c
DE JE
WAS
Stad enOmgemng.
Reineke's g,
P. O. A.
Pleiters hadden moeilijke taak
Ulvadero behaalt een
verdiend succes
De Boeren en hun vee
De Ramblers
Valstrikken
Waarom en wat moeten
wij lezen?
AGENDA
Contributieboeken
Contributiekwitantiën
Huurkwitantiën
Remboursboekjes
.v.
PAYGLOP 7
Bouwsels in de Belgerhout
Zeg het met een lach
A.V.A. I kampioen
Burgelijke Stand
Ouderavond Rochdaleschool
Marktberichten
Schoonmaaktijd in '1 land
bij do hand.
„BEIER DAN OOIT"
De moord ie Hoogwoud
Zowel mr. dr. Berkhouwer als
mr. v. Hilien vragen dementie
KLEIN
J
Oplossing Prijsraadsel
Opvoering van Z.B.B.H.H.
Het talrijke publiek, dat gister
avond de slotuitvoering in dit seizoen
van Ulvadero in het Gulden Vlies bij
woonde, kon ten zeerste tevreden zijn
over hetgeen door de uitvoerenden
werd gepresteerd in het stuk: Z.B.E..
H.H. van Archibald Laafs (de Ned.
auteur Zoetmulder).
Het stuk heeft reeds^vele jaren op
de programma's van dilettantenver
enigingen geprijkt. Maar het deed
het ook nh nog best. Het laat op aar
dige en interessante wijze zien, hoe
-Mr. en Mevr. van Vroonhoven, die
het ontzettend druk hebben met al
lerlei dingen buiten hun huisgezin,
door de huisvriend, die na een zes
tienjarig verblijf in Amerika, weer
in hun midden terugkeert, weer tot
gezellige samenleving met hun aar
dige kinderen worden teruggebracht.
Maar dat het stuk zo'n succes had,
was vooral te danken aan de aan
trekkelijke opvoering, die de leden,
onder regie van de heer P. Cloeck,
van het stuk hebben gegeven. Er
werd vlot gespeeld, de rolkennis was
goed (van sommigen zelfs uitmun
tend). Er zat bovendien staging in
de opvoering, want het derde bedrijf
was als geheel het best.
In de persoonlijke prestaties viel
veel te waarderen. En dan beginnen
wrj met een compliment aan mej.
Alie Blaauw, die van Margot van
Vroonhoven een bijzonder goede uit
beelding gaf, zeer duidelijk sprak en
een perfecte rolkennis toonde. De
heer Dick Haasbroek heeft zich van
zijn zware taak als de vriend Frank
goed gekweten. Zijn spel werd steeds
beter. Ook de heer P. Lelij als mr.
van Vroonhoven kwam na een wat
weifelend begin, in II en vooral in III
uitstekend naar voren. De zestien
jarige tweeling, Suus en Fred, lever
de hier niet de minste moeite op.
Willy Akkerman en Jan v. d. Pol Jr.
waren echt jong op het toneel, wat
een grote verdienste is. De heer
Jacques Vlaanderen maakte een
prachtig type van Margot's aanbid
der Theo v. Engelen. Na zrjn scène in
II kreeg htj een verdiend „open
doekje".
Voor mej. Nel Rus Had de rol van
Willy de verpleegster geen moeilijk
heden. Zy speelde de rol zeer inge
togen en sympathiek. Geen wonder,
dat Frank haar „verpleegster-af"
maakte.
En tot slot mag ook nog mej. Loes
Meijroos genoemd als een keurige
dienstbode. Voor een' aantrekkelijke
toneelaankleding zorgde de firma N.
Masee.
De toeschouwers toonden na elk
der bedrijven door een luid applaus
hun ingenomenheid met stuk en spel.
Als geheel een geslaagde avond (die
ditmaal met een bal werd besloten).
G.
In alle toonaarden loeit het over het
Waagplein en door de Doorbraak en
op de Dijk. Het geluid van de hon
derden koeien is al van verre te
horen, en nog steeds worden nieuwe
dieren aangevoerd. Loom stappen ze
aohter hun eigenaars aan, op weg
naar de Voorjaarsveemarkt, om daar
te worden vastgebonden en dromerig
voor zich uit te staren, met af en toe
een melancholiek geloei.
Tussen de rijen beesten door wandelen
de boeren, op blanke, op gele, op rode
klompen, die niet lang schoon blijven,
maar al gauw besmeurd worden en
bespat door koemest en door stukjes
vuil stro. De handen op de rug slente
ren daar de veehouders, staan hier even
stil, maken daar een praatje, hun krom
me wandelstokken tikken tegen de
achterkant van htpi klompen. Ze roken
cKkke sigaren met bandjes en dan in
eens rolt de sigaar naar de andere
mondhoek en hun handen slaan klet
send in die van een collega, met een
keurende blik naar een melkkoe of een
vaars. Ergens in een hoekje staat stil
zo 'n jong dier, met een beschadigde
hoorn. Traag drupt wat vuurrood bloed
in het stro.
