A1 s het eenmaal weer lente en zomer is DE VERENIGDE STATEN VAN EUROPA Vijf maanden hoogspanning Rijwielpad van Den Helder tot Hoek van Holland pa^en t K.L.M.-Dakota komt de Denen te hulp Een bont gezelschap bij den Hollandsen gezant Wij luisteren morgen naar Mantel voor Winter en Voorjaar Past op uw distributie-bescheiden De laatste tollen ln ons land De listige slager „Het was echt een leeuw" Uit de hel van de oorlog naar de hemel van de vrede door Paul Boncourt Feuilleton N. (Van onzen Haagsen redacteur) Ja beusoh, eenmaal zal het weer lente en zomer zijn in hef land en zwermen de peddelaars al zijn het er nog lang niet de 3,800,000 van voor de oorlog langs wegen en velden.Dan is het alom uitkijken naar de rijwielpaden, die heerlijke weggetjes, welke vaak door de prach tigste plekjes in bos en hei worden aangelegd. Velen maken er gedach teloos gebruik van, niet beseffend, dat er een organisatie was, die een eigen weg mogelijk maakte, of liever dat er een aantal verenigingen zijn, die dit schone doel nasteven. Er zUn wel twaalf rijwielpad verenigin gen, met In totaal 1000 km eisen rij wielpad. Bovendien werd 3000 km rijwielpad aangelegd langs de Rijks wegen en ruim 2000 km langs de provinciale wegen. Het begonnen in1890, toen men nog hoog en droog sprak van „vé- locipède" en de hoge fiets nog streed tegen ó'e „safety". Toen werd een der wandelpaden van de Maliebaan te TJ- trecht aangewezen a|s fietspad. Het was in die dagen, dat bv Elburg het fietsen verbood, als zijnde „te gevaar lijk" Intussen was de A N W B versche nen in 1883 welke uitgroeide tot de Koninklijke Nederlandse Toeris tenbond van nu, die echter de oude naam ook nog behield, doch zich thans zeker niet alleen wiclrijdersbond voelt! In 1907 schafte de A N W B zich een motorwals aan voor de aanleg van rijwielpaden en sindsdien heeft de van 100 leden tot ruim 200,000 leden ge groeide organisatie zich steeds met hart en ziel gewiid aan de totstandko ming van rijwielpaden, stimuleerde daartoe, zodat in 1906 baron Taets van Amerongen het eerste particuliere rij wielpad liet aanleggen bij Maarn en te Meppel werd opgericht de vereniging „Het Rijwielpad" met het doel rijwiel paden aan te leggen en te onderhou den. En zo vond dit voorbeeld al-maar navolging. Als men ln Den Haag in de Park straat aanloopt bij het kantoor van de A N W B en eens bij den heer C Kuys ten van de Wegendienst. dan zal hij u gaarne vertellen over de rijwielpaden en hef rijwieltoerlsme. Dan zal hij u om te beginnen meedelen, dat de A N W B van mening is, dat er gestreefd moet worden naar een net van Rijks- rijwielpaden aansluitend op de pro vinciale netten en op de streeknetten der rijwielpadverenigingen, dus volgens hetzelfde systeem, waarop het wegen- ,iet in Nederland is gegrond. In deze zin heeft de A N W B reeds stappen bij de overheid ondernomen. Reeds tal van jaren koestert de ANWB een plan voor «en rijwiel pad door de duinen van de gehele Hollandse kust, van Den Helder tot Hoek van Holland! Belangrijke stuk. ken kwamen reeds t°' stand en wat ontbreekt hoopt de bond spoedig aan gevuld te kunnen krijgen. Ook is h(j bezig aan de verwezenlijking van een pad van Amsterdam door de polders naar de kust. In overleg met de Rijkswaterstaat is voor Noord-Brabant ontworpen een rijwielpadenplan en ook in Limburg is men bezig met een ontwerp voor een rijwielpadennet. Voorts is er een plan om de Achterhoek nog meer