DE JEUGD-KOERIER Fransman wil inflatiespook niet zien TERRA INCOGNITA door J. D. VAN EXTER II II Sinterklaas als vredestichter Sint Nicolaas Prijsvraag Hallo, Jongens en Meisjes Heiloo. Hensbroek. Geld, geld, steeds meer geld De spijker recht op z'n kop Verloving van Koning Michael euilleton IK HIELP ra de chinees Wij luisteren naar Een snugger idéé Een goede speurder :n halen inaam begint met de en F srdag 4 December, aan fhalen van nieuwe bon- tenbonnen en bonkaar- >nge moeders, idt plaats in het uit- ierstraat, van 912 en srzorgers uitsluitend op 1948 >n van bonkaart 713 worden meegebracht, kaart. onderscheiding 2. Elles, gepension- van de lichtbedrij- er 1 Mei j.l. de ge- ft verlaten, na een an 50 jaar, is bij be- de Regentes d.d. 17 r. 138, de ere-medail- a de Oranje-Nassau- ;ekend. in de vergadering en Wethouders van i van de Commissie r de lichtbedrijven, de van de lo. burge- G. van Slingerland, nog het woord de wethouder der licht- ;sma, oudste lid der tand. dankte geroerd voor erscheiding en mede ke woorden tot hem AS IN HEILOO IIVEERD. klopte het hart van Ulo- en Openbare irmiddag de goede dorp arriveerde. Dat het deze keer uitste- let onze jeugdige in- wel dat Hij niet al- men voor bovenge- maar ook de Chr. reeds een bezoek, [gen en het was een al deze stralende aanschouwen. Gis- ;oede Sint, even voor rive van Sans Atout, in de Rustende Jager laar vele tientallen voor de leden gede- ol ambitie om ge slaagde schitterend voldaan huiswaarts, of Hij Donderdag- gadering nog zal be- adhuis, alhoewel en- ukken betreffende de ich er uitstekend toe int Vrijdag 'n bezoek K. scholen. Ook daar et vreugde begroet komt de Sint de Es- bezoek brengen om ronde langs de wo nen. Het jaarlijkse aanvang genomen en vol verwachting itchpunten gelijk met een hoger moyenne den de prijzen uitge- oorzitter van het dis heer J. Peetoom. De in de eerste plaats de ap tijd" voor de gast- ;r Broersma als wed- a bracht hij een corn er Super, die het ma- ieft laten opknappen, em veel genoegen dat 6 van de 8 spelers r de 3e klas. als volgt: 203 224 225 225 233 246 237 225 19 2,51 10 13 2,02 10 23 2,16 8 2,09 2,09 1,90 2,11 1,54 23 12 12 11 12 *8 7 7 6 0 n resp.: de gespeelde caramboles, beurten, gemeen gemiddelde, onstreerden de heren aan de spelers, dat d speelden, toch nog runnen bijleren. Deze I. in 11 beurten resp. ïoles. lande Zon'' d in dit seizoen van Ontspanning" mocht grotere belangstelling e eerste. Het was Hemmer te Beemster ting op de schrijvers- ijermans te hebben alwerk „De opgaande dit stuk is de strijd kleine zakenman, die rdt gelopen door het n 't warenhuis. Op :n gevoelvolle wijze verschillende perso- jebracht. De voorzit- ienol, bracht de heer iank voor het gebo- hoop 'uit hem nog O." te zien. Het ior o.l.v. de neer N. verdienstelijke wijze Vries te Hensbroek ;er van het openings- vond voor de eerste >rd, een fraaie plant, lord wees de voorzit- s van de derde avond, gehouden zal worden, fohnert uit Alkmaar *ie" zal spreken. In de nok van een hoog hotel heb iK een kamer gehuurd. Voor honderd tachtig francs per nacht. Dat is zo om en nabij de drie gulden vijftig. Het is een zeer zindelijke kamer, om het maar op z'n Hollands te zeggen. Iedere morgen vind ik een schone handdoek. Maar na m'n ontbijt biedt de valet me iedere ochtend een nieuwe