Langs de waterkant staan de tentjes
en de kraampjes, met de kooplieden en
de koopvrouwen uitnodigend er achter.
Een ijstent, een haringkar, maar ook
stalletjes, die bretels en riemen en
gespen verkopen en een kraampje,
waar nieuwe, glanzende hoofdtuigen
hangen te pronken, met de koperen
spijkertjes glimmend in de zon.
Het hele plein staat vol dieren. Hun
stemmen waaien als een cacophonie
over de omliggende straten, en lokken
steeds meer bezoekers, die komen kij
ken en kopen en verkopen op de Alk-
maarse voorjaarsveemarkt. De koeien
laten hun stemmen klagen, de boeren
kletsen hun handen inéén en doen hun
zaken af, op straat en in de café's, waar
de vloeren in een ommezien van tijd
zijn vuilgelopen en waar je de tabaks
rook wel kunt snijden.
Zo zag het er vanmorgen uit op en
rondom het Waagplein.
Zondagavond 25 April komen de
Ramblers weer eens in 't Gulden Vlies.
Een onnoemelijk aantal personen is
reeds getuige geweest van het optre
den van dit populaire radio-orkest.
Het belooft Zondag weer een daveren
de avond te worden met tal van ver-
aassingeii. The Ramblers zullen hun
beste populaire nummers, zoals: Je
bent te dik voor mij, Klamboe, Zeg
kleine schooljuffrouw. Sensation No.
I, Hij wel. Open de deur Richard, enz
uitvoeren en dan bovendien nog The
Ramblers Boogie Woogie. De kaarten-
verkoop en plaatsbespreking beginnen
Donderdagmorgen 11 uur. Eerst na
half één is er gelegenheid om telefo
nisch plaats te bespreken.
Gistermiddag ontstond in de Lange-
straat bij het Payglop een grote volks
oploop, van waaruit aanwijzingen en
aanmoedigende kreten klonken. Het
bleek, dat een grote, grijze vrachtauto
van de firma Stoutenbeek uit Bever
wijk de Achterstraat in wilde, doch
daarbij niet voldoende rekening hield
met de afmetingen van de Alkmaarse
verkeersaderen.
Op een gegeven moment stond de
wagen half in de straat, waarbij het
achterste deel het verkeer in de
Langestraat stremde. Én pas na lang
en zorgvuldig manoeuvreren gelukte
het de chauffeur zijn auto uit de be
narde positie vandaan te rangeren, met
slechts een lichte beschadiging aanéén
der richtingwijzers, Alkmaar biedt
voor chauffeurs wel onverwachte val
strikken!
Huisvrouwen hadden een
prettige middag
Mevrouw Swanenburg-de Veye, de
voorzitster van de Nederlandse Ver
eniging van Huisvrouwen kon gister
middag in de Muziektuin weer vele le
den welkonj heten op de maandelijkse
bijeenkomst. Speciaal richtte zij haar
welkomstwoord tot het, van een ziekte
herstelde erelid, mej van den Berg en
tot de spreekster mej. v. d. Torre.
„Waarom lezen we?" was de titel,
door mej. v. d. Torre gegeven aan haar
voordracht. Voor een huisvrouw is het
dikwijls heel moeilijk om tot een uur
tje rustig lezen te komen, omdat men
altijd wel iets anders heeft te doen, dat'
naar men meent nuttiger is. Toch is
het ook zeer nuttig regelmatig een boek
ter hand te nemen. Niet alleen krijgen
wij dan de rust, die .nodig is, maar ook
de ontspanning. Wij kunnen onszelf bij
een juiste keuze van onze lectuur, ver
rijken en verdiepen en van hetgeen
onszelf deelachtig wordt, meedelen aan
onze omgeving. Ons oordeel over an
deren kan milder en ruimer worden,
wanneer wij het leven en de omstandig
heden van mensen uit andere streken
meebeleven. Daarvoor is echter nodig
dat wij intens lezen, niet zo oppervlak
kig dat wij het dadelijk vergeten zijn.
Men moet zich het gelezene eigen ma
ken.
Spreekster las gedeelten voor uit
„Het verjaagde ■tyater" van A. den
Doolaard, „De Winterkraaien" van v. d.
Werfhorst en „Kobeke" van Ernest
Claes. Het eerste boek beeldt uit de
reacties van de bewoners van Walche
ren, bij de overstromingen tijdens de
bezetting. Het vervult ons met bewon
dering en met ontzetting wanneer wij
lezen hoe groot, maar ook hoe klein 'n
mens kan zijn wanneer het leven ons
uit de sleur van alle dag slaat en wij
waarden om - ons heen zien ineenstor
ten.
Met een episode uit „De Winterkraai
en" gaf spreekster een suggestief beeld
van het moeilijke en sobere leven van
de Drentse bewoners der veenstreken.
Met een humoristisch en typerend beeld
van de Vlaamse bevolking, uit „Ko
beke" besloot mej. v. d. Torre haar le
zing.