toegan kelijk te maken voor wielrijders. Er is reeds overleg gaande tussen diverse gemeenten. Ook zal de heer Kuysten ver lellen van de schade, welke de oor log aan tal van mooie rijwielpaden heeft aangebracht, vooral op de Vehv we en ln Twente. Reeds wordt hard aan herstel gewerkt! De „paddestoelen" moezten het zwaar ontgelden. De bekende wegwijzerpaddestoelen hebben het hard te verduren gehad, want van de 2023 werden er 480 ver nield en van de 700 houten paaltjes met metalen wegwijzerplaatjes is er niet één blijven staan! In de loop dezer maand hoopt men in elk geval alle paddestoelen weer herplaatst te hebben. Zo kunnen de berijders van het „ros der democratie", gelijk de fiets wel eens spottend genoemd werd, weer ln •toenemende mate de verrassing van het eigen pad verwachten en degenen, die daarvoor zorgen, hebben maar één wens en wel deze, dat de gebruikers der rijwielpaden eens nog wat daad werkelijke belangstelling voor de ver enigingen, welke het zo mooie doel na streefden, zullen tonen! AALBORG. 20-2-'47. ben kunnen slapen. Hoewel Kopenhagen Amice, Het Is diep m de nacht en bar koud. Een alles verstijvende Oostenwind jaagt fijne stuifsneeuw om het primi tieve houten stationsgebouw van het vliegveld Aalborg. Binnen probeert een tot de zolder reikende betegelde kachel het dageljjk te hou den, doch geen van ons durft zijn Ie ren jas of duffel uit te trekken of zijn pas gekochte berenmuts af te zetten. We zijn met een vracht-Dakota de Denen te hulp gevlogen, want die zit ten op de meeste eilanden volkomen (Kastrup) een uitnemend vliegveld is, kunnen we natuurlijk op de andere vel den geen risico nemen. Het nut van het radiobaken. Kastrup bezit naast een uitmuntende r.atriumverlichting 'n drietal hulpmid delen voor et landen bij slecht, weer. Duizenden vliegtuigen zijn door het SBA landingsbaken na een vlucht bo ven vijandelijk gebied veilig binnenge komen. Ook Schiphol heeft dit radio baken in gebruik naast een viertal an dere systemen. Door middel van radiotekens, die in geïsoleerd en slechts het vliegtuig kan verschillende richtingen worden uitge- uitkomst brengen. 50nden- wordt den vhe*er> dle met z«n Franz von Papen, de Nazi-diplomaat, werd door een Duits de-Nazificerings- hof te Neurenberg tot 8 jaar in een Duits werkkamp veroordeeld. Deze radiografisch overgebrachte foto toont von Papen luisterend naar de uitspraak van het vonnis. Ass Press P. HILVERSUM i (301 m> geelt nieuws om zang a?sen ,"Ur NCRV: 7,30 Koor zang 8.15 Gewijde muziek 8,30 Mor gendienst u° flanosPel HU» Mor gendienst li Jongenskoren 1115 Cello-recital 11,45 Familieberichten uit Indonesië - 12 Mandollnata - 13,15 Me tro- Pavana-orkest - 14 Gr pi i4 20 van oude en nieuwe schrijvers 15 u Dom. stad strijkkwartet - lo Declamatie - n 30 Marinierskapel - 18,30 Progr Ned strijd krachten - 19,45 Verbond Prot Chr Werk gevers 20,40 De slag op de Java ze-> - 21 Padlo Phllharm orkest - 23 Yehudi M- uhin 23,15 Non stop-programma HILVERSUM II (415 m) geeft nieuw® om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18 0peia- Programma 8,50 Voor de hulsvrouw 8,50 Jean Bedettl - VPRO: 10 Morgenwij ding - VARA; 10,20 De Regenboog 11,IS Voor de vrouw 11,30 „Attentia" met Eddy Walls AVRO: 12,30 Sport agenda 12,35 The Skymasters - 13,15 ,,'"re Palla - H Kookkunst 14,20 Aeo- 1R in S-r? 15,20 Herh hoorspel VARA: Jone w", e" 15 17 egel Johan The Ramblers I!1""1 babbel,'e lf,2° En