Secr.-gen. Reydon wordt neergeschoten
met S.D.-revolver
Na „Rebecca" de „Kopermijn"
Van der Waals gaf het wapen
aan doctor Gerrit Willem Kastein
Nooit was Anton zó bang
voor enig mens
Achter de schermen
van de Oorlog
Zondag paardencourses
te Alkmaar
Wij spelen Bridge
Wu
VAN NELLE
r\E JONGE KNAPPE DOCTOR Gerrit
U Willem Kastein werkt sinds 1 Sept.
1939 als neuroloog bij het ziekenfonds
var. ..De Volharding" in Den Haag. Hij
is nauwelijks dertig jaar, maar het ge
tal van zijn wetenschappelijke publica
ties is -reeds groot. Hij studeerde in
Groningen," werkte in Heidelberg, deed
in Leiden artsexamen en ging naar het
front in Aragon toen de burgeroorlog
Spanje teisterde. Kastein was als over
tuigd communist bij de rode troepen,
waar hij 18 uur per dag werkte in de
ambulance. In 1937 promoveert hij tot
doctor in de geneeskunde. Twee jaar
later wordt hij de vertrouwde vriend
van zijn Haagse patiënten, voor wie hij
niet alleen een knap arts maar ook een
welonderlegd juridisch advseur is, die
de invaliditeits- en de ongevallenwet op
zijn duimpje kent. Hij woont met zijn
vrouw en twee dochtertjes in de Van
der Aastraat als de Duitsers ons land
binnenvallen; een gelukkig mens, die
opgaat in zijn werk en zijn gezin.
Tegen het einde van het jaar 194Ö is
dat alles reeds veranderd. Dr. Kastein
is een der pioniers van het verzet ge
worden; in Augustus 1941 doet de S.D.
een inval in zijn woning, hij duikt
onder. Zwervend »an plaats tot plaats
trekt hij het gehele land dooroom te
bezielen tot de daad, om adviezen te
geven en acties te leiden. Hij helpt pi
loten, hij helpt Joden, hij helpt allen,
die gevaar lopen vermalen te worden
in het ijzeren geweld. Overal poogt hij
QP 19 FEBRUARI 1943 heeft Van der
Waals een nieuwe afspraak met de
yibekende man in het café De Kroon
aan de Houttuinen te Delft. Maar als
hij er arriveert is de vreemde juist een
kwartier te voren door -een overval-
commando van de S.D. gearresteerd en
weggevoerd. Twee revolvers zijn hem
direct ontnomen, maar hij bezat nog
DR. G. W. KASTEIN
..heldhaftig tot het eiQde.
XVIII
de grondslag te leggen van een georga
niseerd artsenverzet. In Den Haag heeft
hij als medewerkers en vertrouwde
vrienden dr. L. H. Levie, jhr. R. Feith-
en de heer Olivier; in Amsterdam heeft
hij contacten met -de groepen van Hans
Katan en van anti-revolutionnairen. De
dogmatische communist Kastein is be
reid tot t samenwerking met ieder, die
strijd voert tegen het nat.'-socialisme.
Maar de S.D. zoekt zijn spoor. Het
gerucht gaat (en niet ten onrechte) dat
Kastein de man is, die een bom deed
leggen op de spoorrails in Rotterdam,
als gevolg waarvan de eerste gijzelaars
zijn neergeschoten. Het gerucht gaat
(en niet ten onrechte) dat Kastein an
dere illegale werkers van wapens voor
ziet. En dat gerucht bereikt ook de bu
reaux op het Binnenhof, waar Schreie-
der zetelt.
nOOR DE ZOON van de'directeur der
Gero-fabrieken in Zeist, de heer
Vermeer, heeft Van der Waals (die na
tuurlijk weer onder een valse naam
opereert) contact gekregen met de Rot
terdammer Kees Dutilh, die op eigen
gelegenheid spionnage bedrijft voor de
geallieerden. En via deze Kees Dutilh
heeft de spion eind Januari kennis ge
maakt met een ander illegaal werker,
die hij niet bij name kent, maar die
hem fascineert door zijn grote koelbloe
digheid. Hij weet, dat deze man com
munist is, maar hij weet niet, dat deze
man niemand anders is dan de koorts
achtig gezochte dr. Kastein.
