Stad en Omgeving,
Oud-burgemeester en «gemeente-veldwachter
voor het Bijzonder Gerechtshof
Zes-en-dertig -leerlingen verlaten de school
Het gebeurde onder invloed van sterke drank
Joodse familie in de nacht gearresteerd
AGENDA
De heer H. C. Lind
ter aarde besteld
Als eens.
Bonnen halen
Van <3e politie
VerkeersÓDstopping
Yv
wee zwervers
De aardappel-actie
De Nederlandse vrouw
1898—1948
Politieman V
Juli 1941 dai
Driemaal ontloc
schurk de ko
1
Drie mensen in de dood
gedreven
„Je begrijpt wel, De Wit, dat kan
ik niet onder me houden, dat moet
ik mijn chef meedelen!"
Dat was het antwoord geweest, dat
de gemeenteveldwachter, de 64-jarige
Th. Geertsma uit Heiloo op 23 Fe
bruari 1943 aan bakker De Wit gaf,
toen deze hem raad kwam vragen,
wat hij moest* doen, daar hy wilde
onderduiken, omdat hy anders voor
de arbeidsinzet naar Duitsland moest.
Hij vroeg zelfs nog meer. Hy vroeg,
of men dan huiszoeking zou doen en
of dat gevaar opleverde voor de Jo
den, die hy huisvestte.
Toen had hy bovenstaand ant
woord gekregen. En dat antwoord
maakte deel uit van een hele série
daarop gevolgde gebeurtenissen, die
tot gevolg hadden, dat het Joodse
echtpaar De Vries en hun dochtertje
het leven hebben moeten laten In 'n
der concentratiekampen van de be
zetter.
Daarom moest hij Maandagochtend
plaats nemen in de beklaagdenbank
van het Bijzonder Hof, dat hem ten
laste had gelegd, dat hij op 23 Febru
ari 1943 aan de toenmalige burgemees
ter van Heiloo, G. C. Bos, heeft mede
gedeeld, dat hij die avond bezoek had
gehad van J. de Wit, die hem had ge
vraagd of de politie bij hem een huis
zoeking zou komen doen, indien hij
zou onderduiken, teneinde de bü hem
ondergedoken Jood te doen arresteren,
vervolgens tezamen met enige andere
politiebeambten heeft deelgenomen aan
de arrestatie van J. de.Wit en de bij
hem ondergedoken Joden en aldus J.
de Wit en de Joden heeft blootgesteld
aan maatregelen van de kant van de
vijand, welk feit de dood van J. de
Vries, R. de Vries-de Leeuwe en Tini
de Vries tengevolge heeft gehad.
Verdachte was het aanvankelijk, niet
met deze beschuldiging eens. Toen De
tfat bij hem was gekomen had hij ge
zegd: „Maak dat die mensen vandaag
neg weg komen", en „Waarom kom je
mij dat-vertellen?", gevolgd door: „Je
begrijpt wel Wit, enz".
„Ik ben tenminstè wel zeker, dat ik
dat gezegd heb", antwoordt verdachte
bij het verhoor door mr. Lamers, die
de zitting presideerde.
By de burgemeester.
Nog iiezelfde avond, dat De Wit* bij
hem was geweest, ging verdachte, na
een telefonische aankondiging naar het
huis van de burgemeester. Ook deze
zei: „Ik had liever gehad, dat je(me
dat niet gezegd had."
President: „Jawel, afschuiven dus".
De burgemeester had toen de wacht
meester van de marechaussee, J. Haze-
lager, opgebeld. Ook deze was toen
naar de burgemeesterswoning geko
men en had daar gezegd: „Ja, die de
Wit staat niet zo goed bekend."
De burgemeester had toen geant
woord:,, Gaan jullie daar dan maar
eens naar toe". Het eind van het lied
was geweest, dat de hele politiemacht
van Heiloo, inclusief de marechaussee,
vyt in getal naar de woning van De
Wit was getrokken. Dit gebéurde om
streeks middernacht.
President: „En had je dan niet éln
van die vijf op de fiets vooruit kunnen
sturenj met de mededeling: We komen
dadelijk! Durfde u als de burgemeester
die opdracht gaf, dan niet op eigen
initiatief handelen?"
Verdachte: „Ik vertrouwde De Wit
niet".
Verdachte was daarop met Hazela-
ger en Broekhuyzen de woning binnen
gegaan. Tegen de aanwezigen werd ge
zegd: „Gaan jelui maar mee."
Op last van burgemeester Bos waren
de Joden de volgende dag naar Am
sterdam gebracht door verdachte en
Broekhuyzen. Op bevel van een Duitse
instantie, die had opgebeld, was- De
Wit toen weer vrijgelaten.
