Pinksteren het feest Nederlands in zeven lessen Arabieren blijken principiële bedriegers te zijn r PINKSTEREN in Hongarije de vijftigste dag Maar Holland doet het zonder Pinksteros en Schuttersfeest van „DE SPEELWAGEN" IN MEI-KLEED Brueghel deed illegaal Uitspraken in vier corruptiezaken Van nabij i en verre Op de vierde dag begint de misère Wm P ^^sSSPKili v| MSÉS pi KOOS KOEN als kassa-trekpleister PASSAGIEREN IN ADEN Op weg naar Ceylon Indisch Journaal ICIVtui ïhalfuur Orkest AVRO's sjeskóör .laten 6,15 In /oor de stu- ndcon- Wfcltr- 10,35 Radio (melo- srichten XO: 8,15 NCRV: rkdiehst KRO: zonder Vervolg Manus kale toitt- •rkoor Midden- NCRV: 6,40 Ik Cftntate 7,50 jne man imofoon- 9,35 Gramó- 11,15 TDAG berichten iRA: 8,18 VP 10,30 tricht bij- platen 20 Metro saak van 2,15 Paul „Pops" n'n doch- ,45 Johan (gr pl) Corduwenér 7,00 7,25 ,45 Rege- ;an de dag 50 Ik ben Regenboog- Unie 5 Gramo- klanken berichten CRV: 8,15 lienst ,00 HOOg- Gramofóon- ce liede kapel 2,15 Meisjes- en tervertelling nck-kwartet ,oosdrecht —5,25 Wie •gelbespeling )nder de NC ionplaten 9,00 Hui- ^RV-kwartet 10,30 A van Avondover- 5INSDAG euwsberichten - AVRO: 7,30 jpening 8,15 moloonmuziek Gramofoon. 10,30 Van ramofoonpla- 11,00 Uit de we- Trio 12,30 platteland The Avro- ïaar 2,30 ina 4,20 .ische Boe- 5,00 Dat irp Lorenzi dio-geschie- (piano) 7,00 Russi- EHBO-werk enreeksen jnte Dinsdag- 10,15 Bui- ouis Zimmer- en piano) 11,30 Gra- euwsberichten KRO: 7,15 gengeebed tbaken 9,30 foonplaten ïokje? 10,15 oordracht 0 Als de ziele •laten 12,03 55 Zonnewij- 'ille-orkest 2,00 Am- Onder ons Spaans pro_ jloem 4.30 d 5.15 ang zullen ze 6,20 8,05 De ge- 9,00 9,15 Om- piano 10,05 niging 10,25 Avondgebed hts Stedelijk Pinkster 1948. Een eeuwenlang bestaande tradi tie wordt weer voortgezet. Gene ratie na generatie heeft Pinksteren gevierd, generaties zullen het nog doen. Want Pinksteren is on scheidbaar met het Westen ver weven. ALS KERKELIJK FEEST. Allereerst als kerkelijk feest. Zo gezien is het Pinksterfeest van Joodse origine, 'n feest dat de wordende Chris telijke kerk met andere liturgische ge bruiken overnam, zij 't met gewijzigde zin. Voor de Joden was Pinksteren oorspronkelijk een oogstfeest, waarop jahwé dank werd gebracht. Later werd op dit feest tevens meer en meer de nadruk gelegd op de wetge ving op de Sinaï, tot welke herinne ring 't heette ingesteld te zijn. Lang heb ben de Joden de gewoonte gehad, op Pinksteren hun huizen en synagogen te bekransen, daarmee verradend wat de oorspronkelijke betekenis van Pinksteren voor hun volk was ge weest. In de Joodse kalender sloot Pink steren de oogstweken af en was met de viering van dit feest der weken een voor een lanbouwvolk zo uiterst gewichtige tijd weer voorbij. Bij de Christenen heeft het een an dere betekenis gekregen. Het is de dag waarop de Heilige Geest werd uitgestort op Jezus' discipelen en de Christelijke kerk in feite gegrond vest werd. Als zodanig wordt het sedert de 3e eeuw door de Chr. Kerk dan ook gevierd. Het is één der grootste feesten der Christenheid, de liturgische viering duurt dan ook een volle week. In de Oosterse kerk werd het met statie en pracht gevierd, maar ook met bijzondere gebruiken. Vroeger was het Pinksterfeest tevens de gelegenheid voor het dopen van de doopleerlingen. Dat gebeurde in de Pinksternacht. Van dit oude gebruik bestaat nog het voorschrift, dat met Pinksteren het doopwater moet worden gewijd. MAAR MAATSCHAPPELIJK Er is een tijd geweest, waarin de liturgische en de burgerlijke viering elkaar dekten. Beiden duurden een week.Maar dat werd toch te dol gevonden en de Pinksterviering werd tot 3 dagen beperkt. De Protestanten