BOOTSMAN LAKEVELD,
Martin Bormann,
Hitiers plaatsvervanger leeft!
Bij het ver
tr<
goedheilig man
Eerlijk zullen we alle
delen
„Stad zonder naam"
Het avontuur
Het standje van
St. Nicolaas
in de winkel
Per vliegtuig naar de
gevangenis
Ik ontmoette hem in Berlijn
door Kurth Koiser-Blufh
Twee-landendorp als smokkelcentrum
EEN PUZZLE VOOR JULLIE!
Dagorder van
Nederlandse waarnemer I
Neurenberg
Conferentie van Denpasse
uitgesteld
Weerbericht
[NEW-YORK—AMSTERDA!
IN 12 UUR!
Voetbaluitsh
De gestolen Rembrandt
Een zilt Sinterklaas-verhaal
EG toch niet te mieren'
iel bootsman Lakeveld,
.jullie doen niks as zani-
f ten over dat het gauw
I Sinterklaas is en datte we
dan niet thuis zijn. Wat
mot je nou thuis doen met
Sinterklaas.. Ik zeg maar zo, een zee
man hoort op zee en an de wal voel je
Je toch maar als een koe op een gebor
duurd kusse
„Hoor hem'es" smaalde de timmer
man, „hij voelt z'n eige niet thuis an de
wal. Moet je hem maar es zien holle.
Koud liggen we ergens vast, of hij is
verdwene ae een wolk in de mist
„Nee baas, je snapt me niet" zei La
keveld, „ik heb het niet over het bui
tenland. 'Tuurlijk mag ik daar graag
eris een deur gaan intrappen. Nee, ik
heb het over Rotjeknor. As ik daar an-
kom, staat het ouwe mens al op me te
Wachten, en dan is het: Klaas, draai de
was es effe voor me door, of: Klaas,
de piepers moete nog geschild, of:
Klaas, ga je mee een straatje om? Nou
moet je je mij voorstelle, as ik met
Moeder een endje om ga en je komt
langs allerlei bierwinkels, met meziek
en een fris wijf achter de kist. Nee, je
doet niks as je eige opvrete. Geef mij
maar een losse haven hier of daar op
de wereld en laat me dan asjeblieft in
me dooie eentje rondschaatse. Maar
Hou je het toch over die ouwe Sint heb
wil ik jullie wel een- verhaaltje ver
tellen over een Sinterklaas in Mar
seille
Lakeveld stopte een vers pruimpje
achter z'n kiezen, legde z'n benen een
beetje makkelijker op z'n tafeltje en
wiegde behagelijk mee met het rollen
Van het schip,
„Moet je horen", zei hij, toen we al
lemaal een beetje dichterbij waren ge
schoven, „ik liep op een avond in Mar
seille met de dood in, want ik was los.
Geen rooie cent had ik meer. Ik was
daar op het Beursplein geweest, jullie
weten wel, dat de Franse het Plas dul-
!e boers noeme en 'waar je die twee
tente recht tegenover mekaar heb. Ik
had daar een paar biertjes gekocht en
zo en van pure ellende, omdat de cente
op ware, liep ik te darre in de buurt
Van de ouwe haven, vlak bij die gekke
brug, die an een paar eindjes staal
draad boven het water bungelt. Ik was
net van plan maar weer naar boord te
rug te gaan en een beetje te gaan pie
pen, toen er een vent op me afkwam,
die begon te koeterwalen, half Frans en
half Hollands. Bezjoer mesjeu, zei-die,
lukkig ging die kerel voor mij uit naar
binnen, en dat vond ik een goed teken.
Laat ik me daar nou in een grote ka
mer een stuk of twintig mensen aan
treffen, allemaal Hollanders, van drie
verschillende boten, die gekome ware
om Sinterklaas te zien optrede.
Het hele zaakje was boonefiede, zoas
dat op z'n latijns heet. Ik kreeg een
stoel en daar zat ik te wachten op het
begin van de voorstelling. D'r was een
meneer bij, die voor schele monie
meester speelde, dat was ook al een
Hollander. Hij had een of ander baantje
bij de consul, of misschien was hij het
wel zelf.
