C
m fWAHTii scKApyw
r.DE JEUGD-KOERIER
Wat Paaltje op Paasmorgen vontf
Londen seint: Er dalen Donderdag
twee geheime agenten
J
Abonneert U op dit blad
VAN NELLE
LEO POOS levert
agenten uit
Prijsraadsel
Hallo, Jongens en Meisjes!
(Vervolg van pagina 1).
Schreieder wacht, tot het uiterste ge
spannen. Waar blijven de agenten? Het
toestel draait opnieuw, sterker en ster
ker wordt het geluid van de motoren,
weer komt het terug boven het veld.,
m dan zweven er plotseling twee pop
perige figuurtjes aan parachutes in de
lucht: daar zijn ze!
Enige ogenblikken later schudt Van
der Waals de handen van de neerge
komen Nederlanders. Hij zegt de afge
sproken wachtwoorden, heet de mannen
welkom op vaderlandse bodem, vraagt
en vertelt honderduit, laat de mannen
hun revolvers afgeven, die hij direct
begraaft (veiligheid voor alles, niet
waar?), helpt hen uit de vliegerpakken
en hoort hen een uur lang uit over al
lerlei bijzonderheden. Daarna voert de
rpion hen, omgeven door de andere
„illegale makkers", in de richting van
de bosjes, waar de auto's staan. Daar
springen de Duitsers naar voren, armen
worden op de rug gedraaid, boeien klik
ken en Schreieder heet de mannen
welkom namens de S.D. in Nederland.
Snel worden de afgeworpen con
tainers opgezocht, in de auto's geladen
en naar „Oud-Wassenaar" gebracht.
„Wegzetten zonder te openen" com
mandeert Schreieder. Dat pleizier be
houdt hij voor zichzelf. Op een der
containers staat een wit kruis. Dat be
tekent: zeer geheime opdrachten. De
buit is rijk vannacht.
CTRENG BEWAAKT voert Schreie
der zijn gevangenen het kamp
Haaren binnen. Daar wachten eten en
drinken, daar wacht ook het verhoor,
dat 24 of 36 of 48 uur kan duren.
Schreieder is ijzersterk, hij kan vier
dagen en nachten werken zonder een
half uur slaap. Er moet snel gehandeld
worden: Londen verwacht antwoord
over de aankomst der agenten op de
tweede dag na hun dropping en Londen
wil antwoord in de overeengekomen
code. Londen moet tevreden gesteld
worden, Londen mag geen argwaan
krijgen, het England-Spiel moet verder
worden gespeeld.
Ge hebt te kiezen, zegt Schreie
der. Ge wordt direct doodgeschoten als
ge niets zegt, of u wordt namens de
Fiihrer het leven gegarandeerd en een
eervolle behandeling als ge alles mee
deelt. Londen heeft u verraden; wij wa
ren van alles op de hoogte. Het vuur
peloton staat gereed, weest verstandig.
Wij hebben respect voor u, wij zijn im
mers ook soldaten. Het zou ons spijten
alsEn dan komt de lijst te voor
schijn, de lijst met precies honderd
vragen. Over de toestand in Engeland,
over de leiders van de geheime dienst,
over de Engelse instructeurs, over de
situatie der scholen, over de ligging
van vliegvelden, over de methoden voor
agenten-opleiding, over de codes, over
de speciale manieren van zenden, over
<!e seinuren.... alles, alles moet
Schreieder weten. En als hij na 24 uur
tóch vermoeid wordt, staat Ernst' May
als plaatsvervanger klaar, om het vra-
genspel voort te zetten. Vertel maar
eens, hoe ging dit en hoe deden ze dat
en wat betekenen deze cijfers en hoe
groepeert U deze letters? Hoe, hoe, hoe
en wat, wat, wat. Niet willen praten?
Kom kom, wees verstandig. Londen
heeft u verraden en verkocht. En als
het moet kunnen we erg onvriendelijk
zijn: we kunnen slaan, we kunnen bre
ken. Dat heet „streng verhoor" en het
valt niet mee. Een man kan moedig
zijn en daar hebben we diep respect
voor, welzeker, we zijn zelf ook sol
daten. Maar de oorlog is hard, als het
moet ontzettend hard en in de helse
folteringen breekt 'de hardste weer
stand. En Londen heeft u verraden,
waarom zoudt ge niet spreken?