Op 4 Februari 1943 wordt in de Van.
Neckstraat te s-Gravenhage de com
mandant van het Vrijwilligers-Legioen
Nederland, generaal Seyffardt, doodge
schoten. Op 5 Februari spreekt .Van der
Waals met zijn nieuwe illegale'vriend,
die hem over de aanslag, waar heel Ne--
derland Van spreekt, frappante bijzon
derheden weet te vertellen. Het klinkt,
alsof de man er zelf bij was! Kastein
heeft dan ook samen met Hans Katan
de aanslag die uitgevoerd is door
Verleum nauwkeurig voorbereid
Aan het eind van het gesprek zegt de
vreemde: Ik heb op 6 Februari een re
volver nodig, kun je me daaraan hel
pen?
Daar kun je op rekenen,, belooft
Van der Waals, die ijlings naar zijn
chef op het Binnenhof rent.
Natuurlijk geven we hem een re
volver, zegt Schreieder. Natuurlijk
schiet hij daarmee de een 'of ander
overhoop. Dan laten we sectie verrich
ten op het lijk en kunnen aan het kali
ber van de kogels zien of je nieuwe
vriend ons wapen heeft gebruikt. Is dat
het geval, dan kunnen we óók wel aan
nemen dat hij Seyffardt heeft doodge
schoten.
In de morgenuren' van de zesde
Febr. overhandigt Van der Waals de
revolver van Schreieder aan dr. G. W.
Kastein. En de ingewijden van de S.D.
wachten in spanning op de afloop van
dit vreemde hazardspel. Wie zal er
worden doodgeschoten?
De volgende morgen worden in hun
woning te Voorschoten de nieuw be
noemde secretaris-generaal van het de
partement van Volksvoorlichting en
Kunsten Reydon en dieps vrouw gedood
gevonden. De dader is uitermate koel
bloedig opgetreden. Hij heeft klaarblij
kelijk eerst de vrouw alleen thuis ge
troffen en neergeschoten. Vervolgens
heeft hij gewacht op Reydon, die laat
thuis kwam. De nieuwe secr.-gen. is in
de gang van zijn woning neergeknald,
De S.D. laat sectie op de lijken ver
richten; Schreieder leest de rapporten
en knikt goedkeurend; er is geschoten
met de revolver, die hij zelf via Van
der Waals in handen van de dader
heeft gespeld. Zijn spel klopt en dat
er een secretaris-generaal uit de on
middellijke omgeving van Mussert aan
opgeofferd is, mag jammer heten. Maar
er zijn ten slotte N.S.B.-ers genoeg.
Diezelfde middag brengt Van der
Waals de revolver terug en vertelt bij
zonderheden van de aanslag, die hij uit
de mond van zijn nieuwe vriend hoor
de. Schreieder knikt nadrukkelijk.
Arresteren? vraagt de verrader.
Nee, zegt Schreieder. Laat hem
lopen. Laat hem nog wat schieten des;
noods. Maar houdt contact en hoor
hem uit. Hij zal wel medewerkers heb
ben.
Van der Waals vindt het een grieze
lig karwei. Hij is doodsbang vóór dr.
Kastein. Bij de minste verdenking, die
de vreemde krijgt, zal het afgelopen
zijn met het dierbare leven van Anto-
nius van der" Waals. Na een paar ont
moetingen zegt de^ spion tot Schreieder:
Ik wou dat je die man nu maar oppikte.
Hij is afschuwelijk gevaarlijk. Dit is
heus de beroerdste opdracht die je me
tot dusver gaf.
Maar Schreieder trekt de wenkbrau
wen op. Van der Waals wordt betaald
voor groot werk dan moet hij óók
groot werk leveren. En als die vreemde
communist slimmer is dan Anton, dan
ligr de conclusie voor de hand: dan
deugt unser Anton niet voor zijn werk.
