Stad en Omgeving,
Haastige spoed is zelden goed
In vijf dagen van Alkmaar
naar Rotterdam
Jhr. de G
ant
Bijzonder Gerechtshof
Proc.-Fiscaal noemt Groen een schurk
En getuige deelt een klap uit
Maar soms wel gewenst!
De Prunus bloeit
Alcmaria in de promotie
competitie
Een „openluchtvoor-
voorstelling"
Heiloo.
Een gevaarlijke reis vol hindernissen
Eis: 20 jaar
Groen controleerde onderdui
kers en gaf adres aan politiek
rechercheur.
Aan den 36-jarigen A. C. Groen,
destijds in dienst der politie, nu zon
der beroep, uit Alkmaar was ten las
te gelegd, dat hij in Alkmaar en Scha
gen, van Augustus 1943 tot Januari
1945, als agent van de vrijwillige hulp
politie en daarna als wachtmeester der
gemeentepolitie, in vereniging met de
wachtmeesters der z.g. Arbeits-Kon-
troll Dienst van Maanen en Stuulen
controle op onderduikers heeft uitge
oefend en aan de rechercheur Willem-
se van de politieke dienst te Haarlem,
het adres van een zekere Hemme
Leeuw heeft opgegeven en vervolgens
dienst heeft genomen bij het natio-
naal-socialistisch motorcorps.
Groen werd reeds in 1935 lid van de
NSB. Hij was machine-bankwerker in
Den Helder, trad ook toe tot de W.A,
en kwam in Maart 1943 bij de hulppo
litie.
Ook deze verdachte beriep er zich
op in opdracht van anderen te hebben
gehandeld en nooit iemand te heb
ben gearresteerd. In deze zaak waren
zes getuigen gedagvaard, waarvan er
één niet was verschenen.
De agent-rechercheur P. Mantel
heeft het proces-verbaal opgemaakt en
daarin verwerkt, dat hij persoonlijk
Groen als collega in het corps had
meegemaakt. Zijn optreden tegen on
derduikers was brutaal, van de NSB-
superieuren had verdachte de juiste
mate van vrijheid van handelen ge
kregen. Hij deed zelfs dienst in zijn
vrije tijd en was „één van de groot
ste slavenjagers" uit de omgeving.
Er waren in Alkmaar geen 300 men
sen die hem kenden, beweerde ver
dachte, maar door een artikeltje in de
krant na de bevrijding had hij pas die
algemene bekendheid gekregen.
De getuige D. Smits, een 27-jarig
koopman te Alkmaar, bevond zich op
5 Juli als bezoeker in een café van
De Boer te Alkmaar. Verdachte kwam
er toen binnen in zwart uniform en
vroeg getuige naar zijn papieren, Deze
toonde toen schriftelijk bewijs, dat
hij van tewerkstelling in Duitsland
was vrijgesteld. Hij werd ingesloten
in het bureau van politie en op het
Arbeidsbureau werd deze vrijstelling
kapotgescheurd. Na 3 weken Amers
foort werd getuige naar een straflager
in Duitsland gezonden.
Van de 275 Hollanders die daar heen
gebracht zijn stierven er ruim twee
honderd. Er kwamen er maar 48 terug.
Van het café ging verdachte met
getuige naar diens huis. Van huis werd
de tocht voortgezet naar het Arbeits-
bureau.
De fachbemittler werd kwaad.
De fachbemittler werd kwaad, om
dat getuige zijn papieren niet had laten
vernieuwen. Wie hem naar het politie
bureau heeft overgebracht wist deze
getuige niet precies meer te herinne
ren.
Verdediger: „Op het Arbeidsbureau
is deze getuige pas gearresteerd, niet
eerder."
De 22-jarige machineperser J. Eg-
bergen uit Alkmaar ging in 1943 voor
gedwongen uitzending naar Duitsland.
Op 11 Maart 1944 liep hij met zijn
broer samen op de Bierkdae, waar zij
verdachte ontmoetten in uniform en in
gezelschap van Stuulen van de AKD.
Verdach'/; hield Egbergen aan en
nadat hij zijn papieren had ingezien
werd hij meegenomen naar het poli
tiebureau. De broer werd eveneens
door Stuulen gearresteerd. Ze hebben
twee maanden in 't concentratiekamp
Amersfoort gezeten. In de trein had
Groen, die hen transporteerde, nog
gezegd: „Ik hoop dat ik je nooit meer
terugzie."
In een Duits kamp onderging getui
ge allerlei wreedheden. In Alkmaar te
rug moest getuige zich onder dokters
behandeling stellen.
Toen verdachte zijn uiteenzetting
van het geval gaf en zei in opdracht te
hebben gehandeld en niet zelf de ar
restatie te hebben verricht, wond de
getuige zich zo op, dat hij zich om
keerde en den verdachte een klap in
het gezicht gaf, waarop hij door den
president er op werd attent gemaakt:
„U moet zich hier ordelijk gedragen,
hier is het geen kamp."