hieraan helpt de KLM mee. Het is langzamerhand traditie, dat wij ln kou de winters de DDL (Deense Luchtvaart Mij.) helpen. Ik meen dat het In '29 was, toen onze Geys reeds hulp ver leende en zelfs met de oude trouwe Fokker F 7a naast een ingevroren schip op het üs landde om daar voedsel te brengen en een zieke aan boord te ne men. De tijden zijn veranderd, de Fokker is vervangen door de Dakota, die op deze vluchten van Kopenhagen naar Aalborg. Aarhuus, Odense en Bornholm drie- tot vierduizend kilo vracht mee neemt. „Isflyvnlng" is een zeer dankbaar werk, vooral als je op een zeer lande lijk tereintje als Beldringe post, medi camenten en levensmiddelen brengt en wij een vliegende kraai, je kent het spree oord van de boeren een heerlijk stuk gerookt spek krijgen, dat thuis met gejuich begroet zal worden. Het Oranjefeest te Kopenhagen, Hoe heb jij het Oranjefeest gevierd in Alkmaar? Wij. mijn vrouw plus mijn bemanning, hebben het betrek kelijk rustig gedaan. Wij zijn ter re ceptie geweest bij onzen gezant te Kopenhagen, waar het wonderlijkste Hollandse gezelschap bij elkaar was, studenten, stokers, kooplieden, volks hogeschool-cursisten (w.o. een meiske uit Alkmaer), stuurlieden, bollenhan- delarcn en KLM-personeel. Er werd Haags en Haarlemerdijks gesproken, maar wij waren toch verenigid door de Oranjeband. Later buiten, greep de Kopenhaagse politie -.1 de wacht voor het Koninklijk Paleis in, toen de feestende Hollar ders tè luidruchtig Oranjeliedjes zongen. De Deense Her- andad heeft het niet begrepen, maar dat was onze schuld niet. Ik heb even onderbroken en vervolg dit episte nu achterin de warme cock- P t van de PH-TBH, terwijl wij met een tot de nok gevulde cabine met P°st en vracht over het dichtgevroren Katte gat vliegen. Ongeveer vijftien mijl ten Z. van ons ligt tussen twee ijsbrekers een middelgroot Zweeds koopvaardij schip onwrikbaar in het ijs. We vliegen dag en nacht. Overdag naar de kleine veldjes en 'nachts naar min of meer primitief verlichte gro tere velden, die de mof hier tijdens de bezetting aanlegde om Noorwegen van hieruit met jagers te beschermen en te proberen Kiel bomvrij te houden. Het geen, zoals je weet. beslist mislukt ls Het weer heeft, ons een paar nachten parten gespeeld, zodat we heerlijk heb- j telefoon op luistert, 'n bepaalde rich ting aangegeven waarin hij het vliegveld naderende zich tot op een veilige hoog te kan laten zakken. Hoort de vlieger nu punten in zijn telefoon, -an weet hij dat hij te veel links en hoort hij strepen dan weet hij dat hij te veel rechts van de aanvlieg- richting zit. Hoort hij daarentegen één onafgebroken toon dan vliegt hij op de goede lijp naar 't betreffende vliegveld Op ongeveer vijf kilometer afstand wordt door de onafgebroken toor een geluid gehoord dat op het blaffen van n pekingneesje lijkt. Dit zegt den vlie ger dat hij nu op vijftig meter kan zakken. Al dalende en doorvliegenden hoort nu de vlieger ongeveer 100 meter van het veld een fluittoon en nu trekt hij zijn motoren dicht en land op de baan die v r hem ligt. Een volgende keer hoop ik je in het kort iets van de andere veiligheidsmid delen te vertellen, middelen die de luchtvaart steeds dichter bij de vol maakte veiligheid brengen. Ik eindig, we gaan landen en een paar uur slapen, want vanmiddag moeten we weer aan de slag. Er liggen nog tien duizenden kilo's post en vracht, klaar voor transport. TON. herinneringen aan