^DE JEUGD-KOER!ER_
Nabestaanden van zeelieden
hebben het hard
TERRA INCOGNITA d00r j. d. van exter
Een drama in
twee bedrijven
Chinese wijsheid
Koedijk.
MarktoverzicKt
:ht Purmerend
ider Markt
Prinses Margriet-fonds" helpt het
leed verzachten
Wij luisteren naar
F, DE SINCLAIR
Een geschenk
Nobelprijswinnaars 1947
Een zachte wenk
Hallo, Jongens en Meisjes!
Prijsraadsel
Koninklijke zuinigheid
OSCOLLECTE.
Uecte in deze gemeen-
P-
allende in de afgelopen
orme prijsestijging van
product bereikte een
lan f 36. De markt was
zodat de prijs liep van
enoemde maximum. De
bracht toch altijd nog
i op. En waar de oogst
ekoesterde verwachtin-
bben de telers van dit
agen.
;wamen bijna niet aan
de kool bereikte ook
;re aanvoer, terwijl de
enliepen. Minimaal be-
.60 en het maximum
f 15. Zo gezien lijkt de
wel overbodig. De
vensen over, er bestaat
ngstelling voor de gele
staald worden de veld-
deed het weer zeer be-
mvoer beliep ongeveer
terwijl van de vrij-
maar zelden onder de
im te liggen.
maakten een goede
er was weliswaar min-
ijs handhaafde zich op
t maximum lag boven
heeft de goede tijd ge-
beliep niet veel en de
ver onder het de laat-
e niveau. Het gemid-
10, wat wel een groot
kele weken terug,
invoer slonk. De maxi-
e twintig gulden niet
jn de bieten bleef vrij-
hoewel de aanvoer
3e peen ging iets naar
as niet onbevredigend,
e had belangstelling
icn, Scandinavië voor
was bovendien geïnte-
oolsoorten. Bovendien
aogelijk, dat de uien-
eland weer hervat zal
i van de regering om
oenten als de kool-
-regeling vast te stel-
ikelijk weinig invloed
ïad, al vormt het ook
van vele gesprekken,
echter nog niet na te
lgen een dergelijk be
an. Wel is het in het
tuinders niet bepaald
18 November 1947.
s hedenmorgen weer
in tegenstelling met
heimarkt, waar slechts
iangevoerd, zodat men
Icon spreken,
maar heel kalm. De
verse melkkoeien ging
klaagt erover dat
:odat dan ook niet al-
worden. Van de gelde
alleen met die waar-
c maal melk is te ver
zijn maar schaars. Het
de leveringsprijs han-
waren vrij vast op 5
eien waren nog wel 't
brachten dan ook een
jor een goed kalfpink
limo maar ook daar
el kalm aan. Men zag
at pinken bij de leve-
alveren waar ook nog-
d was, was het ook
rolveemarkt was heel
aking van geen leve-
ias gister hier binnen-
r nog wel enige wer-
voor dat doel en daar
markt in beslag wer-
ig men maar over tot
s al heel weinig han-
or 't leven bijna raen
le bokken en geiten-
veer even stug of het
vette zijn, die komen
e f 100.Op de big-
et aanbod iets minder
meer handel met iets
Op de paardenmarkt
ge boel.
18 November. Aan-
1034 stuks runderen,
ette koeien, 4 stieren,
luchtere kalveren, 111
neren, 102 vette var
vering.
alfkoeien f 375730,
ir; 236 gelde koeien
8 kalfpinken 225350,
en lammeren, 5585
35 graskalveren 110
eken en geiten 1070,
varkens 3545, stil;
i, stil; 79 paarden 280
en en hanen, rode en
kg; 200 idem blauwe
10 jonge hanen 33.25
hennen 610 p. stuk;
4.50, 300 konijnen 2
-14; 35 kalkoenen 15
ÜWOUDE, 19 Nov. '47..
kool f 9—f 13.30; 47000
6.30—f 16.40; 8000 kg
30; 50000 kg Veldgele
8000 kg Groene kool
kg Andijvie I f 11.70-—
1; 4700 kg Bieten: I
f 4; 1000 kg Peen: IX
80—f 9 en IV f 6.10.
SN, 18 Nov. 1947.20200
0.60—f 15.40; 22400 Kg
-f 7.80; 66000 kg Witte
7700 kg Groene kool
500 kg Andijvie f lo-si»
Peen f 16.60.
