Emigratie nog een probleem
Tiendaagse veldtocht door het land
der Beneluxijnen
!Lhe! ?ntbreken vah een öyttömo
I LSl? a"der Vestigt weer «ens
De zorg voor gedemobiSiseerden
Keuring voor de lichting 1948
Spaak favoriet
ABONNEERT U
OP DIT BLAD!
Bom van duizend kilo op
ruim elf meter diepte
Het verbond moet nog gestalte krijgen
r
Wat onze voorouders
schreven
J
Belangrijke lezing voor het
Binnenwijzender Nut
Voor het Nutsdepartement Binnen-
I wüiend—Westwoud hield ir. Bolder
1 van de Stichting Landverhuizing
I Nederland een uitgebreide lezing
I over het onderwerp „Emigratie in
het algemeen en die naar Canada
In het bijzonder".
I voor een gehoor van een kleine
j honderd man, waaronder verschil-
lende mensen uit omliggende plaat-
,en, behandelde de heer Bolder de
mogelijkheden die diverse landen
voor de emigranten bieden.
Er is, aldus spreker, vanwege de immi
gratie-landen veel met dikke woorden
en grote getallen geschermd, een groot
aantal persartikelen heeft in de regel
ook niet de juiste voorlichting gegeven
zodat bij velen de mening heeft
postgevat, dat emigratie gemakkelijk
ZOU "zijn, dat men in het nieuwe land
met open armen (en portemonnaies)
klaar zou staan om nu eindelijk die
goede beste Hollanders eens te kunnen
'ÏBntvangen om hen op de kortst moge
lijke manier tot millionnair te kunnen
maken. Velen staren zich blind op de
betere voedselpositie of andere gun
stigere levensomstandigheden en zou
den daarom wel weg willen. Emigreren
ls echter een zaak van serieus en dege
lijk voorbereiden, van wilskracht on
doorzettingsvermogen. En bovenal van
vakkennis. Immers aan avonturiers of
nietsnutten heeft het buitenland uiter
aard geen behoefte.
Thans heeft ieder in ons land nog
werk, maar hoe dat in de toekomst zal
worden is een open vraag. En dit geldt
vooral voor de boeren en landbouwers.
De spreker noemde zo de verschillende
landen op die voor emigratie in aan
merking komen. Daar is in de eerste
plaats:
CANADA.
Een goed, groot en rijk land met voor
de Nederlandse boeren, gezien de spe
ciale preferentie die zij bij de Canadese
regering vanwege hun vakkennis e.d.
genieten, uitstekende mogelijkheden.
Een jong land met een goed klimaat en
veel ruimte. En aan dat laatste hebben
wij hier juist gebrek.
Suriname lijkt minder gunstig voor
landbouwers, evenals Brazilië. Bij al
de verlokkelijke aanbiedingen die van
dit laatste land komen schuilt in de
regel wel een addertje onder het gras.
Men is nu eenmaal niet zo gek dat men
zijn beste bedrijven aan vreemden
weg gaat geven. Dan zijn er in de regel
de afgelegenheid de woestheid e.d, die
een geducht woordje meespreken.
In Australië liggen ook kansen, hoe
wel die door de huidige verwikkelin
gen niet benut kunnen worden. Nieuw-
Zeeland is voor de Nederlandse land
verhuizers nog vrijwel terra incognita,
maar ook daar is het goed. (Als men
tenminste in 't land toegelaten wordt).
Zuid-Afrika is voor landbouw door
emigranten ongeschikt, d.w.z. een be
drijf vereist daar zoveel kapitaal dat er
voor de Nederlandse emigrant, met ue
Weinige deviezen die hij meekrijgt,
geen mogelijkheid is om voet aan de
grond te krijgen. In Frankrijk zijn er
üogal moeilijkheden van interne aard
die de emigratie tegenwerken.
Van het gescherm met de
millioenen immigranten
komt in de practijk alsnog niet veel
terecht. In een jaar tijds werden in
Zuid-Afrika bijv...,, 18Z Nederlandse
emigranten toegelaten.
Denk om uw
rijwielverlichtlng I
Met h9t korten der dagen Wordt het
probleem der rijwielverlichting we
derom zeer actueel, zo schrijft ons de
ANWB.
