Naamloze pioniers langs
eenzame wegen
J
MONICA
lü ygggg
deed het
Honderd uren en meer per week
Chauffeurs spelen met
hun leven
DE PAMPIS-PIRAAT door J. D. VAN EXTER
Appie en de papillotten
Baby opent nieuwe
luchtlijn
Gedroogde groenten enz.
naar Indië
Vier punten voor kousen
Wij luisteren naar..
Nieuwe diepvriesmethode
De massamoorden in de Pendjsaab
KgjL
Verloofd.
Van Boek ioi Boek
VAN NABIJ
3
had de zoon
hetgeen de
gezien het
tragisch, dat
had geremd
250, subs.
zijn plei
ten ge-
De wol
voor de zoon
alleen het
bewezen en
75, subs.
Ikmaar had
het bouwen
automatiek-
t gedaan in
agde bouw-
le verbou-
)U worden
en ergernis
zoveel ge-
omatiekhallen
luidde 500,
't pleidooi
deelde de po-
geldboete van
htenis.
s van
reel wat ma-
aden, maar dat
nog nieuw is,
Gulden Vlies
opvoering die
„Cantecleer"
tte zaal heeft
aefd met het
wachtkamer
stje in Corn-
ld Ridley, de
slag van te
useren en te
Ie Spooktrein
voldeed, lag
naar ook aan
heeft onder
land van dit
amateurs uit-
even, die het
aan het slot,
in de tweede
it in de grote
rwijl in III de
akin zich doet
lekende detec-
rnarkanter had
ft anders de
lie biedt, zeer
figuur viel
in de smaak,
tevreden zijn.
Kees Keysper
oral in I en II.
voren te bren-
als zijn vrouw
ïjke rol op een
echtpaar Mur-
gespeeld door
eer Toon Buis-
Mea Coppens
Julia Price op
tte, niet alleen
van III. Een
Bourne, zag
-Stokhof. De
werd door de
d getypeerd,
oooktrein in I
kunnen zijn.
noemd de he-
Bernards en
als Price, dr.
bij de overigen
aa'cte de voor-
en het spel
met ijver was
eurt voor Can-
G.
dienst
ft de N.V.
in de loop der
Ier haar per-
jarige werk-
slechts zelden
jubilè valt a.s.
Brouwer ten
dat hij 40
ctober 1907, in
op de eerste
ruik werd ge-
an de N.V.
De jonge zet-
waam en vlug
technisch bij-
was en zicfl
volle waarde
en zijn mede-
drijf verwierf.
in hetzelfde
r hij bij de
leidde tot het
zetmachines,
n kreeg toebe-
igheid hij ver-
aties aan die
richten, waar
he kennis hem
ker zal de heer
e patroon, nog
ze toegewijde
t in zijn dienst
Stand
J. A., d. v. J.
tsen. Agatha
oot. Matthijs
en H. A. van
J Pol en M. A.
z. v. J. W. Wa-
i. Margje E.
Boontjes.
J. J. Haker en
lannes A. Hen-
Maximiliaan
;r. Johannes
e Sikkens.
Pnnvricht R..D.P
Aardedonkere zomernacht. Aan
houdende regen maakt plaats voor
een frisse wind. Onbeschut ligt de
brede autobaan tussen de vlakke
velden. Een grote lichte plek doemt
op aan de horizon, even later een
fel licht, dan twee lichten, geronk
komt naderbij. Denderend snelt een
zware hoge dieselvrachtwagen
voorbij met 50 km. vaart. Dan is
het stil, alleen het geluid van de
wind en het nadruppende regen
water verstoort de nachtelijke rust.
Aan de rand van een stadje bran
den gele natriumlampen. Suizend komt
een „Amerikaan" aanrijden, nog één
en dan eon hele rij. Het zijn de laat
ste luxe „edities" van het vehikel,
dat auto heet, in deze nacht.
Ergens in de verte slaat een klok
twee uur. Langzaam wordt het ver
keer drukker.
