CONFERENTIE OP „RENVILLE" BEGONNEN
Nood
seinen in de mist
In alle redevoeringen geloof
en goede wil
Dinsdag 9 Dec. 1947
144e Jaargang No. 232
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
Laten wij deze principes
niet vergeten
]/AN fvJABU
EN \/ERRE
Een barre winter?
Charlie Chaplin
verklaart de oorlog
Frankrijk herademt
Belgische regering heeft
houding bepaald
Oud-Burgemeester
Voute veroordeeld
Mode-onlusten op
Nieuw Guinea
Vijf schepen zochten
tevergeefs bij Egmond
Binnen de grenzen
en buiten de perken
Weerbericht
Oostenrijkse kinderen
naar ons land
Bureaux Administratie
vloordem 9 - Telefoon 3320
Ridderstraat/hk Oudegracht
REDACTIE
Achterdam 20 - Tel. 2274
Postgiro 434000 (t.n.v. N.V.
Ver. Noord. Dagbl. i.o.,
AlkmaarlBank: Hoornse
Crediet- en Effectenbank,
Alkmaar.
Dir.: J. Bijlsma
ALKMAABSCHE COUBA
TARIEVEN:
Advertenties: 16 cent per
millimetei Familieberichten
20 cent per millimeter
Vraag en Aanbod tot 15
woorden 1.elk woord
meer 5 ct., uitsluitend con
tant.
Abonnementen: 1.30 per
maand, 3.90 per kwartaal
Wrnd. Hoofdredacteur: Jac. Broersen.
Rayonredacteur: W. Oliemans.
Om precies 10.20 uur Javatijd heb
ben de beide onderhandelingsdelega
ties zich tegenover elkaar geplaatst
op het dek van de Renville. Dit was
dan de eerste plenaire zitting van de
volledige delegaties van het Konink
rijk der Nederlanden en van de Repu
bliek, onder auspiciën van de com
missie voor goede diensten.
Op het dek van het Amerikaanse
transportschip was op één van de laad
ruimen een carré van groene tafels op
gesteld, welke plaats bood voor onge
veer 60 personen, afgebakend door een
touw, mede omdat dit laadruim hoger
is dan het dek.
Een erewacht van Amerikaanse ma
riniers en bemanning stond op het be
treffende dek opgesteld, terwijl verder
nog op elk dek van het schip een de
tachement matrozen een front naar de
zee maakte. De vlaggen van de drie na
ties van de commissie voor goede #jen-
sten waren op een platform bij de tafel
aangebracht.
Precies 10.20 uur verhief de secreta
ris-generaal van de commissie voor goe
de diénsten, T. G. Narayan, zich van
zijn zetel en opende formeel de confe
rentie, waarbij hij tevens 'n welkomst
woord namens de Ver. Naties uitsprak.
Narayan herinnerde aan de opstelling
van het Atlantic Charter, dat op een
schip tot stand was gekomen, evenals
de wapenstilstandsovereenkomst met
Japan.
„Wij allen hopen, dat ook wij, aan
boord van de Renville, in staat zullen
zjjn in de nabije toekomst de vrede
voor Indonesië en zijn bevolking te
kunnen bewerkstelligen':, aldus Na
rayan.
De groene tafels waren met zeildoe
ken tegen zon en regen beschermd. Ter
linkerzijde van de commissie voor goe
de diensten en haar staf zaten de Ne
derlandse gedelegeerden (15 leden).
Rechts van de commissie zaten de le
den (29) van de Republikeinse dele
gatie. De voorzitter van de week, Ray
mond Horremans, die voor Paul van
Zeeland optreedt, zeide, dat het contact
dat tot nu toe tussen beide partijen
heeft plaats gehad een gunstige sfeer
heeft geschapen voor het aanvangen
van de constructieve besprekingen.