Ongetwijfeld sprak mevr. Swanen-
burg de Veye namens alle aanwezigen
toen ze op de haar eigen, hartelijke wij
ze, dank zegde voor het gebodene.
WOENSDAG.
Gulden Vlies, 8 uur: Lezing over Zuid-
Frankrijk voor N.R.V.
Waagplein: Voorjaarsveemarkt.
Bergen, De Rustende Jager, 2.30 en 7.30
uur: Het lied van Bernadette, 14
jaar.
Bergen, Huis met de pilaren, 8 uur:
Lezing „De Vrije School".
DONDERDAG.
Gulden Vlies, 7.30 uur: Prins Tauwe-
veer. 1
Bergen, De Rustende Jager, 8 uur:
Kunstkring Nel Oosthout.
BIOSCOPEN.
Harmonie Theater, 8 uur: De harem, 14
jaar.
Woensdag 2,30 uur matlnée
Victoria Theater, 8 uur: Het doornige
pad, 18 jaar.
Woensdag 2,30 uur matlnée
Cinema Americain, 8 uur: De kléine
man, 14 jaar.
Woensdag 2,30 uur matinée
NACHTDIENST TAXI'S.
Nassau-Garage, Nassauplein, tel. 3545.
Cercle Choral Edouard
Bauwens niet naar Alkmaar
Het plan bestond dat de Cercle
Choral Edouard Bouwens uit Brus
sel, die het Alkmaars Mannenkoor
Orpheus tijdens de Paasdagen in
Brussel heeft ontvangen, met de
Pinksterdagen naar hier zou komen
om op eerste Pinksterdag een geza
menlijk concert in de Grote Kerk te
geven.
Thans is evenwel bericht ingekomen,
dat dit moet ^worden uitgesteld tot een
volgend jaar. De mogelijkheid bestaa'
dat enkele leden individueel tijdens de
Pinksterdagen een bezoek aan Alk
maar" zullen brengen.
Rond de grasgazons van de Berger-
hdut verrijzen bouwsels, die doen her
inneren aan de omheiningen van de
corrida's waar in Spanje of Mexico de
stierengevechten worden gehouden.
En enige overeenkomst is er wel,
want binnen deze staketsels zal de
centrale stierenkeuring plaats hebben,
waarover wij reeds eerder schreven.
De palen worden stevig in de grond
geplaatst, planken worden ertegen ge
spijkerd, en straks zal een dikke laag
stro gespreid worden onder de poten
van de Adema's en de Frans van de
.Oldehove's en hoe de óverige kam
pioenen ook mogen heten.
Aan» de kant van het water, nét of
het er niet bijhoort, staat een soort
verticale doodkist, door latten over
eind gehouden. Dat huisje draagt geen
nummer, maar er moest eigenlijk 100
opstaan. Maar voor de stieren is dit
vertrekje niet beêtemd.
De Nederlandse Vereniging van
Spoor-, Tram-, BusA.T.O.- en Van
Gend en Loos-personeel organiseerde
Dinsdagavond in de grote zaal van
het Wapen van Heemskerk een pro
paganda feestavond.
Deze avond werd de leden aange
boden ter gelegenheid van de zo
zeer geslaagde propaganda- en
ledenwinstactie, die in de afgelopen
winter op touw was gezet.
Het cabaretgezelschap „Onder
Eigen Vlag" bracht een aardige non
stop-cabaretrevue voor het voet
licht „Zeg 't met een lach".
Een aardige geestig gevonden pro
loog luidde deze revue in. Niet alleen
die proloog was geestig, meerdere
schetsjes waren zeer goed geslaagd.
Buitengewoon veel succes oogstte de
pianist Tony Willemsen met z(jn zeer
goede vertolking van „Dichter und
Bauer".
Het was jammer, dat de Hawaiïan-
guitaar van de Hilo's defect was,
waardoor het geheel wat zwak werd.
De technische apparatuur op het
toneel (hier treft de spelers zeker
geen blaam) liet overigens ook wel
iets te wensen over.
In de pauze werd het woord gevoerd
door de heer G. Joustra, bondsvoor
zitter van deze organisatie. Spr. prees
de activiteit die de afdeling Alkmaar
de laatste jaren ten toon spreidde.
Speciaal het werk in de bezet
tingsjaren en de spoorwegstaking en
hetgeen de afdeling na de capitulatie
had gedaan om het werk weer op te
bouwen had bij het hoofdbestuur veel
waardering verwekt. Doch ook de ma
nier waarop in Alkmaar de leden-
winactie was aangepakt was zeker 'n
compliment waard. Op 1 Januari 1940
telde de afdeling Alkmaar 239 leden
en 6 jaar later 287. Voor de propa
gandacampagne telde de afdeling op
1 September 1947 380 leden en daar
na op 10 April 1948 was de afdeling
gegroeid tot 451 aangesloten leden.
