1 Het grote moment Noren en Zweden verdragen elkaar niet Koning Haakon en Gustaaf willen elkaar niet ontmoeten Gandhi in het hol van den leeuw Ruzie om „Gretchen" Onkruid Sint onder de tropenzon Reddingscolonnei de Sneeuw brak de val van i vliegtuig Voor de gesloten deuren van het Waldorf-Astoria-Hotel te New-Yoii Een Sint Nicolaas-vertelling 10.000 Man Chinese troept gesneuveld Staat van beleg te Port- Arthur? Zeeliedenstaking in Amerika geëindigd Duitsland protesteert Smokkelaar doodgeschoten van Poll op Schiphol aangekomen I ze een klein volk zijn, de Zweden weten dat niet En toch heb ik vele Zweden weten te waarderen om hun karakter eigenschappen Het een en ander heeft na de oorlog 'n ver wijdering tusse*. de beide broedervolken veroorzaakt De oorlog heeft zijn Invloed in beide landen doen gelden, maar de uitwerking is enigszins averechts ge weest De Noren hebben grieven tegen de Zweden, die van Noors standpunt gezien misschien niet geheel ten onrechte zijn Vooral de houding van Zweden geduren- Pf j de de oorlog heeft verbittering In Noor- &ttl i we®en gewekt De politieke en economi- sche ontwikkeling in Zweden heeft tn H Noorwegen jaloezie doen ontstaan Hoe wel Zweden gedurende en na de oorlog heeft getoond dat het Noorwegen in vele opzichten wilde helpen, schijnt men in Noorwegen toch diepere grieven te heb ben, die in een paar jaar niet gemakke lijk slijten De Noren hebben gevoelens van wrok tegen de Zweden, evenals de Finnen In het officiële leven is alles koek en ei De wederzijdse persorganen hebben veelal veel waardering voor elkaar In Zweden worden Noorse officieren ge kweekt voor leger en politie alles ademt de beste verstandhouding, maar toch hapert er iets Men is vol lof over elkanders sportieve prestaties, gemeenschappelijke gebeurte nissen worden in een goede verstandhou ding beleefd, confernties ter bevordering van het Noorse belang worden in de pers onder de kop „verbroedering" ge plaatst, geheele Noorse gezelschappen worden wekelijks in de Zweedse pers vereeuwigd en Zweedse politici oogsten bij hun optreden in Oslo grote bijval Koning Gustaaf en koing Haakon heb ben elkaar sedert de bevrijding nog niet ontmoet Toevallig is dat niet? want er zijn vele gelegenheden geweest, die een stevige handdruk zouden rechtvaardigen Van officiële zijde wordt telkens tegenge sproken, dat de beide vorsten elkaar zouden ontlopen, maar er is nog steeds geen koniklijke geste gekomen, -die een eind aan de geruchten heeft gemaakt geen hinderlijke tekenen van seniele af- geen hinderlijke tekenen van seniele af takeling, zodat een ontmoeting niet om technische redenen onmogelijk zou zijn KONING GUSTAAF V De Zweden en Noren zijn broedervol ken, die meer lief dan leed met elkaar hebben gedeeld Twee oude, statige mo narchen zijn de levende symbolen van twee democratieën, waarvan een de vuurdoop glansrijk heeft doorstaan en de ander zich nog steeds mag verheugen en verlustigen in een gezapig leventje met veel vrijheden en lotusbloemen, schrijft de Nieuwe Apeldoornse Courant De Zweden zijn iets meer gedegeneerd dan de Noren, maar men mag verwach ten, dat de laatsten de achterstand op de duur zullen inhalen De Noren hebben namelijk niet kunnen profiteren van de jaren, waarin het publieke leven kansen bood, de Zweden wel De mentaliteit van de mensen in Noorwegen is heel anders dan die van de burgers in Gods own Coünry De Noren hebben idealen, le vensdurf en grieven, de Zweden hebben eigenlijk niets anders dan een goed ge vuld leven De Noren zijn wars van com promissen, de Zweden gooien alles op een accoordje ze zijn toegeeflijker, zwakker en misschien menselijker De Noorse meisjes fris, vitaal en gevaarlijker in haar onbedorvenheid, de Zweedse meisjes zijn pin-up-girls, gehaaid, blasé en onbetrouwbaar De Noren weten dat De 77-jarige hindoe Mahatma Gandhi Is, door wenende volgelingen uitgeleide