Die gezant begon te spietsen en hij
zei, dat we nou wel Sinterklaas gin
gen vieren, maar dat er nog geen ac
teur was. Wat hij daar precies mee be
doelde, snapte ik niet, maar het bleek
de vent te zijn, die voor Sint moest
spelen. Dat kwam, omdat die Fransen
van Sinterklaas geen kaas hebben ge
geten. En toen vroeg die consul, of ik
dat wou doen, omdat ik 'zo'n mooie
baard had.Mijn baard is toch niet wit,
zei ik, maar dat gaf niet, want het was
toch maar voor de aardigheid.
Ik liet me lijme en ging mee door een
deur, zogezegd achter de koeliesse.
Daar kreeg ik een lange, witte jurk an
en me baard plooiden ze er overheen.
Net een rippetiesfe voor m'n begrafe
nis. Een zwarte piet was er ook niet,
maar dat was niet erg, zei de gezant.
Een paar recepten voor
Sinterklaas-avond.
Toen ik weer in de kamer terug was,
ware d'r nog een paar jongens bijge-
kome, die ik niet kende, en die hadde
net één borreltje teveel op. Dat kon
ik wel an d'rlui rooie koppe zien. En
terwijl ik nog naar m'n woorde an het
grabbele was, smoesden die knapen een
beetje met elkander en ze zaten zo'n
beetje te ginnegappen en ineens kwam
er één naar voren.
„Hee, ouwe", zei-die, „is die baard
echt?" Ik dacht dat het een lolletje
was, zette m'n Sinterklaas-gezicht voor
en bromde in m'n keel. „Natuurlijk
ventje, ik ben zogezeid de goede man
uit Spanje!"
„Geloof ik niks van" zei die slemiel,
„effe voele" en voordat ik d'r erg in
had, had ik een ruk an me baard te
pakke, dat de tranen me in m'n ogen
sprongen en ik zeven sterren en het
Noorderlicht tegelijk zag. En al die an
dere flinke jongens zaten er nog om te
lachen ook. Nou, toen zat de kat in.de
gordijnen, dat snap 'je, hè? Ze hadden
een stoel bij me neergezet, om op te
gaan zitten als ik moe werd van het
spietsen en toen ben ik met die stoel
an het rammelen gegaan. De hele tent
zwarte pietjes.
25 gram biscuits, 15 gram (1 eet
lepel) suiker, 20 gram (1 eetlepel)
vloeibare kunsthoning, 10 gram
(plm. IV. eetlepel) cacao, 10 gram
vet, zout.
Het vet, de suiker, de kunstho
ning, de cacao en het zout verwar
men in een kopje, in warm water of
boven stoom. De biscuits fijnrollen
en toevoegen. De massa op een
plank of een bord uitstrijken tot een
plak van A cm. dikte, deze laten
opstijven en in vierkante blokjes
snijden
pepernoten.
(60 k 90 stuks.)
100 gram (plm. 2 kopjes) zelfrij
zend bakmeel of 50 gram zelfrijzend
bakmeel en 50 gram fijngemalen
havermout, 10 gram (plm. y2 eetle
pel) boter of margarine, 40 gr. (plm.
3 eetlepels) suiker, 1 eetlepel stroop,
1 eetlepel water, zout, kaneel (sur
rogaat), nootmuskaat (surrogaat),
zo mogelijk wat anijs of koekkrui-
den.
Alle droge bestanddelen goed
door elkaar mengen. De boter of
margarine, de stroop en het water
toevoegen en het geheel tot een sa
menhangende, stevige massa kne
den. Van het deeg balletjes vormen,
deze op een vetgemaakt bakblik
leggen en in een hete oven bruin
en gaar bakken. Baktijd ruim 10 k
15' min. Of de pepernoten in een vet
gemaakte koekenpan leggen en ze
zachtjes gaar bakken met het dek
sel op de pan. De pepernoten gere
geld omleggen.
De Britse en Duitse functionarissen
te Hamburg houden zich" thans bezig
met de. bestudering van woongelegen
heid iri een geheel en al verlaten
„stad" ongeveer 75 km van de kel
derwoningen te Hamburg. In deze
stad, bekend als de „stad zonder
naam", kunnen 30 000 personen wor
den gehuisvest, zij is op geen enkele
kaart aangegeven en werd op bevel
vap Hitier gebouwd als centrum
voor Duitse militairen. De stad is
geheel modern uitgerust en ook
meubelen zijn aanwezig.