Ons zeevarend volk heeft altijd een „zwak" gehad voor de koopvaardij
en al is de luchtvaart een geduchte „concurrent" geworden, toch blijft
de zeeman 't oude aureool van stoerheid en romantiek behouden. In de
laatste oorlog heeft hij weer dingen gepresteerd, die soms weergaloos
waren en Nederland bleef zeker niet achter in het opleveren van helden,
die ter zee de oorlog hielpen winnen. Maar: ruim 3300 van die stoere
knapen keerden niet terug en vele, vele nabestaanden hadden het hard.
Reeds in 1944 werd te Londen het
„Prinses Margriet-fonds" gesticht, dat
de tolk wilde zijn van de dankbaarheid
van het Nederlandse volk en steun bie
den zowel geestelijk als materieel, aan
die nabestaanden. Baron C. J. v. As-
beck, een der bestuursleden, heeft ons
verteld over de werking van het fonds
en hij wees erop, dat, ofschoon de re
gering de pensioenen gelukkig gaat
verhogen, er toch allerlei leemten moe
ten worden aangevuld. Raad en daad
zijn nodig. Er werden na de bevrijding
dan ook overal plaatselijke comité's ge
sticht om allereerst met kleding en
DONDERDAG 20 NOV.
HILVERSUM I, 301 m, geeft nieuws om
7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. VPRO: 7.50 Dag
opening. 8.15 AVRO: Operette-frag
menten. 9.15 Morgenwijding. 9.30
Orgelconcert. 9.45 Arbeidsvitaminen.
10.35 Een vrolijke noot. 11.De
vrouw en de omroep. 11.30 Metro-
pole-orkest. 12.Reportage van het
huwelijk van H.K.H. Prinses Elisabeth,
2.20 Solistenconcert. 3.Voor
zieken en gezonden. 4.U kunt het
geloven of niet. 5.Kaleidoscoop.
5.30 Skymasters. 6.15 Sportpraatje.
7.15 Songs from Broadway. 8.05
Tegenstellingen. 9.15 En lieten
de zaak zoals die was", spel van Ber
nard Shaw. 10.20 Muzikaal herfst
programma. 11.15 Feestklanken uit
Londen. 11.25 Orgel en piano.
HILVERSUM II, 415 m, geeft nieuws
om 7, 8, 1, 7, 8 en 10.30 uur. KRO:
8.15 Pluk de dag. 9.Haydn-progr.
9.35 Strauss-muziek. NCRV: 10.15
Morgendienst. KRO: 11.De Zonne
bloem. 12.Reportage van het hu
welijk van H.K.H. Prinses Elisabeth.
NCRV: 2.Continental quintet.
3.15 De nationaliteit en het Strijk
kwartet. 4.Bijbellezing. 5.
Radio-jeugdjournaal. 5.30 Geestelijke
liederen. 6.15 Lichte pianomuziek.
6.30 Nederlandse koren en korpsen.
7.15 Over de zending. 7.55 Bach-
koraal. 8.15 Steravond. 10.45
Avondoverdenking. 11.Radio
cembalo-gezelschap. 11.30 Avond
klanken.
voedsel, en later ook met geld te hel
pen. In de heerlijke Zeister bossen
heeft het fonds de fraaie behuizing „De
Witte Huil" gekocht, dat 50 5 60 perso
nen een 14-daags (of zo nodig langer)
verblijf biedt tot herstel van krachten.
Zelfs complete families met kinderen
zijn hier hartelijk welkom! Daarnaast
organiseert het fonds gezamenlijke
tochten door het land. Sint Nicolaas- en
Kerstvieringen. Dit jaar kan een bij
zondere vreugde worden bereid door de
aankoop van een partij Australische
wol, welke als presentje dienst doet.
Baron v. Asbeck wees er speciaal op
dat werkelijk niet het meest de gaven
op prijs worden gesteld, doch veel
meer het bewijs, dat de familie der
omgekomen zeelieden niet vergeten
wordt, men aan hen denkt!
Van groot belang is stellig, dat de
mogelijkheid wordt onderzocht om de
kinderen een behoorlijke opleiding 1e
doen geven, zoals vader indien hij
nog leefde zou hebben gewenst. Er
zou nog veel meer over de geestdriftige
werkzaamheid van het frontbestuur te
zeggen zijn, doch men werkt liefst in
stilte en wil alleen even in de open
baarheid treden om ons volk te wijzen
op het mooie streven en natuurlijk!
om op te wekken tot het verlenen
van enige steun, b.v. door het kopen
van het speciale speldje (5 minimum
f 5.dat (niet in de handel zijnde) bij
alle afdelingen verkrijgbaar is. En: men
kan óók iets bijschrijven op postreke
ning 6400 der bankiers Mees en Zonen
te Rotterdam.
