Het vonnis te Göring pleegt Neurenberg voltrokken zelfmoord Windstilte na storm DE NOORDHOLLANDSCHE COURANT DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN Göring nam vergif m Hors cTOeuvre Arnold Meijer in cassatie Vrijstelling van dienstplicht Nadere bijzonderheden over de executie Von Ribbentrop Keitel Kaltenbrunner Rosenberg Frank Frick Streicher Sauckel Jodl Seyss Inquart De terechtstelling Critiek op de executie De zelfmoord van Göring WEERBERICHT BUREAU: VOORDAM 9, ALKMAAR TELEFOON ADM. 3320 REDACTIE 3902 Giro 187294 Dir.: J. Bljlsma WOENSDAG 16 OCTOBER 1946. Voortzettinr >an de lUste JAARGANG No. 123. ALKMAARSÜHE COURANT TARIEVEN: Advertenties: 14 cent per millimeter, „Waagjes" tot 15 woorden 75 ct., elk woora meer 5 ct., uitsluitend contant Abonnementen: f 1.10 per maand, f 3.25 per kwartaal Hoofdredacteur M. H. fc. Uyldert. plv. Tj. N. Adema, rayonredacteur D. A. Klomp Frankfort. 16 Oct. - Naar de Ame- rikaanse nieuwsdienst meldt is de executie van de ter dood veroordeel- den te Neurenberg begonnen om 2 uur hedennacht Ned. ttfd en geëin digd om 3.45 uur. Van een huis tegenover het gymnas tieklokaal der gevangenis uit volgden verslaggevers van de Amerikaanse nieuwsdienst in Duitsland de executie van de elf oorlogsmisdadigers. De gal gen stonden in het gymnastieklokaal der gevangenis opgesteld. Met tussenpozen van vijf minuten hoor den de waarnemers het geluid van het openen van het valluik beneden de gal gen en kort daarna een belgeluid. Tot twee uur Ned. tijd kon men niets onge woons binnen de gevangenis waarnemen; plotseling stak een tiental soldaten de binnenplaats over in de richting van het gymnastieklokaal. De voorste twee sol daten leidden een donkere figuur tus sen hen in, kort daarna hoorden de waarnemers de eerste klap van het val luik. De waarnemers zeiden, dat de vonnis sen eerst in het Duits aan de veroordeel den werden voorgelezen. Zij verklaren tevens, dat na het voorlezen der vonnis sen een lichte bons volgde. Volgens on bevestigde berichten te Neurenberg zul len de lichamen in het geheim in een speciaal legervoertuig naar een zeeha ven in Duitsland worden gevoerd. Zij zouden in het geheim in zee worden be graven en er zouden geen officiëele bij zonderheden meer worden verstrekt. De laatste ogenblikken In de loop van de avond hadden correspondenten een blik kunnen slaan in de cellen der ter dood ver oordeelden: Göring las een boek, Rippentrop lag op bed, Keitel liep rn zijn cel heen en weer, en de overige gevangenen waren wat opgewon den. Niets wees er op, dat enige ogenblikken later Göring door het innemen van cyaankali een eind aan zijn leven zou maken: om kwart voor elf nam hij een ampul met dit gif in, dat hij volgens 'n bericht van AFP in een blik koffie verborgen zou hebben gehouden. Alle gevan- genen hadden een dergelijk buisje vóór hun airestatie in hun bezit ge had en ook bij Göring had men het gevonden ten tijde van zijn gevan genschap in Mondorf bij Luxem burg, Hoe Göring echter kans heeft gezien het buisje verborgen te hou den en te gebruiken is echter, vol gens den commandant der gevange den en te gebruiken is volgens den commandant der gevangenis een raadsel, overige veroordeelden tussen Ame rikaanse soldaten in naar het scha vot gebracht, dat opgesteld was in de gymnastiekzaal van de gevange nis. Wegens de zelfmoord van Goe- ring waren zij geboeid. Geestslijken en doktoren waren aanwezig Achtereenvolgens beklommen Rib- bentrop, Keitel, Rosenberg, Kalten- hrunner, Frank, Frick, Streicher, Sauckel, Jodl en Seyss-Inquart het