Dan is hij een zenuwachtig oud wijf. Is
dat duidelijk?
richterzake moet terugkeren, omdat het
karwei reeds is opgeknapt. Klaarblijke
lijk hebben beide groepen volkomen
onafhankelijk van elkaar gewerkt.
Van dér Waals komt met het alarme
rende bericht off het,Binnenhof.
Schreieder denkt er het zijne van
Anton was doodsbang voor de vreemde;
■heeft Anton soms zelfs twee groepen
S.D.-ers gewaarschuwd om zijn gevaar
lijke contactman onschadelijk te ma
ken? Niemand zal het ooit weten. Vast
staat slechts, dat de afdeling IVa van
de S.D., waarover Munt het commando
voert, in het zakboekje van de korte
tijd tevoren gearresteerde communist
Fiet Wapperom een aantekening heeft
gevonden over een afspraak in het
zelfde café op hetzelfde uur. De con
clusie ligt voor de hand, dat Kastein
Wapperom en Van der Waals met el
kaar in contact heeft willen brengen
Wie zal het echter ooit met zekerheid
kunnen zeggen?
Schreieder grijpt naar de telefoon
en informeert links en rechts. Bij Munt
krijgt hij de informatie, die hij hebben
wil. Ja zeker, de mannen van Munt
hebben zojuist in Delft een gevaarlijk
communist gearresteerd. Ik had er als
lokvogel een goedgeboeide gevangene
neergezet, een zekere Wapperom, ver
telt Munt uitvoerig, en mijn mannen
zaten in burgerkleding te wachten.
Pracht van een arrestatie
Ja, ja( bijt Schreieder, pracht van
een arrestatie. Laat die man direct bij
me brengen.'
Dat kan niet meer, treitert Munt.
En x waarom niet, als ik vragen
mag? snauwt Schreieder.
Omdat de man vijf minuten gele
den bij een poging om te ontvluchten
met geboeide handen uit het raam van.
de eerste verdieping is gesprongen.
En?
Morsdood gevallen, zegt Munt.
£EN PAAR MINUTEN LATER brengt
een beambte van Munt het in Pijn-
acker clandestien afgegeven persoons
bewijs van de dode. Van der Waals her
kent in het portret ogenblikkelijk de
vreemde communist.'
Schreieder leest de gegevens: Gerrit
Willem Kastein, geboren te Zutphen op
25 Juni 1910, van' beroep: arts.
Jammer, zegt de Kriminal-Director.
Munt heeft ons spel verknoeid. Kastein
had natuurlijk medewerkers. Het wordt
nu in ieder geval hoog tijd; dat we
Kees Dutilh inrekenen. Die is toch al
j - T' j tt J-/UHIX1 inreKenen. uie is Toen al
een derae. En daarmede beeft hij, toen kopschuw geworden door de stomme
de boeien "eeds om zijn polsen zaten,
geschoten. Eén Duitser is gewond.
Merkwaardigerwijs is er een paar mi
nuten na de arrestatie nog een tweede
groep S.D.-ers aangekomen, die onver-
fouten van Poos.
Van der Waals zucht uit een verlicht
gemoed. Kastein is uitgeschakeld. En
nooit is hij van enig ander mens zo
bang geweest als van deze Haagse dok
ter.
In ons'nummer van Zaterdag
Pijnackerse dokters
woning wordt filiaal van
de geheime dienst.
„De lente in het land", en daarmede
is ook de tijd aangebroken, dat de
wintersporten moeten plaats maken
voor die welke meer geschikt zijn voor
c'e zomermaanden. Eén daarvan is de
draverij voor paarden.
De paardensportvereniging „Vooruit'
zal Zondag a.s. op het Sportpark te
Alkmaaivhet seizoen openen met niet
minder dan vijf draverijen en een
draverij in series over 800 meter,
Een groot aantal paarden is ingeschre
ven en de meest bekende, pikeurs in
hun fleurige kleding zullen het Sport
park weer het van vorige seizoenen
zo bekende bedrijvige aanzien gevefi
Zeven draverijen en rennen zijn voor
het komende seizoen vastgesteld en de
mogelijkheid is niet uitgesloten, dat
dit aantal nog zal worden uitgebreid.