nota aan, voor het ontbijt wel te verstaan, want dat is niet bij de prijs inbegrepen. En zo gaat het met veel dingen hier. Na gedurende vijf dagen een klein kapitaal te hebben uitgegeven aan de vele liflafjes, waaruit vandaag de dag nog altijd een Frans diner bestaat, ben ik er eindelijk in geslaagd, een klein restaurant te vinden, waar ik, alweer volgens de degelijke Hollandse op vatting, wóè.r voor mijn geld meen te krijgen, 't Is wel ergens achter de Rue Pigalle, maar daarom laat ik me de geurige soep, de goed doorbakken biefstuk en de knappende friten niet minder best smaken. En toch zit ik achter dit smoezelige tafeltje en tegenover de pauzerende liedjeszanger met z'n enorme zware haardos mid den in een ontstellend probleem, dat van de precaire voedselsituatie in Frankrijk. midden in de overwegende moeilijk heid, deze namelijk, dat velen, en Gisteren heb ik de uitnodiging aan- I vaard van een vriendelijk Parijzenaar, die me „chez nous" een maaltijd aan bood. Ik heb bij hem m'n hart kunnen ophalen aan veel onbekende lekker nijen, welke ook m'n nieuwe vriend en jijn vrouw vóór de oorlog vrijwel vreemd waren. En toen ik onder dank betuigingen 's avonds laat het gastvrije huis verliet, kon ik de gedachte niet van me afzetten, voor de komende week minstens één vastendag m dit gezin op m'n geweten te hebben. Er zijn Fransen, die hartgrondig kankeren over het eten, en dit niet zo zeer om de kwaliteit, als wel om de hoeveelheid. Er is genoeg en ook weer niet. Ik zag de slagerijen vol hangen. Maar voor 'n behoorlijke plak ham vroeg de winkeljuffrouw de prijs van omgerekend ongeveer een gulden. Dat de Fransen voor een belangrijk deel zelf schuld hebben aan de vlucht der prijzen, neemt de man van de straat evenwel niet zo maar aan. Hij gooit het graag op de beroerde toe stand, 'waarin de wereld door de oor log en door de fascisten vooral is ge komen. En hij heeft daarin zeker niet helemaal ongelijk. Maar toen ik de portier van m'n hotel aan het verstand wilde brengen, dat loonsverhoging al léén de verlangde redding niet zou kunnen brengen, keek de man me zeer ongelovig, ja 'n beetje vijandig aan. Wat schieten jullie er eigenlijk mee op, vroeg ik hem, of je morgen dui zend francs meer verdient, wanneer overmorgen de prijzen weer zover op lopen, dat je loon eigenlijk gelijk aan i dat van vandaag is gebleven. M'sieur Vadoux haalde z'n schouders op en i zei niets, maar na een late gast aan i zijn kamersleutel geholpen te hebben zei hij bedachtzaam: „Als de lonen om- joog gaan, krijgen we toch in ieder ^val meer geld in handen". En hier mee sloeg de man de spijker recht niet alleen in Frankrijk het spook van de inflatie niet willen (of kunnen) zien. Het deed me deugd, hier met eer bied over de Hollandse gulden te ho ren praten. De Belgische franc staat zó hoog in ere, dat de straatkooplui na de gewone prijs van hun waar ge noemd te hebben, daar onmiddellijk (fluisterend) die in Belgische francs aan toevoegen. Maar sprekend over zijn eigen geld, haalt de gemiddelde Parijzenaar zijn schouders op, soms 'n beetje moedeloos, soms fatalistisch. Ze noemen hier de minister van Fi nanciën dan ook de belangrijkste man van het land. Misschien dat daarom velen hun hoop al was het maar voor tijdelijk op Schuman hebben gesteld? EAU DE COLOGNE IMPERIALE SINT