Als eerste getuige verklaarde de ad
judant-onderofficier H. H. Winters, die
de Joden daar ondergebracht had, dat
hij in de trein had gezeten, waarmee
ze1 werden weggebracht. Hij had toen
pogingen aangewer-i, om ze grij te
krijgen, maar dat was hem zelfs voor
het kind niet gelukt.
Verdachte merkte op, dat Broekhuy
zen had gezegd: „Er staan er drie op
de reisorder, dus dat gaat niet..
Aan de 32-jarige bakker De Wit stel
de de president de vraag: „Hoe kon u
,om advies nu naar de politie gaan, in-
plaats van naar Winters?"
Deze antvoofdt hierop, dat dit op
aandrhng van De Vries was gebeurd.
Hü had echter niet over het aantal ge
sproken. Ook begreep hij niet, dat
Geertsma bedoeld had, dat hij zijn chef
zou gaan waarschuwen. Bij de huis
zoeking was Hazelager met een revol
ver in de hand binnengekomen. Er
hadden zich heftige tonelen afgespeeld.
De Vries was op z'n knieën gevallen
en had grote moeite gedaan de politie
mensen te bewegen, hen vrij te laten.
Daarna moet wachtmeester Hazela
gen verklaren, wat hij eigenlijk met
dat hele zaakje te maken had. Deze
vertelt dat hij door de burgemeester
was opgebeld. Deze zei, da_f die men
sen gearresteerd moesten worden, an-
(ftrs zou Geertsma moeten onderdui
ken en dat wilde hij niet voor Joden.
President: „Had u opdrachten van
de burgemeester te aanvaarden. Waar
om zei u niet: Ga naar mijn chef toe?"
Getuige: „Bij nodige assistentie 'kon
de burgemeester over mij beschikken."
„President: „Wie heeft gezegd, dat
Broekhuyzen en De Groot ook mee
moesten?"
Getuige: „Het ging niet in hoofdzaak
over Joden, maar ze .vertrouwden De
Wit niet!»
President: „Wie had de leiding?"
Getuige: „De oudste in rang was
Geertsma". a
President: „Hoe komt het dan, dat u
met de revolver in de hand de hoogste
toon hebt gevoerd?"
Getuige: ^,Ja, of dat zeguwen zijn
geweest?"!
President: „Die Jood is nog op de
gropd gevallen en heeft zich aan u
vastgeklampt, om de zaak te Redden,
maar u was zo hard als een bikkel,
hè? Met de moeder hebt u het huilende
kind gehaald. Dit mocht toen nog die
nacht in huis blijven, maar u hebt de
vrouw van De Wit aansprakelijk ge
steld dat het er die volgende ochtend
ïiog zijn zou."
•Getuige: „We gingen er heen en
dachten, dat die mensen wel verdwe
nen zouden zijn."
De 33-jarige Chr. Broekhuzen was
die avond ook door Geertsema uit bed
gehaald. Hij heeft de achterkant van
het huis bewaakt. Dat Éij Winters be
let heeft in de trein het kind te red
den, weet deze getuige zich niet meer
te herinneren.
Dan deelt de president mee, dat de
procureur-fiscaal zijn requisitoir gelijk
n,et dat tegen de verdachte en de vol
gende zaak, de toenmalige burgemees-
ter Bos, zal houden.
HOUDING VAN DE
BURGEMEESTER.
Na de middagpauze is het de gewe
zen Heiloose burgemeester Q. C. Bos,
die in de beklaagdenbank krijgt plaats
te nemen.
Hij bleek vanaf 1928 burgemeester
van Egmond-Binnen te zijn geweest.
Eind 1940 had Jhr. Roëll hem gezegd:
„Zeg Heiloo komt vacant, voel je
daar iets voor, dan moet je nu je L>est
gaan doen".
In zijn installatie-rede hij was
benoemd door de secretaris-generaal
bracht hij dank aan de gevolmachtig
de van de Rijkscommissaris en beloof
de de meeste loyale samenwerking,
zonder enig voorbehoud. Hij verklaar
de er voorts in, niet te behoren, tot
hen, die aan de kant van de weg ble
ven staan.
President: „Dat is een typische NSB-
uitdrukking niet? Voelde U zoveel
voor de nieuwe beweging?"
Verdachte: „Ik had de indruk, me
zo te moeten uiten, opdat Backer die
ik niet vertrouwde, toch vertrouwen
in me zou hebben".
Tot 28 Maart 1943 was verdachte
burgemeester gebleven. Toen was hij
ondergedoken tot het eind der bevrij
ding. Hij had een vergadering van een
katholieke burgemeester bijeengeroe
pen. Er was een circulaire onder
schept. Daarom was verdachte ter ver
antwoording geroepen bij Schmidt in
Apeldoorn. Hier werd hij ervan be
schuldigd plannen en middelen te heb
ben beraamd, om te saboteren. Vanuit
Apeldoorn was hij onmiddellijk onder
gedoken.