Belgisch carnaval Onio Zuiderburen gaan ear voor door, zeer goed te kunnen feest vieren. Op het Carnavals feest komen de Belgen dan ook heelemaal los. Ski dat het daar- m zeer jolig toegaat, blijkt wel uit onderstaande regels, die weergeven hoe hartelijk minister Spaak werd ontvangen door de feestvierders te Blnche: Op de Grand-place werden de heeren Spaak, minister van Bui- tenlandsche Zaken, en Buissertt, minister van Binnenlandsche Zaken, ln een op dat oogenblik nog smettelooze zwart satijnen domino gehuld en vervolgens enthousiast begroet met een re gen van zeer rotte sinaasappe len, waarvan de Inwoners van Blnche er de laatste dagen naar stig een kleine 26.000 bijeen hadden gebracht Tenslotte moest de voorzitter van de Ver- eenigde Naties laten zien, dat hij zfln studentenjaren nog niet was vergeten en eenige ele gante danspassen demonstreren. Het blijkt noodzakelijk te zijn er nog maals op te wijzen, dat bij het beheer van distributiebescheiden de uiterste zorg in acht moet worden genomen Het aantal vermissingsgevallen blijft nog groott ter wijl aan de andere kant vergoeding'veel al niet mogelijk is Zo worden toeslag- kaarten, tabakskaarten, gemengde kaar ten, versnaperingskaarten en textielkaar- ten in geval van vermissing niet vergoed, tenzij vaststaat, dat deze vermissing te wijten is aan bewezen overmacht Onder „bewezen overmacht" worden gerekend gevallen van totale verwoesting of dief- i stal (met inbraak) Men dient voorts te weten, dat elke ver- j missing van distributiebescheiden, ook al zou, gezien bovenvermelde bepaling, geen I vergoeding mogelijk zijn, bij de plaatse- j lijke distributiedienst moet worden aan gegeven (zulks in verband met eventuele latere verstrekkingen) Met nadruk wordt er op gewei i, dat alle aanvragen om vergoeding van verloren gegane distri butiebescheiden (waaronder ook de 2e distributiestamkaart) uitsluitend bij de plaatselijke C Istributiedienst moeten wor den ingediend Deze instantie bezit nauwkeurige in structies omtrent de verdere behandeling van deze aanvragen Deze mantel, die uit zachtkleu- rige of zwart wollen stof is ver vaardigd, is zeer practisch door dat als winter- èn als voorjaarsmantel gedragen kan worden, al naar gelang men het bijpassend bontstel van kraa*,. mof en hoed er bij draagt, of niet. Inderdaad zeer practisch maar de meesten van ons zulle^ mét het nieuwe voorjaar wel een nieuwe mantel prefereren. WORDT BYRNES AMBASSADEUR TE LONDEN? President Truman's pers-secretaris, Charles Ross. heeft de berichten, dat James Byrnes, voormalig minister van Buitenlandse Zaken der V. S. tot am bassadeur in Groot-Brittannië zou wor den benoemd, ontkend noch tegenge sproken. x Op een „dres om de spoedige ophef fing te bevorderen van de nog aanwe zig? tollen in ons land, ontving de KNAC thans van den minister van Openbare Werken en W deropbouw be richt. dat de Tollencommissie ter zake diligent is. Naar de mening van de KNAC zijn de nog aanwezige wegtollen verkeersbezwaarlijke obstakels, welke anachronistisch aandoen en redelijke verkeersvoorziening belemmeren. Bo vendien leggen zij een eenzijdige druk op bepaalde streken en op het motor- wegverkeer, sedert dit aan wegen- en motorrijtuigenbelasting werd onderwor pen, te meer. omdat dit verkeersmiddel SO i 95% in de opbrengst der tolheffin gen bijdraagt. Sedert 31 tear is het aan- '?.I tollen tot een tiende teruggebracht. Thans bestaan nog 29 tollen