Grote, kleine, hoge, lage, brede en
smalle vrachtauto's wisselen elkaar
af, de een komt vlugger aanrollen
dan de ander. Even rust, waarvan
een klein roofdier gebruik maakt, om
de weg over te steken.
Vierkante borden met doodskoppen
er op staan aan het eind van de klei
ne wegen, die op de grote snelweg
uitlopen. „Levensgevaar", staat on
der de doodskop.
Oorlogswagens.
Na de bezetting werd het ontstel
lende tekort aan vervoersmateriaal
aangevuld met legerdumps, opslag
plaatsen van allerlei vreemdsoortige
militaire auto's. Monsterachtige zwa
re wagens verschenen op de wegen.
Oneconomisch in gebruik, verre
van comfortabel in uitvoering. Grotere
lasten dan vroeger konden nu met een
vrachtauto worden vervoerd, maar de
kosten
Hoge belasting, ruim benzinever
bruik, half versleten, het waren de
weeën van de begeerde voertuigen.
Geen uur van de dag stonden ze
stil. Op het ogenblik is de situatie zo,
dat voor iedere wagen elke dag werk
is.
Financiëringsbanken vorderen
reeds auto's terug, ondernemers
zjjn onmachtig hun verplichtingen
jegens deze a-sociale instellingen
na te komen. Behalve de hoge af
betalingen moeten er enige tiental
len procenten rente extra worden
betaald.
ZIJ, DIE ZICH VAN HEDEN AF, OP
DIT BLAD ABONNEREN, ONTVAN
GEN DE TOT 1 OCTOBER VER
SCHIJNENDE NUMMERS
GRATIS.
Slingerend gaan de „grote kasten"
over de wegen. Daar zit 'n chauffeur
in, die met zijn leven moet spelen.
Oververmoeid vervolgt hij dommelend
zijn weg, hangend aan 'n groot stuur
wiel, gelijk een klein tafelblad. Harde
zittingen, korte cabines, slecht uit
zicht, completeren meermalen de
bouw van de ex-legerauto's.
Tien uur rijden, tien uur rust,
schrijft de wet voor.
Vier en twintig uur zonder slaap
is meestal heel gewoon.
Werkboekjes zijn verplicht, waar
de uren in verantwoord moeten
worden. Maar deze dingen zijn lang
niet altijd naar waarheid ingevuld.
Niet alleen de kleine bazen, ook de
grote ondernemers bezondigden zich
er aan, evenals de eigenaar van
beste renderende vaste lijnen. Af en
toe deelt de verkeersinspectie een
bekeuring uit, doch ze weet van de
vele misstanden.
Honderdurlge werkweek.
Enkele trailers hebben slaapcabines,
maar van uitrusten komt niets. Twee
chauffeurs bemannen de wagens, doch
de een is nog suffer dan de ander. In
het laden en lossen der voertuigen
hebben ze beide een leeuwenaandeel.
Dit gebeurt overdag, het rijden
's nachts.
Bestuurders op goede lijndiensten,
dus geen „wilde vaart", werken ruim
100 uren per week voor lage lonen.
Zware vrachtjes sjouwend en dan
opnieuw turen in koude, natte nach
ten, op gladde of slecht verlichte we
gen.
Af en toe pech, een lekke band of
iets dergelijks. sWinters stijf bevro
ren benen en armen. Liefhebbers zijn
er genoeg voor het baantje. De ar-
beidsbureaux hebben lange lijsten van
ervaren en „leken" chauffeurs.
Ze schikken zich in het lot, dat van
hen een grote-wegchauffeur maakte,
doch voor minder geld gaan ze alle
maal op een kleine wagen rijden in de
stad.
Minder zwaar werk, gezonder en
gezelliger leven.
Wettelijk is het goed geregeld, maar
de practijk is allerbedroevendst.
