Alkmaarse schilders exposeren
DE NOORDHOLLANDSCHE COURANT
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
F
Nederlandse volk bracht 17 a 18
millioen bijeen
Groeiende padvindsters-
beweging
Hors d'Ouevre
Eén dag staking in
het Ruhrgebied
s"
Lieftinck zet het mes er in
Zes-daagse te Gent
Pellenaers geeft op
Van nabij en verre
J
Nog steeds: Martin Behrman
Landstormer gaf piloot een hand
en stak hem daarna dood
Hkec&eticht
Sovjet-ambassadeur
verlaat Athene
70 millioen Indonesiërs
vragen hulp
De noodzaak van
sparen
BUREAU:
VOORDAM 9, ALKMAAR
TELEFOON ADM. 3320
REDACTIE 39"
Giro 187294
Dir.: J. Bijlsma
DONDERDAG 3 APRIL 1947.
Voortzetting van de
144e JAARGANG NV». 263.
ALKMAAfiSCHE COURANT
TARIEVEN:
Advertenties: 1* cent per
millimeter. „Waagje3" tot U
woorden 78 ct., elk woorc
meer 5 ct„ uitsluitend contan
Abonnementen: t 1.10 per
maand, f 2.25 per kwartaal
Hoofdredacteur M. H. E. Uyldert plv. TJ. N. Adema.
Stichting 1940-1945
De Stichting 19401945 kwam te Assen onder leiding van den heer
J. Smallenbroek bijeen. Het jaarverslag gaf een uitvoerig overzicht van
het ontstaan der Stichting, haar organisatie en haar werk.
In het gehele land is 17 it 18 millioen gulden opgebracht. De uitke
ringen aan nagelaten betrekkingen van de verzetsslachtoffers, aan inva
liden en anderen die onder artikel 2 der statuten vallen, hebben van
Augustus 1945 tot einde 1946 485.440.18 bedragen, d.w.z. bijna f 30.000
per maand. Daarnaast is zeer veel ander werk verricht, zoals onderzoek
naar en het geven van inlichtingen over de vermisten, samenwerking
met de Stichting herstellingsoorden, arbeidsbemiddeling, bemiddeling bij
het verkrijgen van textiel, schoeisel, inventaris en vele andere zaken
voor de gedupeerden en eveneens het werk voor rechtsherstel.
Pensioen voor verzets
slachtoffers
De heer J. Smallenbroek, voorzitter
van het hoofdbestuur, hield een cau
serie over het werk der Stichting,
waarbij hij memoreerde, dat het werk
voor de verzetsslachtoffers reeds in de
bezettingstijd onder grote moeilijk
heden is begonnen. De organisatie der
Stichting is thans voltooid en demo
cratisch opgebouwd. Naast de stichting,
maar nauw daaraan verbonden, werkt
de Stichting Herstellingsoorden voor
oud-illegale werkers. Er is helaas, al
dus de heer Smallenbroek, een aantal
van onze mensen ontspoord door te
leurstelling en verbittering, doch deze
moeten wij op alle mogelijke manieren
helpen en bijstaan. Zeer dankbaar zijn
wij voor de medewerking van het
Nederlandse volk en van de regering.
Via het N.S.F. en het ministerie van
financiën wordt het grootste deel der
uitkeringen aan de Stichting terug
betaald.
Gewacht wordt op de wet, rege-
ling buitengewone pensioenen voor
verzetsslachtoffers. Per jaar wordt
door de Stichting pl.m. 9.000.000
uitgekeerd. Geen enkel bestuurslid
ontvangt enige vergoeding voor het
vele werk, dat hij verricht.»
Uit de nabesprekingen bleek, dat de
stichting met „ereschuld en dankbaar
heid" samenwerkt, doch geen fusie
wenst. Helaas kan aan de vele verzoe
ken om het stoffelijk overschot van fa
milieleden uit Duitsland naar Nederland
te vervoeren, nog niet worden voldaan.
Te Amsterdam werd voor het eerst
na de bevrijding een algemene verga
dering van het Nederlandse padvind-
stersgilde gehouden.
Uit het verslag van de secretaresse
bleek de groei van het ledenaantal nl.
van ruim 7000 in 1941 tot ruim 33000
cp 1 Januari 1947.
De voorbereiding van een federatieve
aansluiting der R.K. Gidsen verkeert in
een vergevorderd stadium.
