5
hoogspanning
Wat in Duitsland
'I
Wandluizen de beste
kameraden
Engeland opent
zijn poorten
Van groot tol klein
d«WAT6 tl*
VOETBALPROGRAMMA
v__
deripn-
Big Four"
Het teven in Indonesië
Bergen,
en Jubilarissen
één dak
Schandelijke toestanden
DIT voorval schoot mij te binnen, toen ik tij
dens de schoonmaak de klerenkast leeg
haalde en daar een mantel vond hangen, die ik
nu al drie jaar niet had gedragen om de af
schuwelijk, verschoten groene kleur. Als ik
daarvan eens een paar broekjes fabriceerde?
Misschien zou het zelfs nog wel lukken om een
paar bolero'tjes er uit
te krijgen. Eerst in
specteerde ik eens hoe
de binnenkant van de
mantel er uitzag, en
dat was heel dragelijk.
De groene kleur was
daar nog vrij fris, en
dus besloot ik het eens
te proberen. De mantel
was vrij groot, even
als mijn fantasie en
mijn wil het tot een
goed einde te
brengen en zo,
na veel passen
en meten, luk
te het inder
daad twee
broekjes mét
bolero'tjes er uit
te halen. Eerst
had ik patroontjes uit
papier gemaakt, nadat ik, zonder medeweten van „mamma" de kleuters
met de centimeter had bewerkt. Met oranje, gele en blauwe zijde bor
duurde ik er wat fleurige bloempjes op, maakte van zachte, witte katoen
een paar eenvoudige overhemdbloesjes en ik was werkelijk een beetje
trots op mezelf, toen ik het aardige span ermee zag ronddrentelen. „Tot
de volgende „gwote spijkew" zei ik tegen Jo.
J
Onze wekelijkse Sporfprijsvraag
Thans alle leden van
nazi-partij bekend?
gefluisterd wordi
Communistisch legioen komt opmarcheren
De straatveger van Madrid.
Wij luisteren morgen
naar
VOOR ZONDAG A.S.
Feuilleton
maanden
r~
De rijke peukjesraper
PUROUN
.J
pa#-
Hrteiijk en cte be-
t stekende iodruk
Brttee ambffl-
ras tenslotte het
Russische ge*
Biekerweg. Via
sen aanbal ikonen
Russische sieeï
htkamer, ward de
in het vertrek
secretaris, Philip
bleek in geen en-
hebben van de
was, integendeel,
praakzaam vrager
kende hij, en hlS
lat de gezant self,
gen eveneens per*
tiad het Ruseen-
zich alles laten
rijd der Russen in
eelde hij mede, na
oneerd te hebben,
op stelde het
ontvangst te na
toonde zich ver-
de dankbaarheid
ig en hij zeide dat
ien afgezonden en
m het bezit van
zou zijn. Het schil»
uitgepakt en zowel
mplete ambassade-
in ogenschouwen
bewondering niet
iken.
Ponstijn, had het
verklarend onder-
ne fout in de Rus
tte de nodige vro-
was van vrlende-
lalen werd verzocht
mbassadeur over te
ring en schilder,
enige tijd met den
ecretaris gesproken,
wodka, gegarneerd
aar, niet ontbrak.
Unie moeilijke tij-
mbassade weet men
moet ontvangen.
vaardig hoeveel be
telden in Bergen cm
-gense schilders, een
zeker niet geveinsd
iwoordiger van het
persbureau Tass
pgebeld en verzocht
ass-man werd een
even van het doel
en mr. Afrin zegde
ubliciteit te geven
hartelijk blijk van
bracht te hebben op
het Russische volk
ran de vrijheid, werd
e ongeveer een uur
had, beëindigd.