In Januari 1944 werd de zoon van
H. Leegwater door Stuulen gearres
teerd, die, nadat hij had gebeld, was
binnengetreden. Buiten bevonden zich
nog v. Maanen en Groen.
De commies bij de administratie bij
de gemeentepolitie, C. H. N. Weel,
had het gesprek, dat Groen met de po
litieke dienst te Haarlem had gevoerd,
mee afgeluisterd. Groen zei toen, dat
het hem gelukt was achter het adres
van Hemme Leeuw te komen. Hem
werd toen geantwoord: „Dat is goed,
dan komen we vanavond om hem te
arresteren."
Getuige had dit aan wachtcomman
dant Aarts doorgegeven, die er zorg
voor heeft gedragen, dat Leeuw op de
hoogte werd gesteld en tijdig de wijk
kon nemen.
Volgens deze getuige had verdachte
geen opdracht van zijn superieuren om
de ambtenaren van de Arbeits-Konj
troll-Dienst te arresteren. Hij deed dit
in zijn vrije tijd. Ook in Den Helder
had verdachte deelgenomen aan der
gelijke acties en toen was hij eens drie
kogels kwijt geraakt, die hij gebruikt
had bij een ontvluchtingspoging van
een onderduiker.
Ook dit werd door Groen ontkend,
maar tegenoverde vele halve en hele
ontkenningen van verdachte stonden
de schriftelijke verklaringen van Van
Maanen, die wist, dat Groen zijn
diensten aangeboden had en zeide
„Laat mij maar meegaan." Ook Stuu
len verklaarde, dat Groen steeds van
de partij was. Hij ging zelfs mee naar
Den Helder om onderduikers en con
tractbrekers op te sporen en hij „leef
de" als hem dit gelukte. Hij was een
fel nationaal-socialist. De laatste maan
den, vooral na de invasie in Norman-
dië, was Groen minder fel. In Novem
ber 1944 was verdachte ontslagen, om
dat hij zich aan misbruik van sterke
drank schuldig maakte.
Het requisitoir.
Deze verdachte doet het thans voor
komen of hij niet anders geweest zou
zijn %an een politie-agent in Alkmaar
die de hem gegeven opdrachten uit
voerde. Niet hij verrichtte arrestaties,
maar deed slechts ondergeschikt werk,
aldus mr. Keune in zijn requisitoir. Ik
behoef niet te betogen, dat dit ver
weer mis is en wat voor een schurk
deze verdachte eigenlijk geweest is.
Met sterk fanatisme nam hij deel aan
de jacht op onderduikers. Uit zijn uit
latingen blijkt voldoende met welke
haat tegen de goede Nederlanders deze
verdachte was bezield. Daarom heb
ik deze man betiteld als een „grote
schurk". Zijn houding, ook hier op de
zitting, is laf. Wanneer ik dit alles zo
zie, meen ik niet anders te kunnen
requireren dan twintig jaar gevangenis
straf nv+ aftrek en levenslange ont
zetting uit de rechten.
De verdediger, mr. dr. Berkhouwer,
riep de grootst mogelijke clementie
in.
Het Hof doet op 22 Mei a.s. uit
spraak.
Ook Jacob Slooten stelde zich
aan de zijde der Duitsers.
In zijn requisitoir wees de procu
reur-fiscaal er op, dat Jacob Slooten
zich geheel aan de zijde der Duitsers
gesteld had. Hij was lid van de NS
B, trad tot de Schalkhaar-politie toe
en heeft een bijzonder actief deel ge
had, door door te geven aan de Ar-
beits-kontroll-dienst, wat hij zelf wist.
De eis luidde dan ook 12 jaar gevan
genisstraf met aftrek en levenslange
ontzetting uit de rechten.
De 32-jarige Jacob Slooten uit
Groot-Schermer was ten laste gelegd,
dat hij, na in Augustus 1942 zich te
hebben aangesloten bij de vrijwillige
hulppolitie te Schalkhaar, in dienst
daarvan wachtdiensten heeft verricht
bij het Gewestelijk Arbeidsbureau, de
Distributiedienst en het Gemeentehuis
te Zaandam, deeJ heeft genomen aan
het ophalen en arresteren van onder
duikers in Zaandam, Alkmaar en Ob-
dam.
Tot November 1941 dreef hij in Rus
tenburg een kruidenierszaak. Hij was
lid van de NSB. De zaak ging niet
goed meer en toen kwam hij bij zijn
schoonvader in Groot-Schermer, waar
hij als landarbeider werkzaam was.