Er wordt in deze dagen heel veel ge
vergd van onze offervaardigheid, maar
de „last" daarvan haalt toch zeker op
geen stukken na de droefheid en de
zorg, welke men daarmee enigermate
kan verlichten. Daarom geve men met
blijmoedigheid en het steun-bieden aan
de „Prinses Margriet-fonds"-zorg be
hoort tot de ere-plichten van het Ne
derlandse volk!
Copyright r.d.p.
IIC ZA£> HET VOOR MIJN OÊEN GE-
BEUGEN -JONGEN DIE LAMP FLOEPTE
AAN..ZE LAGEN ER..HIK PRECIES ONDER..
NOU VOOR WE NOG WAT KONDEN DOEN WAS
HET .HIK.. GEBEURD
EN NOU MOETJE
NATUURLIJK EEN PLEK
JE HEBBEN OM UIT HAN
DEN VAN DE PU ETS IE
TE BLOVEN Hè.?
door
„Heeft u mijn verzoek om hier te
komen, ontvangen?" vroeg Bunt nu.
„Uw verzoek? Nee. Ik had vanmor
gen een conferentie, maar toen ik
thuis kwam zei mijn hospita dat ze
van mijn cabaret hadden opgebeld
om te vragen of ik daar dadelijk wil
de komen. Ik ben er toen onmiddellijk
heengegaan, maar toen bleek me, dat
de politie het had bezet en ik kon er
niet uit krijgen waarom. Toen ben ik
naar Sidin gegaan, die er boven
woont, dat is mijn ober en die heeft
me toen verteld, dat de schoonmaak
sters vanmorgen achter het podium 't
lijk hebben gevonden van een van
fnijn artiesten".
„Ja, van Anna van Tiel", zei Bunt.
Veldmeijer knikte.
„Ze trad in mijn cabaret op als Gla
dys O'Hara. Maar dat weet u wel,
want u was gisteravond in mijn ca
baret".
„Inderdaad", gaf Bunt toe.
„Ja, ik ken u nog wel", sprak Veld
meijer dan.
„Zeker, zeker, van een paar jaar
geleden, hé?"
„Och ja, dat was toen zo'n moeielii-
ke tijd voor mensen zoals ik, die toch
van de kunst moeten leven", en Veld
meijer deed een poging om even wat
vergoelijkend te glimlachen. „Maar
dat doet er nu niet toe. Ik ben hier
(Ingezonden Mededeling)
voor elke vrouwen- en meisjeshand,
vooral in herfst en winter, is een
tube Hamea Gelei (Mijnhardt)pr. 75 ct.
V.l.n.r. André Gide, litteratuur: Sir Edward Appleton, geneeskunde; en Sir
Robert Robinson, chemie.
heen gekomen omdat ik begrijp dat u
me als eigenaar van Walhallah in ver
band met die akelige geschiedenis
misschien wel een en ander te vragen
zou hebben".
„Ongetwijfeld", antwoordde Bunt.
„Ik waardeer het zeer, meneer Veld
meijer dat u zo gauw gekomen is. En
v/at kunt u mij dan wel mededelen
omtrent dat drama?"
„Nou, jammer genoeg, niet zo heel
veel. Ik sta ook voor een raadsel! We
hebben gisteravond met zijn vie
ren, dat waren Anna van Tiel en Car
men Ibarra en mijn vriend Kasteel en
ik. na sluiting samen gesoupeerd en
nog wat gedronken en toen om 'n uur
of drie, half vier ben ik naar huis
gegaan, en de anderen, niet beter te
weten, ook".
„Verliet u tezamen Walhallah?"
„Ja zeker en zij drieën gingen
t echts en ik links, ze zullen wel een
taxi genomen hebben, denk ik".
„Waar woonde die vermoorde
vrouw?"
„Weteringschans, in hetzelfde pen
sion waar ook Kasteel en Carmen
zijn".
..Deedt u de deur van het cabaret op
-'it toen u heenging?"
„Ja. zeker".
„Wie hebben er zoal een sleutel
van het c: h- ret?"
„Behalve ik alleen Sidin, die boven
't cabaret woont".