Oplossing prijsraadsel
De verborgen beroepen waren:
1. Metselaar, 2. dokter, 3. bakker,
4. tuinman, 5. koster of stoker.
Na loting onder de goede oplossin
gen wonnen de volgende kinderen een
prijs:
Nellie Korpershoek, Jan Pzn. Coen-
straat 17, Hoorn.
P. Kistemaker, Terpstraat 23, Wierin-
gen.
Anton Mol, Baansloot 18 A, Alkmaar.
Elsje van Aalst, Boogaardlaan 25, Be
verwijk (9 jaar),
Ali Pieters, Fabrieksgracht 6, Den
Helder.
De boeken worden toegezonden.
Op de tweede dag na de dropping
laat Schreieder in de afgesproken
woorden naar Londen seinen, dat de
agenten goed zijn aangekomen en dat
zij het bedoelde contact met de illega
liteit hebben opgenomen. Zij zullen op
de vastgestelde uren seinen en wachten
gaarne nieuwe opdrachten uit Enge
land....
Dan haast hij zich naar Oud-Wasse
naar" en opent de vijf pakketten. Vier
ervan zijn gevuld met materiaal, maar
op de vijfde staat een wit kruis en de
geheimen, die hij vindt zijn, zó belang
rijk, dat ze per speciale koerier naar
Himmler in Berlijn worden gebracht.
's Avonds dineert hij met Van der
Waals. Er is nieuw werk te doen. Groot
,verk. Nu moet Van der Waals eens goed
luisteren.
In ons nummer van morgen
door Jan Dirk van Exter
CooyrlrUt R-D.P.
Na een kort gesprek zijn inspecteur
Barendse en Rikki beiden Van mening,
dat ze deze tip niet verwaarlozen mo
gen. En het gevolg is dan ook, dat
even later de kleine jeep van Rikki
in volle vaart naar het Zuiden racet.
Rikki peinst nog steeds over de
onbekende stem aan de telefoon. „Wie
kan dat geweest zijn?
„Hij gaf een vertrouwde indruk",
zegt ze tenslotte. „Wie? Die stem?"
vraagt de inspecteur. „Ja, ik heb die
stem meer gehoord. Maar waar?
Enfin, dat schiet me wel te binnen".
De jeep heeft er intussen een aar
dig vaartje in en als de dageraad
begint te gloren, hebben ze de grens
streek bereikt. Als ze het weggetje,
dat zo duidelijk door de telefoon was
opgegeven, bereikt hebben, zien ze
inderdaad drie mannen gebonden aan
dc bomen staan.
De smokkelaars, die half verstijfd
van de kou zijn, horen de jeep nade
ren. En het is een koud kunstje voor
Rikki en Barendse om hun gevan
genen de handboeien aan te doen cn
daarna aan een verhoor te onder
werpen.
Maar veel wijzer worden ze niet. De
smokkelaars doen een vreemd ver
haal over een leger politiemannen en
rookbommen. Inspecteur Barendse ge
looft hen maar half en besluit aller
eerst inlichtingen op 't dichtstbijzijnde
bureau te gaan inwinnen.
Ofschoon er buiten nog hier en
daar een restje van de winter te
vinden was in een dun laagje ijs of
sneeuw op sloten en wegen, brak het
voorjaar toch aan alle kanten door
en floten de vogels alsof de zon nog
nooit schuil was gegaan achter
regen- en sneeuwwolken. Al vroeg
was ieder in de weer geweest om de
lente in te halen. Ook de Paashaas
jes hadden het druk gehad en nog
waren alle niet klaar met het zoeken
naar kleurige Paaseitjes om daarmee
in versierde mandjes met linten klein
en groot te verrassen. Heel wat kin
derneusje hadden zich dicht tegen
de ruiten van de helverlichte étalages
gedrukt. Van het schoons daarin uit
gestald genoot men met begerige
blikken.
