DUG SCHUURPOEDER
100 Jaar „Abide with me"
TERRA INCOGNITA door J. O. VAN EXTER
Een drama in
twee bedrijven
SPAART ZEEP EN SCHUIMT
Het jubileum van een lied
De dichter.
De herdenking.
Een enquête.
Winkeljuffrouw overmeestert
juwelendief
De waarde van een lied.
„Blijf bij mij, Heer!"
Hollandse Schouwburg
aangekocht
Van Boek tot Boek
DAM RUBRIEK
Wij luisteren naar
Provinciale Postduiven-
tentoonstelling te Alkmaar
Ï3
/ijf
F. DE SINCLAIR
V rachtvervoerders
ontevreden
VAN NABIJ
EN VERRE
Communistisch
Informatiebureau in
Azië?
'n Erdal-productdus goed!
Het vieren van jubilea is zo
langzamerhand een gewone zaak
geworden. Kleine en grote men
sen, kleine en grote instellingen,
helden en heldinnen, musea en
universiteiten, zij allen jubileren
op gezette tijden. Maar het jubi
leum dat deze week gevierd wordt
in de Engels sprekende landen en
ver daarbuiten, is toch wel van
bijzondere aard. Het is het jubi
leum van een lied, van het ook in
ons land bekende „Abide with me".
Als Gezang 282 is dit vers opge
nomen in de bundel van de Ned.
Hervormde Kerk.
Over de dichter van dit wereld
beroemd geworden vers valt niet zo
heel veel te vertellen. Het was Henry
[Francis Lyte, die in 1793 geboren
werd. Hij studeerde te Dublin aan
vankelijk medicijnen; later ging hij
over naar de theologie. Als predikant
stond hij onder andere te Lower
Brixam, een nieuw gevormde vissers
gemeente in Devonshire. Maar beken
der als predikant was hij reeds tijdens
zijn leven als dichter van kerkelijke
liederen. Driemaal ontving hij voor
zijn gedichten een bekroning.
In 1847, het jaar dat zijn sterfjaar
geworden is, vertoefde Lyte aan de
kust van de Middellandse Zee, in de
omgeving van Nice, tot herstel van
zijn gezondheid. Daar heeft hij, zeer
kort voor zijn sterfdag op 20 Novem
ber, het vers „Abide with me" ge
maakt. Lyte is niet meer naar En
geland teruggekeerd. Hij ligt te Nice
begraven.
Hoe zal men anders een vers her
denken, dan door het te zingen?
Meer dan ooit zal het „Abide with
„me in deze week ten gehore wor
den gebracht. De radio, waar Lyte
zelf nog nooit van heeft gedroomd,
zal zijn vers aan duizenden luisteraars
brengen. A.s. Zondag zal de B.B.C.
een uitzending verzorgen van
uit de kerk te Brixam, waar
Lyte 23 jaar predikant is geweest.
Driehonderd zestig jongens van de
school, die Lyte te Dublin heeft be-
zacht, zullen, eveneens aanstaande
Zondag zijn vers per radio doen ho
ren. In Amerika, Zuid-Afrika,
Australië en Nieuw-Zeeland zal in
vele kerkdiensten gesproken worden
over Lyte en zijn werk.
Verleden Zondag is er ter ere van
hem een gedenkplaat onthuld in de
Westminster Abbey, in de afdeling der
dichters. Er is een fonds gevormd om
zijn graf te Nice te herstellen. Er zal
een boek worden uitgegeven, waarin
verschillende personen zullen vertel
len, wat zij aan Lyte's vers gehad heb
ben.
En deze opsomming zal nog wel niet
volledig zijn. Een critisch lezer dient
zich echter af te vragen of deze her
denking, „all over the world" wel ge
rechtvaardigd is. Vertegenwoordigt 't
vers van deze dichter werkelijk zo'n
hoge geestelijke waarde?
Mr. Garland, één van de organisa
toren van deze viering, heeft gevraagd
hem mee te delen, wat het „Abide with
me" voor verschillende mensen heeft
betekend. Op dit verzoek ontving hij
talloze brieven. Iets uit de inhoud
daarvan volgt hier.
