DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Hitler over het heden, het verleden en de toekomst. 13 Barmhartigheid. cuitjes I De Führer spreekt in het Sportpalast ter herdenking van de machtsaanvaarding. Nieuwe burgemeesters. Groote buit bij de verove ring van Benghazi. jed kennen*) toch nog 'n te maken. zooveel als „Wèt et van ïag et zijn!" ALKMAARSCHE COURANT. 144ste Jaargang No. 26. Deze qourant wordt eiken dag, behalve Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.10; franco door het geheele Rijk 2.63. Losse nummers 5 cents. Prqs der gewone advertentiën: Van 15 regels 1.28, elke regel meer 0.26, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. Herms. Coster Zoon, Voordam 9, postgiro 37060. Tel. Administratie (abonn., adv.) 3320, Redactie 3330. Directeur: C. Krak. Hoofdredacteur: Tj. N. Adema, Alkmaar. Zaterdag 31 Januari 1942. lie geleverde stier- welke zijn voorzien gens het niet voldoen uitgereikt. dt thans alleen maar toodanig kalf van een 1, dan moet het kalf en op een fokvergun- let aantal fokvergun- ing 7 Liter melk. dig of foutief hadden iging ontstaan. 5ii verzonden, terwijl rden verstrekt en te komen gelieven i het Bureau van den tie te Alkmaar (ook lijk adres, organisatie- der melkbrief jes van t moet blijken, dat in en per dag moet zijn imen, of die foutief of genomen. gsbon teruggezonden, iten. r slachtschapen. ordholland nog niet levering van slacht en algemeene wijsl- slachtschapen. Deze srin men een aanslag 5 rubriek (schapen, 1942 in 1 September ;e rubriek (schapen, ngsplicht minder dan chapen, geboren vóór nber 1942 de tijd zijn pen, geboren in 1941) laten loopen, daar de de hiervoor), ngsdata staat de rege- :e contracten komen vee. hapen is deze, dat alle n een aanslag (hetzij n die door een andere sze wijze kan de leve- -angen in orde worden en ander niet te lang men ook eens met zijn uhouder. lagd bij de Landbouw- ipen, Kerkplein 13 te racten voor schapen d. s niet meer runderen dng bedroeg, vermeer- gedekt zijn door een rorden, b.v. door een bewijs van uitgestelde oeien in voorraad had- ïand van de inventari- bij welke veehouders aaruit kan worden op- n voorraad mochten ig voor 1941 verhoogd ie van December 1941 leze runderen nader de bedoeling deze run- brengen, dan zal toch ital alsnog op de leve- r betrokkenen binnen- 1ISSARIS VOOR LLAND. a is tot dusverre ten geweest. Er werd vrij- opgegeven; thans i' dere streken is dit ten- ninder. oot, in sommige geval" n, heeft het den schijn, van de Nederlandsche van dezen onwil; niet worden opgetreden, wien de seheurplicW :te niet voldeden of de rzaak, zullen met de 1 deze gebruiksgcrech- en gevangenisstraf van /orden genomen, waar" worden verricht of/en gedragen. mgen en bij in gebreke rbereid. im ook in hun eigen ge voorbereidingen ais* iARIS VOOR DE :tie. Zooals bekend is Adolf Hitler op 30 Januari 1933 door Rijkspresident Von Hindenburg tot Rijkskanselier benoemd en vanaf dien tijd is deze gebeurtenis elk jaar met een groote rede van den Führer herdacht. Ook dit jaar werd de traditioneele rede niet achterwege gelaten en in een gloedvol betoog heeft de Führer een blik in het verleden, op het heden en in de toekomst geworpen. Aan allen, die deze rede hebben aangehoord, moet het duidelijk zijn geworden, dat de tijd, welke tusschen den wereldoorlog en dezen ligt, verloren is geweest, omdat blijkt, dat men van Britsche zijde na 1918 niets heeft geleerd en ook niets heeft veranderd. In het Sportpalast heeft Adolf Hitler gistermiddag om 5 uur zijn groote herdenkingsrede uitgesproken. De zaal was tot de laatste plaats gevuld en versierd met de kleuren van het Rijk en die van Duitschlands bondgenooten. Op de eerste rijen voor het spreekgestoelte