CONFERENTIE OP „RENVILLE" BEGONNEN Nood seinen in de mist In alle redevoeringen geloof en goede wil Dinsdag 9 Dec. 1947 144e Jaargang No. 232 DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN Laten wij deze principes niet vergeten ]/AN fvJABU EN \/ERRE Een barre winter? Charlie Chaplin verklaart de oorlog Frankrijk herademt Belgische regering heeft houding bepaald Oud-Burgemeester Voute veroordeeld Mode-onlusten op Nieuw Guinea Vijf schepen zochten tevergeefs bij Egmond Binnen de grenzen en buiten de perken Weerbericht Oostenrijkse kinderen naar ons land Bureaux Administratie vloordem 9 - Telefoon 3320 Ridderstraat/hk Oudegracht REDACTIE Achterdam 20 - Tel. 2274 Postgiro 434000 (t.n.v. N.V. Ver. Noord. Dagbl. i.o., AlkmaarlBank: Hoornse Crediet- en Effectenbank, Alkmaar. Dir.: J. Bijlsma ALKMAABSCHE COUBA TARIEVEN: Advertenties: 16 cent per millimetei Familieberichten 20 cent per millimeter Vraag en Aanbod tot 15 woorden 1.elk woord meer 5 ct., uitsluitend con tant. Abonnementen: 1.30 per maand, 3.90 per kwartaal Wrnd. Hoofdredacteur: Jac. Broersen. Rayonredacteur: W. Oliemans. Om precies 10.20 uur Javatijd heb ben de beide onderhandelingsdelega ties zich tegenover elkaar geplaatst op het dek van de Renville. Dit was dan de eerste plenaire zitting van de volledige delegaties van het Konink rijk der Nederlanden en van de Repu bliek, onder auspiciën van de com missie voor goede diensten. Op het dek van het Amerikaanse transportschip was op één van de laad ruimen een carré van groene tafels op gesteld, welke plaats bood voor onge veer 60 personen, afgebakend door een touw, mede omdat dit laadruim hoger is dan het dek. Een erewacht van Amerikaanse ma riniers en bemanning stond op het be treffende dek opgesteld, terwijl verder nog op elk dek van het schip een de tachement matrozen een front naar de zee maakte. De vlaggen van de drie na ties van de commissie voor goede #jen- sten waren op een platform bij de tafel aangebracht. Precies 10.20 uur verhief de secreta ris-generaal van de commissie voor goe de diénsten, T. G. Narayan, zich van zijn zetel en opende formeel de confe rentie, waarbij hij tevens 'n welkomst woord namens de Ver. Naties uitsprak. Narayan herinnerde aan de opstelling van het Atlantic Charter, dat op een schip tot stand was gekomen, evenals de wapenstilstandsovereenkomst met Japan. „Wij allen hopen, dat ook wij, aan boord van de Renville, in staat zullen zjjn in de nabije toekomst de vrede voor Indonesië en zijn bevolking te kunnen bewerkstelligen':, aldus Na rayan. De groene tafels waren met zeildoe ken tegen zon en regen beschermd. Ter linkerzijde van de commissie voor goe de diensten en haar staf zaten de Ne derlandse gedelegeerden (15 leden). Rechts van de commissie zaten de le den (29) van de Republikeinse dele gatie. De voorzitter van de week, Ray mond Horremans, die voor Paul van Zeeland optreedt, zeide, dat het contact dat tot nu toe tussen beide partijen heeft plaats gehad een gunstige sfeer heeft geschapen voor het aanvangen van de constructieve besprekingen. „Het uur is gekomen,"waarop de kern punten van het probleem zullen worden behandeld en de positieve kansen van In Indianapolis is een mannelijke tweeling geboren die met de schedels aan elkaar gegroeid zijn. Waarschijn lijk zullen zij later samen aan hersen gymnastiek kunnen doen xBij 'n vliegtuig-demonstratie te Weribee in de Australische staat Victoria spatte een Mustang-bommenwerper in de lucht uit elkaar. Australië is altijd 't land van de springende mustangs ge weest —x— Opoe Herfst te Rotterdam is dezer dagen 106 jaar geworden. Wij vinden, dat het langzamerhand tijd gaat worden voor haar een naamswij ziging voor te stellen. Wat zou u den ken van „Opoe Winter"? xDoor de vele regens zijn gedeelten van het vliegveld Kemajoran onder gelopen sn kan