„Het uur is gekomen,"waarop de kern
punten van het probleem zullen worden
behandeld en de positieve kansen van
In Indianapolis is een mannelijke
tweeling geboren die met de schedels
aan elkaar gegroeid zijn. Waarschijn
lijk zullen zij later samen aan hersen
gymnastiek kunnen doen xBij 'n
vliegtuig-demonstratie te Weribee in
de Australische staat Victoria spatte
een Mustang-bommenwerper in de
lucht uit elkaar. Australië is altijd 't
land van de springende mustangs ge
weest —x— Opoe Herfst te Rotterdam
is dezer dagen 106 jaar geworden. Wij
vinden, dat het langzamerhand tijd
gaat worden voor haar een naamswij
ziging voor te stellen. Wat zou u den
ken van „Opoe Winter"? xDoor de
vele regens zijn gedeelten van het
vliegveld Kemajoran onder gelopen
sn kan ook niet meer in Padang wor
den geland. Eventuele passagiers zul
len dus waarschijlijk voorlopig in de
lucht moeten blijven xMevrouw
Van Meegeren heeft met het oog op
de gezondheidstoestand van haar man,
verzocht hem geen gevangenisarbeid
te laten verrichten. Waarschijnlijk zal
hij met schilderen meer kunnen ver
dienen dan met zakjes plakken x
Tijdens een voorstelling van de Tann-
hauser in de Kon. Vlaamse Opera te
Antwerpen werd de Nederlandse bas
zanger Arnold van Mil door een val
lende paal uit het décor aan het hoofd
gewond. Een zanger die zich in de
zaal bevond kon de rol overnemen
zodat de voorstelling vervolgd kon
worden Er werd dus door deze paal
geen stokje voor gestoken x23,
24 en 25 Januari zal in de Houtrust-
hallen te Den Haag een Europese
Pluimveetentoonstelling worden ge
houden. Er wordt blijkbaar in interna
tionaal opzicht nog niet genoeg geka
keld xDe wilde zwijnen treden
steeds meer op de voorgrond. Vorige
week werd er onder Maastricht bijna
eer. aangereden door een autobus. Wij
hebben zelfs al eens wilde zwijnen
aangetroffen, die wilden meerijden,
—x— De Karei I fabrieken te Venray
gaan per 31 December sluiten, omdat
men onvoldoende goede tabak kan in
slaan. Er is maar één Karei I dus
wy zijn de sigaar!
de conferentie zich op concrete wijze
zullen aftekenen".
Voorts zeide hij, dat de taak van de
commissie voor goede diensten van een
verzoenend karakter is. Het woord
.verzoening", aldus de heer Horremans,
„houdt noodzakelijk in het denkbeeld
van wederzijdse concessies. In de toe
komst zal het dus aan beide partijen
zelf zijn om voor 't rampspoedige mis
verstand een verbond in de plaats te
stellen, dat de wens inhoudt om tege
moet te komen aan gerechtvaardigde
aspiraties van de één en van de ander
en om aan allen welvaart en veiligheid
te garanderen".
Na de heer Horremans sprak het
Amerikaanse lid van de commissie voor
goede diensten, de heer Frank Graham,
die o.m. het volgende zeide: „Wij leden
van de commissie voor goede diensten
brengen geen toverkracht mede uit
Lake Success. Wij zijn geen mensen, die
wonderen verrichten, wij zijn gewone
mensen. Toch hebben wij vertrouwen
in de menselijke geest".
Na Graham sprak de Australiër Kir-
by. Hij zeide, dat men rekening moest
houden met de vele moeilijkheden, wel
ke nog moesten worden overwonnen.
Enkele had men reeds overwonnen,
doch er liggen nog vele in 't verschiet.
„Laten wij allen van goede wil zijn".
Hij voegde er aan toe, dat het geluk
van millioenen mensen van deze confe
rentie afhangt. „Elk van ons", aldus
Kirby, geeft de conferentie het' beste
wat in hem zit. Wij doen ons best het
doel te bereiken".