NICOlAflS-VEBBRSSING No Volgens inlichtingen uit gezagheb bende Roemeense kringen te Londen, zou binnenkort de aankondiging te verwachten zijn van de verloving van de zes-en-twintigjarige Koning Michael van Roemenië met prinses Anne de Bourbon Parma, dochter van Prins René de Bourbon Parma. Tijdens zijn verblijf in Londen is Koning Michael vaak in het gezel schap van de drie-entwintigjarige Prinses Anne gezien. Zij verblijft thans te Lausanne, waar Koning Mi chael zijn terugreis naar Roemenië heeft onderbroken om er twee a drie dagen te vertoeven. Copyright R.D.p. DE LIFTBOV VRAAGT OF U OGENBLIKKELIJK EVEH BO HEM KOMT MET UW EERSTE- HULPKISXJE In de envelop zaten drie bankbil jetten van f 100,Overigens niets. Ik kon niet anders doen dan ze in mijn portefeuille bergen. 's Avonds dacht ik ineens aan, dat ik nog nooit de letters van het mono gram, dat ik in mijn agenda had ge schreven had vergeleken met de naam van de Indische vorst. Mijn agenda.... ja daar stond het A. B. Sen de naam in het krantenbericht: Achmed Ben Sakobalitsjan. Mijn vrouw bleek deze avond van zins zich niet langer door mij met 'n kluitje in het riet te doen sturen. Alle mogelijke pijlen, die een vrouw op zo'n moment ophaar boog kan heb ben, werden op de verdedigingswal van mijn zwijgzaamheid afgeschoten. Ik zwichtte... en nu eens onder grote stilte dan weer met een verschrikte of verbaasde uitroep hoorde Mies het verhaal van mijn belevenissen aan. En wat ben ie nu van plan te doen? Die vraag had ik verwacht. Ja, dat was het wat ik nu juist zelf ook nog niet goed wist. Maar Mies dacht er niet lang over na. Natuurlijk moet je het aangeven, hoe sneller hoe beter. Straks zijn die kerels met de buit er van door en jij kunt naar die elfdui zend gulden fluiten. Ik had het wel geweten hoor, als ik jou was." Die vrouwen toch... Ze zijn allemaal het zelfde... Het resultaat van dit alles was, dat ik de volgende morgen op een der kamers van de hoofdstedelijke recher che zat en mijn verhaal deed aan een der inspecteurs, terwijl een schrijver mijn mededelingen noteerde. Hoewel men mij een licht verwijt maakte, dat ik zo angstig was geweest en niet on middellijk aangifte had gedaan was men er toch aan de andere kant weer verheugd mee ook. Zo'n niet alledaags zaakje was een kolfje naar de hand van de heren. Men zou direct maatregelen treffen. Ik wachtte ongeveer een kwartier en stapte toen met de inspecteur en een paar mannetjes in een luxe politieau to. Een andere wagen volgde. Toen wij reden en ik van de inspec teur vernam, dat het in de bedoeling lag onmiddellijk een overval op het huis van de Chinees te doen, bekroop mij een gevoel van angst. Niet dat ik de handigheid en de kracht van de Amsterdamse politie in twijfel trok. maar de Chinezen zouden zeker hun mannetje weten te staan. Dat ze in hun „vak" doorgewinterde jongens waren, stond voor mij althans zo vast als een huis. Intussen hadden wij op mijn aanwij zingen de Blauwe Brug al genomen en kwamen wij rechts afzwaaiend in de buurt, waar de Chinezen volgens mij hun kwartier hadden. Ik verzocht de inspecteur langzaam te rijden, daar het in de mij overigens onbekende buurt niet gemakkelijk zou vallen en het bewuste huis te herkennen. De in drukken, die ik binnen het huis had opgedaan, waren veel sterker dan die van het