Stad en Omgeving, Haastige spoed is zelden goed In vijf dagen van Alkmaar naar Rotterdam Jhr. de G ant Bijzonder Gerechtshof Proc.-Fiscaal noemt Groen een schurk En getuige deelt een klap uit Maar soms wel gewenst! De Prunus bloeit Alcmaria in de promotie competitie Een „openluchtvoor- voorstelling" Heiloo. Een gevaarlijke reis vol hindernissen Eis: 20 jaar Groen controleerde onderdui kers en gaf adres aan politiek rechercheur. Aan den 36-jarigen A. C. Groen, destijds in dienst der politie, nu zon der beroep, uit Alkmaar was ten las te gelegd, dat hij in Alkmaar en Scha gen, van Augustus 1943 tot Januari 1945, als agent van de vrijwillige hulp politie en daarna als wachtmeester der gemeentepolitie, in vereniging met de wachtmeesters der z.g. Arbeits-Kon- troll Dienst van Maanen en Stuulen controle op onderduikers heeft uitge oefend en aan de rechercheur Willem- se van de politieke dienst te Haarlem, het adres van een zekere Hemme Leeuw heeft opgegeven en vervolgens dienst heeft genomen bij het natio- naal-socialistisch motorcorps. Groen werd reeds in 1935 lid van de NSB. Hij was machine-bankwerker in Den Helder, trad ook toe tot de W.A, en kwam in Maart 1943 bij de hulppo litie. Ook deze verdachte beriep er zich op in opdracht van anderen te hebben gehandeld en nooit iemand te heb ben gearresteerd. In deze zaak waren zes getuigen gedagvaard, waarvan er één niet was verschenen. De agent-rechercheur P. Mantel heeft het proces-verbaal opgemaakt en daarin verwerkt, dat hij persoonlijk Groen als collega in het corps had meegemaakt. Zijn optreden tegen on derduikers was brutaal, van de NSB- superieuren had verdachte de juiste mate van vrijheid van handelen ge kregen. Hij deed zelfs dienst in zijn vrije tijd en was „één van de groot ste slavenjagers" uit de omgeving. Er waren in Alkmaar geen 300 men sen die hem kenden, beweerde ver dachte, maar door een artikeltje in de krant na de bevrijding had hij pas die algemene bekendheid gekregen. De getuige D. Smits, een 27-jarig koopman te Alkmaar, bevond zich op 5 Juli als bezoeker in een café van De Boer te Alkmaar. Verdachte kwam er toen binnen in zwart uniform en vroeg getuige naar zijn papieren, Deze toonde toen schriftelijk bewijs, dat hij van tewerkstelling in Duitsland was vrijgesteld. Hij werd ingesloten in het bureau van politie en op het Arbeidsbureau werd deze vrijstelling kapotgescheurd. Na 3 weken Amers foort werd getuige naar een straflager in Duitsland gezonden. Van de 275 Hollanders die daar heen gebracht zijn stierven er ruim twee honderd. Er kwamen er maar 48 terug. Van het café ging verdachte met getuige naar diens huis. Van huis werd de tocht voortgezet naar het Arbeits- bureau. De fachbemittler werd kwaad. De fachbemittler werd kwaad, om dat getuige zijn papieren niet had laten vernieuwen. Wie hem naar het politie bureau heeft overgebracht wist deze getuige niet precies meer te herinne ren. Verdediger: „Op het Arbeidsbureau is deze getuige pas gearresteerd, niet eerder." De 22-jarige machineperser J. Eg- bergen uit Alkmaar ging in 1943 voor gedwongen uitzending naar Duitsland. Op 11 Maart 1944 liep hij met zijn broer samen op de Bierkdae, waar zij verdachte ontmoetten in uniform en in gezelschap van Stuulen van de AKD. Verdach'/; hield Egbergen aan en nadat hij zijn papieren had ingezien werd hij meegenomen naar het poli tiebureau. De broer werd eveneens door Stuulen gearresteerd. Ze hebben twee maanden in 't concentratiekamp Amersfoort gezeten. In de trein had Groen, die hen transporteerde, nog gezegd: „Ik hoop dat ik je nooit meer terugzie." In een Duits kamp onderging getui ge allerlei wreedheden. In Alkmaar te rug moest getuige zich onder dokters behandeling stellen. Toen verdachte zijn uiteenzetting van het geval gaf en zei in opdracht te hebben gehandeld en niet zelf de ar restatie te hebben verricht, wond de getuige zich zo