Di ZWAKTI SCHADUW
Temidden der bouquetten
riNSE
Als straks PU ®@H>§T komt,
wordt de jeugd weer ingeschakeld
Schortjes zonder punten
J
SAMAPIRIN
voorheen I bouw van een" arbeidsbureau en voor
Maar anders dan
leen
De vliegramp op't Ierse
vliegveld Shannon
f Voor de Vrouw 1
SAWYER Amerikaans
minister van Handel?
Betuwse weeide achter Hoorn
900 Militairen
repatrieerden
rte/pi altijd
(Van onze speciale verslaggever)
Reeds ligt een teer groen waas over de bouwakkers, dat snel op zal schie
ten en weer vrucht gaat dragen en als straks in het hartje van de zomer
de zon het graan heeft geel gekleurd en de aren onder het gewicht der
korrels naar de aarde buigen, zullen er weer vele handen nodig zijn om de
kostbare oogst op tijd te bergen. Op andere velden ziet men hoe de man
nen de poters aan de aarde toevertrouwen en straks zal het ook op de
aardappellanden druk werk worden, vooral om de voor export bestemde
pootaardappelen vóór de juiste datum uit de grond te krijgen.
Deze sluitingsdatum geldt niet voor
hen, die zich vrijwillig individueel
willen aanmelden bij de afdeling land-
Om on de hoogtijdagen van de oogst
in de behoefte aan arbeidskrachten te
voorzien, werd gedurende de naoor
logse jaren een beroep gedaan op vrij
willigers, die voor een groot deel be
stonden uit scholieren. Er deed zich
echter een verschijnsel voor, dat
zeel nadelig werd voor de gewone
landarbeider en mensen uit de DUW.
Het Bureau Oogstvoorziening ontstond
n.l. en ging bemiddeling verlenen tus
sen de z.g. oogstvrijwilligers en de
boeren. Zij hield daarbij ternauwer
nood contact met de arbeidsbureaux,
die natuurlijk ook in deze richting
werkten. Men kreeg daardoor een
tweetal instituten, die naast en dik
wijls langs elkaar heen werkten >met
vele betreurenswaardige gevolgen.
De gewone seizoenarbeider kwam
op sommige plaatsen niet meer aan
bod. Hij moest weer in de DUW wor
den geplaatst of bij sluiting daarvan
moest hem de overbruggingssteun wor
den- uitgekeerd. De oogstvrijwilligers,
uit de aard der zaak minder produc
tieve krachten dan de meestal gerou
tineerde seizoenwerkers, kregen ver
strekkende vergoedingen. Men kan ge
makkelijk nagaan, dat een en ander
met enorme bedragen gepaard ging,
terwijl dit bij een juiste organisatie
met veel minder toe zou kunnen.
Begrijpelijkerwijs is tegen deze gang
van zaken door de Arbeidsbureaux
terdege geprotesteerd, terwijl ook dooi
de pers verscheidene malen de vinger
op de wonde plek werd gelegd.
NIEUWE ORGANISATIEVORM.
Er ip thans een nieuwe regeling ge
troffen op initiatief van de Stichting
van de Landbouw, waardoor samen
werking der bemiddeling verlenende
organen wordt gegarandeerd en dus
de mogelijkheid groot is dat vele fou
ten uit'voorgaande jaren ditmaal zul
len worden voorkomen. Er zijn n.l.
Provinciale Commissies van de Stich
ting v. d. Landbouw ingesteld, waarin
iilting hebben: vertegenwoordigers van
deze stichting, van het Bureau Oogst
voorziening en afdeling landbouw dei-
Gewestelijke Arbeidsbureaux. Er kan
dus nu een lijn gevolgd worden, waar
door het niet meer kan gebeuren dat
vrije arbeiders zonder werk raken
door inschakeling van vrijwilligers.
JONGEREN ZULLEN WELKOM ZIJN
Natuurlijk zullen de vrijwilligers
weer van harte welkom zijn. Hun
hulp op de hoogtepunten van 't oogst-
serzoen is nog onontbeerlijk en wordt
door de boeren voor 't overgrote deel
zeer gewaardeerd. Zo waren er om 'n
voorbeeld te noemen leerlingen van 'n
ULO-school die gezamenlijk per dag
vijf- a zeshonderd meter aardapeliand
rooiden voor een prijs van f 1.50 per
meter. Zij gingen met een aardig va-
cantiecentje naar huis toe.