gedaan, naar Srirampoer (door onge regeldheden verwoest dorp in het oos ten van Bengalen, waar mohammeda nen de meerderheid vormen), zonder lijfwacht vertrokken. Vóór zijn vertrek verklaarde Gandhi, dat hijtot dit „nieuwe experiment in de techniek van geweldloosheid" had besloten om de vrede tussen hindoes en moham medanen tot stand te kunnen brengen. Hij zou z'n normale voedingswijze her vatten, zodra het met zijn plannen zou Stroken. Twee weken lang leeft hij op beperkte rantsoenen om „boete" te doen voor de onlusten te Bihar. Gandhi wil Oost-Bengalen niet eerder verla ten, alvorens hij ervan overtuigd ie, dat het wederzijdse vertrouwen tussen hindoes en mohammedanen hersteld is I Aan de Engelse soldaten, die in Duitsland gelegerd zijn, is 't toege staan om bij hun vertrek naar het vaderland, een Duits meisje mede te nemen, onder die voorwaarde, dat ze uiterlijk twee maanden na aankomst in Engeland in de echt zijn verbon den. Nu komt het nog al eens voor, dat een Tommy, wanneer hij met zijn aanstaande in „Albion" is ge arriveerd, genoeg krijgt van de ver broedering en terugkeert tot het vrijgezellenbestaan. Om nu geen risico te lopen, had een „edelger- maanse" zich tegelijk met twee van haar vroegere vijanden verloofd, zodat zij, indien de overtocht een maal achter de rug was, nog altijd haar keuze tussen de twee gegadig den kon bepalen. Haar plannetje mislukte echter jammerlijk en de twee concurrenten vlogen elkaar, zoals gewoonlijk het geval is, niet de in de haren, maar schreven bei den de verloving af, waardoor „Gretchen" op een en hetzelfde ogenblik twee blauwtjes liep. STAKING VOORKOMEN Inzake het geschil met de werkne mers der papierfabriek te Apeldoorn der N IX Van Gelder Zonen had een onderhoud plaats tussen de hoofddi rectie en een vertegenwoordiging van het hoofdbestuur der werknemersorga nisatie, waarbij op de meeste punten overeenstemming werd bereikt, zodat een staking werd voorkomen. E. Greene Balch, presidente der Vrouwenvredes'iga, die de helft van de Nobelprijs voor de vrede heeft ont vangen. (Van onzen specialen verslaggever) De burgemeester van de gemeen te Bergen in Limburg, waaronder de vijf dorpen Hije, Afferden, Well, Wellerloo en Siebengewald ressor teren, hield ons een boekje voor, toen wij hem een bezoek brachten op onze persexcursie door geteis terd gebied. Het was een werkje van kolonel Lindsay van het Engelse leger: „So few got through", te Londen uitgegeven, waarin over be woners van Noord-Limburg staat: „Jammer, dat de bewoners hier niet zijn vernietigd. Het is een soort onkruid, dat hier tiert." En gaf de man nu maar een motief voer zijn mening op, doch dit ont breekt geheel. De burgemeester van de gemeente Bergen heeft veront waardigd zijn protest laten horen bij de uitgevers te Londen. Het ant woord is nog niet bekend. We lagen daar al vijf dagen In Puerto Mexico, om sisal te laden. Toen we bin nenliepen, stond er boven de pagina van het logboek 30 November en het zag er naar uit dat we het feest van den Goed heiligman hier op de Mexicaanse kust zouden moeten vieren. Veel animo was er niet voor te bespeuren Dag in dag uit balen vezels scheep ne men onder een wit-hete tropenzon doet je niet verlangen naar een oud-Hollands Sinterklaasfeest. Het zweet liep je in straaltjes je singlet binnen en mond, neus en oren zaten vol stof, van de prille morgen, als de winches begonnen te draaien, tot laat in de avond, als de dood vermoeide bootwerkers de kade opslof- ten om weg te sjokken, de duisternis ln, naar hun schamele hutten.... Nee, dat leek allerminst op sneeuw en verlichte winkelramen, zoals verleden jaar, toen we op 5 December in Rotter dam lagen. Verschillenden van ons had den hier brieven gekregen, vol verhalen over de gezellige drukte op de Hoog straat en de Coolsingel en je kon heel goed aan de mensen voorin merken, dat de stemming ver beneden