Het staat vast dat
ien terstond worden
voor wie ze he
in het buitenland de
gegeven zal worden
in Bergen en zijn
is dan, naast de dank
manier wilde verstof-
het geld dat de stuk-
ior Rode Kruis, Stich-
n N.V.H., een be-
h Bergen als vreem-
h de schilders beho-
ergense schildersbent'
ikkenen, integendeel,
Winst, waarvoor men,
te organisatoren hler-
tellig mede dank ver-
Dirk Klomp, die de
van dit plan ge-
ïthony van Kampen.
het 25 jaren geleden
en mevrouw G. Dies-
het een kwart eeuw
in de echt verenigd
e dag zullen zij, naar
is, hun trouwdag kun-
zich kunnen verheu-
ïe boom van eer en
oeider zorg geplant en
zal het ook 25 jaren
de ondernemende za-
nde uit een weibeken-
caféhoudersfamilie, het
met zijn jonge vrouw
ager" te exploiteren en
tlede door de grote tact
[eldt in de omgang met
iëntele, werd de „Rus
Nederland een goede
tend bedrijf. Schenkt
op de afgelegde weg
de toekomst biedt
'elijke mogelijkheden,
ven van een grote bios-
de Miidige tijdsomstan-
n op onoverkomelijke
de handige zakenman
>reiken, dat de tegen-
elzaal wordt ingericht
en dat daarnaast een
it, die belooft aan alle
te zullen beantwoorden,
ei zal het ook 25 jaren
at de heer G. Offerings.
:e ober, naar Bergen
beste krachten te geven
Zijn tact om met pu-
an, hielp de bloei van de
i onder één dak. Tal-
llen van hun belangstel"
ten.
H.
BATAVIA, Mei 1947.
Een ander punt waaruit blijkt, dat
men hier alles doet om de nieuwelin
gen bet leven onmogelijk te maken,
te de volkomen apathie (ongevoelig
heid). Wanneer men aankomt is er
niet gesorgd voor huisvesting be
halve als je meer dan duizend gulden
in de maand verdient, want dan staat
het luxe-hotel Des Indes voor je
open en men wordt in een of
ander gemeenschapshuls geduwd, of
wat nog erger Is In een kamp.
Wandluizen zijn dan heel vaak iemands
beste kameraden en na enige dagen zit
men niet slechts onder de bulten, maar
rommelt men ook van de honger, want
hst eten is In al die tehuizen volstrekt
onvoldoende en het enige wat iemand
overblijft is gaan eten bij een of andere
Chinees, die voor een portie bami 1 8
rekent en dat houden de meesten na
tuurlijk niet erg lang vol.
Over de hygiënische toestanden kan
beter gezwegen worden; de kranen
lopen niet in Batavia en alle water
moet geput of gepompt worden. Dat is
al moeilijk als men een eigen huls
beeft, maar als je met vier of meer
mensen in een kamertje slaapt en
woont van enkele vierkante meters,
wordt het ondragelijk. Heel gelukkig
is men als men na hevige strijd met de
huisvestingsorganisatie (lees desorga
nisatie, want wat zij eigenlijk doet heeft
nog geen mens mij kunnen vertellen)
beslag heeft weten te leggen op een
kleine garage, die je dan nog met een
ander moet delen. MU is een overheids
dienst bekend, waar mensen slapen In
voormalige martelcellen van de Ja
panse Gestapo, de Kempetai, en zij
vinden het nog niet eens zo slecht!
Jonge meisjes ten einde raad.
Vele jonge meisjes, die zjjn uitge
zonden als typistes, moeten zien rond
te komen met een salaris van f 150 of
minder. Niemand heeft hen in Holland
gezegd, hoe duur het hier is. Men be
loofde ze opname in een mess en ver
hoging van salaris, zodra de plaats van
bestemming zou zijn bereikt. Maar
mondelinge beloften geven geen enkel
recht en als men eenmaal hier is, kan
men toch niet meer terug. Voor deze
meisjes staan twee wegen open; het
zoeken van een „vriend" met een hoog
salaris of prostitutie. Denk niet, lezer,
dat dit overdreven is. Een dezer dagen
zei een jonge vrouw, die met heel veel
idealen naar Indonesië gekomen is, mij;
„Ik weet niet meer hoe ik er uit moet
komen. Mijn salaris-voorschot is op en
van mijn salaris alleen kan Ik niet eens
mijn kostgeld betalen. Het enige wat
ik nu nog doen kan is een vriendje
zoeken".