GRIEVENDE BEJEGENING
Mijn overbuurman Zandkoek
heeft verleden week zijn 65-sten
verjaardag gevierd. Ik heb hem
toen, met zijn nog jeugdige vrouw
tussen de bloemetjes staande
d.w.z. hij stond tussen de bloe
metjes gelukgewenst. De knaap
zag er glunder en levenslustig uit
Vanmorgen stond hij, toen ik
voorbij kwam, op zijn tuinhek
geleund en keek somber 't leven
in. „Wat scheelt eraan, Zand
koek", vroeg ik, „Waarom zo
triest?"
Hij staarde mij zwijgend aan,
haalde 'n papier uit zijn portef.
en schoof het onder mijn bril. Het
was een mededeling, naar aan
leiding van zijn verzoek: tot ver
lenging van zijn rijbewijs, waar
in, „met het oog op zijn hoge
leeftijd", overlegging van een
doktersattest werd verzocht. Men
wilde zekerheid, dat hij, als
automobilist, niet mank ging aan
enig ziels- of lichaamsgebrek.
„Och", zei ik, geruststellend,
een formaliteit, hè."
„Jawel", bromde hij. „Dat weet
ik. Maar wat heeft mijn hoge
leeftijd daarmee uit te staan?
Hebben jongelui nooit een ziels-
of lichaamsgebrek? Ik rijd nu al
een kleine twintig jaar; heb nog
nooit brokken gemaakt; toen ik
met chaufferen begon was ik te
oud om onbesuisd te zijn. Als ie
de middelbare leeftijd hebt be
reikt ben je van nature bedacht
zaam en bedaard."
„En die heb je bereikt, dubbel
en dwars", zei ik.
„Ja, zeker die hèb ik bereikt.
Maar wie veroorzaken verkeers
ongelukken? Zijn] dat de bestuur
ders boven de vijftig of de bra
nieschoppers, die nog geen der
tig zijn? Als mèn eens naar de
statistieken keek zou mèn zijn
hersens beter gebruiken.
„Iedereen moet tegenwoordig
zo'n medische verklaring overleg
gen, jong of oud", meende ik.
„Goed, maar niet iedereen
wordt daarbij uitgescholden voor
„oud", riep Zandkoek, driftig ais
een achttienjarige blaag. „Trek
het je niet aan, „kalmeerde ik
hem. „Wat zegt je dokter?"
„Ik hèb geen dokter", zei Zand
koek. „Het gekke is, dat ik nu,
voor *t eerst van mijn leven, op
doktersbezoek moet gaan", liet hij
er angstig op volgen, „je weet
nooit wat zo'n vent bij je ont
dekt." KREEFT.
omdat de bezettende mogendheden
daarvoor nog geen toestemming kun
nen geven. Men hoopt evenwel deze
toestemming spoedig te verkrijgen.
Belanghebbenden kunnen reeds een
verzoek indienen bij het Provinciaal
Bureau onder opgave van alle bekende
gegevens.
Vertegenwoordigers van alle
mijnwerkers In het Ruhrgebied
hebben vandaag besloten een alge
mene staking van een dag uit te
roepen als protest tegen het voed
seltekort. Men verwacht, dat
250.000 mijnwerkers hieraan ge
hoor zullen geven, hetwelk 'n ver
lies van meer dan 200.000 ton
steenkool zou betekenen. Het be
sluit tot staking werd met 'n over
weldigende meerderheid genomen
ondanks het tegenovergestelde ad
vies van Dr. August Schmidt, voorz.
van de bond van mijnwerkers in
het Ruhrgebied.
s,—'- -
Hl
Op het emplacement van het Centraal station te Amsterdam ontspoorde
een wagon van een uitgaande trein en botste tegen een mast van het
electrisch net, dat dientengevolge stroomloos werd, waardoor vertraging
in alle richtingen ontstond.
Minister Lieftinck heeft, na&r „De
Tijd" ter ore komt, voor de komende
begroting drastische bezuiniging ge
ëist. Nu het voorbereidend werk
voor de samenstelling der begroting
gaat beginnen, heeft hij van alle de
partementen verlangd, dat zij bezui
nigingen zullen doorvoeren tot een
enorm totaal bedrag; men mag er op
rekenen, dat de minister een bezuini
ging zal eisen, welke een kwart tot
een derde der Rijksbegroting omvat.