- De Bond van Christelijke Jeugdver
enigingen „Oranje Garde" heeft zich in
een schrijven tot den minister-president
gericht „om uiting te geven aan zijn
stijgende onrust inzake het beleid ten
opzichte van Indië"
„LEUKE winkel hier»», dacht Zwarte
Plet, terwUl hy het achthonderd,
zes-en-dertigste jongetje een taaipop
gaf. „ik zou hier best eens willen
rondneuzen."
Het was de tweede middag dat Sint
Nicolaas zitting hield ln het grote
warenhuis. Op de trappen stonden
lange ryen moeders met bange of
vroiyk© kinderen en het was een ge
schreeuw, dat horen en zien je ver
ging.
„JU bent Jantje Prnimboom, hè,"
knikte Sint naar het Jongetje„Maar
je mag geen korstjes meer laten staan.
Er zUn heel wat kinderen die niet go-
noeg te eten hebben" „Ja Sint", zei
Jantje gehoorzaam. Toen was er een
klein meisje aan de beurt. Ze zong
van Sinterklaas Kapoentje en begon
toen ineens te huilen.
Piet trok een paar malle gezichten
maar daar werd het kind nog banger
van. „Ja, het is hier leuk", dacht Plet
nogmaals. „In Marokko zie Je zulke
winkels niet".
De middag verstreek en toen het donker
werd, begonnen een paar winkeldames
de vloer te vegen.
Sinterklaas had inmiddels zijn zitting
opgeheven en schreed waardig naar de
kamer van den directeur. Toen zag Piet
zijn kans schoon. „Ik laat mij vannacht
insluiten", dacht hij. „Sinterklaas weet
toch niet beter of ik ben al weggegaan'
En als een haas kroop Piet in de kast
waar hij gezien had, dat een juffrouw
zojuist een bezem en een reusachtig stof-
blik had neergezet. Eindelijk bemerkte
Piet dat alles stil was geworden....
TOEN begon zijn snuffeltocht
Het eerst bezocht hij de grote rommel-
zolder waar^ muizen ritselend wegschoven
tussen stapels papier. Allerlei beschadig
de voorwerpen lagen er opgetast. Poppen
zonder benen, kapotte theeserviesjes en
au to tj es van vóór de oorlog waar geen
veer meer Inzat....
Op de damesmode-afdeling had Plet
eerst recht plezier. Hij ging de stands met
hoeden langs en paste vóór de spiegel al
lerlei hoofddeksels op zijn zwarte pruik.
„Haha", grinnikte hij. „Daar zie ik mijn
moeder al mee lopen" En hij dacht aan
de dikke zwarte vrouw, die alleen maar
een doek om het hoofd knoopte tegen de
felle zon. Een hoed had ze nog nooit ge
zien.
Vrolijk snuffelde Piet verder. Dan liep
hij naar de lift. Deuren dicht en daar
ging hy. Heerlijk installeerde hij zich op
de bank en keek naar de vele étages die
naar beneden leken te tuimelen.
Toen hij boven was wilde hij uitstap-
pen Maar mensen.... hoe Het Je zo 'n
ding eigenlijk stoppen? Tegelijk voelde
Plet dat hij weer naar beneden ging. „Oh,
hemeltje"en Piet voelde zich wit
worden „Ik kan er niet meer uit." Hij
morrelde aan alle mogelijke knopjes,
maar het lukte niet.
Voor de zestiende keer was de lift van
plan om naar beneden te gaan toen Piet
de oplossing had gevonden. Je moet
t^yee knopjes tegelijk indrukken!
Terwijl hij uitstapte beefde „hy over
zijn gehele lichaam. Hij liep te zwaaien
alsof hij dronken was. Op een ledikant
met een mooie gele sprei liet hij zich
neervallen. „Even", dacht hij, en hij
vleide zijn hoofd op het nieuw-geurende
kussen neer. „Even een oogje vol",
mompelde hij nog eens. Maar dat ene
oogje werd een stevig slaapje dat duurde
totdat het bulten reeds lang licht gewor
den was. En ook toen ontwaakte Piet
nog niet
HET werd negen uur. In de garderobe
klonken vrolijke stemmen van winkel
meisjes.