Er zouden vele kolommen vol te
schrijven zijn over de schandelijke
wantoestanden, die hier in deze
op despotie berustende Nederlandse
gemeenschap worden getolereerd
en met opzet in stand gehouden,
want elke poging om langs de nor
male weg enige verbetering aan te
brengen, faalt. Men loopt zich te
pletter op een muur van onverschil
ligheid en planmatige onwil.
Heel vaak gebeurt het, dat het eerste
welkom, dat de nieuweling wordt toe
geroepen, luidt: „Wat komt U hier
eigenlijk doen? Wij hebben U niet ge.
roepen en hebben U niet nodig". En
dat terwijl elk bedrijf een schreeuwend
tekort aan krachten heeft.
Een „grapje"
millioen.
van een half
Op een gegeven ogenblik kwamen er
160 polltie-inspecteurs uit. Him nieuwe
chef verzamelde de gehele groep om
zich en hield de volgende welkomst
rede: „Waarom zijn jullie zo stom om
hierheen te komen? In Holland had
den jullie een boterham met kaas en
hier mag je blij zijn als het een droge
boterham wordt". Prompt verzochten
er 120 die al veel te vol zaten van
de andere plagerijen om terugzen
ding en enige maanden later zaten ze
weer In Holland, een illusie armer,
maar een ervaring rijker. Het grapje
had ons land ongeveer een half mil
lioen gekost.
(Slot volgt).
N o viteiten-show
Engeland heeft deze week voor de
gehele wereld de poorten geopend
van zijn grote „Industrial Fair"
waarvoor de plannen zijn gemaakt
in de dagen, dat raketten en V-pro-
jectlelen op Britse grond vielen. De
expositie, waarmede Engeland zijn
aanspraken op de internationale
markten bekend maakt, Is van dus
danige omvang, dat z(j over drie
plaatsen verdeeld moest worden,
twee te Londen en één te Birming
ham.
De voorhoede van de omstreeks vijf
tienhonderd buitenlandse kopers maak
te haar vermoeiende rondtocht door
de vele kilometers lange tentoonstel
lingsterreinen met artikelen, waarnaar
het Britse publiek jaren lang verlan
gend heeft uitgezien, doch die zij pas
machtig kunnen worden, als de drin
gende behoefte aan buitenlandse de
viezen vermindert. Autoriteiten van de
British Industries Fair zeiden, dat dit
de grootste nationale beurs was, die
ooit is gehouden en dat zij Engeland
in staat zal stellen zijn vooroorlogse
positie In de exporthandel te herwin
nen.
Onder de 3700 soorten van tentoon
gestelde artikelen bevinden zich le
derproducten en lenzen, waarmede het
land hoopt te bewijzen, dat het de lei
ding heeft op productiegebieden, die
eens uitsluitend aan de Duitsers toe
behoorden.
Ook de verschillende noviteiten ont
breken niet. Zo kan men kennis ma
ken met electrische motoren, zo klein
dat twee daarvan In een vingerhoed
verdwijnen. Voorts Is een blitzllcht-
apparaat geëxposeerd, waarmede tien
duizend opnamen gemaakt kunnen
worden en kan men kennis nemen van
een Insectenpoeder, met een uitwer
king, die zeven maal zo krachtig moet
zijn dan de befaamde DDT, van stalen
vioolsnaren met metalen strijkstok, van
opblaasbare zwempakken voor niet-
zwemmers en tenslotte van stalen da-
meshakken.
yOOR geen geld ter wereld zou ik ze willen missen, die twee bengels",
zei m'n vriendin Jo tijdens een van mfn bezoeken, die ik zeer schaars
breng, omdat zij zo afgelegen woont. „Maar je kunt je gewoon niet
voorstellen wat een last ik er mee heb, ze een beetje aardig in de kleer
tjes te houden." Als levend bewijs hiervan kwam de vierjarige Ruut
blnnendrentelen en gaf zijn mamma In een onsamenhangend verhaal te
kennen, dat Jan, de tweejarige telg, met zijn broek aan een „gwote
spijkew" vastzat. Mamma, terstond naar de plaats des onheils snellend,
constateerde, dat het deze keer nog niet zo erg was, want de broek ver
toonde maar een klein winkelhaakje.