vonden twee dager, ook wel genoeg en zo kleeft aan Pinksterdrie de onaan gename reputatie „de" uitgaansdag te zijn van allerlei losbollen en zatte- rikken. Dat woord Pinksteren Duitsers spreken van Pfingster en de Engel sen gebruiken om het Joodse Pink- Rode pioenrozen bloeien overal in de tuinen en daarom spreekt men in Hongarije van „rode Pinksteren". Het is zomer in dit land en in de dorpen wordt een meisje, geheel in het wit gekleed, met een witte sluier over het hoofd en een bloemenkrans in het haar door de straten gedragen. Zij is de geheimzinnige Pinksterkoningin, die iedereen kent. Men danst om de koningin en zingt weemoedige liede ren over de koningsdochter, ontspro ten aan een rozenstok! Hongarije, land van de gehechtheid aan de tradities. Ook dit jaar zullen velen in feeststoeten zich beijveren om de vjjf- a zesjarige koningin bij elk huis hoog in de lucht te heffen. Zodra ze de siuier heeft opgetild, klinkt het spreekkoor: „Zo hoog zal Uw hennep groeien", met andere woorden: „Wij wensen U een rijke oogst." Wee de gastvrouw, die de koninklijke gast niet ontvangt zoals het behoort, ja soms weigert haar toegang te verlenen tot huis en hof, of niets in de mandjes van de hof dames" deponeert. Dan staat de „Pinksterkoningin" in een wip op de grond, waarmee men uitdrukking geeft aan de hoop, dat de hennep slechts tot de hoogte van het konin ginnetje zal groeien. VROEGER: KONING. PINKSTER- In vroeger jaren namen de jongens in de dorpen aan een wedstrijd te paard deel en de overwinnaar werd dan tot Pinksterkoning gekroond. Hij bezat macht, had vele voorrechten en droeg de tekenen van zijn waar digheid gedurende een jaar. Een heel jaar lang mocht de „koning" in de herbergen op kosten van zijn minder fortuinlijke collega's eten en drinken. Bij het volgende Pinksterfeest moest hij zijn koningschap opnieuw verde digen in een wedstrijd. Volgens de oude verhalen kozen de raadsleden op het land met Pink steren een nieuwe koning, meestal een herdersjongen, die een slaapdrank toegediend kreeg en op de „troon" werd gezet. Ook zijn waardigheid duurde maar een jaar. Dan bracht men hem opnieuw in slaap en hij ontwaakte op de plaats waar hij, een jaar geleden zijn schapen hoedde, De vader van de eerste Hongaarse vorst heette Arpad Almos, dat bete kent „slaperig" of „met slaap". In ieder geval weet men nu waar om men in Hongarije ook nu nog het gezegde kent: „Het duurt zo lang ala het Pinkster-Koningschap". sterfeest aan te luiden: Pentevoste, voor het Christelijke gebruiken zij: Whitsuntide is een vervorming van het Griekse woord pente koste: de vijftigste dag na Pasen. Is Pasen dus eenmaal vastgesteld, dan is het vinden van Pinksteren slechts een kwestie van aftellen. Pinksteren is dus evenals Pasen niet aan een vaste datum gebonden. GEBRUIKEN. Eerlijk is eerlijk: aan de Christe lijke feesten kleven nog steeds hei dense smetten. Gebruiken bleven voortleven met een hardnekkigheid, die alleen maar gebruiken eigen zijn. en feitelijk wel in het kader der Ger maanse godsdienst, maar niet in die van het Christendom pasten. Hebt U weieens gehoord van de Meiboom? Zo'n Meiboom plant een jongeling voor het huis zijner uitverkorene en probeert dan de één of andere wed strijd te winnen en zo Meikoning te worden. Nu hangen de restanten, die van dit weids gebruik nog overgebleven met het Pinksterfeest samen, maar de wortel ligt veel dieper. Zo ook het gebruik van bloemen om een versie- de os, de Pinksteros in de jonge „butewai" te brengen. Voor de invoe ring van het Chr. leidde men juichend de aan Freye gewijde koe door de velden Met de Pinksterdagen werd vroe ger ook bij voorkeur het ringrijden