)E
NOORDZEE WORDT
SCHOONGEVEEGD
„SUGGESTIE"
let een mijnenveger langs de Hollandse kust
Het Rijk was niet voor
deliger.
nn
Wiilem Barendsz maakt de
grote sprong
De Politieke Subcommissie
Verraadster, die de onschuld
zelf was
Vrouw met een verleden
Koning UMBERTO in ballingschap
Egypte heeft nieuw kabinet
Het brood wordt duurder.
Windkracht vier. Nog niet hard
loeg om de wit gekopte golven
er de hoofden van de pier te
muiden te slaan.
M. „Texelstroom" MV 37 stevent
ior het woelige water.
„Wij keren terug bij de eerste
oei, ongeveer 9 kilometer buiten-
aats", zegt de commandant, luite-
ant ter zee 2e klasse J Berfwerf,
is hij onze reeds bleker wordende
ezichten ziet.
Wat heeft ons ertoe bewogen de-
tocht te maken? Het mogen nu
Irie kwartier zijn, maar vijf minu>-
en varen is met dit weer voor ons
androtten voldoende. Daarnet was
iet beter in het hoofdgebouw van de
lijnenveegdienst, waar kapite.in-
nitenant ter zee B C C Schouten
os met een groot schoolbord en
rijt de dienst uitlegde. Deze dienst
i gedurende de oorlog in Engeland
ipgebouwd en telde toendertijd 16
-hepen. De Koninklijke Marine
jield zich eerst bezig met het mijn-
Tij houden der Engelse kust. Na de
nvasie nam de Kon. Marine deel
m het vrij maken van mijnen voor
li kustplaats Ostende en de haven-
taats Antwerpen.
,Nam de Kon. Marine niet zelf
ia de invasie deel?"
piosie komen of na een bepaalde
tijd zijn uitgewerkt. Daardoor zijn
de cijfers ten opzichte van het aan
tal gelegde mijnen misschien wat
laag".
Wanneer denkt u, dat de zee
weer geheel ongevaarlijk voor de
scheepvaart zal zijn?"
„Ruim gerekend over tien jaar'.
„Komen er momenteel nog veel
ongelukken voor?"
„Misschien een enkele. Maar dat
is wel eigen schuld, want dan hou
den de schepen zich niet aan de
vaargeul, die wij mijnvrij hebben
gemaakt. De visserschepen hebben
weinig last, omdat ze niet veel diep
gang hebben en bovendien van hout
zijn, zodat de magnetische mijnen
er geen invloed op hebben".
Alle mijnenvegers zijn ook van
hout.
Wij constateerden dat, toen wij
buitengaats gingen en toen men zo
vriendelijk was even de kabel uit te
rollen voor een „plaatje".
De wintermaanden dienen anders
voor rust en onderhoud der sche
pen. Dat kunnen wij nu begrijpen,
wan met zo'n zeetje is het niet aan
genaam en heel moeilijk om te blij
ven staan, laat staan een zee schoon
te vegen
„De Bedrijfspost", orgaan van de
Federatie van Nederlandsche Bedrij
ven, verneemt uit betrouwbare bron
het volgende:
„Een inkoopcombinatie op huis
houdelijk. gebied wilde graag servies
goed hebben en daar zij vernomen had,
dat dit in Tsjecho-Slowakije te krij
gen was, zond men naar dat land een
vertegenwoordiger. Op het departe
ment, waar deze laatste zich vervoegd
had, werd het plan toegejuicht en in
derdaad slaagde de man er in, een
behoorlijke partij te bemachtigen.
Hij liet deze in vijf wagons verpak
ken en reisde zielsgelukkig naar ons
land terug, in het bezit van een uit
voervergunning. Het enige wat hem
au nog ontbrak was een vergunning
-.r,T
i tt
EEN EENHEID VAN DE MIJNEN VEEGDIENSX IN VOLLE ZEE.
„Neen, er waren te weinig sche
pen voor. Die zouden wij later, in
ons eigen land, beter kunnen ge-
truiken, dacht men van Engelse zij
de en dit is uitgekomen ook".
Veel moet ons journalisten worden
bijgebracht. Verankerde mijnen en
grondmijnen. De eerste „knippen"
mijnenvegers met een aan een
label bevestigde schaar door, de
lueede soort wordt door magne-
I ï;he vegers opgespoord, waarbij de
B-'uen achter het schip exploderen,
r zij worden door een „roeper"
(en soort luidspreker accoustisch
tot ontploffing gebracht, hetgeen
voor het schip gebeurt, daar de ge-
luidstrilling van het schip uitgaat.