ELS.
GEEF MU OOK ZOU V'
PRIKKER... ZOU HET J
MCQ T1TTCN O
De zesde opgave.
Op onze vijfde vraag: „Hoe luidt de juiste uitslag van BelgiëNederland",
zijn, zoals gewoonlijk de oplossingen bij honderden binnengekomen. Op
nieuw moest dus het lot beslissen, wie deze week de gelukkigen zouden
zijn, die in aanmerking kwamen voor de hoofdprijs en voor de vijf troost
prijzen.
Na loting viel de hoofdprijs ten deel aan:
G. Offenberg. Breestraat 152, Beverwijk.
De vijf troostprijzen zullen deze week worden toegezonden aan:
1. J. B. Hermary, Achter op 't Zand 52, Hoorn.
A. Verver, Diaconiestraat 22, Den Helder.
J. P. Hamers. Zeestraat 74, Beverwijk.
P. Pluister, Balgweg 101, Breezand.
W. van Beek, Eikelenbergstraat 41, Alkmaar.
3.
4.
5.
En thans onze zesde opgave: Hoe luidt de juiste uitslag van de volgende,
a.s. Zondag te spelen wedstrijden?
1. XerxesVolewijckers
2. Westfrisia—HVC
3. AFCAlkmaarse Boys
4. DTSTerrasvogels
5. Hollandia—HRC
6. ZaandijkAPGS.
Oplossingen op een briefkaart vóór a.s. Zaterdag 12 uur op ons bureau.
Het aangeven van de juiste winnaar geeft drie punten, is ook de score
goed, dan worden vijf punten toegekend.
Onder de goede oplossers worden, zoals gewoonlijk, één hoofdprijs en
vijf troostprijzen verloot.
In een papierfabriek in Beieren is
een partij van meer dan twintig mil
lioen kaarten ontdekt, welke bestemd
was om voor productie van nieuw pa
pier te worden gebruikt en op welke
kaarten de namen voorkomen van,
naar men aanneemt, alle leden van
alle afdelingen der nazipartij. In de
zelfde fabriek vond men ook kaartsy
stemen van de S.S., de SA. en soort
gelijke organisaties.
Het hoofd van het centraal docu
menten-bureau te Berlijn, waar de
partij kaarten thans is ondergebracht,
heeft verklaard er van overtuigd te
zijn, dat men nu beschikte over de
namen van allen, die lid geweest zijn
van de nazipartij of zelfs maar een
aanvrage daartoe hebben Ingediend.
Vier van de vijf Duitsers geloven
serieus In het bestaan van een groot
Duits leger, dat, naar zij verwachten,
vandaag of morgen op bevel van
Stalin Duitsland zal binnenmarche
ren om een Duitse Sowjetstaat te
stichten, aldus meldt Reuters corres
pondent. Volgens de verhalen zouden
zich ergens ln Sowjet-Rusland meer
Te Madrid is het eerste nummer van
een illegale krant „De Straatveger"
verspreid. Als adres heeft het blad het
Plaza de la villa (het stadhuisplein)
op en als telefoonnummer dat van den
gemeente-secretaris.
De naam van de krant verklaarde
men aldus: „Wij schrijven niet met
pennen, maar met bezems. Spanje
heeft het meest een goede schoonmaak
nodig, om het weer op een fatsoen
lijke manier bewoonbaar te maken"
Het blad schijnt vóór de monarchie
te zijn.
Hilversum I (301 M.) geeft nieuws
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. V.A.R.A.:
8.18 Operaprogramma. V.P.R.O.: 10
Morgenwijding. V.A.R.A.: 10.20 De
Regenboog. 11.15 Voor de vrouw.
11.45 Fam.berichten. A.V.R.O.: 12.00
Pierre Palla. 12.30 Sportagenda, 12.35
Skymasters. 1.15 Ensemble Geza
Kiss. 2.00 Kookkunst 2.20 Het Ka
merorkest. 3.20 Voorjaarsklanken.