nul was.... Er Het is niet de eerste maal, dat ik U schrijf ever Kriterion. Kriterion is één der, neen hét origineelste film-theater van de hoofdstad. Het is dat, omdat het gesticht werd niet met het ba.ua! e oogmerk om een aantal aandeelhouders aan rente van hun geld en dividenden te helpen, niet om een zwart kapitaal weg te werken onder de vingers van den heer Lieftinck, niet om een Amerikaans con cern in staat te stellen nóg meer monopolistische machtswellust uit te oefenen op het tóch alles slikkend publiek, niet om.... nu ja, noem nog maar tien andere motieven op. Neen, het werd opgericht door een aantal Amsterdamse studenten, die meenden dat het niet minderwaardig is hun col)°"egeld te verdienen door het publiek goede films voor te zetten, naar hün sma.„ hun oordeelhun toetssteen. KONING HAAKON VH De meeste Noren spreken minachtend over de Zweden De Noorse kranten heb ben uitvoerige reportages gebracht over de recente sportwedstrijden te Oslo, en hulde gebracht aan Engelsen, Russen en Finnen, maar niet aan de Zweden, die de meeste successen hebben behaald Van officiële zijde wordt het toeristenverkeer uit Zweden aangemoedigd, maar menig Zweed komt tot de ervaring, dat hij met scheve ogen aangekeken wordt Serveer meisjes lalen Zweedse gasten wachten, hotelportiers verwijzen hen naar an dere hotels, kortom een Zweed wordt in Noorwegen geminacht Binnenkort zullen de wederzijdse be zwaren en klachten gepubliceerd worden in twee witboeken Ongeveer gelijktijdig zullen de Zweedse en Noorse regeringen zeer openhartig worden De argumenten zullen kunnen bijdragen tot een betere verstandhouding tussen de beide volken en hopenlijk de mogelijkheid van een vete voorkomen Ze hebben het geklaard, deze s+uden- tan van de hoofdstedelijke Alma Mater en enkele dagen geleden herdachten ze het feit <3at ze één jaar geleden be gonnen zijn. Er zal nog een jaar bij komen en daarna waarschijnlijk nog vele, want er zullen altijd arme stu denten zijn en altijd arme studenten die voldoende esprit en energie bezit ten om bij hun geestelijke arbeid' het handwerk niet te schuwen. Want m Kriterion moet oo^ gedweild worden gestoft, geboend, g1 -«n afgewassen en plaatsen aangewezen. Ze doen het alle maal zelf, ook het dweilen, weet U Het jubileum van dit sympathieke theater wordt gevierd met een film die aan bijzondere eisen voldoet Brief Encounter. Een film van twee gewone mensen, die eigenlijk niets bijzonders meemaken. Iets wat ieder mens wel eens meemaakt in z'n leven. Maar het werd gefilmd door een kunstenaar die dwars door het leven heenkeek, er vóór en er achter, maar vooral er doorheen. Twee gewone mensen, die niets meemaken „wat de moeite waard is". Geen moord, geen happy ending, geen ontzaglijk verdriet, geen onster- feliike liefde. Maar het ziin twee mensen, waarin ge U zelf herkent en zo'n ontmoeting is niet alleen curieus of de moeite waard, maar zij kan zelfs verbijsterend zijn en TJw gedachten nog degen ach tereen bezighouden. Enfin, misschien zijt ge in de gelegenheid deze uiterst merkwaardig fPm eens te zien. He*zü in Amsterdam, hetzij in Uw eigen stad Er is een kwade kans dat sommige di recties de film niet genoeg „publiek film" vinden. Dat zou lammer voor U ziin. Want slechts zelden krijgt ge de kans een werk te zien dat zo zuiver eerlijk en ontroerend menselijk is. In het Rijks Museum wordt een ten toonstelling gehouden van Franse ta- pijtkunsf en zonder restrictie k*n deze expositie beschouwd worden als een der artistieke hoogtepunten van het sei zoen. Wie zegt (of denkt) wat zou ik mij druk nikken over wat tapijten, ver gist zich niet alleen maar verloochent tevens het schoonste, edelste en heer lijkste wat Frankrijk's kunstenaars ïn de loop van vele eeuw°n tot stand ge bracht hebben. Wie de wanden ziet waarlangs deze stromen van kleur wegvloeien, bestreedt het sprookje, waarvan hij reeds