HET
AFSCHAFFING van de pijnbank
Wat zit er allemaal achter...
DE
Anderhalve eeuw geleden
Bedrijfspensioenfonds voor
landbouw
de
Er schuifelt een jager door de
nacht
Met een wielken en een stockscen
VERGISSINGEN
Registratie van landarbeiders in
Noord-Holland
RichardTauber stierfarm
als twee mensen trouwen?
Als de heiers op
bouwwerk
Muizenvangen aan de lopende band
Vacantie als protest
Gasten ontvangen
Purmerender markt
Het was op een middag in de winter, dat ik voor het eerst het ver
haal hoorde van de moord op de De Witten. De wind raasde rond de
Gevangenpoort. De gids sprak met een lugubere stem: en toen
werden hem de scheenschroeven aangedaanen daarna bond men
hem aan iedere teen een gewicht van vijftig pond". En de folterwerk-
tuigen glansden dof en onheilspellend in het lamplicht.
Ja, dig folterwerktuigen, die hebben hun sinistere invloed behouden.
Nóg jagen zij de goêgemeente koude rillingen over de rug. Alhoewel het
reeds anderhalve eeuw geleden is, dat zjj buiten gebruik werden ge
steld.
Op 23 April was het honderdvijftig jaar geleden, dat de pijnbank in
ons land werd afgeschaft. In artikel 36 van de Algemene Beginselen
der Staatsregeling van 1798 heeft men immers kunnen lezen: „De pijn
bank wordt afgeschaft door de gantsche Republiek". Toch was Neder
land niet de laatste natie, die de tortuur uit haar wetboek schrapte.
In Rusland gebeurde dat officieel reeds in 1801. In Napels daarentegen
kwam het in 1859 nog voor, dat men de verdachten martelde.
Als men aan de foltering van be
schuldigden denkt, komt onwille
keurig t de inquisitie in de gedachten.
En al heeft de Kerk zich in den be
ginne tegen de tortuur uitgesproken,
en pijnigden de inquisiteurs aan
vankelijk niet zelf zij lieten dit
aan de wereldlijke bestuurders over
tegen het eind van de dertiende
eeuw legde men een uitspraak van
Paus Urbanus IV zo uit, dat ver
schillende kerkelijke rechtbanken
wel zelf de pijniging gingen toepas
sen. En naar meti meent te weten,
trachtte men hierdoor mede een
eind te maken aan de zogenaamde
godsoordelen, welke vaak zo ramp
spoedige gevolgen hadden voor vol
komen onschuldige mensen.
Bij die godsoordelen moesten de
verdachten zich aan alle mogelijke
vreemde proeven onderwerpen, zo
als een hand in het vuur houden of
over gloeiende ijzers lopen. Kwam
men er zonder brandwonden van af,
dan was men onschuldigMaar
dat de pijnbank en andere martel
tuigen de positie van de verdachten
aanmerkelijk verbeterden, is toch ook
niet waar. Er zijn sprekende voor
beelden te over van onschuldigen, die
onder de ontzettende martelingen maar
bekenden, doch daarop toch ter dood
werden gebracht. Zo was er een man
in Bazel, wiens vrouw er vandoor
ging. Het gerucht ging daarop, dat de
man zijn vrouw had vermoord. Op de
pijnbank gelegd, bekende de man deze
misdaad. Hij werd als moordenaar van
zijn vrouw ter dood gebracht. Maar
drie dagen later kwam de vrouw terug,
die, volgens de geschiedschrijver, „met
droef geschrei de onschuld van de do
de betuigde".
Wat men eigenlijk onder „tortuur"
verstaat? Mr. dr. P. van Heijnsber-
gen noemt het in een boeiend ge
schrift over deze wijze van rechts
pleging „verdachten of getuigen door
pijniging te dwingen de waarheid te
zeggen". En hij voegt hieraan toe:
„Het pijnigen om te dwingen de waar
heid te zeggen berust op de in het
algemeen juiste gedachte, dat de pijn
in staat is, de weerstand, die men
biedt tegen de uitwendige drang te
breken, wanneer het lijden gepaard
gaat met de verwachting, dat de pijn
zal ophouden, zodra de lijder de waar
heid heeft gezegd". Wat niet wil zeg
gen, dat Van Heijnsbergen het met de
tortuur eens was. Elders schrijft hij
immers: „De afschaffing van de pijn
bank was een keerpunt in de ontwik
kelingsgeschiedenis van ons strafpro
ces. Het meest afkeurenswaardig be
standdeel van het oude inquisitoire
proces was weggenomen".