Ook Paultje was daarbij en hij
vroeg zich af, of het thuis met Pasen
wel echt zo mooi zou zijn als daar.
Ofschoon hij Vader en Moeder er
naar had gevraagd, hadden zij hem
niets willen vertellen. Alleen hadden
zij lachend geantwoord: „Wacht
maar jongen, dan zul je zelf zien,
hoe het is, maar het zal je niet
tegenvallen."
Voor het eerst
mocht hij dit jaar
ook meedoen met
eieren zoeken in de
grote achtertuin.
Paarse, gele, blau
we, groenIn
allerlei tinten la
gen ze verstopt in
net gras of achter
de jonge bessen-
struiken. Wie de
meeste had gevon-
len, kreeg de Paas
haas cadeau, die
midden op tafel
prijkte en dat was
liet mis; dat bete
kende een gevuld chocolade-ei, dat on
der in het mandje geborgen was.
Maar dit jaar ging het een beetje
anders toe; op de bewuste dag, toen
allen vol verwachting beneden kwa
men, vonden zij wel een kleurige
tafel met Paasbroodjes, maar geen
Paashaas en geen mandje met eieren.
De teleurstelling was aan allen te
zien, vooral aan Paultje. Maar dat
was maar een ogenblik. Moeder
schoof de gordijnen van de tuindeu
ren opzij en daar zagen ze vader, die
lachend naar de Paashaas in het
gras stond te kijken. Zij vlogen naar
bulten. Enig was dat. Een levens
grote haas, op zijn paasbest uitge
dost, stond, als kwam hij net aan
lopen, voor een mandje met kleurige
eieren te kijken. Maar waarom zo
verschrikt? Tussen al dat moois zag
hij een gebroken schaal, een leeg ei.
„Ja", zei moeder, „en zouden jullie
nu één van allen zo knap zijn het
kuikentje te vinden, dat er vannacht
natuurlijk is uitgekomen?"
Direct gingen zij aan de slag. Dat
was eigenlijk nog veel leuker dan
eieren zoeken zoals andere jaren.
Tussen de grassprietjes, onder de
struiken, bij de klimop, overal zoch
ten ogen en handen naar een wegge
lopen kuikentje. Maar dat viel niet
mee. „Vreemd", dachten ze, „het is
toch fel geel. Dat je het dan niet
direct in een groene tuin terug
vindt?" Het zoeken duurde wel een
kwartier en nog niets was er gevon
den. Bijna wilden ze het zoeken op
geven, toen heel achter in de tuin
verrukte kreten klonken. „Vader,
Vader, ik heb het, ja, ik heb het,
maar er zijn er wel zes!",
„Wat zeg je me daar!" riep vader,
„heb jij er zes gevonden?"
Allen holden naar Paultje, die
stralend bij een klein hokje van kip
pengaas zes gele piepkuikentjes
stond te bekijken.
„Ja, eigenlijk heb je het gevonden,
en toch weer niet. Het kuikentje uit
het ei van de Paashaas hebben jullie
over het hoofd gezien. Het stond vlak
;"~r.L.j
om de hoek van de keukendeur,
maar we zullen je vondst toch laten
gelden, Paultje. Die zes kuikentjes
zijn bedoeld als beloning voor de eer
lijke vinder. Je moet ze dan ook
helemaal verzorgen. Zie je dat kistje
in die hoek staan? Daar doe je het
voer in, dat ze driemaal per dag
krijgen. Zou jij dat wel kunnen, jon
gen? De eerste week zal ik het je
leren, maar dan moet je het alleen
doen."
Paultje was stil van blijdschap ge
worden en was niet bij de kuikentjes
weg te slaan, maar de anderen gin
gen met vader terug naar de Paas
haas, die ze nu van dichtbij opnamen
en het kuikentje werd er naast gezet.
Het mandje met gekleurde eieren
werd mee naar binnen genomen en
toen Paultje dat zag, kwam hij ook
aanhollen om beslag te' leggen op het
gevulde chocolade-ei.
Onze mededelingen
De vorige week zijn de mededelin
gen zoekgeraakt en jullie vonden ze
dus niet in de courant.