In 1943 werd hij als agent van de
vrijwillige hulppolitie te Zaandam ge-
stationneerd en door zijn loslippigheid
kwam de AKD aan de weet, dat er
in Wogmeer een aantal onderduikers
waren. Er zou daar toen door de AK
D een razzia worden gehouden. Hier
van kreeg de opperwachtmeester van
de marechaussee te Alkmaar, die ook
deel uitmaakte van de U.P. en ter zit
ting als getuige gehoord werd, H. J.
Kolenbrander, lucht. Deze zette zich
met nog een zestal U.P.-ers in een
hinderlaag om de gearresteerde onder-
derduikers te ontzetten, maar de groep
nam een andere weg en toen moest
er anders worden gehandeld.
Opperwachtmeester te Obdam
moest onderduiken.
De gearresteerde onderduikers wer
den in Obdam in cellen opgesloten.
Kolenbrander stelde zich toen in ver
binding met de opperwachtmeester der
Rijkspolitie, Th. J. P. Borst, die daar
was gestationneerd. Deze stelde zich
op. zijn beurt met de burgemeester in
verbinding. Het gevolg van een en an
der was, dat de cellen werden ontslo-
en Borst met de onderduikers onder
dook.
Borst was toen wel weg, maar de
gevolgen voor zijn gezin waren min
der prettig. Het gebeurde in Juni 1943.
Vrouw en kinderen van Borst werden
opgehaald en hebben tot 10 Januari
1944 vastgezeten.
Het verweer
Verdachte beriep er zich op, dat hij
gehandeld had in opdracht van kapi
tein Ragut uit Zaandam. Hij was er
met twee ambtenaren van de AKD op
uitgestuurd om hen de adressen te
wijzen.
Als getuige in deze zaak werd ook
nog gehoord de hulp-politieagent J.
Meeldijk. Deze was door het Tribu
naal te Alkmaar veroordeeld tot 2 jaar
en juist gisteren vrijgekomen.
In 1944 was verdachte overgeplaatst
naar Alkmaar en in Mei 1944 in
Schalkhaar terechtgekomen. Daar
werden exercitie-oefeningen gemaakt
en onderrricht gegeven in het gebruik
der wapenen. In Apeldoorn was hij
afgekeurd en in de rijwielreparatie-
werkplaats terecht gekomen. Hij droeg
het groene uniform van de Duitse
Weermacht en was gewapend met een
pistool.
In 1945 moest hij met de compagnie
naar Barneveld, maar toen bleek, dat
deze aan het front zou worden inge
zet, was verdachte met Meeldijk on
dergedoken.
De verdediger wees op het verschil
in straf van Meeldijk en die welke
tegen verdachte werd 'geëist. Hij riep
de uiterste clementie in. Het Hof doet
over 14 dagen uitspraak.
HEDEN:
Gulden Vlies, 1,30 uur: Kinder-Meifeest,
„De Tovenaar ln 't Elkenbos".
8 uur: Buurtvereniging Lindengracht
—Heul.
Cinema Amerlcain, 2 uur: Lezing en film
door de afdeling sociale zaken van
het Ministerie van Landbouw.
Wapen van Heemskerk, 7,30 uur: dansen.
ZONDAG:
Gulden Vlies, 8 uur: Ramblers-feest.
Wapen van Heemskerk: 's middags en
's avonds dansen.
MAANDAG:
Gulden Vlies, 8 uur: H.O.V. Tweede
Beethovenconcert, solist Willem An-
drlessen.
BIOSCOPEN:
Victoria: „De Vreemdeling"; 18 jaar. Za
terdag 7 en 9,30 uur. Zondag 2, 4,30,
7 en 9,30 uur.
Harmonie: „Jericho"; 18 jaar. Zaterdag 7
en 9,30 uur. Zondag 2, 4,30, 7 en
9,30 uur.
Cinema Amerlcain: „Land zonder Leven"
tot 14 jaar onder geleide. Zaterdag
7 en 9,30 uur. Zondag 2, 4,30, 7 en
9,30 uur.
ABT: „V is Victorie", alle leeftijden;
8 uur. Zondag 2, 5 en 8 uur.
ALKMAAR 10 Mei 1947. (Alkm. Ex
portveiling). Spinazie f 8f 18; Poste
lein f 68—f 77; Worteltjes f 12—f 23;
Prei f 22f 33; Uien f 16; Asperges f 64
f 211; Meloenen f 9f 30; Radijs f 12
f 19; Selie f 39 en Sla f 16—f 33. Al
les per 100 kg, stuks, bos en/of krop.
Lang. Groentencentrale, 10 Mei '47.
1900 kg Peen II f 7,40 en III f 5,60; 1120
kg Bieten f 8; 4300 kg Witlof: I f 22,10
en II f 14.10.