Onze landgenoot Pellenaars heeft om
half zeven gisteravond opgegeven, daar
hij zich niet wel gevoelde. Pleters vorm
de daarna een' nieuw koppel met den
Belg Mandevivere. Dit koppel werd ge- "t "Z
klasseerd op elf ronden achterstand op g grote zwermen spnnkha
Op de Oostenrijkse olievelden bij
Zistersdorf is door te hoge druk
600.000 kubieke meter aardgas door de
veiligheidskleppen ontsnapt. De waarde
van 't verloren gas wordt op 40.000.000
gulden geraamd.. Te Tunis werd
de verkoop van eenhaai op de markt
verboden, nadat men in de maag van
het dier mensenvlees had gevonden.
Bijna geheel Griekenland en
vooral het Noorden wordt thans be-
de leiders en met een totaal van 113
punten.
Na de sprints van hedenmorgen 2
uur was het klassement: 1. Raeye
van Steenbergen 140 punten; 2 Schul-
teBoeyen 61 punten; met één ronde
achterstand: 3 De KuysscherSercu
199 punten; 4 Thijssende Pauw 179
punten; 5 Bruneelde Bruycker 100
punten; met drie ronden achterstand:
6 Kaers-van den Meerschaut 180 pun
ten. De overige koppels hadden 4 tot
18 ronden achterstand.
Reuter meldt uit Batavia: Volgens
plaatselijke vertegenwoordigers van de
Tsbrandtsen Incorporated" zijn de on
derhandelingen voor regeling van het ge
schil omtrent het Amerikaanse vracht
schip „Martin Behrmann" op het dode
punt gekomen. De vertegenwoordigers
van de Isbrandtsen-lijn zeggen, dat de
Nederlanders tot de maatschappij het
verzoek gericht hebben de besprekingen
voort te zetten met den Nederlandsen
ambassadeur te Washington, vla het Ame
rikaanse departement van Buitenlandse
Zaken.
Onderwijl is het lossen van de zesdui
zend ton lading voornamelijk rubber
van de „Behrmann' voltooid. Men ver
wacht, dat het schip binnenkort naar Sin
gapore zal afvaren.
nen. Gisteren is reeds een gebied van
375.000 acres in Oost-Syrië door een
sprinkhanenplaag geteisterd. In
een werkkamp te Toussaint in Zuid-
West Frankrijk Tienamese arbeiders
en Frans-gezinde Indo-Chinese arbei
ders slaags geraakt, waarbij 2 doden
vielen en enkelen gewond raakten.
Ongeveer 300 a 400 meisjes en
jongens hebben een d onstratie ge
houden voor de Spaanse ambassade te
Londen uit protest tegen doodvonnis
sen, die in Spanje zouden zijn uitge
sproken over personen onder de leef
tijd van 18 jaar Technici van de
Shell hebben vastgesteld dat 7.000 ton
olie bij de brand te Haiïïa verloren is
gegaan. Te Naharia, ten Noorden
van Haiïfa, is een Brits soldaat, toen
hij op wacht stond, door twee mannen
doodgeschoten. De mannéh verdwenen
met een voorraad wapenen. Op
een terrein van de gemeentelijke
drinkwaterleiding te Rotterdam is een
vat met kokend teerproduct uit elkaar
gesprongen, waarbij twee arbeiders
zeer ernstig werden gewond.
Het Agence Prance Press meldt, dat
Rudolf Hoess, de voormalige commandant
van het ^Dodenkamp" Auschwitz gistel
ter dood veroordeeld is. Met ingang
van 2 April is het telegra afperk eer van
uit Nederland naar Duitsland weer mo
gelijk.
De vraag of de ter dood veroor
deelde Landstormer G. J. Trechsel
uit Emmer-Erfscheidenveen geheel
toerekeningsvatbaar geacht kon
worden, werd door mr. S. P. Haver
kamp uit Groningen voor de Bij
zondere Raad van Cassatie opge
worpen. Verdachte T., die in Duit
se krijgsdienst bij de Landstorm-
Nederland diende, zag op 7 Juli '44
een geallieerden parachutist. Deze
wilde zich overgeven. Hij stak zijn
handen in de lucht. T. gaf hem
eerst een hand en stak hem daarna
zijn bajonet In de borst. Uit getui
genverklaringen kwam vast te
staan, dat de krijgsgevangene geen
verdachte beweging maakte.
De president van de Bijzondere
Raad van Cassatie vroeg den verd.,
waarom deze in beroep was gegaan.