op, dat hij zich om keerde en den verdachte een klap in het gezicht gaf, waarop hij door den president er op werd attent gemaakt: „U moet zich hier ordelijk gedragen, hier is het geen kamp." In Januari 1944 werd de zoon van H. Leegwater door Stuulen gearres teerd, die, nadat hij had gebeld, was binnengetreden. Buiten bevonden zich nog v. Maanen en Groen. De commies bij de administratie bij de gemeentepolitie, C. H. N. Weel, had het gesprek, dat Groen met de po litieke dienst te Haarlem had gevoerd, mee afgeluisterd. Groen zei toen, dat het hem gelukt was achter het adres van Hemme Leeuw te komen. Hem werd toen geantwoord: „Dat is goed, dan komen we vanavond om hem te arresteren." Getuige had dit aan wachtcomman dant Aarts doorgegeven, die er zorg voor heeft gedragen, dat Leeuw op de hoogte werd gesteld en tijdig de wijk kon nemen. Volgens deze getuige had verdachte geen opdracht van zijn superieuren om de ambtenaren van de Arbeits-Konj troll-Dienst te arresteren. Hij deed dit in zijn vrije tijd. Ook in Den Helder had verdachte deelgenomen aan der gelijke acties en toen was hij eens drie kogels kwijt geraakt, die hij gebruikt had bij een ontvluchtingspoging van een onderduiker. Ook dit werd door Groen ontkend, maar tegenoverde vele halve en hele ontkenningen van verdachte stonden de schriftelijke verklaringen van Van Maanen, die wist, dat Groen zijn diensten aangeboden had en zeide „Laat mij maar meegaan." Ook Stuu len verklaarde, dat Groen steeds van de partij was. Hij ging zelfs mee naar Den Helder om onderduikers en con tractbrekers op te sporen en hij „leef de" als hem dit gelukte. Hij was een fel nationaal-socialist. De laatste maan den, vooral na de invasie in Norman- dië, was Groen minder fel. In Novem ber 1944 was verdachte ontslagen, om dat hij zich aan misbruik van sterke drank schuldig maakte. Het requisitoir. Deze verdachte doet het thans voor komen of hij niet anders geweest zou zijn %an een politie-agent in Alkmaar die de hem gegeven opdrachten uit voerde. Niet hij verrichtte arrestaties, maar deed slechts ondergeschikt werk, aldus mr. Keune in zijn requisitoir. Ik behoef niet te betogen, dat dit ver weer mis is en wat voor een schurk deze verdachte eigenlijk geweest is. Met sterk fanatisme nam hij deel aan de jacht op onderduikers. Uit zijn uit latingen blijkt voldoende met welke haat tegen de goede Nederlanders deze verdachte was bezield. Daarom heb ik deze man betiteld als een „grote schurk". Zijn houding, ook hier op de zitting, is laf. Wanneer ik dit alles zo zie, meen ik niet anders te kunnen requireren dan twintig jaar gevangenis straf nv+ aftrek en levenslange ont zetting uit de rechten. De verdediger, mr. dr. Berkhouwer, riep de grootst mogelijke clementie in. Het Hof doet op 22 Mei a.s. uit spraak. Ook Jacob Slooten stelde zich aan de zijde der Duitsers. In zijn requisitoir wees de procu reur-fiscaal er op, dat Jacob Slooten zich geheel aan de zijde der Duitsers gesteld had. Hij was lid van de NS B, trad tot de Schalkhaar-politie toe en heeft een bijzonder actief deel ge had, door door te geven aan de Ar- beits-kontroll-dienst, wat hij zelf wist. De eis luidde dan ook 12 jaar gevan genisstraf met aftrek en levenslange ontzetting uit de rechten. De 32-jarige Jacob Slooten uit Groot-Schermer was ten laste gelegd, dat hij, na in Augustus 1942 zich te hebben aangesloten bij de vrijwillige hulppolitie te Schalkhaar, in dienst daarvan wachtdiensten heeft verricht bij het Gewestelijk Arbeidsbureau, de Distributiedienst en het Gemeentehuis te Zaandam, deeJ heeft genomen aan het ophalen en arresteren van onder duikers in Zaandam, Alkmaar en Ob- dam. Tot November 1941 dreef hij in Rus tenburg een kruidenierszaak. Hij was lid van de NSB. De zaak ging niet goed meer en toen kwam hij bij zijn schoonvader in Groot-Schermer, waar hij als landarbeider werkzaam was. In 1943 werd hij als agent van de vrijwillige hulppolitie te Zaandam ge- stationneerd en door zijn loslippigheid kwam de AKD aan de weet, dat er in Wogmeer een aantal onderduikers waren. Er zou daar toen door de AK D een razzia worden gehouden. Hier van kreeg de opperwachtmeester van de marechaussee te Alkmaar, die ook deel uitmaakte van de U.P. en ter zit ting als getuige gehoord werd, H. J. Kolenbrander, lucht. Deze zette zich met nog een zestal U.P.