hadden bijna alle ministers, rijksleiders, de generaliteit, alsmede de eeregasten der Verbonden naties en gewonden der Duitsche weermacht plaats genomen. Van 5 tot 7.10 is Hitier onafgebroken aan het woord geweest en hij heeft belangrijke gedeelten van zijn rede met verheffing van stem na drukkelijk uitgesproken, waarbij zijn toehoorders bij alle passages van beteekenis luide van hun onverdeelde instemming deden blijken. Telkenmale werd de Führer tijdens zijn rede enthousiast toe- gejuichd en na afloop werd hem een ware ovatie gebracht. Minutenlang klonk deze ovatie, waarna gemeenschappelijk de volksliederen werden gezongen. Het geheele Duitsche volk heeft aan de radiotoestellen gezeten en deze groote betooging medebeleefd. Rijksminister Dr. Göbbels leidt den Führer in. Rijksminister Göbbels, die den Führer na afloop dank bracht, heeft hem ook ingeleid. „De overwinning", zoo zeide hij ter herinnering aan den toenmaligen dag, „was voor ons een zaak van geloof en wel van geloof in uw persoon. Thans staat het geheele Duit sche volk, aan het hoofd zijn weermacht, in den strijd om de verdediging der verworvenhe- den van onze revolutie van de veiligheid van het Rijk en van het levensgebied der natie. Wat toen een zaak van het geloof was, de overwinning, dat is thans een zaak der zekerheid geworden". Hitier spreekt. Hitier begon met een blik op het verleden. Wij hooren, aldus zeide hij, zeer vaak de opmerking, dat de ze oorlog eigenlijk de tweede we reldoorlog is. Dat is niet alleen juist in dien zin, dat ook deze strijd bij na de geheele wereld omvat, maar het is nog veel juister, wanneer men bedenkt, dat er sprake Is van dezelf de doeleinden, dat dezelfde krach ten, die den eersten wereldoorlog hebben ontketend, verantwoordelijk zijn voor dezen nieuwen oorlog. Want een ding kan niemand tegen spreken, n.l. dat Churchill reeds voor 1914 een der gemeenste oor logsophitsers was, dat Roosevelt toen de kleine man van president Wilson was, dat de kapitalistische mannen van thans ook toen reeds hun gewicht in de schaal wierpen, terwijl anderzijds niemand kan be strijden, dat wij volkomen onschul dig geweest zijn aan den oorlog van toen. Wij waren allemaal slechts neel gewone soldaten. Het Duitsch land van toen was een monarchie, het. was democratisch en parlemen tair, er moeten dus motieven zijn, met gelegen in den staatsvorm, die ■toen en thans hebben geleid tot den aanval van die krachten, ofschoon zij m beide gevallen voorgeven, dat het de staatsvorm is. Engeland, dat in den loop van driehonderd jaar alleen door geweld en een reeks van bloedige oorlogen ongeveer een kwart van de aardop pervlakte heeft onderworpen, heeft altijd, gestreefd naar een instand houding van het zoogenaamde Euro- weuev®nwicht van krachten, dat Smsel' dat Seen enkele «"TCP^sche staat i„ kracht zou kunnen toenemen en daardoor wellicht een leidende rol zou het versnipperde, het innerlijk ver deelde Europa. Daartoe heeft het achtereenvolgens Spanje, Nederland en Frankrijk bestreden. Daarna be gon de strijd tegen Duitschland, niet uit liefde tot de volkeren, maar uit het meest nuchtere eigenbelang, daar achter stond het eeuwige Jo dendom, dat aan iederen strijd tus schen de volken weet te verdienen en dus steeds onrust onder de vol ken verwekt heeft. Onder het beginsel „oorlog aan den oorlog" verstond men in Enge land: de macht voor dengene, die de macht heeft en geen enkele macht voor hem, die haar niet heeft. De nationa^l-socialistische opvatting daarentegen ziet in iederen toestand en op ieder oogenblik van de we reldgeschiedenis het resultaat van een levensproces, dat nooit onder broken wordt. Het zou een prachtig gebaar zijn geweest. Het zou een prachtig gebaar