EIPZIG:
OASE IN DE WOESTIJN
Nieuws uit Engeland
Winkelstaking in België
.J
deWATER-KWS
lT
Waar blijft
toch het
ijl maanden hoogspanning
Schoor^
ubileumconcert
Driedubbele spiegeleieren en kaviaar
Messe" in de greep
Wel kunstaardewerk tegen hoge prijzen
De huisvrouw
can niet langer wachten
Wij spelen Bridge
Als protest tegen de regering
Een late ontdekking.
KAMP ROCHDALE
tend is het Rochdale-kamp
der politieke delinquenten
voor legering van militaire^
enkele weken ontruim^
daarna slechts nog sporadisch
worden genomen.
van zijn twintigjarig be*
ichoori's Gemengd Koor onder
Corn Jonker een schitteren$
t medewerking van Tonny va%
sopraan, Henk Kroes, bariton,
man, piano en een strijkorkest
ïvanger van Hameln, zegt het
ok+e met zijn toverfluit de
e huizen, een zelfde magische
jnt uit te gaan van de diri-
Corn Jonker; Als Schoorl's
Koor concerteert, loopt heel
de wegen mogen onbegaan*
mag een paar voet sneeuw
Dorl trekt naar de Rustende
daar geen plaatsje onbezet,
reekt de trekpleister ,,Bal na"
werd geoend met een
van Mozart: „Ave
t de gedachten voert naar Gol-
„Laudate Dominum", waarvan
I God, den Vader en de Hel-
alle eeuwigheid" met het
,Amen" van de sopraansoliste
indruk maakte Na het ver-
de laatste toon bleef het
oen week de spanning en gat
uiting aan zijn ontroering
artelijk applaus
sopraan „A questo seno van
gezongen en de bariton „Om.
en „Arioso" van HSndel,
oral het laatste zeer gewaar.
kwam het hoofdnummer van
„Mirjam's Siegeesgesang" van
n ademloze spanning volgde
het hele gebeuren, zoals dat
is in Exodus Het zag de zee
voor de Joden, zag met angst
achtervolgers naderen, hoor*
.Satlsseln Wehen, Murmeln,
an de zich weer sluitende wa.
ernam met ontzetting hoe de
t zijn legerscharen daar een
n Dan volgde het machtige
der Herr zu allen Zei ten,
zeit"
Dt een ovatie aangroeiend ap.
het opgetogen publiek hul.
cteur, koor, solisten en orkest
werd het publiek allereerst
een duet uit „Die Schöpfung"
waarmee sopraan en bariton
k applaus oogstten
zong vervolgens een tweetal
Beethoven „Elegischer Gs-
>ie Ehre Gottes aus der Natur",
schitterend geslaagde concert
met „Einzug der Gëste" uit
Tannhauser Het jubelende
s Fürsten Landgraf Hermann,
n veler oren nog lang nage«
Het was als een apo-
eer muzikaal vuurwerk
risch vuurwerk mocht het op
rond ook niet ontbreken: er
1 wat hartelijke, waarderende
en waar woorden te
zeiden bloemen de rest, het
herschapen in een bloemen-
*s een prachtavond
)MEN EN VERTROKKEN
PER S ONEP*
men: C Pool, D 83, ei
-HA Meijer, A 71, uit Maai.
Meijer, A 71, uit Maastricht
Gragt, B 75, uit Haarlem.
C 329, uit Bergen. E Bier<
r, uit Nederlands-Indië
k e n J F J Jonker, B 75,
id-Binnen. C Nierop, A135,
karspel.
Bergen.
II
De
van de politiek
(Van een Berlijnsen correspondent
van het A.N.P.)
Leipzig ziet er in deze dagen vrien
delijker uit dan enige andere grote
atad in Duitjsland. Veel vlaggen, veel
Vertier, pas geschilderde tranas en
xorgvuldig van sneeuw gereinigde
Straten en bovendien talryke straten,
die de dans van bommen ontsprongen
zijn. Dat zijn alles dingen, die men
elders in dit land vergeefs zal zoe
ken. Men krjjgt er de indruk, dat
het stads- en landsbestuur en ook de
Sevjet-autoriteiten geen middel on
beproefd hebben gelaten om met deze
tweede na-oorlogse Messe een goede
beurt te maken, nadat vorig jaar de
eerste tot een vrjj povere mislukking
was geworden.