-ers in een hinderlaag om de gearresteerde onder- derduikers te ontzetten, maar de groep nam een andere weg en toen moest er anders worden gehandeld. Opperwachtmeester te Obdam moest onderduiken. De gearresteerde onderduikers wer den in Obdam in cellen opgesloten. Kolenbrander stelde zich toen in ver binding met de opperwachtmeester der Rijkspolitie, Th. J. P. Borst, die daar was gestationneerd. Deze stelde zich op. zijn beurt met de burgemeester in verbinding. Het gevolg van een en an der was, dat de cellen werden ontslo- en Borst met de onderduikers onder dook. Borst was toen wel weg, maar de gevolgen voor zijn gezin waren min der prettig. Het gebeurde in Juni 1943. Vrouw en kinderen van Borst werden opgehaald en hebben tot 10 Januari 1944 vastgezeten. Het verweer Verdachte beriep er zich op, dat hij gehandeld had in opdracht van kapi tein Ragut uit Zaandam. Hij was er met twee ambtenaren van de AKD op uitgestuurd om hen de adressen te wijzen. Als getuige in deze zaak werd ook nog gehoord de hulp-politieagent J. Meeldijk. Deze was door het Tribu naal te Alkmaar veroordeeld tot 2 jaar en juist gisteren vrijgekomen. In 1944 was verdachte overgeplaatst naar Alkmaar en in Mei 1944 in Schalkhaar terechtgekomen. Daar werden exercitie-oefeningen gemaakt en onderrricht gegeven in het gebruik der wapenen. In Apeldoorn was hij afgekeurd en in de rijwielreparatie- werkplaats terecht gekomen. Hij droeg het groene uniform van de Duitse Weermacht en was gewapend met een pistool. In 1945 moest hij met de compagnie naar Barneveld, maar toen bleek, dat deze aan het front zou worden inge zet, was verdachte met Meeldijk on dergedoken. De verdediger wees op het verschil in straf van Meeldijk en die welke tegen verdachte werd 'geëist. Hij riep de uiterste clementie in. Het Hof doet over 14 dagen uitspraak. HEDEN: Gulden Vlies, 1,30 uur: Kinder-Meifeest, „De Tovenaar ln 't Elkenbos". 8 uur: Buurtvereniging Lindengracht —Heul. Cinema Amerlcain, 2 uur: Lezing en film door de afdeling sociale zaken van het Ministerie van Landbouw. Wapen van Heemskerk, 7,30 uur: dansen. ZONDAG: Gulden Vlies, 8 uur: Ramblers-feest. Wapen van Heemskerk: 's middags en 's avonds dansen. MAANDAG: Gulden Vlies, 8 uur: H.O.V. Tweede Beethovenconcert, solist Willem An- drlessen. BIOSCOPEN: Victoria: „De Vreemdeling"; 18 jaar. Za terdag 7 en 9,30 uur. Zondag 2, 4,30, 7 en 9,30 uur. Harmonie: „Jericho"; 18 jaar. Zaterdag 7 en 9,30 uur. Zondag 2, 4,30, 7 en 9,30 uur. Cinema Amerlcain: „Land zonder Leven" tot 14 jaar onder geleide. Zaterdag 7 en 9,30 uur. Zondag 2, 4,30, 7 en 9,30 uur. ABT: „V is Victorie", alle leeftijden; 8 uur. Zondag 2, 5 en 8 uur. ALKMAAR 10 Mei 1947. (Alkm. Ex portveiling). Spinazie f 8f 18; Poste lein f 68—f 77; Worteltjes f 12—f 23; Prei f 22f 33; Uien f 16; Asperges f 64 f 211; Meloenen f 9f 30; Radijs f 12 f 19; Selie f 39 en Sla f 16—f 33. Al les per 100 kg, stuks, bos en/of krop. Lang. Groentencentrale, 10 Mei '47. 