Hier en daar op het lange traject
brandt een licht. Dat licht is een tus
senstation voor de mannen, een
nachtcafé met hete koffie en een har
tige beet. Lang kunnen ze niet pozen,
voor de dag moet de bestemming be
reikt zijn. Auto's rollen voorbij in
donkere en heldere nachten.
Chauffeurs slapen niet, de kleine
baas ligt rusteloos in zijn bed en slaapt
ook niet, h|j ziet de klauw van de cre-
dietbank, die morgen misschien om
zijn wagen toeslaat; hij tobt verder,
hoe het nog te redden.
KAREL KRIKKEN.
In de schutting zit een kier. Daar
door kun je precies in de buurtuin
kijken. Appie doet het vaak, want
Loetje van de buren is zijn vriendin
netje.
Je kunt door die kier makkelijk
iets heen duwen. Een dropje, een pe
permunt of een ander snoepje. Appie
heeft dat wel eens gedaan en nu
hoopt hij, dat Loetje het zal doen.
Want Appie's moeder heeft niets
meer over van de snoepbonnen, om
dat ze met haar verjaardag op' aller
lei lekkers heeft getracteerd.
Appie moet al gauw naar bed; hij
mag nog éven achter. Gespannen
tuurt hij de buurtuin in. Daar heb
je Loetje. Ze heeft met haar gietertje
de bloemen besproeid.
Maar wat ziet ze er vreemd uit. Ze
heeft iets op haar hoofd. Ineens schalt
Appie's stem door wel vier tuinen te
gelijk. „Ha, die Loe, ga je Indiaantje
spelen?"
Loetje komt verbaasd dichterbij. „Dat? Dat zijn papillotten". „Zeggen
de Indianen dat er tegen?" „Welnee, dat zegt mijn moeder altijd."
„Speelt je moeder dan ook Indiaantje?"
Nu moet Loetje toch lachen. „Wat ben jij dom! Ze doet de papillotten
in mijn haar!"
Vol bewondering kijkt Appie naar Loetjes wonderlijk versierd hoofd.
„Ikzegt hij, „ik vraag aan mijn moeder of ik ook pap-pop-pil
Daar komt Loetjes moeder de tuin in. „Kom Loe, naar bed. Hier heb
je twee suikerpepermuntjes. Eén voor Appie en één voor jou. Geef maar
gauw door de kier. Welterusten, Appie."
„Welterusten, buurvrouw, welterusten, Loe"....
Even later zit Appie op een stoof bij moeders stoel. „Moeder, ik wil
zo graag papp
„Pap?" Moeder kijkt Appie verbaasd aan. „En je hebt wel vijf boter
hammen gegeten."
„Nee", schudt Appie, „ik wil geen pap, maar wat de Indianen hebben.
Pot-pii -pillepotten."
„Een potje pillen?"
Nu weet hij het helemaal niet meer. „Zoals Loetje heeft." „Heeft
Loetje een potje pillen? Ze is toch niet ziek?" Dat moeder toch zó
dom is.... Appie duwt zijn hoofd maar ver weg tegen moeders rok.
„Loetje had het op haar hoofd", zegt hij nog.
Dan weet moeder al wat Appie bedoelt. „Loetje had zeker papillotten
in d'r haar". Ab knikt heel hard van ja. „Maar wil jij dan óók papillotten?
Jij bent toch een jongen? Je wilt toch geen pijpekrullen in je haar?"
„Krullen?"
..Ja, Loetje krijgt 's avonds lapjes in d'r haar om de volgende dag mooie
krullen te hebben. Daar is jouw haar toch veel te kort voor?"
Nu begint Appie het te begrijpen. „O, ik dacht dat Loetje Indiaantje
ging spelen. Ze zag er net zo uit als de Indianen in mijn boek."
„Nee," zegt moeder, „Die hebben veren op hun hoofd. Maar we gaan
morgen samen twee mooie Tndianenmutsen maken en dan mogen jij en
Loetje in de tuin een tent t -.uwen. En nu naar bed, want slaperige India-
en kunnen we morgen niet gebruiken".