EEN NIEUWE FAZE
Na Kirby sprak Abdoelkadir die o.m.
zeide: „Met 't aan boord gaan van dit
schip gaan wen nieuwe faze van onze
arbeid tegemoet en 't is onze welge
meende hoop, dat deze faze een succes
vol verloop zal hebben en beslissend
zal zijn en dat deze besprekingen tot
resultaat zullen hebben, dat een rege
ling voor Indonesië tot stand zal wor-
Radio Moskou meldt, dat in het
Oosten van Europees Rusland een
hevige koude is ingetreden, die dik
wijls de voorbode is van koud weer
in het Westen. Te Jakoetsk en Ca-
rowsk (Siberië) is de temperatuur
tot 61,6 graden Fahrenheit onder nul
gedaald.
In een artikel gepubliceerd in' het
Engelse weekblad „Reynold News"
verklaart Charlie Chaplin te hebben
besloten, om Hollywood en zijn bewo
ners de oorlog te verklaren en wel
licht binnen afzienbare tijd de Ver
enigde Staten te gaan verlaten.
Hollywood aldus Chaplin gaat
ten gronde omdat het geen films van
artistieke waarde meer maakt. Holly
wood vervaardigt slechts kilometers
filmband.
Hollywood is bezig de laatste slag
te verliezen als het niet gaat beseffen,
dat meesterwerken onmogelijk aan de
lopende band geproduceerd kunnen
worden.
den gebracht, welke slechts een duur
zame waarde kan hebben, indien zij
rechtvaardig zowel als bevredigend is,
niet alleen voor de regeringen, doch te
vens voor de betrokken volkeren", al
dus Abdoelkadir.
SJARIFOEDDIN SPREEKT
Daarna sprak Sjarifoeddin en ver
klaarde o.m.: „Wij kunnen slechts be
treuren, dat tot heden acht en dertig
dagen voorbij zijn sedert het besluit
van de Veiligheidsraad met betrekking
tot Indonesië, want er heeft een aan
zienlijk verlies aan mensenlevens plaats
gehad en er heerst een wijdverbreide
teleurstelling, omdat de menselijke in
spanning en de menselijke geest dik
wijls terkort schieten om lijden en haat
te voorkomen". Sjarifoeddin zeide, dat
deze onderhandelingen tot doel hebben
het organiseren der democratische mo
gelijkheden van het Indonesische volk
in zijn pogen om een natie op te bou
wen, welke gelooft in democratische be
ginselen, en deze mogelijkheden de
structuur te geven, waarop het volk
recht heeft. „Wij beginnen deze onder
handelingen met dankbaarheid, omdat
wij daarbij de weg van de rede en de
goede wil volgen". Hij wilde niet trach
ten te verhelen, dat nog vele moeilijk
heden in de weg liggen en verwees nog
naar de pogingen van Sir Archibald
Clark Kerr en Lord Killaern, zeggend,
dat het Indonesische volk deze twee
„grote diplomaten" veel dank verschul
digd is. Tenslotte zeide Sjarifoeddin,
dat de Indonesische delegatie thans ge
reed is voor onderhandelingen, welke
alle invloeden van het kwaad in In
donesië zullen verslaan.
De heer Horremans sloot de confe
rentie en verdaagde deze tot Dinsdag
half tien (Javaanse tijd). Hij zeide, dat
in alle redevoeringen de woorden „ge-
loor en goede wil" waren gebruikt.
„Laten wij deze principes niet ver
geten".
In de loop van de Maandagochtend
is de toestand door geheel Frankrijk
verbeterd. Meer en meer fabrieken en
winkels in streken waar gestaakt wordt
openen hun deuren.
Hoewel er nieuwe stakingen begon
nen zijn werd hun aantal overtroffen
door de nieuwe gevallen, waarin het
werk weer hervat is.
De toestand bij de spoorwegen in
Parijs was Maandagochtend „bijna
normaal". Een landelijk communique
van de spoorwegen deelde mede, dat
er geen ongevallen waren voorgeko
men sinds de ontsporing van de snel
trein Parijs-Lyon in de. nacht van
Zondag op Maandag.