ook niet meer in Padang wor den geland. Eventuele passagiers zul len dus waarschijlijk voorlopig in de lucht moeten blijven xMevrouw Van Meegeren heeft met het oog op de gezondheidstoestand van haar man, verzocht hem geen gevangenisarbeid te laten verrichten. Waarschijnlijk zal hij met schilderen meer kunnen ver dienen dan met zakjes plakken x Tijdens een voorstelling van de Tann- hauser in de Kon. Vlaamse Opera te Antwerpen werd de Nederlandse bas zanger Arnold van Mil door een val lende paal uit het décor aan het hoofd gewond. Een zanger die zich in de zaal bevond kon de rol overnemen zodat de voorstelling vervolgd kon worden Er werd dus door deze paal geen stokje voor gestoken x23, 24 en 25 Januari zal in de Houtrust- hallen te Den Haag een Europese Pluimveetentoonstelling worden ge houden. Er wordt blijkbaar in interna tionaal opzicht nog niet genoeg geka keld xDe wilde zwijnen treden steeds meer op de voorgrond. Vorige week werd er onder Maastricht bijna eer. aangereden door een autobus. Wij hebben zelfs al eens wilde zwijnen aangetroffen, die wilden meerijden, —x— De Karei I fabrieken te Venray gaan per 31 December sluiten, omdat men onvoldoende goede tabak kan in slaan. Er is maar één Karei I dus wy zijn de sigaar! de conferentie zich op concrete wijze zullen aftekenen". Voorts zeide hij, dat de taak van de commissie voor goede diensten van een verzoenend karakter is. Het woord .verzoening", aldus de heer Horremans, „houdt noodzakelijk in het denkbeeld van wederzijdse concessies. In de toe komst zal het dus aan beide partijen zelf zijn om voor 't rampspoedige mis verstand een verbond in de plaats te stellen, dat de wens inhoudt om tege moet te komen aan gerechtvaardigde aspiraties van de één en van de ander en om aan allen welvaart en veiligheid te garanderen". Na de heer Horremans sprak het Amerikaanse lid van de commissie voor goede diensten, de heer Frank Graham, die o.m. het volgende zeide: „Wij leden van de commissie voor goede diensten brengen geen toverkracht mede uit Lake Success. Wij zijn geen mensen, die wonderen verrichten, wij zijn gewone mensen. Toch hebben wij vertrouwen in de menselijke geest". Na Graham sprak de Australiër Kir- by. Hij zeide, dat men rekening moest houden met de vele moeilijkheden, wel ke nog moesten worden overwonnen. Enkele had men reeds overwonnen, doch er liggen nog vele in 't verschiet. „Laten wij allen van goede wil zijn". Hij voegde er aan toe, dat het geluk van millioenen mensen van deze confe rentie afhangt. „Elk van ons", aldus Kirby, geeft de conferentie het' beste wat in hem zit. Wij doen ons best het doel te bereiken". EEN NIEUWE FAZE Na Kirby sprak Abdoelkadir die o.m. zeide: „Met 't aan boord gaan van dit schip gaan wen nieuwe faze van onze arbeid tegemoet en 't is onze welge meende hoop, dat deze faze een succes vol verloop zal hebben en beslissend zal zijn en dat deze besprekingen tot resultaat zullen hebben, dat een rege ling voor Indonesië tot stand zal wor- Radio Moskou meldt, dat in het Oosten van Europees Rusland een hevige koude is ingetreden, die dik wijls de voorbode is van koud weer in het Westen. Te Jakoetsk en Ca- rowsk (Siberië) is de temperatuur tot 61,6 graden Fahrenheit onder nul gedaald. In een artikel gepubliceerd in' het Engelse weekblad „Reynold News" verklaart Charlie Chaplin te hebben besloten, om Hollywood en zijn bewo ners de oorlog te verklaren en wel licht binnen afzienbare tijd de Ver enigde Staten te gaan verlaten. Hollywood aldus Chaplin gaat ten gronde omdat het geen films van artistieke waarde meer maakt. Holly wood vervaardigt slechts kilometers filmband. Hollywood is bezig de laatste slag te verliezen als het niet gaat beseffen, dat meesterwerken onmogelijk aan de lopende band geproduceerd kunnen worden. den gebracht, welke slechts een duur zame