De jongeren, zullen bijeengebracht
worden in katópen, die gehouden zul
len worden telkens voor veertien da
gen en wel van Maandag 19 tot Zater
dag 31 Juli, van 26 Juli tot 7 Augus
tus en van 2 tot 14 Augustus. De jon
gens moeten 16-23 jaar zijn, de meis
jes 18-23 jaar. Alle deelnemenden zul
len vooraf gratis worden gekeurd voor
zware arbeid. Er wordt gewerkt in z.g.
stukloon. Er kan een behoorlijk be
drag worden verdiend; bij regen wordt
echter geen vergoeding uitbetaald.
Het verdiende bedrag wordt zonder
aftrek uitbetaald, terwijl de reiskosten
van het verzamelpunt voor rekening
van het Rijk zijn. Voeding en huis
vesting is geheel gratis.
Jongeren, die lid zijn van jeugdorga
nisaties moeten zich aanmelden bij het
secretariaat van hun organisatie. De
termijn van aanmelding sluit op 5
Mei. Opgave dient echter zo spoedig
mogelijk te geschieden.
scholen, die zich ook tot de afdeling
landbouw kunnen wenden.
Voor de kampen zijn kampleiders
en assistenten nodig, die niet aan het
oogstwerk zelf zullen deelnemen en
een vast bedrag als vergoeding ont
vangen. Aan hen is de zorg toever
trouwd voor de ontwikkeling en ont
spanning van de kampbewoners gedu
rende de vrije uren.
Dus jongeren, meldt je aan. Je doet
er een goede daad mee en kunt eens
kennis maken met andere arbeid op
een wijze, die ons inziens zeer aan
trekkelijk is. Wij hopen van harte
dat zó georganiseerd, de hulp bij de
oogst 1948 een succes zal worden.
De rokende resten van het grote
Amerikaanse vliegtuig, dat bij
Shannon in Ierland neerstortte.
Slechts één man bleef ongedeerd,
dertig personen werden gedood.
maal de lengte). Neemt u de onderkant
rond, maak dan ook ronde zakjes.
Het figuurnaadje in de taille is 16 cm
lang en in het midden l'/t cm breed.
De schouderbanden, 65 x 4 cm, worden
aan het eind toegespitst en van een
knoopsgat voorzien. Het knoopje is op
het knippatroon aangegeven. De schort
banden zijn 70 x 4 cm. Sluit het schort
precies op de taille, dan kunt u in plaats
yan banden een knoop en lusje aan
naaien.
Op dit thema zijn nog vele variaties
mogelijk, maar we moeten iets aan u
zelf overlaten, vindt u ook niet?
President Truman heeft Charles
Sawyer, voormalig ambassadeur in
België en thans advocaat te Cincinnati,
verzocht de functie van minister van
Handel der Verenigde Staten op zich
te nemen, welke post vacant is ge
worden door de benoeming van Ave-
ï-ell Hamman tot „reizend ambassa
deur" van het E.R.P.
Men verwacht, dat Sawyer spoedig
zal beslissen. Hij is 61 jaar. Van 1933
tot 1934 was hij plaatsvervangend gou
verneur van de staat Ohio en in 1938
stond hij (democratisch) candidaat
voor het gouverneurschap.
Een oude zomerjurk of een overge
schoten lapje levert het materiaal voor
deze gezellige schortjes. U ziet hierbij,
dat u ook tweeërlei stof kunt gebrui
ken, desnoods maakt u langs de onder
kant nog een afstekende rand.