1900 kg Peen II f 7,40 en III f 5,60; 1120 kg Bieten f 8; 4300 kg Witlof: I f 22,10 en II f 14.10. Dat het woningvraagstuk in Alkmaar een probleem is, waarvoor alle be trokken instanties voorlopig nog geen bevredigende oplossing zien, is wel algemeen bekend. Langzaam, uiterst langzaam, worden de talloze gega digden geholpen en het spreekwoord: „Waar niet is, verliest de keizer zijn recht", wordt hier overduidelijk gedemonstreerd. Toch zijn er inwoners van onze goede stad, die voor die rechten blijven strijden, wat hun goed recht is, maar, wat óók voorkomt, het recht in eigen hand nemen, is niet recht, maar verkeerd. Wij doelen hier in het bijzonder op het z.g.n. „clan destien" betrekken van een leegkomende woning. Het woord clandestien is feitelijk onjuist, want het gaat openlijk genoeg toe. Per slot van rekening komt er toch een verhuiswagen en zo bij te pas, en die kan erg bezwaarlijk passen in het begrip clandestien. Maar goed, clandestien betekent hier „zonder vestigingsvergunning van de huisvestingscommissie". En dat mag niet, dat is te enen male verboden. Nog eergisteren werd een bewoner van de Snaarmanslaan met de sterke arm verwijderd, omdathij zich „clan destien" gevestigd had. En het is een bekend feit, dat de publieke opinie wil, „dat ze de kleine man weten te vinden, maar de groten laten zitten". Toch menen wij, dat die publieke opi nie hier onrechtvaardig oordeelt. Binnenkort namelijk zal ook een in woner van de Wilhelminalaan, de heer H. Brüggeman, uit zijn woning worden gezet, daar hij deze clandestien betrok. Deze affaire deed onder de Alkmaarse bevolking nogal wat stof opwaaien en daarom hebben wij bij beide partijen geinformeerd, zowel bij den heer B„ als bij de commissie. De heer B. beweerde, eind Juli van het vorig jaar, het bewuste huis te hebben gekocht en onmiddellijk een verzoek te hebben ingediend, het zelf te mogen bewonen. Toen hij, na zes weken, nog niets had gehoord, behalve (en dit bij monde van den toenmali- gen secretaris, den heer De Haas) een mededeling, dat zijn geval was aange houden en dat hij spoedig het resultaat zou vernemen, welk resultaat óók uit bleef, er ten einde raad introk, ont ving hij vijf dagen later een schrijven dat, daar zijn vergunning „nog niet" was verstrekt, de gevolgen voor reke ning van den heer B. kwamen. De heer B. merkte op, dat er voor zijn huis geen andere gegadigden waren, dus dat hij niemand benadeelde. Inmiddels is er een half jaar verlopen, waarin o.a. de officier van justitie, mr. Meischke en de commissaris van politie naar de woning reflecteerden. Voor de een was het e.chter te klein, voor de ander te duur, kortom voor alle gegadigden bleek er een bezwaar te bestaan. Echter de zaak is doorgezet en bij vonnis van de rechtbank werd de heer B. bevolen de woning te ontruimen, en een huis aan de Jan van Scorelkade te betrekken, dat inmiddels vrijkwam. En thans staat de heer B. voor de consequenties en moet eruit. Van de zijde der commissie deelde men ons mede, dat de heer B. ver schillende malen mondeling was ge waarschuwd, voor hij zijn huis betrok. Dat echter zes weken zouden zijn ver lopen tussen aanvraag en eerste reac tie, werd ons daar betwist. Men toonde ons echter wél de waarschuwing, die wij hierboven vermeldden, doch niét het aanvraag-formulier, ingediend door den heer B. waaruit een en ander zon neklaar had kunnen blijken. Daarom vragen wij ons af: Waarom was het nodig, dat de vestigingsver gunning destijds zo lang uitbleef, ter wijl toch de toenmalig secretaris den heer B., mededeelde, dat zijn geval aangehouden was? En dat de zaak thans een prestige kwestie is geworden, dat men den heer B. nu wel eruit moét, omdat, wanneer dit niet zou gebeuren, de commissie wel kon inpakken, had voorkomen kunnen worden, indien toentertijd vlotter gewerkt was Indien wij Gorter's dichtersbloed in de aderen hadden, zouden wij de Mei bezin gen in zoetvloeiende regelen en de lof trompet steken over de schoonheid van de rijpende natuur. Helaas, wij kunnen slechts nuchtere feiten constateren, en die aan U melden Zo zagen wij op onze omzwervingen door de stad overal de prunus in bloei staan met wuivende takken in de warme voorjaarswind. De rose en witte bloe- semtrossen staan zwaar in sierlijke vor men en verspreiden hun geur door de straten. Een bijzonder exemplaar staat op de hoek van Lyceumstraat