Vele wielrijders rijden ondanks her
haalde waarschuwingen des avonds
i'.og Steeds min of meer noodgedwon
gen zonder licht en blijven aldus een
hoogst ernstig gevaar voor de ver
keersveiligheid vormen. De politie
heeft dan ook aangekohdigd, deze win
ter streng te zuilen gaan optreden te
gen de overtreders der op dat gebied
geldende voorschriften. Zo zal voor
taan nauwgezet dë hand Worden ge
houden aan de eis, dat een fiets voor
men moet zijn van een brandend ach
terlicht tenminste die fietsen, die
voorzien zijn Van een dynamo. Immers,
de aynamovoorziening blijft voorshands
byiia onoverkomelijke moeilijkheden
opleveren, zodat aanschaffing of ver
jonging praktisch een onmogelijkheid
blijkt te zijn.
neet het rijwiel vanzelfsprekend edh-
voriuuif voor^ien zÜn van een voor-
u-i'"1' middel van olie-
01 ,Batterijlantaarn.
nlm erlicht kan dah
and» „u en Resteld' eGhter wel
„u omstandigheden voor-
geschreyen witte spatbord met daarbij
llehf V Ct0r °f nie'-brandend achter-
df« °P fle VeIe moeilijkheden
ifimïï- Vffiagstuk der rijwieiver-
«Kuitkf -a08 f8 gepaard gaa»- De
wUlhiti.. dê lentaarnloze rij.
Moskleurig.S n0S SUiJd Verre
Marktberichten
ALKMAAR, IV October. Oo de Alk-
maarse kaasmarkt werd heden aange
voerd 26,000 kg, waarvah 11 stapels
fabrlekskaas a f 64 per 50 kg en 5
stapels boerenkaas a f 63.50 oer 50 kg
BROEK OP LANGEDIJK. 16 Oct.
2000 kg aardappelen, Bevelanders
rode kool 6.406.80.
88.000 kg gele kool 7.10—7.60, 60.000
kg groene kool 7—10.60, 110.000 kg
..»001 "-SO—11.50, 26.000 kg andij
vie 3.80-9.60, 12.000 kg bleten 7.10-
'■50, 1.500 stuks bloemkool 53—72.00.
Naar Canada is dit gunstiger geweest,
er werden zelfs records gebroken. Maar
toch is dit nog niet meer dan ongeveer
drie duizend man per jaar. Dus als net
waar zou zijn dat ons land een millioen
mensen zou moeten spuien om wat
meer armslag te krijgen, dan zal het
nog wei een tijdje duren eer het zo
ver is.
Uit bovenstaande cijfers blijkt wel
zeer duidelijk dat de regeringen van
de immigratielanden niet zo maar ieder
een nemen die zich aanmeldt. Er volgt
een grondige schifting na een streng
medisch, politiek en vakbekwaam-
heidsonderzoek.
Ernstig waarschuwde ir. Bolder ook
tegen
de Luilekkerland-mentaliteit
die sommige mensen, vaak naar aanlei
ding van dubieuse krantenartikelen,
krijgen ten opzichte van het nieuwe
land. Het vet is altijd op buurmans
ketel, vooral in de huidige omstandig
heden.
Na de pauze, waarin „Amoureuse"
enige stukjes muziek ten gehore bracht
en waarin van Nutszijde mededeling
werd gedaan van het feit, dat er op 29
October een cursusavond door de heer
Kohnert zal worden gegeven over „Vrij
making van atoomenergie", waarvoor
be angstellenden zich alsnog kunnen
opgeven, besprak de heer Bolder de
emigratie naar Canada en vertelde van
zijn reis die hij met het emigranten
schip „Waterman" daarheen gemaakt
had. De verschillende eigenaardigheden
van land en volk kwamen hier tot
hun recht. Spreker vertelde in vlotte
bewoordingen van zijn ondervindingen
en weidde uit over het leven van de
emigrant en de oorspronkelijke, vol
gens ir. Bolder, zeer sympathieke, be
woners.
Het onderwerp dat door deze spreker
behandeld werd, was zeker iets nieuws
De foto laat zien dat de verhouding tussen Moslems en Sikhs op heden al
reeds een stuk is verbeterd. Men ziet hier n.l. een Moslem tinsmid In zijn
werkplaats en daarnaast een Sikh kleermaker rustig als goede huren aan
het werk.
in de lezingenserie die tot nog toe door
het Nut geboden werd. Maar dat hier
mede getracht werd de oplossing van
een nijpende vraag van deze tijd ook
aan onze gemeentenaren voor te leg
gen, pleit zeker voor de taak die het
Nut zich gesteld ziet. Immers met reis
beschrijvingen alleen werkt men in de
regel niet tot nut Wan het algemeen.