schavot. Tegen drie uur was het laatste doodvonnis voltrokken. Göring beeft gisteravond om 10.45 uur in zijn cel zelfmoord gepleegd door het innemen van cyaankalium. Het onderzoek wees ui', dat de am pul met het vergif In een blik nes café was verborgen. Er is nog niet gebleken, hoe Garing in het bezit van de ampul is gekomen, aldus verklaarde kolonel Andi-us, hte hoofd van de bewakingsdienst. Ten gevolge van deze zelfmoord werden de overige veroordeelden met handboeien aan naar de plaats van de executie geleid. Zeg het met „Zeg het met bloemen", was de raad, welke men, vóór de oorlog, alom vernemen kon. Het was een goede raad en toch niet duur, een vrien delijk advies, en vermoedelijk uitgedacht door een bloemist. Menigeen heeft de wenk ter harte genomen en bij verjaardag of jubi leum een bloemgeschenk gestuurd. Het was kleurig, fleurig en.ge- makkeiijk. het met bommen", schreeuw den de Duitsers, en dat klonk min der beminnelijk. Het was ook kleu rig, maar tevens treurig en... wreed. In de honger-winter zeiden wij het e kaar met 'n paar pond aardann-'»n, met,^ een zakje tarwe, of met een blikje uit de voorraad, als er voor raad was. En waarmee zeggen wij het nu? Men kan het zeggen zoals de bevolking van het ei and Jersey het deed, toen zij Churchill een Jersey-koe ten ge schenke gaf. Maar men zij daarmee toch bedachtzaam. Churchill zal wel ergens een boerderij bezitten, waar hij het diertje onderbrengen kan doch wie op een klein flat of op eeri bovenhuis woont zou er verlegen mee kunnen zijn. Mijn buurman, die binnenkort een ambtsjubileum vieren gaat, is doods benauwd geworden, dat zijn broer, die schapen fokt, hem nu een schaap °P zijn dak zal sturen, of dat zijn nee'. die onlangs uit Indië is gere patrieerd, een levende krokodil mee- rCn5®n zal- H'j kan de krokodil na tuurlek een dag In leven houden JHf schaap; echter niet tege lijk het schaap met de krokodil. En waar zou hij stalling vinden voor dit gedierte? Neen, ,,zeg het met dieren" is geen aanbevelenswaardig advies. KREEFT. De zelfmoord van Göring Omtrent de zelfmoord van Hermann Göring deelde de commandant vqn de Neurenbergse gevangenis, kolO' nel Andrus, het volgende mede: „De cipier, die door het .raampje in de celdeur toezicht op Göring hield, heeft hem geen enkele maai de hand naar de mond zien bren gen. Göring was in pyama en zijn handen lagen boven het dek. Tegen kwart voor twaalf zag de cipier dat Göring krampachtige bewegingen maakte, eri hoorde hem luid kreu nen. De waehtkorporaal werd er bij geroepen. Deze ontbood den gevan genisdokter en den gevangenisgees- telijke. Tezamen met nog een offi cier betraden deze mannen daarna Görings cel. Men hoorde hem nog rochelen. In de cel werd een open enve loppe gevonden, waarop met. pot lood de naam „Hermann Göring" geschreven was. In de enveloppe sevónden zich drie blaadjes met potloodschrift Verder vond men in de cel een klein metalen buisje, dat uit een patroonhuls was vervaar digd. Eén van de beschreven blaadjes in de.enveloppe schijnt aan den di recteur van de gevangenis gericht te zijn. De documenten zijn aan de Viermogendhedencommissie in han den gegeven. Uit het onderzoek van de in de mond van Göring aangetroffen glasscherfjes bleek volgens den ge vangenisdokter, dat gebruik was gemaakt van cyaankali, Seyss riep: „Ik geloof in Duitsland" Selkirk Panton, als vertegenwoordiger van de gezamenlijke Britse pers, meldt het volgende: Terwijl het lichaam van Göring in het lijkenhuisje van de gevangenis lag, werden de tien andere nazi-leiders, met hem ter dood