Wilt u het extra fleurig hebben dan
naait u ingerimpelde strookjes mee
Gisteren is de „Sloterdijk" met 931
repatriërende militairen uit Indonesië
aan boord, aan de Lloydkade te Rotter
dam gearriveerd. Het Wilhelmus weer
klonk en generaal-majoor A. H. Nij-
hoff, directeur van het verkeerswezen,
sprak de mannen van de kade af na
mens de regering toe. Daarna gingen
de manschappen van boord. Het waren
cr 606 van de Kon. landmacht en de
luchtstrijdkrachten, 118 van de marine,
162 mariniers en 46 van het K.N.I.L. Ze
ontvingen zoals gewoonlijk ieder een
schaaltje fruit en werden ook voorts
goed verzorgd.
De „Sloterdijk" heeft er thans zijn
laatste reis opzitten als troepenschip.
Na te zijn omgebouwd, komt het schip
vermoedelijk weer in de geregelde
dienst op de New YorkJavalijn.
Als de lentefee haar toverstaf
zwaait en weiden en gaarden zich
sieren in bruiloftstooi, gaat de
trek der toeristen veelal naar de
Betuwe, de vruchtbare bat-ouwe,
gelegen tussen de grote stromen.
Velen zijn wellicht onbekend met
het feit, dat ook de provincie
Noord-Holland in het voorjaar en
kele streken kan aanwijzen,die
zjj het dan ook op bescheidener
schaal niet voor de Betuwse
weelde behoeven onder te doen.
En dan wijzen we in dit verband
vooral op de zogenaamde „Lange
Streek" met de ddrpentrits Schellink
hout, Oosterleek, Wijdenes, Hem en
Venhuizen, waar men volop kan ge
nieten van een zeldzame natuurweel-
de, als de vruchtbomen prijken in len-
tetpoi.
Onmiddellijk buiten Hoorn wordt 't
oog meteen al gestreefd door een
schilderachtig gezicht over het spiege
lende IJselmeer met de vissersschepen
rustig wiegend op de lichtdeinende
golven, waarboven zich de blauwe he
melkoepel welft in oneindige schoon
heid. Over het „Hoornse Hop" tekenen
zich wazig af de dorpkens aan Noord-
Hollands Oostkust.
Vóór ons glanzen de vruchtbare pol
ders een afwisseling van bouwakkers
met grazige weiden, waar nu eens 't
geel, dan weer meer rose nuances do
mineren: een weelde voor het oog.
In de Schellinkhouter hoek is vogel
leven rjjk vertegenwoordigd. Prachtige
staalblauwe woerden houden er de
wacht voor hun vrouwtjes, die ver
scholen toeven bij de broedplaatsen.
Gonzend zwenkt er de kievit door de
heldere lucht; nikkend met zijn kopje
stapt er de tureluur rond op z'n ver-
miljoenkleurige pootjes; luid roept er
de grutto z'n eigen naam.
HET LIEFLIJKE SCHELLINKHOUT
Rustig droomt er het lieflijke dorp
ken Schellinkhout, veilig beschut ach
ter de hoge zeewering, de roem van
ons voorgeslacht, 'n Schilderachtige
plaats Schellinkhout, dat in vroeger
tijd zelfs stedelijke rechten bezat.
Als een aal op het droge slingert de
smalle weg door het welvarende dorp:
een aaneenschakeling van weionder-
houden boerenhoeven en keurige tuin-
dersbedrijven.
Hiertussen rijen zich de grootste
boomgaarden aaneen. Enkele tientallen
jaren geleden was de veeteelt hier
overwegend, later is er de tuinbouw
meer tot ontwikkeling gekomen. Over
al langs de idyllische dorpswég strek
ken zich de weelderige „boogerds" uit
met een rijkdom van bouquetten.
Peren- en appelbomen in velerlei
soort gedijen uitstekend in de gezapi
ge Westfriese bodem;, het geurt om
u heen.
EEN SPROOKJE
Ook in het naburige Wijdenes en
Oosterleek rijzen de merendeels met
riet bedekte boerderijen als 'n sprook
je temidden van al die. bloesemweelde.
Hier richtte eeuwen geleden Floris V
het machtige slot Wijdenesse op, ten
einde de weerbarstige West-Friezen te
beteugelen. Reeds lang is deze trotse
burcht verdwenen, toch wijst men u
thans nog de plaats, waar ze eenmaal
verrees. Van hier voert de weg over
het gehucht „Elba", wat een aardi
ge naam naar het bekoorlijke Hem.