IK. MOET HIER ZO SNEL M06EÜJK.
VANDAANALS ZE ME HIERVOOR.
6PUPEN, KQiiG IK TWINTIG JAAR..
HOU JE 60E0 LAH&E.LAAT NIET
MERKEN, DAT JE OVERSTUUR BENT.
Sedert haar geboorte door haar
ouders verlaten, van kindertehuis
naar kindertehuis gestuurd om uit
eindelijk terecht te komen bij het
kindertehuis te Montbeton in de buurt
van Montauban en tenslotte geadop
teerd door een kinderloze familie te
Oran, heeft een klein meisje van 5
maanden de nieuwe Franse luchtlijn
van Toulouse naar Oran geopend.
Annie Francette, die vier en een
half kilo weegt, ging geheel alleen
aan boord van een viermotorige Lan-
guedoc, die op 2? Augustus voor het
eerst zijn 33 passagiers van Toulouse
naar Oran zou brengen. Zij werd door
de prefect van Tarn en Garonne in
persoon aan boord van het vliegtuig
gebracht, na in zijn auto van Mon
tauban naar Toulouse te zijn gereden.
Hier werd zij overgenomen door de
stewardess, die haar gedurende de
luchtreis zou verzorgen. Zij werd ge
ïnstalleerd in een mand, welke op een
der fauteuils was gezet en gedroeg
zich voorbeeldig gedurende de gehele
reis. Haar zuigfles en de hangmat,
waarin men haar legde om te slapen,
waren door het hotel van het vlieg
veld ter beschikking gesteld. Men
heeft overigens een aantal van deze
voorwerpen in voorraad, want het
gebeurt geregeld, dat families, die per
vliegtuig reizen, ze nodig hebben.
Aan boord van hetzelfde vliegtuig
bevonden zich trouwens nog twee ba-
bies, echter in gezelschap van hun
ouders. In minder dan vier uren na
het vertrek van Toulouse arriveerde
het vliegtuig te Oran waar de kleine
Annie Francette door haar nieuwe
pleegouders van harte werd verwel
komd.
De Nederlandse groentedrogerijen
werken momenteel op volle capaciteit,
teneinde de export van 1050 ton ge
droogde groenten en 2500 ton gedroog
de aardappelen naar Indië mogelijk te
maken. Deze hoeveelheden zijn aange
kocht door de legerleiding in Indië, die
aanvankelijk deze producten uit Ame
rika betrok.
In verband met de benarde blikposi-
tie hier te lande is men bezig met het
experimenteren met ander verpakkings
materiaal.
Community wringing
In Portugal werd Woensdag een
worstelwedstrijd gehouden, waar
bij het nogal heet toeging. Twee
zwaargewichten geraakten buiten
de ring en zetten in de zaal en
later in de kleedkamer hun wor
stelpartij voort. Dat scheen op
wekkend te werken op het pu
bliek, dat zich alras in twee kam
pen verdeelde en dapper mee ging
doen.
De scheidsrechter kon geen oog
meer houden op zoveel worstel-
partijtjes en moest de politie te
hulp roepen om er met de gummi
stok een eind aan te maken.
Men verzoekt ons te melden, dat voor
kousen nog steeds de oude puntenwaar
dering geldt. Voor geminderde kousen
dient men dus 4 punten af te staan en
voor de ongeminderde, z.g. standaard
kousen, de helft, dus 2 punten.
WOENSDAG 1 OCTOBER
HILVERSUM I, 301 m., geeft Nieuws
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 7,30
Muziek bij het ontbijt. 8,50 Voor de
huisvrouw 9,00 Werken van Franck.
VPRO: 10,00 Morgenwijding. VAR^:
10,20 „Onze keuken". 10,45 Minnebrie
ven van een Portugese Non. 11,00 Non-
stop-programma. 12,30 Vaudeville-orkest
2,15 Jeugdconcert. 3,00 Voor de kin
deren. 3,45 De Regenboog. 5,15 Joh.