De heer Joustra vervolgde met te
wijzen op de grote taak van de vak
beweging in het algemeen en zeide dat
deze zich niet beperkte tot het sociale
terrein, maar ook ver daar buiten. Als
voorbeeld stipte spr. hierbij aan de
Benelux-cöhferentie, die 20 April in
Amsterdam is aangevangen en waar
toe het N.V.V. het initiatief had ge
nomen. Internationaal hebben wij een
grote taak te vervullen, „no.oit -meer
oorlog op deze planeet", maar willen
wij internationaal iets betekenen dan
zal het nationaal en plaatselijk in
onze vakcentrales goed moeten gaan.
Het is weieens goed prettig en genoe-
gelijk bjjeen te zijn wanneer wij maar
niet vergeten, dat twij morgen weer
moeten a&npakken om te vechten te
gen moedeloosheid en defaitisme.
Aan een viertal personen reikte de
heer Joustra na deze speech de zilve
ren medaille van verdienste uiit, aan 't
echtpaar W. Jelsma mevr: Jelsma
De Vries en aan de heren Bleumers en
Viedent.
NIEUWE BRIEVENBUS.
De directeur van het post- en tele
graafkantoor brengt ter kennis, dat de
brievenbus welke zich bevond in de
van der Lijnstraat, is verplaatst naar
het kruispqnt Berger weg/Nic. Beets-
kade.
Het echtpaar A. de MunkPeperkamp,
Ritsevoort 58, dat vandaag het gouden
huwelijksfeest herdenkt.
Onze Alkmaarse dames versloegen Zon
dag hun zware concurrente Olympia uit
Wleringerwaard met 0—1 in de beslissings
wedstrijd te Oudesluis en werden zo
denode ook dit jaar weer kampioen van
hun afdeling
Een pracht succes van deze opkomende
jonge Alkmaarse ploeg, die nu twee jaar
in de competitie uitkwam en de buiten
gewone prestatie leverde beide jaren als
afdelingskampioene te eindigen!
We waren ooggetuige van een zeer
spannende en in hoog tempo gespeelde
wedstrijd, waarbij vooral de verdedigin
gen uitblonken, wat wel blijkt uit het ene
doelpunt, dat in deze wedstrij-d slechts kon
worden gescoord
In het begin ging de wedstrijd op en
neer met schoten aan beide kanten, die
echter allemaal keurig werden gestopt Na
tien minuten spelen beging één der AVA-
spelers een overtreding in het doelgebied
en deze werd afgestraft met een 13-rrteter-
vworp (even gevaarlijk als een penalty bij
het voetballen) Doch de AVA-keepster
stond goed opgesteld en hield de bal er
keurig uit Hierna zette AVA het offen
sief in,-doch alle aanvallen strandden op
de uitstekende O-achterhoede
De rust ging in met 0—0
Na de rust weer hetzelfde spelbeeld
Twee volkomen aan elkaar gewaagde par
tijen Langzamerhand werd de O-voor-
hoede echter minder gevaarlijk, terwijl
AVA er nog een schepje opgooide
De Alkmaarse voorhoede, die in de w-
formatie speelde kwam er steeds beter in
Steeds weer kwamen de beide binnen-
speelsters, die tenslotte het hele midden
veld beheersten, met de bal opdringen in
de O-defensie We noteerden felle schoten
van mej Bijl en mej Hoed, die beide zwaar
werden afgehouden Doch de O-keepster
v/as geweldig in vorm en wist ze te Stop
pen Tot mej Hoed oven voor het einde
los kwam en keihard doelpuntte (0—1)
Even daarna floot de scheidsrechter het
einde van deze prachtig gespeelde wed
strijd
De AVA-dames spelen a s Zondag om
een plaats in de districtsklasse tegen'
OSS uit Zandvoort
Wij feliciteren de Alkmaarse dames met
hun behaalde kampioenschap en wensen
hun veel succes voor a s Zondag
Geboren: Tilly, d. v. C. A. F. van
Meene en A. Roos. C.ornelia J., z. v.
J. Peperkamp en J. Peereboom. Ma
thijs, zoon van L. Groot en J. Rjngnal-
da. Lode wijk F., zoon van J! Strij-
bis en H. Sunderman. Petrus M.,
zoon van C. Thoes en C. M. Bruin.
Maandagavond was er tamelijk gr0.
te belangstelling voor de ouderavond
De voorzitter, de heer J. Koster, heet!
te allen hartelijk welkom, in het bij.
zonder de heer Coerts, als vertegen-
woordiger van B. en W, en de heer
Edzes. adjudant der Rijkspolitie, die
kwam spreken over „Verkeersonder.
wijs". Daarna hield de heer M. Slab-
bekoorn, het hoofd der school, een in-
lAngedijker groentencentrale,
21 April Aangevoerd waren: 2200 kg
Rede kool 38,60—37,00; 7400 kg Gele kool
22,40—23,00; 5000 kg Witlof 47—53
WARMENHUIZEN, 20 April 28,200 kg
Gele kooi 20,60—24; 250 kg Rabarber 12,20;
4000 kg Prei 50: 6000 kg Bleten 6; 1450 kg
Witlof I 47—53 en II 37—44
leiding. Na meegedeeld te hebben, dat 1
JAPI ruim f 100 opgebracht had, m
de boekenactie 120 boeken, besprak hjj 1
de verfrissing van' het onderwijs op
de Rochdale School. Hij toonde aan
met gemaakt werk der leerlingen, hoa
het onderwijs 'met belangstellingscen
tra interessant kon worden gemaakt.