Er vloeide in de avonduren over
vloedig licht over de binnenstad, hoe
wel ook in Leipzig iedere KW een
kostbaar bezit is. Sommige der vete
tentoonstellingshallen waren overver-
tsarmd. Voor veertigduizend slaap
kamers waren extra kolenrantsoenen
Verstrekt en 39 extra treinen, die in
urenlange moeizame worsteling door
de sneeuwvlakten van Saksen waren
geploegd, verzwolgen de kolen ,dle
overal in Duitsland zo node gemist
konden worden. Er waren weer wijd
vertakte organisaties opgezet om de
paar honderd duizend bezoekers der
jjesse, die van elders kwamen, on
der dak te brengen.
Drommen sneeuwruimers
DMEN VAN DEZE TIJD
tief van den leider van da
den actieven, onvermoeids"
B Schuil, zijn deze wintet
culturele avonden gegeven,
rij groot aantal belangstel,
iben getrokken,
titing op deze avonden wor"
Ti aantal lezingen gehouden
problemen van deze tijd
handeld. Wij menen te we.
heer Schuil ook van deze
Ie geestelijke vader is. Et
berust in handen van ver
verenigingen.
avond werd de serie ge»
een lezing van den heer Kuil
ht, over het onderweg,1
ie gewone mens",
lenzaal van het „Dorpshui!
bezet en met grote
d de lezing van den tit
le gave bezit om op prettlft
wijze zijn stof te behank
d.
Kuin besprak de voorvast
het geluk van de gewon»
er geluk verstond hij de 1»'
st en harmonie, die het
ven waard maakt en die I'
zijn doordat ieder indivu®
st wordt, dat hij een
Lt leven, die hij nooit d»^
lamlendigheid mag ontvluctjj
persoonlijke levensopd»3"'
.ens naar zijn beste kunr.e
ïn en hij mag niet rusk"
de voldoening heeft, dat Ml
ite van gemaakt heeft
maken was.
pauze werden enige vrage»
beantwoord,
ivond om 8 qur zal de twe
in het „Dorpshuis" worde"
Drommen mensen, mannen, vrou
wen en kinderen, waren op de toe
gangswegen tot de stad aan het
werk gezet, om een weg vrij te ma
ken voor de sneeuwmassa's, die
Leipzig daags vóór de opening der
Messe dreigden af te sluiten. De
Sovjet-autoriteiten hadden het voor
de buitenlandse bezoekers merkwaar
dig gemakkelijk gemaakt de zöne-
grenzen te passeren. De grote Neder
landse afvaardiging kwam vrijwel
zonder enige formaliteit, zij het met
des te meer moeilijkheden met de
sneeuw, in Leipzig aan.
Aan de bewegingen der vreemde
lingen werd niets in de weg gelegd,
tenzij de opdringerigheid der Duit
sers, die hen voor de gereserveerde
restaurants aanschoten om gouden
horloges aan te bieden en daarmee
té bewijzen, dat er in Leipzig mei
alleen iets te zien, doch ook wel iets
te kopen was. Ook de „Verpflegung
der duizend buitenlanders, die de
Messe bezochten, was vol goede be
doelingen.
De Russen, bekend met de lu
cullische aanspraken van reizende
zakenlieden uit Denemarken, Zwe
den en Holland, hadden zich
daarenboven nog opgeworpen als
zeer royale gastheren door het
eerste restaurant der stad te ex
ploiteren als een bonnenvrij eethuis
met een menu dat varieerde van
driedubbele spiegeleieren tot ka
viaar, alles uitsluitend betaalbaar
in vrije valuta: dollars, ponden,
Zweedse kronen of Zwitserse
francs. Buiten liep het er storm
van veronwaardigde Duitsers, die
zich deze geneugten zagen ontgaan.
Binnen waren er hooglopende woor
den tot gasten, die slechts over mili
taire ponden en dollars beschikten en
deze niet onder de vrije valuta ge
klasseerd zagen.
Maar alles bijeen is voldoende om
te bewijzen hoeveel er de bestuurders
der Sovjet-zóne aan gelegen was, bij
deze gelegenheid zo goed mogelijK
voor de dag te komen, want was de
Messe in het verleden een aangele
genheid voor heel Duitsland, thans
was zij nog voornamelijk een show
van de industriële capaciteit der oos
telijke zóne. Wel waren er veel fir
ma's uit andere zones vertegenwoor
digd, maar het gros der inzendingen
kwam toch uit het Oosten en uit
Berlijn. Men kan zelfs zover gaan
vast te stellen, dat, met zoveel an
dere eigenlijke onpolitieke zaken, deze
grootscheepse koopmansbeur In de
greep der politiek is geraakt. De
Duitse Zentralverwaltungen voor de
sowjet-zóne hebben er de grootste
expositie ingericht, om de vreemde
lingen ervan te overtuigen hoever de
industrieële ontwikkeling daar gevor
derd is.