„Waar was die Sidin toen u weg-
i ging?"
„Die was al thuis; ik had met hem
en met Tang, dat is de Chinese bar
keeper, afgerekend en toen gingen
i die twee samen weg".
„Juist. Dus de vermoorde vrouw
moet, nadat ze het cabaret verlaten
had, alleen of in gezelschap zijn te
ruggekeerd en kon toen niet anders
binnen komen dan met de sleutel van
Sidin".
Veldmeijer zag Bunt een ogenblik
als wat nadenkend en wantrouwig
aan, maar dan-knikte hij toch en zei
zacht:
„Ja, dat is zo".
„Heeft u Sidin daar nu naar ge
vraagd?"
„Nee".
„Interesseerde het u dan niet te
weten hoe Anna weer binnen was ge
komen?"
De ander boog even het hoofd,
antwoordde niet.
„Acht u het mogelijk dat Sidin haar
heeft vermoord?"
Veldmeijer gaf ook nu niet dade
lijk antwoord maar dan antwoordde
hij op doffe toon;
„Dat weet ik niet".
„Acht u het aannemelijk?"
„Wat wilt u toch met al die vra
gen?" kreet Veldmeijer plotseling,
terwijl er iets wilds vlamde in zijn
kleine ronde ogen.
„Ik wil alleen de waarheid", ant
woordde Bunt. „Kan er een verhou
ding bestaan hebben tussen Sidin en
Anna?"
Veldmeijer vloog op van zijn stoel.
„Hoe komt u daarbij?... Nee...nee...
nooit!" schreeuwde hij.
Bunt zag hem even scherp aan.
„Kalm, kalm," sprak hij dan. „Blijft
n zitten". Meteen had hij gescheld en
als de agent van de wacht verscheen;
„Breng die vrouw uit cel 1 even hier".
Veldmeijer was weer gaan zitten,
maar zijn gelaat was nog niet tot rust
gekomen en Bunt zag, dat zijn dikke,
wat gezwollen handen beefden.
Even later werd mevrouw Visser
weer in het bureau geleid.
„Zijn we vrij?" riep ze nog, vóór ze
goed en wel binnen was, maar dan ln
eens zag ze Veldmeijer en ze schokte
plotseling terug.
(Wordt vervolgd).
Twee oude Chinezen uit de buurt
van Nanking het is al jaren en ja
ren geleden kregen eens ruzie en
niet zo'n beetje, hoor! Neen, zelfs voor
Chinezen was het een kabaal. Waren
hun staarten niet zo zwaar en hun
haar-niet zo lang geweest, dan zou je
gezegd hebben, dat hun haren ten
berge rezen. En dan moet het werke
lijk heel verschrikkelijk zijn, want
Chinezen houden van lawaai en ka
baal, hoe meer hoe liever.
Waarom dat alles ging? Om hun
staarten! Ja heus, Ko Wang Ling, de
oudste, beweerde bij hoog en bij laag,
dat de zijne beslist langer was dan die
van Ho Wang Kong, die op zijn beurt
natuurlijk volhield, dat hij het hierin
won van Ko Wang Ling. En zoals wij
hier in Nederland in zulke gevallen
spreken van „nietes" en „welles" en
dit zo nodig volhouden, tot voor de
rechtbank, zo deden ook Ko Wang en
Ho Wang, al klonken nietes en welles
in hun taal natuurlijk een beetje an
ders.
Wat was nu eenvoudiger, dan dat
hun staarten gemeten werden, zul je
zeggen. Ja, dat vind ik ook. Maar nie
mand deed het eerlijk volgens hun
zeggen. En zo kwamen ze tenslotte bij
een oude Chinese rechter, die hen bei
den, met een wijze glimlach op zijn
ondoorgrondelijk gelaat, ernstig over
zijn brilleglazen opnam en toen op de
man af vroeg, of ze werkelijk niets
beters hadden te doen, dan met zulke
zaakjes bij hem te komen.
De woordenstroom van de drukge-
barende staartbezitters met een enkel
woord bezwerend, vervolgde hij: ,.Is
kat niet al te dwaas, hierover te twis
ten? Het lijkt wel of jullie uit Euro-
Pa komen. Daar kennen ze geen Chi
nese wijsheid. Schaam je!"