„Vindt U de doodstraf niet recht
vaardig voor een dergelijke daad?"
vroeg hij. „Dit is wel ongeveer het
gemeenste, dat ik hier ooit gezien
heb."
Verdachte had hiertegen niet veel
in te brengen. Hij beweerde, dat de
parachutist wel een verdachte bewe
ging had gemaakt. De president
bracht hem onder 't oog, dat er een
Duitse legerorder over 't doden van
geallieerde parachutisten bestond, dat
verdachte zijn daad b{j zijn superieu
ren als een heldendaad heeft voorge
steld en daarom bevorderd werd. Bo
vendien schreef hij aan zijn vrouw en
zijn broer brieven, waarin hij zich op
de daad beroemde.
De verdediger bracht naar voren,
dat deze afschuwelijke daad gevolg
zou kunnen zjjn van verminderde toe
rekeningsvatbaarheid. Hij verzocht
om een psychiatrisch rapport.
„Dat kan lk mij niet herin
neren".
De procureur-fiscaal, prof. Lange-
mejjer, sprak zijn afschuw over het
gebeurde uit. Hjj stelde den verdach
te verschillende vragen waarop deze
onder het motto „dat weet ik mij niet
te herinneren" meestal het antwoord
schuldig bleef. Wel wist hij zich te
herinneren, dat hij zijn broer, zonder
aanleiding, eens met een mes gesto
ken had. Wanneer wist hij niet meer.
Hoewel prof. Langemejjer de in
druk had, dat verdachte simuleerde,
nadat deze het betoog van zjjn ver
dediger had opgevangen („als u zo
gek was, als u nu doet, dan zou u
zelfs niet bij de Landwacht terecht
zijn gekomen," aldus de procureur
fiscaal), achtte hjj het toch raadzaam
een psychiatrisch rapport over dezen
ter dood veroordeelde in te winnen.
Uitspraak 30 April.
VRIJ KOUD.
Weersverwachting, geldig tot he
denavond:
Zwaar bewolkt met enkele op
klaringen, in de nacht en vroege
ochtend hier en daar nevel of mist.
Nog enkele verspreide buitjes,
voornamelijk in de namiddag in
het Zuidoosten van het land. Vrij
koud, zwakke tot matige wind
hoofdzakelijk tussen Noord en
Oost.
Diplomatieke zet?
De Sow jet-Russische ambassadeur te
Athene, schout bjj nacht .Alexander
Rodianof, zal Vrijdag aanstaande met
zjjn gehele staf Griekenland verlaten
Rodianof is op 28 Januari jl na een
afwezigheid van 5 maanden, op zjjn
post' teruggekeerd Op de Sowjet-Rus-
sische ambassade werd bevestigd,
dat Ide ambassadeur ging vertrekken
Men weigerde echter te zeggen, of
hij Griekenland voor goed zou ver
laten
Rodianof vloog op 31 Augustus jl
van Athene naar Moskou na den
Grieksen minister van Buitenlandse
Zaken medegedeeld te hebben, dat hij
„een zending ging vervullen" In Sep
tember werd bericht, dat hij vertrok
ken was „wegens geschillen met de
Griekse regering"
De ambassadeur heeft paspoorten
aangevraagd' voor zich en zijn gezin,
alsmede voor de gehele staf van de
ambassade, al<us verluiode gisteravond
Hef aanvragen van paspoorten door
den Sowjet-Russiscben ambassadeur
te Athene, Rodianof, wordt in ge
woonlijk welingelichte kringen te
Parijs beschouwd als een voorspel
op het afbreken van de diplomatieke
betrekkingen tussen de Sowjet-Unle
en Griekenland Een dergelijke stap,
aldus meent men, zou gedaan worden
in hef kader van een diplomatieke te
gen-actie van Sowjet-Russische zijde
tegen de Amerikaanse politiek In het
Middellandse-zeegebied, zoals on
langs aangekondigd in Truman's
boodschap omtrent hulpverlening aan
Griekenland en Turkije
v V'*1
Een geselecteerde Paascollectie in het Gemeentemuseum
Het is verheugend, dat Alkmaar in
zoverre een centrum van beeldende
kunst is, dat hier een groot aantal
schilders woont, wier werk alleszins
waard is in brede kring bekeken en
gewaardeerd te worden.
Er zijn hier twee schildersvereni-
gingen, het oude „Kunst zij ons doel"
en de daaruit voortgekomen vereni
ging van hen ,die bij het werk van
geen ontspanning wilden weten, die
zich afgescheiden hebben en met een
betrekkelijk kleine groep de vereni
ging „Doorwerken" hebben gevormd.