Er was een leerlingetje dat 's morgens
op de meubelafdeling moest stof-afne-
zat en verschrikt naar het gillende meis.S
blikte. „Wat is er, zus? Ben je niet goc^
vroeg hij Maar toen optdekte hij dat hij
in het wa'renhuis zat, en dat het al volop
dag was. Hals over kop vluchtte hij de
gang in, en wist door een achterdeurtje
ongezien de straat te bereiken
Het standje van Sinterklaas was ver
schrikkelijk „Als er nog eens zo iets
gebeurt", zei hij, „neem ik voor het vol
gend jaar een andere knecht"
Voor geen enkel kind had Plet dien
middag een grapje Hij stond maar ang.
stig te kijken, of dat meisje, dat hem
betrapt had, er niet aankwam En dan
zou hij vast bij den directeur mceten
komen, en dan....
Het meisje kwam Maar zonder den di
recteur Ze stapte regelrecht op Plet a
en zei. „Je behoeft niet zo agnstig t'
kijken, hoor Piet Ik heb aan niemani
iets verteld" Met open mond staarde hij
het meisje aan „Wa-wat?" En van loi
ter plezier sprong hij een gat in de lucht
„Hiep-hiep hoera", schreeuwde hij Ds
moeders keken verwonderd wie daar zo
blij was, maar de kinderen begonnen
mee te schreeuwen „Hoera voor Sinter
klaas", riepen ze in koor, want ze dach
ten dat Piet dat wel had bedoeld „Zus,
je bent een beste", lachte Piet door al
het rumoer van de kinderen heen „Ben
jej morgen vrij? Dan gaan we samen
poffertjes eten!" STEN
men. Ze ging naar boven en zocht de
stofmand uit de kast. Handig begon ze
de meublementen af té stoffen. De sprei
en van de ledikanten in de toonzaal zou
ze vanmorgen maar eens uitkloppen.
Toen stond ze stokstijf. Daar vóór haar,
in dat bedOh, moeder", gilde Greta.
„Dat is...." Ja, dat was Zwarte Piet ln
eigen persoon die met een ruk rechtop
fij ben toch hollandès, nessepa? Ja
hoor, ik was hollandès. Saaveevoe,
welke jour we vandaag hadden, wou
die gast ook al weten. 'Tuurlijk, zei ik,
vijf December. En toen schoot het in
eens door me heen, dat dat Sinter
klaasavond is. Maar ik snapte nog
steeds niet, wat die kerel eigenlijk
wou. Mesjeu, zei-die toen, venee avek
mwa, wij organisere een feest voor alle
hollandès in Marselje, pour le Sinter
klaas.
Nou weten jullie net zo goed as ik,
dat zulke ventjes in Marselje nooit
zuivere koffie zijn. Ik heb het niet op
van die kleverige ventjes, die je aller
lei moois beloven, vooral niet as ze er
zo glibberig uitzien als dit nummer.
Meestal zijn het van die halve Grieken
of Armeniërs en wat ze je voor je
neus draaien is na al die mooie belof
ten meestal niet veel zaaks. Maar ja,
ik had toch niks meer te doen, want
as ik me hand in m'n zak stak, kwam
ik alleen maar een stuk krijt en een
paar tabaksvezeltjes tegen, dus, weet
je wat, denk ik, ik sjouw mee, licht
loop ik nog een maat tegen het lijf van
een andere boot, want d'r lagen nog
meer Hollanders in de haven
„Effe wachte, jonges..." De benen
kwamen van het tafeltje en Lakeveld
slofte naar de deur en mikte een prach
tige straal tabakssap precies tussen de
railing door. Toen sjokte hij weer terug
ging weer horizontaal staan en kamde
met zijn vingers z'n lange baard een
beetje terecht.
„Schiet op nou" bedelde de scheeps
jongen, die, als er wat te leren valt, al
tijd haantje de voorste is
,(KaIm an, broer, dan breke de tros-
se niet! Afijn, ik met die pisang mee.