DE „METHODE"
De manier, waarop verdachten ge
pijnigd werden, verschilde in dé loop
der eeuwen nog al eens. In Grieken
land gebruikte men de zweep en het
red of goot men azijn in de neus van
het slachtoffer. En het gebeurde ook
wel, dat men hem levend vilde. De
Romeinen hadden een speciale „voor
liefde" voor het wakker houden van
de verdachte, waardoor deze op de duur
bijna krankzinnig werd. Ook in ons
land kende men verschillende folter
methoden.
Een der afschuwelijksten was wel
deze: het slachttoffer werd ontkleed
eri met de handen op de rug gebon
den op een bank gelegd, welke smal
ler was dan het lichaam. De beide
grote tenen werden met een touw
vastgebonden, waarop het lichaam
werd uitgerekt „met een wielken,
stocxken of ander instrumentken". In
1595 stonden er voor 't Hof te Utrecht
enige personen terecht, die beschul-
cigd werden van toverij. In den be
ginne ontkenden zij allen, maar toen
zij gemarteld waren, zei er een, dat
hij van de duivel had geleerd, hoe hij
melk moest tappen uit een strootje.
En toen kwamen ook de andere „be-
Droevig aftreksommetje
Wanneer wij van de overheid
vernemen, dat in ons land in 1947
ongeveer 10.000 nieuwe woningen
zijn gebouwd, dan moeten wij dit
zien als een toename van de be
schikbare woonruimte met slechts
7000 huizen.
De Ned. Vereniging van Brand
weercommandanten heeft name
lijk medegedeeld, dat in dezelfde
tijd in Nederland 3000 woningen
door brand werden vernield.
Blijkens de officiële rapporten is
80 van alle branden te wijten
aan onvoorzichtigheid en onwe
tendheid. Om hierin verbetering
te brengen, is thans een grote actie
voor vermijding van brandgevaar
ingeluid met als hoogtepunt de
Brandweertentoonstelling in Den
Haag.
kentenissen" los: beesten betoveren in
dc wei, dansen met de duivel ender
gelijk fraais. Zekere Folkert Dirksz,
beweerde zelfs, dat hij met zijn kin
deren even buiten Amersfoort in kat
ten veranderd was geweest.
Het ontzettend resultaat van deze
„bekentenissen" was evenwel, dat 4
van de beschuldigden, onder wie 'n
17-jarig meisje, werden verbrand en
3 anderen, kinderen van 8, 13 en 15
jaar, gegeseld.
In de zeventiende eeuw begon het
protest tegen de gruwelen van de fol
tering, dat ook voordien leefde, ster
ker te worden. Er waren vooraan
staande schrijvers, die op de onrecht
vaardigheid er van wezen en op de
noodlottige vergissingen, die vaak
op de pijniging volgden. Het heeft toch
r.og wel enige tijd geduurd, voor men
in de hoogste regionen des lands over
tuigd was van de juistheid dezer ar
gumenten. In de Zuidelijke Nederlan
den was men hierin het Noorden voor.
Een rondschrijven aan de provinciale
gerechtshoven in 1765 èn 1766 leverde
als antwoord op, dat slechts Gelder
land tegen het gebruik van de pijn
bank gekant was. Later verbood de
landsregering in verschillende inciden
tele gevallen de pijniging. In 1787
schafte België de pijnbank af.
Voor de aanstaande verkiezing van de Tweede Kamer, welke waarschijnlijk
in de eerste week van Juli zal worden gehouden, maakt Amsterdam voor het
aanleggen van de voor dc 519 stembureaux nodige kiezerslijsten voor het
eerst gebruik van een ponskaarten-collectie. Vroeger vergde het typen van
de kiezerslijsten 6000-man-uren, waarna er nog 4000 man-uren nodig waren
voor correctie en collatie. De ponskaarten-collectie maakt het mogelijk,
daarvan door middel van een reproducerende schrijfmachine in 170 uren
een uittreksel in duplo te maken van de meer dan een half millioen tellende
kiezerslijst. Dit voor ons land en waarschijnlijk voor de gehele wereld nieuwe
systeem is een novum, dat een aanzienlijke tijdsbesparing oplevert, hetgeen
wel blijkt uit de vroegere nodige 10.000 man-uren en de 170 machineuren van
thans. Wij zien hier de „typiste" werkzaam op de wondermachine.