waarde kan hebben, indien zij rechtvaardig zowel als bevredigend is, niet alleen voor de regeringen, doch te vens voor de betrokken volkeren", al dus Abdoelkadir. SJARIFOEDDIN SPREEKT Daarna sprak Sjarifoeddin en ver klaarde o.m.: „Wij kunnen slechts be treuren, dat tot heden acht en dertig dagen voorbij zijn sedert het besluit van de Veiligheidsraad met betrekking tot Indonesië, want er heeft een aan zienlijk verlies aan mensenlevens plaats gehad en er heerst een wijdverbreide teleurstelling, omdat de menselijke in spanning en de menselijke geest dik wijls terkort schieten om lijden en haat te voorkomen". Sjarifoeddin zeide, dat deze onderhandelingen tot doel hebben het organiseren der democratische mo gelijkheden van het Indonesische volk in zijn pogen om een natie op te bou wen, welke gelooft in democratische be ginselen, en deze mogelijkheden de structuur te geven, waarop het volk recht heeft. „Wij beginnen deze onder handelingen met dankbaarheid, omdat wij daarbij de weg van de rede en de goede wil volgen". Hij wilde niet trach ten te verhelen, dat nog vele moeilijk heden in de weg liggen en verwees nog naar de pogingen van Sir Archibald Clark Kerr en Lord Killaern, zeggend, dat het Indonesische volk deze twee „grote diplomaten" veel dank verschul digd is. Tenslotte zeide Sjarifoeddin, dat de Indonesische delegatie thans ge reed is voor onderhandelingen, welke alle invloeden van het kwaad in In donesië zullen verslaan. De heer Horremans sloot de confe rentie en verdaagde deze tot Dinsdag half tien (Javaanse tijd). Hij zeide, dat in alle redevoeringen de woorden „ge- loor en goede wil" waren gebruikt. „Laten wij deze principes niet ver geten". In de loop van de Maandagochtend is de toestand door geheel Frankrijk verbeterd. Meer en meer fabrieken en winkels in streken waar gestaakt wordt openen hun deuren. Hoewel er nieuwe stakingen begon nen zijn werd hun aantal overtroffen door de nieuwe gevallen, waarin het werk weer hervat is. De toestand bij de spoorwegen in Parijs was Maandagochtend „bijna normaal". Een landelijk communique van de spoorwegen deelde mede, dat er geen ongevallen waren voorgeko men sinds de ontsporing van de snel trein Parijs-Lyon in de. nacht van Zondag op Maandag. De onderwijzers in het departement van de Seine hebben zich bij referen dum met grote meerderheid tegen staking uitgesproken. Hierdoor is het conflict, wat het lager onderwijs be treft, practisch van de baan. Het door Amerika afgestane schip, de „Renville", waarop de besprekingen van de Commissie van Goede Diensten met de wederzijdse delegaties ge houden zullen worden, in de Baai van Priok. Aan het einde van de gistermiddag gehouden bijeenkomst van het Belgi sche kabinet heeft de minister van binnenlandse zaken, Vermeylen, zich beperkt tot de mededeling, dat het kabinet zijn houding heeft vastgesteld ten aanzien van de laatste ontwikke ling in de koningskwestie. De minis ter weigerde iedere andere mede deling te doen. Naar verluidt zou in de regerings verklaring, die reeds zou zijn opgesteld, worden meegedeeld dat de Koning in de oorlog zijn eer niet verbeurd heeft, doch enig voorbehoud gemaakt worden voor enkele handelingen van de Koning vóór en tijdens de oorlog. In kringen, die in nauw contact staan met de regering, is men van mening, dat een ernstig geschil in het Belgische coalitiekabinet over de koningskwestie tot nog toe is voorkomen. Men gelooft echter in politieke kringen, dat de ver zachtende verklaring over het gedrag van de Koning in het verleden, die de Belgische regering klaar had voor pu blicatie in deze week, nog niét zal wor den uitgegeven. Dit zou een gevolg zijn van een versteviging der socialistische houding na de gisteren door de Koning afgelegde verklaring, die „ontijdig" werd genoemd. Een reuze-knol Op de boerderij van de heer