en Korte Ly ceumstraat. Bovei de rose bloesem uit verheffen zich ts..:ken, die witte bloemen dragen. Rose en wit aan één boom. Nooit zagen wij dit eerder, en daarom kunnen wij het alleen maar betreuren, dat over een paar dagen deze schoonheid weer ver gaan zal zijn Naar wij vernemen zullen de vier bestuurderen der verenigingen, die straks de promotie-degradatiewedstrij den zullen spelen, Zondagavond be sprekingen voeren over de samenstel ling van het programma. Het zijn Alcmaria, D.E.C., Holland en vermoe delijk H.B.C. Deze laatste club kan morgen definitief onderaan komen, als ze zelf verliest en Z.V.V. tenminste ge lijk speelt. Mocht morgen deze beslissing vallen, dan zullen de promotiewedstrijden de volgende week Zondag aanvangen. Valt de beslissing a.s. Donderdag, dan begint deze competitie Zondag 25 Mei aanstaande. OUDE KOUSEN MET OUD GELD Tijdens de schoonmaak zijn er blijkbaar hier en daar oude kousen te voorschijn gekomen, waarin zich bankpapier bevond van vóór de geldsanering. Het moge aardig zijn, dergelijk geld als souvenir te bewaren, het Is voor winkeliers uiter mate lastig, als ze de papierjtes als betaalmiddel krijgen aangeboden, het geen de laatste dagen meerdere malen in onze stad voorkwam. Men zijn ge waarschuwd! N.S.-REISAGENTEN BEZOCHTEN ALKMAAR EN VERTROKKEN ALS PROPAGANDISTEN. De Alkmaarse kaasmarkt trok gister reeds vele vreemdelingen, w.o. Fran sen, Denen en Amerikanen. Er was ook een gezelschap reisagenten van de Ne derlandse Spoorwegen uit een twintig tal grote steden uit 't land, die ontvan gen werden door het bestuur van V.V.V. en van deze zijde ondervonden, waaruit de bekende Hollandse gast vrijheid bestaat. Voor de meesten hunner was het be zoek aan de kaasmarkt en alles wat daar aan vast zit, alsmede aan de ove rige bezienswaardigheden van Alkmaar een openbaring en zij gaven hieraan uiting door hun volle tevredenheid te betuigen over hun bezoek aan onze st-d. Des middags maakten zij een excursie naar Bergen en Bergen aan Zee, waar de verschillende attracties voor vacantiegangers in ogenschouw genomen werden en zij zich een half uurtje'konden neer vleien op het reeds warme zand van het Noordzeestrand. Alvorens naar hun haardsteden te rug te keren er was er zelfs een uit het verre Maastricht werd hun in Kinheim een diner aangeboden, waar hun woordvoerder dank bracht voor de genoten stvrijheid, die niet onder deed voor die van hun resp. woonplaatsen en gaven zij de verze kering, dat zij als propagandisten van Alkmaar en de schone duinstreek huiswaarts keerden. Wij twijfelen er niet aan, of dit bezoek en de zorg hier aan door V.V.V. besteedt, zal ruim schoots zijn vruchten afwerpen. CRESCENDO. Wegens enorm succes van haar vo rige concert, gegeven 26 Maart j.l., zal de Accordeonvereniging „Crescendo" een grote uitvoering geven met haar muzikale cabaret en ditmaal met me dewerking van het Enkhuizer accor deonorkest, Dit belooft weer een pracht avond te worden, die zal wor den besloten met een gezellig bal o.l.v. de „Black Birds". Zie verder adverten tie. Wij zijn op het gebied van toneel en alles wat daartoe gerekend kan worden in het algemeen niet ver wend. Er zijn hier in verloop van tijd heel wat beroeps- en dilettanten-ge zelschappen opgetreden, die ons van goede kunst hebben doen genieten, maar er zijn er ook zeer vele geweest waarbij stuk of spelers zich allesbe halve van een artistieke zijde deden kennen. Wat evenwel te zeggen van een hoofdrolspeler, die tot zijn partner op de planken zegt: „man ga weg, Je maakt me zemelappig" en die even later bij het publiek informeert of hij hem zijn mede-artist maar niet liever een „mep op z'n puntneus" zal geven Wat te zeggen van de mannelijke held uit het stuk, die op het toneel een vuurtje stookt, dat met de brand spuit gaat blussen en de waterstraal brutaalweg op de toeschouwers richt. En wat te denken van het