Richard Tauber, die in Jgnuari op
55-jarige leeftijd overleed, en die ge
middeld 50.000 per jaar met zijn
stem verdiende, heeft, zo weet de
Daily Express te vertellen, precies
2472 4 s. 7 d. nagelaten.
„Eigen kasgeld" was er niet te vin
den. noch een laatste wilsbeschikking;
de administratieve bescheiden zijn nu
aan zijn weduwe, de actrice Diana Na
pier. ter hand gesteld.
Het blijkt, dat hij de laatste vijftien
jaar een fortuin he.ft verdiend maar
alles weggaf. De zanger, die een vast
inkomen van 600 per week had en
300 toucheerde voor elk concert, dat
hij gaf, had een eigen appartement in
een zeer duur hotel op Mayfair. Hij, zo
vertelt men van hem, gebruikte slechts
biljetten van 5 voor het geven van
fooien.
Een zijner vrienden zei laatst, dat hij
nooit zijn geld telde en ook niet wist,
hoeveel hij uitgaf. Ofschoon hij zelf
nooit dronk en slechts zeer matig rook
te, had hij voor zijn vrienden steeds
de beste wijnen en „uitgezochte" siga
ren.
De gramofwoonopname van „You Are
My Heart's Delight", dat Tauber we
reldberoemd maakte, bracht hem meer
dan 100.000 op. Hij reisde door ge
heel de wereld in de grootste luxe,
strooiend met zijn geld. Toen hij ja
ren geleden genaturaliseerd werd, leg
den de nazi's beslag op een fortuin
van meer dan £70.000.
Het Bedrijfspensioenfonds voor
de Landbouw, welk fonds is ont
staan op verzoek van de werkge
vers- en werknemersorganisaties,
is door de Regering met ingang van
1 Mei 1947 in principe aanvaard.
In afwachting van een wettelijke
regeling betreffende verplichte
deelneming in dit Bedrijfspensioen
fonds, welk Wetsontwerp thans is
aangeboden aan de Tweede Kamer,
zegde de Regering toe in het Land
bouwcrisisfonds een bedrag te re
serveren, gelijk aan het totaal
bedrag, hetwelk aan premiën door
werkgever en werknemer zou zijn
bijeengebracht, indien het fonds
met 1 Mei 1947 had kunnen gaan
functioneren. Na de totstandko
ming der Wet zullen deze gelden
worden overgedragen aan het Be
drijfspensioenfonds.
Waar derhalve in het algemeen de
opbouw der rechten 1 Mei 1947 zijn aan
gevangen, is het van groot belang, dat
.alle onder de pensioenregeling vallende
personen zo spoedig mogelijk worden
geregistreerd, opdat hun eventueel se
dert 1 Mei 1947 verkregen rechten wor-
cten vastgelegd.
Dit betekent, dat een ieder, die voor
kortere of langere tijd sedert 1 Mei 1947
in de landbouw werkzaam is of ge
weest is, zich dient aan te melden. Dit
houdt in, dat iedere valide loonarbeider
van 17 t/m 64 jaar in de daarvoor in
aanmerking komende gevallen zijn aan
spraak kan doen gelden op ouderdoms-,
weduwe-, wezen- of invaliditeitspen
sioen voor zichzelf of zijn nabestaanden.
Omdat het in de bedoeling ligt, dat
bet Bedrijfspensioenfonds zich niet al
leen tot de arbeiders werkzaam in de
land- en tuinbouw zal uitstrekken, doch
ook tot de arbeiders, die sedert 1 Mei
1947 geheel of gedeeltelijk, al is het
maar één dag. werkzaam zijn of ge
weest zijn in één der volgende bedrij
ven, dienen ook deze werknemers zich
te melden, n.l.:
Akker- en weidebouw, vee- en pluim
veehouderij, groententeelt, fruitteelt,
boomkwekerij, bloembollenbedrijf,
bloemisterij, zaadteelt, bijenteelt, ho
veniersbedrijf, bosbouw, grient- en
rietcultuur, veenbedrijf, spuiterijen,
dorsbedrijf, loonploeg- en maaibedrijf.
grasdrogerijen, dardappelsorteerinrich-
tingen, Directie Noord-Oostpolder,
Staatsbosbeheer, Grond Mij en Heide
Mij.