uiterlijk van het huis. We reden een paar straten door zon der dat ik het huis ontdekte en kwa men weer bij de Amstcl terug. Daar zag ik het rijtje ducdalves langs de kade en wist het nu ineens. Ja deze straat. De inspecteur besloot uit te stappen. We zouden ons allen wa ren in burger tevoet naar het huis begeven. De tweede auto met agenten zou aan het einde van de straat wach ten, totdat de inspecteur een teken zou geven. (Wordt vervolgd.) Benen als een Barometer - en steeds maar rauw weer op til. Rheumatische pijnen in armen en benen, neen in alle ledematen nu hier, dan daar - zijn in ons vochtig, wispel turig klimaat voor velen onfeilbare voorboden van verandering van weer. Wapent U tegen die slopende pijnen. Neem Kruschen Salts. De aansporende werking van Kruschen op Uw bloedzuiverende organen drijft de pijnverwekkende schadelijke zuren op de vlucht en neemt zo de oorzaak weg van die steeds weerkeren de plaag, die Uw hele gestel onder mijnt. Tob niet langer door, vraag van daag Kruschen bij Uw Apotheker of Drogist en neem van morgen af regel matig de kleine dagelijkse dosis in Uw eerste kopje thee. (Ingezonden Mededeling) DONDERDAG 4 DECEMBER HILVERSUM I, 301 m., geeft Nieuws om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. AVRO: 8,45 Con cert. 9,15 Morgenwijding. 9,45 Ar beidsvitaminen. 11,00 Vrouwen in de omroep. 12,00 Gramofoonmuziek. 1,15 Metropole-orkest. 2,20 Kamermuziek. 4,50 St. Nicolaasliedjes. 5,30 Dansmuziek 7,15 Hij en zij, cabaret. 8,15 Radio Philharmonisch Orkest. 9,15 Sinterklaas en de gevangene. 9,45 Vol verwachting klopt ons hart 11,15 Bing Crosby (gra mofoonmuziek) HILVERSUM n, 415 m. geeft Nieuws om 7, 8, 1, 7, 8 en 10,30 uur. KRO: 8,15 Pluk de dag. 9,00 Ochtendconcert. NCRV: 10,00 Leger des Heils. '10,15 Mor gendienst. KRO: 11,00 „De Zonnebloem" 12,03 Zang en orgel. 12,33 Dansorkest. NCRV: 2,00 Continental Quintet. 4,00 Bijbellezing. 5,30 Geestelijke liede ren. 6,30 Dubbel-Mannenkwartet. 7,55 Bach-koraal. 8,15 Studio-steravond. 10,45 Avondoverdenking. 11,00 Radio- Cembalo-Gezelschap. 11,30 Avondpot. •pourri. rn 3 m Om door J. D. v. Exter^ 3. Ja, Moeder Woeffie heeft heel wat te stellen met Pim, Pam en Pom, want het zjjn drie ondeugende rakkers, die kleine hondjes. Nu vragen ze weer of ze een ijsje mogen kopen. 4. Maar Moeder zegt, dat ze niet zo zeuren mogen. Vanmorgen hebben ze ook al een ijsje gehad. Ze moeten maar gaan spelen. Met hangende pootjes trekken Pim, Pam en Pom de tuin in. Sinterklaas is wel heel goed dit jaar op Miekie. Al een paar maal heeft ze een suikerbeestje in haar schoen ge vonden en ook eens een taaipopje en een handvol pepernoten. Al die heerlijkheden deelt Miekie eerlijk met Stientje, het meisje, dat op school naast haar zit, want bij Sientje Is Sinterklaas nog niet ge weest dit jaar. Op een avond legt Miekie een keu- ilg geschreven verlanglijst in haar schoen. Ze heeft een heleboel ge vraagd: kaatsballen, een leesboek, een spel, poppejurken en zo meer. Als moeder haar naar bed brengt, zegt ze plotseling: „Als ik twee kaatsballen krijg van Sinterklaas, dan geef ik er één aan Sientje." Dit vindt moeder best. Ze geeft er Jiiekie een dikke zoen voor. Met een tevreden gezichtje slaapt Miek in. De volgende dag mag ze haar mooie witte sport kousen aan naar school. Daar is ze verschrikkelijk