Dat was erg jammer; want daardoor
ben ik ook namen van kinderen
kwijtgeraakt die een correspondentie
vriendinnetje zochten.
Willen zij, die hun naam hier niet
bijvinden, nog eens schrijven?
Een correspondentie-vriendinnetje
wordt gezocht voor Willie Bruins, Alk-
maarseweg 305, Beverwijk. Zij is R.K.,
elf jaar oud en zit in de vierde klas.
Voor Grietje Kansen, Tulpstraat
14 A, Alkmaar, wordt een correspon
dentie-vriendinnetje in Beverwijk ge
vraagd. Grietje is twaalf jaar, zit in
de zesde klas en houdt veel van
zwemmen, musiceren en breien.
Annie Borking wordt nogmaals ver
zocht om haar adres te willen opge
ven. Zijn er ook kinderen die weten
waar Annie Borking woont?
Willen de kinderen die prijzen heb
ben gewonnen en nog geen boek ont
vingen, daarvan deze week opgave
doen aan Tante Iet?
Nellie Nijveld ontving van vele kin
deren foto's en plaatjes van de prin
sesjes. Er was zelfs een album by.
Zij kon het zieke meisje een grote
doos met foto's suren. Fijn dat jullie
zo spontaan hebben geholpen. Het
zieke meisje is er gelukkig mee. Har
telijk dank, jongens en meisjes!
Is P. Kistemaker in Wieringerwaard
een jongen of een meisje?
Deze week zal ik een naamraadsel
opgeven. j
Er zijn vier jongens en vier meis
jes, die natuurlijk allemaal een voor
naam hebben. De jongens hebben al
le vier 'n naam die twee lettergrepen
bestaat en de meisjes hebben allemaal
een Zondagse naam, dat wil zeggen
een naam zoals die na hun geboorte
voluit aan een meneer in het stadhuis
wordt opgegeven om ingeschreven te
worden. In het dagelijks leven worden
die meisjes natuurlijk bij een verkor
te naam aangesproken, maar in dit
raadsel staan de namen van de meis
jes voluit.
De meisjes hebben alle vier een
naam, die uit vier lettergrepen bestaat
en er zijn met de namen van de
jongens mee dus 24 lettergrepen.
Hier volgen de lettergrepen:
al - ba - bert - ca - ca - de - de
fre - ga - ger - hel - hen - mar - mi
mon - na - re - rend - ri - rl - rit
si - tha - wil.
Hoe heten de vier jongens en hoe
heten de vier meisjes?
Oplossingen vóór Zondag 28 Maart
zenden naar het bureau van dit blad.
Op de enveloppe weer vermelden dat
het voor de Jeugd-Koerier bestemd
is.
Onder de goede oplossers zullen
boeken worden verloot.
Vandaag beginnen we met het briefje van Tinl Tenkink. Hoe gaat het met jou,
Tmi? Jammer dat je de knikkers niet meer mee naar school krijgt maar in de
Paasvacantie moet je de schade maar flink inhalen Ella en Ria de Raat, nog
gefeliciteerd met de verjaardag van Oma. We zullen hopen dat zij weer spoedig
hersteld zal zijn Kees Potgieser, nee zeg. ik wist heel niet dat jij naast Hans
Kaper zit. Wat leuk is dat Twee J K vrienden in dezelfde bank Ik vond je brief
zo gezellig, ook door al die aardige tekeningetjes Hans Kaper, kijk jij staat
onder je school-buurman Ja, Hans, bij mij fluit ook steeds een lijster in de boom
voor mijn raam en het leukste is, dat wij die lijster zelf hebben opgefokt nadat
een kat het lijsternestje had uitgehaald Hij was alleen overgebleven en met veel
moeite hebben wij hem groot gekregen Greetje Wiedljk, wat een feest zal hei
zijn als je broer weer uit Indlë terugkomt Duut Bak, natuurlijk ben jij ook
welkom bij ons Wat wordt het al een gezellig clubje in de Langedijkl Hartelijk
dank voor de sigarenbandjes die je mij stuurde Willie Beers; ook jij hartelijk
°a,nf voor de sigarenbandjes Als ik in de Langedijk ben dan wil ik graag eens
bij je komen, maar erg veel ga ik die kant niet op Toch hoop ik dat het niet zo
'neer duurt Trijntje Kaas, jij bent al de derde die ons met sigarenbandjes
verwende Bedankt hoorl Jij gaat dus met Nellie Nijveld corresponderen Wat leuk
dat jullie elkaar zelf hebben gevonden Met de tekening was ik blij, Trïinie!
n Ueke, Dre^ï?V:; Zün Hnk° en Rlta tweelingen? Bedankt voor de Toverbloem.