V.A.R.A.; 4.00 Orgelspel Johan Jong.
4.30 Tussen 12 en 16. 5.30 Muzikaal
babbeltje. 6.20 V.A.R.A.-varia. 6.25
Symph.orkest v. Chicago. V.P.R.O.:
7.30 De mens ln 1947. 8.30 Christen
dom en cultuur. V.A.R.A.: 9.00 Men
vraagt.. 9.30 Buitenlands weekover
zicht V.P.R.O.: 10.40 Avondwflding.
V.A.R.A.: 11.15 Symphonisch concert.
Hilversum H (415 M.) geeft nieuws
om 7, 8,1, 7, 8 en 10.30 uur. N.C.R.V.:
8.15 Koorzang. 8.30 Lichte morgen
klanken. 9.50 Concert 10.30 Morgen
dienst. 11.30 Orkestmuziek. 12.00 All
roundsextet. 1.15 Mandolinata. 1.5o
Van alles wat. 2.20 Van oude en nieu
we schrijvers. 2.40 Dameskoor. 4.00
Declamatie. 4.30 Scalasextet. 5.30 Jan
v. Weelden, orgel. 6.00 Metropole-or-
kest. 6.45 Evangelieprediking op Ti-
mor. 7.30 Geestelijke liederen. 7.45
Vakgroep en vrrje organisatie. 8.15
Bijbel en muziek. 9.00 Radiophilh. or
kest. 10.00 Vragen aan voorbijgangers
10.45 Avondoverdenking.
Radio-voetbal voor blinden. Men heeft voor de eerste maal geprobeerd,
of het mogelijk is, blinden van een voetbalwedstrijd te laten genieten. De
beide blinde mannen op de foto dragen kop-telefoons, die één oor vrijla
ten, opdat de dragers de reacties van het publiek zullen kunnen horen. De
verslaggever spreekt in een microfoon, die in een gasmasker is gemon
teerd. De proefneming had een groot succes.
3
EERSTE KLASSE
Eerste district.
Emma—Her roes DVS
ADO—EDO
Sparta—VSV
A j ax—FeJJ enoord
DWS't Gooi
Tweede district.
Xerxes—De Volewijckers
DHGNeptunus
Stormvogels—HBS
DOS—DPC
Excelsior—H3a arlem
Derde district.
Ensch. Boys—Go Ahead
Quick—AGOVV
Be Quick—Tufaaritia
Vitesse—Enschede
Wageningen—NEC
Vierde district.
HelmondiaNAC
Willem II—BW
WV—Helmond
De Baronie—RKTVV
Vijfde district,
Be Quick—HSC
GVAV—Veendam
Achilles—Sneek
Leeuwarden—Emmen
Heerenveen—V eiocitas
3esde district.
Maurits—Brabantia
MVVPSV
Eindhoven—Sp.cl. Emma
Limburg! a—Bleij erheid e
TWEEDE KLASSE.
Tweede klasseA.
Hilversum—De Spartaan
RCH—Zeeburgia
Westfrisia—HVC
De Kennemers—ZFC
AFC—Alkm. Boys
Tweede klasse B.
SDW—Watergraafsmeer
Velsen—TOG
Vriendenschaar—KFC
ZVV—Volendam
DWV-HBC
DERDE KLASSE.
Derde klasse A.
SLTOBloemendaal
Succes—De Meer
De Germaan—GVO
Ahrends—Helder
Derde klasse B.
Rapiditas—Purmersteij n
DTS—Terrasvogels
DEMAlw. Forward
Derde klasse C.
RKVVA—Beverwijk
De Meteoor—WA
SchotenAalsmeer
Derde klasse D.
Hollandia—HRC
ADO '20Schagen
Zaandijk—APGS
VIERDE KLASSE.
Vierde klasse A.
OudesluisW. waard
Texel—Grasshoppers
WatervogelsMFC
Schoor!LSW
N. Niedorp—BKC
Vierde klasse B.
Purmerend—WW
EVC—De Rijp
ZouavenMonnikendam
SEW—St. George
Andijk—Westfriezen
Vierde klasse C.