veroordeeld, opgehangen in Je stoffige, door bommen beschadigde gymnastiekzaal van de gevangenis.De vuile wanden van de zaal waren ver licht door een tiental lampen aan het plafond. Als de eërsten 'in de geschie denis, die na een rechtvaardige berech ting moesten sterven voor hun aandeel in het voeren van een aanvalsoorlog en voor misdaden, tegen vrede en de mensheid gepleegd, 'werden tien nazi leiders na elkander opgehangen 'in zes kwartier tijds. Te elf minuten over één hedenmor gen werd Von Ribbentrop, die in de plaats van Göring het eerst zou wor den opgehangen, de gymnastiekzaal binnengeleid. Hjj was bleek, doch be heerst. Zjjn grjjze haar was in de war Het was kwart voor drie, toen Seyss Inquart na geroepen te hebben: ,,Ik ge loof in Duitsland", de dood vond. Twaalf minuten later kwamen twee Amerikaanse soldaten de zaal der te rechtstelling met de drie rood gedekte schavotten binnen met een draagbaar Op die draagbaar lag een lichaam, be dekt door een Amerikaanse khaki leger- deken. Twee blotev voeten, wit en stijf, staken onder de deken uit De soldaten zetten hun last op de grond neer en de 33 personen, die bij de terechtstelling anwezig waren namelijk de leden yan de viermogendhedencommissie, doktoren, Amerikaanse officieren en manschappen en de acht door het lot aangewezen jour nalisten kwamen om de baar heen staan. Hierna werd de deken terugge slagen. Daar lag het stoffelijk overschot van Göring, die de geallieerden tot het laatste moment om de tuin had geleid, m een zwart zijden pyamabroek en een vaalblauw zijden pyamajasje. De dokters verrichtten een onderzoek, waarna een Amerikaansf kolonel zeide: j.O.K. take him away", en de man, dië eens de gehele wereld voor zich had, jverd weggebracht achter het zwarte gor dijn, waar zijn dode kameraden reeds waren neergelegd in kisten van ruw lichtbruin pijnboomhout. Heden diende de zaak van Arnold Meyer voor de Bijzondere Raad van Cassatie te Den Haag^ Zoals bekend was hij d'oór het Bijzonder Gerechtshof in Den Bosch ver oordeeld tot 5 jaar gevangenisstraf (met aftrek) en uitzètting uit de kiesrechten voor de tijd van 10 jaar. De verdediger, mr. Van der Putt uit Eindhoven, had thans een tweetal cassa tie-middelen aangevoerd. De voorzitter merkte daarbij o.a, op. dat verdachte heeft te kennen gegeven, dat de buitenlandse politiek aan Duits land moest worden overgelaten en-dat hefc z.i. niet juist was dat verdachte, die .met Duitsland naar een Groot-Nederland streefde, tijdens de oorlog verdeling van België bepleitte. Verdachte had moeten bedenken, dat wij in een strijd op leven en dood met Duitsland gewikked waren. "e regering heeft besloten om na te g, hoevelen van de lichtingen 1923 1927 wegens studie aanspraak zullen kunnen maken op vrijstelling van mili taire dienst. Daarna zal beslist worden, or een dergelijke vrijstelling zal kunnen Worden verleend of niet. WENSEN VAN DE EVC. Open brief van de EVC aan den minister-president. Amsterdam, 15 October.'- Het hoofd bestuur van de ÊVC richtte een open brief aan den minister-president, dr. L, J. M. Beel, waarin' het nogmaals uitvoerig de motieven van zijn ver langens uiteenzet. De minister zonder portefeuille, mr. E. N. van Kleffens, heeft gisteren een be zoek gebracht aan H. M. de Koningin op Het Loo. .