ZIJ WONDEN ZICH OVER
ONDERGEDOKEN JODEN
OP.
Over het onderhoud met Geertsema
vertelde verdachte, dat beiden zich
over de ondergedoken Joden hadden
opgewonden. Geertsema zou gezegd
hebben: „Ik laat mijn gezin niet in de
steek". De Wit was volgens verdachte
een opschepper, die te veel praatte en
tot alles in staat was. Toen verdachte
Hazelagen had opgebefd en deze was
gekomen, had deze gezegd: „O, God,
de Wit nou, die is helemaal Waarde
loos".
DINSDAG.
Gulden Vlies, 8 uur: Toneelgroep ,,'t
Voetlicht" met „Jong zijn we maar
eenmaal".
Stedeiyk Museum, 105 en 99 uur:
Expositie Leo Gestel.
WOENSDAG
Gulden Vlies, 8 uur: .Friso.
Sted. Museum, 105 en 7—9 uur: Expo
sitie Leo Gestel.
Gulden Vlies, 10.30 uur: Vergadering
Plattelandsvrouwen.
Victory-Hotel, 8 uur: Dr. Staverman
voor 't Nut.
BIOSCOPEN.
Harmonie Theater, 8 uur: Frieda, 14 j.
Woensdag 2,30 uur matinée
Victoria Theater, 8 uur: De zoon van
Monte Christo, 14 jaar.
Woensdag 2,30 uur matinée
Cinema Americain, 8 uur: De zoon van
Robin Hood, 14 jaar.
Woensdag 2,30 uur matinée
NACHTDIENST TAXI'S.
Koopman, Lindegracht 43, telef. 3916.
Geertsema zei toen: „Ik heb aan de
Wit gezegd, tot twee keer, toe, maak,
dat die mensen wegkomen, vanavond
nog. Waarom maken we oAs dus druk,
die mensen zijn toch al weg".
President: „Hebt U toen opdracht tot
arrestatiegegeven?"
Verdachte: „Nee meneer, ik heb ge
zegd, ga dan om twaalf uur naar de
Wit, arresteer die, want die ploert, die
lot vent wil ik hebben".
President: „Hebt U zich later nog op
de hoogte gesteld?"
Verdachte: „Ik hoorde het op het
raadhuis".
De verdachte beriep zich dan op,
dat hij niet anders heeft kunnen han
delen, omdat de hele familie van
Geertsema bij het onderhoud,dat de
ze met de Wit heeft gehad, tegenwoor
dig is geweest.
Geertsemf, als getuige gehoord, ont
kent dit. Het onderhoud heeft in de
gang plaats gevonden.
Uit wantrouwen tegen de Wit is het
gesprek met de burgemeester tot stand
gekomen, Hazelagen getuigde nog, dat
hij had gevraagd: „Dus burgemeester,
we moeten het doen in Uw opdracht?"
De burgemeester van Warmenhui-
zen, de heerH. Nolet getuigde 4 dé
charge, dat hij verdachte altijd had
gekend als een goed Nederlander pn
een principiëel man:
President tot verdachte: ..En U blijft
er dus bij, dat U ontkent die opdracht
te hebben gegeven?"
HET REQUISITOIR.
De procureur-fiscaal, mr. Keune,
noemde, wat thans door het Hof werd
berecht, de slotscène van een tragedie
van de lafheid.
De beide verdachten staan hier niet,
omdat ze opzettelijk uit pro-Duitse ge
zindheid Joden in Duitse handen had
den gespeeld, maar, dat ze, beweren
de goede Nederlanders te zijn, in een
situatie dié niet eens zo moeilijk was,
uit lafheid die weg hebben gekozen,
die voor henzelf de veiligste was,
daarmee drie mensenlevens bewust
opofferend. Men was naar de woning
van de Wit gegaan, om deze Joden te
arresteren, misschien met de wens,
maar stellig niet met de zekerheid, dat
ze er niet meer zouden zijn.
De procureur-fiscaal vond het treu
rig, dat een jarenlange politieloopbaan
zo moet eindigen, maar ook treurig,
dat verdachte de juiste houding niet
heeft weten te vinden. Met burge
meester Bos is het al dito. Ook deze
heeft zich uitsluitend afgevraagd, hoe
zich aan de moeilijkheden te onttrek
ken. Een ernstige straf is hier op zijn
plaats, al wil de procureur-fiscaal by
beiden Tekening houden met de leef
tijd en ook* dat overigens niets on
gunstigs van hen bekend is.
Tegen Geertsema vorderde hij drie
en tegen Bos vijf jaar gevangenisstraf
en levenslange ontzetting uit de rech
ten.
De verdediger van Geertsema, mr.
de Groot, vond'de vraag waar het om
gaat, of ze de bedreven daden opzet
telijk hebben volvoerd, negatief be
antwoord, terwijl mr. Leesberg Sr. die
de burgemeester verdedigde, het ge
beurde een ongelukkige samenloop van
omstandigheden, oordeelde. Het Hof
zal op 15 April a.s. uitspraak doen.