F. van den Hout te Huiten (gem. Gilze Rijen) is een knol gegroeid van elf pond. Le raren van de land- en tuinbouwschool te Breda hebben het exemplaar be wonderd. „Zulk een gewicht van een knolgewas (5,5 kg.) komt nooit voor", aldus één der leraren. De knol is ongeveer vier weken ge leden „geplukt". Sindsdien is hij een kilogram uitgedroogd. Tweederde deel van de knol groeide boven de grond uit. De omvang bedraagt zes en ze ventig centimeter. De Bijzondere Raad van Cassatie veroordeelde de oud-burgemees- ter van Amsterdam E. J. Voute tot drie en een half jaar gevange nisstraf met aftrek. De procureur fiscaal had geconcludeerd tot vier jaar gevangenisstraf. V. was voor het Bijzonder Gerechtshof te Am sterdam tot zes jaar veroordeeld. Ondanks alle barbaarsheid heeft de laatste oorlog toch nog een bijdrage geleverd tot enige uiterlijke bescha- ig op Nieuw-Guinea. Het mannelijk aeel van de bevolking van enige kust plaatsen heeft zich sinds'dien in Euro pese kleding gestoken, hetgeen aanlei ding was om er danig prat op te gaan. De nieuwbakken heren hoonden de bosjes-mannen, die zich nog steeds in hun oorspronkelijke, zqer summiere lichaamsbedekking vertoonden en dat lieten deze zich niet welgevallen. Zij uitten hun misgenoegen in de vorm van angstaanjagende dreigementen. De „kledisten", hierover verontrust, klaag den de „nudisten" bij de autoriteiten aan en betoogden dat deze koppensnel Iers niet veel goeds van zin waren. Zij besloten thuis te blijven in af wach ting van bestuursmaatregelen. Onbe schrijfelijke schrik onder hen veroor- oorzaakte de komst van een groep „Adams", die afzichtelijk gegrimeerd, onder het krijsen van de wildste kre ten, de dandies van de braniestad sommeerden hun elegante uitheemse costuums af te leggen. Anders.... Toen echter wat geuniformde en goed bewapende politieagenten kwa men opdagen, trokken de wilde man nen zich terug, uitgelachen door de „geklede" bevolking, welke nu weer moed had. De branieschoppers kregen echter de raad wat minder arrogant te zijn tegenover hun landgenoten, de sansculotten. (Van onze speciale verslaggever). Voorbij de vuurtoren in Egmond aan Zee houdt de wereld op. De weg loopt dood tegen ee^ grijze muur van mist. Af en toe komt er een gat in die muur, een scheur, waardoorheen een beetje blauw schemert, maar dan slaat het weer dicht en op zee is het dik, potdik, zó dik, dat je ertegen kimt leunen. En ergens achter die muur, in die grauwe verstikking, verkeert een schip in nood. De Egmondse schooljeugd wordt losgelaten, de kop is weer van de week af, de Maandagmorgen op de schoolbanken is voorbij. Ratelend klepperen de klompjes door de oude straten, alles in de richting van die grijze muur, die daar ondoordringbaar en koud afwerend op het strand staat. De schelle stemmen klinken dof in de sluier, die tussen de huizen wuift: „Skip in noëdskip in noëdVoor de jeugd is het een verzetje, wat zich achter die grauwe wand verbergt. Een onbekend vaartuig heeft met de morselamp noodseinen gegeven en een Deens schip, dat die seinen zag, gaf het bericht door aan IJmuiden-radio. Een schip in nood, de Egmondse reddingboot vaart uit. H.M. de Koningin, die momenteel in Amsterdam vertoeft, bracht een bezoek aan de tentoonstelling in het Stedelijk Museum van de Engelse schilder William Turner. H.M. be zichtigt een der schilderijen. Links de Directeur van het Museum, Jhr. Sandberg; rechts Sir Neville Bland, de Engelse gezant met zijn echt genote. De „Neeltje Jacoba" van IJmuiden is erheen, later vertrekt ook de „Dorus Rijkers" uit Den Helder, sleepboten ruiken bergloon en snuiven door de kalme grauwe zee naar de plaats des onheils, twee mijl ten Noorden van Egmond, de „Nestor" van Wijsmuller, de „Oceaan" van Doeksen. Hun ma chines malen, in de grijze oneindigheid. De fel-blauw geschilderde, waterdichte