met in to- aa] 34 tolbomen. Een deel ervan is on belangrijk voor het verkeer: op een viertal plaatsen wordf wegens vernie ling van de bruggen geen tol meer ge heven. Thans heeft de KNAC een aantal be sturen v. gemeenten, waar nog min of meer belangrijke tolheffingen plaats hebben (hetzij krachtens gemeentebe lastingverordening, hetzij krachtens oc trooi of concessie) verzocht daadwerke lijk hulp te verlenen bij een spoedig verdwijnen van deze laatste tollen. In Broek én Waterland slachtte e«R slager 16 varkens clandestien. Hij ging daarbij listig te werk. Op het Gemeen tehuis deed hij aangifte van een huis slachting, zg. in opdracht van een be paald persoon, wiens naam evenwel gefingeerd was. Door de Keuringsdienst werd het desbetreffende varken na deze officiële aangifte als een geoorloofde huisslachting aangemerkt en van een goedkeuringsstempel voorzien. Het clan destien geslachte varken kon de slager nu in zijn eigen winkel verkopen, aan gezien 't vlees een stempel droeg. Dit spelletje kon de slager steeds herhalen, totdat de CCD er achter kwam, dat de ze slachtingen plaats hadden zonder de vereiste slachtvergunningen. Het vlees van vier op deze wijze clandestien ge slachte varkens kon nog in beslag wor den genomen. Dinsdag schrok een man, die in het late middaguur hout sprokkelde in de Griendlanden rondom Den Bosch, zo hevig van een donkee schaduw die hij te gen het rode licht van de ver dwijnende zon voor een leeuw aanzag, dat hij het °P eau hollen zetten en in enen door .liep naar de stad, waar hij het politiebu reau binnentolde. Het duurde even voor men uit zijn verhaal wijs kon. Toen werd „Briantelli" opgebeld en Burger's dierenpark in Tilburg. „Of men soms een leeuw miste", maar de koningen der woestijn sliepen de slaap der rechtvaardigen in hun betraliede plankenbedden. Toch hield de man vol en dus deed de politie wat haar plicht was. Zij ging op onderzoek en waarschuwde alle posten in de omgeving. „Weest op Uw höede er is een leeuw gezien". Er werden sporen gevon den in het diep ingesneeuwde Griendland van een onbekend dier maar de leeuw werd niet „ntdekt. Intussen komt uit Vlij—a- men. een der naburige dorpen, het bericht, dat een visotter van formidabel gewicht is ge vangen. De politie is nu in het onzekere of de man deze vis otter heeft gezien of een grote wilde hond. De man houdt in tussen vol. „Het was echt een leeuw". De UNO, onder meer, verlamd als het ware door het veto-recht, be antwoordt niet aan de verwach tingen van de volkeren; en deze schijnen enigszins sceptisch de moeilijkheden waaruit de Veilig heldsraad zich tracht te werken te volgen Langzamerhand dringt het simpele hoewel tegenwoordig her senschimmige denkbeeld, dat voor hen vol toekomstbeloften fs, tot ben door, dat, als de wereld niet wil vergaan, de staten vast en zeker een flink deel van hun nationale sonvereinltelt zullen moeten af staan voor de internationale veilig heid. Het 1» gebleken, gezien de beroering, die het boek van Emery Reeves „De Anatomie van de Vrede", over Ameri ka bracht, dat men eindelijk bezig is dat te ontdekken, wat moedige gees- en (die vaak de wijste blijken te zijn) in Europa en vooral in Frank rijk reeds lang propageerden. Maar wij zijn nog heel ver van het doel af. Het lijkt er meer op, of de voorbereidende onderhandelingen voor de vrede ons weer terugbrengen tot die van Versailles en het te schuchter nagestreefde doel van de