Een pompeus geval
Alles bijeen is deze Leipziger Messe
MAG IK U VOOR
STELLEN AAN
RECHERfHEUf?.
DE LANGE?
IK. STEL'T ZEER.OP
PRIJS MET U TE MO
GEN SAMENWERKEN
INSPECTED
J Hfc&T U DAN VAHMOR-
IGEN GEEN TELEFONISCH
1 BERICHT VAN DEN Ml
NISTER. GEKREGEN, DAT
I SNEL EN DE LANGE
KOMEN HELPEN DEN
DEMON TE VANGEN
een zeer pompeus geval. Er zjjn 5000
firma's vertegenwoordigd en wat zjj
te zien geven is enerzijds een bewijs
voor de achterstand, die in de Duitse
industrie door de oorlog is ontstaan,
anderzps een bewijs voor de beperkt
heid, waarmee zij weer aan de vraag
naar producten van allerlei aard kan
voldoen. Wel hoorde men uit vrijwel
aller mond de klacht, dat de bedrij
ven niet of slechts uiterst beperkt ln
staat zijn de door hen tentoongestel
de artikelen inderdaad te leveren.
Dit alles wordt echter opgediend
met een show, die herinnert aan de
voor-ooriogse Messe. De nieuwe
nood er in zijn de rode spandoeken,
die men voor deze gelegenheid op
de diverse paatsen der stad heeft
opgehangen als uiterlijk teken, dat
deze Messe ook bedoelt een poli
tieke propaganda te zjjn.
Bij de beoordeling dezer beurs
moet men evenwel voorop stellen,
dat niemand redelijkerwijs meer
kon verwachten dan inderdaad ge
boden wordt. Het feit, dat wellicht
het gros der dingen hier alleen maar
staat om te bewijzen waartoe de
Duitse industrie weer in staat zou
zijn, wanneer de voorwaarden voor
haar nieuwe ontwikkeling vervuld
waren, neemt niet weg,, dat reeds
een belangrijke vooruitgang sedert
het vorig jaar te constateren is.
Kolennood en politiek - Huwelijk van Mary Churchill
De Kon. Familie in Zuid-Alriha
(Van een bijzondere briefschrijver)
Zes weken van onafgebroken vorst,
sneeuw en ijzigen wind, waarin dertig
zonloze dagen, hebben in een periode
dat de vraag naar steenkool, gas en
electriciteit toch al abnormaal groot
was een crisis dien ontstaan, die onge
ëvenaard is in de Britse historie, en
waarvan de schuld natuurlijk op het
toch al zo onfortuinlijke Labour gou
vernement geschoven wordt.
Scherp is de oppositie-critiek in het
Lagerhuis onder leiding van dien ou
den ijzervreter Churcill die met vlijm
scherpe tong zijn opvolger, Atlee over
den deplorabelen toestand te lijf gaat.
Hij verwijt de regering niet zozeer de
impotentie om op dit moment steen
kool te. produceren, als wel het gemis
aan vooruitzienden blik die deze crisis
deed ontstaan. In bijtende bewoordin
gen vraagt hij sarcastisch of het mi
nisterie van plan is om maatregelen
te nemen om van de zomer, bij een
(tomende droogte, een chaos als deze te
voorkimen!
Toch is het 't oude saamhorig
heidsgevoel, dat we uit den tijd van
Duinkerken kennen, da( ook hier
weer de handen ineen doet slaan.
Serviesgoed?
StompetoreB
EN BONTE-AVOND
werd door de Schermer J.
vond georganiseerd. De v0
Piet Blauw, opende
in korte trekken een o
afgelopen jaar. Hij
s grotere werkzaamheid
zong men gezame
•en. Vervolgens werden
leden de volgende 0
voren gebracht: Jan va
en Woutertje tiW
Jan v d Dom werd ui
eld. Evenals Woutertje
Pennewip en juffrouw
m. Deze stukken vielen
Verder werd de avona
,et enige volksdansen.
ds. De Jong
bij hij de leden opwekt
ten te blijven geven
ig samenzijn en volKs
se avond.