Dinelcel Grietje Kansen, je staat onder de mededelingen. Nu zullen wij maar
hopen dat wij spoedig een correspondentie-vriendinnetje vinden Elly Koning
wat heb jij een aardig gedichtje gemaakt van de oplossing Knap gedaan, meisje!
—Nellie Nijveld, het lijkt mij lang niet gemakkelijk om een blouse te maken Een
blouse met smockwerk is zelfs erg moeilijk Dat is knap werk van jullie Frans
van Dessel, welkom bij onsi Doe maar steeds met ons mee Je mag ook schrijven
Willie Groeneveld, bedankt voor het versje Ik vind het erg mooi en ik kan
wel merken dat jij veel van de natuur geniet Gerda Roos, ik had Je al gemist
Doe je nu weer geregeld mee? - Hennie Kuilman, jij sluit je dus ook bij ons
a"h. *k hoop dat je ook veel zult schrijven als je tijd hebt Willie Castricum,
ook jij bent welkom bij ons en het is prettig dat je geregeld mee wilt doen Vol.
houden maar Elsje van Aalst, de sigarenbandjes kunnen wij natuurlijk weer
goed gebruiken Bedankt hoor! Je hebt aardige sluitzegels op je brief Han
Gertenbacb, de boeken verzend ik niet zelf, maar ik denk dat het nu toch niet
lang meer duurt voor jij Je prijs ontvangt Bedankt voor de sigarenbandjes
Mieky Mouse, wanneer hoor ik weer eens wat meer van je, muizenvriendin?
Gittie Met, dat clubje van jou lijkt me erg gezellig Zijn jullie met de bus naar
Schoorl gegaan of op de fiets? Rensje Raven, hoe vroeger je de oplossing in
zendt. hoe prettiger ik het vind, dan kan ik mijn werk een beetje verdelen en
komt niet alles tegelijk, begrijp je wel Gelukkig dat het boek naar je zin is
Jopie Tol, wat scheelt er aan, meisje? Ben je al lang ziek Je schrijft toch keurig
in bed Beterschap toegewenst! Thea Berger, het is mij de vorige keer heel niet
opgevallen dat je lelijk had geschréven Je stond al genoteerd voor sigarenband
jes, maar de tijd ontbrak mij nog om ze aan je toe te zenden. Nu ontvang je ze
spoedig, hoor! Arthur van Orden, het is heei best dat je jouw briefje bij Thea
In de enveloppe doet Je bent hartelijk welkom bij ons, Arthur Doe maar steeds
met ons mee Anton Mol, had jij een mooie Palmpaas gemaakt? Het spijt mij
dat ik de optocht niet kon bekijken Schrijf je er nog eens wat over? Addie
Davidzon, gelukkig dat het boek in de smaak is gevallen Hoe gaat het nu met
je Vader? We zullen hopen dat Vader weer spoedig opknapt Geesje en Tini
Boon, de sigarenbandjes zal ik zenden hoor! Helm Jansen, daar sta je dan
weer met één S. Zo goed? Je opstellenschrift heb ik nog niet van Oom Wim ont
vangen We zullen nog maar even geduld hebben Oom Wim heeft beloofd dat hij
het zal verzenden Ada Prins, Jij bent dus ook weer een nieuw nichtje en ik
vind het prettig dat je meedoet Je hebt ons al dadelijk verwend met sigaren-
bondjes Bedankt Ada! Wij zijn er altijd blij mee Klaas, Kees en Annie Rogge,
veen, Klaas wil zeker graag buitenlandse postzegels hebben. Het is jammer maar
ik kan je alleen aan gewone Hollandse postzegels helpen Schrijf je er nog eens
over, Klaas? Tiny Goedhart, vorige week schreef mij.een meisje dat plaatjes
van de prinsesjes had en ik heb toen dadelijk jouw adres opgegeven Heb je
al lets van dat meisje gehoord? Jansje Waag, nee, inenten doet heus niet veel
pijn Het lijkt altijd veel erger dan het is, vint je ook niet? Jan Schipper, jon
gen Wat heb jij een goed rapport! Ga zo maar door Jan, dan word je nog eens
professor. Heb je nu al Paasvacantie? Thea Rijken, dte raadseltjes waren niet
gemakkelijk. Wil je mij de antwoorden ook eens schrijven? Bedankt hoor!