„Wat hebben de mijnenvegers
hier in ons land gedaan?"
„Nu, in het land zelf niets, maar
daarbuiten, even buiten de kust van
ons land, is een strook evenwijdig
met de kust mijnvrij gemaakt. Wij
hadden toen voor de veegoperaties:
20 Nederlandse, 16 Engelse en 12
Duitse mijnenvegers".
Er zijn in November 1945 acht
van deze boten naar Indië gegaan
Momenteel bestaat onze mijnenveeg-
vloot uit 8 boten van het Engelse
type,. 10 Amerikaanse, 3 ondiepwa-
termijnenvegers, 1 boeienlegger,
1 wrakopsporingsvaartuig en het
hulpreparatieschip „Douwe Aukus".
feast deze vierentwintig schepen
jjn er nog 18 Duitse, die met Duitse
bemanningen varen, die nooit de
val op komen en eens per half jaar
fen verlofje naar de „Heimat" krij
sen.
„Wat is nu precies de taak?"
,,Om de strook voor de kust twee
mijl breed te maken, om alle velden,
waarvan de ligging bekend is voor
de kust van ons land te vegen. Zo
zyn er een 285 mijnen opgeruimd"
„Dat lijkt niet veel".
„Inderdaad. Maar in de praktijk
wijkt, dat vele mijnen zelf tot ex-
De speciale verslaggever aan het boord
de Willems Barendsz seint:
Zaterdag om l uur in de middag
verlieten wR onze laatste haven op
weg naar de Zuidelijke IJszee, maar
gingen daarna nog even ten anker in
de Tafelbaai. Zondagavond om 20,30
uur vertrokken wU vandaar: de grote
sprong is nu genomen.
De jagers A M m en IV zijn reeds op
December vertrokken. Wij worden thans
vergezeld door A M V. De vangst schepen
l en n zijn op 9 December vertrokken,
ook van de overige jagers kan ik goed
nieuws brengen De VI, VII en vni zijn
da Walvisbaai binnengelopen.
Het verblijf in Kaapstad is voor de
Zuid-Afrikaanse bladen aanleiding ge
weest tot het publiceren van lange en
enthousiaste artikelen, waarin de oud-
Hollandse geest doorstraalt.
Aan boord van het moederschip wordt
koortsachtig gewerkt, zodat het
scheepsvolk slechts heel kort in de ge
legenheid ls geweest tot passagieren.
Het schip moest opnieuw worden gepro
viandeerd, want straks zullen wij en*
keie maanden lang geen land meer
ïi*!1' en Keen haven meer aandoen.
Het behoeft geen betoog, dat wtf dn
an er „Nacella" met spanning en
verlangen toegemoet zien.
.„nhaLStad gf' Velen Nederlanders gele
genheid ons te begroeten. Voor ons was
Kaapstad een dorado: volop fruit ver
krijgbaar en zonder bon, hoewel prijzig
wu troffen het, want In verband met
het voorgenomen bezoek van den En
gelsen koning aan Zuld-Afrika wa« Se
Tafelberg des avonds b« wijze 'van
proef verlicht met vier grote „vloed-
licht-installaties" van elk twee mil-
Lloen kaars.
voor aankoop. Duf weer naar het de
partement, dat de zaak, wat men
noemt, in behandeling nam. Het gewo
ne heen en weer lopen begon. Einde
lijk na veel weken werd hem mede
gedeeld, dat hij de daarop volgende
week de uitslag zou horen als de com
missie terug was. Toen hij verbaasd
informeerde, welke commissie dit dan
was, vernam hij, dat de minister het
beter gevonden had een rijksinkoop-
comrfiissie naar Tsjecho-Slowakije te
zenden om de betreffende aankoop te
doen.