Tijdens een druilerige regen, die al
lengs in hevigheid toenam, is gister
middag het stoffelijk overschot van wij
len de heer H .C. Lind aan de schoot
der aarde toevertrouwd. Zeer velen
hebben de laatste gang van deze be
kende middenstander en sportsman
willen meemaken. Wij Zagen op de be
graafplaats vertegenwoordigers van
verschillende verenigingen, waaraan
de overledene gedurende langere of kor
tere tijd zijn werkkracht had gegeven.
Wij noemen o.a. de Kamer van Koop
handel voor Hollands Noorderkwartier,
de Alkm. vereniging voor de midden
stand, het Oranjecomité, de Onderlinge
Alkm. Glasverzekering en de Rotary-
club, terwijl voorts nog vele anderen
van hun belangsteling getuigden, o.a.
de heer Voorthuysen, directeur van het
slachthuis, en de heer Maats, directeur
van „Westerlicht". Een schat van kran
sen en andere bloemstukken, die met
een apart rijtuig wa?en meegekomen,
dekte de baar.
Aan de groeve werd allereerst het
woord gevoerd door de heer W. J. A.
Heuseveldt, die sprak namens de Alk-
maarse vereniging Voor de midden
stand en met grote waardering getuig
de van de werkzaamheid van haar se
cretaris, ten opzichte van wie zo dui
delijk het .Memento Mori" is bewaar
heid, nu hij in de volle kracht van zijn
leven werd weggerukt. Hij noemde
hem een nobele figuur uit de Alk-
maarse samenleving, die een grote
liefde had voor zijn geboortestad en
hare belangen wist te behartigen over
al waar men hem daartoe riep. En
voor ieder was het een genoegen om
met hem te kunnen en te mogen sa
menwerken. De middenstand verloor in
hem een der besten van Alkmaars zo
nen, een man die in elk opzicht, zijn
burgerplichten heeft vervuld. DJoge dit
zijn' echtgenote en zijn moeder de
kracht geven dit verlies te dragen,
aldus spreker.
Een vertegenwoordiger van jig vak
groep .van de overledene sprak" vol lof
over diens vakkennis en wijdde vóórts
als vriend a&n hem een hartelijk af
scheidswoord.
De heer de Wolff Peereboom, spre
kend namens de Rotaryclub, herinnerde
speciaal aan 's heren Linds open karak
ter en sportiviteit.
Namens de K. v. K. voor Hollands
Noorderkwartier en het Gewestelijk
Arbeidsbureau sprak de heer S. W.
Arntz allereerst een woord van deel
neming tot mevr. Lind en de moeder
van de overledene. Hij herinnerde eraan
hoe deze altijd gereed stond als er een
beroep op zijn bijstand werd gedaan
en bracht hem dank voor zijn steeds
weldoordachte en gedegen adviezên.
De heer G. C. Dun sprak namens de
beide Oranjeverenigingen, thans sa
mengesmolten in het Oranjecomité,
met grote waardering van het werk
van wijlen de heer Lind overal waar
het betrof nationale bijeenkomsten,
waaruit zijn liefde voor vaderland en
Oranje bleek. Zijn heengaan heeft ons
allen diep getroffen, zei spi\, ofschoon
wij wel wisten hem niet meer terug te
zullen zien. Spr. dacht aan het woord
der Schrift, dat spreekt over de ver
gankelijkheid van het leven en over
de dood, die altijd wenkt, en voorts
aan het „Gelijk het gras" enz., waarna
hij erop wees,- dat het niet gaat om 'de
lengte va'n ons leven, maarom de
vraag of het goed besteed werd
en dit is met de heer Lind zeer zeker
wel het geval. Hij ruste in vrede.
De heer J. W. Teerink getuigde in
gevoelvolle woorden van zijn waarde
ring voor de vriend, die als penning
meester van de Alkm. IJsclub zich een
eminent bestuurslid toonde en steeds
de schakel was tussen deze en de IJ.
H.N. en de K.N.S.B
De voorzitter van de zwemvereni
ging De Alkm. Waterratten sprak van
de grote dankbaarheid, die deze club
gevoelt voor de overledene, die zij we
gens de van hem onderVonden steun
het erelidmaatschap verleende.
De broeder van de overledene, mr.
Lind uit Emmen, dankte ten slotte uit
naam ook van de overige familieleden
voor de ondervonden belangstelling.
Ieder jaar, als de lente in het land komt, z? omstreeks half April, wordt
aan de Rükslandbouwwinterscholen de cursus beëindigd. Dan is er de
uitreiking van de diploma's, die plaats vindt in een min of meer „openbare
les", dan zijn er veel verheugde gezichten èn een enkel teleurgesteld ge
zicht van de ongelukkige, die zijn diploma niet kon behalen en het vol
gend jaar meer succes hoopt te hebben. Dan is eén tijd van hard studeren
en examenvrees voorbij en wordt de dag besloten met een feestavond, die
klinkt als éen klok.
