Emigratie nog een probleem Tiendaagse veldtocht door het land der Beneluxijnen !Lhe! ?ntbreken vah een öyttömo I LSl? a"der Vestigt weer «ens De zorg voor gedemobiSiseerden Keuring voor de lichting 1948 Spaak favoriet ABONNEERT U OP DIT BLAD! Bom van duizend kilo op ruim elf meter diepte Het verbond moet nog gestalte krijgen r Wat onze voorouders schreven J Belangrijke lezing voor het Binnenwijzender Nut Voor het Nutsdepartement Binnen- I wüiend—Westwoud hield ir. Bolder 1 van de Stichting Landverhuizing I Nederland een uitgebreide lezing I over het onderwerp „Emigratie in het algemeen en die naar Canada In het bijzonder". I voor een gehoor van een kleine j honderd man, waaronder verschil- lende mensen uit omliggende plaat- ,en, behandelde de heer Bolder de mogelijkheden die diverse landen voor de emigranten bieden. Er is, aldus spreker, vanwege de immi gratie-landen veel met dikke woorden en grote getallen geschermd, een groot aantal persartikelen heeft in de regel ook niet de juiste voorlichting gegeven zodat bij velen de mening heeft postgevat, dat emigratie gemakkelijk ZOU "zijn, dat men in het nieuwe land met open armen (en portemonnaies) klaar zou staan om nu eindelijk die goede beste Hollanders eens te kunnen 'ÏBntvangen om hen op de kortst moge lijke manier tot millionnair te kunnen maken. Velen staren zich blind op de betere voedselpositie of andere gun stigere levensomstandigheden en zou den daarom wel weg willen. Emigreren ls echter een zaak van serieus en dege lijk voorbereiden, van wilskracht on doorzettingsvermogen. En bovenal van vakkennis. Immers aan avonturiers of nietsnutten heeft het buitenland uiter aard geen behoefte. Thans heeft ieder in ons land nog werk, maar hoe dat in de toekomst zal worden is een open vraag. En dit geldt vooral voor de boeren en landbouwers. De spreker noemde zo de verschillende landen op die voor emigratie in aan merking komen. Daar is in de eerste plaats: CANADA. Een goed, groot en rijk land met voor de Nederlandse boeren, gezien de spe ciale preferentie die zij bij de Canadese regering vanwege hun vakkennis e.d. genieten, uitstekende mogelijkheden. Een jong land met een goed klimaat en veel ruimte. En aan dat laatste hebben wij hier juist gebrek. Suriname lijkt minder gunstig voor landbouwers, evenals Brazilië. Bij al de verlokkelijke aanbiedingen die van dit laatste land komen schuilt in de regel wel een addertje onder het gras. Men is nu eenmaal niet zo gek dat men zijn beste bedrijven aan vreemden weg gaat geven. Dan zijn er in de regel de afgelegenheid de woestheid e.d, die een geducht woordje meespreken. In Australië liggen ook kansen, hoe wel die door de huidige verwikkelin gen niet benut kunnen worden. Nieuw- Zeeland is voor de Nederlandse land verhuizers nog vrijwel terra incognita, maar ook daar is het goed. (Als men tenminste in 't land toegelaten wordt). Zuid-Afrika is voor landbouw door emigranten ongeschikt, d.w.z. een be drijf vereist daar zoveel kapitaal dat er voor de Nederlandse emigrant, met ue Weinige deviezen die hij meekrijgt, geen mogelijkheid is om voet aan de grond te krijgen. In Frankrijk zijn er üogal moeilijkheden van interne aard die de emigratie tegenwerken. Van het gescherm met de millioenen immigranten komt in de practijk alsnog niet veel terecht. In een jaar tijds werden in Zuid-Afrika bijv...,, 18Z Nederlandse emigranten toegelaten. Denk om uw rijwielverlichtlng I Met h9t korten der dagen Wordt het probleem der rijwielverlichting we derom zeer actueel, zo schrijft ons de ANWB. Vele wielrijders rijden ondanks her haalde waarschuwingen