Maar ook buiten verenigingsverband
heeft Alkmaar kunstenaars van for
maat, stille, stugge werkers, die
door schildersdrift bevangen naar pa
let en penseel grijpen zodra hun da
gelijks werk is geëindigd en zij zich
geheel aan hun geliefde bezigheid
kunnen overgeven.
Uit de verenigingsbesturen was
een comité gevormd met het doel
hier eens een echte Alkmaarse ex
positie op zo breed mogelijke grond
slag te organiseren en het gelukte
van B. en W. toestemming te ver
krijgen daarvoor de mooie exposi
tiezaal van het gemeentemuseum
te mogen gebruiken, mits dit
werd als voorwaarde gesteld de
tentoonstelling een representatief
karakter zou dragen.
Daartegen bestonden natuurlijk
geen bezwaren. Men nodigde alle
daarvoor in aanmerking komende
Alkmaarse schilders uit een of meer
dere van hun doeken in te zenden en
de heren Jelle Troelstra en Ton
Meijer, leden van de ballotagecom
missie van de Vereniging van Beel
dende Kunstenaars, waren bereid de
collectie te schiften, zodat men er ze
ker van kon zijn, dat het allerbeste
werk daaruit op de expositie tentoon
gesteld zou kunnen worden.
Een begin, dat navolging
verdient.
Er zit inderdaad een reclame voor
de kunst in en tevens een aanmoedi
ging voor amateurs om op de inge
slagen weg voort te gaan als men
stedelijke exposities organiseert, het
zij voor schilders, voor beeldhouwers,
voor schrijvers, kortom voor allen,
die de schone kunsten op een of an
der terrein trachten te dienen en
men hoopt, dat het gemeentebestuur
door deze expositie aangespoord zal
worden iets dergelijks telken jare
of desnoods om het andere jaar te
willen toestaan en tevens natuurlijk,
dat men daarbij zo onder de indruk
van de betekenis van het werk zal
komen, dat van gemeentewege zo nu
en dan ook eens een schilderstukje
zal worden aangekocht, opdat latere
generaties van een kunstzinnig voor
geslacht kunnen getuigen.
Het hier thans gepresenteerde
werk is hoofdzakelijk afkomstig
van amateurs, van mensen dus, die
de kunst om haar zelf beoefenen
en juist dat maakt de tentoonstel
ling zo interessant. Ieder heeft een
eigen opvatting. De één penseelt
minutieus zijn voorbeeld uit, de an
der geeft er een impressie van, een
derde kloddert wat gekleurde vegen
door elkaar en doopt het geheel
met een naam, die een leek vaak
misleidend durft te noemen, een
vierde zoekt het in de donkere „to
nen", een vijfde geeft een prachtige
uitbeelding van bloemen of vruch
ten, van oud koper, van kruikjes
en flesjes, een zesde „schept" pro
ducten, die op visioenen uit een
koortsdroom lijken of fabriceert
een schilderstuk, dat men op het
eerste gezicht voor een hier ver
dwaald „kunstproduct" van zijn 8-
jarig zoontje zou houden.
En toch, het is alles „Kunst", wa
re het anders dan zouden ernstige
critici als de heren van ballotagecom
missie er niet hun goedkeuring aan
gehecht hebben, dat deze stukken
de ballotagecommissie er niet hun
den volke gepresenteerd zouden wor
den.
De heer Wortel, onze gemeente
archivaris, aan wiens steun de expo
santen zo veel te danken hebben, was
zeer tevreden over de collectie, welke
thans in het Gemeentelijk Museum
is ondergebracht en zal Zaterdag om
3 uur als de tentoonstelling voor
genodigden' opengesteld wordt een
kort woord vooraf spreken.
Vanaf Zondag 6 tot en met 27
April zal deze expositie voor belang
stellenden te bezichtigen zijn, elke
dag van 2 tot 5 en Zondags van 10
tot 5 uur.
Ruim twintig schilders hebben hier
een 65-tal werken opgehangen en
deze specifiek Alkmaarse kunstuiting
zal ongetwijfeld talrijke belangstel
lenden trekken. Ad.
De Indonesische afdeling van het
Nederlandse Rode Kruis heeft zich uit
naam van 70 mill. Indonesiërs om hulp
tot de Verenigde Naties en de UNRRA
(in liquidatie) gewend, zo werd Don
derdag bericht.