XIV.
Het spel uit onze vorige rubriek.
De kaartverdeling was:
S. 10—8—7—8-4
H. 9—8—5—4
R. a—10
KI. a—h.
S. V—5 S. 9
H. h—b—2 H. 10—7—6
R. 6—5—3 R. h—9—8—7—4—I
KI. 7—6—5—3—2 KI. 9-8—i
S. a—h—b—3—2
H. a—v—S
H. v—b
KI. v—b—10
Zuid moet op dit 6pel 6 schoppen
spelen en West komt uit met ruiten
Zuid neemt in Noord met het aas. Hij
riskeert niet de slag naar zijn hand te
laten lopen, te meer omdat hij de rui
ten 10 kwijt kan op zijn derde klaver in
eigen hand. In tweede en derde slag
haalt Zuid de troeven er uit en dan
met klaver 10 naar kl. aas. Vervolgens
kl. heer en dam met een troef naar
eigen hand en op klaver-vrouw gaat de
ruiten 10 in N. weg. Dan met een
■kleine troef naar Noord en vandaar
harten 9. Zet Oost niet de 10, dan laat
•Zuid die 9 open en West komt aan
•lag met harten boer. En wat moet
West nu terugspelen? Met harten speelt
hij ln aas-vrouw en met ruiten of kla
ver ln de dubbele renonce. Zuid troeft
dan in Noord en gooit in eigen hand
harten vrouw weg.
Zet Oost wel de 10, dan Zuid de
Vrouw, West de heer en wat moet deze
dan terugspelen. Harten boer? dan
tteemt de aas en de 8 in. Noord is goed
Voor de 3. Men ga dit even nal
Een Engelse bridge-expert geeft de
*aad om wanneer men in tweestrijd is
•ver hef al of niet openen op een z.g.
Irensgeval, altijd te openen omdat aan
val altijd een voordeel is. In een groot
tournooi kregen de Zuidspelers o.m. de
Volgende kaart 'n handen. S. ahv
10, H. heer—9- 4 3, R. 9—4—2. Kl. boer-
5 Enkele spelers openden niet op dit
spel en misten daardoor een klein slam
in sans of klaver, Want de partner had
S. 5—4, H. aas—7, R. h—v—3. Klaver
h—v—7-6—1.
In het weense systeem wordt op de
kaart van Zuid met 1 klaver geopend
•n zeker een klein slam bod bereikt.
Volgende week een, nieuw spel ter
Wardenking,
QNDANKS de vele beloften is het
nog steeds droevig gesteld met
de voorziening met serviesgoed. On
telbare huishoudens hebben dagelijks
te worstelen met het tekort aan kop
jes en schoteltjes, borden, kommen
en dergelijke. Natuurlijk weten we,
dat ook op dit gebied de productie
nog niet zo kan zijn als wij het
gaarne wensen. Toch hebben wij ons
dezer dagen ondanks onszelf weer
eens duchtig geërgerd. Blikkend ln de
etalage van een grote zaak in z.g.
huishoudelijke artikelen in een onzer
provincieplaatsen, zagen we het.
Daar stonden tussen wat keuikenuit-
zetten (ook al onbereikbaar voor de
schoteltjes en platte borden voor de
prijs van 46 cent. Of er ook punten bij
moesten worden ingeleverd, stond niet
vermeld. Het geluk of het ongeluk wil.
de, dat wij juist van een anti-duurte-
betoging kwamen en dus enigszins „ge.
laden" waren.
Wij naar binnen. Een winkeljuffrouw
stevende snel op ons af en vroeg ons
onze wensen kenbaar te maken. Wij
wilden enkele kop en schoteltjes ko
pen. „Hebt u punten?" werd ons ge
vraagd. Neen, die bezaten wij niet.
„Alleen, op punten, meneer". Och, de
winkeljuffer kon er ook wel niets aan
doen. maar wij werden werkelijk boos
op dat moment. Rondkijkend in de
winkel zagen we stellingen en tafels
vol kannen en kruiken en vaasjes en
pullen en nog eens vaasjes. Vlak bij
ons ontwaarden we een theeservies. „Is
dat ook op punten?" vroegen we de
winkeljuffrouw. „Neen, meneer dat
kunt u wel krijgen. De prijs is f 46.50".