Dat het woningvraagstuk in Alkmaar een probleem is, waarvoor alle be
trokken instanties voorlopig nog geen bevredigende oplossing zien, is wel
algemeen bekend. Langzaam, uiterst langzaam, worden de talloze gega
digden geholpen en het spreekwoord: „Waar niet is, verliest de keizer zijn
recht", wordt hier overduidelijk gedemonstreerd. Toch zijn er inwoners van
onze goede stad, die voor die rechten blijven strijden, wat hun goed recht
is, maar, wat óók voorkomt, het recht in eigen hand nemen, is niet
recht, maar verkeerd. Wij doelen hier in het bijzonder op het z.g.n. „clan
destien" betrekken van een leegkomende woning. Het woord clandestien is
feitelijk onjuist, want het gaat openlijk genoeg toe. Per slot van rekening
komt er toch een verhuiswagen en zo bij te pas, en die kan erg bezwaarlijk
passen in het begrip clandestien. Maar goed, clandestien betekent hier
„zonder vestigingsvergunning van de huisvestingscommissie". En dat mag
niet, dat is te enen male verboden.
Nog eergisteren werd een bewoner
van de Snaarmanslaan met de sterke
arm verwijderd, omdathij zich „clan
destien" gevestigd had. En het is een
bekend feit, dat de publieke opinie
wil, „dat ze de kleine man weten te
vinden, maar de groten laten zitten".
Toch menen wij, dat die publieke opi
nie hier onrechtvaardig oordeelt.
Binnenkort namelijk zal ook een in
woner van de Wilhelminalaan, de heer
H. Brüggeman, uit zijn woning worden
gezet, daar hij deze clandestien betrok.
Deze affaire deed onder de Alkmaarse
bevolking nogal wat stof opwaaien en
daarom hebben wij bij beide partijen
geinformeerd, zowel bij den heer B„
als bij de commissie.
De heer B. beweerde, eind Juli van
het vorig jaar, het bewuste huis te
hebben gekocht en onmiddellijk een
verzoek te hebben ingediend, het zelf
te mogen bewonen. Toen hij, na zes
weken, nog niets had gehoord, behalve
(en dit bij monde van den toenmali-
gen secretaris, den heer De Haas) een
mededeling, dat zijn geval was aange
houden en dat hij spoedig het resultaat
zou vernemen, welk resultaat óók uit
bleef, er ten einde raad introk, ont
ving hij vijf dagen later een schrijven
dat, daar zijn vergunning „nog niet"
was verstrekt, de gevolgen voor reke
ning van den heer B. kwamen. De heer
B. merkte op, dat er voor zijn huis
geen andere gegadigden waren, dus dat
hij niemand benadeelde. Inmiddels is
er een half jaar verlopen, waarin o.a.
de officier van justitie, mr. Meischke
en de commissaris van politie naar de
woning reflecteerden. Voor de een was
het e.chter te klein, voor de ander te
duur, kortom voor alle gegadigden
bleek er een bezwaar te bestaan.
Echter de zaak is doorgezet en bij
vonnis van de rechtbank werd de heer
B. bevolen de woning te ontruimen, en
een huis aan de Jan van Scorelkade te
betrekken, dat inmiddels vrijkwam.
En thans staat de heer B. voor de
consequenties en moet eruit.
Van de zijde der commissie deelde
men ons mede, dat de heer B. ver
schillende malen mondeling was ge
waarschuwd, voor hij zijn huis betrok.
Dat echter zes weken zouden zijn ver
lopen tussen aanvraag en eerste reac
tie, werd ons daar betwist. Men toonde
ons echter wél de waarschuwing, die
wij hierboven vermeldden, doch niét
het aanvraag-formulier, ingediend door
den heer B. waaruit een en ander zon
neklaar had kunnen blijken.
Daarom vragen wij ons af: Waarom
was het nodig, dat de vestigingsver
gunning destijds zo lang uitbleef, ter
wijl toch de toenmalig secretaris den
heer B., mededeelde, dat zijn geval
aangehouden was?
En dat de zaak thans een prestige
kwestie is geworden, dat men den heer
B. nu wel eruit moét, omdat, wanneer
dit niet zou gebeuren, de commissie
wel kon inpakken, had voorkomen
kunnen worden, indien toentertijd
vlotter gewerkt was
Indien wij Gorter's dichtersbloed in de
aderen hadden, zouden wij de Mei bezin
gen in zoetvloeiende regelen en de lof
trompet steken over de schoonheid van
de rijpende natuur.
Helaas, wij kunnen slechts nuchtere
feiten constateren, en die aan U melden
Zo zagen wij op onze omzwervingen
door de stad overal de prunus in bloei
staan met wuivende takken in de warme
voorjaarswind. De rose en witte bloe-
semtrossen staan zwaar in sierlijke vor
men en verspreiden hun geur door de
straten.
Een bijzonder exemplaar staat op de
hoek van Lyceumstraat en Korte Ly
ceumstraat.