- - f De volgende bijzonderheden worden nog gemeld: Sauckel weigerde zich aan te kleden en riep tegen dencipier, die de hand boeien om zijn polsen deed: „Ik res pecteer Amerikaanse soldaten en offi cieren, doch geen Amerikaanse Joden" Streicher nam zulk een dreigende houding aan toen de cipier op hem toekwam om de handboeien aan te doen. dat kolonel Andrus tussen beide moest komen. Te 1 uur werd Von Ribbentrop uit zijn cel naar de zaal van de terecht stelling gebracht, waar drie schavot ten stonden opgesteld .op het vloerge deelte, bestemd voor basket haP- Von Ribbentrop hield zijn hoofd opgeheven en liep flink naar het schavot. Aan de voet van het trapje, waarboven de strop hing, vroeg een Amerikaans offi cier „Uw naam"?" De vraag werd in het Duits'herhaald, doch Von Ribben trop antwoordde niet. Na herhaling van de vraag kwam het met vaste stem gegeven antwoord „Joachim von Ribbentrop". De Amerikaanse officier ging eerst het trapje op. Langzaam, tussen twee cipiers in, volgde Ribben trop. Hij keek naar links noch rechts, toen zijn voeten tezamen werden ge bonden. „Hebt ge nog iets te zeggen?" vroeg de officier. Von Ribbentrop aan wiens zijde een protestants geestelijke, de Eerwaarde H- F. Gerecke, stond, wendde zijn hoofd niet om en riep met luide stem: „God behoede Duitsland". Twintig minuten later werd zijn dood geconstateerd'. De beul en zijn assis tent gingen daarna voorbereidingen maken op het tweede schavot (het der de schavot .diende als reserve). Ver volgens werd Keitel binnengebracht, in opgeperst uniform en glimmende laarzen, en een gladgeschoren gezicht. Hij werd naar het tweede schavot ge leid. Na de terechtstelling van Keitel kwam er een pauze. De aanwezigen kregen toestemming om te roken. Te 1.30 uur werd bevel gegeven om, de sigaretten te doven, waarna de aanwezigen wachtten op de kloppen op de deur, waarmede'te 1.38 uur de voormalige chef van de Gestapo, Ernst Kalten brunner, werd aangekondigd. 'Déze scheen zich haastig te hebben aange kleed. Hij had geen das om. Hij werd vergezeld door een pater Franciscaan. O'Connor. Kaltenbrunner dééd vlot mededeling van zijn naam en toen hem gevraagd werd of hij nog iets wilde zeggen, antwoordde hij beleefd: ,.Ja, alstublieft". Met enigszins vermoeide stem zeide hij daarna: „Ik heb vrijwil lig mijn Duitse volk en mijn vaderland gediend. Ik heb mijn plicht gedaan vol gens de wetten van mijn vaderland. Ik betreur het, dat er misdaden zijn be gaan waaraan ik geen deel had. Het ga u goed Duitsland". De zachte stem van den pater die gebeden deed^ scheep den man, die verantwoordelijk is voor de dood van zovelen, op zijn gemak te stellen. 'Hij werd te 1.50 uur dóód ver klaard Alfred Rosenberg de vierde die te recht gesteld w»-d, was vergezeld van twee dominé's. i i weigerde echter tot het laatste toe alle geeselijke bijstand. Hij alleen- antwoordde „Nein", toen hem gevraagd werd of hij nog iets wil de zeggen. Frank's stem beefde bij hét' zeggen van zijn laatste woorden. Het scheen dat hij meer sprak tot pater O'Connor, die hem vergezelde, dan tot iemand an ders, toen hij zeide: „Ik vraag God mijn ziel ,te ontvangen; moge de Heer mij genadig aannemen". Daarna ver klaarde hij nog zijn dankbaarheid voor de goede behandeling, welke hij in -de gevangenis had ontvangen. Een speling van het noodlot wilde, dat een van de twee Duitse regerings-afgevaardigden die bij de terechtstelling aanwezig wa ren, dr. Wilhelm Högner was,, .de mi- nister-president van Beieren, die des tijds door Frank uit zijn ambt werd' ontzet. Frick staarde verward naar de aan wezigen in de zaal Zijn laatste woor den „Lang leve het eeuwige Duitsland" werden met krachtige nadruk uit gebracht. Hij hief zijn hoofd omhoog en keek arrogant in het rond, voordat zijn gezicht door de zwarte doek werd bedekt. De deur zwaaide open toen