Voor de ernstige en goed gefundeer
de voorlichting van ir. Bolder die niet,
zoals enkelen gedacht hadden, kwam
om emigranten te werven, past zeker
een grote waardering.
Vermelden wij tot slot nog dat op
deze avond medegedeeld werd dat de
Nutsbibliotheek voortaan weer iedero
Donderdag van zeven tot acht uur ge
opend zal zijn.
Men deelt ons mede: Het pro
bleem van de demobilisatie van on
ze strijdkrachten in de Overzeese
gebiedsdelen begint in een actueel
stadium te komen. Begin volgend
jaar zal de stroom van demoblli-
santen beginnen te komen. Duizen
den, merendeels jonge medebur
gers, die hun land overzee hebben
gediend, zullen geleidelijk repa
triëren om hier te lande gedemo
biliseerd te worden.
Het is begrijpelijk, dat herhaalde
lijk de vragen gesteld worden: Wat
zijn de rechten der gedemobiliseerden?
Wat doet de overheid voor hen? Het
is even begrijpelijk, dat hierbij Veel
al de aandacht gevestigd wordt Op
Wettelijke regelingen in het buitenland
getroffen en op de wijze waarop in ver
schillende gealliëerde landen de demo
bilisatie is aangevat.
In dit verband wordt er van offi
ciële zijde op gewezen, dat bij de de
mobilisatie van onze strijdkrachten de
steun van het particulier initiatief in
het algemeen en van het Nederlandse
bedrijfsleven in het bijzonder, niet ge
mist kan worden, Immers vooral bij
veie particuliere instellingen zuilen
de gedemobiliseerde» een arbeidster
rein moeten vinden.
Daarnaast zijn Vóorzienihgen nodig,
om de overgang van de demóbilisant
naar het burgerleven zonder moeilijk
heden te doen verlopen en hem de te
rugkeer in zijn eigen milieu te verge
makkelijken. Vandaar de demobilisa-
tieraad, welke onlangs door de minis
ter-president Werd geïnstalleerd, ih
welke raad naast de overheid eh be
drijfsleven ook kerkelijke en particu
liere instanties en organisaties zijn
vertegêhwoordigd.
Tegelijkertijd treft de overheid
maatregelen, opdat aan de materiële
voorzieningen ten behoeve van de te
demobiliseren militair een Wettelijke
grondslag wordt verleend. Teneinde
geen verwachtlngeh te wekken welke
misschien niet vervuld zouden kunnen
worden, zijn van overheidswege te de
zen opzichte tot nog toe geen regelin
gen of bepalingen bekend gemaakt.
Men wenst hiermede te wachten tot
dat deze zullen Zijn vastgesteld.
In dit verband kan worden medege
deeld, dat binnenkort een algemene
maatregel van bestuur zal worden af
gekondigd, Welke een aantal regelin
gen en bepalingen betreffende deze
materie zal behelzen. Kennisneming
van deze regelingen zal tot de con
clusie leiden, dat de zorg voor de ge-
demobiliseerden hier te lande geens
zins ongunstig afsteekt bij hetgeen in
dit opzicht in het buitenland geschiedt.
De minister van Oorlog heeft aan
de gemeentebesturen medegedeeld, dat
alle keuringspllchtigen van de lichting
1948 in het bezit zijn van hun oproe
ping voor de keuring.
Binnenkort zullen de gemeentebe
sturen bekend maken, dat de in 192B
geboren mannelijke personen, die hier
te lande wonen en de oproeping nog
niet hebben ontvangen zich vóór 10
November a.s. ter gemeentesecretarie
moeten melden.
Met de voorbereidende maatregelen
voor de indeling van de lichting 1948
is reeds eeh aanvang gemaakt. Binnen
afzienbare tijd zal vastgesteld zijn,
welke personen bij de voorjaarsplodg
zijn ingedeeld. Voor zover de bij deze
ploeg in te deleh personen verzoeken
om vrijstelling Van de dienstplicht
Wegens persoonlijke onmisbaarheid, of
uitstel of vrijstelling van eerste oefe
ning aan de minister hebben gericht,
zullen deze in behandeling worden ge
nomen, Het heeft derhalve geen zin,
dat belanghebbenden bij het ministe
rie op bespoediging van de behande
ling aandringen.