Laatste dag op de R, L.W.S,
Ook gisteren was het zo'n dag. Des
morgens werden in de aula van het
Murmelliusgymnasium de diploma's
uitgereikt, waartoe de leerlingen van
de twee hoogste klassen, velen ver
gezeld van hun ouders, zich In de
zaal hadden verzameld.
De uitreiking ging, zoals, gebruike
lijk vergezeld van verschillende toe
spraken, de een op vaderiyke toon,
de. andere met 'n vermanende klank,
een. enkele met een humoristisch
tintje.
De geslaagden.
De lijst van geslaagden vermeldt 36
namen. Drie candidaten werden afge
wezen, terwijl één, een jongeman uit
de Schermer, wegens ziekte nog geen
examen kon doen en dit op een later
tijdstip zal moeten afleggen.
De namen van de geslaagden zijn:
Klasse Ila: C. Breed, Groet; J. Bur
ger, Venhuizen; R. Groot, Egmond a.
d. Hoef; W. M. J. Harmeyer, Velsen;
D. Kommer, Berkhout; J. Kramer, Koe
dijk; R. Kuiper, Hoogwoud; N. Mooy,
Heerhugowaard; P. C. v. d. Oort,
Schoorl; P. Oud, Westwoud; J. Schenk,
Abbekerk; M. Schenk, Abbekerk; N.
Schuytemaker, Beemster; P. Smit, H.-
Hugowaard; J. H. Smorenburg, Alk
maar; J. A. Veldman, Heerhugowaard;
W. Zilver, Zwaag.
Klasse lib: P. J. Beers, Heerhugo
waard; J. Boeder, Twisk; W. de Boer,
Landsmeer; N. P. Borst, Heerhugo
waard; B. G. Dirksen, Limmen; J. v.
Stel je voor, dacht ik, als je nu
eens een koe was. Dan was je als
kalfje geboren in een warme stal
met vers hooi en de boer met zijn
hele gezin eromheen in zorg om
jou en je moeder. Vooral om je
moeder, de koe. Want jij had nog
niet zqyeel waarde voor de boer.
Later in de wei, in het vroege
voorjaar, maakte je dan dwaze
sprangen en at jong gras en lente-"
bloemen. Maar de boterbloemen
liet je staan. Daar zou je je hele
leven niet van houden. Maar veel
te vlug werd je ouder en werd een
koe en dan werd je door de boer
anders behandeld. Hij nam je mee,
elke dag en je werd gemolken. En
in de winter stond je op stal. Maai-"
toen de boer genoeg van je had
bracht hij je naar de markt in de
stad, waar de mensen niet op gras
lopen, maar op harde stenen en er
kwamen een hoop vreemde man
nen, die je bekeken eri beklopten
en je stond daar aan een paal en
voelde je een beetje treurig om al
dat vreemde gedoe. Toen kwam er
een boer, die wilde weten, hoeveel
hij voor je moest geven. Dat geld
schijnt voor de mensen wel heel
erg belangrijk te zijn. Maar als koe
had je daar natuurlijk geen ver
stand van. De mannen gingen een
café binnen en dan ineens was je
van een andere boer. Dan was je
nóg treuriger, want je dacht, dat
de Hoer van je hield. En je werd
in een wagen geleden en weggere
den naar die andere boer, die je
misschien later óók wel weer kwijt
wil-...
LEOPOLD.
Zij, wier» familienaam begint met de
'letters
U of V
moeten morgen, WOENSDAG 7 APRIL,
in het uitreiklokaal vail de distributie,
Ridderstraat, hun nieuwe bonkaarten
806, brandstoffenkaarten en schoenen-
boiinen afhalen. De uitreiking geschiedt
van 9—12 en van 24 uur.
Losse inwisselingsbonnen van kaart
804 meebrengen, alsmede restant bran d-
stoffenkaart TA 707, waarop bon i,Res.
2" en het volledig ingevulde formulier.
Bij de Politierechter
Hier is Pieter..,
Het vredige dorpje Bergen
geeft een enkele maal weieens de
indruk minder vredige lieden te
herbergen. Enkele weken ge
leden werd een Bergenaar ver
oordeeld wegens huisvredebreuk
gevolgd door handtaste'ykheden.
Maandagmiddag moesten zich
nogmaals twee personen voor
huisvredebreuk voor de Alk-
maarse Politierechter, mr. v. d.
Wall Bake, verantwoorden.