Wat doet een man, die door nood
lottige omstandigheden diep in de
schuld is geraakt? Hij werpt zich op
zijn werk, met meer ijver dan ooit en
hij gaat uiterst spaarzaam met zijn
inkomen om. Hij voert dus zijn ar
beidsproductiviteit op en reserveert
van zijn loon, salaris of winst zo veel
als enigszins mogelijk is,, ten einde
zijn schuld af te doen.
Wat voor den enkeling geldt moet
ook gelden voor een volk als geheel.
Voor het Nederlandse volk, dat door
de economische gevolgen van ver
woestende oorlog en bezetting diep in
de schuld is geraakt, zijn verhoging
der arbeidsproductiviteit en spaar
zaamheid dringende eisen, waaraan
het zich niet onttrekken kan, wil het
niet, als natie, te gronde gaan.
De Nederlander is, in het algemeen
gesproken, van nature arbeidzaam en
spaarzin is hem verre van vr id.
Hij leeft niet lichtzinnig bij het
ogenblik; hij denkt, voor zich en zijn
gezin, aan de dag van morgen en
treft, indien "het hem maar enigszins
mogelijk is, voorzorgen opdat dit ge
zin niet tot armoede vervallen zal. Er
zijn natuurlijk uitzonderingen, maar
daardoor mogen wij ons niet laten
verblinden. Spaarzin zit ons volk als
het ware in het bloed. Het heeft
daarvan blijk gegeven, eeuwen lang.
De vraag dringt zich evenwel op:
is sparen thans mogelijk? Is sparen
uitvoerbaar, gezien de duurte op
ieder gebied en de noodzaak om het
loon-plafond te hapdhaven ten einde
het gevaar voor inflatie af te wen
den? Is sparen mogelijk bij de ach
terstand waarin men allengs is ge
raakt dit vooral is iets, dat men in
overweging dient te nemen op 't
gebied der dagelijkse gebruiksartike
len en der werktuigen?
Gedurende vele jaren heeft de Hol
lander moeten teren op zijn bezit; is
het hem niet mogelijk geweest iets
van zijn voorraad te vernieuwen of
aan te vullen; de stand van zijn huis
raad, zijn kleding, zijn werktuigen te
handhaven op behoorlijk, ja, dragelijk
peil. Iedere huisvrouw weet hiervan
mee te praten, iedere arbeider ook.
Of het nu de pannen ln de keuken
zijn, of de schrijfmachine op het kan
toor, of de ploeg in het veld, de in
strumenten en boeken van den weten-
schaps-man of de klompen en de spa
de van den dagloner om van de
achterstand op textielgebied maar
niet eens te spreken de werktui
gen, welke nodig blijven wil het werk
doeltreffend zijn, wil de arbeid in
derdaad productief zijn, zodat men
terecht van arbeidsproductiviteit
spreken mag, moeten worden ver
nieuwd en aangevuld. Men kan van
niemand verwachten, dat hij een deel
van zijn inkomen voor later terzijde
legt als het heden die vernieuwing
van hem vergt, als hij en wij spre
ken nu niet eens van geleden schade
door bominslag of plundering geen
bord meer heeft om van te eten, geen
jas om zich te beschutten tegen de
winterkou, geen laken of deken op
zijn bed. Niet alleen slijtage is op
velerlei gebied vernietigend geweest,
velen hebben ook het hoognodige uit
hun huishoudelijk bezit in de honger
winter tegen tarwe en peulvruchten
geruild.
De regering heeft thans het initia
tief genomen tot een spaar-campagne
Van de noodzaak tot sparen is ieder
ernstig landgenoot ongetwijfeld over
tuigd; van de wenselijkheid even
eens, niet slechts ten behoeve van de
gemeenschap, doch ook reeds ten be
hoeve van 't eigen gezin of het eigen
ik. Maar naast de factor van de
noodzaak is er nog die van mogelijk
heid. En voor zeer velen is sparen op
dit ogenblik inderdaad volstrekt on
mogelijk. De regering zal, bij het op
leggen van een regeling, rekening die
nen te houden met die feitelijke, die
zeer wezenlijke onmogelijkheid.
U.
Het Noorse s.s. „Tïtanian", dat bij Terschelling op een mijn liep, kon
met zware slagzij behouden naar Rotterdam gesleept worden. Het
•chip op de Nieuwe Waterweg,