Een lid van het Engelse leger wacht
te op het strand van La Panne bij de
evacuatie van Duinkerken in 1940, toen
Een grote juwelierszaak aan het
Koningsplein te Amsterdam kreeg
Dinsdagochtend een telefoontje van
een Fransman. Hij wilde de platina
ring, bezet met briljanten, welke reeds
enige dagen in de etalage lag, bezich
tigen. Om kwart voor twaalf des
ochtends zou hij naar het Konings
plein komen. De Fransman verscheen
prompt op tjjd en liet zich de ring
tonen. Het viel verkoopster echter op,
dat, nadat de Fransman het doosje
met de ring in de hand had gehad, de
ring van uiteriyk veranderd was. De
Fransman had met een „Franse slag"
dc platina ring in zijn vestjeszak ge
stopt en een zilveren ring met een
glazen steentje, die als twee druppels
water op de echte leek, in het doosje
gedeponeerd. Met kennersblik bemerk
te de winkeljuffrouw echter het ver
schil onmiddellijk en met een rustig
gebaar drükte zij op een knop, waar
door de voordeur automatisch werd
gesloten. De Fransman kon deze
kloeke geste van de verkoopster ken
nelijk niet appreciëren en hij trachtte
langs andere wegen de winkel te
verlaten. Ook deze poging wist de
juffrouw echter te verijdelen. Ze
sprong de Fransman op de rug en
wist hem zo lang vast te houden tot
personeel, dat zich achter in de zaak
bevond, haar te hulp kwam en de
Fransman overmeesterde.
Deze kwam tenslotte op het bureau
Singel terecht, hij bleek een 27-jarige
hotelbediende te zijn, die pas een
week in ons land vertoefde. De man
sprak geen woord Nederlands.
De ring had een waarde van vijf en
twintig duizend gulden.
een hevige Duitse luchtaanval plaats
vond. Eén van de soldaten pakte z'n
accordeon en speelde het „Abide with
me". Iedere soldaat stond in de hou
ding en zong mee.
Een gevangene, die in Japanse han
den was, had in z'n achtereenvolgende
kampen verschrikkelijke wreedheden
te verduren. De kracht om dit alles te
dragen vond hij in het opzeggen van
het eerste vers van het lied van Lyte.
Steeds verlangde hij alle coupletten
Stalag 20 A, een gevangenenkamp in
Pólen.
Men kan vragen, waarom een vers
als dit zo geliefd is geworden. Natuur
lijk is het steeds mogelijk zich van de
ze vraag af te maken. Bijv. door te
wijzen op de wat sentimentele melo
die en dergelijke. Maar deze veroor
deling houdt geen steek.
We kunnen niet anders doen, dan
erkennen, dat Lyte honderd jaar ge
leden in zijn lied de radeloze angst,
onmacht en eenzaamheid, die de mo
derne mens zou moeten doormaken,
heeft begrepen. Want de dag is ver
duisterd, de vijand is gekomen, leed
en bitterheid zijn het deel van duizen
den geworden. In dergelijke situaties
Blijf bij mij, Heer, want d'avond is nabij.
De dag verduistert, Here, blijf bij mij!
Als and're hulp m'ontbreekt, geluk m'ontvliedt,
der hulpelozen hulp, verlaat mij niet!
Geen vijand vrees ik, als Gij bij mij zijt,
tranen en leed zijn zonder bitterheid.
Waar is, o dood, uw schrik, graf, waar uw eer?
Meer dan verwinnaar blijf ik in de Heer.
Houd hoog uw kruis voor mijn verdonk'rend oog.
Licht in de schemer, leid mij naar omhoog!
De morgen daagt, de schaduw gaat voorbij;
in dood en leven, Heer, blijf mij nabij!
Gezang 282 vers 1, 4 en 5 uit de bundel der
Ned. Hervormde Kerk.
te leren kennen, maar tevergeefs. Tot
dat hij na twee jaar gevangenschap 'n
soldaat ontmoette, die z'n shag rolde
in een papier, waarop het complete
„Abide with me" stond.
