De Wilde organiseert stoottroepen
voor de invasie
c
ZWARTf SCHADUW
D
Tweemaal een comedie om het
vertrouwen te behouden
Berichten van
Radio-Oranje
doen de rest
Achier de schermen
van de Oorlog
i
Van nabij
EElaTKNOElELS
Wij
ZUINIG MET
BENZINE
BETEKENT DEVIEZEN
VERDIENEN
CCHBEIEDER wordt in de eerste
week van Maart 194S door een
vreemde onrust gejaagd. De slag, die
hij met Van der Waals voorbereidt,
is zó groot, dat het hem tot aan zijn
stervensuur zal spijten als hij mis
lukt. Steeds weer vraagt hy zich af:
loopt Van der Waals niet in de ga
ten? Krijgen de Nederlandse illega
len geen verdenking? Kees Dutilh is
gevangen en Anton was de laatste
contactman. Pahud de Mortanges en
zijn mannen zijn gevangen en An
ton was de laatste contactman. En
zulke gevallen zijn er vele. Dat moet
avgwaan wekken. Dat moet vandaag
of morgen mis lopen. Aan de mens
Van der Waals Is niet veel verbeurd,
maar zolang hjj voor de spionnage
van waarde is, moet hij ln leven biy-
XXVI
Schreieder is onrustig. Hij staat
voor het grootste succes van zijn car
rière en het slagen daarvan hangt af
van het vertrouwen dat Vorrink en
de zijnen in Van der Waals stellen.
Dat vertrouwen moet een nieuwe in
jectie hebben, zegt de S.D.-chef tot
zichzelf. En hij bespreekt het met
Anton, rustig en overwogen. Er moet
een comedie worden opgevoerd! Een
comedie met „de agent De Wilde".
Anton wandelt de laatste weken
vaak met de dttfchter van een Am
sterdamse illegale werker. Wat is
beter camouflage voor een Engels
agent, dan dat hij de rol van ver
loofde jongeman speelt, die op ge
zette tijden zijn meisje haalt? Dat
meisje wordt enige malen genoemd
in het gesprek, dat Schreieder en
Van der Waals voeren.
Op 10 Maart 1943 maakt Van der
Waals in gezelschap van deze jonge
dame een wandeling door Amster
dam. Druk pratend stappen ze voort:
twee elegante jongelui, die zich ver
heugen om het voorjaar, dat de
knoppen der bomen aan de oude
grachten ontluiken doet. Onderweg
vertelt De Wilde, dat hy op het Mu
seumplein een afspraak heeft die hij
niet vertrouwt. Maar hij is gewa
pend! Op het hoekje moet het meisje
even wachten.
Het volgende ogenblik is het
Museumplein het toneel van een
wilde vechtpartij. Uit een auto
springt een S.D.-er, die de agent
De Wilde aanvalt; er wordt ge
schoten, er wordt geschreeuwd,
er ontstaat een hevige worste
ling. Maar de jonge held De
Wilde komt levend te voorschijn.
Overal van de S.D.!, hijgt
hij tot het dodelijk verschrikte
meisje. En ten overstaan van zijn
illegale vrienden doet hjj een
omstandig verhaal van het
schrikkeiijk gebeuren. Hij is
langs het ranaje van de dood
gegaan. De komende weken
draagt hjj zijn arm jn een ver
band.
Als het n?eisje de volgende mor
gen ,met typische vrouwelijke
nieuwsgierigheid de plaats van de
worsteling bezoekt, vindt ze patroon
hulzen. Remington-patronen! Uit de
revolver van De Wilde! Inderdaad
hij heeft zich dapper verdedigd. Deze
jongen is een held van het verzet.
Schreieder doet er nog een schepje
op en Iaat in de Amsterdamse kran
ten van 11 Maart 1943 een bericht
plaatsen over de schietpartij, die op
het Museumplein heeft plaats ge
vonden tussen de leden van de Duitse
politie en een Nederlands misdadiger.
De comedie is geslaagd.
Van der Waals genigt méér ver
trouwen in de illegale kring en meer
aanzien dan ooit tevoren.
£N VAN DER WAALS speelt zjjn
verradersrol weer uitmuntend.
Meer en meer dringt hjj zich, als „de
Engelse agent De Wilde", in de groep
Vorrink en het Nationale Comité In.
Niet slechts verrader is hjj óók
provocateur. In de eerste helft van
Maart komt hij naar Amsterdam met
een belangrijke mededeling.