in zijn prilste jeugd droomde. Hier staat men van aange zicht tot aangezicht met 'n schoonheid die niet van deze aarde is. De adem van een waarlijk Goddelijke inspiratie moet de handen beroerd hebben die deze kleden maakten en het is een voorrecht dat het Nederlandse volk thans in de gelegenheid gesteld wordt dezé" universele schoonheid te aan schouwen. Slechts eenmaal in een mensenleven is het mogelijk deze heerlijke collectie geweven dromen te zien. En Amster dam is geen wereldreis. De hoofdstad gaat zich gereedmaken voor de ontvangst van den Spaansen Bisschop, wiens bestaan zelfs door de barre en harde realiteit van het jaar 1946 niet in gevaar gebracht wordt. Het is \rerheugend te zien hoe men aan den Heilige verknocht blijft, ten bate van onze kinderen, méér ten bate soms nog van hen, die er iets aan kunnen ver dienen. Maar laat ons geen onvriende lijke en sarcastische opmerkingen ma ken bij het kinderfeest par excellence. „Hij komt., hij komt..!" staat te le zen op de machtige ruiten der winkels en daarachter ziet men wat hij brengen zal. Het is niet gering en dui zenden A'damse kinderen Verdrin gen zich uur na uur voor die ruiten om te zien, te begeren en te verlangen. Aiwat is het alles duur. Welke vader en moeder kan dat be talen? Een klein prutsding, een futiel stukje speelgoed kost f 4.90 of daar omtrent en het gaat nog als ge er één hebt. Maar ge zult er 5 hebbenen die zijn er ook. En dat is dan de schaduw die dit iaar weer over het feest van den Hei ligen Bisschop valt: hoe zal ik het be talen? Ik denk dat er velen zijn die er zich grijze haren over piekeren. Maar erger dan deze schaduw was het twee paar geleden. Toen was er helemaal geen Bisschop. Toen waren er alleen maar een spook en een geest. Het spook van de honger en de Dood. Laat ons daarom met een licht hart feest vieren met onze kinderen. Mèt of zonder de cadeaux, die mèt of zón der de Prijsbeheersing voor de mees ten onbetaalbaar zijn ANTHONIE VAN KAMPEN werd gekankerd, binnensmonds en hard op, er werd gevloekt, nog onnodiger dan anders en er werd extra-hard met gereedschap gesmeten De tweede stuurman had dat gedoe al eens een poosje aangezien en er het zijne van gedacht en we konden wel zien, dat hij op een plan liep te broeden om de jongens een verrassing te bereiden. Af en toe schudde hij z'n olijke kop en hij mom pelde wat voor zich heen, en jawel, hoor, de laatste bootwerker was de loopplank nog niet af, of hij zat al bij ons in de hut.... „Hoor'es, jongens", zei hij, „dat gaat verkeerd zo, dat kun je wel met je klomp voelen. De mensen kankeren, dat ze zwart zien en waarom? Omdat het morgen Sinterklaas is en ze hier ln dit die wel gebruiken, om lading te ga% I neren. Onder die lap bewogen tv. ee grote platvoeten, gestoken in rafelige gymnastiekschoenen en er bovenuit stak een hoofd, met een ruige, zwarte baard, twee vurige steek-ogen en cut vierkante voedingklep, met gore, afge. brokkelde tandstompjesIn zijn' hand droeg de verschijning een bamboestok als I staf en omdat hij toch kennelijk Sinter klaas wilde voorstellen, stond er boven op het zwarte oerbos óp z'n hoofd een strohoed met als teken van zijn heilig, dom een rood opgeplakt kruis van glan- zend papier Sinterklaas stelde zich op, boven op een I Sunlight-kistje en hield een toespraak in onvervalst Rotterdams. De jongens ver. gaten al hun ellende en de hitte en hun heimwee en ze lachten zich slap.... „Hoor'es, knulletjes" zei de Sint, I ben nou helemaal hierheen gekomme naar Pwertomexeko, en nou motte jullie rr^ I BUREAU: VOORDAM 9, ALKMAAR TELEFOON ADM. 2320 REDACTIE 3902 GlTO 187294 Dir.: J. Bijlsma had lk ook bij me, maar die is erreges inj de kampong achtergebleve. Die had geen| las vande warremte, zeedie.. En zo ging het maar door, wel een I kwartier lang. De lach was niet van de lucht, de daverendste nonsens werd door den Sint ten beste