Bruin als brons Van kroegbaas tot theater-koning Als de vrouw ouder wordt EENS DE PAMPUS-PIRAAT door J. D. VAN EXTER MOHICA Verloofd. Hensbroek Obdam. Purmerend. Roxy klom via 16 iaillissementen op ilnisman ikerk ntie met overzee iten 1 f Hollandse hutspot komt onze levens avond ZWITSALAX Teyut Utkstoppt^ Grote overstroming in Amerika FEUILLETON VLIEGENDE VERHUISWAGENS Wij luisteren morgen naar VARIëTEITEN torbrandspuit gaf de gemeenteraad het gemeentehuis tie. had men hierbij De jeugd speelt jke demonstratie niet alleen tot k van zichzelf, leren. dat na een snik- t de ganse lieve wat daar onder textiel-misè voor vertegenwoor- ganser harte in ment wierp, e.q. slootwater, demonstratie goed een gunstige in- m achter gelaten LALT PRIJZEN nziekluat te Ob- j.L op het na- iemen in de afd. iid een 2e prijs in de marswed- t 105 punten. TTEN. organiseert de „Purmerend ;nde poldertocht 0, 30, 50 km. Er cht o.a. uit Alh- imegen. De wan» ebracht bij de iet nieuwste e vuilnisman ij neergelegd, e toekenning ildiging door waarop de nan zijn we- ïgs, deHeems- te houden, niet versche- eeft dat voor ■uilnisbakken an te wach- ven die iedere a de Club „Ne- msterdam bin- correspondentie ië zich in grote n. uit het aantal ide de afgelo- Hollands meis- 0 deze wijze is DO. r van allen die van de jongens te veraangena- lat zij het niet ien. Ze zenden riften en kran- over en weer omenteel reeds t werk van de vragen uit In- vorden om er oldoen. gs deze weg 'n e meisjes om ispondentie te en door een 1 adres te zen- 'ederland-Over- iterdam. de rest. Andijvie 4—17; 13—38; tomaten, operwten 48—85; r 7—17; uien 6 sperciebo- (stok) 1,98—2,12; I 14—18 en ers 12—29; wor- selie 2—7; sla en idem kleine 130.000 kg aard- Drielln- ;e 20,80—23,50 en rode kool 34,50; 22,20; 120 kg uni. 7700 kg 13,50—14.50 -7,40. 250,000 kgaard- ngen 8,3011,00, en kriel 3,40— 33,90—34,70; 600 1300 bos peen 92—1,02. 1 Juli. —69,000 2.70—15,50, grote kleine 3,90—4.90 30 Juni 49 ale; 1 graskalf lveren (slacht), i) van 3,00—7,00 van 2,00 1947. 7900 gr. f 12,50 9.70 en kriel )te f 21,60— en kriel Theater van 150 millioen dollar Vele jaren geleden was Samuel Rothafel. bijgenaamd Roxy of ook wel de tovenaar van Pennsylvanie genaamd, een kroeghouder ergens in de binnenlanden van Amerika. Thans is hü de grootste, rijkste en machtigste ondernemer van amu sementen in Amerika en dat wil nog wat meer zeggen dan in Euro pa, want daarvoor moet men te commanderen hebben over een le ger van ondergeschikten, machtige relatie's een honderd millioen of zo van zichzelf en nog een paar honderd millioen meer achter zich als het geld van anderen, waar over men beschikken kan. Het spreekt vanzelf, dat die mijn heer Rothafel een zeer bijzondere man moet zijn, want zelfs in het land van de Allmighty Dollar liggen de milli- oenen dollars niet opgescheept en om van niets tot een zodanige macht aan geld en goed en invloed te komen, moet men beschikken over een com binatie van kwaliteiten, welke maar aan enkele mensen gegeven is en die te samen een man maken, die zich niet laat leiden door omstandigheden, doch die de omstandigheden dwingt en zich zelf de kansen schept. Amerika is volstrekt niet het land der onbeperkte en onbegrensde moge lijkheden, waarvoor het nog altijd ten onrechte gehouden wordt. Om te sla gen moet men bijzondere eigenschap pen en het nodige geluk hebben. Roxy, zoals wij hem hij verkorting zullen noemen, heeft