Engeland verzoekt draadloos in
Nederland een aantal stoottroepen op
te stellen, met het oog op de komen
de invasie!, zegt hij met geagiteerde
stem tot Van Looi.
En dan zet hij uiteen, wat er volgens
Londen moet gebeuren. Er moeten
groepen worden gevormd van vijf of
zes mannen, die gewend zijn met wa
pens om te gaan. Geen mee-lopertjes,
alléén maar keiharde geoefende kerels
die wat durven. Die moeten permanent
in s&at van alarm gehouden worden.
En op het eerste sein, dat Engeland
geeft, moeten zij zich naar bruggen en
spoorlijnen langs de Nederlandse grens
begeven. Er komen springstoffen en
stenguns, revolvers en munitie uit de
lucht vallen. Londen heeft 't beloofd,
liegt Van der Waals. En als dan op een
nacht de invasie begint, zullen de stoot-
troepers bruggen en spoorrails aan de
grens laten springen, waardoor de aan
voer van versterkingen uit Duitsland
wordt voorkomen en waardoor de Duit
se troepen in Nederland als ratten in de
val zullen zitten.
Dit is „het plan van Londen", zoals
de agent De Wilde het bij elkaar liegt.
En dat plan 'moet worden uitgevoerd
door het Nationale Comité en de groep-
Vorrink.
Van Looi bespreekt de zaak met Vor
rink. Hoe legt men in korte tijd en on
der de ogén van de Duitsers een klein
legertje stoottroepen langs de grens?
Hoe doet men zoiets? Waar haalt men
de geoefende mannen vandaan; hoe
brengt men hen onder dak in de buurt
van het toekomstige actieterrein?
Ik heb een idee, zegt Vorrink. Ga'
naar burgemeester Ritmeester in Den
Helder. Die knapt het op.
Waarmee kan ik u van dienst zijn?
vraagt de heer Ritmeester als Van Looi
de volgende morgen zijn kamer binnen
stapt.
Met geoefende stoottroepen, zegt
Van Looi. Een .verzoek van Londen met
het oog op de komende invasie. Zo-en-
zo moet het gebeuren.
Ge kunt op me rekenen, zegt de
burgemeester. En Van Looi weet dat
deze man woord houdt. De stoottroepers
zullen er zijn. Geoefende mannen, be
wapend met Engels materiaal. Wat Ne
derland betreft kan de invasie begin
nen.
En Anton reist naar Amsterdam met
grote koffers. Hij sjouwt met stenguns
en moderne plastic-springstoffen; hij
loopt met a'ctetassen vol Amerikaanse
„Property"-revolvers; hü demonstreert
de magneten, waarmee de nieuwe
springstof r :n ijzeren brugdragers
wordt bevestigd; hij laat de nieuwste
tüd-ontstekers zien, die men bij zich
draagt in de vorm van een vulpotlood.
Prachtig materiaal het nieuwste, het
beste en.alles per parachute aan de
S.D. geleverd door Londen, als gevolg
van het funeste radiospel, waarvan eens
een S.D.-er tot Schreieder gezegd heeft:
Loop er mee naar de Noordpool!
In Amsterdam is men verrukt, al
houdt men z'n hart vast vanwege de
nonchalance, waarmee De Wilde met
deze koffers vol oorlogsmateriaal om
gaat. Hij reis met voorraden revolvers
alsof het oude kranten zün. Deze ipan
kent geen vrees. En deze man, die de
verbinding met Londen heeft, mag zeg
gen, wat er gebeuren moet. En dat doet
hij dan ook. Hij geeft Van Looi nauw
keurig de plaatsen aan, waar Londen
de stoottroepen wil zien opgesteld. En
Van Looi en anderen trekken het land
in, zoeken contacten met de illegaliteit
en vinden mensen, die het kleine, her
rezen Nederlandse leger een week wil
len herbergen. Zo komt de organisatie
tot stand, die bestemd is om de eerste
stoot op te vangen als het uur van de
bevrijding slaat.
MOOS VORRINK VERTROUWT de
agent De Wilde volkomen. Talrijke
keren heeft De Wilde reeds dagen te
voren gezegd, welke berichten radio-
Oranje voor ieder hoorbaar zal omroe
pen. Nu eens komt het bericht „Schaat
senrijder, schaatsenrijder!", dan weer
„Het huis met de groene luiken". De
ondertekening van de brief gan Meyer
Sluizer is goed doorgekomen. De beves
tiging van de ontvangst der telegram
men van Vorrink is goed doorgekomen.