Jong. 5,35 Ensemble „Vincentino".
6.20 Lichte vioolsoli. - 7,15 Piano-duo.
VPRO: 7,30 Ons leven en ons geloof.
VARA: 8,05 Dingen van de dag. 8,15
Het Omroep-Orkest. 9,30 Voor ouden
van dagen. 10,45 Van boek tot boek.
11,15 Lichte avondklanken.
HILVERSUM II, 415 m, geeft .Nieuws
om 7, 8, 1, 7, 8 e;i 10,30 uur, NCRV:
7,30 Orgelspel. 8,30 Lichte morgenklan
ken. 9,00 Voor jonge zieken. 10,00
Strijkkwartet. 10,30 Morgendienst.
12,00 Werken van Franck. 12,32 Ge
mengd Omroepkoor. 1,15 Metropole or
kest. 2,00 Viool, fluit en piano. 4,00
Voor jeugdige postzegelverzamelaars.
4,45 Voor jongens en meisjes. 6,00
Schütz-Monteverdi-cyclus. 6,30 Tokkel-
vreugd. 7,45 Engelse les voor gevorder
den. 8,15 Orgel en bas. 8,45 Waar
heid en legende. 9,15 Oude bekenden.
9,45 Kamerorkest. 10.45 Avondover
denking. 11,00 Sweelinck-kwartet.
11,30 Hongaarse avondklanken.
Clarence Birdsseye uit Gloucester
V.S.uitvinder van bevroren voedsel
in de handige verpakking, heeft weer
een nieuwe mogelijkheid aan zijn diep
vries-methode toegevoegd: door gedeel
telijk indrogen vóór 't bevriezen. Door
het verwijderen van ongeveer een der
de van het vloeibare bestanddeel be
houden de groenten en het fruit meer
geur en kleur. Andere voordelen: vita
minen, gelatine, vleesextracten, siropen
en andere vloeistoffen kunnen tijdens
het bevriezen worden toegevoegd.
'T
af*
t; <j
Nog steeds duren de massamoorden voort en de regering in Indië en Pakistan schijnt er machteloos tegenover te
staan. Deze tijdelijke verblijfplaats bü Karachi neemt talloze vluchtelingen op en de Mohammedanen, die hier op
genomen worden, hebben alles verloren zelfs de nodigste goederen. Zü weten vaak niets van het lot, dat hun familie
heeft getroffen.
FEUILLETON
is
NAAR HET FNGELS
VAN dERTA RUCK
DOOR: J. JUKISSEN
90.
„Je krijgt een verstandige vrouw,
William", zei zijn oom goedkeurend,
terwijl hij de deur voor mij openhield.
„Ze weet, dat er voor alles een tijd
is.... Ze behoort je nu voor goed toe,
van officieel geen sprake meer! Kijk
me niet zo woedend aan mijn jongen,
ik zag jullie
De deur was reeds dicht, maar ik
hoorde oom Albert nog met luider
stem zeggen: „Lieve tijd! Je zoudt
iemand doen denken, dat ik je gestoord
had, voor je nog vijf minuten geënga
geerd was!"
Postscriptum.
„Nancy", zei Billy, terwijl hij de fris
se zeelucht van Port Cariad met diepe
teugen inademde, „dit is heel wat ba-
ter dan jouw oude plan, om onze witte
broodsweken aan de Riviera door te
brengen."
Het was in het begin van September,
en we waren juist van het grootste der
twee huisjes af naar het strand gewan
deld en keken naar het opkomen van
de maan.
Het zou niet lang duren, of deze zou
een lichtstreep over de baai werpen
en tegelijk een zwarte schaduw (die
van de rots met de houten vrouw) over
het plekje, waar wij stonden.