We zuilen geen vergelijkingen maken,
c!cch niemand zal willen ontkennen,
dat deze plaats in de bloeitijd onge
twijfeld een der schoonste dorpen van
de „Lange Streek" kan worden ge
noemd. Uit bouwkundig oogpunt ia
bijzonder merkwaardig het oude ge
meentehuis, een bouwwerk, dat volop
getuigenis aflegt van de kunstzin on
zer voorvaderen.
Tussen die weelde van bloesemende
bongerds leidt de weg naar het even
eens langgerekte dorp Venhuizen. Oor
spronkelijk moet de plaats Vennehui-
zen hebben geheten, waar de eenvou
dige, merendeels houten behuizingen
waren gebouwd op de „venne": de la
ge, moerassige grond. Eeuwen geleden
was het merendeels een zeevarend
dorp, waar de schepen bij „Ter Sluis",
ook thans nog als zodanig bekend, het
ruime sop kozen. In later jaren, toen
een degelijke bemaling de bodemge
steldheid verbeterde, heeft ook hier
de fruitteelt haar intrede gedaan. Ook
dit landelijke dorp is in de bloeitijd
een bezoek overwaard.
Langs het zogenaamde „Oosteinde*
leidt de weg naar de zeedijk, die over
Broekerhaven naar de historische ves
te Enkhuizen voert.
Zo biedt deze Zuidhoek van
Drechterland werkelijk veel
schoons en niemand zal dan ook
z'n uitstapje beklagen, wanneer
men in voorjaarstijd een tochtje
maakt door dit deel van de aloude
West-Friese landouwe. D.
NABIJ
EN VERRE
door Jan Dirk van Exter
CODvrlrht R.D.P.
Daar nadert de pantser-auto en de
inzittenden lachen grimmig als zij
vóór zich, op de weg de rookbommen
uiteen zien spatten.
„Ze zijn erin gelopen", grinnikt
de chauffeur. „Valt me werkelijk te
gen van die lui".
„Kom, kom, we hebben dat valle
tje veel te aardig opgesteld. Iedereen
zou daarin tippelen", antwoordt zijn
maat, terwijl hij alvast zijn machine
pistool te voorschijn haalt.
„Nou ik ben er anders niets ge
rust op", zucht nummer drie. „Ik
weet het niet, maar ik heb een ang
stig voorgevoel. Ik zal blij zijn. als
ik hier heelhuids uit vandaan kom".
„Kom, makker, je bent wat zenuw
achtig de laatste tijd. Je moest maar
eens een weekie vacantie nemen na
ail. karwei".
„Reken maar. Als ik de kans
krijg.
„Hè kerel, hou op met je gemier.
Het is maar goed dat de baas je niet
hoort".
„Dat is het zeker. De Rat houdt niet
van bangerds!"
Maar de Rat heeft het druk op het
ogenblik. Angstvallig' houdt hij de
weg achter zich in het oog, of hij
nog geen rook ziet opstijgen.
„Wat duurt het lang, zouden die
kerels lont geroken hebben?" mom
pelt hij ongeduldig. Maar ~9an ziet
hij plotseling boven het geboomte
een zware rookkolom opstijgen.
Zijn gezicht vertoont een triomfan
telijk lachje.
„Het spel gaat beginnen jongens!"
Fatty lacht vrolijk, maar het gezicht
van Knijp-oog staat somber.
Meteen draait de personenwagen
en keert terug op de weg, die het net
afgelegd heeft.
Hoofdpijn - Kiespijn Zenuwpijn
xm Op het emplace-
V AN NABIJ ment van 't Staat -
spoorstation te Den
Haag is een 62-
jarige hoofdop
zichter der Ned.
Spoorwegen door een rangerende loco
motief overreden. Het slachtoffer was
op slag dood. xDe prijs van kris-
talsoda is herzien en mag met ingang
van 27 April 1948 voor de verbruiker
f 0.18 per kg bedragen. In fabrieks-
verpakking zijn de verbruikersprijzen
f 0.22 -per kg-pak, f 0.12 per 500 gr.-pak
en f 0.06 per 250 gr.-pak. De prijs moet
dan op de verpakking zijn vermeid.
xOp Dinsdag 27 April zullen de
93-jarige Egbert Veen en de 92-jarige
Jantje van der Heide in Zuidveen bij
Steenwijk de dag herdenken, dat zij
vóór 70 jaren in het huwelijk traden.