Maar hun getier begon weer en ver
vulde de hele rechtszaal met nietes
en welles, zodat het tenslotte de oude
rechter begon te vervelen. Zijn wijs
gezicht met de lange sik vertoonde
even een ondeugend lachje. Hij had
net Salomonsoordeel, waarop hij zon,
gevonden.
„Kom mee, jullie alle twee", sprak
nij tot Wang Ling en Wang Kong. En
in de handen klappend gelastte hij
aan twee toesnellende gespierde die
naren een paar sterke touwen te ha
len.
„Naar het binnenhof", beval de
rechter. Daar aangekomen liet hij de
twistzoekers aantreden onder de tak
ken van een zware boom. „Ik zie, dat
jullie precies even groot bent!" En
werkelijk, de twee gerechtsdienaren
moesten na meting toegeven, dat Ko
Wang Ling en Ho Wank Kong beide
op de streep af gelijk in lengte wa
ren.
„Welnu", sprak de oude Chinees,
„we hangen jullie alle twee aan je
staart op aan deze boom. En wel naast
elkaar aan de onderste tak. Wie dan
met de punten van de pantoffels het
dichtst bij de grond komt, heeft de
langste staart. Maak de touwen klaar
en leg maar een paar stevige knopen".
Dit tot de dienaren, die met leedver
maak stonden toe te zien. Beteuterd
staarden Ko Wang Ling en Ho Wang
Kong elkander aan. Dat liep heel an
ders, dan zij zich hadden voorgesteld.
Weer klonk de scherpe stem van de
oude rechter: „Nu, met wie moeten
we beginnen? Degene met de langste
haarstaart moet het eerste hangen.
Laat hij maar naar voren komen".
Het enige antwoord was een doodse
stilte.
Eindelijk schuifelde Ko Wang Ling
in de richting van de rechter en
schuchter tot vlak achter hem gena
derd fluisterde hij schor: „Heer rech
ter, ik weet zeker, dat de staart van
Ho Wang Kong langer is dan de mij
ne". Lachend wilde de rechter iets
zeggen, maar een stem aan de ander
kant deed hem omzien. Daar stond Ho
Wang Kong gebogen voor hem en
stamelde: „Mijn armzalig staartje haalt
het niet bij die van Ko Wang Ling,
grootmoedig rechter."
Thans kon de oude wijze Chinees
zich niet langer bedwingen en lachend
beval hij zijn dienaren de touwen
weer op te rollen. „Pak U weg", sprak
hij tot de ruziemakers, „en bedenk,
dat er geen tevredener mensen op
straat behoeven te lopen dan jullie
beide, want beter met een korte staart
door het leven te gaan, dan met een
lange staart te hangen".
-r—v "1—ÏV
Het schrijven van toneelstukken en
romans ls in de loop der geschiedenis
meestal een niet zeer winstgevende
taak geweest. Dat ondervond ook de
Franse schrijver Villeneuve, die, hoe
wel nu juist geen beroemdheid, toch
werkelijk goede vruchten van zijn pen
liet verschijnen. Eens had hij aan zijn
uitgever een nieuwe novelle gezonden,
welke hij echter terugkreeg met de
opmerking, dat de held van het ver
haal, die aan het eind stierf, beter in
leven had kunnen blijven. Het publiek
zou toch al droevig genoeg gestemd
worden. Villeneuve voelde echter niet?
voor zo'n gewijzigd slot en scheef zijn
uitgever het volgende veelbetekenende
antwoord: „Mijnheer, het zal wel niet
anders kunnen of de held moet ster
ven. Trouwens: van het geld, dat U
mij voor de novelle hebt toegekend,
zou hij onmogelijk in het leven gehou
den kunnen worden".
Weer liggen er grote stapels briefjes op antwoord te wachten! Nogmaals: wie
vandaag zijn naam niet vindt, krijgt in ieder geval volgende week antwoord.