tractor „Zeeleeuw" ronkt en buldert, en sleept de „President Steyn" op zijn wagen uit het botenhuis achter de Ver gulde Valk. De bemanning is present, truien, oliegoed, lange witte rubber laarzen. De „President Steyn" maakt een slechte beurt. Om half tien wordt de bemanning gewaarschuwd, om half twaalf vaart de boot uit. Accu leeg, geen stroom, niet starten..., Maandenlang mocht de „Steyn" niet varen door de mijnen, nu komt de nood aan de man en de „Steyn" kan niet varen. Maar eindelijk is het euvel ver holpen, de reddingboot glijdt van de wagen en verdwijnt met kloppende motor als een zwart vlekje in het nevelgordijn. De mist wordt wat dunner, een rafe lig zonnetje hangt boven de duinen. 2 meeuwen buitelen over elkaar heen op de laagwaterlijn. Vanuit zee klinkt het mistsein van een kustvaarder droef en klagend. De „Zeeleeuw" sleept de lange wagen niet de brede rupswielen het strand weer op. Nog een paar'keer hoesten de verticale uitlaten en spui ten rookkringen in de lucht. Dan zwijgt de motor en 'stilte valt over het strand. De meeuwen krijsen, de branding ruist ergens in de nevel, de mannen, bij de tractor praten gedempt. Dan stolpt de mist weer over het strand. Uren van wachten. Uren van wachten volgen. De school jeugd voetbalt op het harde zand, de mannen bij de tractor stampen heen en weer, een politieagent komt even kijken, boven, op de Zeeweg staan wat oud-gedienden uit de Prins Hendrik- Stichting en staren in de mist, die dik ker dan ooit over zee rolt. Aan zee wacht men af „As leer zo dik, meneer, as een bal, geen tweehonderd meter zicht...." In het dorp wacht men af. Ergens in een klein kamertje kraakt de radio. De „Neeltje Jacoba" houdt 'n praatje met de „Dorus", de „Dorus" met IJmui den, met Kijkduin. Zelfs met de Bran- daris. De Nestor kwebbelt er tussen door en het is een drukte van belang in de aether. Het kraakt en knettert alom. „Ik kan niks vindenzegt de Neeltje, „ik ga terug. Over!" „Hallo Kijkduin, kunnen niets vinden, keren terug naar Nieuwediep. Zullen zig-zag- koers varen. Over!" Het zoeken is ver geefs geweest. De „President Steyn" zegt niets, kan niets zeggen. De Steyn is stom, de mo- torstrandreddingboot heeft geen radio aan boord. Vijf schepen gaven hun pogingen op. Niets hebben ze gevonden, geen schip, geen drenkelingen, geen stukje wrak hout. „Je zou toch zeggen", vinden ze in Egmond, „zo'n schip vlak bij de Y 3, die moeten ze toch treffen, 't Was nog een twee mijl uit de wal". „Zal ik je eens wat vertellen", komt dan een bedachtzame man van het vak, „elk schip heeft tegenwoordig radio. Dit is een of ander klein ding geweest met een mankement, dat ze zelf ver holpen hebben, en dat toen doorgeva ren is. Loos alarm, mensen, loos alarm!" Uit de grijze oneindigheid klopt de motor van de „President Steyn" te voorschijn. Onverrichterzake keert de reddingboot terug en wordt het strand opgesleept. Over Egmond, over de zee start nog altijd de grauwe koepel van mist. De „Steyn" wordt onmiddellijk klaar gemaakt. Wat deze keer niets was, kan een volgende maal bittere noodzaak zijn. De koude bemanning pakt een fikse borrel. Dan stappen de mannen naar huis. Eén voor één worden ze opge slokt door de mist. Hun witte rubber laarzen maken kleffe geluiden pp de natte straten. Ondanks de vele gebeurtenissen, die op het ogenblik buiten de landsgren zen onze bijzondere aandacht gevan gen houden, waarbij de Londense con ferentie hoe lang nog? voorop staat, onmiddellijk gevolgd door de onrust in Frankrijk en Italië, de Pa lestijnse kwestie en het jongste bericht over de atoomwapenen, zijn er ook in ons land zelf weer diverse zaken, dia, hoewel in de legpuzzle van het algehele wereldbeeld van minder be lang, toch onze aandacht opeisen. In de eerste plaats' dan houdt het woord staking ons bezig. Wij stellen daarbij vast, dat een