Veel zal hierbij afhangen van het al
cf niet terug komen van de totalisator.
„Vooruit" gaat echter op de beant
woording van die vraag vooruit en
zal de paardenliefhebbers weer een
aantal mooie sportmiddagen bezorgen.
23. „Kunt U niet drie dappere hon
den' gebruiken?" vragen ze nu alle
drie tegelijk.
„Wel alle circustenten", roept de di-
tecteur vol verbazing.
„Zo'n brutaliteit heb ik nog nooit
meegemaakt. Dringt mijn kantoor bin
nen en vraagt dan of ik ze niet ge
bruiken kan. Ik heb geen honden no
dig en maak nou dat jé wegkQmt, of
ik laat jullie er uit gooien
Tijgers heb ik nodig, maar geen hon
den!" t
24. En even later staan Pim, Pam
en Pom weer buiten. „Ik vind het
niets geen aardige dieren hier", zegt
Pam. „We worden overal uitgegooid
Ik geloof, dat ik toch maar naar huis
lopen ga. Moeder is tenminste blij,' als
ze ons ziet".
„Ja maar, hoorde je dan niet wat
die directeur zei", valt Pim hem opge
wonden in de rede. „Tijgegs wou hij
hebben".
„Ja, dat heb ik zeker gehoord, maar
watvhebben wij daarmee te maken?
Wij zijn 'toch geen tijgers!"
e £jAPHNE DU MAURIER schreef verschillende zeer bekende boeken,
waaronder ook „Rebecca" en het niet minder beroemde „Hungry Hill"
(De Kopermijn), de levensloop van de Brodricks en de Donavans. „De
Kopermijn", onlangs als hoorspel (in zes episoden) uitgezonden, ver
plaatst ons. in de jaren 18401880 en wij beleven de geschiedenis van drie
generaties van twee elkaar vijandig gezinde families. Deze film lijdt gelukkig
niet aan het euvel van vele andere films over het Victoriaanse tijdperk: veel
geruis van rokken en weinig écht leven, veel verhaal en weinig actie.
Opnieuw een boek
van
Daphne du Maurier
verfilmd
de toehoorders, want dit is een diep
gemeende vervloeking, die geyolgen
móet hebben en- niet zo maar een aan
eenschakeling van woorden uit de mond
van een heftig vertoornd man. Van dat
ogenblik af heerst het noodlot en alles
wat John Brodrickonderneemt, loopt
verkeerd.
Zonder ooit weer aan de woorden van
Er loopt een
MARGARET LOCKWOOD vertolkt
de rol vin Fanny Rosa, de vrouw
die de hele film draagt door haar sterke
persoonlijkheid. Zij speelt „dè Vrouw"
uit die jaren, zonder overbodige gla
mour. Ze is heel erg mooi, maar het is
een schoonheid die de bezoeker ont
roert door de menselijkheid, die er
achter schuilt. Fanny Rosa is de char
mante, coquette flirt, die langzaam
ouder wordt. Wanneer ze veel later naar
Londen vertrekt, een eenzame, oude
vrouw, dan is ze oud en geen „oud ge
maakte" filmster.
De mensen in die jaren waren anders
dan nu. Zij leefden injenser en hun
liefde en haat waren scherper omlijnd
Wanneer dan ook Morty Donovan de
oude Koper-John en diens nakomelin
gen vervloekt, gaat er een rilling door
Morty Donovan herinnerd te worden,
voelt de toeschouwer de schaduw, die
over de Brodricks is gevallen en wacht
hij in spanning de verdere gebeurte
nissen af.
Maai- gelukkig is het niet alleen het
noodlot, dat in deze film zo'n grote rol
speelt. Er komen veel jonge mensen in
voor, en waar jeugd is, daar is liefde.
Bij Margaret Lockwood in goede
handen!