zijn geweest wanneer na de ontwape ning van Duitschland, ook Engeland, Amerika en Frankrijk zouden heb ben ontwapend. Wij hebben he.i zoo vaak vermaand, tijdens de republiek van Weimar gevraagd, later ge- eischt, dat zij dat zouden doen. Maar de oorlogen gingen voort. Al leen voor het Duitsche volk scheen het onmogelijk, zijn bestaan in deze wereld nog eens te zijnen gunste te kunnen veranderen. Men streed toen met gelijke middelen als thans. Men voerde eerst den strijd door het bij eenbrengen van coalities. Churchill hseft jarenlang door zijn voorgan- gers garantiebeloften laten aanbie den. Steeds weer moet men beden ken, dat het Britsche rijk in vier honderd jaar nauwelijks tien pro cent van het bloed heeft moeten vergieten in tallooze oorlogen, dat Duitschland vergieten moest om zijn naakte bestaan te verdedigen. Met de tweede Britsche methode staat de versnippering in verband. Toen Duitschland verscheurd werd door godsdiensttwisten, kreeg Engeland de mogelijkheid zich te verheffen tot wereldmacht. Niet Duitschland is de parvenu maar Engeland. Wij heb ben een oudere geschiedenis en in den tijd, dat Europa een geweldig Duitsch keizerrijk kende, was Enge/ land een klein, onbelangrijk eiland. In dep vorigen oorlog zag men een mogelijkheid tot versnippering in het tegen elkaar uitspelen van de Duitsche partijen. Marxistische, liberalistische en kapitalistische be langhebbenden, achter wie de eeuwige Jood stond, ontketenden een gemeenen opstand, welke Duitschland ten val bracht. Wij we ten thans van Engelsche uitspraken, dat Engeland in 1918 voor de ineen storting stond. De eerste wereldoor log kon alleen door onze eigen schuld verloren worden. In dien tijd verzonk het Duitsche volk in enkele maanden in een versaagdheid, die men zich nauwelijks kan voorstel len, een uitgehongerd volle, dat men ook geen levensmiddelen gaf toen het reeds zonder wapenen was, dat men steeds weer afperste. Toen ben ik in het politieke strijd perk getreden met het besluit dit Duitschland weer op te richten. Ik ben dezen strijd begonnen tegen de domheid en traagheid van onze zoo genaamde hoogere kringen,., tegen zoovele belangen van enkelingen. Het was toen heldendom, de eerste nationaal socialist in een groep, een fabriek, eert salon te zijn. De georganiseerde tegen standers. Toen kwamen de georganiseerde tegenstanders, zoo ongeveer 4ö par- tijen. Het buitenland nam toen geen notitie van ons. De Duitsche demo craten werden in dien tijd werke lijk als „Habenichtse" behandeld, maar zij genoten tenminste de eer in Geneve te mogen zitten. Toen de partij na September 1930 met 107 mandaten in den Rijksdag kwam, namen de moeilijkheden nog toe. Hitier herinnerde aan de partij ge- nooten, die aan sluipmoord ten offer vielen, aan de ruim 40.000 natk)- naal-socialistische gewonden. Uitvoe rig besprak hij de erfenis, die hij aantrof. Het bedrijfsleven was ver nietigd, er waren vele millioenen werkloozen, de financien vertoonden een reusachtig tekort, de boeren stand was ineengestort, ik heb toqp gewaagd, aldus vervolgde de Führer, en wij hebben gewonnen. In 1935 begon de vrijheid naar buiten zich te verwezenlijken. Wan neer deze oorlog niet zou zijn geko men, zou men van ons allen en ook van mij hebben gesproken als scheppers van de werken des vre- des, maar wie zou dan van Churchill gesproken hebben? Thans echter zal men spreken aii. van den vernietiger van een impe rium. Hitier karakteriseerde Chur chill als „onbekwaam om iets te presteeren, slechts in staat om te vernielen" zijn „rotgenoot in het Witte Huis" noemde hij een armza ligen dwaas. In dit verband noemde Hitier het door Roosevelt aange kondigde wereldprogramma, dat den menschen vrijheid en recht op ar