kots op. Jammer genoeg a Stientje erg laat, zodat TC de kousen niet kan laten 'en. Eerst als ze al in de klas zitten, komt Stientje tinnen. „Je bent laat Stien" zegt de juffrouw, vga maar gauw zitten." Stientje Is blij, dat ze er zo afkomt. Met een opgelucht ge- z:ehtje ploft ze naast Mie- kit. in de bank. Maar dan gebeurt het ongeluk: door de schok vliegt de inkt uit ';e inktpot en druppelt naar beneden op de voeten- plank. Miekie trekt gauw baar benen terug, maar bet is al te laat. Op de nieuwe witte kousen prijkt een grote zwarte vlek. Bleek van schrik kijken ze elkaar aan. „Dat is jouw schuld", zegt Miekie kwaad. Ze kan wel huilen. „Maar ik kon er toch niets aan "oen", fluistert Stientje wanhopig, "bet ging toch per ongelukMis schien gaat het er nog wel uit Miekie zwijgt. Voor het eerst is ze echt kwaad op Stientje. Zonder te wachten rent ze om Waalf uur naar huis. Moeder vindt het wel erg zonde an de kousen, maar boos is ze niet. V.bk zal wel zien, of ik het eruit Tijg", zegt ze „en Miek, het ls niet mooi van je boos te blijven op Stien. Het was toch een ongelukje?" Maar Miekie blijft koppig. Op school zit ze zwijgend naast Stientje in de bank en ze doet of ze de chocolaatjes niet ziet, die Stien heimelijk voor school tijd voor haar neerlegt. Néé, Miekie is niet van plan weer goed te worden. Zo wordt het 5 December. Al heel vroeg is Miekie wakker. Ze kan bijna niet wachten tot het zeven uur heeft geslagen en ze op mag staan. Einde lijk is het dan toch zo ver en sluipt ze op haar pantoffels de trap af naar beneden. Daar staat de schoen. Wat zit er veel in! Twee kaatsballen, een groene en een blauwe, een prachtig leesboek met plaatjes, een spring touw, een groot suikerbeest en een hele zak met pepernoten en chocola. Bovenop ligt een briefje. „Lieve Mie kie" staat er: „Weet je nog wat je beloofd hebt? ik kom je vanavona opzoeken en hoop, dat dan alles in erde is. „Sinterklaas". Wat je beloofd hebt? Miekie's hartje klopt ervan.- Dat van die bal len? Ja maar, dat kan nu natuurlijk niet, dat was van vroeger, toen ze nog goed was met Stien. Heel stil is Miekie aan het ontbijt. Voor ze naar school gaat, staat ze even besluite loos bij haar cadeaux.* Dan neemt ze ai twee mooie kaatsballen en stopt ze gauw in haar tas. Je kunt nooit we ten op weg naar school zal ze er nog eens goed over denken. Er zijn nog maar weinig kinderen op de speelplaats. Ineens krijgt Mie kie een prachtig plannetje. Op haar tenen loopt ze door de stille gang naar de klas. Daar zal ze In Stientjes kastje de bal neerleggen, niemand hoeft dan te weten van wie hij komt en zij heeft toch haar belofte gehou den. Ze draait de klasdeur open en kjjkt naar binnen. Maarwie staat daar? Dat is Stientje, die met een rode kleur opkijkt als ze de deur hcort gaan. Eerst wil Miekie weg lopen, maar ze bedenkt zich en komc Ungzaam naderbij. „Ikik" stottert Stientje, „Ik kwam iets brengen". Ze legt een grote taaipop op de bank met een rood strikje er omheen. Dan kijken ze elkaar aan. En nu weet Miekie ook ineens wat zij doen moet. Ze legt de groene bal naast de taaipop. „Voor jou", zegt ze verlegen,, en of je komen wilt, Sinterklaas is van avond bij ons". Ze verzint het er zo maar bij, maar ze weet zeker, dat moeder het goed vindt. „Fijn", zegt Stientje. Een beetje onhandig blijven