Toen Van Tijen aankwam is het afge
sproken bericht omgeroepen. Alles
klopt schitterend; de agent Anton de
Wilde heeft uitstekende verbindingen
met de regering in Londen. Wat wil
men meert
Daarom wordt Van der Waals letter
lijk volgestopt met schriftelijke en
mondelinge mededelingen: namen, fei
ten, ambtelijke rapporten van departe
menten, berichten van de Joodse Raad,
verhandelingen over politieke, economi
sche en militaire vraagstukken. Alles is
bestemd voor Londen, maar Van der
Waals brengt het naar de S.D.
Het spionnagemateriaal hoopt zich
op: de Duitse verdedigingswerken Van
Hoek van Holland, de radarinstallaties
ln de Peel, vliegvelden, fabrieken en
bijzondere gebouwen komen, gefotogra
feerd en van een beschrijving voorzien,
via Van der Waals op de tafel van
Schreieder terecht.
De Krimlnal-Kommissar is zeer te
vreden. HQ noemt Van der Waals zijn
Ringeltaube. Sommige S.D.-ers hebben
onder elkaar ee andere naam voor
hem bedacht: Ringelnatter, hetwelk
vertaald luidt: ringslang. Soms hebben
ook S.D.-ers gelijk!
'z
In 't nummer van Woensdag
De eerste April 1943
wordt een zwarte dag
voor het verzet.
j EN VERRE
Mussolini's ge
schenk aan Hitier,
een geschilderd al
taarstuk van Mui-
ger ter waarde van
125.000, zal naar
Italië worden teruggebracht. x
Shinwell, de Engelse minister van oor
log, heeft de afschaffing van de gummi
knuppel bevolen, voor zover deze nog
door ondervragingsofficieren Van het
Britse leger in Duitsland gebruikt wer
den. xIn het kader van de alge
mene bezuiniging bij de distributie-
dienst wordt in Noord-Brabant het aan
tal distributiekringen teruggebracht
van 22 op 9. De personeelsbezetting
wordt ingekrompen tot op 1/4 deel van
de maximale bezetting. x1100
Duitse scholieren, die met Pasen eind
examen deden, hebben zich laten in
schrijven om 3 tot 4 jaar in de steen
koolmijnen in het Ruhrgebied in de
leer te gaan. xVolgens een Japans
persbureau wijzen de volledige cijfers
van de in October gehouden volkstelling
uit, dat Japan 78.627.000 inwoners telb-
xTe Brunssum zou er door Lim
burgs thuisfront een feestavond gege
ven worden voor de uit Indië gedemo
biliseerde militairen. Deze avond kon
echter geen doorgang vinden, wegens
te weinig belangstelling van de kant
der militairen. xDe jonge groenten
beginnen naar de veilingen te stromen.
De verwachting voor de komende da
gen is, dat de winkelprijzen, dank zij
de grotere aanvoer van verschillende
producten als sla, rabarber en andijvie
zullen dalen.
49. .De tijger, die bij Pim, Pam en
Pom in de kooi is opgesloten, begrüpt
niet, waarom zij zich zo afzijdig hou
den. Hij voelt zich een beetje eenzaam
en wil een praatje met hen gaan ma
ken.
Maar Pim, Pam en Pom weten niet
wat ze beginnen moeten.
„Zeg eens Pim, wat moeten we doen?
Oh, ohoh ik ben zo bang. Ik wil
r.aar Moeder Woeffie toe". Pam huilt
van de schrik.
50. „We moeten hier uit. Eruit!!!"
roept Pom. „Oh, daar komt hij in on
ze richting. Direct zijn we er geweest".
Woest begint Pom aan de tralies te
rukken. „Vooruit help me. Sta daar
niet zo suf te kijken".
Wild rukken Pim en Pom aan de
tralies. Daar wijkt er één een beetje
en dit is genoeg voor de drie honden.
Met één sprong springen ze alle drie
de kooi uit.
De geschenkpakkatten
uit de V.S.
Verwacht wordt, dat als een der eer
ste punten op het program van het
bureau voor economische samenwer
king de portvrije verzending van ge
schenk-pakketten naar de landen van
het E.R.P. waarin door het plan-
Marshall wordt voorzien zal voorko
men. Zelfs met de hoge posttarieven
hebben de Amerikanen in 1947 ruim
180 millioen kg aan pakjes naar Europa
gezonden, dit is 16 maal het volume
van de pakketpost naar het buitenland
in 1939. Zodra de pakketten portvrij
kunnen worden verstuurd, zal het
volume nog toenemen.