niet allen dat onmisba re geluk, doch ook ruimschoots van het ongeluk zijn deel gehad. Hij is b.v. 16 maal failliet gegaan, wat zelfs in Amerika een record op dat gebied is. En het merkwaardige van deze man is, dat hij ondanks dit abonnement op bankroets over een dusdanig groot crediet beschikt, dat het zelfs in deze jammerlijke tijd. waarin zoveel zaken- crediet faalt en een algemeen gebrek aan vertrouwen heerst, volmaakt on aantastbaar is. Want de faam van deze theaterkoning is, dat ondanks al zijn ups en downs in het zakenleven nooit een Amerikaan een cent aan hem te kort is gekomen. Eigenlijk gezegd Hjkt het er een beetje op, dat Roxy voor de zoveel ste maal van zijn leven weer fail liet zal gaan, nadat hü er juist in ge slaagd was het grootste, duurste, mooiste en hoogste theater in de wereld te bouwen, absoluut „the biggest and most precious in the world", kosten circa 156 millioen dollar, zegge en schrijve dicht bü de vier honderd millioen Hollandse gulden: een combinatie van schouw burg met 4000 zitplaatsen, variété, cinema, concertzaal, opera, radio zendstation, ja noem maar op wat u wilt. Kortom alles wat er op gebied van amusement te combineren en in het gebouw onder te brengen is. Hij greep het geluk Toen deze reuzenschepping voor het plezier der mensheid geopend werd, bedroegen de reclamekosten om het Roxy-theater in de belangstelling van het Amerikaanse publiek in het alge meen en van de New-Yorkse bevol king in het bijzonder an te bevelen alleen reeds vijf millioen gulden.... Maar daarmee was dan ook bereikt, dat gedurende de eerste zes weken de ze geweldige amusementsgelegenheid elke dag schoon uitverkocht was. ..Zu jedem kommt einmal das Gluck". Er zijn mensen, die daar niets van geloven en zich voor het ongeluk geboren achten. Er zijn anderen, die al ongeduldig worden als zij reeds in hun prille jeugd nog altijd niet For- tuna ontmoet hebben en die vast ge loven in hun eigen geluksster. Tot lat laatste behoorde Roxy. Hij was de zoon van straatarme ouders, een beet je verweesd en verwaarloosd en toen hij het op achttienjarige leeftijd nog altijd niet verder gebracht had dan loopjongen, nam hij dienst bij de Ame rikaanse vloot. De wereld is groot en vol verrassingen en de knaap nam voor het geluk te grijpen, onverschil lig op welk puntje van de wereld het hem tegenkwam. Hij kwam in China met zijn schip, toen juist de Boxerop stand uitgebroken was, vocht mee en ontsnapte nauwelijks aan een vrese- lyke dood door verbranding, toen hij door Chinese bandieten gevangen was genomen. Toen probeerde hij het nog eens aan de wal en nam met het overschot van zijn gage een verlopen kroegje over. Op een avond kreeg hij een gast in zijn zaak, die alle aanwezigen enige malen tracteerde en met geld smeet. Het was een rondreizend bioscoop houder, die draken van films ver toonde, te slecht om naar te kijken, maar er dik geld mee verdiende, want het was nog in de dagen van de op komst der film en het publiek was al tevreden als het bewegende figuren zag op het witte doek. Op dat ogenblik werd in Roxy de toekomstige theaterkoning geboren. Hij voelde intuïtief: Hier was zijn kans Met zijn laatste centen kocht hij de nodige toestellen, huurde wat films, richtte de achter- en zijkamer van zijn kroeg in tot cinema en begon een bioscoopje. Zelf trok hij er op uit in de 'omgeving om reclame te maken, zelf trad hij op als operateur en ex plicateur en zijn