Henny Halter, natuurlijk mag je mee doen. Maar deze week ontving ik geen
oplossing van je Toos van Engelshoven, gelukkig, dat je hier niet zo vroeg
naar school hoeft als de kinderen in Suriname, vind je ook niet? De film van
de Willem Barendsz was zeker wel interessant. Annie Nükamp, wel bedankt
voor de sigarenbandjes. Nu Annie, ik ben erg nieuwsgierig naar de beloofde
lange brief volgende week. Mia van Swoll, dank je voor je versje Vind je het
fijn bij de padvinderij? Dieuwertje Munter, dank je wel voor de raadsels en het
versje. Pietje Kiekebos, dat is wat moois, dat je het boek nog niet ontvangen
hebt Ik zal direct onderzoeken hoe dat zit, Pietje en dan krijg je het spoedig
Je maakt me nieuwsgierig met jullie plannen voor St. Nicolaas. Vraag eens aan
Willie Geertsma waarom ik zo weinig van haar hoor Jetty Scheuer, sparen
jullie nu veel papier bij elkaar? Ik ben nieuwsgierig hoe het toneelstukje op de
26ste zal zijn. Schrijf je het? Gineke van Dam, wanneer ga je nu verhuizen''
Bertha van Heulen, welkom in ons kringetje Hennie Lem, zeg, ik kon die
raadsels niet oplossen en ik ben nieuwsgierig naar de antwoorden. Wat een feest
was dat, die bruilfot! Ria Scholts, je zult zien, dat je ook eens een prijs zuli
winnen. Willie Bru^naers, jij had al vroeg bezoek van Sinterklaas Zeker het
hele jaar erg zoet geweest? Marianne en Jansje v d Burg wel bedankt voor de
postzegels. Ja hoor, ik kan ze goed gebruiken. Anneke Halter, welkom in ons
kringetje Je bent zeker een zusje van Henny? Janna Redeker, nog hartelijk
gefeliciteerd met je verjaardag, al is het dan wat laat. Wel bedankt voor de raad.
seis. Jan Minnes, ja nu ontving ik weer eens een gezellige brief van je. Maar
deze week heb je me v/eer in de steek gelaten. Tinie Krol, ik ben blij, dat het
boek nu in de smaak valt. Rietje Serné, hartelijk gefeliciteerd met je verjaar
dag Wie zijn je vriendinnen, die ook mee doen? Fini Nuijen, hoe is de foto
geworden? En hoe wbs de film? Jellie NuUen, ja je kunt in de natuur heel
wat leren. Maar nu is het weer toch te slecht Wilma NuUen, vorige maand
heeft er een verhaaltje over paddenstoelen in De Jeugd Koerier gestaan Mis
schien heb je die krant nog. Gerard Schornagel, ik vind het schandalig van
me, dat ik je nog niet geschreven heb. Maar heus, Gerard, ik heb nog geen tijd
gehad. Maar nu kun je de brief toch gauw verwachten. Ik ben echt blij, dat het
met je arm zo goed gaat Adri Schornagel, ik geloof, dat je deze week de
secretaresse van Gerard was en dus tante haar ontslag gekregen heeft. Dat was
een gezellige St. Maarten, Adri Had je geen last van de regen? Femmie
de Groot, gelukkig, dat je moeder weer thuis is Nu doe jij natuurlijk veel
thuis, niet Femmie? Maar wees zelf ook voorzichtig! Het beste met je moeder
hoor. Tinus van Hattum, je wordt niet vergeten, want je staat op de lijst.
Lid? Holling, nee maar, van jou ook weer eens een briefje. Dat vind ik echt
lijn, hoor Lida! Doe je nu weer geregeld mee? Nellie Schoorl, welkom in ons
kringetje Ja, om de prijzen wordt eerlijk geloot. Jan Hamers, keurig, zeg,
die tekeningen! Hermina Bijkerk, wel bedankt voor de raadsels. Ja hoor, je
staat op de postzegellijst. Dank je wel voor de postzegels en sigarenbandjes
Leni Goedhart, fijn, dat je ook mee gaat doen Jan van Putten, ha, ein
delijk de oplossing van het raadsel. Hoe was de film? Klaartje van Rijn, wel
kom in ons clubje. Hennie Vastenholt, dank je wel voor de postzegels. Ja,
nu ik het antwoord van het raadsel weet. is het niet moeilijk meer! Truusje
Maathuis, ik ben blij van jou ook weer eens iets te horen Nu weer geregeld
mee doen, Truusje. Marry van Dijk, gelukkig, dat je me de oplossing van
het raadsel stuurde. Ik vond het raadsel erg moeilijk. Corrie Zandbergen,
wel bedankt voor de sigarenbandjes Jan Kok, schrijf me eens hoe St. Maar
ten was. Jan Schipper, ja het was een mooie film. Lena Toen, je deed me
watertanden met je „patates frites". Is je moeder al weer uit België terug?