Zuster Cavell, die in de eerste we
reldoorlog is gefusilleerd, had dit lied
op de lippen. Shackleton vond troost
in dit lied, toen de dood hem in
sneeuw en ijs achterhaalde.
Een soldaat uit Brighton schreef aan
Mr. Garland letterlijk het volgende:
„Stel u een ruimte voor in een houten
hut. Twintig of dertig man zijn bezig
met kaartspelen, debatteren, lezen.
Dan klinkt buiten het signaal: „Lich
ten doven!" Er valt een afwachtende
stilte. Dan klinkt de heldere melodie
van 't „Abide with me" door de kris
tal-koude nacht. Dit gebeurde in kamp
Men deelt ons van de zijde van het
comité „Hollandse Schouwburg" mede:
Het comité „Hollandse Schouwburg"
dat een jaar geleden een beroep op het
Nederlandse volk deed om gelden bij
een te brengen voor de aankoop van
de Hollandse Schouwburg, is er dezer
dagen na langdurige onderhandelingen
in geslaagd, deze aankoop tot stand te
brengen. Binnenkort zal uit de leden
van het comité een stichting „Holland
se Schouwburg", worden gevormd, die
zich zal beraden over de te nemen
stappen, om het aangekochte gebouw
de bestemming te geven, die het co
mité voor ogen stond een bestem
ming waardig aan de nagedachtenis
van de vele joden, die er gedwongen
vertoefden en die na hun deportatie
niet terugkeerden.
vallen dogma's weg, formulieren en
belijdenisgeschriften. Dar blijft slechts
over de roep om de on Tellijke bij
stand van de Onzienlijke Deze roep
naar een eeuwig thuis, die bij ieder
mens opkomt wanneer hij voor de
dood staat, heeft Lyte geformuleerd,
en heeft William Henry Monk (in tien
minuten tijds!) in melodie gebracht.
Laten wij blij zijn, dat we ook nog
geestelijke waarden hebben, die dui
zenden weten te waarderen.
(Ingezonden Mededeling)
MIJNS BROEDERS HOEDER
Wij ontvingen van de uitgevers Van
Loghum Slaterus N.V. te Arnhem Jo
Mihaly's roman „Mijns broeders hoe
der" in de uitstekende vertaling van E.
Sandberg—Frankamp. De oorspronke
lijke titel van 't bij Steinberg in Zürich
verschenen boek is „Hüter des Bru-
ders" doch zowel in inhoud als in de
naam van de auteur vermoedt men de
Hongaar. En dan meer in het bijzonder
de ongetemde, onafhankelijke wilde
zwerver, de Zigeuner. Dit werk be
schrijft het leven der Zigeuners, hun
opgejaagd worden, hun rusteloosheid,
hun verknochtheid aan eigen stam, hun
grote liefde voor het eigen volk, hun
haat en hun hartstocht op een weerga
loos knappe manier. De hoofdpersoon,
Stepan Varesku, die verbetering wil
brengen in het lot van dit opgejaagde
volk, wordt tot een levende figuur, om
ringd door zijn vrienden, allen leden
van de stam, van de hoofdman tot de
kleine kinderen en de vurige jonge
vrouwen toe.
Zeker, ze hebben barbaarse gewoon
ten, deze Zigeuners, ze zijn vaak ruw
en hard in hun optreden en snel met 't
mes, maar toch leeft in hun harten een
diepe menselijkheid en zij kunnen ha
ten als geen ander, maar ook liefheb
ben op een alles-verterende manier.
„Mijns broeders hoeder" tekent ons
bun leven in al zijn geledingen. Hun
leven, waarvan wij toch eigenlijk nog
maar zo heel weinig weten. Daarom
is het goed, van dit werk kennis te ne
men. W. O.
Oplossing probleem no. 7
Stand. Zw. 9 schijven op: 7, 8, 12, 14,
17, 19, 20, 21, 27. Wit 9 schijven op:
23, 26, 28, 30, 32, 36, 38, 47, 49.
Opl.: 1. 23—18 (12x23), 2. 36—31
(27x36), 3. 47—41 (36x47), 4. 30—24
(47x22), 5. 24x 11 (17x6), 6. 26x10!