eerst verdiende cen- teh wendde hij aan om zijn toestel en zijn films te verbeteren. Met meester lijk in elkaar gezette en hoogst origi nele reclame-campagnes hij erkent tot vandaag toe. dat de reclame hem gebracht heeft, waar hij is trok hij massa's mensen. Hij kocht steeds betere films en nieuwe installaties, stichtte filialen en was tien jaar later millionnair en bezitter van enige der grootste en beste bioscopen van Ame rika. Hij was met recht de Amerikaanse Tuschinsky. Want men zal zich herin neren, dat deze Hollandse bioscoopmag- r.aat als Pools kleermakertje in ons land kwam op weg naar Amerika, te Rotterdam bleef hangen en met een klein bioscoopje begon, terwijl hij later de grootste en mooiste bioscopen van ons land bezat in Amsterdam en Rot terdam. Maar zelfs het Tuschinsky-the- ater te Amsterdam is een bescheiden in- richtinkje vergeleken bij het Paleis des Vermaaks, dat Roxy stichtte in het hart der grootste wereldstad, New-York met zijn millioenen inwoners, onder de naam van de Radio City Music Hall. Hier zijn enige echt Amerikaanse cijfers: hoogte van het gebouw 67 verdiepingen, diepte van de grootste pandenruimte 200 meter, breedte meer dan 250 meter. De onderneming, waarvan Roxy aan het hoofd staat als enige directeur en zakelijk leider, beschikt over schier onbeperkte mid- (mèt een luchtje) Het is genoegzaam bekend, dat oorlogsslachtoffers, die in aanmer king komen voor een uitkering ter compensatie van geleden oor logsschade, het hun toekomende bedrag gestort zien op hun ge blokkeerde rekening. Maar daarbü blijft het niet altijd. Een bedrijf te Nijmegen, dat een schade van f 130.000 had geleden, zag tot op heden nog geen cent van dit be drag terug. De fiscus weigerde echter, met de omstandigheden van dit oorlogsslachtoffer reke ning te houden en legde beslag op de winkelinventaris van den ge troffene, diehoofdzakelijk uit H.A.R.K.-goederen bestond, die de man als oorlogsslachtoffer had ontvangen. Is het een wonder, dat men in de geteisterde gebieden vaak knarsetandt? V delen en heeft onder haar geldgevers mannen als Rockefeller Jr. die 100 millioen dollar waagde aan de schep ping van de theaterkoning. In dit gebouw zendt de machtige Ame rican Broadcasting Company, de groot ste radio-omroep der wereld, haar be roemde concerten uit met een orkest van ruim 100 der vermaardste kunste naars van Amerika. Alles in dit pa leisachtige theater is van een verfijnde pracht. Het orgel, dat een wonder is van moderne instrumentatie, heeft een half millioen guldens gekost. Van kroegbaasje, via zestien faillis sementen tot amusementskoning, het is een Amerikaanse carrière. En als straks de rijke Californiërs nog uit de Far West komen om zijn wereldwon der te zien zucht Roxy misschien onder zijn zeventiende faillissement. OUD worden moeten we allemaal. Maar iets in ons verzet er zich tegen. En er zijn maar zeer weinig mensen, die hun ouder maar dan ook niets aan ons uiterlijk moeten doen. Integendeel, we zouden willen zeggen, worden met gratie dragen we moeten ons beter nog en die juist in hun ouder- worden hun charme we ten te leggen. Hoe vaak horen we niet een uitroep van verwondering, büna van afschuw als een foto, een kiekje zonder erbar men toont wat het oog liever niet wil zien. Natuurlijk demonstreren zich de lijnen en trekken op zo'n foto meestal scherper; maar we hoe ven ons niets wijs te ma ken: in werkelykheid zün ze er ook. Kijk maar