beoefendtegenwoordig hebben de bioscopen hun speciale program ma's. Van de oude gebruiken is niet veel meer over. Bij wijze van uitzondering brandt hier of daar nog een eenzaam vuur. De oude figuren, die destijds moesten helpen het Pinksterfeest kleur te geven, zijn overbodig. Men kan dat betreurenhet is zó en niet anders. Bljjve slechts dit, dat Pinksteren de dag zij, waarop de geest Gods de mensen doorvonkt en doorloutert. Verschenen is het Mei-nummer van „De Speelwagen", het geïllustrterde maandblad, in het bijzonder gewijd aan de historische schoonheid, de folklore en geschiedenis in N.-Hol- land boven het IJ, het officieel or gaan van de historische genootschap pen in Hollands Noorderkwartier, dat uitkomt bij Meyer's Boek en Handels drukkerij te Wormerveer. Velen, die in het eigene van deze streek be langstellen, hebben weer oude her inneringen opgehaald, verteld van vroegere gebruiken en versjes ver meld, welke door de jeugd lang ge leden werden gezongen. Er zijn be schouwingen over zilvermeeuwen, over tulpen en over het molenmu seum te Koog aan de Zaan. Verhaald wordt o.a. van een wondermooi Mariabeeld in Wormer, van een Zaandamse romance en van bijgeloof in West-Friesland. De heer H. van der Eng raakt door De Speelwagen op zijn praatstoel en vertelt van oude folkloristische gebruiken. In „Op Doorreis" wordt de kunst uit deze streek beschreven en „De Boekenla" geeft ditmaal een bespreking van „Uit het verleden van Midden-Ken- nemerland", een boek van mr. H. J. J. Scholtens, dat bij de uitgeverij W. P. van Stockum en Zn. in Den Haag is verschenen. Het geheel maakt als steeds een uiterst verzorgde indruk. Zowel de ge degen inhoud, als de typografische ver zorging door Meyer's Boek- en Han delsdrukkerij te Wormerveer verdie nen alle lof. In de afgelopen bezettingstijd circuleerden verschillende foto's, waarop men door deze op speciale wijze te draaien en te wenden de portretten van de Koninklijke fa milie zag. Nieuw was deze vorm van portretten niet. Voor de ten toonstelling ter herdenking van de Vrede van Munster, die volgende maand te Delft wordt gehouden, heeft de Hongaarse regering een schilderij van Pieter Brueghel de Oude afgestaan. Officieel stelt dit voor de prediking van Johannes de Dooper, maar illegaal was het een uitbeelding van een hage- preek, welke de toeschouwer steun in het geloof en volharding moest geven. Volgens de nieuwste theorieën heeft Brueghel op dit schilderij de portretten van Zwing- li, Melanchton en Erasmus ge schilderd. Gisteren heeft de Amsterdamse rechtbank uitspraak gedaan in de vier corruptiezaken, onderzocht docc de corruptiecommissie te Den Haag onder leiding van de Offi cier van Justitie aldaar, mr. H. W. Overbeek. De 44-jarige voormalige recher cheur van de P.R.A.-afdeling collabo ratie C. J. P. werd wegens een po ging tot het plegen van chantage op een kunstschilder, die van collabora tie werd beschuldigd, veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf met aftrek van voorarrest, de eis luidde twee jaar. Zijn kennis, de 50-jarige pen sionhouder en kunsthandelaar C„ tegen wie mr. Overbeek anderhalf jaar gevangenisstraf eiste, werd wegens medeplichtigheid tot vier maanden met aftrek veroordeeld. Voorts werden de voormalige chef en twee zijner ondergeschikten van de opsporingsdienst motorvoertuigen van het ministerie van financiën te Amsterdam wegens fraude veroor deeld. Tegen de chef, de 50-jarige L>. J. D. luidde het vonnis zes maanden, terwijl de 27-jarige H. O. en 'de 35- jarige F. D„ beide opsporingsambte naren, zich met respectievelijk 6 en 9 maanden met aftrek van voorarrest hoorden bestraffen. De eis tegen deze beiden was