beid moet geven een grap. Wat Roo sevelt aankondigt, zijn dingen, ont leent aan het nationaal-socialistische programma. Om hun eigen volken te lokken, moeten .deze kapitalisti sche hyena's in ons partijprogram kruipen en er enkele zinnen uit op- visschen, de stumperds. Het programma der buiten- landsche politiek. Hitier gaf nogmaals een uiteen zetting van het programma van bui- tenlandsche politiek, dat hij trachtte uit te voeren: Het aanknoopen van nauwe betrekkingen met Engeland, Italië en Japan. Iedere poging ech ter om met Engeland tot overeen stemming te geraken, was volkomen vruchteloos. Engeland en vooral Churchill streden bij iedere gelegen heid tegen Europa. Iedere poging om nader tot dezen man te komen, strandde op zijn hardnekkig: Ik wil een oorlog. In Europa zullen niet de arische volken worden uitgeroeid, maar deze oorlog zal de vernietiging van het jodendom zijn. Voor het eerst zullen niet andere volken dood bloeden, voor het eerst zal de echt oudjoodsche wet v.»orden toegepast: oog om oog, tand om tand, en hoe verder deze gevechten zich uitbrei den, des te meer zal, dit mag het jodendom zich voor gezegd houden, het anti-semitisme zich uitbreiden. Het uur zal komen, waarop de slechtste wereldvijand van alle tij den wellicht voor tenminste dui zend jaar zijn rol uitgespeeld zal hebben. Duitschland en Italië. Hitier zeide voorts, dat het hem verheugde, dat hij met Italië de be trekkingen tot stand kon brengen, waarnaar hij gestreefd had. Dat was geen wonder. In 1935 begon Enge land zich zonder aanleiding tegen Italië te keeren, terwijl Italië Enge land niets ontnomen had. Thans zijn Duitschland en Italië genoopt, denzelfden strijd te voeren en op le ven en dood met elkander verbon den te zijn. Men moet zich niet ver gissen, deze strijd wordt tot de ge meenschappelijke overwinning ge voerd .Thans is ook de derde staat waarmee ik steeds goede betrek kingen wilde, aan onze zijde getre den, Japan. Thans zijn de drie groote Habenichtse vereenigd en wij zullen thans zien, wie in dezen strijd de sterksten zijn, zij, die niets te verliezen en alles te winnen hebben, of zij, die alles te verliezen en niets te winnen hebben. Want wat wil Engeland, wat wil Amerika winnen, zij hebben zooveel, dat zij niets we ten te beginnen met hetgeen zij heb ben en wanneer een Britsche aarts bisschop God bidt, dat hij het bols jewisme over Duitschland en over Europa moge zenden als straf, kan ik slechts zeggen: Over Duitschland komt het niet, maar of het niet over Engeland komt, is een andere kwestie. Ik doe gaarne afstand van mijn roem in den oorlog, die in mijn oogen heelemaaal geen roem is. Mijn roem ■zal, wanneer de voorzienigheid mij in het leven laat, eens toch bestaan in de-groote werken des vredes, die ik nog denk te scheppen. Maar ik wil den last van den oorlog dragen en voor geen verantwoordelijkheid terugschrikken. Ik weet, dat dit volk mij, vertrouwt. Het kan echter ook van een ding overtuigd zijn: zoo lang ik leef zal een 1918 zich niet herhalen. Ik zal deze vlag nooit laten ondergaan. Hitier noemde de namen van de bondgenooten, in het Zuiden Italië, in het hooge Noorden Finland, daar- tusschen alle andere naties, die hun zonen naar het Oosten zenden: Hon garen, Slowaken, Kroaten, Span jaarden, ja zelfs Franschen en bo vendien de vrijwilligers der Ger- maansche staten in het Noorden en het Westen. Het is reeds thans een oorlog van Europa en dan is Japan er bij gekomen, dat een zekeren heer zijn belaciüijke frasen reeds heeft afgeleerd. De geschiedenis spreekt. Over den oorlog zelf, aldus Üe Führer, wil ik weinig spreken. Hier spreekt de geschiedenis reeds. Ook hier ben ik het lot dankbaar, dat het mij veertien dagen of drie weken