Volkenbond Het lijkt ons dan ook de juiste me thode om, alvorens men de continen- ten door hechtere banden tracht te versterken als de UNO na de Vol- Een mooie droom.... Maar zou hij kenbond probeerde te doen, allereerst werkelijkheid kunnen worden? Heeft poogt om de staten van hetzelfde de verschrikkelijke beproeving, die continent te verenigen en in de eer- Europa heeft geleden en waaraan ste plaats die van het zo ontwrichte zij nog steeds lijdt, want de gevolgen Europa; want, mocht dit niet geluk- van de oorlog zijn er flink mee bezig ken, dan zullen weldra èn Amerika om de gehele invloed van het vaste- èn Rusland, dat wel tot Europa be- land te doen verdwijnen, ergens toe hoort maar eveneens tof Azië, het gediend? Zijn wij nu inderdaad rijp glansrijk onder de voet lopen. voor de oproep van den ouden ener- De Verenigde Staten van Europa? gieken Britsen staatsman? WIJ zijn in staat hierbij eer artikel te publiceren van Paul Boucourt, oud minister-pre sident van Frankrijk, over hei denkbeeld, de staten van Euroöa ta verenigen in een statenbom Deze gedachte ls weliswaar niet gloednieuw, maar wel opnieuw actueel. In Engeland heeft oud- premier Winston Churchill zich neermalen ten gunste van zulfc een bond uitgelaten. Minder be kend is, dat de Franse oud pre mier Jean Paul Boncour, even eens een warm voorstander is van gedeeltelijke opheffing der souve- reinltelt ten behoeve van een hogere macht in Europa. Het ware te wensen! Maar waarom moet er bij de angst, die de leiders hebben om een nationale, belachelijke souvereinl- teit te bewaren, die toch al reeds door de economische en militaire overmacht van de beide kolossen in het Oosten en Westen in het hart is geraakt, nog de angst om Rus land te kwetsen, komen? Behalve dat het toch haar zaak is, of zij voor het enorme deel dat Euro pees is tot deze Europese statenbond zal willen toetreden, vraagt men zich af, waarom zij er iets vreemds in zou zien. dat de verspreide staten van West-Europa zich hechter willen ver enigen dan vroeger het geval was en daartoe hun ecnomische en militaire machten samenvoegen. Zelfs zou het bij elkaar voegen van dëzp krachten toch nooit de respectieve ni&chten van de Verenigde Staten en Rusland over vleugelen, die dus niets te vrezen hebben. Maar wel zou het ten profijte van allen een zeker evenwicht brengen in de toestand, waardoor, in geval van conflict, dat altijd mogelijk is, de verdediging doeltreffender zou kunnen geschieden en ook om te voorkomen, dat dat deel van Europa weer gevechtsterrein zou worden en kortor de vijandelijkheden-scène uaar de Stille Zuidzee te verplaatsen. Ik begrijp becl goed, dat deze hy pothesen de gemoederen in berfce- ring zullen brengen. Maar zo fan tastisch zijn ze toch niet, dat ze niet eens overwogen kunnen worden? Het zou mij sterk verwonderen, als Churchill er niet aan gedacht heeft, toen h(j dat denkbeeld lanceerde, dat, helaas, nog zo ver van de ver werkelijking af ls, maar dat toch bij de volkeren, die aan de huidige en toekomstige avonturen blootge- gesteld zijn, weernlank zal vinden. 