De kleine standjes van de heer van
Zuilekom hebben veel belangstelling
getrokken.
Ter oplossing voor deze week
Probleem 8
van E. Boissinot (Fr.)
(zie diagram)
Zw. 8 schijven op: 6, 7. 8, 9,
20, 24, 36, 39 en dam op 50.
Wit 10 schijven op: 16, 18, 22,
29, 32, 37, 40, 47. 48, 49.
Wit speelt en wint!
a. Zw. 19, 29, 33, 37, 39. Wit 25, 30,
35, 40, 44, 48, 50.
Opl.: zetten v. wit: 5045, 4034,
35 X 44, 30—24, 25 X 43, 43 x 34 en 48—42.
b. Zw. 19, 29, 33, 37, 39. Wit 25, 35,
40, 44, 45, 48, 49.
Opl. 35—30, 49—44, 48—42, 40—34 c-n
wint. Men spele ze na.
VRIJDAG 21 NOVEMBER
HILVERSUM I, 301 m., geeft Nieuws om
7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VARA: 8,18
Opera-programma. 9,00 Lichte morgen
klanken. VPRO: 10.00 Morgenwijding.
VARA: 10,45 Piano-duo. 11,15 Voor
dracht. AVRO: 12,00 Pierre Palla.
12,35 Skymasters. 1,45 Opera-duetten.
2,20 Don Quichotte. 3,00 Ons volk in zijn
dichters. VARA: 4,30 Tussen twaalf en
zestien. 5,20 Wij en de muziek. 6,15
De VARA feliciteert. 7,00 Reportage.
VPRO: 7,30 Cursus. 8,05 St. Nicolaas-
luisterwedstrijd. 8,20 De nieuwe VPRO-
film. VARA: 9,00 „Ons Opinie Onder
zoek". 9,30 Schuldig of onschuldig.
9,50 Op Vleugelen van muziek. VPRO:
„Vandaag". 1(^45 Avondwijding.
VARA: 11,15 Symphonie-concert.
HILVERSUM II, 415 m., geeft Nieuws
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uur. NCRV: 7,45
Een woord voor de dag. 8,15 Voor het
werk eerst een lied. 9,15 Voor jonge
zieken. 9,35 Klassiek morgenconcert.
10.30 Morgendienst. 11,15 De herfst in
het lied. 12,15 en 12,33 Marinierskapeü.
2,20 Van oude en nieuwe schrijvers.
3,10 „Een zoutje bij de thee". 4,00 De
clamatie. 4,30 Lieder ohne Worte.
5,45 Uit een grote stad komt een kleine
melodie. 6,30 Geestelijke liederen.
6,45 Het evangelie in Esperanto. 7,15
PTT-klankbeeld. 7,30 St. Nicolaas is er
ai. Luister wedstrijd voor het kind. 8,05
Programma-proloog. 8,15 Kamer-orkest
8,45 Hoorspel „Esther". 9,30 Ensem
ble „Euphonia". 10,45 Avondoverden
king 11,15 Lichte avondklanken.
Door 't Bestuur van de Afd. A. (N.-
Holland) van de Ned. Alg. Bond van
Postduivenh. is opdracht gegeven aan
de Alkm. Concourscommissie er voor te
willen zorgdragen, dat op Zaterdag
17 en Zondag 18 Januari a.s. een post-
duivententoonstelling wordt georgani
seerd. Bereids is er 'n tentoonstellings
commissie gevormd onder leiding van
dhr J.A. A. v. d. Elskamp die als voor
zitter de eerste maatregelen daartoe
heeft genomen. De tentoonstelling zal
worden gehouden in Café Central te
Alkmaar. Meer dan 1000 duiven zul
len daar, in 64 klassen onderverdeeld
worden geëxposeerd en een viertal
prominente keurmeesters, die hun kun
nen reeds meerdere jaren hebben gede-
móns'tréërd, 231 de zeer véle en
fraaie prijzen aan de eigenaars van de
duiven toekennen. Alles wijst er op dat
deze tentoonstelling een groots evene
ment in de kop van Noord-Holland zal
worden en verwacht wordt dat vele
liefhebbers hun duiven op deze ten
toonstelling zullen exposeeren. Een de
zer dagen zullen de vraagprogramma's
de leden van de afd. A bereiken en
kunnen zij het ingesloten inschrijvings
biljet opzenden aan de secretaris-pen
ningmeester van de tentoonstellings
commissie: H. Pel, J 49, Heiloo.