Trouwdag werd rouwdag
De 70-jarige Hedvig Jungerson
uit Kopenhagen had £0 jaar ge
wacht op Morten Hvenegaard, met
wie zij verloofd was toen deze
naar Brazilië emigreerde- Einde
lijk zou het dan tot een huwelijk
komen, want Morten was een
welgestelde farmer geworden. De
wachtende bruid kon geen dag
uitstel meer verdragen en besprak
een plaats in een transatlantisch
vliegtuig, aldus de Daily Expr.
Tijdens de reis echter ontving zij
bericht, dat haar verloofde tijdens
een twist met een buurman, dood
gestoken was.
aan de grote teen.
Heeft U een eeltknobbel aan de grote
teen? Hier is een middel, dat de pijn
vgrjaagt, de ontsteking
opheft, de opzwelling
vermindert en de mis
vormde teen toestaat
zijn normale stand te
hernemen. Dit goede
middel de beroemde
I ranse „Dalet Balsem"
is nu ook weer in Ne
derland verkrijgbaar.
Vraagt Dalet-Balsem aan Uw Apotheker
ot Drogist, prijs 2.50 per tube. Mocht
U er niet tn slagen het te vinden,
schrijft dan aan Agentschap Internatio
naal Laboratorium afd. 11 te IJmuiden.
(Ingezonden Mededeling)
LUISTEREN
NAAR....
door Jan Dirk van Exter
CoDvricht B.D.P.
Maar niet alleen de Rat mikt zorg
vuldig! Ook vaijuit de pantser-auto
klinken met regelmatigheid de scho
ten. Het zicht is echter niet zo goed
door de nevelbanken, die nog steeds
tussen de bomen hangen.
„Wacht even makkers", zegt de
beste schutter van de drie inzitten
den. „Ik zal eens even uit dat luik
hierboven kruipen, dan heb ik een
beter overzicht".
En weer neemt hij de agenten in
het bos op de korrel. Met luid ge
kraak zakt een figuur tussen de tak
ken van het kreupelhout.
Maar de smokkelaar is toch
erg onvoorzichtig! Want de Lange
die een heel goed schutter is, heeft
al gauw dit prachtige doelwit ont
dekt en met een meesterschot schiet
hij de smokkelaar neer.
Met een gekreun laat deze zyn ma-
wel chine-pistool vallen en valt bovenop
zijn kameraden. Woedend over het
verlies van hun beste schutter schie
ten de beide anderen een regen van
kogels af. En een nieuw salvo wordt
door het geboomte gejaagd. Met een
vreselijk gevolg!
PROGRAMMA VOOR HEDENAVOND
HILVERSUM 1, 301
m. Nieuwsberichten
om 6, 8 en 11 uur
AVRO: 6,15 Tom
Erich (piano) 6,30
Nederlandse Strijd
krachten 7,00 Gra-
mofoonplaten 7,15
Harp en viool 7,15 Niwin-klanken
7.50 Wederopbouw 8,15 Avro's Bonte
Blnsdagavondtrein 9,30 Contact 10,15
Buitenlands overzicht 10,30 Nina Mil-
kina (piano) 11,15 Gramofoonplaten
HILVERSUM II, 415 m Nieuwsberichten
om 7, 8 en 11 uur KRO: 6,20 De Ronde
van Nederland RVU: 6,30 Hoogtijdagen
in het leven van plant en dier KRO.
7,15 De piano-concerten van Mozart 7,45
Katholieke jongeren 8,05 De gewone mai)
8,12 Cosi fan Tutte 10,45 Avondgebed
11,15 Gramofoonplaten
PROGRAMMA VOOR WOENSDAG
HILVERSUM I, 301 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA; 7,30
Orkesten van Jack Payn en Frankie Carle
8,18 Gramofoonplaten 8,50 Voor de
huisvrouw 9,00 Gramofoonplatep -~
VFRO: 10,00 Morgenwijding VARA: 10,20
Onze keuken 10,30 Als de stofzuiger
zwijgt 11,00 Gramofoonplaten 12,00
Orkest Carlo Carcassola 12,30 Weer-
praatje 12,33 Voor het platteland 12,38
Orgel (Johan Jong) 1,20 The Ramblers
1,50 Gramofoonplaten 2,00 Gesproken
portretten 2,15 Jeugdconcert 3,00 De
scheepsjongen van Bontekoe 3,20 Gra
mofoonplaten 3,30 De Roodborstjes
3,45 "De Regenboog 4.15 Vragen staat vrij
4,45 HetT stond in de krant 5,15 Om-
roep-Kamerlcoor 5,30 Maatschappelijk
werk 5,35 Omroep-Kamerorkest 6,15
Varavaria 6,20 De Ronde van Neder-
alnd 6,30 Nederlandse Strijdkrachten
7,00 Geleide economie 7,15 Piano en or.