des avonds i'.og Steeds min of meer noodgedwon gen zonder licht en blijven aldus een hoogst ernstig gevaar voor de ver keersveiligheid vormen. De politie heeft dan ook aangekohdigd, deze win ter streng te zuilen gaan optreden te gen de overtreders der op dat gebied geldende voorschriften. Zo zal voor taan nauwgezet dë hand Worden ge houden aan de eis, dat een fiets voor men moet zijn van een brandend ach terlicht tenminste die fietsen, die voorzien zijn Van een dynamo. Immers, de aynamovoorziening blijft voorshands byiia onoverkomelijke moeilijkheden opleveren, zodat aanschaffing of ver jonging praktisch een onmogelijkheid blijkt te zijn. neet het rijwiel vanzelfsprekend edh- voriuuif voor^ien zÜn van een voor- u-i'"1' middel van olie- 01 ,Batterijlantaarn. nlm erlicht kan dah and» „u en Resteld' eGhter wel „u omstandigheden voor- geschreyen witte spatbord met daarbij llehf V Ct0r °f nie'-brandend achter- df« °P fle VeIe moeilijkheden ifimïï- Vffiagstuk der rijwieiver- «Kuitkf -a08 f8 gepaard gaa»- De wUlhiti.. dê lentaarnloze rij. Moskleurig.S n0S SUiJd Verre Marktberichten ALKMAAR, IV October. Oo de Alk- maarse kaasmarkt werd heden aange voerd 26,000 kg, waarvah 11 stapels fabrlekskaas a f 64 per 50 kg en 5 stapels boerenkaas a f 63.50 oer 50 kg BROEK OP LANGEDIJK. 16 Oct. 2000 kg aardappelen, Bevelanders rode kool 6.406.80. 88.000 kg gele kool 7.10—7.60, 60.000 kg groene kool 7—10.60, 110.000 kg ..»001 "-SO—11.50, 26.000 kg andij vie 3.80-9.60, 12.000 kg bleten 7.10- '■50, 1.500 stuks bloemkool 53—72.00. Naar Canada is dit gunstiger geweest, er werden zelfs records gebroken. Maar toch is dit nog niet meer dan ongeveer drie duizend man per jaar. Dus als net waar zou zijn dat ons land een millioen mensen zou moeten spuien om wat meer armslag te krijgen, dan zal het nog wei een tijdje duren eer het zo ver is. Uit bovenstaande cijfers blijkt wel zeer duidelijk dat de regeringen van de immigratielanden niet zo maar ieder een nemen die zich aanmeldt. Er volgt een grondige schifting na een streng medisch, politiek en vakbekwaam- heidsonderzoek. Ernstig waarschuwde ir. Bolder ook tegen de Luilekkerland-mentaliteit die sommige mensen, vaak naar aanlei ding van dubieuse krantenartikelen, krijgen ten opzichte van het nieuwe land. Het vet is altijd op buurmans ketel, vooral in de huidige omstandig heden. Na de pauze, waarin „Amoureuse" enige stukjes muziek ten gehore bracht en waarin van Nutszijde mededeling werd gedaan van het feit, dat er op 29 October een cursusavond door de heer Kohnert zal worden gegeven over „Vrij making van atoomenergie", waarvoor be angstellenden zich alsnog kunnen opgeven, besprak de heer Bolder de emigratie naar Canada en vertelde van zijn reis die hij met het emigranten schip „Waterman" daarheen gemaakt had. De verschillende eigenaardigheden van land en volk kwamen hier tot hun recht. Spreker vertelde in vlotte bewoordingen van zijn ondervindingen en weidde uit over het leven van de emigrant en de oorspronkelijke, vol gens ir. Bolder, zeer sympathieke, be woners. Het onderwerp dat door deze spreker behandeld werd, was zeker iets nieuws De foto laat zien dat de verhouding tussen Moslems en Sikhs op heden al reeds een stuk is verbeterd. Men ziet hier n.l. een Moslem tinsmid In zijn werkplaats en daarnaast een Sikh kleermaker rustig als goede huren aan het werk. in de lezingenserie die tot nog toe door het Nut geboden werd. Maar dat hier mede getracht werd de oplossing van een nijpende vraag van deze tijd ook aan onze gemeentenaren voor te leg gen, pleit zeker voor de taak die het Nut