Copyright R.D.P.
r. „v JE MOET JE
^1) NATUURL'JK VER
BERGEN HÈ? KAN
GEBEUREN BLUF HIER.
MAAR. JONGEN VAN DE
VLAKTE LATEN ME
KAAR-NIET IN DE
STEEK. HEB JE
GELD?
NEE, NIKS MEER..
GEEN BONNEN OOK.
NATUURL'JK MAAR IK
DUIK WEL WAT OP.
MORGEN GA IK WAT
„PROBEREN'.'...
B'IIV
r*
w. X
ALS WU ONS NU WEER IN DE BUITENWERELD
BEGEVEN. ZIEN WE DAT DE LANGE 'li SCHUILPLAATS
HEEFT GEVONDEN IN DE A'DAMSE ONDERWERELD.
JOHGEj JAMMER VAN
DE CHEF, MAAR JA.Z'JN
EIGEN SCHULD HÈ HAD-IE
MAAR. BETER MOETEN U1T-
KUKEH. HU KEEK ZO OP
ONS NEER HE, WU WA
REN M4AR VAN DIE 6E -
WONE BOEFF1ESMAAR
WJ ZITTEN NOG HIER!
ZIE JE
WAT JE MOET
NOOIT IEMAND BE
LA- BELA- BELAS-I
'TEREN, ALS--S-S-IE
D'R NIET BU IS DA-
NEEM IK NIET. V-VA
VOORAL NIET VAN DE
CHEF. M-M'JN
CHEF
JA, DAT MOEST DE LANGE NU EENS WETEN .WIE
ER GETUIGEN ZUN VAN HET GESPREK ....RlKKl
EN DE CHEF ZITTEN NOTA&ENE IN Z'JN EI6EH
BOVENKAMER MEE TE KUKEN EN TE LUISTEREN
door
„Mevrouw Visser", sprak Bunt, die
was opgestaan, „U kent de man die
daar zit?"
„Ja..." antwoordde ze zacht maar ze
sloeg haar ogen neer.
„Mevrouw Visser", vervolgde Bunt
dan met stemverheffing, terwijl hij op
haar toetrad. „Zeg het me nu en lieg
niet! Wie was de man, die in het
Bosplan Jacques van der Meyden
doodschoot?"
„Nee...!" kreet ze en terughuiverend
bedekte ze heur ogen met een hand.
„Ja.... ik!" schreeuwde eensklaps
Veldmeijer die opvloog van zijn stoei
en een browning uit zijn zak haalde,
maar eer hij dit wapen kon gebruiken
was Bunt al op hem gestort en had
hem de revolver ontwrongen.
„Geen derde schot!" riep Bunt en
meteen waren Vermeer en de agent
van de wacht ook al toegeschoten met
gevolg dat een volgend ogenblik Veld-
meijers handen op zijn rug geboeid
waren.
Als vernietigd zonk de geboeide te
rug in zijn stoel.
„En Anna van Tiel?" vroeg Bunt.
„Ja... ja... ik heb haar vermoord..."
kreet Veldmeijer en dan terwijl zijn
dik, rood hoofd voorover knakte,
bracht hij half hakkelend, half snik
kend uit, ,,'t kan me allemaal niks
meer schelen... breng me weg... och,
breng me toch weg... weg... dat ik al
leen ben... alleen...!"
Besluit.
„En daarmee" zei Bunt, toen hij die
middag om een uur of vier op het bu-
ïeau kwam „is het gordijn na de laat
ste acte van dit drama ook alweer ge
vallen".
„Jammer voor dat juffertje Gladys
O'Hara, dat zij tenslotte nog het
slachtoffer werd van het hele geval",
sorak Vermeer.