19 30 rin. 18,15 De PTT VPRO: StfZS* Prbt. VARA: 21 Agra- rlseh congres 21,30 Men vraagt...... Bultem weekoverzicht - 22,40 Avond- concert Symph Vrijdagavond- door Tj. Adema 3 „Pardon", zei Hans, „dan heeft u 'waarschijnlijk met een inferieur merk kennis gemaakt. De producten van de Elite-fabriek. Het renteniertje had zich omgedraaid en spitte een diepen wortel naar boven cn omda Hans van Linschoten eer tijds enige zoon en erfgenaam van het bekende kassierskantoor Van Linscho ten en Bosman er niet bet minste voor gevoelde de zuigkracht van de Im peria! No. 5 b aan het naar hem toe gerichte achterdeel van een rente niertje op klompen te expliceren, nam bij uit gewoonte beleefd zijn hoed al en sleurde zijn monsters naar de voordeur van een met klimop begroeide villa, waar een kittig dienstmeisje muts en katoen dragend hem een be wonderende glimlach schonk, welke zienderogen bevroor coen hij alleen nog maar eei. stopcontact en een eindje snoer te voorschijn had gepeuterd. „We hebben een Hoover" zei ze„ „die klopt die veegt en die zuigt". „Pardon", zei Hans, „maar deze ma chine...." „Mevrouw koopt nooit aan de deur", legde het meisje uit. terwijl er op nieuw een vonkje van belangstelling ln haar ogen ontgloeide toen ze raar zijn gebruind, knap gezicht keek. „Kom je hier uit de stad?" vroeg ze, en doe je niks anders dan die dingen verkopen?" „Neen", zei Hans. „ik kom uit de Congo en ik ben op weg naar Spitsber gen met een nieuw model ijskast voor de Eskimo's, maar ik ben verdwaald en ik zie nu toevallig, dat ik ook nog een verkeerde koffer heb meegenomen". „Je bent een rare", zei het meisje glimlachend, terwijl ze hem een blik vol vage beloften joezond. Hij zuchtte toen hij de knippen van zijn koffer weer dichtklapte. Met jonge vrouwen kon hij urenlang praten, maar van de wind kon hij nu eenmaal niet leven en de procuratiehouder van de Elite- fabriek interesseerde zich alleen maar voor het aantal verkochte exem plaren. Hij versjouwde zijn monstercollectie naar een nabij gelegen woning, waar hij een oude juffrouw driemaal in het oor schreeuwde, dat hij een bijzonder voor delige aanbieding in stofzuigers had, waarop ze hem antwoordde, „dat ze 11e ver bij d'r eigen kruidenier bleef" en hij probeerde het nog aan talloze an dere hulzen, met het resultaat, dat hij iu de namiddag tweemaal een demon stratie mocht geven met de toezegging, „dat mevrouw d'r wel eens met me neer over zou spreken", wat naar hij uit ondervinding wist betekende, dat hij er ooit meer iets over zou ho ren. Het begon te regenen en het wa ter van de straat drong door zijn stuk gelopen zolen. Hij voelde zich koud, hongerig en moedeloos in zijn te nauwe regenjas, die aan de kraag niet sloot en waarvan het water in straaltjes op zijn rafelige broekspijpen vloeide. Als een stuk wrakhout op de golven van het noodlot werd hij in de richting ven het station gedreven en toen hij in de trein de „Kangoeroe" in het bags ge net gehesen had, liet hij zich met een zucht van verlichting in een hoekje van het compartiment vallen en sloot de moede ogen. De trein wiegde hem weldra in slaap en hij droomde dat hij een spiegeltje mocht verkopen waarin alle vrouwen die or in keken, tot de ontdekking kwa men, dat ze jong en mooi waren. Hij had er een koffer vol van, maar hij be hoefde niet eens aan de huizen a .n te bellen, omdat de vrouwen, zodra ze hem zagen, op hem afstormden en als furies elkaar om een monster van zijn collectie vochten. „Dames, dames!!!" schreeuwde hij, ,u krijgt allemaal een beurt!" Hij 3loeg uit zelfverdediging om zich heen. schrok wakker van zijn eigen stem en ontdekte, dat hij zijr> buurman een gemoedelijk boertje uit de Schermer tegen de schouder had ge slagen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 3