Zodra een onderwerp de interesse van
de leerlingen heeft, b.v. een schooi-
film, een of andere gebeurtenis, wordt
dit uitgebuit. Er wordt een opstel ge-
maakt, de leerlingen vertellen de in-
houd van de film terug, een dictee
wordt erover gegeven, een liedje dat
op het onderwerp betrekking heeft,
wordt gezongen, tekeningen i worden
erover gemaakt, zelfs handenarbeid
wordt ingeschakeld. Er zit samenhang
in dit werk. De kinderen verzamelen
plaatjes die er mee in verband staan
en het onderwijs wordt op die manier
levend gemaakt.
Bij taken wordt onderling hulp ge-
boden, samen wordt gezocht naar een
oplossing, zoals die bij de grote men
sen ook behoort. Zo ontstaat in de
school een werkgemeenschap. Om deze
gemeenschap te bevorderen worden er
in het gymnastieklokaal ook regelma
tig gemeenschapsuurtjes gehouden,
waar wordt voorgedragen. gezongen
enz. De school beschikt over een eigen
toneel met coulissen. Zo waait er door
de Rochdale School ook een frisse
wind en dat maakt, dat vele kinderen
graag naar school gaan.
Verkeersonderwijs.
Daarna kwam de heer Edzes aan 't
woord, die jaren lang verkeersspecia-
list was in. de Noordelijke provinciën.
Aan de hand van een honderdtal
plaatjes demonstreerde hij de verkeers-
fouten, hoe er verkeersongelukken
ontstaan en de verkeersvoorschriften.
De heer Edzes wist de aandacht der
ouders sterk te boeien en als resul
taat boekte hij verscheidene nieuwe
leden voor de vereniging „Veilig Ver
keer". Een dankbaar applaus beloon
de spreker voor zijn interessante
causerie.
Bij de rondgang door de klassen wa
ren vele ouders enthQuslast over het
duidelijke blokschrift der leerlingen.
Reeds over de helft der school is dit
schrift ingevoerd en het voldoet uit
stekend. Het hoofd der school sloot
de avond met eën woord van dank
aan de ouders die ook deze ouder
avond bezochten.
Zoals wij gisteren reeds meldden,
eiste de Officier van Justitie tegen
Sara Verplanke en H, de Groot, ver
dacht van de moord te Hoogwoud,
20 jaar gevangenisstraf. Alvorens tot
deze eis te komen, zeide mr. Holsteyn
in zijn requisitoir o,m. nog het vol
gende:
De officier kenschetste de verdachte
Sara Verplanke als een vrouw die
genotlievend is. Ze vond haar man te
saai en te weinig strevend naar verbe
tering in zijn maatschappelijke positie.
Ze heeft evenveel schuld als de an
dere verdachte, want ze leefde volko
men in de moordgedachte. Ze is ge
heel toerekeningsvatbaar, doch is een
lui, egoïstisch type. Haar opvoeding
was uitgesproken slecht, daar haar
moeder in concubinaat leefde.
De antecedenten van De Groot gijn
zeer slecht. Hij heeft een bijnaam in
Hoogwoud, waaruit blijkt, dat hij het
niet nauw nam met de huwelijks
trouw. Hij beweerde alles gedaan té
hebben uit liefde voor Sara Verplanke,
maar dat is wel een zonderlinge bewe
ring, getuige het feit, dat hij nog an
dere verhoudingen met vrouwen on
derhield. Hij is een boud en onverschil
lig mens, die er niet tegenop zou heb
ben gezien zijn eigen vrouw ook te
vermoorden.
De officier achtte het primair ten
laste gelegde, het schuldig zijn aan
moord, bewezen. Hij wees er op, dat
het niet van belang is welk vergift er
voor de moord is gebruikt, maar wel,
dat dergelijke gevallen altijd uitko
men.
DE VERDEDIGER VAN
SARA VERPLANKEN
mr. dr. C. Berkhouwer merkte op dat
het wel haast een klassieke driehoeks
positie was waarin de beide verdach
ten en de overleden Jacob Heida ver
keerden.
De taak van de verdediging is veel
moeilijker dan die van het Openbaar
Ministerie. Alleen de op te leggen straf
zou volgens mr. Berkhouwer wel de
nodige moeilijkheden hebben opgele
verd, Alvorens zijn pleidooi aan te
vangen sprak de verdediger enkele
woorden van eerbiedig gedenken en
deelneming ten aanzien van de over
ledene en de bloedverwanten van Jacob
Heida. Vervolgens richtte de verdedi
ger een woord van lof tot de officier
over de wijze waarop deze het requisi
toir had samengesteld. Een belangrijk
aandeel waardoor deze zaak aan het
rollen is gebracht, heeft de bakker M.