gei VPRO: 7,30 Voor de jeugd 7,40
Jeugddienst 7,45 Lezen in de Bijbel
VARA: 8,15 Gramofoonplaten 8,55 Uit
Neeriands verleden 9,50 Tango-Rumba
orkest 10,25 Jan Corduwener 10,45
Israelietisch Paasfeest 11,15 Bruce Loeve
zingt 11,30 Nieuwe successen van over
de Oceaan
HILVERSUM II, 415 m. Nieuwsberichten
om 7, 8, 1, 7, 8 en 11 uür NCRV: 7,15
Reveille 7,45 Een woord voor de dag
- 8,15 Het Kleinkoor van de St. Eucebius-
kerk 8,30 Gramofoonplaten 9,00 Och
tendbezoek bij onze jonge zieken 9,30
Waterstanden 9,35 Symphonische mor
genconcerten 10,30 Morgendienst 11,03
Nat. Verbondsdag voor Meisjesverbond
12,15 Sangh en spel 12 30 Weeroverzicht
12,33 Sangh en spel 12,55 Het Prot-
testants Interkerkelijk Thuisfront 1,15
Cyclus: „Van Rameau tot Ravel" 1,55
Mollergata Skoles Gufte'Musikkorps
2,30 Gramofoonplaten 3,00 Orgelconcert
3,30 Bertha Lowey (sopraan) 4,00
Voor jeugdige postzegelverzamelaars
4,15 Voor onze jongens en meisjes 5,30'
Concertgebouw Koperkwartet 5,45
Vriendschap over zee 6,00 Onze Neder
landse koren en korpsen 6,30 Fluit en
hc»rp 7,15 Het nieuws uit Indonesië
7.30 Het actueel geluid 7,45 Engelse les
8,15 Leger èes Heils 9,30 Omroep
orkest 10,30 NCRV-kwartet 10,45
Avondoverdenking 11,15 Bespeling van
het 3-klaviers pijporgel 11,35 Gramo
foonplaten
39)
„Hoe kon U zulke dingen zeggen!" riep mevrouw Jaarsma hoofdschud
den. „Maar misschien komt het door Uw omgeving. Nu ik hier geweest
ben, kan ik me dat best begrijpen. Ik heb eens een dienstbode gehad, die
een gouden broche gestolen had, maar latei bleek, dat het milieu waaruit ze
was voortgekomen
De ogen van de commissaris werden rond van verbazing. Zijn wangen
begonnen een min ot meer paarse tint te krygen, maar de hoofdinspecteur
voorjttvam een nieuwe uitbarsting door mevrouw Jaarsma te verzoeker
plaats te willen nemen.
„Kijkt U deze man eens aan, mevrouw," zei hij. „Kunt U zich herinneren
dat U hem wel eens meer heeft gezien?"
„Ja zeker," zei mevrouw Jaarsma naar de kellner kijkend „Als ik me
goed herinner was hij zo'n beetje portier bij meneer De Wit, ik oedoei op die
vreselijke avond, toen ze daar die tandarts vermoord hebben Niet dat ik
over het algemeen medelijden met tandartsen heb. Daarvoor hebben die
kerels met hun martelwerktuigen me te veel pijn gedaan, maar een
moord
„U moet niet naar mij kijken, maar naar hem!
woordigd.
„Wat een onbeschaamde man," zei mevrouw Jaarsma klagend „Ik heb
hem toen ik weg ging, nog een gulden gegeven ik gelooi nooit, de' hij daar
een nuttig gebruik van gemaakt heeft Ik was eens bij een neef van m»
gelogeerd en. Och kijk daar zit m teer Beekman!"
„Mevrouw," zei de hoofdinspecteur ongeduldig, „de bedoeling is, dat U
riep de kellner veront
naar deze man zult kijken. Hier, deze, die ftiidden in de kamer zit."
Mevrouw Jaarsma wendde haar blikken naar de Rat en nam hem enige
ogenblikken belangstellend op.
„Kent U hem,, mevrouw?"
De magere gestalte van mevrouw Jaarsma scheen nog langer en statiger
te worden.