drie jaar. Tenslotte werd uitspraak gedaan ïr de zaak tegen de oud-adjunct directeur van het tijdelijk Rijksbureau voor hout te Eindhoven, de heer W. H„ die ervan beschuldigd was als ambtenaar de firma Ouwehand, waarbij hjj financieel geïnteresseerd was, geldelijk te hebben bevoordeeld. Deze verdachte werd ontslag van rechtsvervolging verleend. De eis luidde vier maanden. Het hoofdbestuur van de Ned. Ver eniging tot be scherming van die ren doet een be roep op ouders en opvoeders om geen jonge haantjes en eendekuikens te kopen als levend speelgoed voor kinderen. Het vestigt voorts de aandacht van de autoriteiten en van de politie, speciaal van markt- politie, op dit kwaad. x— Op Woud- schoten te Zeist zal de schrijfster Wil- ma (mej. W. Vermaat uit Beekbergen) worden gehuldigd ter gelegenheid van haar 75ste verjaardag. Aan de jubila- resse zal o.m. haar portret worden aangeboden, geschilderd door Roeland Koning. xIn het Jaarbeursge bouw te Utrecht werd het blindencon- gres 1948, georganiseerd door de stich ting „Het Nederlandse Blindenwezen", door de congresvoorzitter P. L. de Gaay Fortman uit Zeist geopend. x Er bestaan van particuliere zijde plannen om binnenkort op de Veluwe nabij Loenen en in de naaste omge ving van de bekende landgoederen „De Imbosch" en „Loener Mark" een permanente tentoonstelling in te rich ten van montagewoningen. xTij dens een hevig onweer sloeg de blik sem in de eeuwenoude korenmolen tussen Lochem en Diepenheim. De brandweer kon door gebrek aan water niet veel uitrichten. De molen, die 'n sieraad in het landschap was, ging ge heel verloren. x— De vakgroep Sla gerij. de Alg. Ned. Slagershond en de Ned. Slagerscentrale -hebben thans ge zamenlijk onderdak gevonden in een gebouw aan de Anna Paulownastraat in Den Haag. Dit gebouw is door mi nister Mansholt officiëel geopend. x Conform de eis veroordeelde de Amsterdamsé rechtbank de jeugdige J. M. Pootjes, zoon van „professor" Pootjes, die zoals bekend, wegens aan zetting tot dienstweigering tot een langdurige vrijheidsstraf is veroor deeld, doch sindsdien spoorloos is, tot een gevangenisstraf van tien maanden wegens overtreding van de dienst plichtwet. xUit exportkringen in New York wordt vernomen, dat Za terdag j.l. door Nederland werden aan gekocht: 8000 ton of 370.000 bushels Canadese gerst en 1000 ton of 70.000 bushels haver. De granen zullen in de eerste helft van Augustus uit Mon treal worden verscheept. xNaar een woordvoerder van het Britse mi nisterie van buitenlandse zaken heeft verklaard, zullen de illegale Joodse immigranten die momenteel op Cy prus zijn gedetineerd, vrijgelaten wor den, wanneer Engeland het mandaat neerlegt. Met ingang van 15 Mei zul len de immigranten derhalve het eiland kunnen verlaten. xEen duizendtal Zuid-Amerikaanse afge vaardigden. te Jackson in Mississippi bijeen, hebben verklaard zich te zul len afscheiden van de democratische, partij en een „vierde partij" te zullen oprichten, wanneer Truman niet zijn steun onttrekt aan het wetsontwerp tot verzekering van gelijke burgerrechten aan de negers als aan de blanken in de Zuidelijke staten. V N 1 AVERELL HARRIMAN, de reizende ambassadeur van het Marshall-plan, is in Europa aangekomen teneinde de 16 landen, die Marshall-hulp ontvangen, te bezoeken. Harriman (in het midden) bij zijn aankomst te Londen. Links de Amerikaanse ambassadeur in Engeland, LEWIS DOUGLAS Twee ideeën-rijke, doch ervaring- arme Nederlandse filmers bood de Britse J. Arthur Rank-Organisatie dè kans van hnn leven: het maken van de eerste na-oorlogse Neder landse speelfilm, 'n hoofdfilm dus, van ongeveer anderhalf uur. Henry Josephson en Charles van der Lin