Jaap Schuit, dank je wel voor je versje Brechtje Koedijk, ik wil graag post
zegels hebben. Als Je geregeld mee doet, win je vast eens een prijs. Corrie
Kloosterboer, vind je het vreemd, dat je zuster nu zo ver weg woont? Groe
ten aan kleine Douwe. jannie en Jaap Landman, wel bedankt voor de
sigarenbandjes Jullie staan op de lijst. Jan Glastra, ik wil graag weer een
versje hebben. Hoe was het in Friesland? —Hans te Brake, fijn dat je ook
mee gaat doen. Wel bedankt voor de raadsels. Gerrie Broere, ik geloof, dat
jij het wat fijn vindt bij je getrouwde zuster Nu nog een paar nachtjes sla
pen en dan ben je jarig, Gerrie! Helm Jansen, nu moest ik Zondag onver
wachts de stad uit en daardoor had ik geen tijd je opstelschrift door te lezen.
Jammer hé? Maar nu antwoord ik je volgende week daarover. Jan Bus,
nee maar, kom jij ook weer eens opdagen? En blijf je nu trouw mee doen?
Hoe gaat het na met je, Jan? Bedankt voor de raadsels. Wiesje v d Bil, ik
dank je wel voor de raadsels en het versje Ik geloof, dat de oplossingen zijn:
1. Kurk, 2. iets,fiets, 3. drie (dat), 4 pil, lip Goed Wiesje? Piet Krol, i«c
ben nieuwsgierig naar de oplosing van het raadsel Binnenkort komen er weer
knutselwerkjes in De Jeugd Koerier. Janny Nol, bedankt voor de post
zegels. Mara Möller, zorg jij maar goed voor je konijntje. Nellie in 't Veld,
mijn dank voor de sigarenbandjes. Cor Leibbrand, wel bedankt voor het
raadsel. Ik zal nazien of het geschikt is om op te nemen. Adrie Raadgers, het
was een aardig versje, dat je me gestuurd hebt en je hebt zeker gezien, dat
ik het goed kon gebruiken. Beckvikt voor de sigarenbandjes. Ria en Elly
Rotgans, wat maken jullie mooie tekeningen bij de oplossingen! Ik zie met
spanning jullie versjes tegemoet Wim Brs, je bent natuurlijk erg voorzich
tig met de fiets van je vader, als je er op mag rijden. Winnen jullie wel eens
van de vierde klas met voetballen? Martin Bas, ik wil je wel verklappen,
dat er inderdaad een Sinterklaas-puzzle komt. George Stam, welkom in ons
kringetje. Ik hoop, dat je nu geregeld mee zuit doen TrUnie Waterman, we]
bedankt voor de sigarenbandjes. Ja, ik kan me indenken, dat je het fijn in je
woonplaats vindt met zoveel vriendinnetjes. Marina Waterman, die neef Arle
is zeker erg aardig, nu hij jou en Trijnie zo fijn geholpen heeft met het raad
sel Gelukkig maar, dat opa weer beter is. Herman Berkhout, bedankt voor
de postzegels. Jack Spierenburg, waar blijft de beloofde brief? Leen de
Kok ik wil graag gewone postzegels voor zieke kinderen hebben. Geduld Leen
en geregeld mee doen. Dan win je zeker ook eens een prijs J. Maes, natuur
lijk mag je ook mee doen. Hoe is je voornaam? Tonnie Aggenbach, ook
welkom in ons kringetje. Luuk van Hasselt, fijn dat je ook mee gaat doen
Geja Geus, dank je wel voor de mooie tekening en de sigarenbandjes. En
ook voor je gezellig briefje. Ik vind, dat je het keurig geschreven hebt, Geja
Jan Fokkens, dank je wel voor het verhaaltje. Jan But, hoe gaat het nu met
je opoe en je zusje in het ziekenhuis? Wens ze maar beterschap van me.