„Denkt U misschien, dat dergelijke....,, hmheren tot mijn kennissen
behorfen. Of bedoelt U te vragen of ik deze man wel eens meer gezien,heb?
„Ja, natuurlijk," baste de commissaris.
Mevrouw Jaarsma keek hem een beetje medelijdend aan.
„Heeft U altijd zo'n blafstem gehad, mijnheer. Neemt U me niet kwalijk,
maar Uw naam kan ik mij niet meer herinneren. Maken Uw ouders het nog
goed, mieneer Beekman?"
„Best, mevrouw, dank U," zei de inspecteur.
„Uw lieve moeder had wat last van rheuma, Gaat dat al weer wat
beter?
Inspecteur Beekman knikte. Hij keek eens naar zijn chef die blijkbaar op
het punt was iets heel onwellevends te zeggen, maar de hoofdinspecteur was
opgestaan en had zich tussen de getuige en de beide politiemannen ga-
plaatst, zodat mevrouw Jaarsma wel' gedwongen was naa de Rat te kijken
„Kunt U zich herinneren, mevrouw, dat.U deze man wel- eens meer gezien
neeft?"
„Een oroer van myn vader
„Is hij een broer van Uw vacjer?" vroeg de heer Cornelissep verbaasd.
Mevrouw Jaarsma keek de hoofdinspecteur aan of zij zich dodelijk bele
digd gevoelde.
„Wat een impertinente veronderstelling," zei ze zuchtend. „Een broer van
mijn vader kreeg eens een mannetje aan de deur, dat met muizenvallen
ventte. Veertig jaar later zag hij datzelfde mannetje in een heel andere
stad en hij h"ikende hem onmiddellijk. Dat zit in onze familie. Ik bedoel
dat wji nocct een gori.'ht vergeten, dat wij eenmaal gezien h< bben."
De br-'-Mu *eur he ide vcrii-ht 'idem.
„Mnn- dat is prachtig," ze' hy Du li herinnert zich
„Dit m. verteld nTevr; uw Jaarsma, „stond in de gang van
meneer De Wit, ik bedoel van het huis van meneer De Wit met deze man
te praten. Ze keerde zich naar de kellner, die bevestigend knikte!
„Weet U dat zeker, mevrouw?" vroeg de commissaris.
„Beste man," zei mevrouw Jaarsma, „het ligt misschien in de aard van
Uw betreurenswaardig beroep, dat U altijd aan de waarheid twijfelt. U
schijnt niet te weten, dat het nog nooit voorgekomen is, dat een van myn
familieleden op een leugen betrapt is."
De commissaris haalde schamper zyn brede schouders op.
„Je kunt liegen zonder betrapt te worden," zei htj nijdig.
Mevrouw Jaarsma wierp hem een vernietigende blik toe en wendde zich
naar de deur.
„Me dunkt, dat we dit onderhoud nu wel als geëindigd kunnen beschou
wen," zei ze hautain.
„Om de drommel niet!" riep de commissaris.
„Mevrouw," zei de hoofdinspecteur haastig. „Wilt U my persoonlek een
genoegen doen?"
„Voor zover ik kan nagaan bestaat daartoe geen enkele verplichting," zei
mevrouw Jaarsma. „Ik ken U niet eens."
„Maar U kent toch inspecteur Beekfnan, mevrouw?"
„Een charmante jonge man," zei mevrouw Jaarsma. „Wat jammer, dat hij
in een dergelijk milieuIk kan me niet begrijpen hoe iemand er iets
vooi* kan voelen de hele dag in een gebouw door te brengen met allerlei
geboefte."
„Pas op uw woorden, mevrouw," waarschuwde de commissaris grimmig.
„O, maar ik heb 't toch zeker helemaal niet over U," zei mevrouw
Jaarsma. „Weet U ook hoe het met juffrouw De Wit gaat, meneer Beek
man? Ik had ze al lang eens moeten bezoeken, maar ik vind het zo vreselyk
griezelig.. Dat die mensen nooit eens iemand laten komen om dat ongedierte
te bestrijden."
„Ongedierte, mevrouw?" vroeg de inspecteur verbaasd.
„Ja. die ratten bedoel Ik. Ik moet er niet aan denken, dat er een op myn
"•noen heeft gezeten."
„Mevrouw, zei de hoofdinspecteur, „zou U misschien zo vriendelijk willen
zyn nog even naar deze man te kijken. Ik meende, dat U straks gezegd heeft,
'at U hem herkende."
(Wordt vervolgd)