publiek zelf als het bij alles wat er op het to neel gebeurt van pret staat te schreeu wen. Waar en wanneer dat alles gebeurd is. Niet bij de laatste abonnementsvoor stelling en ook niet bij de uitvoering van Cantecleer. Het was in een middagvoorstelling en het geschiedde op de Mient in een poppenkast van de Rotterdamse onder nemer. En het publiek bestond uit een paar honderd enthousiaste kinderen die mee schreeuwden en meezongen als Jan Klaassen dat gebood en die met alle avonturen van den held van het kindertoneel weer van ganser harte hebben meegeleefd. MEDEDELING. In het gemeenteblad van Alkmaar nr. 1918 is opgenomen het besluit van de Gemeenteraad van 18 December 1946 tot vaststelling van een Verorde ning op het heffen en invorderen van een plaatselijke belasting op de ge bouwde en de ongebouwde eigendom men (voor het jaar 1947). Alkmaar, 9 Mei 1947. Burgemeester en wethouder van Alkmaar, G. van Slingerland,lo.-burgem. R. Veendorp, secretaris.. H.S.V.-PROGRAMMA. Allereerst willen wij de aandacht vestigen op de wedstrijd van H.S.V. II tegen de Foresters I. Dit is een derby die op het Foresters-terrein gespeeld wordt. De vorige ontmoeting op het H.S.V. - terrein gespeeld, trok geweldige be langstelling en werd door Foresters ge wonnen. Nu Foresters als het ware niet meer mag verliezen om zich als kam pioen te kunnen laten uitroepen, hangt er ook veel van deze ontmoeting af. Het kan er dus spannen, morgen aan de Straatweg! H.S.V. I ontvangt Vrone I. De wed strijd in St. Pancras is er één gewor den van minder prettige verhouding; hetgeen naar wij hopen, morgen goed gemaakt kan worden, door een pittige wedstrijd te spelen en deze op spor tieve wijze ten einde te brengen. Wij houden het echter op de thuisclub. SANS ATOUT ORGANISEERT EEN OPEN DRIVE. Zaterdag a.s. speelt Sans Atout een open bridge-drive in de Rustende Jager. Naar wij vernemen, kan een ieder daar aan deelnemen en reeds velen hebben inceschreven. Wij wensen Sans Atout veel succes toe! DE BOOMEN GEROOID. Op de meest vakkundige wijze zijn de bomen aan de Heerenweg en enkele aan de Straatweg gerooid. Uit alles is gebleken, dat hier vaklui aan het werk zijn geweest. Aan de Heerenweg zijn reeds nieuwe jonge bomen aangebracht. HEDENAVOND VOLKSSPELEN. De wedstrijden van de Bevrijdings feesten worden hedenmiddag, naar het zich laat aanzien, onder goed weer gehouden. Om half drie vangen de kin derwedstrijden aan op het Gem. sport terrein en hedenavond om 7 uur wor den de volksspelen voor de groteren gehouden. W. verwachten veel belang stelling! Het opschrift van deze reisbeschrij ving doet onwillekeurig denken aan de tijd van de diligences. En toch, zo lang is het nog niet ge leden, dat één onzer bekende stadge noten, de heer H. Ringers, van Alk maar naar zijn toenmalige woonplaats. Rotterdam, vertrok en dat hij er le vend en wel arriveerde en ook dat was eigenlijk nog een wonder maar precies vijf dagen werk had om er te komen. Nu wij weer in de herdenkingsda gen van de brutale overval op ons land leven, is deze geschiedenis dubbel in teressant en wij willen gaarne enige plaatsruimte afstaan om ze in onze courant te publiceren. Dagen van spanning. Men weet in welke toestand wij, Hollanders, toen verkeerden. Niet al leen in Alkmaar, maar in het gehele land zelfs in ons leger zaten de spionnen, niet alleen Duitsers, maar ook Nederlanders althans mensen, die zich zo durfden noemen en het was net of die er van afwisten, dat er binnen afzienbare tijd iets bijzonders zou gebeuren. Toen de familie Ringers op 27 April te Rotterdam bijeen was, vertelde de heer Th. A. Ringers hoe hij in een scheersalon slechts Duitsers had aan getroffen, die fluisterend gesprekken voerden, welke, in de tijd dat Noor wegen en Denemarken reeds overval len waren, de indruk wekten, dat men verwachtte, dat ook hier iets zou kun nen gebeuren en het feit, dat één der