De onderwijzers in het departement
van de Seine hebben zich bij referen
dum met grote meerderheid tegen
staking uitgesproken. Hierdoor is het
conflict, wat het lager onderwijs be
treft, practisch van de baan.
Het door Amerika afgestane schip, de „Renville", waarop de besprekingen
van de Commissie van Goede Diensten met de wederzijdse delegaties ge
houden zullen worden, in de Baai van Priok.
Aan het einde van de gistermiddag
gehouden bijeenkomst van het Belgi
sche kabinet heeft de minister van
binnenlandse zaken, Vermeylen, zich
beperkt tot de mededeling, dat het
kabinet zijn houding heeft vastgesteld
ten aanzien van de laatste ontwikke
ling in de koningskwestie. De minis
ter weigerde iedere andere mede
deling te doen.
Naar verluidt zou in de regerings
verklaring, die reeds zou zijn opgesteld,
worden meegedeeld dat de Koning in
de oorlog zijn eer niet verbeurd heeft,
doch enig voorbehoud gemaakt worden
voor enkele handelingen van de Koning
vóór en tijdens de oorlog.
In kringen, die in nauw contact staan
met de regering, is men van mening,
dat een ernstig geschil in het Belgische
coalitiekabinet over de koningskwestie
tot nog toe is voorkomen. Men gelooft
echter in politieke kringen, dat de ver
zachtende verklaring over het gedrag
van de Koning in het verleden, die de
Belgische regering klaar had voor pu
blicatie in deze week, nog niét zal wor
den uitgegeven. Dit zou een gevolg zijn
van een versteviging der socialistische
houding na de gisteren door de Koning
afgelegde verklaring, die „ontijdig"
werd genoemd.
Een reuze-knol
Op de boerderij van de heer F. van
den Hout te Huiten (gem. Gilze Rijen)
is een knol gegroeid van elf pond. Le
raren van de land- en tuinbouwschool
te Breda hebben het exemplaar be
wonderd. „Zulk een gewicht van een
knolgewas (5,5 kg.) komt nooit voor",
aldus één der leraren.
De knol is ongeveer vier weken ge
leden „geplukt". Sindsdien is hij een
kilogram uitgedroogd. Tweederde deel
van de knol groeide boven de grond
uit. De omvang bedraagt zes en ze
ventig centimeter.
De Bijzondere Raad van Cassatie
veroordeelde de oud-burgemees-
ter van Amsterdam E. J. Voute
tot drie en een half jaar gevange
nisstraf met aftrek. De procureur
fiscaal had geconcludeerd tot vier
jaar gevangenisstraf. V. was voor
het Bijzonder Gerechtshof te Am
sterdam tot zes jaar veroordeeld.
Ondanks alle barbaarsheid heeft de
laatste oorlog toch nog een bijdrage
geleverd tot enige uiterlijke bescha-
ig op Nieuw-Guinea. Het mannelijk
aeel van de bevolking van enige kust
plaatsen heeft zich sinds'dien in Euro
pese kleding gestoken, hetgeen aanlei
ding was om er danig prat op te gaan.
De nieuwbakken heren hoonden de
bosjes-mannen, die zich nog steeds in
hun oorspronkelijke, zqer summiere
lichaamsbedekking vertoonden en dat
lieten deze zich niet welgevallen. Zij
uitten hun misgenoegen in de vorm van
angstaanjagende dreigementen. De
„kledisten", hierover verontrust, klaag
den de „nudisten" bij de autoriteiten
aan en betoogden dat deze koppensnel
Iers niet veel goeds van zin waren.
Zij besloten thuis te blijven in af wach
ting van bestuursmaatregelen. Onbe
schrijfelijke schrik onder hen veroor-
oorzaakte de komst van een groep
„Adams", die afzichtelijk gegrimeerd,
onder het krijsen van de wildste kre
ten, de dandies van de braniestad
sommeerden hun elegante uitheemse
costuums af te leggen.