eens in een goed belichte spie gel en oordeel eerlük. Ziet U de diepere lijn, die van de neus naar de mond hoeken loopt? En wist U nog niet wat een onein dig aantal kraaienpoot- jes Uw ogen omlijsten? En de rechte horizontale lijnen, die uw voorhoofd doorploegen, heus ze zijn niet in één nacht ge vormd. We hebben al deze te kenen van onze ouder dom gelaten te aanvaar den. We kunnen schoon heidspecialisten bezoeken, we kunnen zonnebaden, we kunnen crème, poe der, lotion en wat al niet meer gebruiken, de spo ren van onze jaren zijn niet weg te werken. Daarmee willen we niet zeggen, dat we niets dan voorheen verzorgen. We moeten crème, poeder, lotion gebruiken en in dien nodig een tikje rou ge en desnoods, maar dan héél voorzichtig, de lippenstift hanteren. Maar hoedt U voor over drijving. "N Als een jong ding te veel op haar gezicht smeert, kan men het hoogstens zonde vinden, maar als de ouderen geen maat kennen, wordt het bedroevend. Als men zo den. O, die arme oude vrouwen, die niet oud willen worden en die op haar rug gezien, vaak nog zeer jeugdig lijken! Laat ze zich niet omke ren, want we schrikken. Het masker, dat ons aanstaart, is werkelijk zielig. Taxeren kun je ze niet. Dat is het enige wat ze bereiken. Je weet niet hoe oud ze zün. Maar ze hebben afgedaan, ze ho ren niet meer in de rij van de jongere vrouwen enze horen ook niet bü de lieve, oudere da mes, die, al zijn ze oud, haar charme hebben be houden. Vreemd is het, dat deze vrouwen, die vechten voor iets, wat ze al verloren hebben, niet voelen hoeveel schoons en liefs ze willens en we tens verspelen. En waar om? Slechts een fictie jagen ze na. want on danks hun make-up, on danks de jeugdige kle ren en manieren zijn ze ouder, veel ouder dan de vrouw, die haar jaren met ere en stille vreugde draagt! En nooit zullen ze deelachtig worden de vele rijkdommen, die het ouder-worden geven Zwitsal-Apeldoorn (Ingezonden mededeling). eens rustig hier of daar in een grote stad zit en kan, als dat ouder-wor- men slaat de voorbijgan- den als iets vanzelfspre- gers gade, voelen we ons vaak plotseling blozen. Blozen van schaamte, maar vooral van medelü- kends geaccepteerd en de schoonheid ervan geno ten wordt. Alleen laten wü er voor zorgen, dat ons hart jong blijft. De T. T.-races te Assen. De drie eerste in de 350 cc-klasse. De winnaar, P. Goedman (Engeland) nr. 43; de Engelsman, Bills, nr. 45, die tweede werd en de Nederlander van Rijswijk, nr. 48, die de derde plaats bezette. Schade 100 milliard (Reuter). De Mississippi is tengevol ge van de regen tot een hoogte ge wassen als in 130 jaar niet is voorge komen. In Missouri, Illinois, Nebras- ka en Towa zijn grote gebieden over stroomd. Honderden mensen werden gedwongen hun huizen te verlaten. De schade wordt op meer dan 100 mil liard dollar geschat. Alleen al in het gebied van St. Louis zijn 600 a 1000 mensen dakloos en bedraagt de scha de bijna 10 millioen dollar. Zondag steeg de rivier tot een hoogte van 130 meter. Copyright R.D.P. OP'T 0GENBLIK.DAT ÜE KAPITEIN ZlCH NAAR. DE JEEP BEGEEFT, 0MWER.VELT HEM EEN ZWARE ROOKKOLOM is NAAR HET ENGELS VAN BERTA RUCK DOOR: J. JORISSEN 15 Zij had mij natuurlük herkend, maar een koud misnoegen en een blik van verbazing over mijn handelwijze waren duidelijk in haar ogen te le zen, hoewel zij ze dadelijk afwendde. De Nederlandse golfspelers zorgden voor een verrassing tü'dcns de inter nationale golfwedstrijden