den, dy twee gelukkigen, hebben zich met heilig enthousiasme op deze vererende opdracht geworpen en het resultaat van hun zwoegen zagen wij op de persvoorstelling van „Nederlands in Zeven Lessen". Een geslaagd en verantwoord resultaat wilt U weten? Op deze vraag moet, helaas, het gebruikelijke, beruchte ant woord gegeven worden: ja.... en neen. En ook zéér beslist néén. Vergeleken bij oudere vaderlandse kasstukken als „De Jantjes" en „Bleke Bet" is de fotografische verzorging af, prima; de begeleidende muziek gecom poneerd door Rudolf Karsemeijer voor treffelijk, en de montage van Rita Ro land uitstekend. Maarvoor het restant komt een grote maér! De figuur van Koos Koen. Men schijnt het nu eenmaal niet aan te durven een Nederlands sprekende hoofdfilm uit te brengen zonder hier aan een welbekende naam als kassa trekpleister te verbinden. En deze naam is ditmaal Wam Heskes (Koos Koem. Nu hebben wij voor Koos Koen als tekenaar, imitator en radio-spreker hst grootste respect, bewonderen wij Koos als de man met de tien stemmen van de radioprijs-puzzles, die met veel flair en niet minder succes een paar kwartjes voor het goede doel uit de zakken van het gokgrage vaderlandse publiek weet te kloppen. Maar als filmacteur, cn hieraan konden Koos' verenigde ver diensten niets veranderen is hij eilacie eer: grandiose mislukking! „Nederlands in zeven lessen" brengt de avonturen van een Engels camera man (Koos voornoemd wel te ver staan), die in zeven dagen een docu mentaire rolprent over ons land moet maken. Die zeven dagen resulteren in zeven fragmenten. Zeven fragmenten waarvan enkele brillant geslaagd en enkele niet minder brillante fiasco's. De eerste drie dagen, een vlucht per K.L.M. boven Nederland, gevolgd door een bezoek aan een openluchtschool en een dagje stedenschoon, worden in fleurig filmproza uitgebeeld. Maar op Donderdag, de vierde dag, begint de miserie (en is de goedkope Koos Koen- humor bij de „melkende jeep" zelfs irriterend). Niet minder goedkoop blijkt de „gein" op Vrijdag, als onze ondernemende camera-man eens een dagje gaat liften. Men kan van een chauffeur nu eenmaal niet verwachten, dat hij Haegs spreekt, maar dit taaltje (en dat van Koos zélf niet te vergeten,, bri JJE KASBAHde Arabische stad. Vreemd, onbegrijpelijk, fantastisch en romantisch in de avond. Een onbe schrijflijk mysterie van kleur en geur en vorm, en dat alles in een clair- obscuur, dat de werkelijkheid slechts nauwelijks laat zien. De mannen van De Kortenaer stor ten zich in dit nieuwe, dit romantische en niet eerder geziene. En al zitten we dan duivels krap in de rupees, er is altjjd nog genoeg geld voor een enorme watermeloen om de dorst te lessen en om te trachten een paar sinaasappels in de wacht te slepen. Hier gaat men in de leer der hoge school van het afdingen, hoewel een stokoude Arabier me in het oor fluis terde, dat hij dertig jaar gevaren had en geleerd, dat al te veel afdingén geen gelul", aanbrengt. Alleen mannen ziet men hier, geen enkele vrouw. De vrouwen zijn thuis, zitten achter de tralievensters ot sla pen. Zo hoort het in Arahie. En een marineman zegt me, dat hp dit zijn eigen vrouw eens haarfijn zal uitleg gen en er haar op zal wijzen in welk super-bevoorrechte positie ze eigenlijk in Holland wel verkeert Ik zie prachtige doeken, prachtige urnen, prachtige tulbanden en prachtige baby's. Allerliefste kinde ren, nauwelijks 2 of 3 jaar oud, met koolzwarte ogen en chocolade-kleurige huid. Dat scharrelt, slaapt en slen tert daar op en neer en soms is er ineens een oude gebaarde Arabier, die met z'n zweep er op los slaat en alle kinderen ais een zwerm mussen uit eikaar jaagt. UET VALT