De commissie van vijf leden kwam
terug. De leden er van hadden per
man f 2900 uitgegeven, terwijl onze
man in totaal f 1250 in rekening had
gebracht. Maar de commissie kwam
bovendien terug met een partij volsla
gen onbruikbaar serviesgoed. Waar de
vijf wagons kwaliteitsgoederen geble
ven zijn, vermeldt de historie niet
De subcommissie der politieke com
missie heeft Maandag zonder stemming de
paragraaf in het Amerikaanse voorstel
betreffende de ontwapening aangenomen,
waarin de Algemene Vergadering wordt
gevraagd de regeringen van alle itaten te bet,alen en ^fnne" haar slacht-
Het verleden van de 43-Jarige H. W.
v. d. Dongen Is alles behalve fraai.
Echtscheidingen, overspel, afpersing,
van alle markten was zij thuis, en
het psychiatrisoh rapport over haar,
hetwelk aan het Bfjzonder Hof te
Amsterdam werd voorgelezen door
den president, mr. van Schaeok
Mathon, wierp een fel licht op deze
zonderlinge vrouw, die betiteld werd
als hysterisch, leugenachtig, dom en
slecht.
Deze slechtheid komt tot uitdrukking
in hetgeen haar ten laste gelegd wordt.
In Maart 1944 gaf zij aan den beruchten
Duitsen Kriminalsekretar Otto Kempen
de namen op van drie personen in
Eindhoven, die Joden verborgen hiel
den en wapens in hun tuin hadden be
graven. Voorts werd haar nog een an
der geval van Jodenveriaad ten laste
gelegd.
Als getuigen verschenen in deze zaak
behalve de Duitse S.D.'ers Otto Kem
pen en W. Weber enkele andere be
ruchte Nederlandse S D.'ers, nl. P.
Schaap en G. W. Wolberts. Een voor
een slingerden zij de verdachte hun
beschuldigingen in het gezicht.
Ondanks het voortdurend ontkennen
van de verdachte stapelden de verkla
ringen zich tegen haar op en herhaalde
malen ontstond een heftig debat tussen
de verdachte en de getuigen. Zij bleek
een handlangster van Schaap te zijn en
hielp hem in zijn luguber werk tegen
Joodse onderduikers. Zij liet het zich
verzoeken de Veiligheidsraad en de Com
missie voor Atoomenergie alle mogelij
ke steun te verlenen
offers niet vrijwillig afstand deden van
hun geld, schroomde zij niet hen te be
dreigen om het te krijgen. Ter zitting
In de Qlnta da boa Vista, een kleine,
niet bijzonder comfortabele villa, die
bijna geheel schuil gaat ln de bossen
van Collares, een vruchtbare streek in
Portugal, welke beroemd ls ojn haar
wijnen, slijt ex-koning Umberto van
Italië in gedwongen afzondering een
gelukkig leven met zUn gezin.
Er zijn enige mooie antiquiteiten ln het
huis, maar er is geen verwarming, er zijn
geen liften en de oude tegelvloeren zijn
niet bedekt met tapijten Het is een koud
verblijf, maar het is in overeenstemming
met het door de koninklijke ballingen
toen zij in Juni in Portugal aankwamen
te kennen gegeven verlangen ,,in rust te
leven.
Hun leven is in vergelijking met het
hofleven ln Italië ongelooflijk eenvoudig.
Boa Vista, dat tot hun beschikking is ge
steld door de hertogin van Cadaval, bezit
prachtige tuinen, die het genot van de
koninklijke kinderen uitmaken.
De Koningin, wier liefde voor de mu
ziek bekend is, heeft reeds kennis ge
maakt met enige van Portugals voor
naamste kunstenaars en musici. Ook
leest zij zeer veel, vooral over de geschie
denis van Portugal, over taalkunde en
over folklore.
De Koning staat elke morgen vroeg op
en brengt uren door met lezen en schrij
ven Hij werkt, in zijn slaapkamer en ont
vangt bezoekeres in de enige ontvang
kamer van het huis.
Op zijn klein bureau bevonden zich,
toen de correspondent van Ass Press hem
bezocht, stapels manuscripten, maar toen
de correspondent vroeg, of hij een boek
schreef, antwoordde hij: „Aantekeningen,
alleen aantekeningen niets dan aanteke
ningen"
De ex-koning leest alle plaatselijke bla
den en in zijn kamer bevonden zich sta
pels Engelse, Zwitserse en Italiaanse
kranten en Amerikaanse tijdschriften.
De gewezen vorst ontvangt honderden
bezoekers „Wij hebben nooit een bezoek
geweigerd en nooit van een spijt gehad"
deelde de chef der koninklijke hofhou
ding, generaal Marquez Carlo Grazlani,
mede.