zich gesteld ziet. Immers met reis beschrijvingen alleen werkt men in de regel niet tot nut Wan het algemeen. Voor de ernstige en goed gefundeer de voorlichting van ir. Bolder die niet, zoals enkelen gedacht hadden, kwam om emigranten te werven, past zeker een grote waardering. Vermelden wij tot slot nog dat op deze avond medegedeeld werd dat de Nutsbibliotheek voortaan weer iedero Donderdag van zeven tot acht uur ge opend zal zijn. Men deelt ons mede: Het pro bleem van de demobilisatie van on ze strijdkrachten in de Overzeese gebiedsdelen begint in een actueel stadium te komen. Begin volgend jaar zal de stroom van demoblli- santen beginnen te komen. Duizen den, merendeels jonge medebur gers, die hun land overzee hebben gediend, zullen geleidelijk repa triëren om hier te lande gedemo biliseerd te worden. Het is begrijpelijk, dat herhaalde lijk de vragen gesteld worden: Wat zijn de rechten der gedemobiliseerden? Wat doet de overheid voor hen? Het is even begrijpelijk, dat hierbij Veel al de aandacht gevestigd wordt Op Wettelijke regelingen in het buitenland getroffen en op de wijze waarop in ver schillende gealliëerde landen de demo bilisatie is aangevat. In dit verband wordt er van offi ciële zijde op gewezen, dat bij de de mobilisatie van onze strijdkrachten de steun van het particulier initiatief in het algemeen en van het Nederlandse bedrijfsleven in het bijzonder, niet ge mist kan worden, Immers vooral bij veie particuliere instellingen zuilen de gedemobiliseerde» een arbeidster rein moeten vinden. Daarnaast zijn Vóorzienihgen nodig, om de overgang van de demóbilisant naar het burgerleven zonder moeilijk heden te doen verlopen en hem de te rugkeer in zijn eigen milieu te verge makkelijken. Vandaar de demobilisa- tieraad, welke onlangs door de minis ter-president Werd geïnstalleerd, ih welke raad naast de overheid eh be drijfsleven ook kerkelijke en particu liere instanties en organisaties zijn vertegêhwoordigd. Tegelijkertijd treft de overheid maatregelen, opdat aan de materiële voorzieningen ten behoeve van de te demobiliseren militair een Wettelijke grondslag wordt verleend. Teneinde geen verwachtlngeh te wekken welke misschien niet vervuld zouden kunnen worden, zijn van overheidswege te de zen opzichte tot nog toe geen regelin gen of bepalingen bekend gemaakt. Men wenst hiermede te wachten tot dat deze zullen Zijn vastgesteld. In dit verband kan worden medege deeld, dat binnenkort een algemene maatregel van bestuur zal worden af gekondigd, Welke een aantal regelin gen en bepalingen betreffende deze materie zal behelzen. Kennisneming van deze regelingen zal tot de con clusie leiden, dat de zorg voor de ge- demobiliseerden hier te lande geens zins ongunstig afsteekt bij hetgeen in dit opzicht in het buitenland geschiedt. De minister van Oorlog heeft aan de gemeentebesturen medegedeeld, dat alle keuringspllchtigen van de lichting 1948 in het bezit zijn van hun oproe ping voor de keuring. Binnenkort zullen de gemeentebe sturen bekend maken, dat de in 192B geboren mannelijke personen, die hier te lande wonen en de oproeping nog niet hebben ontvangen zich vóór 10 November a.s. ter gemeentesecretarie moeten melden. Met de voorbereidende maatregelen voor de indeling van de lichting 1948 is reeds eeh aanvang gemaakt. Binnen afzienbare tijd zal vastgesteld zijn, welke personen bij de voorjaarsplodg zijn ingedeeld. Voor zover de bij deze ploeg in te deleh personen verzoeken om vrijstelling Van de dienstplicht Wegens persoonlijke onmisbaarheid, of uitstel of vrijstelling van eerste oefe ning aan de minister hebben