bedienden toen er een Engelsman bin nenkwam, plotseling Engels bleek te spreken, wekte nog meer de indruk, dat er hier meer van een spionnage- nest dan van een kapperszaak kon worden gesproken. Was onze regering voorbereid? De vraag of onze regering op een dergelijke overval was voorbereid maakte die middag een gesprek in de familiekring uit. Werd er voldoende op een clandes tiene invoer van wapens gelet? De vraag was niet overbodig, want verscheidene kolenschepen bleken la ter voldoende te zijn gecontroleerd en een z.g. Zweeds schip, dat drie weken aan een boei in de Maas had gelegen, bleek later mitrailleurs en Duitse sol daten te hebben verborgen. De heer J. A. Ringers, de oud-mi- nister, die toentertijd directeur van de N.I.S. was, deelde mede, dat hij de Nederlandse regering zijn diensten had aangeboden voor de noodzakelijke inundaties. Hij vreesde, dat de grote betonweg van Rotterdam naar Den Haag wel eens gebruikt zou kunnen worden voor het neerlaten van para chutisten en had zijn zoon naar de Fokkerfabrieken gezonden om gege vens ten opzichte van de beste afstand waarop men op deze weg palen zou kunnen plaatsen. Het gevaar was niet denk beeldig. Dat de regering voor deze waar schuwing niet doof was gebleven, bleek den heer H. Ringers, toen hij zich op 8 Mei per auto van Rotterdam naar Alkmaar begaf. Even voorbij Overschie stonden tal rijke vrachtauto's en rioolbuizen op de weg. De ministers van Oorlog en van Waterstaat waren reeds actief, maar op de diverse bureaux kon de opdracht niet snel genoeg verwerkt worden. Er was geen tijd meer voor net hakken van gaten, zodat de weg eenvoudig gebarricadeerd werd. En werkelijk niet te vroeg, want toen de heer R. twee dagen later zijn reis van Alkmaar naar Rotterdam maakte, waren Duitse parachutisten bezig al die wagens uit de weg of beter ge zegd van de weg te ruimen. Dat was vlak na de overval en op dat tijdstip begon dan ook de sensa tionele tocht waarover wij in een kor te serie feuilletons het een en ander willen vertellen. Reisplannen. De dag na de overval was zoals in elk Hollands gezin voor de fa milie R. een dag van grote onzeker heid. De oudste zoon van den heer Th. A. Ringers, die na een aanrijding door 'n vrachtauto, nog niet eens goed her steld was, achtte het zijn plicht on middellijk naar z'n regiment in Amers foort te vertrekken. Hij ging per auto omdat er geen treinen liepen en toen deze wagen in de middag ongehin derd terugkwam, besloot de heer H. Ringers zich nog diezelfde middag met een der fabriekschauffeurs, die zich daartoe ter beschikking stelde, naar zijn woningin Rotterdam te begeven. Hij werd vergezeld door juffrouw Celia van het kantoor, wier ouders in Rotterdam woonden en, zoals te begrijpen was, werd de wagen onder weg herhaaldelijk door Nederlandse militairen gecontroleerd. Over het Noordzee-Kanaal moest de weg naar IJmuiden worden genomen en de autotocht eindigde doordat alle bij het viaduct aangekomen wagen gevorderd werden. Piet, de chauffeur, moest er bij blij ven en hoewel hij de fonkelnieuwe wagen na vijf dagen vrijwel onbescha digd terugbracht, had hij in die tijd hard moeten werken, weing eten gekregen en tevens last ondervonden van de grote koffer, welker inhoud al le militairen interesseerde en die hij zonder sleutel niet kon openen. Tussen twee haakjes zij hier vermeld, dat men o.a. ook deze auto tot vlak vóór de bevrijding voor de landwachters verborgen heeft kunnen houden. Hoe moeilijk het was en hoe Daar liepen nu de beide passagiers op de eindeloos lijkende weg naar Velsen en tot overmaat van ramp kwam de heer R. bij het overnemen van haar koffer tot de ontdekking, dat de leergierige juffrouw Celia deze vol zware studieboeken gestopt had. Geen wonder, dat het vrouwelijk deel van het kleine gezelschap maar voorstelde naar A91kmaar terug te ke ren, maar het mannelijke deel had in tussen uitgerekend, dat