NIET MEE de ooster lingen van het lijf te houden: ze zijn talrijk als het zand der woestijn, vasthoudend als vliegen en iedere Arabier van de - kasban aast op de schamele rupees, die ons geschonken zijn door het vaderland. Na een paar uur ijlt de auto terug. Dan komen we in nog een ander deel van Aden; het is dan al vrij laat, maar dat belet niet, dat de handel op de bazaar nog overal doorgaat. Duizen den mannen en kinderen slapen in de open lucht, sommige tussen en half over geiten en ezels. Op straathoeken staan kamelen te dromen en je moet duchtig oppassen in dit duistere gedoe niet over slapende lieden te vallen. Het is, voor Hollandse begrippen tenmin ste, benauwd en het stinkt. Maar hoe zou dat anders kunnen in een stad, die zo gebouwd is dat iedere ventila tie een ver en onbereikbaar fata mor gana is! Terug naar de Kortenaer: we dalen naar de haven af en de motorsloep brengt ons thuis. De haven is nog vol licht: rood licht, groen licht e-i wit licht. Hr. Ms. torpedojager Korte naer is niet het grootste schip, dat v.. door Anthony van Kampen X hier ligt, maar zoals we het terug vinden, grijs en slank en best in de verf, is het toch een goed schip en we zijn blij als we via de statietrap op het dek belanden: moe, dorstig, zon der rupees, maar met een lawine in drukken van dit land, dat in zijn ge woonten en gebruiken zo vreemd aan doet, dat men er langer zou moeten vertoeven dan nauwelijks 36 uur, om er iets van te doorgronden. O— Y'OOR WE AFVAREN komen de be stelde goederen aan boord. Nu blijkt, dat de Arabieren van het be zwendelen een soort prim ipezaak ma ken. De officier van administratie van de Kortenaer is nu eenmaal een aller- accuraatst persoon, die er zeer be krompen begrippen op na houdt waar het de belangen "an het schip betreft. Als hij 1000 bananen bij de Arabische shipshanler bestelt wil hij er ook 1000 gelever' hebben. Hij laat ze zelfs na tellen, hetgeen de handelaar hem hoogst kwalijk neemt. Nu ja, er ont breken 400 bananen aan die 1000, doch dat is een kleinigheid. Hij zal ze zó halen. Zo gaat het met de bananen, en zo gaat het met de eieren, met de groenten. Denk niet, dat de handelaars ook maar enigszins onthutst kijken, of beschaamd zijn, als hun „toevallige tekorten" ontdekt worden. Integen deel, ze lachen en grijnzen en beloven direct het ontbrekende te brengen. O— yANAVOND passeren we in de ver ter kaap Guardafui en dan zijn we o? de lange deining van de Indische Oceaan op weg laar Colombo. We merken nu trouwens al, dat de dei- ningsgolven steeds langer worden, hoewel we de Golf nog niet uit zijn. Het blijft heet en driekwart der be manning slaapt op het dek. Het is benederdeks niet uit te houden. Hr. Ms. Kortenaer mag dan een goed schip zijn, het werd gebouwd voor de Noordelijke IJszee, voor Moermansk en Noord-Rusland. Niet voor de Rode Zee, niet voor de Golf an Aden en nic* voor de Indische Oceaan. Iedere opvarende ondervindt het in deze da gen en er wordt nogal veel gevergd van ons acclimatisatie-tempo...... Zeven dag varen voor de boeg Zeven dagen alleen zee en lucht enzon. Moge de laatste zich barmhartig gedragen! Op Zaterdagmiddag zien wij hem n het Amsterdamse Vondelpark zoekjn naar vrouwelijk schoon. In plaats daao- vrn maakt hij kennis met een lichtelijk geschifte ,.kunst"-portretschilder (Wim Booker), die hem in sneltreinvaart vier eeuwen Nederlandse schilderkunst voor ogen spiegelt: n Rembrandt en Frans Hals naar Van Gogh en Charley Tcorop. En waarin deze artist wonder wel slaagt. Maar als onze camera-man die avond een drietal Nederlandse huizen binnen glipt en ons de problemen van de be woners voorlegt, doet hij met één slag de resultaten