Alle raffinement van de vrouw uit
die tijd, de terughoudendheid, die de
flirt tot iets elegants maakt, zij toont
ze ons op onnavolgbare wijze. Doch
naast dit spel met- de liefde vertolkt
Jané Simmons het eenvoudige, échte
'meisje; het meisje dat door de eeuwen
heen niet veranderd is.
onbreekbare draad
door deze twee
oude Ierse families;
maar alle weder
waardigheden krij
gen hem niet ka
pot. Aan het einde
van de film komt
dan ook de grote
verzoening. Er is
veel leed geschied,
maar dat grote
verdriet heeft de
mensen weer tot
elkaar gebracht.
De enorme be
langstelling, welke
„De Kopermijn" als
hoorspel heeft ge
noten, zal zeker
door die voor het
zilveren 'doek wor-
den geëvenaard, zo
niet overtroffen.
EVD
XXVI.
Soms lijkt het onmogelijk.
Meermalen is men bij bridge tot een
cindcontract gekomen, dat na opkomen
der tegenpartij en openkonien van da
blinde, beslist niet te maken schijnt.
Maar toch is men verrast, als men ziet
hoe prima spelers er toch in slagen het
contract te maken. Het volgende spel
.verdient daarom wel even uw aandacht.
De kaartverdeling was:
S. a-h-b-3
H. a-9-2
R. h-10
KI. a-hi9-2
S.
H.
R.
KI.
9-7-4
10-3
8-7-6-5-3
b-5-3
S.
H.
R.
KI.
v-8-6-5
h-v-7-5-4
4
10-8-8
S.
H.
R.
KI.
10-2
b-8-6
a-v-b-9-2
v-7-4
N. en Z. kwamen tot een contract van
7 ruilen (groot slam). Maar dit contract
is niet te maken. Men probere dit maar
eens. Maar nu is het merkwaardige,
dat groot slam in sans-atout, dus zonder
troef, wel te maken is, en wel als volgt:
(te spelen door Zuid).
De meest ongunstige uitkomst voor
Zuid is harten. Wij nemen nu aan, dat
West uitkomt met harten 3. Zuid moet
de slag in de blinde met het aas nemen.
Hij kan slechts 12 slagen tellen, behalve
als de sch.vrouw bij West zit en de
Klaver bij O.W. 33 zitten.
le slag. West h3-aas-4-6. 2e slag.
Noord kl. 2-6-vrouw-3 3e slag- Zuid kl. 7-
5-aas-8. 4e slag. Noord kl. heer-10-4-
boer. 5e slag. Noord kl. 9-h5-h8-r 3. 6e
slag. Noord sch. aas-5-2-4 7e slag. Noord
ruiten heer-4-2-3. 8e slag. Noord ruiten
10-h7-ruiten boer-5. 9e slag. Zuid ruiten
aas-6-sch. 3-sch. 6. 10e slag. Zuid ruiten
vrouw-7-h2 en harten vrouw. Nu heeft
elk n°g 3 kaarten, met Zuid aan slag.
Deze speelt nu in de 11e slag zijn laatste
ruiten, de 9, West kan gerust een sch.
weggooien, Ncford de harten 9 en Oost
is in dwangpositie. Gooit hij harten
heer weg, dan maakt Zuid nog harten
boer en sch. heer. Gooit Oost een schop
pen weg, dan maakt Zuid twee sch.-
slagen in Noord door met de sch. 10
naar Noord te gaan. Men ga dit spel
slag voor slag na.