Sinds de koning ln Portugal ls aange
komen heeft hij honderden personen, van
alle rangen en standen, die hem wensten
te bezoeken, ontvangen De meesten wa
ren Portugezen en Italiaanse inwoners
van Portugal.
De koningin houdt er van, een praatje
te maken met de handelaars, die fruit,
vis en vlees komen verkopen en met haar
Portugese keukenmeid. Na het onlftijt
krijgen de vier koninklijke kinderen, de
12-jarige prinses Maria Pia, de 9-jarige
Prins van Napels, de 6-jarige Maria Ga-
briela („Ella") en de J-Jarige Maria Bea-
triz of „Titi", les.
Alle kinderen studeren talen Een Por
tugees instructeur geeft hun les in zwem
men en gymnastiek en zij hopen binnen
kort weer rijlessen te krijgen.
Hun geliefkoosde speelmakkers zijn
twee honden, die bij hun aankomst
hebben gekregen van buren
Het gezin is populair bij de boeren uit
de omgeving, van wie de ouderen zich
nog de koningin-moeder van Portugal,
Maria Pia, Umberto's oud-tante, herinne
ren.
Ex koningin Marie Jose, die een groot
moeder had uit het Portugese huis van
Braganza, heeft enkele verwanten onder
de Portugese aristocratie
ontkende zij al het ten laste gelegde en
hoewel de getuigenverklaringen elkan
der dekten, bleef zij zich hardnekkig
verzetten tegen de beschuldigingen.
De getuigen décharge verklaarden,
dat verd. sympathiek tegenover de Joden
stond en dat zij veel illegaal werk deed,
zoals het verzorgen van persoonsbewij
zen.
Twintig jaar geëtst-
Na een uitvoerig requisitoir eiste de
procureur-fiscaal, mr. M. H. Gelinck
twintig jaar met ontzetting uit de beide
kiesrechten, het recht om openbare
ambten te bekleden en om bij de gewa
pende macht te dienen.
Uitspraak 23 December a s.
Boven: Een aantrekkelijk hoedje!
Dit kleine hoedje is uit vilt vervaar
digd en aan de voorkant met een gol
vende sluier, waarin witte chenillebol-
letjes zijn genaaid, overtrokken. Het
doet denken aan een droom van sneeuw
vlokken en Kerstnacht.
Rechts: In zwarte zijde gekleed!
Dit jakje is heel charmant en bovendlenvoordelig en kan bij elke gelegenheid
worden gedragen. Het geheel is echterwaarlijk iets bijzonders, wanneer het
door een slanke dame gedragen wordt.Maar wie is op het ogenblik niet slank?
De witte blaadjes, die het aantrekke-lijke veroorzaken, zijn op de stof genaaid
Als ge in deze donkere dagen over
het Damrak ijsbeert wordt uw oog ge
troffen door een gevel, waarop zonder
linge en zeer curieuze tekenen staan
afgebeeld. Ge blijft staan en dan In
eens weet ge het: hier bevindt ge u
van aangezicht tot aangezicht met het
nieuwste Chinese restaurant. Daar
binnen wordt Chinees voedsel bereid en
ge behoeft maar de deur te openen om
in sfeer te kunnen profiteren van alle
delicatessen die der Chinese keuken
zijn. En dat zijn er waarachtig niet
weinige!
Men treft er doorgaans weinig Chi
nezen aan en het doorsnee-publiek be
staat uit nuchtere Westerlingen. Uit ae
man uit de Anjellersrtaat, uit de kan
toorbediende van Blikman Sartorius,
uit den reiziger-in-betere vakkleding,
die een goede post heeft afgesloten en
zo eens een uurtje over heeft om de
miezerigheid en taaie ongezelligheid
van een verregende door-de-weekse
dag van zich af te schudden in een
pur sang Chinees restaurant.
Wat zal ik er- van zeggen wie onzer
verdroomde, vroeger of nu, niet vele
uren met Pearl Buck, met Charley
Chan, en met de dames en heren van
de boeken van alle andere Chinese au
teurs, van Confucius tot Mevrouw
Tschang Kal Sjek toe? Om maar te
zwijgen van den aarts-Chinees: Sax
Rohmer.