We manoeuvreerden door allerlei rare
straatjes en ik had moeite om m'n po
sitie te blijven bepalen. En toen kwa
men we op een pleintje voor een óud
huis op een hoek. Het zag er een beet
je goor uit van buiten, met uitgesleten
stoeptreden en een deur, die hard no
dig een kwastje lak moest hebben. Nou
heb ik altijd een boksbeugeltje in m'n
zak, en ik had dat endje welsprekend
heid al stevig vastgepakt, want dat
huis zag er niks gastvrij uit. Maar ge-
heb ik leeggeslagen, en in de gauwig
heid nog een paar spiegels en zo ook
meegenomen. Toen ik uitgepraat was,
kwam er zo'n sjendarm met een grote
keep om, net zo'n perreplu en mee
moest ik, naar 't bero. De kaptein heeft
me moeten loskopen. Toen ik tien da
gen later in Rotterdam terug was, en
de was stond te doen, heb ik het ver
haal aan 't ouwe mens verteld en die
moest er waarachtig om grinniken,
maar de volgende morgen gingen we
afmonsteren en toen lachte ze niet
meer, want de betaalmeester hield
tachtig gulden van me in, voor de scha
de, zei-die. Maar een lollige Sinter-
klaas-avond was het tóch
En nou as de gesmeerde bliksem an
je werk, het is allang weer torn-toe
O.
Een internationaal misdadiger is gister
middag op Schiphol aangekomen. Op
comfortabele wijze heeft hij zijn reis
naar de gevangenschap ondernomen, n.L
per KLM Constallation „Friesland", d^e
hem in Curagao aan boord heeft geno
men. Het is de 23-jarige Belg Jongbloed,
die onder de hoede van de vreemdelin
gendienst van de Amsterdamse recher
che is gesteld en'die ook reeds door de
Belgische recherche wordt gezocht. ZJjti
activiteit strekte hij o.m. uit tot Vene
zuela.
BERLIJN, November (Unicos Press).
Martin Bormann, de plaatsvervanger
van den Führer", boezemvriend van
den satan Himmler en initiator, te
zamen met Joseph Göbbels, van tal
loze nazigruwelen ln de Duitse con
centratiekampen (zoals b.v de perverse
wreedheid van de kunstmatige be
vruchting van „rassisch unreine"
menselijke proefkonijntjes), is hij
nog in leven? Is hij dood?
Van tijd tot tijd duiken berichten op,
dat men Bormann in deze of gene stad
gezien zou hebben. Berichten, die nooit
te controleren zijn Zekere weerwolf
symptomen ln de buurt van Berchtesga-
den, een kwade, arglistige propaganda
rondom het Neurenberger proces, wer
den vermoed van hem afkomstig te zijn.
Enige weken geleden verscheen ln de
pers een mededeling, afkomstig uit een
officiële, Amerikaanse bron, volgens wel
ke Bormann ln Mtlnchen zou zijn opge
doken; onlangs wees het spoor weer naar
Stuttgart Ik zelf hoorde van een Zwit
sers journalist, die reeds vóór 1933 ln
Berlijn woonde, dat hij meende, gegronde
redenen te hebben om aan te nemen, dat
Bormann in Berlijn is....
Het schot in de spiegel
Ik ken Bormann, dezen beroepsmoor
denaar en gangster Ik ken hem maar aly
te goed' Ik had eeri ontmoeting met hem,
welke een onuitwisbare indruk op mij
heeft achtergelaten. Dit gezicht, waarop
koude wreedheid, gepaard aan een zieke
lijke perversiteit, te lezen staat, waarop
zich het ene ogenblik een oneindig cynis
me en het andere moment het bijna
naïeve fanatisme van den „gelovige" kan
afspiegelen, heeft zich diep in mijn her
innering gegrift Bormann werd dikwijls
den „man met de twee gezichten" ge
noemd Zijn zedenschandalen waren
spreekwoordelijk geworden
„Zijn leven bestaat uit een verplaatsbaar
bordeel", placht Göbbels van hem te
zeggen Hetgeen niet verhinderde, dat de
hinkende radio- en propagandaduivel
goede maatjes met hem was en zo me
nige schurkenstreek met hem samen uit
broedde.
De auteur van dit artikel, onze cor
respondent K Kaiser-Bluth, is een in
de Westeuropese pers niet onbekend
journalist en oa. constant medewer
ker van 't grote Zwitserse weekblad
„Die Nation".
In verband met de steeds toenemen
de geruchten rondom Martin Bor
mann, schijnen ors zijn uiteenzettin
gen van bizonder belang.
Wij geven deze, zonder op sensatie
te zijn belust, hieronder weer.
Ik kende Bormann van politieke bij
eenkomsten Hij was specialist in het
organiseren* van vergaderingstumulten.
Ook was hij Hitiers expert voor de pro
paganda van Duitsland in het buitenland.