gericht, zullen deze in behandeling worden ge nomen, Het heeft derhalve geen zin, dat belanghebbenden bij het ministe rie op bespoediging van de behande ling aandringen. Twee militairen gewond bij granaatontploiiing Toen Woensdagmiddag de ondersteu ningscompagnie, instructiebataljon 3 R.I. uit Cort Heiligerskazerne te Ber gen op Zoom nabij Wouw aan het oefenen was, kwam plotseling een phosphor handgranaat tot ontploffing. Twee militairen, de vaandrig W. P. de Jong en korporaal W. F. Schel, werden daarbij zo ernstig gewond, dat zij naar het ziekenhuis Charitas te Roosendaal moesten worden overge bracht. De Belgische premier en minister van Buitenlandse Zaken, Spaak, was favoriet bij een enquête die onder 32 correspondenten bij de V.N., voorna melijk van Amerikaanse bladen, door het Amerikaanse Weekblad „News Week" gehouden werd over de vraag, wie zij de meest vooraanstaande afge vaardigden vonden. Hij verkreeg 21 stemmen, Evatt (Australië) drie, Mars hall (V.S,) twee en Mc Neill (Enge land) twee. Zes correspondenten Waren hoopvol gestemd ten aanzien van het succes der V.N., 36 verkeerden in twijfel en twee geloofden, dat de organisatie ten dode is opgeschreven. De eerste Duitse volksauto's voor verkoop aan particulieren zijn In Neder land aangekomen, Het Is te hopen dat nog vele van deze wagentjes zullen volgen. Bala Varpa, oud-voorzitter van het Hongaarse Parlement, lid van de partij der kleine boeren, die be schuldigd van samenzwering tegen de staat door de huidige Hongaarse regering ter dood werd veroordeeld, wist met Amerikaanse hulp uit Hongarije te ontsnappen en bevindt zich op het ogenblik op weg naar de Ver. Staten. In 1944 zijn, in de buurtschap „De Nul" even ten Noorden van Öist. enige bommen gevallen, welke niet ontplof ten. Er viel o.a. één pal naast de spoor lijn Zwolle-DcVentêr. De Duitsers do elen destijds enige pogingen de bom te Vinden, maar toen deze geen succes hadden, werd de kwestie ais afgedaan beschouwd. Na de bevrijding, toen het trein verkeer op dit traject niet onmiddellijk kon Worden hervat, heeft de N.S, eeh onderzoek laten instellen naar deze niet ohtpiofte bom. Men kon haar niet vinden, maar voor alle veiligheid werd de spoorlijn een eind verlegd, Zodat de treinen met een bocht om de plek reden, aldus deelde de N.S. ons des gevraagd mede. In de zomer van 1947 echter werden enige eveneens niet ontplofte bommen in een naburig weiland gevonden, zo vernemen wij van andere zijde, Dê bom bij de spoorlijn kwam toen ook weer ter sprake, De hulp Van de wichel roedeloper W. Hulsegge uit Gorssci Werd ingeroepen. Deze duldde nauw keurig de plaats aan, waar z.i. de bom moest liggen. Een aannemersfirma uit Zwolle be gon ih Augustus ji. met het graven van een kuil, welke door middel van een bron-bemaling droog gehouden moest worden, doch hoe men ook zocht en boorde,, de bom werd niet ge vonden. Men begon te twijfelen aan de juistheid van de aanduidingen, door dé wichelroedeloper gedaan, Donderdag was de situatie zo, dat de kuil een diepte van 7 meter had en dat het be nodigde materiaal bijeengebracht was om met grondboringen de diepte van, 19 meter te bereiken. De heer Hulseg ge had die dag hog geconstateerd teerd, dat de bom op hóogtens 14 me ter diepte kon liggen, zodat het be grijpelijk was, dat men met spanning de resultaten afwachtte, En inderdaad, de roedeloper werd volkomen in het gelijk gesteld, De bom werd aange boord en bleek no§ 414 meter onder de bodem van de kuil te liggen. Ver moedelijk zal niet getracht worden de bom te verwijderen, doch zal een ge wapend betonnen plaat in de kuil