om het open amatcursltampic hap van Neder land te Hilversum door het bezetten der beide ee.stc plaatsen. In haar wereld is het geen gewoon te, dat een meisje zonder chaperone in Carlton gaat lunchen met een jongeman, als zij niet met hem geën gageerd is. Tot nu toe had ook ik, de dochter van Kolonel Trant, tot die wereld be hoord. De Vandeleurs waren blijkbaar ge ërgerd. Die goede Sydney, zo ouderwets ridderlijk in zijn optreden tegenover een vrouw, was ook ouderwets pre cies, en zijn moeder nu, die was blij, een excuus te hebben, om mij te negeren. Onder de gegeven omstandigheden had ik het mij niet behoeven aan te trekken, maar een mens is niet con sequent. Het kon mü niet veel schelen, wat zij van mij zouden denken ik wist, wat zij van mü zouden denken. Ik voelde een prop in mijn keel, terwül ik het knoopje vn mijn handschoenen dicht maakte en in antwoord op de vraag van meneer Waters: „Bent u klaar, juffrouw Trant?" gehoorzaam opstond om hem te volgen. Lady Van- deleur nam haar schildpadden lorgnon in de hand, om mü'n chef eens goed op te nemen. Weer voelde ik. wat zij denken moest. Zü wist. dat ik op een kantoor was; zij zou natuurlijk denken, dat ik eens een keer uit was met een rijken zakenman,, misschien wel mijn pa troon. Zij zou dat natuurlük geen pas vinden geven en zou dat ongetwijfeld aan Sydney en het meisje verkondi gen, zodra ik weg was. Neen, dat kon ik niet verdragen! Het scheen mij toe, dat er maar één oplossing was. „Het kan niet anders", dacht ik, „dus vooruit maar". Ik raakte even.de mouw van meneer Waters aan en zei: „Wacht u even". Hij bleef staan en keek mij vragend aan. Ik keerde mü glimlachend om en zei: „Lady Vandeleur, kent u mü nog?" Mijn stem klonk akelig vreemd in de oren, maar zü beefde niet, en elk woord klonk duidelük genoeg. „Mag ik u mün verloofde, meneer Waters, voorstellen?" Het was er uit. Wat een verandering brachten die enkele woorden in het gelaat, dat een ogenblik te voren nog zo'n ijs koud misnoegen vertoond had. Een verrukte glimlach, een vrien delijke buiging voor den onverstoor- baren meneer Waters en daarop nam Lady Vandeleur mün beide handen in de hare. „Mijn lieve kind, wat een verras sing! Wat een heerlijk nieuws! Wat ben ik blij voor je!" klonk het op al lerliefste toon. Wat was ze voor haar zelf blij, dat een hopeloos en ongewenst „iemand" voor wie Sydney altijd een betreurenswaardig zwak getoond had, nu veilig van de baan was en buiten zijn bereik. Haar dankbaarheid hierover maak te, dat zij even snoezig en hartelijk was als in de dagen, toen ik nog een gewenste party was. „Wat is het lang geleden, dat we iets van je hoorden, jou .ondeugend kind! Maar nu begrijp ik het. Ja, wij waren op reis; maar er kwam een wijziging in onze plannen", een snel le beweging, een snelle blik in de richting van het knappe meisje, dat tegenover haar zat, vermoedelijk haar laatst „plan" voor Sydney. „Wy zün nu weer in de stad voor het seizoen. Ons oude adres, je weet het wel, Belgrave Square, 's Woens dags ontvang ik. Beloof me, dat je ons gauw komt opzoeken. De eerste Woensdag, dat je kunt, denk daar aan! Breng vooral je aanstaande mee!" „Het zal mij een genoegen zün". Het was de onverstoorbare stem van de Baas, die haar antwoordde. Ik zou op dat ogenblik geen woord hebben kunnen uitbrengen. De reden was, dat ik, terwijl Syd ney mij gelukwenste, de blik in zijn ogen had opgemerkt. Hij heeft mooie ogen, diep