Hij sprak perfect Engels en had voorna
melijk de touwtjes in handen van de
internationale nazistische spionnage-
organisatie.
In 1933
Maar persoonlijk leerde ik Bormann pas
in April 1933 kennen....
Het was in de dagen der illegaliteit, na
de machtsverovering door de bruine
gangsters, toen de terreur in de woon
huizen woédde, toen onze woningen uit
geplunderd en afgetakeld werden entoen
wij vogelvrij verklaard iedere
nacht een ander onderkomen bij bevrien
de relaties moesten zoeken In een klein
café had ik toen een rendéz vous met een
vriend, even opgejaagd als ik, een op
recht anti-fascist, die voor de gerechts
hoven als advocaat de tegenstanders van
de dictatuur in talloze processen had
verdedigd
Zijn naam alleen al werkte op de nazi's
als de rode lap op den stier. Het noodlot
wilde, dat een troep nazi-bonzen dit klein
cafétje binnendrong'. Bormann aan het
hoofd Zij waren allen beschonken, zoals
zo dikwijls het geval was. Wij beiden
waren geen „Ariërs" Onmiskenbaar
„We gaan ervan door", fluisterde ik
mijn vriend toe, „dat loopt verkeerd af
met dat dronken tuig daar aan dat ta
feltje hiernaast...."'
„Neen", zei mijn vriend koppig, „hen
laten geloven, dat we bang zijn? Nooit!"
Dat was moedig, maar pure waanzin.
De anderen begonnen reeds te chicane
ren Onder hen herkende ik nu pas Bor
mann
„Niet antwoorden", drong ik aan, „moet
het dan beslist o^ een ruzie uitdraaien
met naderhand Identificeren bij de poli
tie? Je demonstreert niet, als je illegaal
bent...."
Plotseling stond Bormann op Hij
zwaaide op zijn benen. Zijn glazige ogen
stonden troebel van* de alcochol Hij
fixeerde ons misschien een minuut
lang Toen zei hij met zijn onaangename,
vreemde stem: „Mijne heren, partijgeno
ten, ik laat U thans zien, hoe men het
Jodenvraagstuk practisch oplost.." Nau
welijks had hij dit gezegd, of hij trok
zijn revolver uit zijn zak en schoot op
ons! Tot ons geluk zag hij niet alleen
dubbel, maar ook scheef! De kogel ging
dwars door de monumentale spiegel, de
trots van het café, en legde deze in scher
ven Na deze topprestatie kreeg de hele
bende de angst te pakken en maakte zich
uit de voeten; natuurlijk zonder te beta
len.... Buiten werden twee auto's aan
gezet De wanhopige caféhouder maakte
geen aanstalten, hen tegen te houden De
Hitler-uniformen drongen hem respect
op „En 'je kunt ze nog niet eens bij de
poUtle aanklagen", jammerde hij, „je
weet nooit, wat Je morgen kan gebeu
ren".
Een weerzien na dertien Jaar
De geschiedenis ls nog niet ten einde
Gisteren heb ik Bormann weergezien.
Aan het Ringbahnhof Halensee in
Berlin. Na meer dan 13 jaar. Maar ik
had die tronie niet vergeten Ik bots
btf een straathoek tegen hem op. Hy
springt op een juist passerende tram.
Ik ook. Ken kwestie van een paar
seconden. Alles in my trilt Ik heb
slechts één gedachte: ik moét hem zien
te pakken! Onderweg alarmeer ik een
Engelsen MP. wy doorzoeken samen
de wagen. Bormann is onvindbaar Is
hy opgelost als de duivel in het klas
sieke sprookje?
Is hy ongemerkt uitgestapt? Over het al
gemeen pleeg ik NIET aan hallucinaties
te lijden! En ik heb een uitstekend ge
heugen. En gezicht, als dit van Bormann,
vergeet men niet licht, als men het weer
ziet.
Voor mij Hjdt het geen twijfel meer:
Bormann leeft! Gisteren in Berlijn. En
vandaag? (Nadruk verboden)
Alles is er te kust en
te keur
(Van onzen specialen verslaggever).