ze tegen de bank aan staan, maar dan geeft Miekie Stien een arm en als twee goede v'tndinnen stappen ze de klas uit. En dat Sinterklaas tevreden wgs 's avonds, dat kun je begrijpen. De Sint-Nicolaas prijsvraag was een zeer groot succes! Zó gewel dig veel oplossingen heb ik ont vangen, dat ik nog lang niet aan het einde ben met het uitzoeken van alle inzendingen. Ik heb vele aardige gedichtjes en fraaie teke ningen ontvangen. En daar ALLE jongens en meisjes, die goede op lossingen hebhen ingezonden eer lijk moeten meeloten voor de prij zen en omdat de keuze van hen, die in aanmerking komen voor de extra prijzen heel moeilijk is, kan ik de uitslag van de prijsvraag eerst violgende week bekend ma ken. Düs tot zolang nog geduld. En in deze Sint-Nicolaasweek hebben jullie 't natuurlijk te druk om aandacht te besteden aan puzzlen. -> Daarom plaats ik vandaag geen nieuwe prijsvraag. Maar volgende week gaan we weer met frisse moed verder. Tenslotte wens ik jullie alle maal 'n prettig Sint-Nicolaasfeest toe. OOM WIM. Het was nog in de jaren vóór de tweede wereldoorlog, dat de kleine Franse gemeente Saint Léons bij Mil- lau zijn eigen brandspuit kreeg. Nu, dat was geen overdaad, want op een keer kraaide de rode haan in de om geving van het plaatsje Victorie. De boerderijen met hun daken van stro waren een gemakkelijke prooi voor het vuur, temeer, daar in die droge zandstreek moeilijk aan bluswater was te komen. Thans dacht men het kwaad te hebben verholpen. Maar het lot wilde, dat de nieuwe brandspuit reeds meer dan eens dienst geweigerd had, juist als het nodig was, zodat hij bij een flinke brand geen druppel water gaf. Uitvoerig werd hierover in de gemeenteraad gesproken. Het was wel wonderlijk, dat zo'n prachtspuit, waar aan geen enkel gebrek te ontdekken viel, het juist in geval van nood op gaf. Toen kreeg de oude wethouder 'n iaee. „Mijne heren", sprak hij, „laten we toch bij elke volgende brand een dag tevoren nog eens flink oefenen". Dat zijn goede raad met applaus en ge juich begroet werd, zal wel niemand verwonderen. Van Paul Giffard, de eens zo be kende prefect van politie te Parijs,; oeed onder „welwillende" collega's en vrienden de volgende grap de ronde. In de tijd, dat Giffard nog brigadier was in een kleine provincieplaats, sloeg een bekend oplichter in ver scheidene plaatsen zijn slag, waarbij hij onder allerlei verschillende namen optrad. Het was de politie gelukt een vijftal portretten van de misdadiger machtig te worden, die hem elk op een andere wijze weergaven. De af drukken hiervan werden door het ge hele land verspreid, met verzoek om opsporing en aanhouding. Na enkele dagen kwam bij de centrale recherche en boodschap van brigadier Giffard binnen, die schreef: „Mijnheer, ik ont ving de portretten van de vijf misda digers, wier arrestatie gevraag 1 werdt. Het doet me genoegen U te kunnen melden, dat ik er reeds vier heb ingerekend. De vijfde ben ik op het spoor en die zal zonder twijfel spoedig ook in verzekerde bewaring zijn." Geen goede Sint voor een vrouw of meisje wan neer ze als geschenk niet een tube Door de Sint-Nicolaas Prijsvraag zijn er deze week buitengewoon veel briefjes binnen gekomen. Veel kinderen zullen hierdoor vandaag tevergeefs hun naam zoeken. Maar daar om niet getreurd: wie deze week geen antwoprd