Het slachtoffer? Wel, zij speelde
doorlopend de hoofdrol in het stuk;
zij was het, die achter de schermen,
althans voor ons achter de schermen,
geregeld aan de touwtjes trok en zo
het pantomime-treurspel regisseerde al
viel het tenslotte een beetje anders uit
dan ze zich waarschijnlijk had voor
gesteld".
Vermeer knikte en stopte zijn pijn.
„Dat schijnt wel zo, maar is alles in
het hele verloop van de zaak je nu
duidelijk?"
„Vrijwel", antwoordde Bunt, die een
sigaret opstak. „Ik heb heel lang en
rustig met Veldmeijer kunnen spre
ken in het Huis van Bewaring".
„Waarom verdacht je hem eigen
lijk zo dadelijk?"
„Door een uitlating van mevrouw
Visser. Toen ik haar bij het eerste
verhoor vroeg wie er zoal tot hun
clubje behoorden, noemde ze ze alle
maal op behalve.... Joepie Juchtleer
en toen ik speciaal naar hem vroeg,
was ze een ogenblik niet op haar i><
mak, zodat ik dadelijk dacht: Aha,
daar is iets met die man!"
„Alle hulde, 't Was mij niet opge
vallen".
„U zat er ook niet zo in als ik".
„Dat is zo. En hoe was nu eigenlijk
het beloop?"
„Nou, zoals ik al zei, Veldmeijer
was nu heel rustig en gelaten en hij
heeft me heel helder en zakelijk al
les uiteen gezet en ik geloof niet, dat
hij daarbij ook maar de geringste on
waarheid heeft gesproken. Jacques
van der Meyden was aanvankelijk
als Jonkheer van der Meyden met
veel geld en deftige relaties, een zeer
geziene persoonlijkheid in de club
van Joepie Juchtleer, 't Flatje, Car
men Ibarra, Gladys O'Hara, de Vis
sers en nog zo wat mensen van die
soort".
„Waren De Vries en zijn vrouw
daar ook bij?"
„Nee. Daar ben ik ook nog even
geweest om opheldering te krijgen
omtrent een enkel punt, maar daar
kom ik straks wel op terug. Maar
zij kwamen zo goed als nooit met die
andere club in aanraking, behalve dan
met de Vissers. Mevrouw de Vries
wilde haar broer trouwens niet ont
moeten en dat echtpaar De Vries
slaat ook wel op een ietwat hoger
maatschappelijk peil dan die anderen,
Dat komt door haar. Maar enfin, dat
nu daargelaten. Na verloop van tijd
ontstond er een verhouding tussen
Jacques en Anna, om de mensen nu
verder maar bij hun werkelijke na
men te noemen. Of ze werkelijk van
hem hield of dat het vooruitzicht op
een mogelijk huwelijk met een rijke
Jonkheer haar lokte, dat weet ik niet.
(Wordt vervolgd).
Naar wij vernemen, is de Vakgroep
Goederenvervoer langs de weg weinig
ingenomen met de wet autovervoer
goederen, waarvan het ontwerp in
middels bg de Tweede Kamer is in
gediend.
De Vakgroep stelt zich op het
standpunt dat, mocht deze wet van
kracht worden, de staatsbemoeienis
niet het vervoerswezen te ver zat
gaan. „Duizenden ambtenaren", aldus
de Vakgroep, „zullen nodig zijn om
deze wet uit te voeren en te contro
leren".
Wijzende op de verhouding tussen
de Nederlandse Spoorwegen en de
A TO en het particuliere vervoer, ziet
de Vakgroep in de wet „een dood
steek voor het particuliere bedryf
Met de regering is de Vakgroep van
mening, dat 't vervoersapparaat niet
vrggelaten kan worden. De Vakgroep
wil echter een juiste taakverdeling in
het vervoerswezen niet bereiken door
een regeling van bovenaf, als hoe
danig zij de in het wetsontwerp voor
gestelde regeling ziet, doch van on
deraf, waarvoor allereerst een ge
zondmaking van de goederenvervoer-
hedrijven noodzakelijk wordt geacht.