Verwonderde ogen onzerzijds, waarop
werd geantwoord dat het ook kunst
huisvrouw) enkele aardige kop en aardewerk was.... Vier kop en scho-
Aangelokt door het vrij warme voorjaarszonnetje waren Zondag velen
naar het Zandvoortse strand getrokken. Op de terrassen heerste een gezellige
drukte. (Anefo P.)
tels, een theepotje, een melkkannetje,
ene suikerpot.... per stuk dus onge
veer zes en een halve gulden.
Lezers, op dat moment had ik een
grote kei kunnen pakken en de hele
boel voor mij kapot kunnen smijten.
Stel u gerust, we leven in 'n beschaafd
land, met stenen gooien is verboden. Ik
zei alleen: „Neen, dank u wel" en ver
trok. Tenslotte kon de winkelier er
ook niet zo veel aan doen. dat men
hem niet wat anders ten verkoop aan
biedt. En.... hij moet toch ook leven.
De fout zit hem bij de fabrikanten
De massale hoeveelheid pullen en sier-
bordjes. kunstaardewerk melkstellen en
serviezen bewijzen overduidelijk, dat
er wel materiaal Is. Alleen de ver
diensten op deze spullen zijn honder
den procenten hoger. Veel wordt er
van den arbeider gevraagd. Produceren
mijne heren, meer produceren. Ons
welvaartspeil moet immers omhoog.
Accoord. Maar dan dient er ook een
beetje meer om den arbeider zelf te
worden gedacht.
Wat heeft hij er aan of de prijzen
van verlichtingsartikelen naar beneden
gaan? Een lampekap koopt hij mis
schien twee maal in zijn leven, een
gloeilampje éénmaal in een jaar. Een
bord or- van te eten, een kopje om uit
te drinken heeft hij dagelijks nodig.
Zeker er zijn duizenden drinkglazen
tien cent verkocht Helaas slechts in
enkele grotere plaatsen. Elders vraagt
men voor een aluminium bekertje nog
f 1 (zegge honderd cents).
Het publiek kan hier in de eerste
plaats een daad stellen. Koopt de
siervazen, koopt dat zg kunstaarde
werk niet ende fabrikant moet,
wil zijn bedrijf blijven draaien, wel
iets anders maken, iets waar wel
vraag naar is. Daarnaast dient de
overheid hier drastisch, zeer drastisch
in te grijpen. Deze gang van zaken ls
onduldbaar Dat mag en kan zo niet
voortduren. Verandering en verbete
ring in deze is geboden en.... ten
spoedigste.
De Nederlandse huisvrouw kan wach
ten, ge Nederlandse huisvrouw is prac-
tisch en weet zich lang te redden
ais het niet ander kan. Maar dit kan
anders, dus moet het nders. Eenvoudig
en goed serviesgoed tegen billijke prij
zen, desnoods nog op punten maar dan
voor iedereen en in voldoende mate, is
noodzakelijk.
Zolang we dat missen en wel de sier
vazen en het kunstaardewerk te koop
is, is de zaak niet in orde. Na de be
vrijding zijn nu bijna twee jaar verlo
pen. Het wordt zo langzamerhand tijd.
W. KOK.
Typisch voor den sportleven geest
in Engeland is, dat terwijl Churchill de
felste woorden naar Mr Atle'e's hoofd
slingerde in het LagerhuST laatstge
noemde een welkome eeregast was op
het huwelijksfeest van Churchill's
dochter Mary. Een huwelijk dat een
van de belangrijkste society-evene-
menten was van de laatste dagen, om
dat Churchill's dochter eigenlijk de
personificatie was van het Engelse
meisje in den oorlog. Dienende in de
ATS klom zij van soldaat op tot of
ficier en zij commandeerde een der
zoeklichtbatterijen bij de verdediging
van Londen. Later vergezelde zij haar
vader vaak in de functie van particu
lier secretaresse op zijn vele belang,
rijke reizen.
De geillustreerde bladen mogen als
gevolg van de kolen-crisis niet ver
schijnen, vandaar dat er nog weinig
foto's over dit huwelijk zijn gepubli
ceerd.
In de buitenlandse politiek is Enge
land de laatste tijd niet gelukkig ge-
geest. Dominerende wereldposities
worden zonder slag of stoot prijsgege
ven. Egypte werd militair ontruimd,.
Palestina is men bezig over te hevelen
naar de UNO. Over twee jaar krijgt
Voor-Indië zelfbestuur.