krijgt, komt volgende week beslist aan de beurt. Ik beloof jullie, dat ik niemand zal vergeten! En nu ga ik gauw beginnen. Mia van Swoll, ja hoor, je mag op Maandag nog oplossingen insturen. Maar dat is dan de laatste dag. Schrijf je me hoe het toneelstuk in „Concordia" was? Gineke van Dam, de verhuizing gaat dus toch door? Maar gelukkig blijf je toch mee doen, zoals je beloofd hebt. Henny Baas, ik denk, dat er een briefje van je is zoek geraakt. Ja de „Water-Demon" is een spannend verhaal en de boekjes zijn nog te krijgen. Nu- heb je dus toch antwoord. Dag Henny! Hennie Lem, dank je wel voor de raadsels. Hartelijk gefeliciteerd met je ver jaardag, Hennie. Lida Holling, ja hoor, je komt binnenkort aan de beurt voor postzegels. Pietje Kiekebos, wat een verademing, dat de repetitie-week achter de rug is! En nu ging het koken natuurlijk al uitstekend. Weet je nog van die eerste lessen? Dag Steenwijkse jongedame. Josien Meeuwsen, welkom in ons kringetje. En nu geregeld mee doen, Josien. Truusje Maathuis, geluk kig dat de atlas zo goed te pas kwam bij het oplossen van het raadsel. Nu, binnenkort kun je haar weer gebruiken, want dan komt er een aardrijkskundig raadsel in de krant. Willie Geertsma, gelukkig, dat jij ook weer boven water gekomen bent. Ja, die repetities weten wat! Je doet me watertanden met je verhaal over de borstplaat, die jullie gaan maken! Femmie de Groot, hoe gaat het nu met je moeder? Annie Nijkamp, dank je wel voor die mooie tekening. Ja, December is een drukke maand voor je met al die verjaardagen. Maar toch ook wel erg gezellig, zeg Annie! Corrie Zandbergen, hartelijk gefe. iiciteerd met je verjaardag. En schrijf me eens wat je gekregen hebt. Marry van Dijk, wel bedankt voor het raadsel.. Ja, December is een gezellige maand. Nellie Nijveld, nee maar, vond je dat raadsel van die Verborgen Plaatsnamen zo moeilijk? Nu, er komen ook gemakkelijke raadsels. Ja, Henny Kalter doet ook mee. Doe haar maar de groeten. Freddy Groot, fijn, dat je ook mee gaat doen. Bertha van Heulen, ja, nu eens is het raadsel moeilijker dan weer ge makkelijk. Toch maar trouw mee doen, Bertha. Hemina Bijkerk, dat raadsel dat je me opgaf, is wel erg moeilijk. Ik kon het tenminste niet oplossen. Schrijf je met het antwoord? Tinie Krol, wat had jij je postpapier mooi versierd Zo, dus jij hebt Sint Nicolaas al gezien? Ik ook, hoor! Han Gertenbach, ik ben blij, dat je ook mee gaat doen. Dank je wel voor al die raadsels. Henny Kalter, zo, jij bent dus een vriendin van Nellie Nijveld. Doe jij haar maar de groeten van me. Els v. d. Burg, gelukkig, dat jij ook weer opgedoken bent Ja zeg, ik wil graag een foto van je hebben. Ik ben reuze nieuwsgierig, hoe het St. Nicolaasfeest van de padvinderij geweest is. Schrijf je het? Dank je wel voor de sigarenbandjes. Jantje Busch, welkom in ons kringetje en ik merk, dat je van plan bent trouw mee te gaan doen. Is je zusje al weer beter? Ja,' Jantje, dat is niet prettig, dat je vader in Indië is, maar de tijd gaat o zo gauw voorbij en voor je er erg in hebt is vader weer bij jullie. En denk erom jij moet nu de beste hulp voor je moeder zijn. Dank je wel voor de postzegels Hanna Vogelpoel, hoe gaat het nu met je vader? Nog wel gefeliciteerd met' de verjaardag van je moeder. Henk Tydeman, niet zo ongeduldig! Je bent