Men komt daar In dat restaurant aan
het Damrak niet tegen wat lijkt op
stiekum de kop afslaande Chinezen. Er
zijn geen vergiftige schorpioenen, geen
harige reuzen-spinnen, geen magiërs
die U met één blaas van hun bezoedel.,"
lippen de eeuwige jachtvelden inja
gen. Men wordt er niet bestolen, er
komt niet stiekum een schone acht
tienjarige Chinezerin op U toe die U
in droom kust en daarna in het nir
wana der opium leidt.
Er zijn alleen maar snelle jongens
die U kwiek en netjes bedienen. En er
ls Chinees eten, waarschijnlijk iettewat
aangepast aan de westerse smaak, maar
in ieder geval daverend lekker voor
Uw niet verwende tong. Tenslotte be
hoeft iemand niet altijd rod'e kool met
magere jus en aardappelen te eten en
heeft ook een tong, verdroogd en ver
schaald' door Lieftinck's streken, nog
rechten.
Ga er beslist eens een keer heen.
Misschien vindt U het erg lekker, mis
schien verwijt U mij een onjuist ad
vies. In elk geval ben ik niet zakelijk
geïnteresseerd in dat Chinees geval,
maar het voedsel was er al lan niet
pur sang China, uitstekend. Volgens
m ij n tong, tenminste
In de hoofdstad brengt het Volksto
neel het toneelstuk Ciske de Rat. Na-
ttCnjrlijk is er een toneelstuk gekomen
dat Ciske de Rat heet. En ik kan U
zeggen dat het er zijn mag. Men krijgt
het volle pond, plus een zeer behoor
lijke toe-maat. Men kan opnieuw hui
len, zich vergrammen, z'n paedagogi-
sche instincten actief maken, de men
selijke ziel betreuren en Ciske bekla
gen.
Arme CiskeArme verdoolde
arm jog, ten prooi aan de weerzinwek
kende manipulaties van een verdorven
wereld. En daar wordt, op deze plat
vloerse, corrupte, onmensel ke en
doortrapt-egoistische wereld dit armza
lige Mokummertje geworpen, speelbal
van willekeur en onbegrip.
Daan van Ollefen, Guus Verstraeta
en vele anderen spelen en ze spelen zó,
dat U de realiteit, de bittere werke
lijkheid, ruikt. Spel en spelers zijn
geïnjecteerd met de vlammende veront
waardiging van Piet Bakker, waarvan
arm Ciske de exponent is.
Of dit alles sarcasme is? Neen, ilï
meen bet oprécht. Dit is een goedge-
speeld stuk toneel, waaraan duizenden
en duizenden mensen hun hart zullen
ophalen. Foals ze eens hun hart ophaal
den aan Rémi uit „Alleen op de We
reld", aan Peenhaar, aan Merijntje
Gijzen, aan Gavroche uit „Hugo's „Les
Misérables". aan Bartje en aan de
kinderen die de pen van Anke Servaes
op het papier wierp Tout court aan
„h»3-onbegrepen-kind".
Ciske is allang een stuk Nationaal
Bezit geworden en wee hem die iets
ten kwade van dit kereltje waagt te
zeggen. Die krijgt met de gemeen""liap
te doen. En met Plet Bakker. Want
hij heeft hem gecreëerd' en hl1 deed
dit op geniale wijze. Zó geniaal, dat
de Muze niet nalaat hem thans met
een eindeloze serie voorstellingen te
belonen. Want dat. Ciske ó'e 1000ste zal
halen is buiten kijf, zolang de mens
heid wenst, dat het goede beloond en
het slechte gestraft worlt.
Anthony van Kampen
CAÏRO, 9 DECEMBER. Te Caïro iS
bekend gemaakt, dat een nieuw Egyptisch
kabinet onder leiding vtan Nokrasjy
Pasja, den leider van de Saad-partlj, la
samengesteld. Nokrasjy Pasja is, behalve
premier, tevens minister van Buiten
landse en Binnenlandse Zaken. In het
nieuwe kabinet hebben leden der Saad-
partij en die der Liberale ieder 6 porte
feuilles.
door TJEERD ADEM A
Per 23 December a.s. wordt de
prijs voor afgehaald brood van 800
graim verhoogd, terwijl tevens de
vaste prijs wordt afgeschaft en ver
vangen door een maximumprijs.
Bovendien is een minimumprijs ge
steld, die 2 cent per brood beneden
de maximumprijs ligt.