De beide oudjes, die nog een goede ge
zondheid genieten, zullen op die dag
door hun dorpsgenoten gehuldigd wor
den. xDe politie te Deventer heeft
de 47-jarige J. aldaar in hechtenis ge
nomen, die beschuldigd wordt van éen
poging tot zware mishandeling door
zijn echtgenote met een mes te lijf te
gaan. De man is ter beschikking van
de justitie te Zwolle gesteld. x— Vol
gens diplomatieke functionarissen te
Washington hebben troepen van Nica
ragua enkele strategische punten in
Costa Rica in de buurt van de Nicara
guaanse grens bezet „ten einde Nicara
gua te beschermen tegen een invasie
van troepen uit Costa Rica". xEx-
koning Michael van Roemenië is vorige
week met zijn moeder per vliegtuig 'n
Genève aangekomen. Hij zal tijdelijk in
Lausanne vertoeven. xDe Britse
autoriteiten hebben de binnenvaart
door de Sovjet-zóne stil gelegd en bij
de Sovjet-autoriteiten geprotesteerd
tegen/het invoeren van nieuwe voor
schriften voor dit vervoer. xDe
Duitse politie heeft 105 personen gear
resteerd, die de treinen aan de Beierse
grens plunderden. Er zijn grote hoe
veelheden goederen gestolen.
,,;Vlet inspecteur Oliemans, zegt U? Ja, met inspecteur Beekman uit Am
sterdam. Ik ben hier ten huize van een zekere meneer Harting, directeur
van de verzekeringsmaatschappij „De Eerste Rotterdamse combinatie". O,
kennen jullie die wel. Prachtig. Kunnen jullie direct hier komen? Als je zelf
niet kunt stuur dan een van je mannetjes. Ik heb hier iemand, die ik in het
oog moet houden. Ja, dank je."
Hij legde de hoorn neer en keek de man aan, de hand op de kolf van de
revolver, die hij voor zich gelegd had.
„Dat zaakje zal je duur te staan komen," verzekerde de directeur met
een van woede vertrokken gezicht.
„Uw gedrag is van die aard, dat ik volkomen gerechtigd ben U te arres
teren, mijnheer. U zult alle gelegenheid krijgen Uw optreden te verklaren.
Een bof, dat we zo dicht bij het hoofdbureau zitten.'
„Wie kan ik aandienen, heren?" informeerde het roodharige klerkje, toen
twee politiemannen in zijn kantoortje waren gestapt.
Ze gaven hem geen antwoord en stonden een ogenblik later in het privé-
kantoor van zijn chef, die na een korte opheldering' van de zijde van
inspecteur Beekman, als een volkomen willoze arrestant tussen hen instapte
en in een voor het huis wachtende politie-auto verdween.
Precies twaalt uur die morgen helde inspecteur Beekman hotei „Atlantic"
op met het verzoek meneer Van den Berg uit Amsterdam aan de telefoon
te willen roepen.
„Kom vanavond om acht uur op mijn kamer, Leo," zei hij. „Ik kan helaas
niet met je lunchen en ik kan ook niet met je terug reizen, want we gaan
met z'n drieën en bij dat gezelschap kunnen we op 't ogenblik niemand
anders gebruiken."
„Is nummero twee de man waar ik je vanmorgen gebracht heb?" viste
de reporter.
„Alle hulde voor je schitterend combinatievermogen, beste kerel," zei de
inspecteur.
„En de derde?"
„Dat is meneer Knol, brigadier bij de Rotterdamse recherche, maar die
zal je wel niet interesseren, want die ken je toch niet. Tót vanavond, Leo
en eet smakelijk in het vooruitzicht, dat ik je heel wat te vertellen zal
hebben."
HOOFDDSTUK XI.
De Rat in de val.