Twee militairen gewond bij
granaatontploiiing
Toen Woensdagmiddag de ondersteu
ningscompagnie, instructiebataljon 3
R.I. uit Cort Heiligerskazerne te Ber
gen op Zoom nabij Wouw aan het
oefenen was, kwam plotseling een
phosphor handgranaat tot ontploffing.
Twee militairen, de vaandrig W. P.
de Jong en korporaal W. F. Schel,
werden daarbij zo ernstig gewond, dat
zij naar het ziekenhuis Charitas te
Roosendaal moesten worden overge
bracht.
De Belgische premier en minister
van Buitenlandse Zaken, Spaak, was
favoriet bij een enquête die onder 32
correspondenten bij de V.N., voorna
melijk van Amerikaanse bladen, door
het Amerikaanse Weekblad „News
Week" gehouden werd over de vraag,
wie zij de meest vooraanstaande afge
vaardigden vonden. Hij verkreeg 21
stemmen, Evatt (Australië) drie, Mars
hall (V.S,) twee en Mc Neill (Enge
land) twee.
Zes correspondenten Waren hoopvol
gestemd ten aanzien van het succes
der V.N., 36 verkeerden in twijfel en
twee geloofden, dat de organisatie ten
dode is opgeschreven.
De eerste Duitse volksauto's voor verkoop aan particulieren zijn In Neder
land aangekomen, Het Is te hopen dat nog vele van deze wagentjes zullen
volgen.
Bala Varpa, oud-voorzitter van het
Hongaarse Parlement, lid van de
partij der kleine boeren, die be
schuldigd van samenzwering tegen
de staat door de huidige Hongaarse
regering ter dood werd veroordeeld,
wist met Amerikaanse hulp uit
Hongarije te ontsnappen en bevindt
zich op het ogenblik op weg naar
de Ver. Staten.
In 1944 zijn, in de buurtschap „De
Nul" even ten Noorden van Öist. enige
bommen gevallen, welke niet ontplof
ten. Er viel o.a. één pal naast de spoor
lijn Zwolle-DcVentêr. De Duitsers do
elen destijds enige pogingen de bom te
Vinden, maar toen deze geen succes
hadden, werd de kwestie ais afgedaan
beschouwd.
Na de bevrijding, toen het trein
verkeer op dit traject niet onmiddellijk
kon Worden hervat, heeft de N.S, eeh
onderzoek laten instellen naar deze
niet ohtpiofte bom. Men kon haar niet
vinden, maar voor alle veiligheid werd
de spoorlijn een eind verlegd, Zodat de
treinen met een bocht om de plek
reden, aldus deelde de N.S. ons des
gevraagd mede.
In de zomer van 1947 echter werden
enige eveneens niet ontplofte bommen
in een naburig weiland gevonden, zo
vernemen wij van andere zijde, Dê
bom bij de spoorlijn kwam toen ook
weer ter sprake, De hulp Van de wichel
roedeloper W. Hulsegge uit Gorssci
Werd ingeroepen. Deze duldde nauw
keurig de plaats aan, waar z.i. de bom
moest liggen.
Een aannemersfirma uit Zwolle be
gon ih Augustus ji. met het graven
van een kuil, welke door middel van
een bron-bemaling droog gehouden
moest worden, doch hoe men ook
zocht en boorde,, de bom werd niet ge
vonden. Men begon te twijfelen aan de
juistheid van de aanduidingen, door dé
wichelroedeloper gedaan, Donderdag
was de situatie zo, dat de kuil een
diepte van 7 meter had en dat het be
nodigde materiaal bijeengebracht was
om met grondboringen de diepte van,
19 meter te bereiken. De heer Hulseg
ge had die dag hog geconstateerd
teerd, dat de bom op hóogtens 14 me
ter diepte kon liggen, zodat het be
grijpelijk was, dat men met spanning
de resultaten afwachtte, En inderdaad,
de roedeloper werd volkomen in het
gelijk gesteld, De bom werd aange
boord en bleek no§ 414 meter onder
de bodem van de kuil te liggen. Ver
moedelijk zal niet getracht worden de
bom te verwijderen, doch zal een ge
wapend betonnen plaat in de kuil
gestort worden, zodat de bom door
beton en door ruim 11 meter aarde
wel geïsoleerd is.