Gebruik van te veel vloeistof,
waarvan Schiedam steeds een
behooriyke hoeveelheid afgelevert,
was ook hier de oorzaak. Een be-
langryk verschil met de vorige
zaak was echter, dat deze ver
dachten de huisvredebreuk niet
door handtastelykheden hadden
laten volgen.
Ergens in Bergen wonen drie zus
ters ert een broer. Twee zusjes en het
broertje zijn minderjarig. In Januar»
van dit jaar brachten Cornelis v. d.
H. en Pieter J. uit Bergen een bezoek
aan het huis, wat door deze familie
wordt bewoond.-- Zij waren uit ge
weest, Gornelis en Pieter, en hadden
een stevige borrel gedronken, doch
waren toch nog stevig genoeg te»
been om een deur in te 'drukken om
daarop het huis binnen te wandelen.
Het oudste zusje hield de binnendrin
gers een tijdje aan de praat en liet
onderwijl haar broer de politie waar
schuwen. Een proces-verbaal volgde,
zodat v.d. H. en J. zich Maandag
middag voor de Politierechter op het
(natje moesten verschijnen, v. d. H.
was niet collegiaal, want Maandag
middag liet hij J. alleen gaan. Ver
moedelijk had hy geen hoge verwach
tingen van een bezoek aanf het grot»
huis aan de Geestersingel, waar men
doorgaans geen deur behoeft te tor
ren om met de bewoners kennis te
maken.
De rechter -vroeg aan Pieter J.,
wat nu elgenlpk de bedoeling van dit
bezoek was geweest.
Verdachte: „wy wilden- een kopje
koffie gaan drinken".
Rechter; „Was het daar niet wat
laat voof?"
Verdachte: „Ja, het kan niet door
de beugel."
Rechter: „"Heeft U het al eens meer
gedaan?"
Verdachte: „Nee, Edelachtbare".
Dat antwoord was verkeerd, want
mr. 'v. d. Wall Bake was per ongeluk
op de hoogte van het feit, dat Pieter
J. reeds tweemaal een nachteiyk be
zoek aan bedoelde woning had ga-
bracht en deze wetenschap werd ter
zitting door een getuige gestaafd.
Getuige: In de nacht .van 15 op 16
November werd er om ongeveer halt
elf, wy lagen al te bed, op de ramen
geklopt. Even later wérd aan dë deur
gerukt en betrokken, die bezweek en
toen stapte verdachte naar binnen.
Hy had het schuim op zijn mond, zo
dronken was hij, maar hij heeft geen
rare dingen gedaan. Ongeveer een
kwartier later is hy .weer naar bui
ten gegaan. In de nacht van 20 op
21 Decembei liep er iemand rond het
huis, die op de' ramen sloeg "en ver
schillende malen uitriep: „Hier is
Rechter: „Nu, U hoort het".
Verdachte: „Ik kan me er niets
meer van herinneren, het is in de
drank gebeurd".
Rechter: „Kunt U het niet laten?"
Verdachte: „We zullen er mee
moeten stoppen. We lusten graag een
borreltje, maar steeds gebeurt er dan
wat."
Hierna ontstond er een vraagge
sprek, waaruit kwam vast te staan,
dat verdachte getrouwd was en drie
kinderen had, hetgeen de rechter* de
opmerking uitlokte, dat verdachte
wel een gezellige vader was. De of
ficier, mr. Meischke, was aan het
rekenen gegaan en concludeerde, dat
het onmogeiyk was een gezin van
vqf personen te onderhouden van f 40
en dan nog op gezette, tijden een bor
reltje te drinken.
Mr. v. d. Wall Bake wilde de beide
verdachten niet klakkeloos de gevan
genis inzetten, doch alvorens tot een
veroordeling over te gaan eerst eens
een rapport door de reclassering la
ten uitbrengen.
TWEE VRIENDEN
uit Egmond aan Zee hadden een
vriendschappelijke ruzie. Een derde
vriend bemoeide zich er mee en gaf
één van de twee een vriendschappelijke
klap op zijn oog, waardoor, de vol
gende dag meerdere fraaie kleuren
het gelaat van het slachtoffer ont
sierden.-Deze had er geen werk van
^gemaakt, dat is niet gebruikeiyk on
der vrienden, doch dat blauwe oog
was „uit gaan lekken" en de ryks-
politie had er wel werk van gemaakt.
De getuige vertelde, dat het geens
zins zijn bedoeling was geweest, zodat
verdachte, Jacob W„ een gulden
moest betalen of een dag gaan zitten.
IN APRIL 1945
waren er enkele moeiiykheden op de
boerdery van M. te Heiloo. Enkele
vrouwen kwamen er om melk te ha
len, ^och daar de zoon van M„ Mar-
tinus, geen melk meer had, werd dit
kostelijke vocht niet verstrekt. Dit
was niet naar de zin van een der
dames, die van Egmond aan Zee in
Heiloo was geëvacueerd, en meerdere
onvriendelijke woorden waren het ge
volg. De dame kreeg toen een trap
te incasseren van de boerenzoon,
voor dat deel van de rug wat" men
geen rug meer pleegt te noemen.