Julius Streicher de zaal werd binnengeleid. Hij keek wild in het rond en'moest ge dwongen worden om vóór te lopen. Hij poogde met zijn armen te zwaaien, doch deze waren vastgebonden. Hij brulde als het ware „Heil Hitier. Bij 't trapje van de galg, toen hem zijn naam werd gevraagd, antwoordde hij giftig „Mijn naam? Jullie kent m'n naam toch?" Nadat de vraag was her haald, antwoordde hij: Vooruit dan maar Julius Stretcher". Op 't scha vot, waar hij werd bijgestaan door een rk geestelijke, riep hij: .En nu naar God. De bolsjewisten zullen jullie wel krijgen. Ik ga naar mijn vader". Met zijn hoofd' onder de zwarte doek riep hij nog met zware stem: „Adele, mijn lieve vrouw". Fritz Sauckel hield tot het laatste toe vol,-dat.hij onschuldig was. Hij klemde zijn lippen op elkaar, toen hij het schavot werd .opgeleid. Zijn laat ste woorden waren. „Ik sterf onschul dig. Het vonnis, was verkeerd. God behoede Duitsland en moge Duitsland opnieuw groot maken. God behoede mijn gezin". Na een nieuwe pauze, waarin ge rookt werd, an de aanwezigen zich vrij door de zaal mochten bewegen, werd Jodl binnengebracht, In eenzelf de soldatenhouaing als Keitel. Hij werd opgehangen op het schavot, dat ook voor Von Ribbentrop gebruikt was. Als laatste woorden zeide hij slechts: „Ik groet U mijn Duitsland". Hij schean aandachtig te luisteren naar de woorden van den rk geestelijke en gaf, zoals allen, behalve Streicher, geen ge luld, toen zijn hoofd met de zwarte doek bedekt werd. Een Lancaster verkeersvliegtuig, dat naast de motoren met luchtschroef tevens uitgerust is met twee schroefioze motoren (straalaandrjjving( maakte eland een demonstratievlucht Duidelijk ziet men op de foto, dat de propellers bwtgn werking zijn. Anefo P. Precies te 2,45 uur hinkte Seyss In quart de zaal binnen, als een' slaap wandelaar.- Gevraagd naar zijn naam antwoordde hij: „Dr. Arthur Seyss Inquart". Het be stijgen van het schavottrapje ging zeer langzaam. Hij stopte op elke trede, terwijl hij zijn linkerbeen optrok naar het rechter, vóór de volgende trede te bestijgen. De laatste woorden van den voormaligen rijkscommissaris van Ne derland wiens bril door één van de beulsn was afgenomen, schenen van tevoren bedacht te zijn en werden ge spróken op een koud-verstandelijke en ongeëmotionneerde toon. Hij zlide: ,,Ik hoop, dat deze terechtstelling ,het laatste bedrijf is van de tragedie van de wereldoorlog en dat de lessen van deze wereldoorlog zullen bijdra gen tot vrede en begrip tussen de volkeren". Daarna, met een rhetorische uithaal, zeide hij:*,Ik geloof in Duitsland". Te 2.46 uur werd Seyss Inquart terecht gesteld en 10 minuten later dood ver klaard." Na de terechtstellingen werd' Go- ring's lichaam op eën draagbaar bin nengebracht 5n -geplaatst bij het stof felijk overschot van de anderen, die hun schuld hadden betaald op het schavot. De correspondent schrijft, dat c te rechtstellingen niet de indruk maakten, die hij ervan verwacht had. Dit was, aldus zegt hij, ongetwijfeld het gevolg van de snelheid en de doeltreffendheid, waarmede men te werk ging; en de on persoonlijke en humane manier, waar op de veroordeel hm ter dood gebracht werden. Zij bleven voortdurend onder toezicht van twee cipiers, terwijl hun handen met veters achter hun rug wa ren vastgebonden en hun voeten bijeen werden gehouden door een riem. Hét akeligst van alles was het^geluid vön ;het touw, wanneer dit om de nek werd gedaan, nadat het gezicht door een zwarte doek was bedekt; enkele seconden daarna kwam dan het geluid van het valluik, dat werd