf wat verlangd werd. Geen volk
kan zich verzetten tégen een zoo
goed georganiseerd en zoo sluw uit
gevoerd bedrog.
De strijd der N.S.B.
Er was één organisatie, die zich
daar wel tegen verzette, die groeide
tegen aller verwachting in, tegen al-
-
HÜH
EEN VOORUITGESCHOVEN MA-
CHINEGEWEERPOST. Een ver
laten, half verwoest boerenhuis,
biedt beschutting tegen den ijskou--
den wind van de steppe.
(Weltbild-Polygoon)
len hoon en laster in, dat was de
N.S.B.
Van 1931 tot 1935 zijn wij onafge
broken bezig geweest om de z.g. de
mocratie in al haar naaktheid aan
den volke ten toon, te stellen, uit
liefde tot de natie, die door haar
verdeeld was in elkander bestrijden
de partijen en daardoor onmachtig
was om zich te handhaven. We heb
ben geschreven en gesproken hon
derden, duizenden malen om ons
volk te trekken uit het moeras der
democratie op den vasten bodem der
volkseenheid in nat.-soc. gebonden
heid. In 1935 antwoordde acht pro
cent van ons volk zich present voor
de nieuwe orde. Van 1935 tot 1937
hebben wij ons uitgesloofd om ons
volk begrip bij te brengen voor de
nieuwe Europeesche ordening, die in
gang was, voor het recht van het
Duitsche en het Italiaansche volk
op een onbedreigd volksbestaan, op
den grondslag, dien zij zelf wilden
maken buiten de bankiers van Lon
den en New-York om. Wij hebben,
geprobeerd begrip te wekken voor
de nat.-soc. en fascistische solidari
teit. Bij de verkiezingen van 1937
meldde vier procent van ons volk
zich present; 96 pet. keerde zich af.
De teerling was geworpen; bij de
komende botsing zou ons volk aan
den verkeerden kant staan.
Van 1937 tot 10 Mei 1940 was één
worsteling van die jaren om staan
de te blijven, om niet vernietigd te
worden, om te kunnen doorgaan
met het vervullen van onzen plicht
ons volk zooveel mogelijk te waar
schuwen tegen den waan van de in
ternationale der democratie, om te
pogen te redden, wat te redden viel.
Slechts één voorbeeld wil ik nu
hiervan geven, een voorbeeld, dat
zijn bijzondere beteekenis heeft in
deze dagen, nu koningin Wilhelmina
den oorlog verklaard heeft aan Ja
pan. In Volk en Vaderland van 25
Febr. 1938 schreef ik een hoofdarti
kel over Nederland en den oorlog
Japan-China. Daarin schreef ik over
de toenemende spanning rondom den
grooten oceaan en de onverantwoor
delijke Colijnpolitiek, die Indië on
verdedigd liet en honderden millioe
nen wegsmeet aan het leger hier te
lande. Dit was alleen' logisch ver
klaarbaar ais er een afspraak be
stond met Engeland in strijd met 's
lands belang. Als volgt heb ik dit
onder woorden gebracht:
„Dat de Engelsche ex-minister van
„bu.itenlandsche zaken Eden en de
„Londen beheerschende internatio
nale geldmacht een zoo sterk mo
gelijk Nederlandsch leger wenschen
„om ons land en ons volk te gebrui-
„ken tegen het door hen gehate
„Duitschland, is geen onderstelling,
„maar een feit; waarover niemand in
„het onzekere is. Welnu, dan zegt de
„ijzeren logica, dat de afspraak is:
„Engeland zal Indië verdedigen en
„wij zullen een sterk bruggehoofd
„voor Engeland tegen Duitschland