De belangrijkheid van directe aan
melding zal ieder belanghebbende dui
delijk zijn. Niet aanmelden kan gelde
lijk nadeel tengevolge hebben.
Met de uitvoering van dit Bedrijfs
pensioenfonds zijn de plaatselijke ver
zekeringscommissies belast, wiens eerste
werkzaamheden zich zullen bepalen tot
de registratie der loonarbeiders. Deze
Sociale Verzekerings-Commissies zul
len plaatselijk één dezer dagen hun
werkzaamheden aanvangen. Hiertoe
zullen zij zich tot belanghebbenden
wendèïf per briefschrijven, strooibiljet,
raambiljet ê.d., waarin vermeldt de
plaats, datum en uur waarop registratie
zal plaats vinden.
Met het pog op een vlot verloop van
deze registratie, wordt met nadruk ver
zocht de aanwijzingen van de verzeke
ringscommissie stipt op te volgen.
Werkgevers, een beroep Wordt hier
mede op U gedaan Uw werknemers,
voorzover nodig, met het bovenstaande
in kennis te stellen.
Werknemers, georganiseerd of niet
georganiseerd, Uw belangen worden
door deze verzekeringscommissies be
hartigd.
Daarom, geef gehoor aan de oproep
die van Uw verzekeringscommissie uit
gaat en zie toe dat ook Uw buurman en
collega aan zijn verplichting voldoet.
Op deze manier bouwt men mede aan
bet Bedrijfspensioenfonds dat door de
Stichting van de Landbouw in eigen
beheer is genomen en dat voorlopig
nog het eerste in Nederland is, en dat,
wat omvang betreft, waarschijnlijk wel
niet geëvenaard zal worden.
U bouwt zelf mede aanUw Be
drijfspensioenfonds.
t
Onlangs hebben geleerde ge
schiedkundigen onthuld hoe het
komt dat moeders gewoonlijk tra
nen plegen te plengen bü het hu
welijk van haar dochters. Het
schijnt een oud gebruik te zijn.
In vroeger eeuwen geloofde men,
dat heksen niet meer dan drie
tranen op één keer konden storten.
De bruid placht derhalve uitbundig
te wenen, teneinde aan haar echt
vriend het bewijs te leveren dat ze
geen heks was.
In onze dagen is dit gebruik over
genomen door de schoonmoeders,
klaarblijkelijk om te bewijzen dat ze
zo kwaad nog niet zijn en dat de
vooroordelen tegen schoonmoeders
eigenlijk uit de tijd zijn. Overigens
hebben huwelijksplechtigheden niet
altijd een sentimentele kant. Bij de
Kirgiezen bijvoorbeeld, een primitief
nomadenvolk in Rusland, was het
vroeger vóór de revolutie ge
woonte, dat het huwbare meisje te
paard over de steppe rende, waarbij
de jonge mannen, die haar begeerden
te trouwen, maar moesten trachten
haar te pakken. Aangezien de lieftal
lige amazone met "een bullepees ge
wapend was, had alleen de man ha-
rer keuze kans haar te naderen.
De verkeerde getrouwd.
In China kiezen de ouders voor hun
kinderen de echtgenoten. Dat deze
gewoonte tot merkwaardige gevolgen
kan leiden, bleek, toen twee Chine
se bruidjes op weg naar de bruiloft
door een onweersbui werden overval
len en in een theehuis gingen schui
len. Toen de bui over was en zij haar
reis voortzetten, stapten zij bij ver
gissing in de verkeerde draagstoel.
Doordat ze zwaar gesluierd waren,
merkten de koelies er niets van. Ook
de respectieve mannelijke huwelijks-
candidaten merkten niets van de ver
wisseling, want de bruidjes waren
door hun ouders uitgezocht en ze had
den immers toch maar te aanvaarden
wat ze kregen. De ouders ontdekten de
vergissing natuurlijk naderhand, maar
om verdere onkosten te vermijden
kwam men overeen de zaal» maar te
laten zoals ze was. Een dergelijke ver
gissing vond ook eens in Engeland
plaats en wel te Killeter in Tyrone.
Daar werd het bruidje bij vergissing
r
Met een regelmaat van
dreunende slagen gaan
de palen de bodem in.