Zo zal b.v. in die plaatsen waar
tot nu toe de vaste prijs van 20 ct
gold voor afgehaald brood van 800
gram en 21 cent voor oezorgd. de
maximumprijs per 23 December 21
cent afgehaald en 22 cent bezorgd
worden. De minimumprijzen wor
den resp. 19 en 20 cent,
„Neen", zei ik. „dat geloof ik niet".
„En toch is het waar", zei mijn
vriend", je kunt met suggestie verras
sende resultaten bereiken. Als je er
vast van overtuigd bent. dat je een
bepaald iemand voor je hebt, dan kan
de man met wien je spreekt doen en
zeggen wat hij wil zonder dat je een
ogenblik aan zijn identiteit zult twij
felen. Ik zal je eens vertellen wat wij
als jongen van de H B S uitgespookt
hebben. Ik logeerde destijds bij een
vriend, die zijn kamer in een stille
straat aan de voorkant van het huis
had. Hij was in die tijd zwaar ver
liefd op een buurmeisje maar hij was
een verlegen jongen en hij durfde
haar nooit aanspreken. Toen heb lk
dat zaakje voor hem opgeknapt en het
meisje heeft er nooit iets van gewe
ten".
„Hoe deed je dat aan?"
„Doodeenvoudig. 'tWas een donkere
avond en we zaten in onze shirts ach
ter de half geopende vitragegordijnen
een sigaret te roken en zoals jongens
op die leeftijd' dat gewend z n. te
bomen over allerlei gewichtige onder
werpen, waarvan we meenden, dat we
verstand hadden. Toen kwam zii van
een fuifje en de jongen die haar thuis
bracht nam uitvoerig afscheid".
„En toen
„Wel, 't ging alles heel eenvoudig.
De jongen verdween en ik stak mlin
hoofd uit 't donkere venster en ik
riep haar. Ze kwam direct aan het
raam staan en ze noemde me Jan om
dat ze dacht, dat 't mlin vriend was
We hebben een kwartiertje heel ge
zellig gepraat en ik bleef natuurlijk
een beetje in de schauduw, maar toen
ze wegging heb Ik haar een zoen ge
geven en ze beloofde me, dat ze de
volgende avond' met me naar de bios
zou gaan".
„En je vriend?"
Di« durfd» zich niet te verroeren
Hil te de volgende avond met haar
uitgegaan en hii ls later met haar ge
trouwd. 't Ts een bijzonder gelukkig
huwelijk geworden Ik heb vaak bl' her
gelogeerd maar we hebben haar nooit
Iets yan onze verwisseling verteld. Ik
denk, dat je nu wel overtuigd bent".
„Jullie waren kinderen", zei ik. „Ik
geloof niet, dat volwassen mensen
II
„Dan zal ik je dat bewijzen", zei
hij een beetje kregelig. „Mijn vrouw
en dochter zijn naar een uitvoering
en
„Dat weet ik", interrumpeerde ik.
„ik ben er juist weggelopen omdat ik
't zo verschrikkelijk vond!"
„Prachtig, als mijn vrouw je daar
gezien heeft zal ze je allerminst hier
verwachten. Als ze zo dadelijk thuis
komt is het zó donker, dat ze je ge
zicht niet duidelijg kan onderscheiden.
We zijn even groot, we hebben 't zelf
de postuur en we zijn gelijk gekleed
Nu ga jij op m n plaats zitten, ik ga
de tuin in en kom terug als mijn vrouw
vijf minuten thuis is. Je zult zien, dat
ze er zo rotsvast van overtuigd is, dat
ik hier zit, dat je met haar kunt pra
ten zonder dat ze enige achterdocht zal
xrijgen.
Willen we wedden om een pakje
Camel?"
„De orijsis »rg Degeerlijk" zei ik,
„maar stel je voor d-f te vrouw 't
wel merkt. Dat zou loch allereerst voor was opgestaan en liep naar de gang ore
haar'haar mantel op te hangen.
„Dat risico neem ik op me, beste kerel.
Ze zal niets merken en ze behoeft er ook
nooit lots van te weten. Kom nu hier
zitten. Als mijn vrouw straks «opstaat
om een kopje thee te halen, neem ik je
plaats in en dan kom jij even later door
de tuin hier de serre binnen. Dat heb je
meer gedaan, dus daar zal ze helemaal
geen achterdocht door krijgen."