Het water kabbelde tegen de rot
sen, en nu en dan hoorden we een zee
meeuw roepen, en uit de verte klonken
de stemmen der vissers, die zich ter
visvangst gereed maakten.
Verder was alles rustig in het rond;
wij waren meer dan twee honderd
mijlen verwijderd van de zonneschijn,
en het gedruis en de vrolijkheid van
die morgen; van het grasveld, bezaaid
met veelkleurige confetti; de bruilnfs-
gasten; ver van het witte huis, dat
weerklonken had van vrolijk gelach,
waar boven Theo's stem gehoerd
werd, die ons nariep:
„Goede reis en veel geluk!"
„En ben je blij, dat je hier van
avond weer met mij terug bent? Mor
gen gaan we weer alle plekjes op
zoeken", zei ik dromerig.
„Over de klippen wandelen, Nancy.
„Ja, en het scheggebeeld afschilde
ren".
„Ja, of het niet afschilderen. We
hebben al te veel goede tijd verbeuzeld
hier in Port Cariad".
Ik voelde me, alsof al die tijd, die we
hier al doorgebracht hadden een en
al geluk had bevat.
En nu leek het net een sprookje om
ons heen met die zilveren glans van de
maan.
Voor een ogenblik, terwijl mijn
blikken rustten op de zee, was ik
zelfs de man, die mij zo lief was, ver
geten. Zijn stem bracht mij tot de
werkelijkheid terug.
„Die lichten van de schepen daar in
de verte doen je aan glimwormen den
ken, maar deze gaan zeewaarts, en een
glimworm laat zijn licht schijnen
wist je waarom om zijn vrouw de
weg naar huis te wijzen".
Ik zuchtte. Met moeite trok ik mijn
gedachten van mijn omgeving af en
vroeg, eigenlijk zonder er veel bij na
te denken:
„Zijn er hier ook glimwormen?"
„Misschien wat dieper in", zei hij.
Hij trok mij zachtjes mee naar de
kant, waar de huisjes stonden.
Een vrolijk licht straalde ons toe uit
de keuken, waar wij de grote lamp
en het witte tafellaken konden zien,
terwijl juffrouw Roberts heen en weer
jiep en bezig was, ons avondeten klaar
te zetten.
Daar kwam zij naar buiten en riep
met vriendelijk uitnodigende stem in
de taal van het land:
„Het eten is klaar, meneer!"
„Kom, laten we maar binnengaan",
zei Billy zacht. „Ja, Nancy die lichten
gaan naar zee, maar jij ligt voor
anker."
„Ja", zei ik met een zucht van ge
luk.
Hij sloot mij in zijn armen en drukte
een kus in mijn hals, die er een rood
merk achterliet, de indruk van een
Kettinkje
Het is het dunne, gouden kettinkje,
waaraan het kleine medaillon hangt
met Billy's-eerste krulletje.
Vanmorgen hing zijn moeder het
mij om, en ik dacht toen aan hetgeen
zij gezegd had, toen zij het mij inder
tijd geven wou.
Ik zal het Billy straks vertellen.
EINDE.
In de smaakvolle „Bayard Reeks",
uitgegeven door F. G. Kroonder te Bui.
sum, is een gedichtvan A. Marja ver.
schenen, getiteld: „De Keuze". Dit is
een verhalend en tevens een wijsgerig,
beschouwend gedicht, waarin de ge
dachte tot verbeelding wordt. Wie zich
erin verdiepen wil zal do zin dezer
poëzie gemakkelijk verstaan; deze is
allerminst ondoorgrondelijk.
„Ik heb eenvoudig een verhaal ge
daan," zegt de dichter in de slotstrofe,
en het is een verhaal van een man, die
de tastbare werkelijkheid, het leven
van de daden der dagen, verloochent
terwille van de dichterlijke, onwereld
se droom, maar dan, door de oorlog,
toch tot daden komt en zich bewust
wordt van de betekenis die de alle
daagse daad voor de mens bezit. Deze
alledaagse daad is, meent de held van
dit verhaal, de ware werkelijkheid. Tot
hij dan weer tot het besef geraakt, dat
de zogenaamde nuchtere werkelijkheid
zonder de dichterlijke verbeelding
waardeloos is, juist zoals de dichter
lijke droom waardeloos is, die geen
verband met de werkelijkheid houdt.