en bruin en zacht, zoals sommige patrijshonden ze hebben; en hij keek zo bitter ge griefd, dat ik voelde, alof ik wreed was geweest tegen een aardige hond of een hulpeloos kind. Misschien gaf Sydney meer om mij, dan ik ooit be seft had. Ik voelde my bepaald ellendig, toen eindelijk al de lieve, snoezige rf- scheidswoordjes achter de rug wa ren, en wij het restaurant uitgingen. Terwijl we van Haymarket naar Piccadilly Circus liepen, wendde ik mij tot de Baas, om hem myn excuus te maken over het gebeurde. (wordt vervolgd) Naast de normale 5 x wekelijkse passagiersdienst, tussen Amsterdam en New York, die met constellations ge vlogen wordt, heeft de KLM ook sinds korte tijd een speciale wekelijkse vrachtdienst ingesteld. De skymasters, die hiervoor worden gebruikt, zijn „vliegende verhuiswagens', in de ware zin des woords. Binnen 20 uur kun nen zij 7 ton vracht naar en van New York vervoeren. Zaterdagmiddag land de op Schiphol wederom een toestel van deze wekelijkse dienst. Gelukkig waren de Nederlandse vrouwen niet op de hoogte gebracht met de aard van de lading, anders was het uitla den niet zo rustig verlopen. Liefst 200.000 paar Nylonkousen werden er uitgeladen, die bestemd waren voor Zweden. Het enige levende wezen, dat temidden van deze kostbare la ding de reis had meegemaakt, was erg kalm. Het was n.l. een schaap, dat on danks veel concurrentie de eerste orijs op een tentoonstelling te Denver (Colorado) heeft weten te behalen. Het gevolg hiervan was, dat het trot se dier onmiddellijk op luchttrans port werd gesteld en wel van Denver naar New York en vandaar via Schiphol naar Salzburg in Oostenrijk, waar het op een fokkerij zal komen. Maar dit was nog niet alles, ten slotte werden tweemeterlange schroef assen, met een gezamelijk gewicht van bijna 2500 kg uitgeladen. Deze assen, waren bestemd voor het motorschip „Belpareil,,, dat in de haven van Ant werpen ligt. Ze werden per vracht auto naar de plaats van bestemming gebracht. HILVERSUM I 301 M.: 7, 8, 13, 19 80. 22.30 Nieuws. NCRV 7.45 Woord v. d. dag. 8.30 Mor genklanken. 9.Voor de jonge zie ken. 10.30 Morgendienst. 11.30 Mu ziek uit „de Oost". 1.15 „Sangh en Spel". 2.Zendingsdag te de Bilt. 4.20 Zingende jeugd. 5.35 Metropole- orkest. 6.20 Vacantietips. 7.80 Ac tueel geluid 8.15 Kurhausconcert met viool-solist. 9.15 Reiservaringen in Z.-Afrika. 10.45 Avondoverdenking. 11. Avondconcert. HILVERSUM II 415 M.: 7, 8, 13. 18, 20, 23 uur Nieuws. VARA 8.18 Operetteprogramma. VPRO 10.Morgenwijding. VARA 10.20 Voor de vrouw. 10.55 Non-stopprogramma. 12.Jan Vogel en Max van Praag. 1.15 Voor het platteland. 1.20 Kon. Mil. Kapel. 2.voor de Vrouw. 3.voor de jeugd. 3.45 Op bezoek bij de zieken. 5.15 Monia Liter and his20 th. Cen tury serenaders. 6.20 Hawaiian klan ken. 7.„De waarde v. d. persoon lijke levenshouding. VPRO. 7.30 „Ons geloof en ons leven". VARA. 8.05 Dingen v. d. dag. 8.45 Hoorspel. 10.20 „The Ramblers". 10.45 Sport. 11.15 Op vleug'len van muziek. met Amilda Zonnebruincrème ol Amilda Zonne-olie. (Ingezonden mededeling) Tijdens het congres van de Ned. R. K. Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel in de veemarkthallen te 's-Hertogenbosch brak brand uit, welke no'n grote omvang aannam, dat het gebouwencomplex verwoest werd. Persoonlijke ongevallen kwamen gelukkig niet voor. De schade wordt op ongeveer 500.000 gulden geraamd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 3