losgelaten. Dan was er alleen nog het fcfShkgeluid van het touw, waaraan het lichaam hing. De' soldaten en beulen gjin^en dan voorbereidingen maken voor cfl volgen de terechtstelling. Sommigen ,yan de toeschouwers spraken op zachte toon. Anderen staken een sigaret óp, doch doofden deze haastig, wanneer de aan komst van de volgende veroordeelde werd aangekondigd door twee kloppen op de deur van de zaal. Toen de laatste veroordeelde, Seyss Inquart, was gestorven, zeide kolonel Andrus te drie uur plaatselijke tijd tot de acht journalisten: „O. K. you can go back now". Wij werden teruggebracht langs de weg, die de tien mannen waren gegaan naar de plaats van hun terechtstelling. Wij werden onder gewapende bewaking gehouden in de vertrekken achter het lokaal, waar de veroordeelden voor het laatst hadden gesproken met hun vrou- w r en advocaten. Men zeide ons, dat wij nog niet weg mochten gaan, doch dat wij onze verslagen konden gaan ty pen. Wij kregen geen toestemming om onze verslagen onmiddellijk door te zen den. OFFICIEEL COMMUNIQUE. De Viermogendhedencommissie voor de detinering van oorlogsmisdadigers heeft een officiéél communique der ge beurtenissen uitgegeven. Een bijzender correspondent van Reuter meldt: Sommige mensen te Neurenberg zijn van oordeel, dat de geallieerde bestuurscommissie een fout heeft begaan door terug te komen op haar oorspronkelijk besluit, de pers niet bij de executi© toe te laten, daar zij hierdoor de veroordeeld© nazi's de kans hebben gegeven, op het schavot voor het Duitse volk propaganda te voeren. Een Duitser, die vier jaar in een con centratiekamp heeft doorgebracht, ver klaarde: De gealliëerde pers heeft van deze mannen martelaren gemaakt. Van het schavot hebben zij het zaad voor een nieuwe oorlog uitgestrooid." Voor de Tsjechische radio werd het volgende verklaard: „Indien de gealliëerde be stuursraad met evenveel energie had toegezien, dat Göring geen zelfmoord kon plegen als de acht correspondenten, die de executie bijwoonden, werden be waakt, zou Göring het gerecht niet <*n de tuin geleid hebben." Reuter's speciale correspondent Mac- fee Kerr, seint omtrent de zelfmoord van Göring nog nader: „Göring's zelf moord klopt met mijn vroeger gedane opmerking, dat de voormalige rijks veldmaarschalk ten zeerste bevreesd was voor de dood door de strop, se dert Mussolini in 't openbaar was op hangen. In zijn cel zeide Göring tegen dr. Douglas M Kellyi „Ik wilde, dat lk puiM drie weken na zijnoptreden als minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen heeft dr. Jos. J. Gielen in het kamp der Nederlandse kunste naars een niet geringe opschudding ver wekt door het aankondigen van bezui nigingsmaatregelen, waarmede ingrij pende vernieuwingen van zijn ambts voorganger, prof. van der Leeuw, onge daan zouden worden gemaakt. Niet slechts drie directoraten-generaal zou den worden opgeheven, waaronder dat van K en W.; ook de drie regerings adviseurs voor toneel, muziek en let terkunde zouden met hun bureaux bui ten dienst worden gesteld. Het was geenszins 's ministers bedoe ling de cultuurpolitiek van zijn voor ganger te verloochenen, aldus werd me degedeeld, hij wilde die politiek slechts op minder kostbare wijze verwezenlij ken. Het aantal ambtenaren van zijn departement was tijdens het bewind van prof. van der Leeuw meer dan verdrievoudigd, en daarin moest, gezien de berooidheid van de staatskas, wor den besnoeid. DEZE bezuinigingsmaatregel van Mi nister Gielen heeft toen eên inter pellatie van mr. Joekes, van de Partij van de Arbeid, tengevolge