eerder den eersten stoot in het Oos ten heeft laten toebrengen. Wij heb ben dat ook in Oost-Azië gezien. Wij kunnen Japan slechts geluk wen- schen, dat het kort en krachtig heeft toegeslagen, in plaats van nog langer te marchandeeren met de leugen achtige krachten. En nu strijden sedert 22 Juni onze soldaten in het Oosten een strijd, die eens in de ge schiedenis geboekstaafd zal worden als een heldenlied van ons volk. Ter zee zullen onze duikbooten de voor nemens van Roosevelt te schande maken. Het aantal duikbooten is ontzaglijk toegenomen. Zij zullen de schande maken wat Roosevelt voor nemens was: ons duikbootwapen door steeds nieuwe verklaringen be treffende Amerikaansche souvereine gebieden geleidelijk van den Oceaan te verdringen en op een heel kleine ruimte te houden, die door de Brit sche zeestrijdkrachten beschermd had kunnen worden. Het optreden van Japan heeft ons van de zorg be vrijd telkens te moeten overwegen of ik ter wille van den lieven vrede mij een nieuwe beperking moest la ten opleggen. Thans zullen zij con- vooien noodig hebben op alle Ocea nen ter wereld en nu zullen zij zien hoe onze duikbooten werken. Hierbij komt onze luchtmacht. Haar roem is overgankelijk. En achter onze wapens waarvan de Führer in het bijzonder weer de Dit nummer bestaat uit 8 pagina's. MANNEN ZONDER VREES. Nederlanders. Ook uw Vaderland is in gevaar. Helpt mede het Bolsjewisme te vernietigen, door dienst' te nemen bij de Waffen S.S. Voor aanmelding en inlichtingen wende men zich tot de Waffen S.S., Stadhouderslaan 32, Den Haag. (Fellinga-Peters) infanterie roemde staat een reus achtige verkeersorganisatie. Het overgaan van een bewegingsoorlog naar een verdediging in het Oosten was niet gemakkelijk. Op het oogen- blk waarop deze moeilijke overgang noodzakelijk was, heb ik het als mijn taak beschouwd de verant woordelijkheid hiervoor op mijn schouders te nemen Ik wilde nog dichter bij mijn soldaten staan. De winter was de groote hoop van den vijand in het Oosten. De winter zal deze hoop niét in vervulling doen gaan. Over enkele' weken zal de winter in het Zuiden reeds ten ein de zijn en daarna zal ook verder in het Noorden het voorjaar komen Het uur zal komen waarop wij den vijand zullen verslaan. Het beslis sende is, dat de overgang van den aanval tot de verdediging gelukt, en ik mag zeggen, zij is gelukt. Dit front staat en achter dit front staat een Duitsch vaderland, dat het waar dig is. Een verzekering. Ik kan op dezen dertigsten Janua ri slechts een ding verzekeren. Hoe dit jaar zal afloopen weet ik niet. Of dan de oorlog voorbij zal zijn, weet ik niet, doch een ding weet ik, waar de vijand opduikt, wij zullen hem in dit jaar weer verslaan, pre cies als tot dusver. Het zal weer een jaar van groote overwinningen zijn. Ons blijft geen andere wëg dan de weg van den strijd en de weg van het succes. Niet het gebed van den aartsbisschop, dat Europa door het bolsjewisme gestraft worde, doch dit gebed zal in vervulling gaan) God geef ons de kracht, opdat wij voor ons volk, onze kinderen en kindskmderen de vrijheid be houden en niet' alleen voor het Duitsche volk, doch voor de an dere volken van Europa, want het is een oorlog voor geheel Europa en zoodoende werkelijk voor de geheele menschheid. Spoorwegongeluk in Schotland. (A.N.P.) - Bij een spoorwegongeluk in Schotland zijn, volgens den Brit sehen berichtendienst, negen^ perso nen gedood en 32 gewod. In den ver ongelukten trein zaten marinesol daten. 