Al deze bittere pillen krijgt het En
gelse volk van zijn premier te slikken
en de eerste minister heeft er een on
gemene slag van om zijn Lagerhuis
steeds voor een voldongen feit te stel
len. En steeds weer is het Churchill
die overal het naadje van de kous wil
weten en met snijdende tong de fouten
in het politiek beleid van zijn tegen
standers aantoont. Of het hem en zijn
partij echter gelukt zou zijn het beter
te doen valt te bezien. Vooral de steeds
groter wordende drang naar zelfbe
stuur in de zg „onderdrukte staten"
is een tijdsverschijnsel waarmede ieder
koloniaal rijk te maken heeft.
De Koninklijke familie slaat de ge
beurtenissen in Engeland thans uit
Zuid-Afrika gade. Na een reis van drie
weken aan boord van het nieuwste en
grootste Engelse slagschip „Vanguard"
begon de Koninklijke familie haar
spoortocht door ons oud-Hollandse ge
bied. Het doet het hart goed al die Ne
derlandse namen te lezen van dignita
rissen die aan den Koning worden
voorgesteld. Men is hier echter afguns
tig op het Koninklijk gezin, dat daar
in de nieuwste zomertoiletten den
heerlijken Zuid-Afrikaansen zomer ge
niet terwijl men hier zit te rillen van
de koude, 's Konings broer, de hertog
van Glouchester, pas afgetreden gou
verneur van Australië, neemt 's Ko
nings plaats tijdelijk in.
De geboorte van Prinses Marijke^
werd hier ln alle bladen met groot en
thousiasme vermeld. Door üe oorlog
is Nederland in Engeland bekend ge
worden ®n de belangstelling voor ons
Koninklijk Huis is zeer groot. De B B
C riep een volkomen onverstaanbare
naam om voor de kleine Prinses, maar
wij Hollanders konden er de naam Ma
rijke wel uithalen.
Onze gezant gaf een grote partij voor
alle Nederlanders te Londen om het
heugelijk feit te vieren en het handje
vol militairen van land- en zeemacht
dat nog in Engeland vertoeft kreeg een
vrije dag. In gedachten waren wij al
len in het vaderland.
De Rotterdammer P. v. d. Pol behaalde het Nederlandse biljartkampioen
schap anker kader 71/2. De kampioen (geheel links) met zvjn rivalen van
Vliet, Sweering en Piet de Leeuw (v. 1. n. r.). Laatstgenoemde verbeterde
zjjn Nederlands record algemeen gemiddelde en bracht dit van 17.21 op
17.15. (Anp P.)
In België was gisteren geen pakje
sigaretten te krygen; men kon zich
niet laten scheren of knippen, geen
borreltje kopen, geen wasgoed afleve
ren en niet naar de- bioscoop gaan.
Volgens oproep vvan de winkeliersver
enigingen werden nameiyk de winkels
in het gehele land vier-en-twintig uur
lang gesloten gehouden, als demon
stratie van protest tegen de financiële
en economische politiek van de regering,
ln het byzonder tegen de onlangs in
gevoerde prysverlagingen voor zekere
eerste levensbehoeften.
Deze verlaging varieert van vier tot
ij f tien procent. De winkeliers geven
toe, dat prysverlaging noodzakelijk is,
doch beklagen zich er over, dat met
hen geen overleg is gepleegd. Voorts
eist men, dat aan een prijsverlaging ook
een herziening van omzetbelasting en
dergeiyke gepaard zal gaan. De biosco
pen staakten mede als blijk van sym
pathie. De magazijnen van „Selfridge" en
Gamage" te Brussel waren echter ge
opend. Als voorzorgsmaatregel tegen
eventueel protest van de zijde der klei
ne winkeliers werd door speciale bevei-
ligingsgroepen van het personeel dier
magazijnen rond de gebouwen gepa
trouilleerd. Men had maatregelen geno
men voor eventuele ontruiming van de
gebouwen en bescherming van koopwaar
en etalageruiten in geval van nood.
Vandaag zal een delegatie der staken
de winkeliers een bespreking hebben
met de ministers Huysman en Liebaert.
Bereden politie bewaakte de regerings
gebouwen.