Alkmaar—USVU
Vitesse '19—Assendelft
Zeevogels—WSV '30
HSV—Vrone
Randers—SCV
EHSVVB
Vierde klasse F.
THB—WE
Fokke—Ontwaakt
Onze GezellenASR
IEV— VI. Vogels
57.
door Tjeerd Adema
Zijn uw vader en moeder nog in le
ven?" vroeg mevrouw.
.Helaas, mevrouw," zei Hans, „zij
zijn beiden overleden. Vader was.."
Irma drukte haar handje op zijn
mond.
Dat is van later zorg," zei ze. „Al
len" zij dreigde hem glimlachend
met haar vinger „als het blijkt, dat
je vader geen directeur-generaal of zo
iets geweest is. wil ik je niet hebben"
„Wat jij krijgt," zei Hans lachend,
.dat is een simpele rayonchef uit een
warenhuis met veertig gulden in de
week en geen cent op zijn spaarbank
boekje."
En jij," zei ze, „bent er nog veel
slechter aan toe. Jij krijgt een doodge
woon winkelmugje met vijf-en-twintig
gulden per week, een spaarduitje
waarvan nog in geen vijf jaar een
uitzet is te kopen en een moedertje,
dat de bruiloft niet kan betalen, hoe
wel ze de beste en liefste moeder is,
die er ooit op de wereld is geweest".
„Kinderen," zei mevrouw Hoogvorst
glimlachend, „laten we er een eind aan
maken, dat wil zeggen, ik kan niet
langer bij jullie blijven, want mijn
plichten roepen mij naar de keuken."
Alsof hij haar woorden wilde onder
strepen, drukte op dat ogenblik de ge-
pensionneerde referendaris van de
Raad van Arbeid op de. knop van een
belletje om zich te beklagen over het
feit, dat hij een hard in plaats van 'n
zacht gekookt ei had gekregen en
daaraan voor de officiersweduwe de
mededeling toe te voegen, dat hij
verwachtte, dat zoiets in de toekomst
niet meer zou gebeuren.
„Lieveling, laten we gezellig samen
lunchen", zei Irma dat wil zeggen,
tegen Hans natuurlijk en niet tegen
den referendaris „ik ga alles klaar
zetten en dan gaan we vanmiddag de
stad in en dan koop ik 'n ring voor je
een schakel van de keten, waarmee ik
je voortaan zal vastbinden' opdat je
nooit meer van me zult weglopen."
„In gouden ketenen geklonken", de
clameerde Hans lachend. „Ik meen mij
te herinneren, dat ik als jongen eens
een toneelstuk van die naam heb zien
opvoeren."
„We gaan lunchen, Hans", zei ze.
Die arme moeder heeft nooit tijd om
eens rustig bij me te zitten. Vind je
't niet fijn, dat we drie dagen vacantie
hebben? Drie dagenIk heb zo'n ge
voel of ik van het front met extra
verlof thuis ben gekomen. Drie volle
dagen! Hoe krijgen we ze om?"
„Ze zullen voorbij zijn vóór we het
weten", zei Hans somber, „en wat er
dan voor ons volgt, daaraan moeten
we maar niet denken. Ik kan me mijn
meisje niet voorstellen als een slavin
van het publiek. Hoedjes jassen op al
lerlei hoofden, smalle en brede, oude
en jonge en altijd maar beleefd blij
ven. Bah, ik moet er niet aan den
ken
„En jij dan," zei ze, „jij als meneer
de rayonchef van schoentjes, hoedjes
en zomertoiletjes, de vraagbaak van
een kring kooplustige dames. Wat zal
ik jaloers zijn."
„Als je maar beleefd tegen me blijft."
zei Hans. „Denk er om, ik kan je rap
porteren."
„Hans, schat van me", zei ze, terwijl
ze op zijn knie ging zitten en de ar
men om zijn hals sloeg, maar me
vrouw Hoogvorst riep beiden in de ge
zellige achterkamer aan tafel.
Na de lunch dwaalden Hans en zijn
meisje door de binnenstad, stonden
voor vele goudsmidswinkels en beke
ken de étalages.