Ellie Hesse, ook van jouw aardige raadsel wil ik graag het antwoord weten,
Het is jammer, dat ik zo weinig tijd heb om jullie raadseltjes allemaal op te
lossen. Help je mij eens een beetje? Ook nog bedankt voor het verjaardags
versje Jettie Scheuer, wat ben jij verwend op je verjaardag. Nu was het vast
niet zo akelig om in bed te moeten blijven, Hoe gaat het er nu mee, nichtje?
Mag je al weer opstaan? Jettie Lampink, dat plannetje van jou had ik ook
al eens bedacht, maar het zal niet gemakkelijk gaan. Misschien kunnen wij
later eens gezamenlijk een uitstapje maken en er dan eerst voor gaan sparen
We zullen er nog eens over denken. Ik zou al mijn neefjes en nichtjes ook'
graag eens zien. Willie Bruins, de vorige week had ik je naam onder de
mededelingen gezet. Op het bureau zijn de mededelingen later zoek geraakt,
waardoor er niets in de courant stond. Deze week zal ik je er weer bijzetten!
Heb ik je leeftijd nog goed onthouden? Jantje van den Berg, jammer dat het
zwarte konijntje weggelopen is. Heb je het nog steeds niet terug gevonden?
Henk Kramer, zo'n wagentje achter de fiets is ook erg handig. Ik was er al
bang voor, dat het veel te moeilijk zou zijn om zelf een kano te maken
Jopie Mulderye, kom, dat rapport zal wel meevallen. Je hebt er toch echt je
best op gedaan. Alle kinderen kunnen ook niet even goed leren. Jij kunt weer
mooi tekenen Dag Joop!
Over enkele dagen is het Paasfeest en ik wens al mijn vriendjes en vriendin
netjes gelukkige dagen toe.
Tot de volgende week, jongens en meisjes!
TANTE IET.
„Komt U niet met mij mee, meneer? Ik kan helaas niet zien wie U bent."
„Neen, neen, mevrouw, wij moeten nog een stapje verder."
Met het meisje aan zijn arm liep hy vlug de trap af, ging het pak
huis binnen en begaf zich van daar naar de kelderruimte.
„Wat duurt het verschrikkelijk lang, Henk voor......"
Enkele schreden van hen af viel met een reutelend geluid een lichaam
op de vloer.
„Het l«k!" riep Marietje verschrikt, „Jakkes,wat doet ie grizelig!"
Op hetzelfde moment klonk uit het pakhuis de schorre schreeuw van een
man.
„Achteruit, Marietje!" riep de inspecteur gebiedend. „Er iser is iets
niet in orde!"
Hij deed enkele passen naar voren en streek een lucifer af.
„Isis II het lijk, meneer?" vroeg hij bij het flakkerend schUnsel.
De man op de grond gaf geen antwoord.
De inspecteur zocht met trillende handen een andere lucifer, maar hot
doosje was leeg.
„Hierheen!" riep hij, toen hy het schynsel der zaklantaarns zag.
„Aha!" riep de advocaat, „we hebben niet lang te zoeken. Neen, U moet
op uw plaats biyven, meneer Beekman!"
„Mencr De Wit!" riep de jonge man luid, „is U hier?"
„Is er iets bijzondérs?" vroeg een stem uit het donker.