gegeven, wel niet altijd in gekuiste taal, maar het doel was be- j reikt, en toen 'er tot besluit nog voor iedereen een pakje Lucky-strike uit een jute-zak kwam, had stuurman twee het gevoel, dat hij een goed werk verricht I had De glundere snuiten en het haroe ij lachen later, in het logies, bewezen dat I afdoende. Die avond werden er dertig I opgetogen brieven naar huis gepost, 0 gat liggen te braden en stof te eten,maar neme, zoas ik ben Me zwarte piet En thuis lopen hun vrouwen en kinderen - - langs de étalages en kopen cadeautjes Enfin, je voelt me wel, jullie vaart per slot lang genoeg, om dat gevoel ook te kennen. Maar doe me nou een plezier en hou ze een beetje rustig, want ik heb een idee, om ze morgen te verrassen...." En tegelijk riep een gil op z'n fluitje de bootsman naar boven Geen minuut latér stapte bootsman Lakeveld de brug op, z'n lange, zwarte baard wuifde zacht in het avondwindje, dat wel stank, maar geen koelte bracht. Lakeveld stopte z'n pruimpje zolang in z'n pet en verdween bij stuurman twee achter de muskietendeur. Ranghet gordijn ervoor en wel een half uur lang kon je ze samen horen smoezen daarbinnen Toen de bootsman later naar buiten kwam, gaf hij ons een knipoogje en viste toen voorzichtig z'n pruimpje uit zijn pet en stopte het links in het zwarte gat, waar hij ook altijd zijn prakje in deponeerde.... De volgende dag was Lakeveld al vroeg verdwenen. Midden onder het drukke laden door stapte hij onge merkt de wal op, met een zeildoekse zak onder de arm. Hij verdween in de plaatijzeren loods op de kade, maar kwam er een de andere kant niet weer uitDie middag zat om half vijf alle lading erin Met het gebruikelijke la waai werden de luiken dichtgesmeten en om vijf uur legde zich een rode stilte over het schip, rood van stof en van zonnehitte. En toen liet de opperstuurman de boodschap rondgaan, dat alle hens om half zes bij luik vier werden verwacht.. Ze zaten op het luikhoofd, ze leunden tegen de laadbomen, sommigen hadden een gerafelde strohoed op, anderen de den het met een zakdoek met vier kno pen. Ze wisten niet, wat ze ervan moes ten denken, maar ze waren present, zonder één uitzondering. Hun sigaret tenrook kringelde in ijle spiraaltjes om hoog, af en toe kletste er één een straal tabakssap over dek.... En toentoen schrok de wachtsman aan de valreep zich een aap, want daar kwam een zonderling heerschap naar boven strompelen Veel kon je niet van 'em zien, want hij zat van onder tot boven in een grote lap gonje, zoals we De Engelse beeldhouwer Sir William Reid Dick bij een werkmodel (1/3 van de ware grootte) in klei van het Roose-S velt-gedenkteken, dat ter nagedachtenis! aan den Amerikaansen staatsman in I Grosvenor Square te Londen zal worden:1 opgericht. Meiringen. Een „Fiseier Stoi vliegtuig op ski's, bestuurd i majoor Hitz, commandant van militaire vliegveld van Meirin en met generaal Snavely boord, is er in geslaagd te lan op een gletscher in de buurt het wrak der Amerikaanse Dal op de Wetterhorn. Het toetstel -keerde terug met neraal Haynes, een der luchtscl breukelingen, die op een draagt V gelegd was. Volgens generaal H nes verkeerden de overigen in de gezondheid. Gemeld wordt, dat het vliegl nog intact is, daar de sneeuw de heeft gebroken. Volgens latere richten werd het vliegtuig niet j cies op de plek gevonden als e werd gemeld, maar aan het eind de Gauli gletscher, ten Zuid-Oos van de Wetterhorn, op een hoo van bijna 4000 meter.. Alle reddingscolonnes, in totaal man, zijn thans b;j de Dakota aan komen. Er zijn nog geen bij zond heden over de toestand der ov lieve n. Hei britse ministerie van luc yaart hr "t medegedeeld, dat de L; :aster van de RAF de Dakota lerst het heeft ontdekt, waarvoor Vmerikanen hun dank hebben ov ;ebracht. Ergens op de zeven-en-dertigste etage (Door onzen specialen UNO-corresp. Walter Victor) New York, November (Unicos Press) Toen de slager Hansjacob Astor, die er graag eentje lustte, zün twaalf kin deren zag opgroeien, ried htf hen aan, naar het buitenland te trekken Welis waar was er in Waldorf in Baden Duitsland) toentertijd volop vlees, maar één slager was voldoende Georg en Heinrlch gingen naar Londen, Hein- rich nam dienst in het leger en trok de Oceaan over, om de opstandige Amerikanen te onderwerpen Johann Jakob volgde hem Onderwijl hadden de Amerikanen zich zelfstandig weten te maken en precies hetzelfde deed de slagersjongen uit Baden, die zich John Jacob Astor noemde en (door één der meest vreemde geschiedenissen, welke hier helaas niet kan worden weerge geven) tot één der eersten werd der grote Amerikaanse handelsmagnaten, de eerste Amerikaanse millionnair zelfs Toen hij in 1848 stierf, liet hij achter, behalve een geslacht, dat Engelands en Amerika's adel, zowel wat titulatuur als geld betreft, verte genwoordigde, ook nog zijn millloe- nen, het plaatsje Waldorf een Tehuis voor beschroomde armen en New York „Wat moeten we daar aan doen?", van dergelijke praetijken Je moest met vroeg mevrouw Manders. zo'n kereltje 1 edeneren, bedacht ze, Ze keek ontsteld naar haar enige maar ze ontdekte al gauw dat haar spruit, de tweejarige Henkie, die in een zoontje daar even belangstellend naar kinderstoel zat en zijn lepel met ken- luisterde als een varkentje naar de nelijk welbehagen in een bordje pap Mondscheinsonate. kletste, zodat de melk over de tafel „Vertel hem van den bozen wolf" ried spatte. dominé toen de kleine een vis uit de Dominé Manders keek verstoord op, goudviskom naar de naaidoos van zijn Het eerste jaar van zijn huwelijk was moeder had laten verhuizen, ideaal geweest. Een aardige vrouw, een „Foei", riep mevrouw Manders. „Is gezellig huisje, een paar goede vrien- dat opvoeden!" den en zo nu en dan een praatavondje, „Pappie-stout", viel Henkie bij. nu eens hier en dan weer eens ergens Dominé zweeg en verdween zuchtend anders. naar de enige kamer waar hij nog k^n Toen had de ooievaar een pakje afge- werken, geven en ze waren dolblij met den klei- 0 ne geweest en hadden hem Henkie ge- „Als we..", polste hij, „als we eens noemd naar zijn grootvader. over den Sint begonnen" Het hele huishouden draaide van toen „Hè ja", zei mevrouw, „dat zal hij af om Henkie, maar het bleek al spoe- wel leuK vinden", en ze besteedde het dig, dat elk geluk ook zijn keerzijde verdere deel van de dag aan een uit- heeft en dat het leven van uitgaan en eenzetting van de goedheid en gulheid zorgeloos genieten voorgoed voorbij was van een man met een lange baard, die „Dat hinderde niet, zei de moeder van de oraafheid der jeugd rijkelijk met pe- Henkie, want een kind is tenslotte een pernoten, suikergoed en taai-taai be- zo kostbaar bezit, dat je er met vreugde loonde. alle kleine genoegelijkheden voor wilt Henkie luisterde met grote ogen en offeren. scheen diep onder de indruk. slapen, zal ik hem aan je bedje laten Nu was dat kostbare bezit al twee „Mammie zoet", zei hij toen ze hem nomen!" jaar geworden, maar het was zó onge- 's avonds naar bed bracht. Kleine Henk trok van schrik zijn kop- zeglijk en ondeugend, dat het pro- Hoopvol gestemd ging ze naar een je onder de dekens en dominé luisterde bieem van zijn opvoeding al menigmaal Nutslezing terwijl de heer des huizes op zijn studeerkamer een uur lang naar tot een ernstige ouderlijke discussie ge- zich tevreden in zijn studeerkamer te- het knagen van zijn geweten, leid had. rugtrok. Een mens mag niet liegen en vooral „maar dan moet jij op vijf December voor Sinterklaas spelen. Je moet me beloven, dat ie lief tegen hem zult zijn, maar als we Sinterklaas als boe man gaan gebruiken, moet je zorgen, dat hij er diep van onder de indruk zal komen". -fl- Op vijf December had dominé zich in zijn studeerkamer teruggetrokken. Hij werkte ditmaal niet aan zijn preek, maar hij pluisde een stuk stei- gertouw uit, dat hij van 'n timmerman had gekregen en hij fabriceerde van 'n stuk rood papier een mijter, die hem drie maten te groot was en tot ver over zijn oren zakte. „Hij mag niet te erg schrikken", zei mevrouw, die om een hoekje had ge keken. „Stel je voor, dat de arme jon gen er wat van zal krijgen!" „Ik zal heel vriendelijk zijn", beloof de dominé. „Ga jij nou maar naar bin nen en vertel hem, dat Sinterklaas komt". 