Het gaat langzaam maar
zeker. Zo is het ook met
het adverteren, op het
doorzetten kómt het aan
De resultaten zullen niet
uitblijven mits gjj dit
doet in de krant met de
meest koopkrachtige ie-
SINDS
Bü het morgenkrieken en dikwüls
al daarvóór, schuifelt de egel weer
op huis aan met de blüde verze
kerdheid het werk weer naar be
horen te hebben verricht. Want de
buit mocht groot of klein zpn, het
enthousiasme is onveranderlijk, om
dat de noodzaak altijd even groot
is.
Want de Erinaceus europaea die
van lage komaf is kan evengoed wel
deftig zijn en een weidse naam dragen!
ontbreekt het niet aan eetlust en het
menu moet dan ook door de druk der
omstandigheden wel eens meer of min
der gewijzigd worden. Weinig eetbare
zaken, die een egel dan ook beneden
zich acht; een kuiken wordt even sma
kelijk geconsumeerd als een half-rotte
appel. Waarbij echter haastig gezegd
moet worden, dat een verslonden kui
ken ten laste an de boer komt en niet
ten laste van de egel.
Een egel is nu eenmaal gespeend van
beperkte begrippen als mijn en dijn.
Voor hem valt de wereld uitéén in twee
afdelingen: zaken, die eetbaar en ande
re, die oneetbaar zijn. En als enig ding
een egel eetbaar lijkt, wordt het ge
geten en de rest sloft hij onverschillig
voorbij. Tenzij het hem een dreigende
ontmoeting lijkt. Want dan
rolt een egel zich in elkaar!
Dat „stelling kiezen" is gebeurd in
de fractie van een seconde en haast uit
de macht der gewoonte zou men ge
neigd zijn te zeggen. Nu is het waar,
dat een egel voor-treffelijk voor zulke
kunststukken is ingericht. Op zijn rug
zit n.l. een ringspier, die met de huid
verweven is. Wanneer de dingen hem
nic' aanstaan, trekt hij die spier naar
beneden en hup! er ligt een stekelige
bal, die voor een succesvolle aanval
maar weinig kansen biedt. Een jonge,
onervaren hond bijt nog wel eens in
een opgerolde egel, maar dat doet een
hond in zijn hele leven maar één keer.
De volgende malen weet hij niet wat
hij met zo'n geval moet beginnen en
verklaart het jankend voor onoplosbaar.
Met een opgerolde egel is niet veel te
beginnen. Door kracht aan te wenden
kan men het dier niet dwingen zich te
openen, men zou dan alleen de ringspier
maar verscheuren en dat is niet nodig.
Welbeschouwd is de „egel-stelling" ook
het enige wapen ter verdediging dat het
dier bezit.
Want alles wat het aan agressieve
gevoelens koestert, viert het uit in de
strijd tegen muizen, jonge ratten en, in
het Oosten van ons land, ook tegen
slangen. De egel is dus een buitenge
woon nuttig lid der maatschappij. Des
niettemin zien de boeren er geen been
in hem dood te slaan.
Als motief voor dat vonnis geldt dan,
dat de egel kuikens steelt. Het is niet
zo moeilijk daar een stokje voor te ste
ken en het recept is niet kostbaar ook:
de hokken goed dicht maken. Dat is
beter dan de egel dood te slaan, want
al hij niet in de verleiding gebracht
wordt, zal hij' zijn dankbaarheid be
wijzen door nog vlijtiger op de insecten-
jacht te gaan.
Stekelvarkens komen in ons land
niet voor. Want een egel heeft met een
stekelvarken niets maar dan ook niets
te maken dan dat.beide dieren
te goeder trouw overigens door el
kaar gehaald worden.
Het stekelvarken is een knaagdier, de
egel een insecteneter. Misschien acht u
dat onderscheid alleen maar van theo
retische waarde. Goed: het meest in
Europa voorkomende stekelvarken meet
65 cm; de egel haalt nog geen 30 cm.
Overigens hebben deze beide diersoor
ten wel overeenkomsten: ook het ste
kelvarken leeft in holen en gangen on
der de grond. En mijnheer Hystrie
critata heeft evenals de egel stekels op
zijn body, maar die komen te voor
schijn uit een vacht. Daarbij vergele
ken is het egeltje er maar kaal afge
komen, hij moet voor zover het al
thans de bovenkant van zijn lichaam
betreft er zien door te komen met
stekels alléén.
U zult na één en ander wel overtuigd
zijn dat stekelvarkens en egels precies
zoveel op elkaar gelijken als een straat
veger en een „karreman", maar dat ze
toch twee verschillende figuren zijn.