gestort worden, zodat de bom door beton en door ruim 11 meter aarde wel geïsoleerd is. (Van onze speciale verslaggever) Voor het eerst in de geschiedenis van de Drie Lage Landen hebben journalisten van België, Nederland en Luxemburg gewerkt aan een geza menlijke taak, broederlijk, eensge zind en in de beste verstandhouding, tien dagen lang. Voor het eerst In de geschiedenis hebben zij gespeurd naar wat hen en wat hun landen en derzelver bevolkingen bindt, voor 't eerst hebben zij gepoogd om de theo rie van Benelux gestalte te geven. Of zij daarin geslaagd zijn? Voor hen zelf hebben zij de overtuiging ver worven, dat er sprake is van een natuurlijke eenheid. Maar daar mag het niet bij blijven. Ook hun zeven tien millioen lezers moeten die over tuiging verwerven. Natuurlijk zijn de artikelen, die dank zij deze persreis van heden af in de dagbladen verschijnen, daartoe niet voldoende, maar als zij het fundament leggen voor het Benelux-gebouw, zoals dat moet verrijzen in de harten der Beneluxijnen, dan is er reeds heel veel winst geboekt. Bcneluxijnse landgenoten. Beneluxijneneen nieuw woord, dat tijdens deze reis ontstaan is. „Mes compatriotes béneluxois", aldus sprak men ons ergens het doet er niet toe wie het deed en waar het geschiedde toe: mijn bcneluxijnse landgenoten Dat was juist aangevoeld. Zo beleef den wij het ook. Wij ontdekten elkan der als, nu ja, zo niet geheel als land- dan toch tenminste als lotgenoten. Wij zagen, dat Henegouwen en Drente iets met elkaar te maken hadden, dat Alk maar en Echternach elkaar niet kun nen negeren, dat Kortrijk en Almelo maar die twee hébben elkaar al gevonden. Zo zijn er meer, echter nog lang niet genoeg. Zeker, er is een Bel gisch-Nederlands-Luxemburgs Comité van Toenadering, dat (zijn onmoge lijk lange naam ten spijt) veel goeds verricht, doch nog niet die weerklank bij de bevolking heeft ondervonden, die het verdient. Toenadering, betere verstandhouding, beter begrip, meer kennis, meer over leg, dat is nu wel het hardste nodig. Benelux is nog veel te veel een papie ren maakBel, een kaartenhuis, dat slechts bestaat in de teksten van staatsstukken, in de correspondentie der ambtenaren, in de redevoeringen van Kamerleden, maar dat nog niet leeft en groeit en vorm krijgt diep in het iiinnenste van de bevolking der drie landen, die het Baleon van Euro pa Vormen. Als twee winkeliers De beide eenheden, de Belgisch-Lu xemburgse Economische Unie (die na de Eerste Wereldoorlog is ontstaan) en Nederland gedroegen zich tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog als twee winkeliers in dezelfde straat, die met argusogen eikaars prijzen in de gaten hielden, af en toe wederzijds iets lieten vallen van de winst om de klanten aan te lokken of vast te hou den en 20 elkaar doodconcurreerden totdataan de overzijde twintig woningen werden ontruimd, 'n schut ting werd geplaatst, de sloper ver scheen en na hem de metselaar en d; timmerman om er een reusachtig wa renhuis neer te zetten. Toen vonden die beide winkeliers elkaar, sloten vriendschap en gingen samenwerken. Zó hielden zij het hoofd boven water. In de Straat der Wereldeconomie is het warenhuis Amerika opgetrokken en het biedt veel aantrekkelijks, waar aan de Beneluxkruideniertjes ziet staan te vergapen. Zij zijn er stil var geworden en weten hun nieuwe hou ding niet goed te vinden. Maar nu zijn zij, aarzelend nog, de goede weg opgegaan. Zij hebben een plan ge maakt, een Plan! En zij zijn vastbe sloten om het uit te voeren. Maar daarvoor hebben zij aller medewer king nodig. Een plan moet levende werkelijkheid