gehad, doch in zijn antwoord daarop hield de minis ter voet bij stuk. Hij bleek niet bereid een apparaat in stand te houden, dat veel geld verslond en z.i niet behoor lijk functionneerde. Aan de actieve cul tuurpolitiek van zijn voorganger zou echter geen afbreuk worden gedaan. Met deze ministeriële verklaring scheen deze zaak haar beslag te hebben gekre gen Zij. die inkrimping van het ambtelijk apparaat voorstaan dat helaas juist in deze tijd van armoede en nood kost baarder is dan ooit konden deze maatregel slechts toejuichen. Een aan tal kunstenaars echter kwam in heftig verzet en protesteerde nadrukkelijk te gen het gevallen besluit. Daartegenover kon worden beoofd dat de aaneekon- digde maatregel niet zozeer de belangen van het kunstleven raakte, niet het sub- sidiërines-stelsel enz., doch slechts een ambtelijk stelsel, dat begrotingsposten vergt welke op meer productieve wijze zouden kunnen worden besteed. J^ANGE tijd heeft men over deze aan gelegenheid niets meer gehoord. De regerings-adviseurs bleven in functie, als voorheen. Thans echter heeft Mr. M. Nijhoff, regerings-adviseur voor letter kunde. in een vergadering van littera toren meegedeeld, dat van een opheffing der functies geen sprake zal zijn. De adviseurs, zeide hij, zullen in het amb tenarencorps worden ingelijfd, en mi nister Gielen heeft de begroting voor letterkunde, zoals deze voor ex-minister van der Leeuw was opgemaakt, aan vaard. Klaarblijkelijk heeft de minister dan toch zijn bezuinigingsmaatregel herzien en heeft hij niet zo manhaft voet bij stuk gehouden als uit zijn verweer tegen de interpellatieJoekes viel op te ma ken Deze aangelegenheid is dus een storm in een glas water geweest, een heel tamme storm in een overigens voor een buitenstaander niet zeer doorzichtig glas. u. mij aan de Russen had overgegeven, die zouden mij of wel zonder meer ter dood gebracht hebben, öf wel als een held hebben behandeld. Ik had nooit gedacht, dat jullie Amerikanen een maarschalk zouden behandelen als een gewoon misdadiger. Jullie maken een precedent met deze processen tegen oorlogsmtedadigrs. Ik dacht zoo, dat jullie prettig behandeld zouden willen worden, in geval jullie degenen zult zijn, die de eerstvogende keer terecht zult staan". Dr. Killy zeide daarop te gen Göring: „Hitier deelde Uw geloof, dat ge er gemakkelijk af zoudt komen klaarblijkelijk niet", waarop Göring antwoordde: „Hitier had zijn eigen op vattingen over sterven. Ge herinnert U het geval van Mussolini? Wij kregen de foto's van zijn terdoodbrenging. Zij waren verschrikkelijk. Hijler werd er razend van. Hij nam de foto In zijn handen en schreeuwde, terwijl hij op en neer liep: „Dit zal mij nooit gebeuren". Officieren van de Amerikaanse vei ligheidsdienst zijn onmiddellijk begon nen met een onderzoek betreffende de zelfmoord en met ondervraging van el degenen, die met Göring in contact zijn geweest. Men is van mening, dat Gö ring ö'e blauwzuurcapsule onlangs in zijn bezit moet hebban gekregen, want het vergif heeft zeer snel gewejJjt. Men zou anders Göring een tegengif hebben kunnen geven. Een van de theorieën is, dat frau Göring misschien de capsule aan haar echtgenoot heeft gegeven, terwijl zij hem kuste. WEINIG VERANDERING. Weersverwachting geldig tot Woens dagavond. Zwaar bewolkt met hier en daar een tijdelijke opklaring die in de nacht aan leiding geeft tot plaatselijke mistvor- ming. Geen neerslag van betekenis, weinig wind, ongeveer dezelfde tem peratuur als vandaag.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1946 | | pagina 1