Twee en een half jaar na <Je bevrij
ding kwam déze dame op die trap
terug en Martinus werd tot 1 of
1 dag veroordeeld.
Graft, Heerhugowaard; Nic. Hauwert,
Wervershoof; W. Th. Klaver, Bergen;
J. J. de Koning', Bergen; J. Korver,
Oterleek; P. J. Langedijk, Abbekerk;
J. Morsch, Alkmaar; N. A. Muntjewerf,
Oterleek; N. G. Peel, Beemster; D.
Rood, Medemblik; F. N. Spaan, Sint-
Fancras; J. J. Swart, Akersloot; C. J.
"Vink, Bergen; A. J. Schoorl, Wervers-
hoof.
Feestavond.
De dag werd besloten met een feest
avond in het Victory-hotel, die ge
opend werd door de voorzitter van
D.A.S. (De Akker Studentén), de heer
J. Korver uit de Schermer. Het feest
werd opgeluisterd door de aanwezig
heid van-de leraren met hun dames,
terwijl' ook Ir. de Vries, Rijksveeteelt-
consulent, en de heer Rempt, direc
teur van de Prov. Gezondheidsdienst
voor dieren, het feest bijwoonden.
In afwijking van het vorige jaar,
toen de leerlingen vah de RLWS een
programma van eigen krachten in el
kaar hadden gezet, had men deze keer
het oog laten vallen op het gezelschap
van Joop Theuniszen uit Leeuwarden,
afgewisseld door muziek vande Drie
Musketiers, een orkestje, dat in Alk
maar geen onbekende is.
Theuniszen bracht een eenmans-
show, die een heel programma op
zichzelf vulde. Hij zong, hij maakte
z'n praatje, hij toonde zich een all
round muzikale clown, die zes of ze
ven instrumenten bespeelt,, hij kan jo
delen. hij kan buikspreken op een ma
nier zoals we nóg zelden zagen en
hoorden, hij kreeg de zaal mee in een
potpourri yan populaire liedjes, dat 't
daverde en hij improviseert op zijn
accordeon alle melodieën, die u maar
wilt. Joop Theuniszen is'een klein -
kunst-artist, zoals we graag meer zou
den zien in Alkmaar. Daarbij wordt
hij voortreffelijk begeleid door zijn
pianist Gerard Velthuizen.
Het werd een kostelijk geslaagde
avond. Af en toe namen Leo, Henk
en Cees, de Drie Musketiers, Joop's
taak over en zorgden voor enkele
nummers muziek en ongemerkt wefld
het heel laat.
De leerlingen vah de'Alkmaarse R.
L.W.S.. die gisteren de schoolbanken
vaarwel zegden, hebben hun cursus
besloten op een wijze, die ze zich nog
lang zullen herinneren.
Vannacht is op de Helderse weg van
een zeswielige vrachtauto (een truck
met oplegger) een wiel afgelopen, door
het breken van de moer. De chauffeur
wist de wagen tot stilstand te bren
gen, zodat dit voorval zonder persoon
lijke ongelukken is afgelopen.
A»an het bureau van Politie zijn in
lichtingen te verkrijgen over een da
mesfiets, een herenrijwiel, een hand
wagen "en een ijzeren kruiwagen.
Hedenmorgen wilde de Friese brug
niet sluiten, na voor de scheepvaart te
zijn geopend geweest. Allengs vormde
zich een lange file auto's en bussen
aan weerszijden van de smalle brüg.
De voetgangers liet men passeren,
daar dit mogelijk bleek.' Na herhaalde
pogingen kwam vast te staan, dat één
der werklieden, die ter plaatse repara
ties verrichtte, een stuk gereedschap
had laten liggen, dat klem kwam te
zitten, zodra men de brug dichtdraaide.
Tfen men dit eenmaal ontdekt had,
was het euvel gauw verholpen en kon
het rij\£erkeer voortgang vinden.
Gisteravond omstreeks half elf wer
den door de Alkmaarse politie twee
meisjes van zestien jaar zwervend
aangetroffen, die liftende van Amster
dam waren gekomen, waar ze uit een
tehuis waren ontvlucht. De meisjes,
die onder toezicht van de voogdijraad
staan, wilden naar Leeuwarden, om
daar een betrekking te zoeken. Ze
hebben de nacht op het politiebureau
doorgebracht en werden vanmorgen
op transport naar Amsterdam gesteld.
De aardappel-actie die door de geza
menlijke buurtverenigingen Bloemwjjk,
Bergerhof, Rembrandtstraat, Roliea en
Vierstaten is ingezet, is een groot suc
ces geworden. De gehouden collecte
voor dit -sympathieke doel heeft niet
minder dan f 1171,09 opgebracht. Een
woord van hartelijke dank aan allen,
die meewerkten aan het welslagen van
deze actie, is hier dus zeker op zijn
plaats.