In een koeienstal op een boerderij
bij Trondhjem heeft men een Rus
aangetroffen, zekere Vasili Rem-
bofski, die er uitzag als een Ro
binson Crusoë, met lange haren en
baard en gekleed in lompen. Hij
bleek destijds ontsnapt te zijn uit
een Duits krijgsgevangenenkamp
bij Levargor en zich sindsdien ver
borgen te hebben gehouden ln de
bossen. Hij kwam met de handen
omhoog te voorschijn, want hij
had nog niet vernomen van de
Duitse capitulatie
door T. N. ADEMA.
U
Het gezicht van juffrouw Kapteln stond op
regen en storm en er was Iets zoo agressiefs
in haar houding, dat het niet moeilijk te raden
was, dat zrj zich had voorbereid op de bespreking
van een financieele transactie waarbij vast stond,
dat de onderhandelingen allesbehalve vlot zou
den verloopen.
„Ik kom", zei de juffrouw, „voor de laatste
maal met de kwitantie en ik u d'r wel by zeg-
fmA.iut m^n gedu!d nu uitgeput is en dat ik
eindelijk mijn geld wil."
„Kijk eens", zei Hans, „lk
„Ik kijk niet meer", zei juffrouw Kaptein, „ik
W T? 6?; ,V hebt ge*egd" dat u binnen
kort van betrekking dacht te veranderen."
«Dat U Inderdaad het geval", rel Hans. „Ik
ben vanaf heden niet langer in dienst by de
Elite-Stofzuigerfabriek."
„Staat u op straat?" vroeg de juffrouw ver
schrikt.
„Geen denken aan", zei Hans, „ik ben
ehalleen van positie veranderd."
„En wat bent u dan nu?" vroeg de juffrouw
wantrouwend.
„Tja", zei Hans bedachtzaam, „ik ben om
zoo te zeggen min ot meer geïnteresseerd bij
het Horecaf-bedryf."
„Wat voor een bedrijf?" vroeg de juffrouw.
„Horecaf", legde Hans uit, „dat beteekent
Hotel, Restaurant, Café."
„En wat is dan uw positie?" informeerde de
juffrouw geïnteresseerd.
„Ik ben" zei Hans, „wat je zou kunnen noe
men chef de réception, ik moet
„Chef van wat?" vroeg de juffrouw wantrou
wig.
„Ik ontvang de gasten", legde Hans uit en
ik begeleid ze naar hun tafel en dan informeer
ik wat ze zullen gebruiken en ik draag de ver
antwoording, dat ze goed bediend worden en als
de directie er niet is moet ik voor de goede
sfeer zorgen. Ik geef aan wanneer er muziek
wordt gemaakt en zoo en ik controleer of de
bezoekers hun financieele verplichtingen nako
men. Ik Ljrg voor de boekhouding van de gas
ten, die, om zoo te zeggen, een rekening-courant
in het bedryf hebben en by mogeiyke geschillen
moet ik
„Ik wou", zei juffrouw Kaptein, „dat u eens
uw eigen financieele verplichtingen nakwam. Ik
heb hier een rekening van negen gulden en al
bent u nou direc/eur van het Amstelhotel of
van de Karseboom of weet ik veel, ik wil m'n
negen piek, want kamers verhuren en niks ont
vangen, dat gaat boven m'n pet. Ik doe het niet
voor m'n lol, maar om er wat aan te ver
dienen."
„Laten we afspreken", zei Hans voorzichtig,
„dat u de volgende week
„Niks de volgende week", zei de wgdwe,
„Jjk wil m'n centen en direct en anders kunt u
opkrassen."
Hans van Linschoten haalde zuchtend zyn por-
temonnaie te voorschijn en legde een papieren
gulden en twee kwartjes op de waschtafel.
„Neemt u vast dit", zei hy, „de moeiiykheid ifl,
dat ikehvolgens contracteerst Za
terdag myn honorarium
Juffrouw Kaptein greep naar het geld als een
havik naar zyn prooi!
„Binnen ls binnen", zei ze. „Nou kryg ik nog
zevenvyftig en als ik ze morgenochtend niet
heb, hoef u niet meer terug te komme. Uw
koffertje hou ik hier tot u met de spieën ver-
svhynt."
Ze deed een vluggen greep naar het derde-
handsch valiesje, dat onder het bed stond, draal
de zich om en stapte als een beleedigde majes
teit kaarsrecht de Ietwat wankele trap af.
Hans van Linschoten kleedde zich zuchtend
uit, ging op zyn bed liggen en keek in de toe
komst Die was allesbehalve rooskleurig.
(Wordt vervolgd),