0 Vijf minuten later zat Henkie ln zijn Zondagse pakje doodstil in de kinder stoel terwijl zijn moeder met angstig kloppend hart de komst van den goe den Sint verbeidde. Er werd op de deur gebonsd en lang zaam, heel langzaam en plechtig, kwam de kindervriend binnen. Onder een stuk oud gordijn kwain zijn streepbroek te voorschijn, maar hij had een baard als een zeerover en een mijter die op een suikerbrood leek. In angstige spanning staarde mevr. Manders naar het stom verbaasde ge- „Hij moet leren gehoorzamen", had Een kwartier later liep hij met drif- hiet tegen kinderen, de dominé verkondigd toen zijn stam- tige stappen naar het slaapvertrek van houder op zekere middag alle kamer- zijn schreeuwenden stamhouder. seen meer eu ue pre- - planten zó kaal geplukt had, dat ze op „Pappie zoet", zei Manders junior dikant troostte zin. met de gedachte, dat t m s em' 'e u Maar tóch, he. 'had geholpen, want ^ehtje van den kleuter. Henkie gaf geen k meer en de pre- h'« (ef" treurwilgen ln de winter geleken. toen hij z'n bozen vader zag verschijnen de geschiedenis van Sinterklaas op alle „Ja ja maar hoe breng je dat zo'n Toen vertelde de predikant zijn zoon- noodleugentjes 'n gunstige uitzondering jochie nu aan z'n verstand?", vroeg de tje van een anderen Sinterklaas, een maakt. moeder. baardigen duivel, die een zak had zó Bij haar thuiskomst biechtte hij alles ken scheen te komen. Toen lachte Manders junior over z'n hele gezichtje, stak krijsend van pret de armpjes uit en riep met een jube- uctdJ. uigcn uuivci, uic ecu Ad tv udu óu *-»ij naar uieuiibte uij aiico „Tik op z'n vingers", adviseerde de groot en zó diep, dat stoute jongetjes aan zijn vrouw, die hem nadenkend ommetje, a a, app dominé". er spoorloos in konden verdwijnen. Maar mevrouw Mandets hield niet „En als je nou niet niet dadelijk gaat aankeek. „Misschien Is het wel goed", zei ze, op 1 1" Tjeerd Adema een hotel voor onbeschroomde rbte// In dit hotel, op de 37e étage, vergaSc ren thans de ministers van buitel", zaken van Amerika, Engeland, Frank rijk en Rusland Miss „Maggie" Toen ,deze vergaderingen welke va-, enige betekenis genoemd mogen worden voor de tegenwoordige mensheid -| begonnen, hield Uw reporter het voor zijn plicht, als getrouw kroniekschrijver zich ter plaatse te begeven en zijn ogen en oren open te zetten Gewapend met alle nodige papieren van de bladen, welke hij vertegenwoordigt, met een pe pier van de „Foreign Press Association", met een document der Verenigde Volks: ren en het zo belangrijke stuk der Nek Yorkse politie, kortom, voorzien van al le zegen brengende paperassen, bestorm de hij het blok huizen, dat zich tussen- de Park Avenue en de Lexington Ave nue, tussen de 49e en 50e Straat Oost met zijn vier fronten en talloze ingangen en inritten, ten hemel verheft En alles, wat hij te zien kreeg, wit Miss „Maggie" Ze heet Margaret Halden en is w ambtenaresse van de staf der „Publl! Relations" van het Amerikaanse minis terie van buitenlandse zaken Op de k verdieping van het Waldorf Astoria tit zij en glimlachte Dit ging haar geweld! goed af „Miss Maggie", verdrongen Journalisten zich om daar heen, „kul men niet.... mag men niet.... zou W niet mogelijk zijn...." Wanneer een schaafde, niet bepaald leelijke Amen kaanse glimlachend „neen" zegt, heef dit dikwijls meer charme dan het ,.J« van een continentale ambtenares, dj zich van de ernst van haar positie wust is Deze gebeurtenis wordt dan tf door Uw dienstwilligen dienaar als meest positieve resultaat van zijn c sie geboekt, want andere resultaten zijn bezoek aan het hol der leeu^ niet De mens heeft gelukkig maar t* benen, daarom is het falen van de P ging, op de juiste plaats aanwezig j zijn, toen de Russen arriveerde, leen aan de wolkenkrabber te wijten Geen uien" Nanking, (Reuter.) 