van een tot dan welge slaagde dag teniet. Niet elk Hollands meisje heeft last van „Engelse ziekte" en niet iedere oud-illegaal is behept met een Buchenwald-complex. Dat Koos op Zondag, zijn laatste dag in Nederland, gaat zeilen, verzoent ons weer geheel met deze film, die wel heel in het bijzonder de zonnige buitenkant van de dingen laat zien moderne hui zen en hypermoderne scholen, zorge- loos-blijde mensen op Loosdrecht, enz. Over de krotten in de achterbuurten onzer grote steden, over de tjokvolle, stokoude scholen en over de doffe sleur van de voor velen fleurloze wekelijkse gedwongen rustdag bewaart de film liever het stilzwijgen. Zij werd dan ook voornamelijk vervaardigd voor verto ningen in het buitenland (als deviezen- bron dus!) Wat onze nationale filmindustrie tegen heeft. Waarom wij deze film waarop zoveel critiek te leveren valt, in deze kolom men zo uitvoerig bespreken? Wij reke nen het onze taak elke ernstige poging om een goed Nederlands product t brengen, toe te juichen, aan te moedi gen en te steunen. Hoe licht zegt U, waarde lezer, niet na het aanschouwen van een Ameri kaans of Brits millioenen-product: wat eet. snertfilm! Daarom moeten wij respect hebben voor datgene wat Jo sephson en v. d. Linden bereikt hebben roet een totaal-uitgave van iets meer dan één-honderd duizend gulden, een peuleschilletje voor de vervaardiging van een hoofdfilm vergeleken bij de astronomische bedragen welke Ameri kanen en Britten soms voteren (en dan spreekt U over hun film als een „sof") Onze nationale filmindustrie staat nog stuntelig in haar babyschoenen en onze filmers missen de hoognodige ervaring. Bovendien, een Nederlands sprekende hoofdfilm heeft in ons kleine landje met zijn beperkt taalbereik (circa 15 millioen mensen) slechts een uiteist geringe kans op financiëel succes. En pc-i saldo wordt óók een film, die dui zenden en duizenden guldens kapitaal vraagt, vóór alles gemaakt om er geld mee te verdienen. Daarom deden onze filmers er goed aan eens een paar jaar te gaan werken bij de Britse en Amerikaanse filmmaat schappijen en daar hun ogen en oren in die tijd terdege de kost te geven. Want juist als in elk ander vak is het ook hier de ervaring die het hem doet! En daarom eindigen wij deze beschou wing met het liedje uit de door de po pulaire zangeresjes van het „Millet- Sexet", Sanny Day en Pia Beek, gezon gen proloog van deze film: Kijk naar de zon, en niet naar de (regen! Ga met volgas door de bocht! Wees ervoor, en niet ertegen! Wie niet vindt, heeft niet gezocht! Een bovenbuur is ook een mens! Een wil is beter dan een wens! Pak toch aan, zit niet te klessen! Dat is: Nederlands in zeven lessenj Amerikaanse hulde aan een dappere vrouw De „New York Herald Tribune" schrijft, dat meer dan één land treurt over de mededeling van Koningin Wilhelmina, dat zij om gezondheids redenen na het gouden jubileum zal moeten aftreden. Het besluit behoeft werkelijk geen verbazing te wekken, aldus het blad, daar zelfs koninginnen na een halve eeuw rust nodig hebben. Sinds het be stijgen van de troon als 18-jarig meis je heeft Koningin Wilhelmina haar taak als vorstin over acht millioen mensen naar eer en geweten vervuld. Zij heeft haar land door twee wereld oorlogen heen geleid en zij schijnt het nu op een weg naar na-oorlogse we deropbouw en herstel gebracht te heb ben. Haar dochter. Prinses Juliana, is opgevoed in dezelfde ernstige opvat tingen van koninklijke plicht. „Wij wensen Prinses Juliana voorspoed toe en brengen hulde aan Koningin Wil helmina, een onafhankelijke vrouw en dappere koningin", aldus het blad.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1948 | | pagina 7