De zon scheen door de hoge ramen van het bureau van de politie
commissaris. die breeduit achter zijn schrijftafel zat en.een pijp rookte.
Links van hem, aan een met paperassen volgeladentafel, zat inspecteur
Beekman, die een bloc note voor zich had en met een propje uit de papier
mand zijn vulpen atveegde. Dicht bij het raam had1 hoofdinspecteur Corne
lissen van de Centrale Recherche plaats genomen. Hij rokte een dikke sigaar
en blies rookwolken voor zich uit, die in de schuin binnenvallende zonne
stralen uiteenrafelden en in flarden naar het plafond stegen.
In het midden van de kamer stond een stoel, zóó precies in het midden
dat het duidelijk was, dat die er opzettelijk neergezet was voor een bezoe
ker, die van alle kanten bekeken moest kunnen worden.
Commissaris Vonkenbcrg belde en een brigadier opende na een klopje de
deur.
„Breng die kereld uit cel twee hier," gelastte de commissaris.
Hij keek nieuwsgierig naar het gore mannetje, dat even later naar de
stoel geleid werd.
„ZaJ ik bij hem blijven?" vroeg de brigadier.
„Niet nodig," zei de commissaris glimlachend. „We zijn niet bang van
hem en ontsnappen kan hij hier toch niet."
De brigadier verliet het vertrek en de politiemannen keken een ogenblik
■naar de arrestant, die inspecteur Beekman de naam „Rat" had gegeven.
Zjjn gezicht was, nu hg zich in twee dagen niet geschoren had, door een
vuile stoppelbaard omgeven, zijn oogjes traanden, de ongekamde haren
hingen siordig over het smalle voorhoofd. De scherpe neus en de spitse kin
waartussen zijn bloedloze lippen nauwelijks zichtbaar waren en zijn nerveuse
bewegingen wekten inderdaad de indruk van een rat, die in de val is gelopen
en geen kans ziet er weer uit te komen.
„En, meneer Harting," vroeg de commissaris gewild vriendelijk, „we
hebben U „volop tijd gegeven U enige dingen te herinneren, die U bij ons
eerste onderhoud blijkbaar ontschoten waren. Weet U nu al waar U bij Uw
laatste bezoek aan deze stad 's avonds vertoefd heeft?"
„Wat ik weet, meneer," viel het mannetje uit, „wat ik pertinent weet, dat
is, dat ik tegen de politie een kiacht zal indienen wegens «vederrechterlijke
vrijheidsberoving. Ik zal mij persoonlijk tot de minister van Justitie wenden
en ik hoop van ganser harte, dat het U alle drie Uw betrekking zal kosten."
De commissaris Jegde zijn vingertoppen tegen elkaar en keek de arrestant
een beetje verwijtend aan.
„Kijk eens aan," zei hij, is dat het enige resultaat van al Uw overpein
zingen? En nu had ik juist zo'n hoop, dat U op het punt stond een beken
tenis af te leggen."
De Rat liet een schor lachje horen. „Een bekentenis, dat ik op die onge
luksavond in Amsterdam geweest ben," zei hij. „Maar dat heb ik U immers
al verteld! Is het misschien strafbaar, dat ik mij niet precies kan herinneren
waar ik die avond geweest ben? Ik lijd aan geheugenzwakte. Als U mijn
huisarts opbelt
„Niet nodig, mijnheer," zei de commissaris schamper. „We kunnen bet
hier best zonder huisarts. Nog twee dagen in het cachot en ik wil wedden,
dat Uw hoofd veej helderder is geworden. Trouwens, ik geloof, dat de kuur,
welke U hier door maakt Uw kwaal al beduidend genezen heeft. Laten we
de proef eens nemen. Met welke trein is U in Amsterdam gekomen?"
„Ongeveer zeven uur," zei het mannetje onwrilig.
„Prachtig. En waar is U toen naar toe gegaan?"
„Ikik heb een beetje rondgelopen en op het Damrak een glaasje bier
gedronken."
„Heeft U iemand gezien, die U kent?"
,,Ik ken hier heël weinig mensen."
(Wordt vervolgd)
f