VRIJDAG 9 MAART
LUISTEREN
NAAR
HILVERSUM I, 301
m Nieuwsberichten
om 7, 8, 1 en 6 uur'
VARA: 7,30 Gra
mofoonplaten, 8,18
Opera-firogramma
8,50 Voor de vrouw
9,00 Werken van
Richard Wagner VPRO: 8,10 Morgen
wijding VARA: 10,20 Gramofoonplaten
10,30 Voor de vrouw 10,45 Gramo
foonplaten —11,15 Voordracht 11,30 The
Ramblers 12x00 Uit het rijk van De
Medicis 12,30 Weerpraatje 12,38 Le
piano romantique 1,15 Het VaudeviUe-
strijdkorkest 2,00 Kookkunst l52,20
Gramofoonplaten 3,00 Boekenschouw
3,20 Orkestwerken (gr pl) 4,00 Om
roep-Kamerorkest 4,30 Tussen twaalf
en zestien 5,00 Johan Jong (orgel)
5,20 Wij en de muziek
(Men zie voor het avondprogramma van
heden de courant van gisteren)
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 1 uur NCRV: 7,15 Gramo
foonplaten 7,45 Een woord voor de dag
8,15 Gramofoonplaten 9,30 Orkest
muziek (grpl) 9,15 Ochtendbezoek bij
enze jonge zieken 9,30 Waterstanden
9,35 Gramofoonplaten 10,30 Morgen
dienst 11,00 Sopraan en piano 11,30
Opgewekte discoklanken 12,00 Amati
Trio 12^30 Weeroverzicht 12,33 «Metro-
poie-orkest 1,15 Mandolinata 1,45
Een kwartier Dubbel Vier 2,00 Piano
trio 2,20 Van oude en nieuwe schrij
vers 2,40 Cyclqs „Geestelijke muziek"
3,10 Veel gevraagde gramofoonplaten
3,30 Blaaskwintet met piano 4,00 Voor
dracht 4,20 Alice Harsch (piano) 4,50
Gramofoonplaten Omroeporkest
(Men zie voor het avondprogramma van
heden de courant van gisteren)
(In verband met het feit, dat de „cou
ranten van gister" in diverse gezinnen
meestal „zoek" of „weg" zijn, zullen wij
voortaan in elk- nummer van onze cou
rant het avondprogramma (vanaf 6 uur)
van dezelfde dag publiceren, alsmede het
dag-programma (tot 6 uur) van de daarop
volgende dag Men kan dus vanaf mor
gen het avond-programma nakijken in d«
courant, welke dezelfde dag is verschenen
Voor ditmaal moeten wij daarvoor nog
naar de courant van Woensdag verwijzen
Redactie)
r^rw^f kamer en kwam binnen enkele minuten terug,
hem niets bekend" g6en wapens' miJnheer. Van een Zweedse dolk is
degens"" lard de 0g:en- "Il? r'aadselen wandelt
moord srenleecd v'nn h0wT "Ste1"''" stel een ogenblik, dat de dokter de
Uit ziin owrnas" ben' waar haalt hij dan hier zohi wapen vandaan?"
„uil zijn overjas," bedacht de griffier
dat unhhete,,m®eJ„k?an'" Zei de achter-commissaris, „ik zou graag willen,
de garderobe geweesTls^ VÓ6r °f tijdens dat gezelschapsspel iemand in
blik later He^mefsip0^1' mÜnlleer'" raPP°rteerde de inspecteur een ogen-
Wit naar zi^ slZkLe etVer! weS Sew^st om het zoontje van meneer De
lang op^etkameS* 4te1,brefgen' maar *j had de kellner gevraagd zo
weest. Maar het is mogelijk dat «jdtns het15 n,ie™and d® garderobe Se"
was in de keuken te blijven.... ®P °en het Personeel bevolen
is 'vMk naasf hTveTtrtk w^'r de'' zogXamdT J®" t^^'f "Het kamertie
het zeker gezien of gehoord hebbend' Actives zaten. Die zouden
De rechter-commissaris keek op zijn horloge
"ïk kan n[e} zeSSen, d|t we erg opschieten,"'zei hij wrevelig
„Mijnheer Maas, writ U^Skter Van Bremen vragen St hijhie^wil komen?"
HOOFDSTUK VI.
Een jeugdvriend.
De dokter zette zich in de voor hem bestemde fauteuil.
Zij bleek gezicht verried duidelijk de sporen van vermoeidheid, maar zijn
optreden was rustig.
„U wenste mij wat te vragen, heren?''