Anneke v. d. Molen, bedankt voor de postzegels. Dieuwie v d Berg, blijf
maar op school postzegels verzamelen. We sparen toch beide voor hetzelfde
doei Geduld Dieuwie, eens win je ook een prijs. Tiny de Wit, wel bedankt
voor de sigarenbandjes Wat had je voor cijfer voor de rekenen-repetitie? Als
ie het boek nog niet ontvangen hebt, kan het ieder ogenblik komen. Kees
en Bets Houter, jullie houden vast veel van dieren niet? Wel bedankt voor
het raadsel. Stiena Kistemaker, wel bedankt voor de sigarenbandjes. Doe de
groeten aan Dieuw, Nellie, Jannie en Siemen Hannie Klink natuurlijk mag
je ook mee doen. Bedankt voor de sigarenbandjes. Ja, Trijnie en Tineke Moll
doen trouw mee. Doe je hun de groeten? Én wat een aardige tekening stuurde
je me! Geri Bakker, ja, ik zal ook eens een kruiswoordraadsel opgeven. Jij
zult ook wel eens geluk hebben, Geri! Marijke Bontekoning, is de oplossing
van je raadsel: Amsterdam? Goed Marijke? Elly de Boer, wel kind, wat ga
jij ver bij ons vandaan. Nu, ik vind het ook jammer, net als je vrl'endinne
tjes Dank je wel voor het mooie versje. Geertje Dijkstra, goed geraden, waar
Jan Bakker woont. Beppie Muntjewerff, welkom in ons kringetje en wei
bedankt voor de sigarenbandjes. Nelie Visser, fijn, dat je trouw mee gaaT
doen. De groeten aan Gerda. Jack Kuyper, wel bedankt voor de sigaren
bandjes. Wat heb jij, al veel postzegels. Nu, binnenkort krijg je er van mij een
paar bij. Ans Wetsteen, welkom in ons kringetje. Paganini, fijn dat 1e
ook mee gaat doen. Maar grootmeester in de muziek, mag ik ook je adrer
weten? K. Breebaart, wil je voortaan je voornaam opgeven, K.? Nelh
Klomp, nog wel gefeliciteerd me je verjaardag. Dat was een fijne dag, zeg'
En wat een mooi postpapier heb je gekregen, Nelly! Willy Letften, ja, dat za'
heerlijk zijn als jullie in je nieuwe huis woont! Ik kan echt begrijpen hoe
geukkig je moeder dan zal zijn. Groeten voor Nanno.
Deze week werden de prijzen
gewonnen door:
Marrli van Dijk, H. Burgerstr. 48,
Beverwijk.
Frans Smit, Frans Halsstraat SI,
Alkmaar.
Ali Zilver, Oostwoud O 195.
Wim Veenstra, Lombokstraat 7,
Den Helder.
Annie Bregman, Burgerbrug
A 121, gem. Zijpe
die ieder een boek krijgen
toegestuurd.
Verder stuur ik nog als troost
prijs het boekje „De Water De
mon" toe aam
Miep Ooteman, Paulus Potter
straat 8, Enkbuizen.
De oplossing was;
Ferme jongens, (forel, eiland,
roven, moeder, eekhoorn, jasmijn,
oester, nikkel, grendel, ekster,
narcis, Spanje).
Zeer veel kinderen hebben mij
gevraagd nog eens een raadsel
van verborgen plaatsnamen op te
nemen. Welnu, hier volgt het
dan:
Verborgen Nederlandse plaats
namen:
1. Ik zag de dame, die mij ge
holpen had.
2. Piet liep veel harder: wij
kwamen achteraan.
2. „Lekker, ijs! Wij komen!"
riepen de kinderen.
4. „We moeten nog vier uur lo
pen", zei de gids.
5. Wij hebben honger en dorst.
6. In het hol stond een grote
leeuw.
7. De schipbreukeling was uitge
put, tengevolge van de doorge
stane ellende.
8. Het waren de laatste en wij
kochten ze vlug.
9. De bloemist kweekte gele
narcissen.
10. „Ik ga weer terug", zei mijn
vriend.
De oplossingen moeten uiterlijk
Maandag a.s. gezonden worden
naar de „Jeugd Koerier", p.a.
Bureau van deze krant. Duide
lijk op de adreszijde schrijven
„Jeugd Koerier".
Onder de meisjes en jongens,
die goede oplossingen inzenden,
verloot ik weer boeken.
En nu weer tot de volgende week. Dag allemaal!
OOM WIM.
Friedrlch Wilhelm I, koning van
Pruisen, was bekend om zflrt grote
zuinigheid. Voor de maaltijden had
bij zelf een voorschrift ontworpen,
waarin op allerlei dingen beknibbeld
werd. Zo mochten er wel twee stuk
ken vlees worden opgediend, maar
slechts één daarvan mocht worden
aangesneden. Dure wijn aan tafel was
verboden. Eens bracht de kok een ge
braden snip op tafel, en de koning
at met veel smaak. Toen hij echter
lij het nazien van de uitgaven voor
de keuken bemerkte, dat zo'n lekker
hapje tevens duur was, liet hij het
cleor de kok uit diens eigen zak be
talen.