De egel kunt u overal in ons land te
genkomen, maar om een stekelvarken
te zien, zult u naar Artis moeten. Ten
zij u er voorkeur i geeft naar de
streken der Middellandse zee te gaan,
want in die gebieden leven zij.
Een serumfabriek in spé?
Niet zelden kunt u horen of lezen,
dat de egel toch zo'n dapper beest is,
want hij valt zelfs de adder aan. Dat
is inderdaad zo, maar of het 'n kwes
tie van dapperheid is, staat nog te
bezien. Want het heeft alle schijn,
dat de egel immuun is voor 't adder
gif. Het dier is ook bestand tegen
andere dodelijke vergiften, b.v.
blauwzuur.
Gevaarlijké bacillen als b.v. tetanus
kan het ongestoord verdragen. Er zijn
stemmen opgegaan om de egel te pro
moveren tot leverancier voor een serum1
tegen slangengif, niet tot bevrediging
van het dier zélf waarschijnlijk.
Want immuun of niet, de egel be
tracht bij het aanvallen van adders een
loffelijke voorzichtigheid. Het is een
zeldzaam opwindend schouwspel een
dergelijke strijd mee te maken. Het be
gint met het gebaar, waarmee de egel
het snuitje naar beneden wegbuigt en
de nekpennen opzet. Als de adder dan
een aanval doet, bijt het reptiel in de
pennen. De strijd wordt al spoedig be
slist in het voordeel van de egel.
Als alle lévende wezens heeft de egel
ook zijn vijanden. Daartoe behoren de
vos en onder de vogels de rausuil en de
bosuil. Wat die vijandschap der uilen
betreft, zou men kunnen zeggen: ne
ring is nijdig, want de uilen zijn ook
geduchte muizenjagers.
Hier in Noordholland heeft de egel
buiten boze boeren vrijwel geen vijan
den. Maar dg natuur is sterker dan de
leer en daarom gaat ook in deze gewes
ten de egel bij het vallen van de nacht
op pad. Sloten zijn niet belangrijk, want
het dier zwemt minstens zo goed als
het loopt en weet ook in het water de
weg te vinden.
Ons land is niet zo erg rijk aan de
ze viervoeters en de bestaande soorten
worden meer en meer bedreigd. Mis
schien is dat een reden de egel rustig
zijn gang te laten gaan, daarbü indi
rect profiterend van zün gaven als
zuiveraar.
De grootste fietsenstalling in de om
geving van het station te Haarlem, die
van Ter Wal in de Rozenstraat, zal de
eerste twee weken van Juni wegens va
cantie gesloten zijn. Deze maatregel, die
de van en naar het station fietsende fo
rensen veel last zal veroorzaken, is ge
nomen als protest tegen de nieuwe
maximumprijzen, die van overheids
wege vastgesteld en onlangs ingegaan
zijn.
met de bruidsjonker getrouwd. De
echte bruidegom was zo verlegen, dat
zijn vriend al zijn handelingen leidde.
Daardoor hield de geestelijke de
bruidsjonker voor de gelukkige brui
degom en plaatste deze naast de bruid.
Toen hij daarop de gebruikelijke vraag
stelde was de bruidsjonker zo ver
bouwereerd dat hij evenals de bruid
„ja" zeide. Eerst dacht men nog dat
alles in orde was, maar in de vestibu
le werd de fout ingezien. De geeste
lijke verklaarde dat een eed bij ver
gissing afgelegd ongeldig moest wor
den geacht Hij deed de plechtigheid
over en alles was in orde. Het werd
een zeer gelukkig huwelijk, maar de
vrouw had, gelijk men pleegt te zeg
gen, de broek aan.
De meer en meer gebruike-
lüke weg.
Huwelijken worden in de hemel ge
sloten, wordt ons geleerd. Tegenwoor
dig komen zij ook dikwijls door mid
del van een advertentie in de krant
tot stand. Vele mensen achten deze
manier weinig poëtisch, maar ze
moeten erkennen dat zij, die van de
huwelijksmakelarij een bedrijf maken,
hierbij dikwijls een vrij behoorlijk
burgermansinkomen verwerven. In
Amerika heeft men dit bedrijf thans
gemechaniseerd.