„Goed dan", zei ik berustend.
Hij ging de tuin in, ik zette mij In zijn
stoel en vijf minuten later kwam me
vrouw Dupont binnen.
„Zit je nog in 't donker?", vroeg ze
onvriendelijk,
„Ja", zei ik. „Hoe was *t?"
„Verschrikkelijk. Die lui denken, dat
ze kunnen toneelspelen. Jansen had de
hoofdrol en ik geloof, dat hij dacht, dat
hij Bouwmeester zelf was. Coba en ik
hebben ons zitten knijpen van 't lachen.
Maar ja, we hebben natuurlijk als gek
ken geapplaudisseerd. Ze hebben die op
geverfde vrouw van hem waarachtig
nog bloemen gegeven. Zonde van die
mooie asters!"
„Waar is Coba?"
Mevrouw Dupont keek me onderzoe
kend aan.
„Wat praat je toch schor", zei ze
bits!" Je bent natuurlijk weer zo dom
geweest om op de tocht te gaar» zitten.
Coba is met een vriendin mee. Ze heb
ben daar een jongen dominé te logeren.
Je kunt nooit weten!"
„Neen" zei ik.
Toen kreeg ik een onbedwingbare
lust om naar mezelf te vragen.
„Heb je Verlinde ook gezien?"
„Oh, die!", riep mevrouw, haar schou
ders ophalend". Ja, die fat was er ook
Die is natuurlijk alleen gekomen omdat
dat kind van Bakker meespeelt. Enfin
die zijn aan elkaar gewaagd. Ze zullen
later wel merken, dat ze alle twee be
kocht zijn We hadden eigenlijk zelf
meer werk van hem moeten maken!"
„Wat bedoel je?"
„Wel, voor Coba natuurlijk. De vent
heeft meer geld dan hersens, maar 't
zou toch geen slechte partij zijn en Coba
zou hem wel klein krijgen. Laat dat
maar aan haar over. Hij zou altijd nog
eens met die afschuwelijke viool ko
men Zullen we hem eens 'n avondje in
viteren?"
„Hm", zei ik, maar mevrouw Dupont
HET HIELP NIET.
In een cabaret te Vera Cruz (Mexi
co) zong Juan las Casar de reeds
wereldvermaarde song „Don 't
fence me in". Zijn smeekbede hem
niet op te sluiten mocht echter
niet baten, want twee agenten
wandelden het toneel op en re
kenden hem, ten overstaan van een
ulgebreid en enhousiast publiek, in.
Even voor de uitvoering had hij
namelijk een dame van haar ju
welen beroofd.
„Vlug!", zei ik tegen mijn vriend, die
uit de tuin kwam lopen.
„Ke.. ke.. kerel", stotterde hij ont
hutst, „lk heb alles gehoord, ik., ik.."
„Ja ja" zei ik bitter", dat zijn de ge
volgen van je suggestieproeven. Wacht,
ik ga de tuin in".
Toen ik enkele minuten later te voor
schijn kwam was het licht in de serre
ontstoken.
Mijn vriend zat met een gezicht als
een donderbui In zijn stoei en mevrouy
was bezig een kopje thee te schenken.
„Ik kom toch niet ongelegen?", vroeg
ik na een bescheiden klopje.
„Hal" riep mevrouw Dupont en haar
gehele gezicht straalde van blijde ver
rassing, Nee maar, dat Is nu ook toe
vallig. Ik zeg juist tegen Jan, dat we U
in zo'n lange tijd niet gezien hebben.
Weet U wel, dat U Coba beloofd had, dat
U nog eens zou komen musiceren? Jam
mer, dat ze niet thuis is. Hoe vond U
de uitvoering? Alleraardigst nietwaar?
Komt U hier zitten dan zal ik U een
kopje thee schenken".
„Hoor eens", zei mijn vriend de vol
gende morgen op mijn kamer", ik kon
er niets aan doen, ik heb 't niet ge
wetenJe gelooft toch zeker niet dat
ik....?"
„Beste kerel", zei ik, „dat weet ik
toch allemaal wel. Hier heb je een
pakje Camel en als ik je daar genoegen
mee doe, wil ik je wel verzekeren, dat
ik bekeerd ben!"
„Bekee
„Ja, ik bedoel, dat ik me werkelijk
overtuigd hebt, dat jc met suggestie ver
assende resultaten kunt bereiken".