„Kijk," zei hij, naar een witgouden
met diamanten bezette ring wijzend,
„vind je die mooi?"
„Prachtig, Hans", zei ze glimlachend
dan een millioen gewapende Duitsers
ophouden, gekenmerkt door de tra
ditionele distinctieven, behalve dan
dat het hakenkruis van het Derde
Rijk vervangen zou zijn door het
embleem van hamer en sikkel.
Deze strijdmacht zou aangevoerd wor
den door luit.-gen Walter von Seydlitz
en andere officieren van het leger van
veldmaarschalk Frederick von Paulus,
die zich te Stalingrad heeft overgege
ven.
Men neemt natuurlijk aan, dat de be
wapening van dit legioen afkomstig is
van grote fabrieken achter de Oeral.
Men is wat de sterkte van dit legenda
risch legioen betreft tot de schatting
van ongeveer een millioen man geko
men naar aanleiding van het verschil
tussen het van Sovjet-Russische zijde
opgegeven aantal Duitse krijgsgevange
nen en het aantal van drie millioen
Duitse soldaten, dat, naar elke Duitser
gelooft, bij het einde van de vijande
lijkheden in de Sowjet-Ünie vertoefde.
De echtgenote van von Seydlitz, die
in het plaatsje Verden ten zuidoosten
van Bremen woont, heeft alle verhalen
over het communistisch legioen uit
drukkelijk naar het rijk der fantasie
verwezen. Zij vertelde, dat haar man
vertoefde in een krijgsgevangenenkamp
voor generaals, op ongeveer zes kilome
ter afstand van Moskou, dat zij weinig
afwist van de omstandigheden van haar
echtgenoot, doch dat zij wel regelmatig
correspondentie van hem ontving. Bij
von Seydlitz vertoeven in het kamp
veldmaarschalk von Paulus en andere
hoge officieren, die tijdens de oorlog
deelgenomen hebben aan de „vrij
Duitsland"-beweging. „Mijn man zit
achter prikkeldraad en weet niets van
al deze geruchten hem betreffende",
aldus frau von Seydlitz.
Alexander Mcintosh, geboren in
Edinburg, verdiende zijn brood
als letterzetter, tot hij zonder
baantje raakte en met bedelen
aan de kost moest komen.
In lompen gehuld zwierf hij
door Kaapstad, zocht in vuilnis
bakken naar wat van zijn gading
was, raapte sigarettenpeukjes uit
de goot en schooide korsten droog
brood langs de deuren. Verleden
week stierf Alexander op 77-
jarige leeftijd. Zijn nalatenschap
in aandelen en andere waarde
papieren bleek een half millioen
te bedragen
(Ingezonden Mededeling).
„Zullen we maar naar binnen gaan en
hem kopen? Ik zal zeggen, dat ze met
de kwitantie naar meneer Protsinger
kunnen gaan, die geeft natuurlijk wel
een voorschotje."
„In 's hemelsnaam", zei Hans, „be
derf mijn prettige dag niet. Als ik de
naam van die kerel hoor, word ik on
passelijk. Dan liever die president
commissaris, hoe heet ie ook weer?"
„Van Neyenstein,' zei Irma. „Hij
komt dikwijls in de zaak en hij stelt
overal belang is."
„Een fijne vent", zei Hans uit de
grond van zijn hart en hij glimlachte,
want hij dacht onwillekeurig terug
aan zijn H.B.S.-jaren, toen hij als jon
gen met zijn korniuten diverse lera
ren, de „klieren" en de geschikte ke
rels, op dezelfde wijze onder de loupe
had genomen.
Ze kochten in een eenvoudig win
keltje op het Spui twee gladde, gou
den ringen en lieten ze er achter om
er de initialen en de datum in te laten
graveren en van een juist passerenden
eourantenventer voorzag Hans zich
van een middageditie van „De Tele
graaf", die op de voorpagina, onder
een tweekoloms kop, een denderend
relaas van de spannende avonturen in
het warenhuis publiceerde.
„Wat staat er, Hans?" vroeg Irma,
nieuwsgierig over zijn schouder kij
kend. (Wordt vervolgd).