Bovei de rose bloesem uit verheffen
zich ts..:ken, die witte bloemen dragen.
Rose en wit aan één boom. Nooit zagen
wij dit eerder, en daarom kunnen wij
het alleen maar betreuren, dat over een
paar dagen deze schoonheid weer ver
gaan zal zijn
Naar wij vernemen zullen de vier
bestuurderen der verenigingen, die
straks de promotie-degradatiewedstrij
den zullen spelen, Zondagavond be
sprekingen voeren over de samenstel
ling van het programma. Het zijn
Alcmaria, D.E.C., Holland en vermoe
delijk H.B.C. Deze laatste club kan
morgen definitief onderaan komen, als
ze zelf verliest en Z.V.V. tenminste ge
lijk speelt.
Mocht morgen deze beslissing vallen,
dan zullen de promotiewedstrijden de
volgende week Zondag aanvangen.
Valt de beslissing a.s. Donderdag, dan
begint deze competitie Zondag 25 Mei
aanstaande.
OUDE KOUSEN MET OUD GELD
Tijdens de schoonmaak zijn er blijkbaar
hier en daar oude kousen te voorschijn
gekomen, waarin zich bankpapier bevond
van vóór de geldsanering. Het moge
aardig zijn, dergelijk geld als souvenir
te bewaren, het Is voor winkeliers uiter
mate lastig, als ze de papierjtes als
betaalmiddel krijgen aangeboden, het
geen de laatste dagen meerdere malen
in onze stad voorkwam. Men zijn ge
waarschuwd!
N.S.-REISAGENTEN BEZOCHTEN
ALKMAAR EN
VERTROKKEN
ALS PROPAGANDISTEN.
De Alkmaarse kaasmarkt trok gister
reeds vele vreemdelingen, w.o. Fran
sen, Denen en Amerikanen. Er was ook
een gezelschap reisagenten van de Ne
derlandse Spoorwegen uit een twintig
tal grote steden uit 't land, die ontvan
gen werden door het bestuur van
V.V.V. en van deze zijde ondervonden,
waaruit de bekende Hollandse gast
vrijheid bestaat.
Voor de meesten hunner was het be
zoek aan de kaasmarkt en alles wat
daar aan vast zit, alsmede aan de ove
rige bezienswaardigheden van Alkmaar
een openbaring en zij gaven hieraan
uiting door hun volle tevredenheid te
betuigen over hun bezoek aan onze
st-d. Des middags maakten zij een
excursie naar Bergen en Bergen aan
Zee, waar de verschillende attracties
voor vacantiegangers in ogenschouw
genomen werden en zij zich een half
uurtje'konden neer vleien op het reeds
warme zand van het Noordzeestrand.
Alvorens naar hun haardsteden te
rug te keren er was er zelfs een uit
het verre Maastricht werd hun in
Kinheim een diner aangeboden, waar
hun woordvoerder dank bracht voor de
genoten stvrijheid, die niet onder
deed voor die van hun resp.
woonplaatsen en gaven zij de verze
kering, dat zij als propagandisten van
Alkmaar en de schone duinstreek
huiswaarts keerden. Wij twijfelen er
niet aan, of dit bezoek en de zorg hier
aan door V.V.V. besteedt, zal ruim
schoots zijn vruchten afwerpen.
CRESCENDO.
Wegens enorm succes van haar vo
rige concert, gegeven 26 Maart j.l., zal
de Accordeonvereniging „Crescendo"
een grote uitvoering geven met haar
muzikale cabaret en ditmaal met me
dewerking van het Enkhuizer accor
deonorkest, Dit belooft weer een
pracht avond te worden, die zal wor
den besloten met een gezellig bal o.l.v.
de „Black Birds". Zie verder adverten
tie.
Wij zijn op het gebied van toneel
en alles wat daartoe gerekend kan
worden in het algemeen niet ver
wend. Er zijn hier in verloop van tijd
heel wat beroeps- en dilettanten-ge
zelschappen opgetreden, die ons van
goede kunst hebben doen genieten,
maar er zijn er ook zeer vele geweest
waarbij stuk of spelers zich allesbe
halve van een artistieke zijde deden
kennen.
Wat evenwel te zeggen van een
hoofdrolspeler, die tot zijn partner op
de planken zegt: „man ga weg, Je
maakt me zemelappig" en die even
later bij het publiek informeert of hij
hem zijn mede-artist maar niet
liever een „mep op z'n puntneus" zal
geven
Wat te zeggen van de mannelijke
held uit het stuk, die op het toneel
een vuurtje stookt, dat met de brand
spuit gaat blussen en de waterstraal
brutaalweg op de toeschouwers richt.
En wat te denken van het publiek
zelf als het bij alles wat er op het to
neel gebeurt van pret staat te schreeu
wen.
Waar en wanneer dat alles gebeurd is.