„Ja, ik ben bang, dat er een ongeluk gebeurd is. Wilt U onmiddellijk licht
laten maken?"
„Een moment!" riep de heer De Wit geschrokken.
Hij haastte zich naar de woning en een halve minuut later wierp de
electrische lamp haar licht door de kelder.
Uit het pakhuis drong een bonte stoet van mannen en vrouwen naar
binnen.
„Is er al weer iets misgelopen?" vroeg de kaashandelaar. „Ik ben met
permissie het ïyk. Er kunnen d'r toch geen twee zijn!"
Zyn zoon gaf geen antwoord. Hij knielde bij het lichaam van een lange
man, die in rokcostuum op de vloer lag.
„Meneer De Vries," zei hy zenuwachtig.
„Mag ik U verzoeken, dames en heren niet dichterbij te komen. Dokter
Van Bremen, wilt U even kyken?"
De dokter knielde by de gevallene.
Toen hy opkeek zag hy niets dan van angst vertrokken gezichten.
„Meneer De Vries is dood," zei hy schor.
„Neen, neen!" riep een vrouw. Zy trachtte naar voren te dringen, maar
zakte bewusteloos in elkaar,
Uit het pakhuis klonk een rauwe gil, die door de muren van het kelder
gewelf weerkaatst werd.
„Kunkun je je niet vergissen?" vroeg de heer De Wit.
„Neen, de man is dood," zei de dokter grimmig. Hij is vermoord!"
Hij tilde voorzichtig het hoofd van de gevallene op en wees op het heft
van een dolk, die onder het linker schouderblad was gestoken.
Een straaltje bloed zocht traag zyn weg over de vuile stenen.
HOOFDSTUK III.
Politie en justitie.
Inspecteur Beekman constateerde tot zijn verwondering, dat zijn. nervo
siteit plotseling was verdwenen.
„Ik moet U verzoeken naar de salon te gaan!" riep hy. „Niemand mag
dit huis zonder mijn toestemming verlaten. Heeft U de sleutel van de kel
der, meneer De Wit?"
„Die..,,., die zit in de deur," zei de makelaar.
„Uitstekend, dan zal ik die afsluiten. U is er toch zeker van, dat deze
man dood is, dokter?"
„Absoluut," zei dokter Van Bremen. „Laat de anderen weggaan; ik
moet even
Hij knielde bij het lichaam van de bewusteloze vrouw, ondersteunde haar
hoofd en liet haar aan een flesje ruiken, dat hy uit zyn vestzak gehaald en
ontkurkt had.
„Wie is het, dokter?" vroeg de inspecteur naderby komend.
„Myn vrouw," zei de dokter een beetje onwillig. „Ze is de laatste tyd erg
nerveus en ze heeft dit biykbaar niet kunnen verdragen. Maar U behooft
zich over haar geen zorg te maken. Ze komt al weer by."
De inspecteur keek naar de vrouw, die langzaam haar ogen opende.
„Het is beter, dat zy dat niet meer ziet," zei de dokter met zijn hoofd
naar het lichaam van de dode wyzend. „Als een van U mij even wil helpen
zullen we haar wegbrengen."
„Natuuriyk," zei de heer De Wit, die zich tussen mevrouw Van Bremen
en het slachtoffer geplaatst had.
Tussen haar man en de gastheer, die haar steunden, ging de vrouw lang
zaam het trapje op en toen zy verdwenen waren sloot de inspecteur de
kelder af,
Daarna ging hy naar de salon, waar hij belangstellend om zich heen keek.
Tante Marianne legde de heer Dupois in telkens afgebroken zinnen uit
wat er gebeurd was. Enkele dames hadden haar stoelen bij elkaar gescho
ven. Mevrouw Visser en mevrouw Van den Brink zaten sprakeloos naast
elkaar in het midden van dit groepje, Mademoiselle Dupont beet zenuw
achtig in de kant van haar zakdoekje.
Ze was lijkbleek en staarde nletsziende
naar mevrouw Jaarsma, die als een
magere roofvogel rechtop in haar
stoel zal,
(Wordt vervolgd.)
EN NU..? W'jt/
EEN KOPJE mm