er van de 100 km. naar Rotterdam al 20 achter de rug waren en bracht, ter versterking van zijn pleidooi om maar door te zetten, het op dat ogenblik inderdaad aanlokkelijke vooruitzicht naar vo ren, dat zich op de weg door 't schone Kennemerland talloze cafétjes bevonden, waar naar thee verlangende, vermoeide en dorstige passanten een comfortabel zitje konden vindey. Juffrouw Celia liet zich overhalen en verder ging de tocht langs vele militaire auto's, waarvan de chauffeurs weigerden voetgangers mee te nemen en, tot overmaat van ramp, was het net of de gezellige theegelegenheden plotseling van de aardbodem waren verdwenen. Hulp in de nood. Het moreel van de kleine groep zak te tot beneden het nulpunt, maar als de nood het hoogst is, is de redding nabij en deze verscheen in de gedaan te van een oude vrachtauto, die vrij gelaten was voor het vervoer van pharmaceutische artikelen en waarvan de chauffeur bereid bleek de moede reizigers mee te nemen. Hij wrong zijn zoontje tussen zijn buik en het stuurrad en nam juffrouw Celia naast zich. De heer R. kon er met een beetje goede wil ook nog bijgeperst worden maar dan moest de deur open blijven en zo vertrok het bonte gezelschap in de richting Westerveld, inderdaad niet een oord waar men gewoonlijk voor zijn plezier naar toe wordt gereden. (Wordt vervolgd.) (Vervolg van pag. 1) De oud-minister van onderwi, Bolkestein, gaf als zijn mening 1 ren, dat jhr. de Geer er zeer ve san gedaan heeft door naar Nee te gaan in plaats van naar Indi was afgesproken. Ten aanzien van de brochure getuige het moreel fnuikend, da gesproken werd over onderha gen met Duitsland, alsof het gir besprekingen tussen gelijkw! partijen. President: Verdachte kreeg vó aftreden als minister-presider Londen het grootkruis van C Nassau. Hoe zou uw advies h trent aan de Kroon thans luiden Getuige: Ik zou een ongunstig uitbrengen. De Duitse getuige Otto Bene klaarde o.m. dat men in Duitse gen er in politiek opzicht een waarde aan hechtte dat jhr. de naar Nederland terugkeerde. De naamste reden was echter, dat n geen nadeel in zag „den ouden ma zijn familie te laten terugkeren" De president vraagt aan prof. brandy of hij nog van mening i de terugkeer van een hoogge] Heden overleed in de volle zekerheid des geloofs, onze innig geliefde Echtgenoot Vader, Behuwd- en Grootvader, de Heer TEUNIS WOLZAK, echtgenoot van Alida Johanna Hoogeveen, eerder weduwnaar van Maartje Kostelijk in de ouderdom van 69 jaar. Alkmaar, A. J WOLZAK— HOOGEVEEN. M J. WOLZAK J WOLZAK, li WOLZAK—VOS. H WOLZAK. T. WOLZAK— STEENSMA. Weespercarspel, T. WOLZAK J. WOLZAK— TENKINK. Alkmaar, T HIEMINGA— WOLZAK. F. HIEMINGA. Roermond, G WOLZAK. JWOLZAK— VEENSTRA. Amsterdam, N. WOLZAK. Enkhuizen, J WOLZAK. G. WOLZAK—KRUL. Alkmaar, J. WOLZAK W. WOLZAK en Verloofde. A. WOLZAK. En Kleinkinderen. Alkmaar, 8 Mei 1947. Mient 20. De teraardebestelling zal D.V. plaats heb ben Maandag 12 Mei, des nam. 2 uur vanaf het Sterfhuis, op de Algemene Begraaf plaats. Heden overleed, na een kortstondig lijden, onze innig geliefde Vrouw, Moeder, Be huwd- en Grootmoe der, Mevr. SIJTJE TEENSMA— geb. REZELMAN, in de ouderdom van 78 jaar. Alkmaar: L. TEENSMA. Eenigenburg: R. L. R SCHOORL TEENSMA. G. SCHOORL. Amersfoort: M C. G JONKER— TEENSMA. J. JONKER en Kleinkinderen. Alkmaar, 9 Mei 1947. Costerstraat 11. De begrafenis zal plaats hebban a.s. Dinsdag op de Ge meentebegraafplaats. Vertrek van het sterf huis voorm. elf uur. Bij mijn vertrek naar Indië groet ik al mijn vriendan en bekenden. cees piet, a/b. Johan van Olden- barneveldt. Bij het hoogheem- Raadschap noord hollands noorder kwartier te Alkmaar kan worden geplaatst EEN GEROUTINEERDE TYPISTE. Sollicitaties met opgave rfï, verlangd salaris te vi aan c'en ingenieur T1 "et Hoogheemraad- welaPio Rennemerstraat- WeS 13 te Alkmaar, Ék

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 2