staking, in welke vorm ook, een betreurenswaardig iets is, omdat het een ziekte-symptoom aanduidt. Doch het is een wapen, een erkend wapen van de werknemer. Hij kan en mag het hanteren. Indien de werkgever maatregelen treft of eisen stelt, die onvaardbaar zijn, doet de werknemer er goed aan hiertegen protest aan te tekenen of In uiterste nood dit protest met neerleggen van het werk te ondersteunen. Men zal het er over eens zijn, dat lichtvaardig tot deze maatregel over gaan uit den boze i?. Nog meer af keurenswaardig is een staking met po litieke achtergrond, die zo sterk wordt doorgevoerd, dat voor een geheel volk een noodtoestand ontstaat. In zulk een geval werd het beweerde belang van 'n zekere groep uitgevochten op de rug van de brede massa. Men vergeet dan klaarblijkelijk, dat dit neergang ten gevolge heeft van de totale toestand in het land, wat ook voor de onte vredenen nadelige gevolgen heeft. In- plaats van voordeel voor de enkelen 'schade voor allen. In sommige ge vallen schijnt het echter zó te zijn, dat dit juist het doel van de staking is en de uitgesproken redenen slechts als dekmantel dienen. Temeer gaat men zulks geloven als in andere lan den mensen van gelijke richting zulks toejuichen, hun adhaesie betonen. Een staking op zuivere motieven dient aanvaard te worden. Elk demo cratisch bewind zal daartegen niets inbrengen. Doch nogmaals: er zijn stakingen en stakingen. Het is in dit verband verheugend, dat de Bedrijfs-Unie voor Fabriek matige producten (omvattende de Ned. Ver. voor Fabrieksarbeiders- (sters), Ned. R.K. Fabrieksarbeiders- bond St. Willebrordus en de Ned. Bond van Chr. Fabrieksarbeiders en transportarbeiders) de staking bij de Meelfabrieken „Holland" te Amster dam heeft veroordeeld. Gelukkig voor ons land ook, dat de Nederlandse ar beiders de stand van zaken in dit na-oorlogse 'leven nuchter bekijkenen geen waarde hechten aan holle leuzen. Het nadere bericht, dat werd gepu bliceerd naar aanleiding van de dood van zes-en-veertig gevangenen tijdens het transport naar Soerabaya, zegt dat door Jhr. van Vredenburgh, ge neraal Spoor en de heer Abdoelkadir een onderzoek is ingesteld. Verder wordt er zoiets gezegd als: onvol doende instructies, een overmatig warme dag, enz. Dit maakt echter niet het feit goed, dat hier zes-en- veertig mensen bij gebrek aan lucht zijn omgekomen. Het is in sterke mate betreurenswaardig. De woorden, waarmede men hier nader' op deze zaak terug komt, doen ons echter twijfelen of wel die maatregelen zul- Sen worden getroffen, die de dood van zes-en-veertig mensen eist. De nabestaanden dienen te weten, dat hier het recht zijn loop hebbe zonder aanziens des persoons. Alle anderen, dat hier die maatregelen getroffen worden, die uit menselijk oogpunt ge zien iets gruwelijks van deze aard kunnen voorkomen. Wat geeft anders het praten over de rechten van de mens als ook onder Nederlands gezag mensen als stuk goed worden verladen? Diepe schaam te en verontwaardiging zijn ons eigen bij deze gedachten. AD INTERIM. PLAATSELIJK NOG MIST. Weersverwachting, geldig tot he denavond: Aanvankelijk nog plaatselijk mist en enige lichte regen, voorname lijk in het Noorden en midden van het land. Overigens zwaar bewolkt met hier en daar opkla ringen. Tijdelijk wat toenemende wind tussen Noordwest en Noord oost. In het Noorden van het land iets zachter, elders weinig ver andering in temperatuur. Op 19 December arriveert in Venlo een transport van ongeveer 500 Oosten rijkse kinderen uit Wenen. Dit is het eerste en voorlopig het enige transport Oostenrijkse kinderen, dat in Nederland gastvrijheid zal genieten. De kinderen, die in Tilburg worden ondergebracht, zullen evenals de Nederlandse kinde ren uit Duitsland, voor drie maanden bij pleegouders verblijven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 1