Is dit de zin van het gedicht? Men
kan de bedoeling van de dichter ten
minste zo zien. Maar het prijzenswaar
dige is de vormvastheid, de behe- -ing
waarmee Marja zijn verbeelding onder
strenge tucht gehouden heeft, en die
bij de jongeren zo zeldzaam is. Mis
schien is deze tucht zelfs ietwat al te
streng en wordt de versbeweging daar
door te strak gehouden. Iets meer ryth-
mische bewogenheid, iets meer schake
ring in het accent zou dit gedicht zeker
ten goede gekomen zijn. Marja spiegele
zich, wat dit betreft, aan Shelley, die
de gedachte, als grondslag voor zijn
poëzie, nooit heeft versmaad, maar
wiens poëzie desondanks hartstochte
lijk bewogen zang gebleven is.
U.
Anton van der Vet heeft een boek
gewijd aan de drooglegging van de
Haarlemmermeer, de onvruchtbare
binnenzee die bovendien, bij onstui
mig weer, heel wat vruchtbaar land
wegvrat en gevaar opleverde, zelfs
voor Amsterdam. De held van deze
historische roman is mr. P. J. Amers-
foordt, die na de drooglegging aan de
bevolkiing, die zich in het nieuwe land
gevestigd had, leiding gegeven heeft.
„Vergeten Voorman" heet deze his
torische roman, die verschenen is bij
het Hollandsche Uitgevershuis te Am
sterdam, en mr. Amersfoordt wordt
erin uitgebeeld als een inderdaad ge
denkwaardig figuur, „de pionier van
de Haarlemmermeer". U.
In Rijen werden 36 „zwarte" varkens
ac.i.e, naald. Het zwaarste woog 170 kg.
Zelfs in het lijkenhuisje werd onder
een draagbaar een levende 200-ponder
aangetroffen. Dat was een varken met
een luchtje er aan. Volgens het
Centraal Bureau voor de Statistiek zijn
do kosten voor levensonderhoud de
laatste drie maanden 1.5 pet gedaald.
Wie daar iets van gemerkt heeft schrij
ve eens aan de redactie. Even bij
de buren kijken: Het maandrantsoen
bedraagt thans in België: 9300 gram
brood, 600 gram margarine, 300 gram
boter, 250 gram reuzel, 1200 gram sui
ker en 1200 gram vers of bevroren
vlees zonder been. Bij een Gallup-
onderzoek bleek 40 pet van de onder
vraagden van mening te zijn, dat de
regering zich tegenwoordig met te
veel dingen bemoeit. De regering zou
zich eens kunnen bemoeien met de
vraag, waar het Gallup-instituut zich
mee bemoeit. Te Liile (Frank
rijk laat men de gevangenen zelf
een gevangenis bouwen. Dat wordt
met recht een eigen huis. Een
Poolse trawler is op de Noordzee door
een Duits schip geramd. Wist de Duitse
kapitein mogelijk nog niet, dat de oor
log voorbij was? Over het vrij
komen van de shag en rooktabak doen
weer allerlei geruchten de ronde.
Waarschijnlijk gaat deze, evenals de
sigaretten, in rook op. Max
Schmeling, de ex-wereldkampioen
boksen, sloeg voor 40.000 toeschouwers
zijn jeugdige tegenstander zeven maal
neer. Ouwe taaiDe politie te
Johannesburg heeft een einde gemaakt
aan een gevecht tussen fascisten en
anti-fascisten. Dergelijke gevechten
vonden de laatste maanden regelmaPg
Zondagsavonds plaats. Zondagavond-
wijding.