„Een natuuriyke taakverdeling tussen
de transportbedrijven en de vervoers
takken zou van zulk een sanering het
gevolg zijn en geen der vervoerstak
ken zou dan hindernissen op zijn weg
vinden, die een juiste technische en
daarmede samenhangende economi
sche ontwikkeling belemmeren of on
mogelijk maken". De Vakgroep noemt
dit het wezenlijk verschil tussen de
theorie van minister Vos en de prac-
tijk van het vervoerswezen en het
kernpunt, waar het haars inziens bij
deze wet om gaat.
De staatsbemoeienis met het ver-
het vervoerswezen niet bereiken door
tijk van het vervoerswezen en het
voerswezen, zoals minister Vos die
e:i 't vervoerstarief hoger wordt en
cv belasttngsschroef nog vaster moet
worden aangedraaid om weer duizen
den nieuwe ambtenaren te betalen.
Door vissers uit Tholen is in een ver
gadering aangedrongen op( intensiever
bestrijding van de zeehonden, die
schadelijk voor de visstand zijn. Zij
zouden van deze dieren zeer veel last
ondervinden. Laat men een zeehonden
belasting gaan invoeren! De
„Frankenpost" te Neurenberg berichtte,
dat Robert Berger, een Duits fabrikant
van snoepgoed tot gevangenisstraf en
500.000 mark boete is veroordeeld om
dat hij Duitse en Russische beambten
met snoepgoed omgekocht had. Natuur
lijk heeft hij ze zoet willen houden.
Zondag zijn de tolbomen bij Oos
terbroek en Eelderwolde (Gr.) op
feestelijke wijze opgeruimd. De tollen
zijn opgeheven. Hier heeft dus de tol
zelf zijn tol moeten betalen op het
altaar van de tijd. Blijkens voor
lopige telling zijn in ons land voor het
eerst na de bevrijding in één maand
duizend nieuwe woningen gereed geko
men. Ons land telt elf honderd gemeen
ten, reken dus maar uit! Alfred
Krupp, de Duitse wapenfabrikant, heeft
verklaard onschuldig te zijn. Toen iiij
destijds echter voor de vraag werd ge
steld: „Boter of kanonnen?" heeft Hij
de kanonnen gekozen en achteraf blijkt
dat hij toch ook nog wel boter op z'n
hoofd heeft. Na opening van de
voorzitter werd door „Harmonie" een
aantal zeer goede muzieknummersnaar
voren gebracht, schrijft een correspon
dent van Wieringen. Het is jammer dat
aan dit muzikale festijn een zo bloedigs
operatie vooraf is gegaan. Eet
zelfde gruwelijke moordpartij blijkt uit
het bericht in een Zuidhollands blad
waarin medegedeeld werd dat de be
zoekers bij de bezichtiging ener fabriek
in tweeën werden gesplitst. Het
centraal bureau van de tuinbouwvei
lingen heeft aan de militaire hospitalen
in Batavia 21.000 eerste kwaliteit appe
len gezonden. Die komen dus wel ver
van de boom terecht. De neger
Ray Robinson, wereldkampioen weiter-
gewicht, had In Juni j.l. een wedstrijd
gebokst tegen Jimmy Doyle, die aan de
gevolgen van deze match overleden is.
Robinson heeft thans een bedrag gede
poneerd bij een New Yorkse bank
waar uit een maandelijkse lijfrente van
50 dollar betaald zal worden aan de
moeder van Doyle, Kleine pleister "P
grote wonde.
(Ingezonden Mededeling)
Uit betrouwbare bron wordt verno
men, dat op 20 December te Charbin
(Mandsjoerije) een conferentie van
communistische partijen zal worden
gehouden om te komen tot dc op
richting van een communistisch in
formatiebureau voor Azië. De confe
rentie zal worden bijgewoond door af
gevaardigden uit China, Mongol'6'
Korea. Indonesië, India, de Ma'
leise Statenbond en Annam. De Indo-
Chinese delegatie zal onder
staan van Giam, vice-voorzitter van ce
Vietminh.