S Wit geleverd, die over een fijnere
neus blijkt te beschikken dan enkele
medici. De behandelende geneesheer
had geen enkele argwaan, en zelfs ten
aanzien van zijn diagnose hield deze
er geen bepaalde mening op na, ter
wijl de chirurg in Hoorn het overlij
den weet aan inwendige bloedingen
zonder meer. Evenals de officier was
mr. Berkhouwer van mening dat men
in deze zaak niet de sensationele zijde
moest zien, doch de morele en rede
lijke illustratie van het bekende ge
zegde: „Al is de leugen nog zo snel de
waarheid achterhaalt haar wel".
Mr. Berkhouwer vervolgde na deze
algemene inleiding met een schildering
van de moeilijke jaren van zijn cliënt,
die zij in haaf prille jeugd1 heeft ge
had,
Het huwelijksleven van de vader en
moeder van Sara Verplanke was lang
niet ideaal en dit verergerde naar ma
te Sara Verplanke opgroeide. Toen
zij nog zeer jong was verliet haar moe
der met het kind de vader en leefde
daarna in concubinaat met een ander.
De drie mensen leefden geruimen tijd
een zwervend bestaan tot dat Sara 12
jaar was geworden en haar tweede
Vader vast werk had gevonden, hoewel
het gezin onder zeer beperkte omstan
digheden moest leven.
In 1946 kwam de Groot irv haar le
ven en langzamerhand groeiden de aan
vankelijke vriendschapsgevoelens tot
een verhouding tussen deze tweemen
sen. Er waren omstandigheden los vpn
hun wil en wens die hun aan hun pas
sie voor elkaar deden toegeven.
Mr. Berkhouwer wilde niet te ver
gaan met het aanvoeren van voor zijn
cliënt disculperende omstandigheden,
daar deze dan weer ten laste zouden
komen van de cliënt van zijn confrère,
mr. van Hilten. Gevoelens van sporti
viteit weerhielden hem daarvan. Toch
zag verdediger zich genoodzaakt om
te wijzen op het feit dat de vrouw zich
wel zeer ongelukkig moet voelen nu
zij weet, dat de Groot zich met meer
dere vrouwen afgaf en dat er bij deze
man geen spoor van ware genegen
heid voor haar viel te bespeuren. Dit
moet wel een dubbele schok zijn ge
weest na alles wat zij heeft doorge
maakt. In het huwelijksleven van
verdachte waren vele aanrakingspun
ten met het huwelijk van haar vader
en moeder, van welk huwelijk zij wel
een zeer eigenaardig idee moet heb
ben gekregen ten aanzien van het be
grip huwelijkstrouw.
De manier waarop het plan ontstond
en wie dit plan opperde om Heida uit
de weg te ruimen, was zeer moeilijk te
achterhalen.
Op een gegeven moment was dat
plan er en men heeft gemeend dat
plan te, moeten volbrengen. Gezamenlijk
en in vereniging is het tot stand geko
men en belangrijk was dus alleen nog
maar de vraag van de vergelding.
„Geen straf hoe zwaar ook is mis
plaatst, wanneer die straf in staat zou
zijn om degene die is verscheiden in
het leven te herroepen", zei mr. Berk-
houwer.
„Dit is echter niet mogelijk en dan
vraag ik mij af of het gerechtvaar
digd is deze straf, die een verbanning
van 20 jaar uit de maatschappij bete
kent, ten uitvoer te leggen. De enige
hoop die mijn cliënte nog heeft is om
goed te maken wat zij heeft misdre
ven aan haar kinderen".
Ik verzoek u derhalve een straf op
te leggen die niet langer is dan strikt
noodzakelijk."
DE VERDEDIGER VAN
DE GROOT
mr. G. v. Hilten ving eveneens zijn plei
dooi aan met zijn deelneming te betui
gen ten aanzien van de kinderen die
Jacob Heida had nagelaten en wier
moeder thans terecht stond. Verdediger
meende dat het geen kwestie van spor
tiviteit was om disculperende om
standigheden achterwege te laten.
Voor het bepalen van de juiste straf
maat is het wel noodzakelijk enkele
feiten naar voren te brengen die mijn
cliënt ontlasten en uiteraard de cliënt
van mijn confrère belasten.