Niet bij de laatste abonnementsvoor
stelling en ook niet bij de uitvoering
van Cantecleer.
Het was in een middagvoorstelling
en het geschiedde op de Mient in een
poppenkast van de Rotterdamse onder
nemer.
En het publiek bestond uit een paar
honderd enthousiaste kinderen die mee
schreeuwden en meezongen als
Jan Klaassen dat gebood en die met
alle avonturen van den held van het
kindertoneel weer van ganser harte
hebben meegeleefd.
MEDEDELING.
In het gemeenteblad van Alkmaar
nr. 1918 is opgenomen het besluit van
de Gemeenteraad van 18 December
1946 tot vaststelling van een Verorde
ning op het heffen en invorderen van
een plaatselijke belasting op de ge
bouwde en de ongebouwde eigendom
men (voor het jaar 1947).
Alkmaar, 9 Mei 1947.
Burgemeester en wethouder van
Alkmaar,
G. van Slingerland,lo.-burgem.
R. Veendorp, secretaris..
H.S.V.-PROGRAMMA.
Allereerst willen wij de aandacht
vestigen op de wedstrijd van H.S.V. II
tegen de Foresters I. Dit is een derby
die op het Foresters-terrein gespeeld
wordt.
De vorige ontmoeting op het H.S.V. -
terrein gespeeld, trok geweldige be
langstelling en werd door Foresters ge
wonnen. Nu Foresters als het ware niet
meer mag verliezen om zich als kam
pioen te kunnen laten uitroepen, hangt
er ook veel van deze ontmoeting af.
Het kan er dus spannen, morgen aan
de Straatweg!
H.S.V. I ontvangt Vrone I. De wed
strijd in St. Pancras is er één gewor
den van minder prettige verhouding;
hetgeen naar wij hopen, morgen goed
gemaakt kan worden, door een pittige
wedstrijd te spelen en deze op spor
tieve wijze ten einde te brengen. Wij
houden het echter op de thuisclub.
SANS ATOUT ORGANISEERT
EEN OPEN DRIVE.
Zaterdag a.s. speelt Sans Atout een
open bridge-drive in de Rustende Jager.
Naar wij vernemen, kan een ieder daar
aan deelnemen en reeds velen hebben
inceschreven. Wij wensen Sans Atout
veel succes toe!
DE BOOMEN GEROOID.
Op de meest vakkundige wijze zijn
de bomen aan de Heerenweg en enkele
aan de Straatweg gerooid. Uit alles is
gebleken, dat hier vaklui aan het werk
zijn geweest. Aan de Heerenweg zijn
reeds nieuwe jonge bomen aangebracht.
HEDENAVOND VOLKSSPELEN.
De wedstrijden van de Bevrijdings
feesten worden hedenmiddag, naar het
zich laat aanzien, onder goed weer
gehouden. Om half drie vangen de kin
derwedstrijden aan op het Gem. sport
terrein en hedenavond om 7 uur wor
den de volksspelen voor de groteren
gehouden. W. verwachten veel belang
stelling!
Het opschrift van deze reisbeschrij
ving doet onwillekeurig denken aan
de tijd van de diligences.
En toch, zo lang is het nog niet ge
leden, dat één onzer bekende stadge
noten, de heer H. Ringers, van Alk
maar naar zijn toenmalige woonplaats.
Rotterdam, vertrok en dat hij er le
vend en wel arriveerde en ook dat
was eigenlijk nog een wonder maar
precies vijf dagen werk had om er te
komen.
Nu wij weer in de herdenkingsda
gen van de brutale overval op ons land
leven, is deze geschiedenis dubbel in
teressant en wij willen gaarne enige
plaatsruimte afstaan om ze in onze
courant te publiceren.
Dagen van spanning.
Men weet in welke toestand wij,
Hollanders, toen verkeerden. Niet al
leen in Alkmaar, maar in het gehele
land zelfs in ons leger zaten de
spionnen, niet alleen Duitsers, maar
ook Nederlanders althans mensen,
die zich zo durfden noemen en het
was net of die er van afwisten, dat er
binnen afzienbare tijd iets bijzonders
zou gebeuren.
Toen de familie Ringers op 27 April
te Rotterdam bijeen was, vertelde de
heer Th. A. Ringers hoe hij in een
scheersalon slechts Duitsers had aan
getroffen, die fluisterend gesprekken
voerden, welke, in de tijd dat Noor
wegen en Denemarken reeds overval
len waren, de indruk wekten, dat men
verwachtte, dat ook hier iets zou kun
nen gebeuren en het feit, dat één der
bedienden toen er een Engelsman bin
nenkwam, plotseling Engels bleek te
spreken, wekte nog meer de indruk,
dat er hier meer van een spionnage-
nest dan van een kapperszaak kon
worden gesproken.