worden, wil het slagen. Dat kan het Beineluxplan. De tijd is er rijp voor. Benelux kan, zijn eigen waarde ont- dekend, leiding geven aan Europa, aan West-Europa althans. Maar daar voor moeten eerst zijn zeventien mil lioen inwoners breed gaan denken. De topfiguren doen dat, de massa's nog niet. Edoch, tussen de top en de mas sa's staan de journalisten. En zij ver lenen gaarne hun medewerking. Mo ge hun nieuw verworven inzichU _i weldra gemeen goed vormen! V.. Er is niets nieuws onder de zon In de Alkmaarsche Courant van 18 October 1847 nu 100 jaar geleden vinden wij de volgende mededeling. „Men verzekert ons, dat zich tegenwoordig weder wilde zwij nen in de bosschen der Veluwe ophouden: men wil er een drietal bespeurd hebben. Men herinnert zich, dat het laatste stuk van dit edel wild, hetwelk in vroeger tijd in menigte op de Veluwe werd aangetroffen, in den jare 1826 door den heer Baron van Lyn- den is geschoten. Waarschijnlijk zijn de thans bespeurde wilde gas ten uit het Kleefsche Wald ge komen, waar zij nog altijd, hoe zeer niet meer in zoo grooten ge tale als vroeger, aanwezig zijn: nog waarschijnlijker is het, dat onze Geldersche jagers aan deze Duitsche landverhuizers geen zeer rustig léven zullen gunnen. NOORDERMARKTBOND, 17 October. 116.000 kg Witte kool 6,90—11,80; 18.000 kg rode kööl 7,00—12,40; 18.000 kg gelé kool 5,80—7,90; 6000 kg groelie kool 7,70-9,70; 12.000 kg andijvie 8,00—9,40; 2.000 kg slabönen 100,00—128,00; 2.500 kg uien 16,00—16,80, idem grove 16,80—16,90 en idem drielingen 7,60; 11,000 kg aardappeleni Bevelanders 7,80 10,20 ett blauwe Eigenheimers 10,80, (Ingezonden mededeling) FOLKLORE-HOEKJE Nog eens: Boerenwagen-rijmen Het vorige stukje aangaande boe- renwagenrijmen heeft een der lezers aanleiding gegeven, iets mede te delen van zijn wetenschap, Hèt is de heer Jb. Kooy uit 't Zand, die me het volgende schrijft: Mijn vader heeft ons, zijn kinderen, vaak verteld, wat er was gebeurd met een boer, die naar Hoorn ging en die dan op het achterkret van zijn wagen had laten schilderen het gedichtje, dat vorige keer vermeld stond, n.l. de wereld is een hooiben. Het moet dan zo zijn geweest, dat dit achterkret, als Hij f® Hoorn aankwam, door de dienders van die stad afgenomen werd. Maar een volgende week kwam hij weer naar die stad, toen echter had hij een achterkret in de wagen, waarop grote en kleine vissen waren geschilderd en ook een jongetje met zijn vader en het jongetje zegt tegen de vader: Ziet, Vader, ziet, Eten de groote visschen de kleine niet? O kind, dat heb ik allang geweten, Dat de groote visschen de kleine opeten! Maar ook dit rijm kon in de ogen van de Hoornse machthebbers geen genade vinden en het werd verwij derd. De derde keer moet toen de boer een achtersehut in zijn wagen hebben gezet, waarop de spreuk voorkwam (onder een paar kistjes met kalken pijpen) Groote stelen en kleine stelen Maar.groote stelen het meest! Toen de boer ook dit achterkret weer afgenomen werd, verscheen hij de volgende week met dit gedicht op zijn wagen: Ik, Piet van Hem, Zit in de klem. Door de dienders van Hoorn Heb ik driemaal mijn achterkret verloren. Het verhaaltje is verdienstelijk en amusant. De ondergetekende heeft ergens anders iets in dezelfde geest gelezen, doch daar was het laatste rijm, dat op de wagen verscheen (nu op een blauwe ondergrond) Na al wat ik niet heb mogen schrijven Zallen we de rest maar blauw-blauw laten blijven. Deze verhaaltjes: die 't lest vertelt, die leeft nag, maar aardig zijn ze in ieder geval. Hoorn. J. ROSELAAR.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 7