Mr. van Hilten meende dat verdachte
Verplanken aan de stekker van de
stofzuiger had zitten morrelen waar
door de isolatie van het electrisch snoer
gedeeltelijk werd ontbloot, hetgeen op
zettelijk was gebeurd om De Groot te
suggereeren dat Heida zijn vrouw naar
het leven stond. Zij, Sara Verplanke,
had ook in deze affaire regelmatig ini
tiatief getoond. Verdachte Verplanken
Op tfe Singel het Gerechtsgebouw,
koel en ongenaakbaar, met het
devies Justitia gehouwen in de
gevel. Een drom mensen voor de
hekken, met boterhammen-in-
papiertjes en kleffe roddelgesprek-
ken. Zij komen al in de vroegte,
om toch maar niets te missen. Zij
hebben geen interesse voor de
loop van het recht, zij komen al
leen, om hun lust naar sensatie te
bevredigen. En luider klinken hun
stemmen en zij trekken hun buur-
taan aan de mouw van zijn jasje:
„Heb je het al gehoord, ze heeft
En dan fluisteren ze weer
een nieuw gerucht, dat ze zelf
hebben gehoord van de zus van
de vrouw van de melkboer. Als
de hekken opengaan dringen ze
als een kudde naar binnen, om te
gaan genieten in de stille, hoge
rechtzaal, waar het scherm op
gaat over een driehoekstragedie,
omdat het recht zijn loop moet
hebben. Maar dat kan de kudde
niet schelen, het recht is voor hen
maar bijzaak ze snakken naar dé
tails, naar aanleidingen, om nieu
we geruchten te leveren. En hun
boterhampapiertjes ritselen, hun
stemmen fluisteren achter de hand
en buurvrouw daar in de hoek
knikt voldaan ...Zie-je-wel, heb ik
het niet gezegd?"
De mensen, die hier komen met
hun praatjes zijn heel erg klein.
LEOPOLD.
V.
moet dan ook als de motor worden ge
zien en bovendien is het wel gebleken
dat de liefdes-affaire voor De Groot
niet meer dan een spelletje is geweest.
De oorlog, waarin slachters en moor
der aars werden gedecoreerd en waarin
men vaak leefde uitsluitend ten behoe
ve van zichzelf, deze oorlog is oor
zaak dat er een zedelijke verwildering
is ontstaan die vormen heeft aangeno
men welke afgrijselijk genoemd mogen
worden.
Een en ander is zeker van invloed ge
weest op deze man met zijn zeer opper
vlakkig gevoelsleven die met een vast
houdendheid, een betere zaak waardig,
zijn pretjes achterna joeg.
Door de verhouding tussen beide ver
dachten is langzamerhand een bouw
werk van intriges ontstaan, en het idee
vatte post van „wij moeten verder" het
geen een climax bereikte, die voor de
buitenstaander welhaast onbegrijpelijk
is Deze climax bereikte haar hoogte
punt bij het overlijden van Jacob Hei
da eri nu zegt mijn cliënt: hoe ik er
toe gekomen ben weet ik niet.
„Hij kan de weg terug niet meer
vinden", zei Mr. v. Hilten. „Wij zijn
allen mensen en natuurlijk is zijn daad
niet goed te praten en een ernstige
correctie zal hier zeker op moeten
volgen, maar toch zit er iets mense
lijks in. De straf die de officier heeft
geëist zal niet de uitwerking hebben
die wij verwachten. De bedoeling van
een straf moet zijn de verdachte weer
als een zeewaardig schip de maat
schappij in te sturen en dat zal met
mijn cliënt wanneer hij 20 jaar moet
zitten niet het geval zijn. Hij zal dan
als een gebroken mens uit de gevan
genis komen. Wij moeten het moge
lijk maken dat deze verdachten hun
laatste levensjaren als waardige men
sen kunnen slijten, als Nederlanders
zoals wij die zo gaarne zien.
REPLIEK OFFICIER
Met een enkel woord repliceerde Mr.
Holsteijn, de officier van Justitie. Mr.
Holsteijn meende dat de verdediger van
Hendrik de Groot, Mr., G. v. Hilten,
voor zijn cliënt had gepleit voor een
levenslange gevangenisstraf wanneer
deze inderdaad als een gebroken mens,
ongeschikt voor de maatschappij, na
zijn straf van 20 jaar de gevangenis
zou verlaten. Verder meende de offi
cier te moeten betwijfelen, dat ver
dachte Verplanke de lekkage in het
electrische snoer van de stofzuiger had
aangebracht.
Aan beide raadslieden deelde de of
ficier mede dat naar zijn mening de
verantwoordelijkheid van beide ver
dachten even groot was en die van De
Groot iets groter dan die van Verplan
ke.
Ook ten aanzien van het pleidooi van
Mr. Berkhouwer maakte Mr. Holsteijn
enkele opmerkingen. Laatstgenoemde
meende dat het geen liefde was die
verdachte Verplanke voor De Groot
koesterde en dat het dus zeker geen
moord was uit liefd? voor elkander.
Aan het slot van zijn repliek zei Mr.
Holsteijn dat hij persisteerde bij zijn
eis van 20 jaar gevangenisstraf met af
trek van preventief.
De uitspraak in deze zaak volgt over
14 dagen.