Anders....
Toen echter wat geuniformde en
goed bewapende politieagenten kwa
men opdagen, trokken de wilde man
nen zich terug, uitgelachen door de
„geklede" bevolking, welke nu weer
moed had. De branieschoppers kregen
echter de raad wat minder arrogant
te zijn tegenover hun landgenoten, de
sansculotten.
(Van onze speciale verslaggever).
Voorbij de vuurtoren in Egmond aan Zee houdt de wereld op. De weg loopt
dood tegen ee^ grijze muur van mist. Af en toe komt er een gat in die muur,
een scheur, waardoorheen een beetje blauw schemert, maar dan slaat het
weer dicht en op zee is het dik, potdik, zó dik, dat je ertegen kimt leunen.
En ergens achter die muur, in die grauwe verstikking, verkeert een schip
in nood.
De Egmondse schooljeugd wordt losgelaten, de kop is weer van de week af,
de Maandagmorgen op de schoolbanken is voorbij. Ratelend klepperen de
klompjes door de oude straten, alles in de richting van die grijze muur, die
daar ondoordringbaar en koud afwerend op het strand staat. De schelle
stemmen klinken dof in de sluier, die tussen de huizen wuift: „Skip in
noëdskip in noëdVoor de jeugd is het een verzetje, wat zich
achter die grauwe wand verbergt. Een onbekend vaartuig heeft met de
morselamp noodseinen gegeven en een Deens schip, dat die seinen zag, gaf
het bericht door aan IJmuiden-radio.
Een schip in nood, de Egmondse reddingboot vaart uit.
H.M. de Koningin, die momenteel
in Amsterdam vertoeft, bracht een
bezoek aan de tentoonstelling in het
Stedelijk Museum van de Engelse
schilder William Turner. H.M. be
zichtigt een der schilderijen. Links
de Directeur van het Museum, Jhr.
Sandberg; rechts Sir Neville Bland,
de Engelse gezant met zijn echt
genote.
De „Neeltje Jacoba" van IJmuiden is
erheen, later vertrekt ook de „Dorus
Rijkers" uit Den Helder, sleepboten
ruiken bergloon en snuiven door de
kalme grauwe zee naar de plaats des
onheils, twee mijl ten Noorden van
Egmond, de „Nestor" van Wijsmuller,
de „Oceaan" van Doeksen. Hun ma
chines malen, in de grijze oneindigheid.
De fel-blauw geschilderde, waterdichte
tractor „Zeeleeuw" ronkt en buldert,
en sleept de „President Steyn" op zijn
wagen uit het botenhuis achter de Ver
gulde Valk. De bemanning is present,
truien, oliegoed, lange witte rubber
laarzen.
De „President Steyn" maakt een
slechte beurt. Om half tien wordt de
bemanning gewaarschuwd, om half
twaalf vaart de boot uit. Accu leeg,
geen stroom, niet starten...,
Maandenlang mocht de „Steyn" niet
varen door de mijnen, nu komt de nood
aan de man en de „Steyn" kan niet
varen. Maar eindelijk is het euvel ver
holpen, de reddingboot glijdt van de
wagen en verdwijnt met kloppende
motor als een zwart vlekje in het
nevelgordijn.
De mist wordt wat dunner, een rafe
lig zonnetje hangt boven de duinen.
2 meeuwen buitelen over elkaar heen
op de laagwaterlijn. Vanuit zee klinkt
het mistsein van een kustvaarder droef
en klagend. De „Zeeleeuw" sleept de
lange wagen niet de brede rupswielen
het strand weer op. Nog een paar'keer
hoesten de verticale uitlaten en spui
ten rookkringen in de lucht. Dan zwijgt
de motor en 'stilte valt over het strand.