De Contact-Commissie Alkmaar van
de Stichting Tentoonstelling „De Ne
derlandse Vrouw 19981948" maakt
bekend, dat zij voor de verkoop van
couponnetjes tin bate van deze Ten
toonstelling de welwillende medewer
king heeft verkregen van de heer di
recteur van het Postkantoor, van de
magazijnen Vroom en Dreesmann en
Kofa en vaii de boekhandelaren Oude-
jans en Zwaan.
Voor deze verkoop zal door een aan
tal dames in de week van 5 tot en met
10 April a.s. van 1012 en 1417 op
bovenvermelde plaatsen zitting'worden
gehouden.
<De Commissie wekt alle vrouwen op
Zich van één of meerdere couponne
tjes te voorzien ten einde daardoor
mede ,-te werken, dat de" Tentoonstel
ling een grootse hulde wordt van alle
Nederlandse l7rouwen aan Hare Ma
jesteit de Koningin bij Haar Gouden
Regeringsjubileum,
yAN DER WAALS heeft ii
van 194Ï contact met de
se advocaat mr. Otto Verdo
is éen-en-al oor als Verdoor
telt, dat er drie mensen naa
moeten worden geholpen. H
joor De Boer en twee luiten
van verdacht worden in d«
van 1940 de broer van Ant
bij Dordrecht te hebben gi
Een paar dagen later komt
met het plan, dat hy zelf z;
naar Engeland. Maar als de
Van denEnde, dat te w<
zegt hy gedecideerd: Dat kl
En waarom niet? Vraaj
doorn.
Hu heeft tegen my veri
als agent uit Engeland geko
bedient een zender* in zijn li
Franselaan. En tegen u zegt
juist naar Engeland wil. En
heeft inspecteur Van der
hem gewaarschuwd en die zs
zyn reden wel voor hebben.
Een pdar ddgen later ontir
den Ende en Van der Waali
de Franselaan en de verra
br-taal naar de namen en ad
de mensen der illegale pol:
satie. Van den Ende zal er
denken... maar hij geeft.de
naam en geen adres.
V Ik wilde jou óók wat v
hy tegen Anton. Ik wil een
gesprek hebben met Jan Kv
in de Biesbos hebt laten or
naar ik van zijn moeder ge
En dat liefst zo gauw mogi
het is dringend.
Kun jij —ij zynf
zijn adres geVen? s
De verrader aar- H
zelt. 't Zal moei- HH
lijk gaan. Het is
te gevaarlijk. De |f
S.D. loert te veel
op hem. Maar hij fj
zal zorgen, dat er
vandaag over een
week een brief is
yan Jan. Hij zal
Van den Ende
die brief over-1
handigen voor de
Cineac op de
Coolsingel.
De politieman
heeft intussen reeds een' wee
voren in het schone wasgoec
Wim Bakkeren in de Celle
op Scheveningen gaat, een b
stopt met een voorzichtige i
het lot van Jan Kwak. En ee:
gen na de ontmoeting met
Waals komt er vuil wasgoed
veningen bij de familie Öak;
Men Ipeurt naar een clandes
je, tot -het uit de band van
rolt. Wim Bakkeren§chrijft:
zit hier óól» opgesloten; ik
gisteren nog op de gang ge;
Dan weet Van den. Ende g
waarschuwt ogenblikkei'.
Verdoorn. Jan Kwak is nie
Biesbos gebracht, maar na:
vangenis. Van der Waals 1
verraden; Van der Waals is c
En als de politieman op het
ken uur naaf de Coolsinge
heeft hij zijn geladen revc
vergeten. Hij zal de spiyn i
naar het hokje, dat grenst as
jectiekamer. Daar zal hij b
schieten als een dolle hond.
het leven van de verrader
nemen.
Maar Jan van den Ende
dat tegenover de Cineac de E
Houbrock on Bauer staan, di<
geladen revolver bij zich di
22)
„Komt U binnen, meyrou
Hij staarde verbaasd naar
„Wie is U, mevrouw?"
„Ik ben mevrouw Jairsm
„O, juist. Wy behoeven U
„Dit is de dame, die
en haar man in een van de
Vonkenberg.
„Wilde U dat bevestigd z
„Och ia, nu zy toch hier
„Wilt U zo vriendelijk zj
rechter-commissaris naar di
„Gunst ja," zei mevrouw
„Myn naam is Feenstra,"
het punt de andere heren vo
fauteuil had plaats genomen
„Och neen, laat U dat ma;
„Van de justiti^ mevrouw
„Nou ja, dat is hetzelfde.
„Afschuweiyk, mevrouw."
,Maar waarom heeft U
„Wat bedoelt U?" vroeg