Baarle Nassau Baarle Hertog! Wie
kent niet de naam van dit eigenaardige
half Nederlandse, half Belgische dorp
in Noord-Brabant, dat de laatste tyd xzo-
veel van zich heeft doen spreken? Im
mers, wi© Baarle Nassau zegt, zegt shag,
om daarby vooral het aanverwante ar
tikel vloeitjes niet te vergeten. Want
dit was en Is ln het Belgische deel
van het dorp, waar ledereen „in de
handel" schynt, te kust en te keur te
koop.
deze rebus stelt
een versje voor,
dat wij misschien
niets maar onze
vader en moedel
zeker nog wel
kennen. kun je het
uitvinden?
:=T)
Geen wonder dan ook, dat Baarle zich
steeds in de bijzondere belangstelling van
smokkelaars en dergelijke lieden ver
heugt. Hoewel de vraag naar shag en
vloeitjes enigszins schijnt te verminde
ren, zijn er nu namelijk andere begerens
waardige zaken waarvoor in ons berooi
de land veel animo ia. Men neme daar
van maar alleen de wol en de breikatoen
van vooroorlogse kwaliteit, waarmee alle
winkeltjes van boven tot onder volge
propt zitten en die zonder punten voor
do prijs van respectievelijk f6 en fl.50
per knot te koop zijn. Deze zijn, naast
de hand- en theedoeken ad f 4.50, de
mooie lappen stof, het elastiek van f0.50
per meter, en de kousen f 10.— per paarJ
en corsetten, in pry zen variërend van
f 33 'tot f 45, momenteel wel de meest ge
vraagde artikelen. Wat de lappen wollen
en andere stoffen betreft, deze zijn heel
dikwyis afkomstig uit Nederlandse fa
brieken en langs officiële weg aan het
buitenland verkocht om aan de zo nodige
deviezen te komen..
Elke dag weer voeren o.a. de grote
BBA-autobussen talrijke kooplustigen
aan, die op Belgisch gebied halen wat in
eigen land nog steeds niet voorradig is
Het behoeft dan ook geen betoog, dat in
de vaak onaanzienlijke zaakjes dagelijks
voor honderden Nederlandse guldens
wordt omgezet Want was het enige tijd
geleden nog nodig, dat men eerst „dure'
francs ad f0.12 of f0.13 moest hebben om
wat te kunnen bemachtigen francs te
gen de vastgestelde koers van f 0.06 had
vanzelfsprekend geen enkele Belg over
nu kan men met het Nederlandse geld
overal terecht.
Baart het kopen dan ook geen moei'
lijkheden meer, voor de invoer naar ons I
land zyn deze des te groter, omdat het
z.g. aangeven van goederen bij de douane J
oiet meer mogelijk Is. Iedere dag con
troleert een leger van ambtenaren d»
bussen en andere voertuigen, die de greru
passeren, op zoek naar contrabande Dl'
gebeurt zo intensief, dat menige smo!'
keiaar zijn waar eerder uit handen mof'
geven dan hem lief is en er in plaats N&
een zoet winstje te maken op de Neder- j
landse zwarte markt, nog flink voor b®* j
talen moet bovendien.
Men steekt het straatje maar
over....
In het dorp zelf is het voor de kommie
zen of marechaussee's lastiger iemand te
bekeuren. Want staan de overtreders op
Belgisch grondgebied dan zijn ze voor den
Nederlandsen ambtenaar onbereikbaar
moet deze het werk overlaten aan dén
Belgischen beambte. En aangezien dik
wijls de linkerkant van een straatje Hol
lands is, terwijl de rechterhelft tot Baarle
Hertog behoort, of omgekeerd, hoeft zo
iemand, als hij een man-in-uniform ziet
naderen, maar even over te steken en
hij is voor het moment gered.
Zo wonen in dit gemoedelijke dorp Bel
gen en Nederlanders vriendschappelijk
door elkaar. Zij varen er wel bij, dat hun
dorp aan twee verschillende landen toe
behoort!
bureau:
voordam 9, alkmaar
telefoon adm. 3320
redactie 3902
Giro 187294
Dir.: J. Byisma
Batavia, 1 Dec. (Aneta) - Heden
van Mook, in een uagorder o m
„De beëindiging van het gealli:
bei sluit een periode af, welke 1
steld. Aan het einde van deze pe:
geallieerden de zeer ongewone taak
mogen vervuld hebben, totdat wij
Wij zijn als vrienden en wapenbroei
gescheiden en zullen de Britse en Bi
Indische soldaten, die voor dit land
i ter wille van ons gevallen zijn, pli
miüe gedenken.