„Inderdaad, dokter," zei de rechter-commissaris, het restje van zijn siga
ret in en asbakje drukkend. „Ik geloof, dat de heer De Vries een goede
kennis van U was." t
„Dat is een beetje sterk uitgedrukt," zei de dokter. „Ik kende hem zeer
oppervlakkig."
„Was hij geen vriend van U?"
„Dat was hij zeker niet."
„Waarom bracht U hem dan hier?"
„Qmdat ik er niet van af kon. Mijn vrouw kende hem van vroeger. Ze zijn
beiden in Arnhem-op de H.B.S. geweest en hebben gelijk eindexamen gedaan.
Hij kwam haar hier bezoeken en heeft bij ^>ns gedineerd. Vanavond zou hij
weer onze gast zijn, maar de invitatie van mijn vriend De Wit stelde ons
plotseling voor een moeilijk probleem. Toen heeft mijn vrouw gevraagd of
we hem mochten meebrengen."
„Wat Is uw indruk van de vermoorde?'4
De dokter fronste het voorhoofd.
„Moet ik het eerlijk zeggen?" vroeg hij.
„Natuurlijk, dokter."
„Wel, kort en goed, ik mocht de man niet. Hij was vrijgezel en het feit,
dat mijn vrouw en hij samen op dezelfde school zijn geweest was voor hem
blijkbaar voldoende om haar attenties te bewijzen, welke hij in de gegeven
omstandigheden beter achterwege had kunnen laten. Hijenfin, U be
grijpt me wel."
„Ik geloof wel, dat ik U begrijp," zei de rechter-commissaris. „Ik zpu
daarover in normale omstandigheden natuurlijk geen verdere vragen stellen,
maar ik ben nu tot mijn spijt genoodzaakt wat dieper op de kwestie in te
gaan."
„Vindt U dat noodzakelijk?" vroeg de dokter.
„Absoluut," zei de rechter-commissaris. „Ik meen uit uw woorden te be
grijpen, dat de heer De Vries zich tegenover uw vrouw vrijheden veroor
loofde, welke men tegenover een getrouwde dame achterwege behoort te
laten. Ik bedoelde, die zelfs niet door een jeugdvriendschap excusabel kun
nen zijn. Heb ik dat goed begrepen?"
„Volkomen," zei de dokter.
„Mag ik U vragen op welke wijze
„Daarover spreek ik liever niet."
„Dat is te begrijpen, maar ik zal U tot mijn spijt toch moeten verzoeken
er op te antwoorden. Wanneer U wenst, dat wq even en petit comité
Dokter Van Bremen maakte een afwerend gebaar.
„Ik ben overtuigd, heren, van uw aller discretie," zei hij „en ik begrijp ook
volkomen, dat in een geval als ditEnfin, ik zal uw vraag beantwoorden.
De kwestie is, dat deze jonge man de allures had meer dan een goede vtiend
te willen zijn, ik bedoel natuurlijk tegenover mijn vrouw. Dat hinderde mij
verschrikkelijk, temeer omdat mijn vrouw en ik zoveel in leeftijd verschil
len. U ziet, dat ik volkomen openhartig spreek. Laten we maar aannemen,
dat ik jaloers was."
„Ik waardeer het buitengewoon, dat U4zo openhartig is, dokt|r," zei de
rechter-commissaris. „Had U de indruk, dat mevrouw van dezehm
van deze vriendschap gediend was?"
„Daarop wil Ik liever niet antwoorden."
„Dat Spijt mij, dokter, want dan zal ik het mevrouw zelf moeten vragen."
Dokter Van Bremen liet zijn rechterhand zwaar» op het tafelblad vallen.
„Is dat absoluut noodzakelijk, mijnheer?"
„Ik vrees van wel," zei de rechter-commissaris.
De dokter richtte zich op en keek
hem strak in het gelaat.
„Moet ik daaruit afleiden", vroeg
hij, „dat U aanneemt, dat ik de moord
kan hebben gepleegd?"
(Wordt vervolgd)
EN NU W&
EEN KOPJE- mm