1 Volgens Radio Jenan zijn 10.0 der Chinese regeringstroepen 1 mislukte aanvallen op commuu tische stellingen in Noord Kiangs gensneuveld. Andere successen we den gemald in Noord-Sjensi 1 Sjanfoeng. Volgens ee. woordvoerder d communisten bestaat er bewijs d de regeringstroepen een aanval he ben ingezet tegen Jenan, ondanks wapenstilstandsovereenkomst. De Sowjetrussische bevel'iebbe voor het gebied van Port Arthu heeft, ten einde op alles voorberei te zijn, de staat van beleg en vei duisteringsvoorschriften afgekondigc aldus wordt uit betrouwbare bro vernomen. San Francisco. Een accoord, gete kend door het vakverbond van zee lieden, aangesloten bij de Ameri can Federation of Labour en de r« ders, heeft een eind gemaakt aan d Amerikaanse zeeliedenstaking. .Reeds Zaterdagmiddag hebben d eerst handelsschepen zee gekozen. Tegen de grenscorrectie! Hamburg. (Reuter.) De Ned. voorstellen tot herziening van de Duits-Ned. grens hebben vol gens radio Hamburg sterke pro- testen gewekt bij de bevolking uit de Duitse grensgebieden. Gemeenteraden hebben het Britse militaire bestuur ver- ,s'aPPen doen bij de ■Nederlandse regering. gendarmes uit Gemmenich ii P-' blJ de weg tussen Moresnet. De vertegenwoordigers der drie art Chapeile en Aken hebben drie Nerf re naties woonden al in het hotel smokkelaars verrast de vermetelste reporter zag er vanaf,0# Op de sommatie 'der nnlitie orr te trachten langs de personeelstrappt stil te staan, antwnrv-dd P °,n de 37 étage te bereiken, daar hij ve? keiaars met 1 sm moedelijk op de laatste trap, voor f" politie beanfw^„JVUUr' 01" d* ver nog in leven, door ambtenaren P trpn ntwoord werd. naar beneden gejaagd zou worden 0f«! «Kere ^an ■Loo> woonachtig „Oom Smith" op te zoeken, die in W| i_' ?P Jaar oud, werd dode. hotel zou wonen een smoesje om M" "Ju getroffen. Zijn broer werd aan zienswaardige hotels te bezichtigen gehouden, terwijl de derde er ir was eveneens onmogelijk, daar deze M" Slaagde te ontsnappen slist niet op de 37e étage woonde, was' De inbeslaggenomen Waar V, geen lift stilhield aangezien daar - uit 75 kg koffie, linnen „besloten familiekring" was gevestigd a Evenmin was er een helicoptèr-vliegt™ i rx te verkrijgen, om door de vensters naarj|eL/c liGer binnen te gluren.... Miss „Maggie" ech ter glimlachte betoverend en zei, dat efi geen toegang en geen nieuws was, nieü v-uumussie-eeneraal hoegnaamd niets heer M. J M va„ Pnll U 7,(. j De fotografen kregen een lot uit <"1 middag 0m half vier éo Saterdag- loterij: zij waren goed af, want één va® op Schinbel 1 p skymaster hen, een enkele maar, mocht naar W" P .aangekomen. ven, de foto maken Toen hij weer teru! MINISTrd kwam, werd hij geïnterviewd: hoe zag' \N KLEFFENS NIET zij eruit, wat voor gezicht trokken -'#! NAAR NEDERLAND kg koffie, linnen en spek 5retiuïidTd>ï comn»ssie-generaal, de Maar o wee, ook zijn gehele wijsW-^ Alleen r] bestond uit de opmerking, dat «"'f' landsp 7,1 minister van Buiten- delfjk hadden geglimlacht En toen nas ^nose Zaken de plichtsgetrouwe reporter afschc van dit land van de Glimlach Toen de volgende dag de „Times" las, KW* hij tot de ontdekking, wat voor c stumper hij toch wel was De "TlnLeS. wist alles, maar dan ook alles Zelfs, het gras op de daktuinen groeit, hadh^ reporter gehoord.... (Nadruk verbodf1 Boetzelaer^ vanmn W, CuG H Baron v- New York W ?os,terbout w°rdt uit Minister van Kieff verw,acht- f^- Nederland komen"8 m6t

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1946 | | pagina 6