De meeuwen krijsen, de branding ruist
ergens in de nevel, de mannen, bij de
tractor praten gedempt. Dan stolpt de
mist weer over het strand.
Uren van wachten.
Uren van wachten volgen. De school
jeugd voetbalt op het harde zand, de
mannen bij de tractor stampen heen en
weer, een politieagent komt even
kijken, boven, op de Zeeweg staan wat
oud-gedienden uit de Prins Hendrik-
Stichting en staren in de mist, die dik
ker dan ooit over zee rolt. Aan zee
wacht men af
„As leer zo dik, meneer, as een bal,
geen tweehonderd meter zicht...."
In het dorp wacht men af. Ergens in
een klein kamertje kraakt de radio.
De „Neeltje Jacoba" houdt 'n praatje
met de „Dorus", de „Dorus" met IJmui
den, met Kijkduin. Zelfs met de Bran-
daris. De Nestor kwebbelt er tussen
door en het is een drukte van belang
in de aether. Het kraakt en knettert
alom. „Ik kan niks vindenzegt de
Neeltje, „ik ga terug. Over!" „Hallo
Kijkduin, kunnen niets vinden, keren
terug naar Nieuwediep. Zullen zig-zag-
koers varen. Over!" Het zoeken is ver
geefs geweest.
De „President Steyn" zegt niets, kan
niets zeggen. De Steyn is stom, de mo-
torstrandreddingboot heeft geen radio
aan boord.
Vijf schepen gaven hun pogingen op.
Niets hebben ze gevonden, geen schip,
geen drenkelingen, geen stukje wrak
hout.
„Je zou toch zeggen", vinden ze in
Egmond, „zo'n schip vlak bij de Y 3,
die moeten ze toch treffen, 't Was nog
een twee mijl uit de wal".
„Zal ik je eens wat vertellen", komt
dan een bedachtzame man van het vak,
„elk schip heeft tegenwoordig radio.
Dit is een of ander klein ding geweest
met een mankement, dat ze zelf ver
holpen hebben, en dat toen doorgeva
ren is. Loos alarm, mensen, loos
alarm!"
Uit de grijze oneindigheid klopt de
motor van de „President Steyn" te
voorschijn. Onverrichterzake keert de
reddingboot terug en wordt het strand
opgesleept. Over Egmond, over de zee
start nog altijd de grauwe koepel van
mist.
De „Steyn" wordt onmiddellijk klaar
gemaakt. Wat deze keer niets was, kan
een volgende maal bittere noodzaak
zijn.
De koude bemanning pakt een fikse
borrel. Dan stappen de mannen naar
huis. Eén voor één worden ze opge
slokt door de mist. Hun witte rubber
laarzen maken kleffe geluiden pp de
natte straten.
Ondanks de vele gebeurtenissen, die
op het ogenblik buiten de landsgren
zen onze bijzondere aandacht gevan
gen houden, waarbij de Londense con
ferentie hoe lang nog? voorop
staat, onmiddellijk gevolgd door de
onrust in Frankrijk en Italië, de Pa
lestijnse kwestie en het jongste bericht
over de atoomwapenen, zijn er ook
in ons land zelf weer diverse zaken,
dia, hoewel in de legpuzzle van het
algehele wereldbeeld van minder be
lang, toch onze aandacht opeisen.
In de eerste plaats' dan houdt het
woord staking ons bezig. Wij stellen
daarbij vast, dat een staking, in welke
vorm ook, een betreurenswaardig iets
is, omdat het een ziekte-symptoom
aanduidt. Doch het is een wapen, een
erkend wapen van de werknemer. Hij
kan en mag het hanteren. Indien de
werkgever maatregelen treft of eisen
stelt, die onvaardbaar zijn, doet de
werknemer er goed aan hiertegen
protest aan te tekenen of In uiterste
nood dit protest met neerleggen van
het werk te ondersteunen.