Was onze regering voorbereid?
De vraag of onze regering op een
dergelijke overval was voorbereid
maakte die middag een gesprek in de
familiekring uit.
Werd er voldoende op een clandes
tiene invoer van wapens gelet?
De vraag was niet overbodig, want
verscheidene kolenschepen bleken la
ter voldoende te zijn gecontroleerd en
een z.g. Zweeds schip, dat drie weken
aan een boei in de Maas had gelegen,
bleek later mitrailleurs en Duitse sol
daten te hebben verborgen.
De heer J. A. Ringers, de oud-mi-
nister, die toentertijd directeur van de
N.I.S. was, deelde mede, dat hij de
Nederlandse regering zijn diensten had
aangeboden voor de noodzakelijke
inundaties. Hij vreesde, dat de grote
betonweg van Rotterdam naar Den
Haag wel eens gebruikt zou kunnen
worden voor het neerlaten van para
chutisten en had zijn zoon naar de
Fokkerfabrieken gezonden om gege
vens ten opzichte van de beste afstand
waarop men op deze weg palen zou
kunnen plaatsen.
Het gevaar was niet denk
beeldig.
Dat de regering voor deze waar
schuwing niet doof was gebleven,
bleek den heer H. Ringers, toen hij
zich op 8 Mei per auto van Rotterdam
naar Alkmaar begaf.
Even voorbij Overschie stonden tal
rijke vrachtauto's en rioolbuizen op
de weg. De ministers van Oorlog en
van Waterstaat waren reeds actief,
maar op de diverse bureaux kon de
opdracht niet snel genoeg verwerkt
worden. Er was geen tijd meer voor
net hakken van gaten, zodat de weg
eenvoudig gebarricadeerd werd. En
werkelijk niet te vroeg, want toen de
heer R. twee dagen later zijn reis van
Alkmaar naar Rotterdam maakte,
waren Duitse parachutisten bezig al
die wagens uit de weg of beter ge
zegd van de weg te ruimen.
Dat was vlak na de overval en op
dat tijdstip begon dan ook de sensa
tionele tocht waarover wij in een kor
te serie feuilletons het een en ander
willen vertellen.
Reisplannen.
De dag na de overval was zoals
in elk Hollands gezin voor de fa
milie R. een dag van grote onzeker
heid.
De oudste zoon van den heer Th. A.
Ringers, die na een aanrijding door 'n
vrachtauto, nog niet eens goed her
steld was, achtte het zijn plicht on
middellijk naar z'n regiment in Amers
foort te vertrekken. Hij ging per auto
omdat er geen treinen liepen en toen
deze wagen in de middag ongehin
derd terugkwam, besloot de heer H.
Ringers zich nog diezelfde middag met
een der fabriekschauffeurs, die zich
daartoe ter beschikking stelde, naar
zijn woningin Rotterdam te begeven.
Hij werd vergezeld door juffrouw
Celia van het kantoor, wier ouders
in Rotterdam woonden en, zoals te
begrijpen was, werd de wagen onder
weg herhaaldelijk door Nederlandse
militairen gecontroleerd.
Over het Noordzee-Kanaal moest de
weg naar IJmuiden worden genomen
en de autotocht eindigde doordat alle
bij het viaduct aangekomen wagen
gevorderd werden.
Piet, de chauffeur, moest er bij blij
ven en hoewel hij de fonkelnieuwe
wagen na vijf dagen vrijwel onbescha
digd terugbracht, had hij in die tijd
hard moeten werken, weing eten
gekregen en tevens last ondervonden
van de grote koffer, welker inhoud al
le militairen interesseerde en die hij
zonder sleutel niet kon openen. Tussen
twee haakjes zij hier vermeld, dat
men o.a. ook deze auto tot vlak vóór
de bevrijding voor de landwachters
verborgen heeft kunnen houden.
Hoe moeilijk het was en hoe
Daar liepen nu de beide passagiers
op de eindeloos lijkende weg naar
Velsen en tot overmaat van ramp
kwam de heer R. bij het overnemen
van haar koffer tot de ontdekking, dat
de leergierige juffrouw Celia deze vol
zware studieboeken gestopt had.
Geen wonder, dat het vrouwelijk
deel van het kleine gezelschap maar
voorstelde naar A91kmaar terug te ke
ren, maar het mannelijke deel had in
tussen uitgerekend, dat er van de 100
km. naar Rotterdam al 20 achter de
rug waren en bracht, ter versterking
van zijn pleidooi om maar door te
zetten, het op dat ogenblik inderdaad
aanlokkelijke vooruitzicht naar vo
ren, dat zich op de weg door 't
schone Kennemerland talloze cafétjes
bevonden, waar naar thee verlangende,
vermoeide en dorstige passanten een
comfortabel zitje konden vindey.