(Van onze speciale verslaggever)
Voor het eerst in de geschiedenis
van de Drie Lage Landen hebben
journalisten van België, Nederland en
Luxemburg gewerkt aan een geza
menlijke taak, broederlijk, eensge
zind en in de beste verstandhouding,
tien dagen lang. Voor het eerst In
de geschiedenis hebben zij gespeurd
naar wat hen en wat hun landen en
derzelver bevolkingen bindt, voor 't
eerst hebben zij gepoogd om de theo
rie van Benelux gestalte te geven. Of
zij daarin geslaagd zijn? Voor hen
zelf hebben zij de overtuiging ver
worven, dat er sprake is van een
natuurlijke eenheid. Maar daar mag
het niet bij blijven. Ook hun zeven
tien millioen lezers moeten die over
tuiging verwerven.
Natuurlijk zijn de artikelen, die dank
zij deze persreis van heden af in de
dagbladen verschijnen, daartoe niet
voldoende, maar als zij het fundament
leggen voor het Benelux-gebouw, zoals
dat moet verrijzen in de harten der
Beneluxijnen, dan is er reeds heel veel
winst geboekt.
Bcneluxijnse landgenoten.
Beneluxijneneen nieuw woord,
dat tijdens deze reis ontstaan is. „Mes
compatriotes béneluxois", aldus sprak
men ons ergens het doet er niet toe
wie het deed en waar het geschiedde
toe: mijn bcneluxijnse landgenoten
Dat was juist aangevoeld. Zo beleef
den wij het ook. Wij ontdekten elkan
der als, nu ja, zo niet geheel als land-
dan toch tenminste als lotgenoten. Wij
zagen, dat Henegouwen en Drente iets
met elkaar te maken hadden, dat Alk
maar en Echternach elkaar niet kun
nen negeren, dat Kortrijk en Almelo
maar die twee hébben elkaar al
gevonden. Zo zijn er meer, echter nog
lang niet genoeg. Zeker, er is een Bel
gisch-Nederlands-Luxemburgs Comité
van Toenadering, dat (zijn onmoge
lijk lange naam ten spijt) veel goeds
verricht, doch nog niet die weerklank
bij de bevolking heeft ondervonden,
die het verdient.
Toenadering, betere verstandhouding,
beter begrip, meer kennis, meer over
leg, dat is nu wel het hardste nodig.
Benelux is nog veel te veel een papie
ren maakBel, een kaartenhuis, dat
slechts bestaat in de teksten van
staatsstukken, in de correspondentie
der ambtenaren, in de redevoeringen
van Kamerleden, maar dat nog niet
leeft en groeit en vorm krijgt diep in
het iiinnenste van de bevolking der
drie landen, die het Baleon van Euro
pa Vormen.
Als twee winkeliers
De beide eenheden, de Belgisch-Lu
xemburgse Economische Unie (die na
de Eerste Wereldoorlog is ontstaan) en
Nederland gedroegen zich tot aan het
begin van de Tweede Wereldoorlog als
twee winkeliers in dezelfde straat, die
met argusogen eikaars prijzen in de
gaten hielden, af en toe wederzijds
iets lieten vallen van de winst om de
klanten aan te lokken of vast te hou
den en 20 elkaar doodconcurreerden
totdataan de overzijde twintig
woningen werden ontruimd, 'n schut
ting werd geplaatst, de sloper ver
scheen en na hem de metselaar en d;
timmerman om er een reusachtig wa
renhuis neer te zetten. Toen vonden
die beide winkeliers elkaar, sloten
vriendschap en gingen samenwerken.
Zó hielden zij het hoofd boven water.
In de Straat der Wereldeconomie is
het warenhuis Amerika opgetrokken
en het biedt veel aantrekkelijks, waar
aan de Beneluxkruideniertjes ziet
staan te vergapen. Zij zijn er stil var
geworden en weten hun nieuwe hou
ding niet goed te vinden. Maar nu
zijn zij, aarzelend nog, de goede weg
opgegaan. Zij hebben een plan ge
maakt, een Plan! En zij zijn vastbe
sloten om het uit te voeren. Maar
daarvoor hebben zij aller medewer
king nodig. Een plan moet levende
werkelijkheid worden, wil het slagen.
Dat kan het Beineluxplan. De tijd is
er rijp voor.