Op een koude Aprilmorgen werd Rei
neke geboren in een groot warm ho
ver weg in de bossen in het smalle dc
achter de hoogvlakte. Het waseensnos
zig jong vosje zoals hij daar met zij
vier broertjes en zusjes dicht bij zijl
moeder lag. Zijn leuke ronde kopj
ïertoónde nog niet de echte spitse vos
eensnuit. Nauwelijks veertien dage,
oud scharrelde hij al naar de uitgan
van het hol als moeder uit was op haa
nachtelijke strooptochten. En bij haa
thuiskomst de bek zo vol muizen, da
de staarten netjes op een rijtje naa
buiten hingen, vond ze Reineke a
wachten onder de grote braamstrui!
die de opening van het vossenhol ver
b°De wondere wereld daarbuiten trol
Reineke onweerstaanbaar aan. Het wa;
«en feest als hij zijn snuitje naar buitei
jstak en de helle zonneschijn op d<
kleine zandvlakte zag gloeien, me
daarachter het sprookjesland van al di<
donkergroene naaldbomen. Machtig!
kale rotswanden sloten het bos aar
beide zijden in. Daar heel boven had
den de machtige steenarenden hun nest
Soms verscheen op een klein plateai
een sierlijke gemsbok, die als eer
standbeeld over het dal uitstaarde. Da
alles was spoedig geen nieuws meei
voor Reineke. Ook dee kleine burer
leerde hij kennen. De krijsende gaai, dr
schildwacht van het bos, de vlugg.
fijne meesjes, de zoemende bijen er
vliegjes, die het naar hen happend»
vossenbekje zo handig wisten te ont
wijken.
Op een keer zijn moeder had ziel
wat verlaat bij het aanslepen van voed
sel waagde het vosje de grote sprong
schoot uit de donkere gang te voor
schijn stond even verblind in het vollt
daglicht en danAarzelend stak he!
kleine ding de zandvlakte over, sloof
door een bosje dwergdennen en zette
zijn tocht voort over een stenige hel
ling. Zijn neusje langs de grond, snooi
allerlei vreemde geuren op. Opeen:
herkende hij de lucht van muizen. Orr
van te watertanden! Vol aandach!
zocht hij het spoor af op het mos er
tussen de stenen. Zozeer ging hij op ir
zijn eerste muizenjacht dat hij geen oof
meer had voor zijn omgeving. Hij zag
zelfs zijn moeder niet komen aandraven
met een vette patrijs in de bek, een
kostelijk ontbijt voor vijf gulzige vos-
senmagen.
Plotseling zwiepte de lucht onder de
felle slagen van twee machtige vleugels
en eer Reineke goed wist wat er ge
beurde, hing hij reeds een paar meter
boven de grond in de gekromde
klauw van een giwte steenarend, die
hem van hoog op de rotsen gadegesla
gen en tot gemakkelijke prooi ver
klaard had.
Verlamd van schrik zag de oude vos
haar kind meevoeren. Daneven
plotseling als onverwacht dreunde een
schot, vele malen weerkaatst tegen de
bergwanden en onze Reineke daalde
langzaam en veilig als aan een val
scherm naar de vertrouwde aarde te-
rug. HIJ voelde de greep in zijn rug
verslappen. Zodra zijn kleine poten de
grond weer raakten wrong hij zich los,
Aan de vele goede oplossingen die
binnen zijn gekomen was wel te mer
ken dat het raadsel van de vorige week
niet te moeilijk' is geweest.
De woorden waren: 1. geweer; 2.
roos; 3. October; 4. Nederland (Noorwe
gen werd ook goed gerekend); 5. Iet; 6.
nest; 7 gieter (grasschaar)8. ezel;-9.
naald (ook naaimachine werd goed ge
rekend).
De eerste letters vormden dus de
plaatsnaam GRONINGEN.
Nu volgen dan v/eer de gelukkigen
van deze week:
Marietje Tromp, Meerstraat 32, Be
verwijk.
Tanny Ekkebus, Callantsogervaart 14,
Julianadorp.
Ella de Vries, (elf jaar) Benning-
broek B 63.
Dieuwie Waiboer (10 jaar) Kleiweg 5,
Anna Paulowna.
Dineke Dreeuws (elf jaar), Kenne-
merstraatweg 139, Alkmaar.
Het waren deze week allemaal meis
jes. Zij krijgen de prijzen zo spoedig
mogelijk toegezonden.
.."J?"1 ,'ou de tuin te leiden," zei
bij dat kaartjesloket staan en mijn hel
de hoof(istad weg te lokke
de lucht 8 dtogen' dat we voor geer
t-v van zult krijgen."
haalde zijn schouders
is 'tnn.iL beroeP." zei hij, „waarin
Ik wil <y pe Bovendien onderschat
miin tnwf8 toegeven> dat je een uit:
laten w aIs reporter ook niet ov
laten we samenwerken."
en"ikvn„Z-ei insPeeteur, „ik zal jt
heden n^t. Wel wiUen helpen, ms
wil -7 - engen. Laten we een afsr
maar5 d f" Wat Je er nog niet van Pub
houden. je me °°k plechtig
"^■Proken!" riep de reporter v
dit vertellen. Je weet, dat ik h,
t ze een gewoon mens meer durven 1
W,t^en We!' dat ik ze niet °P het
P' "aar ga je naar toe?"
„Naar Rotterdam."
Oe journalist keek zijn vriend een