Juffrouw Celia liet zich overhalen
en verder ging de tocht langs vele
militaire auto's, waarvan de chauffeurs
weigerden voetgangers mee te nemen
en, tot overmaat van ramp, was het
net of de gezellige theegelegenheden
plotseling van de aardbodem waren
verdwenen.
Hulp in de nood.
Het moreel van de kleine groep zak
te tot beneden het nulpunt, maar als
de nood het hoogst is, is de redding
nabij en deze verscheen in de gedaan
te van een oude vrachtauto, die vrij
gelaten was voor het vervoer van
pharmaceutische artikelen en waarvan
de chauffeur bereid bleek de moede
reizigers mee te nemen.
Hij wrong zijn zoontje tussen zijn
buik en het stuurrad en nam juffrouw
Celia naast zich.
De heer R. kon er met een beetje
goede wil ook nog bijgeperst worden
maar dan moest de deur open blijven
en zo vertrok het bonte gezelschap in
de richting Westerveld, inderdaad niet
een oord waar men gewoonlijk voor
zijn plezier naar toe wordt gereden.
(Wordt vervolgd.)
(Vervolg van pag. 1)
De oud-minister van onderwi,
Bolkestein, gaf als zijn mening 1
ren, dat jhr. de Geer er zeer ve
san gedaan heeft door naar Nee
te gaan in plaats van naar Indi
was afgesproken.
Ten aanzien van de brochure
getuige het moreel fnuikend, da
gesproken werd over onderha
gen met Duitsland, alsof het gir
besprekingen tussen gelijkw!
partijen.
President: Verdachte kreeg vó
aftreden als minister-presider
Londen het grootkruis van C
Nassau. Hoe zou uw advies h
trent aan de Kroon thans luiden
Getuige: Ik zou een ongunstig
uitbrengen.
De Duitse getuige Otto Bene
klaarde o.m. dat men in Duitse
gen er in politiek opzicht een
waarde aan hechtte dat jhr. de
naar Nederland terugkeerde. De
naamste reden was echter, dat n
geen nadeel in zag „den ouden ma
zijn familie te laten terugkeren"
De president vraagt aan prof.
brandy of hij nog van mening i
de terugkeer van een hoogge]
Heden overleed in
de volle zekerheid des
geloofs, onze innig
geliefde Echtgenoot
Vader, Behuwd- en
Grootvader, de Heer
TEUNIS WOLZAK,
echtgenoot van Alida
Johanna Hoogeveen,
eerder weduwnaar van
Maartje Kostelijk
in de ouderdom van
69 jaar.
Alkmaar,
A. J WOLZAK—
HOOGEVEEN.
M J. WOLZAK
J WOLZAK,
li WOLZAK—VOS.
H WOLZAK.
T. WOLZAK—
STEENSMA.
Weespercarspel,
T. WOLZAK
J. WOLZAK—
TENKINK.
Alkmaar,
T HIEMINGA—
WOLZAK.
F. HIEMINGA.
Roermond,
G WOLZAK.
JWOLZAK—
VEENSTRA.
Amsterdam,
N. WOLZAK.
Enkhuizen,
J WOLZAK.
G. WOLZAK—KRUL.
Alkmaar,
J. WOLZAK
W. WOLZAK
en Verloofde.
A. WOLZAK.
En Kleinkinderen.
Alkmaar, 8 Mei 1947.
Mient 20.
De teraardebestelling
zal D.V. plaats heb
ben Maandag 12 Mei,
des nam. 2 uur vanaf
het Sterfhuis, op de
Algemene Begraaf
plaats.
Heden overleed, na
een kortstondig lijden,
onze innig geliefde
Vrouw, Moeder, Be
huwd- en Grootmoe
der, Mevr.
SIJTJE TEENSMA—
geb. REZELMAN,
in de ouderdom van
78 jaar.
Alkmaar:
L. TEENSMA.
Eenigenburg:
R. L. R SCHOORL
TEENSMA.
G. SCHOORL.
Amersfoort:
M C. G JONKER—
TEENSMA.
J. JONKER
en Kleinkinderen.
Alkmaar, 9 Mei 1947.
Costerstraat 11.
De begrafenis zal
plaats hebban a.s.
Dinsdag op de Ge
meentebegraafplaats.
Vertrek van het sterf
huis voorm. elf uur.
Bij mijn vertrek naar
Indië groet ik al mijn
vriendan en bekenden.
cees piet,
a/b. Johan van Olden-
barneveldt.
Bij het hoogheem-
Raadschap noord
hollands noorder
kwartier te Alkmaar
kan worden geplaatst
EEN GEROUTINEERDE
TYPISTE.
Sollicitaties met opgave
rfï, verlangd salaris te
vi aan c'en ingenieur
T1 "et Hoogheemraad-
welaPio Rennemerstraat-
WeS 13 te Alkmaar,
Ék