Benelux kan, zijn eigen waarde ont-
dekend, leiding geven aan Europa,
aan West-Europa althans. Maar daar
voor moeten eerst zijn zeventien mil
lioen inwoners breed gaan denken. De
topfiguren doen dat, de massa's nog
niet. Edoch, tussen de top en de mas
sa's staan de journalisten. En zij ver
lenen gaarne hun medewerking. Mo
ge hun nieuw verworven inzichU _i
weldra gemeen goed vormen!
V..
Er is niets nieuws
onder de zon
In de Alkmaarsche Courant van
18 October 1847 nu 100 jaar
geleden vinden wij de volgende
mededeling.
„Men verzekert ons, dat zich
tegenwoordig weder wilde zwij
nen in de bosschen der Veluwe
ophouden: men wil er een drietal
bespeurd hebben. Men herinnert
zich, dat het laatste stuk van dit
edel wild, hetwelk in vroeger tijd
in menigte op de Veluwe werd
aangetroffen, in den jare 1826
door den heer Baron van Lyn-
den is geschoten. Waarschijnlijk
zijn de thans bespeurde wilde gas
ten uit het Kleefsche Wald ge
komen, waar zij nog altijd, hoe
zeer niet meer in zoo grooten ge
tale als vroeger, aanwezig zijn:
nog waarschijnlijker is het, dat
onze Geldersche jagers aan deze
Duitsche landverhuizers geen zeer
rustig léven zullen gunnen.
NOORDERMARKTBOND, 17 October.
116.000 kg Witte kool 6,90—11,80; 18.000 kg
rode kööl 7,00—12,40; 18.000 kg gelé kool
5,80—7,90; 6000 kg groelie kool 7,70-9,70; 12.000
kg andijvie 8,00—9,40; 2.000 kg slabönen
100,00—128,00; 2.500 kg uien 16,00—16,80, idem
grove 16,80—16,90 en idem drielingen 7,60;
11,000 kg aardappeleni Bevelanders 7,80
10,20 ett blauwe Eigenheimers 10,80,
(Ingezonden mededeling)
FOLKLORE-HOEKJE
Nog eens:
Boerenwagen-rijmen
Het vorige stukje aangaande boe-
renwagenrijmen heeft een der lezers
aanleiding gegeven, iets mede te
delen van zijn wetenschap, Hèt is de
heer Jb. Kooy uit 't Zand, die me het
volgende schrijft:
Mijn vader heeft ons, zijn kinderen,
vaak verteld, wat er was gebeurd met
een boer, die naar Hoorn ging en die
dan op het achterkret van zijn wagen
had laten schilderen het gedichtje,
dat vorige keer vermeld stond, n.l. de
wereld is een hooiben. Het moet dan
zo zijn geweest, dat dit achterkret,
als Hij f® Hoorn aankwam, door de
dienders van die stad afgenomen
werd. Maar een volgende week kwam
hij weer naar die stad, toen echter
had hij een achterkret in de wagen,
waarop grote en kleine vissen waren
geschilderd en ook een jongetje met
zijn vader en het jongetje zegt tegen
de vader:
Ziet, Vader, ziet,
Eten de groote visschen de
kleine niet?
O kind, dat heb ik allang
geweten,
Dat de groote visschen de
kleine opeten!
Maar ook dit rijm kon in de ogen
van de Hoornse machthebbers geen
genade vinden en het werd verwij
derd. De derde keer moet toen de boer
een achtersehut in zijn wagen hebben
gezet, waarop de spreuk voorkwam
(onder een paar kistjes met kalken
pijpen)
Groote stelen en kleine stelen
Maar.groote stelen het meest!
Toen de boer ook dit achterkret
weer afgenomen werd, verscheen hij
de volgende week met dit gedicht op
zijn wagen:
Ik, Piet van Hem,
Zit in de klem.
Door de dienders van Hoorn
Heb ik driemaal mijn achterkret
verloren.
Het verhaaltje is verdienstelijk en
amusant. De ondergetekende heeft
ergens anders iets in dezelfde geest
gelezen, doch daar was het laatste
rijm, dat op de wagen verscheen (nu
op een blauwe ondergrond)
Na al wat ik niet heb mogen
schrijven
Zallen we de rest maar
blauw-blauw laten blijven.
Deze verhaaltjes: die 't lest vertelt,
die leeft nag, maar aardig zijn ze in
ieder geval.
Hoorn.
J. ROSELAAR.