bin nenkort aan de beurt voor postzegels en sigarenbandjes. Ik heb een heel lange lijst van kinderen, die ik moet sturen en iedere week verzend ik een gedeelte Wel bedankt voor de bandjes, Henk. Jan Bus, jij doet nu maar weer mooi geregeld mee en daar ben ik erg blij om. Nu Jan, hoeveel weeg je wel? Geluk- l^ië, dat het zo goed met je gaat. Dank je wel voor de sigarenbandjes en de kruiswoordpuzzle. Sijtze Visser, fijn, dat je ook mee doet. Binnenkort komt er gelegenheid om postzegels te ruilen. Tini Tenkink, dank je wel voor de sigarenbandjes. Piet Krol, geregeld mee doen, dan win je ook eens een prijs. Dank je wel voor het raadsel. Gerda Tenkink, geduld, je staat op de lijst voor postzegels. Jaap Davidson, natuurlijk mag je ook mee doen. Gerrie Broere, dom meisje, hoe kun je nu vergeten de oplossing in te sturen. Niet meer ver. geetachtig zijn, Gerrie. Elly Hoytink, heel verstandig van je om mee te gaan doen. Kan ik nu geregeld op je rekenen? Wiesje v. d. Bil, dank je wel voor het versje. Ja, ik zal ook eens iets over Indië schrijven. Tonny Mol, natuurlijk ben je opgenomen in ons kringentje. Wim Veenstra, je zult het boek nu al wel ontvangen hebben. Zo niet, schrijf me dan even. Je blijft nu toch nog geregeld mee doen? Want ook zij, die prijzen gewonnen hebben loten steeds weer opnieuw mee. -- Willy Noors, nu jij heb het wel druk dè hele week. Alleen de padvinderij geeft al werk genoeg en dan ook nog op zang en od gvm Maar vergeet je je schoolwerk niet, Willy? Anneke v. d. Molen, doe jij maar geregeld mee, dan win je ook eens een prijs. Jacobus van Leeuwen fijn dat je ook mee doet. Ja, een tekenwedstrijd komt er ook eens En of ik meeleef met de jongens over zee! Maria Siersma, natuurlijk mag jij ook mee doen. Je ziet, dat je goed gedacht hebt: jouw naam staat nu ook in de krant Henk Wagenmaker, dank je wel voor de sigarenbandjes. Bettie Spijker, jij komt ook eens aan de beurt met een prijs. Ik ben erg nieuwsgierig wat van je te horen over St. Nicolaasavond Schrijf je me wat je gekregen hebt? - piet Groot, dank je wel voor dat aardige verhaaltje met die leuke tekening Hoe was het toneelstukje? Catrien Korver, gelukkig dat je naam nu goed 'in de krant stond. Bedankt voor de sigarenbandjes. Kees Houter, wat dom om ziek te worden. Ben je nu weer beter? Bets Houter, hoe was het Sint Nicolaas feest op school? Geertje Dijkstra, binnenkort ben je aan de beurt voor post_ zegels. Nog even geduld. Gerrit Dijkstra, fijn, dat je ook mee doet. En doe je het net zo trouw als je zusje? Jan van Essen, er heeft al een herfstversje in De Jeugd Koerier gestaan. Heb je dat toen niet" gelezen? Binnenkort ont vang je postzegels. Je staat op de lijst. Annie Bregman, ik ben blij, dat je trouw mee blijft doen. Je broer mag je gerust helpen als de raadsels 'moeilijk zijn. Tiny Goedhart, ik hoop, dat nu je naam goed in de krant staat. Ik ben verlangend naar de beloofde brief. N Klomp, dank je wel voor de sigaren bandjes. Hoe is je voornaam? Klaartje Breebaart, nu weet ik gelukkig je voornaam. Geduld, cfan win je vast ook eens een prijs. Jansje Waag, ja, je was de eerste keer te laat met je briefje. Doe nu maar trouw mee, maai' dan eerder schrijven! En nu weer tot de volgende week. Dag allemaal! OOM WIM.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 3