ffl Onze troepen zijn hier om de zv
ken te beschermen, de vrede te hen
■Hlen en de wet te handhaven. Wij 1
■.ben getracht dit alles te doer, tezai
^■met hen, die tot dusver tegenover
■hebben gestaan, doch in wezen deze
wens koesteren. Niemand kan onti
nen, dat uw en onze taak uiterst m
lijk is. Zij eist veel moed, volharding
discipline Indien wij er in slagen
sen de twee volkeren een verhoui
tot stand te brengen, gebaseerd op o
we en duurzame grondvesten, dan
dit een groot succes zijn, waaraan
een belangrijk en onmisbaar aan
hebt. Ik ben er van overtuigd, dat
uw taak zult vervullen"
Deze dagorder was geekend: de li
gouverneur-generaal, opperbevelhel
van leger en vloot in Ned.-Indië.
De commissie-genei
De commissie-generaal heeft een w
ontwerp naar Nederland medege.io
bestaande uit twee delen: primo de gi
keuring van de ontwerp-overeenkc
van Linggadjati, secundo het verlt
van een opdracht aan de commissie
Ingevolge ontvangen uitnodiging h
Ide Nederl. regering mr. A. M B:
Jvan Tuyll van Serooskerken aangew
Bls Waarnemer bij de serie proce
o m. tegen 23 Duitse artsen, welke
T mende week in het paleis van justiti
.Neurenberg zal aanvangen. Mr. A.
baron van Tuyll van Serooskerken
ook, zoals bekend, als Nederlands
tegenwoordiger aanwezig geweest
1 het proces tegen de leidende n
figuren.
De opening van de conferentie
Denpassar is uitgesteld tot een na
vast te stellen datum, in verb
met het feit, dat de aanwezig!
van Dr. v. Mook te Batavia n<
zakelijk is.
LOSSE BUIÏE
Wisselende bewolking met los
buien. Vrij koude, buiïge, tijdeli
krachtige, Westelijke wind.
Een KLM--machine heeft een re
non-stopvlucht over de Oceaan, New
—Amsterdam volbracht Om 12 min
over 7 Zaterdagavond Amsterdams*
startte de Constellation PHTDA,
„Arnhem" van de New Yorkse luchth
*n precies Zondagmorgen 12 min
over 7 zette gezagvoerder Dill de mac
met vracht, post en 23 passagiers
Schiphol op Nederlandse grond.
In verband met de diefstal van
schilderij van Rembrandt, dat een waar
de van twee en half millioen guldenvel
tegenwoordigd, is een arrestatie ver
richt Naam en nationaliteit van den ar
restant zijn nog niet bekend gemaakt
Het schilderij is gesolen uit het Keuls
museum, waarheen het uit de Ameri
kaanse zone was gebracht als bij drag6
tot een tentoonstelling
HS
eerste klasse.
(District L
VSV-Gooi 4-1
EDO— DWS 2—9
Hermes DVS—Ajax 3—1
REC—Sparta 2—0
Emma—ADO 2—3
I District U.
HBSHaarlem 2—1
1 NeptunusExcelsior 00
De Volew— DOS 6—1
Blauw-W itStormv. 1—Z
Xerxes—DHC 1—1
District III.
Ensch Boys—AGOW 4—'
t Wagenlngen—Quick 1—
Be Quick—Go Ahead 1—3
VitesseHeracles 2
I NECEnschede 2
District IV
NAC—RKTW 3—2
LongaHelmond 1o
BVV-VW 4_0
HelmondlaNO AD o
Willem II—Vlissingen 4—i
District V.
Leeuwarden—Frlsia 3—
AchillesHeerenveen 3—'
Velocitas- -Be Quick 1—3
Sneek—Emmen 4j
HSC—Veendam 2—J
District VI.
Brabantia—Sitt. Boys 1—2
MVVD
Eindhov
Limburg
Maurits-
2do ki
Hilversu
ZFCAi
Zeeburg
De Spar
RCHD«
2de kl
SDWH
TOG-D'
Watergr,
Velsen—
Volendai
3de kl
De Mee:
KWH
De Gen
Ahrends
Bloemer
3d© kl
NEA—Pi
QSCTc
Rapidita
DTS
Alw. Ft
3de kl;
Aalsmee
Ripperdi