's-Gravenhage, 30 Jan. Het Rijks commissariaat deelt mede: De commissaris-generaal voor be stuur en justitie heeft op grond van paragraaf 3 van verordening nr. 108/40 (4e verordening over bijzon dere bestuursrechtelijke maatrege len) in verbinding met paragraaf 4 art. 1 van verordening nr. 3/40 over de regeeringsbevoegdheden in de Nederlanden tot burgemeester benoemd: Inspecteur B D. Martinus Tui ten te Arnhem tot burgemeester van Westkapelle. Mr. A. J. J. de Glas te Maas tricht tot burgemeester in Hoorn. Brigade-majoor der rijksveld- wacht W. A. Hetterscheid te Blerik tot burgemeester in Baexem en Grathem. Gemeenteambtenaar P. J. J. Beurs- gens te 's-Gravenhage tot burge meester in Hoensel, Neeritter en It- tervoort. Italiaansch legerbericht, Rome, 30 Jan. (Stefani). Het 608ste Italiaansohe tegenbericht luidt als volgt: Bij de gevechten, die tot de reeds in een extra-bericht gemelde verove ring van Benghasi hebben geleid, ■werden talrijke krijgsgevangenen ge maakt en een aanzienlijke buit, die nog geteld wordt. Bij een aanval op een stelling in den Djebel heeft een' geheel Indisch bataljon, zich aan onze troepen overgegeven. Ofschoon de Duitsch-Italiaansche strijdkrachten hinder ondervinden van de regen en zandstormen, blij ven zij druk uitoefenen op den vijand, die naar het O. terugtrekt, achtervolgd en bestookt door de luchtmacht. Het- afweergeschut van onze groote eenheden heeft twee Engelsche vlieg tuigen neergehaald. Ondanks de ongunstige weersge steldheid hebben, de bommenwerpers van de As de actie tegen Malta voortgezet. Zij vielen met succes vliegvelden aan en beschadigden verscheidene geparkeerde vliegtui gen. De bijzondere omstandigheden ■per beide laatste weken, waarover we met nader behoeven uit te wei den, hebben m menig gezin doen fey0, en wat het beteekent arm en hulpbehoevend te zijn. Telkenjare is in een dergelijke .periode gebleken, hoeveel er hier en daar geleden wordt, hoe groot de tekorten zijn aan wat men noodzakelijke levensbehoeften kan noemen, en meer dan ooit vraagt men zich in dergelijke perioden af of het noodig is, dat aardsche goe deren, bestemd voor allen die daarvan moeten leven, zoo on rechtvaardig verdeeld moeten zijn. De eene mensch is de andere met en zelfs al zou men op zeker sij ..°°k' ade rijkdommen der c e gelijkelijk verdeelen, dan zou k01'ten tijd blijken, dat de 5' meer^en,len/e zijn bezit had ver zoo palrf' de sPaarzame het de S •Tge,lijk had bewaard en Eemi v? het had verloren. ook sWM °™en gelijk bezit is dan gehikte een theolefeche mo- ëeujKiiejd, maar wat wel te verwe zenlijken is, dat is het trekken van zekere wels'tandsgrenzen, waar door eenerzijds het vormen van te grooten particulieren eigendom wordt belemmerd en anderzijds een zekere levensruimte wordt geschapen, waarbinnen de minst draagkrachtigen en hulpbehoeven den de zekerheid van een onbe dreigd bestaan kunnen krijgen. In de beschouwing over het kapitalisme is er reeds op gewezen, dat er aan het vormen van al te groote winstpercentages een einde wordt gemaakt en anderzijds zijn er reeds verheugende teekenen, dat men de armen en hulpbehoevenden in den toekomstigen staat niet zal vergeten. „Oud en- arm", waartegen men zoo lang tevergeefs heeft gestre den, zal eindelijk een begrip wor den, dat zij die na ons komén niet mepr zullen kennen. De werkloos heid, de „geesel der arbeiders klasse" zal men niet meer onder gaan en betere sociale voorzienin gen zullen vele misstanden hopelijk voor goed doen verdwijnen De tijd, dat dit alles verwezen lijkt kan worden is nog niet aan- gebrokea êft fcfii te te begrijp.en, dat in een tijdperk, waarin het kanon het luidste woord spreekt, niet alles zoo georganiseerd en geregeld kan worden als men zich dat voor de toekomst voor oogen gesteld heeft. Maar reeds zijn er voorteekenen, die, om een bekende uitdrukking te gebruiken, het morgenrood van een nieuwen dageraad aankondi gen. Reeds zijn er sociale voorzie ningen van groote