Te New York kon men onlangs
een machine in werking zien, waar
door mannen hun levensgezellin
konden kiezen. Als men aan een
knop draaide kwam er een aantal fo
to's voor de dag van dames, die ver
langen naar de huwelükse staat. De
man die aan de beurt was deed een
dollar in de gleuf onder de foto die
hem het best beviel. Hierdoor kreeg
hü de foto, het adres van de schone,
haar lengte en gewicht, haar leef-
tijd, alsmede haar financiële om
standigheden in zijn bezit. Het kan
blijkbaar ook zo
Eén merkwaardigheid moeten wij
in dit verband nog vermelden: het
huwelijk heeft een nadelige invloed
op de prestaties van boksers. Jack
Dempsey verloor smadelijk na zijn
huwelijk met Estelle Taylor, Max
Schmeling verloor eveneens verschei
dene partijen in het jaar na zijn hu
welijk. Deskundigen verklaren echter
dat op de lange duur de getrouwde
sportsman het wint van de ongetrouw
de. Trouwen is overigens ook heel ge
zond. Een levensverzekeringsmaat
schappij te New York berekende dat
het sterftecijfer van weduwenaars
twee keer zo hoog is als van getrouw
de mannen. Ook voor vrouwen geldt
deze regel, alleen is het verschil iets
kleiner. Wij menen derhalve in alle
gemoedsrust het huwelijk te mogen
aanbevelen.
VOOR DE VROUW
De Nederlandse gastvrijheid, die
sinds jaar en dag spreekwoordelijk is
geweest, heeft in en door de oorlog
een flinke duw gekregen. Men kan er
de huisvrouw geen verwijt van ma
ken. Het spreekt toch vanzelf dat
men, als het voedsel schaars wordt,
het eigen gezin vóór moet laten gaan.
Het was nu eenmaal onmogelijk in de
laatste oorlogsjaren huis en hof open
te stellen voor iedereen. Ieder sneedje
brood werd zorgvuldig afgewogen; van
smeren of beleggen was geen sprake
meer en evenmin van suiker en melk
in thee- en koffiesurrogaten!
Thans is echter weer genoeg te
eten al is er dan nog geen overvloed.
Er is hoegenaamd geen reden voor ook
nu de gastvrijheid buiten de deur te
zetten. Bescheiden gasten althans kan
men tegenwoordig weer met open
armen ontvangen. Zij zullen uit zich
zelf beddelakens en een handdoek
meebrengen en zeep niet vergeten
en, indien zij langer dan één dag en
nacht in het bevriende huis blijven,
natuurlijk hun brood-, vlees- en vet-
bonnen aan de gastvrouw afstaan
of tenminste het rantsoen, dat zij in
die tijd opeten in natura meebrengen.
De gast uit 1948 weet, dat iedere huis
vrouw te weinig hulp heeft en zal
dus zelf haar slaapkamer aan kant
brengen, hulp aanbieden bij het af
wassen, stoffen, tafel dekken, kortom;
zo optreden, dat de gastvrouw in
plaats van dubbel werk te doen haar
taak door de gast wat ziet verlichten.
Maar als zij zo doet dan heeft de gast
ook recht op de volle van ouds be
roemde gastvrijheid en dan mag zij
minstens verwachten, dat de vrouw
des huizes openlijk toont dat zij wel
kom is en niet door zware zuchten de
Indruk wekt dat zij haar gast liefst
zo spoedig mogelijk ziet vertrekken.
Een beetje last mag men er wel voor
over hebben om deze goed Hollandse
traditionele eigenschap weer in volle
glorie te herstellen.
PURMEREND, 11 Mei 1948. Aange
voerd 700 runderen w.o. 16 vette koeien,
4 stieren, 621 nuchtere kalveren, I
schaap en 24 vette varkens voor de
levering.
176 melk- en kalfkoelen f 475f 840,
kalm; 460 geldekoeien f 325—f 625,
matig; 24 graskalveren f 160—f 245,
kalm; 20 Stieren f 600—f 1150, goed; 150
Nuchtere kalveren f 36—f 85, vlug; 95
schapen f 52f 70, goed; 708 lammeren
f 26f 40, goed; 153 bokken en geiten
f 20—f 80, stug; 798 biggen f 30—f 60,
heel stug; 82 paarden f 325f 850, stug;
1500 oude kippen en hanen f 3.50f 3,73
per kg; 10500 jonge hanen f 2.50—f 4.50
per kg; 350 jonge hennen f 6—f 8 per
stuk; 400 eenden f 2f 5 per stuk; 300
konijnen f 2f 17 per stuk; 200 ganzen
f 4—f 6 per stuk.