Men zal het er over eens zijn, dat
lichtvaardig tot deze maatregel over
gaan uit den boze i?. Nog meer af
keurenswaardig is een staking met po
litieke achtergrond, die zo sterk wordt
doorgevoerd, dat voor een geheel volk
een noodtoestand ontstaat. In zulk een
geval werd het beweerde belang van 'n
zekere groep uitgevochten op de rug
van de brede massa. Men vergeet dan
klaarblijkelijk, dat dit neergang ten
gevolge heeft van de totale toestand
in het land, wat ook voor de onte
vredenen nadelige gevolgen heeft. In-
plaats van voordeel voor de enkelen
'schade voor allen. In sommige ge
vallen schijnt het echter zó te zijn,
dat dit juist het doel van de staking
is en de uitgesproken redenen slechts
als dekmantel dienen. Temeer gaat
men zulks geloven als in andere lan
den mensen van gelijke richting zulks
toejuichen, hun adhaesie betonen.
Een staking op zuivere motieven
dient aanvaard te worden. Elk demo
cratisch bewind zal daartegen niets
inbrengen. Doch nogmaals: er zijn
stakingen en stakingen.
Het is in dit verband verheugend,
dat de Bedrijfs-Unie voor Fabriek
matige producten (omvattende de
Ned. Ver. voor Fabrieksarbeiders-
(sters), Ned. R.K. Fabrieksarbeiders-
bond St. Willebrordus en de Ned.
Bond van Chr. Fabrieksarbeiders en
transportarbeiders) de staking bij de
Meelfabrieken „Holland" te Amster
dam heeft veroordeeld. Gelukkig voor
ons land ook, dat de Nederlandse ar
beiders de stand van zaken in dit
na-oorlogse 'leven nuchter bekijkenen
geen waarde hechten aan holle leuzen.
Het nadere bericht, dat werd gepu
bliceerd naar aanleiding van de dood
van zes-en-veertig gevangenen tijdens
het transport naar Soerabaya, zegt
dat door Jhr. van Vredenburgh, ge
neraal Spoor en de heer Abdoelkadir
een onderzoek is ingesteld. Verder
wordt er zoiets gezegd als: onvol
doende instructies, een overmatig
warme dag, enz. Dit maakt echter
niet het feit goed, dat hier zes-en-
veertig mensen bij gebrek aan lucht
zijn omgekomen. Het is in sterke
mate betreurenswaardig. De woorden,
waarmede men hier nader' op deze
zaak terug komt, doen ons echter
twijfelen of wel die maatregelen zul-
Sen worden getroffen, die de dood
van zes-en-veertig mensen eist. De
nabestaanden dienen te weten, dat
hier het recht zijn loop hebbe zonder
aanziens des persoons. Alle anderen,
dat hier die maatregelen getroffen
worden, die uit menselijk oogpunt ge
zien iets gruwelijks van deze aard
kunnen voorkomen.
Wat geeft anders het praten over de
rechten van de mens als ook onder
Nederlands gezag mensen als stuk
goed worden verladen? Diepe schaam
te en verontwaardiging zijn ons eigen
bij deze gedachten.
AD INTERIM.
PLAATSELIJK NOG MIST.
Weersverwachting, geldig tot he
denavond:
Aanvankelijk nog plaatselijk mist
en enige lichte regen, voorname
lijk in het Noorden en midden
van het land. Overigens zwaar
bewolkt met hier en daar opkla
ringen. Tijdelijk wat toenemende
wind tussen Noordwest en Noord
oost. In het Noorden van het land
iets zachter, elders weinig ver
andering in temperatuur.
Op 19 December arriveert in Venlo
een transport van ongeveer 500 Oosten
rijkse kinderen uit Wenen. Dit is het
eerste en voorlopig het enige transport
Oostenrijkse kinderen, dat in Nederland
gastvrijheid zal genieten. De kinderen,
die in Tilburg worden ondergebracht,
zullen evenals de Nederlandse kinde
ren uit Duitsland, voor drie maanden
bij pleegouders verblijven.