beteekenis ge troffen en heeft men er voor ge zorgd, dat de gezinnen, die in deze zeer moeilijke tijdsomstandigheden het dringendst hulp behoeven, niet onverzorgd worden gelaten. Dat is niet alleen de verdienste van een lichaam als de Nederland sche Volksdienst, die zich in ruime mate het lot der ergst getroffenen aantrekt en in ieder gezin die hulp tracht te brengen waaraan men daar het meeste behoefte heeft moederschapszorg, vacantietehui- zen enz. maar op dit oogenblik voornamelijk van de Winterhulp Nederland, die, dank zij veler goe de gaven, in staat is gebleken maatschappelijke schipbreukelin gen zoo doeltreffend mogelijk te kuaaea helfiêa, n» Er zijn menschen, die door te veel naar de boomen te kijken een bosch niet kunnen zien en er zijn er helaas ook nog, die zich verga pen aan een naam en daardoor niet willen of niet kunnen bekijken wat daarachter is verscholen. Winterhulp door velen als een wat al te nauwkeurige copie van een buitenlandsche instelling becritiseerd is ten slotte niets anders dan een Hollandsche instel ling, welke profiteert van de on dervinding welke men in Duitsch land reeds jaren lang met een dergelijke organisatie heeft opge daan. De directeur van Winterhulp Nederland in onze provincie heeft er onlangs in een rede in de stads schouwburg in Haarlem op gewe zen, dat een Hollandsche brug, in ons eigen vaderland gemaakt, alleszins goed en bruikbaar kan zijn, ook al is zij gebouwd naar buitenlandsch voorbeeld. Er is in ons land geen enkel mensch die daarom van zoo'n brug geen ge bruik zou willen maken en daarom is het zoo eigenaardigd, dat er nog wel menschen zijn, die niet aan W»terfeulö ivenseheq m geven, omdat het h. i. een wat al te trou we copie van een Duitsche instel ling zou wezen. Wie daarvan de dupe zijn, dat zijn allereerst onze landgenooten, die dringend gebrek aan hulp en verzorging hebben. Het sprookje, dat gelden voor Winterhulp onze eigen armen niet zouden bereiken, kan niet langer opgeld doen, nu men overal heeft kunnen consta- teeren hoezeer duizenden arme ge zinnen reeds door financieelen steun zijn geholpen. Liefdadigheid is er altijd ge weest, maar ook liefdadigheid moet georganiseerd worden om'er de beste vruchten van te kunnen plukken. Waar eertijds duizen den philantropisehe. vereenigingen naast elkaar werkten, elkaar als het ware beconcureerden en geza menlijk een enorm kapitaal aan administratiekosten verbruikten, daar is thans de centrale organisa tie gekomen, die niet alleen daar door al besparing van onkosten met zich brengt, maar bovendien nog duizenden werkkrachten aan zich heeft gebonden, die dit liefde werk volkomen belangeloos doen eg Jiun allesbehalve benijdbare taak plichtsgetrouw en met de grootste toewijding „verrichten. Wie ziet hoe in duizenden arme gezinnen doeltreffend hulp wordt geboden en met welke discretie ook de zoogenaamde „stille ar men" door de moeilijkste tijden worden heengeholpen, kan niet anders dan respect hebben voor de mannen en vrouwen, die hieraan hun tijd en hun arbeidskracht hebben gegeven. Iedere goede daad vindt haar belooning in zich zelve, zegt een bekend spreekwoord en wie den nood van armen en ongelukkigen helpt lenigen, zal blijdschap en voldoening in eigen hart gevoelen, welke dan ook de naam is van de organisatie die hem daartoe in de gelegenheid stelde. Laten wij altijd bedenken, dat wij nimmer zoo kleinzielig mogen zijn, dat wij, ter wille van persoon lijke sympathieën of antipathieën, armen en ongelukkigen aan hun lot zouden overlaten. De werkelijk barmhartige vraagt niet naar namen en omstandig heden, maar geeft zonder meer als hem de behoefte aan hulp is gebleken,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1942 | | pagina 1